We zijn sinds gisteren terug in San Francisco, maar helemaal niet in de stad. We zijn naar de landtong ten noorden van de stad getrokken om van daaruit nog wat natuurschoon te kunnen bezichtigen.
We zijn in Stinsonbeach beland. De Golden Gate Bridge over en dan dat stukje landtong in gereden. Hier zijn Redwoods, die we bezochten. Spijtig genoeg hebben we de kans niet gehad om sequoia's te zien. Die Redwoods zijn anders ook ferm de moeite, heel indrukwekkend. Ik ging op de wortel van zo'n sparreke zitten en had min of meer dezelfde houding als wanneer ik op nen ordinaire, gewone stoel zit. De hertjes liepen daar dartel hun ding te doen, de eekhoorntjes kwamen me een polleke geven of 't schol niet veel. Slangen hebben we niet meer gezien, twee keren is voldoende geweest, 'k ben er dik tevreden mee... Maar de vogelkes mochten ook weer tellen.
We zitten hier wel aan't strand, maar hier waait een verdomd koude wind. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat ik op bus 23 zit, waar de airco maar weer eens veel te hoog staat... Vandaag bezochten we eerder toevallig nog eens een gebouw van Frank Lloyd Wright, in San Rafael. Ik had gisteren in een magazine gelezen, dat er vandaag een rondleiding was en had uiteraard absoluut geen moeite nodig om Erik te overtuigen. Hij is niet rap zo enthousiast om vroeg op te staan als vandaag... Een halve dag hebben we daaraan besteed en de rest hebben we Drakebay bezocht. Een ijzig koude wind, maar weer zagen we (voor de derde keer al) zeeolifantenjongen, een pracht van een landschap en de oceaan en de baai vanuit verschillende hoeken op pittoreske wijze. Een goei muziekske in de auto, de warme zon, die door de voorruit schijnt. Ach, wat is het leven toch schoon op vakantie. Maar gedomme kort...
Alles gepakt, of toch bijna, is het morgen tijd om de vlieger te pakken... of... zouden we'm missen...?