ondertussen zijn we alweer enkele dagen in mae sot. we zitten in een aardig guesthouse tussen een massa ngo-werkers die ook heel graag plezier maken savonds. soms wat lastig om in slaap te raken. ban thai, ons guesthouse heeft ook een tuin en dat heeft snachts dan weer zijn voordelen. we horen prachtige natuurgeluiden snachts. misschien zouden we kunnen schrikken van de dieren die we horen als we ze zouden zien in ons kamer, maar hun muziek is telkens weer een leutig concert waar we van genieten.
mae sot is een aangenaam stadje dicht bij de birmese, lees myanmar, grens. hier komt veel vanallesvolk. vele nationaliteiten en varieteiten. op gegeven moment hebben we ons neergewet met een iced latte op een drukke straathoe en gewoon genoten van het allegaartje. ach, het is wederzijds. ook wij worden bekeken.
gisteren zijn we via the bridge of friendship over de grens naar myanmar gewandeld. dat was een enorme ervaring. het verschil tussen thailand en myanmar is groot. er is in birma nog veel werk aan de winkel wat betreft het gemeenschapsleven. er zijn haast geen asfaltwegen. verharde modder als ge chanse hebt, maar amaai als het er nat bij ligt. we haddeb geluk want de zon scheen erg hard, het was snikheet. maar op een marktplaats had men met water bezig geweest en daar was het een smerige modderpoel. de birmese mannen deinzen er niet voor terug om hun testosteronaanvallen te botvieren. zelfs met erik aan mij zij gaan ze hun gangetje. op de lange duur werd het wel vervelend. maar dat was maar een tijdelijk obstakel. het weer werd tegen de middag te heet en dus keerden we terug naar het beschaafde mea sot.
vandaag hebben we een zeer speciale trip gedaan met zo n vanbusje, naar um phang. de trip ging vier uur duren, maar het werden er zes. volgestouwen met mensen en groenten ed, hebben we de tocht afgelegd. men zat ook op het dak en er stonden ook mannen achter op de tree van de van. het begon te regenen en tijdens het rijden wordt het erg koud, want we zitten hoog in de bergen. toen we hier kwamen wilden we enkele uren rondangen en dan terug tijden, maar dat lukte niet. resultaat... we zitten hier nu in een pracht van een guesthouse met een enorme tropische tuin in de regen. maar tis hier echt wel tof.
