Ik schrijf op dit logje altijd mijn persoonlijke mening. Ook als u deze niet deelt blijft het hopelijk toch interessant genoeg om af en toe even te buurten. Een constructief (liefst positief..) commentaar is altijd welkom! Mits anders aangegeven zijn alle
01-01-2011
Happy New Year
Ik wens iedereen een heel fijn, gezond, warm, gelukkig, succes- en liefdevol jaar 2011 toe!!!
2010. Nog maar een enkele dag, en eigenlijk niet eens een hele dag meer, en dan is ook dit jaar weer bijgeschreven in ons aller persoonlijke geschiedenisboek. Een jaar waarin net als in andere jaren weer veel gebeurde. Leuke dingen, waar we allemaal blij van werden, hoogtepunten op verschillende gebieden. Maar ook negatieve zaken. Ook wij moesten afscheid nemen. Dierbaren verdwenen uit het leven. Mensen, dieren, bekende en onbekende. Soms zit de traan vlakbij de glimlach. We werden weer een jaartje ouder, ook al wist ik aan het begin van dit jaar bijna zeker dat dit niet zou gebeuren. Je zult maar een medisch trauma op voorhand hebben. De tragiek van het verlies van een dierbaar huisdier maakte aan de andere kant dat we meer instaat bleken te reizen. En dat deden we. Tussen de bedrijven door. Even naar hier, dan weer naar daar. We ontdekten zo nieuwe plekken in binnen- en buitenland. Zo kwam ik vo0or het eerst van mijn reislustige leven ook in Barcelona en geniet daar nog een beetje van na. Wat een heerlijke stad bleek dat te zijn en ik moet vrouwlief nu toegeven dat ze dat altijd al gezegd had. Zakelijk gezien is het allemaal nog steeds niet om over naar huis te schrijven. In sommige branches is geen enkel zicht op herstel na de financiële en economische crisis en ik zag relaties zelfs failliet gaan. Ook in 2010. Gelukkig kwam ik er dit keer zonder kleerscheuren vanaf, hoewel er natuurlijk bronnen van omzet en inkomen verdwijnen op een dergelijk moment. Nieuw was de aanwezigheid op social networks. Mijn intrede bij YouTube was een direct gevolg van nieuwe activiteiten op het gebied van internetmarketing. En de gevolgen zijn toch dat nu voorzichtig gevraagd wordt wat een goede aanwezigheid met bewegend beeld zou kunnen kosten. Het antwoord moet in het nieuwe jaar gegeven worden. Ook Facebook bleek een leuk en succesvol netwerk. Ik kom er regelmatig mensen uit het bloggerswereldje tegen. De leuken zijn nu ook vrienden geworden. En als het over vriendschap gaat, sommige bloggers leer je beter kennen als je ze ontmoet en meemaakt irl. Dan blijkt dat je met de meesten toch wel een band hebt opgebouwd. En die band houden we er ook in het nieuwe jaar graag in. Zelfs met inmiddels niet meer actieve bloggers blijft de band bestaan. Vaak heel lieve en verstandige mensen, een enkele komt in het vakje ondeugend terecht, maar is daarom niet minder geliefd. En zo eindigt het laatste verhaal op dit weblog van 2010. Rest mij jullie, mijn trouwe lezers en reageerders hartelijk te danken voor weer een mooi blogjaar. En laten we afspreken dat we het volgend jaar gewoon in dezelfde atmosfeer doorzetten. Aan mij zal het niet liggen. Ook al heb ik dan als goed voornemen om me minder actief te bemoeien met discussies op andere plekken. Maar dat is vanwege de lieve vrede. Die wens ik iedereen toe in het nieuwe jaar. Zelfs de grootste criticasters van dit blog en de Mokummer die er achter zit. Maak er een mooi feestje van allemaal, en graag tot .volgend jaar, dus morgen!
O, zeker, niets menselijks is mij vreemd. Net als bij andere mensen bestaat mijn karakterstructuur uit positieve en negatieve onderdelen, althans vanuit de ogen van anderen. Want ik vind zelf dat ik wel aardig gebakken ben. Het hangt ook vaak af vanuit welke ogen je het bekijkt. Amsterdammers en zij die deze grootstedelijke bewoners van nature hebben leren kennen en, kunnen er goed mee omgaan, voor buitensteedsen is het vaak lastiger. Een geboren en getogen Amsterdammer kent flink wat cynisme. We drijven de spot met alles en iedereen,. Niet in de laatste plaats met ons zelf. Juist die laatste karaktertrek wil elders nog wel eens ontbreken. En in mijn karakter zit ook ingebakken dat ik iemand die vooral zichzelf erg interessant, intelligent, verheven of wat ook vindt bij voorbaat al niet zo aardig bejegenen zal. Dat noem je dan een vooroordeel en soms is dat niet plezierig of weinig handig. Wie nu denkt dat ik in mijn leven niet een paar maal mijn kop gestoten heb tegen een verkeerde inschatting van anderen heeft toch te weinig levenservaring. En het karakteriseert mijn persoontje dat ik wel in staat ben toe te geven mensen op sommige momenten verkeerd te hebben ingeschat. Dat is echt niet iedereen gegeven. Wat ook nog wel eens stoort is het feit dat ik mijn mening nooit onder stoelen of banken zal steken. Nooit gedaan ook. Niet altijd op prijs gesteld, zeker, maar het is niet anders. Het heeft me al die jaren van mijn leven veel gebracht en soms wel eens wat ellende opgeleverd. Wie zijn mening geeft, en zeker als die mening afwijkt van het algemeen gemiddelde of politiek op dat moment correcte, moet rekenen met de hoon en de wrok van hen die wel willen opgaan in de grijze meerderheid. Nu heb ik gelukkig ook snel geleerd dat kennis macht veroorzaakt. Dus lees en volg ik veel zaken in de breedte. Kan dus over heel wat onderwerpen aardig mee kakelen, en weet me gesteund door een redelijk omvangrijke bibliotheek die langzamerhand toch een kamer of drie van ons huis omvat. Daardoor ben ik in staat om planken niet direct mis te slaan, ook al is een discussie met een afgestudeerd professor in de kwantumtechnologie niet op voorhand gewonnen. Toch zou het me niet weerhouden een gesprek met zo iemand aan te gaan. Zo zit het beestje nu eenmaal in elkaar. Kijk, dat komt omdat ik toch ook minder op heb met ingebakken domheid, met vooringenomenheid uit ijdeltuiterij of een dringende behoefte aan aandacht om de aandacht alleen. Dat laatste zal me echt worst zijn. Des te opmerkelijk dat me door sommige lieden, achter de schermen van dit blogwereldje, juist die karaktertrek wordt verweten. Alsof het gelijk om het gelijk krijgen het hoogste doel in mijn leven zou zijn. Niets is minder waar. Maar het geeft ook aan hoe weinig interesse sommige mensen in anderen hebben, het ego van sommige bloggers overstijgt soms de dampkring rond deze planeet. Hoe dan ook, in de wandelgangen stoomt het alweer van de onderlinge mailcorrespondentie over mij en de mensen die me steunen in mijn nu al jarenlange pogingen om vooral breed te schrijven en actief mee te praten op diverse blogjes. Die snappen dat de kat van de buurvrouw of de depressie waarin iemand verkeert heel interessant kunnen zijn, maar dat er soms meer is in het leven dat dit persoonlijke verhaal alleen. Je snapt niet waar mensen soms de energie vandaan halen om zo gebeten, wraakzuchtig en vooral dom te zijn dat ze een vete uitvechten waarbij wordt gesproken over clubs, groepen en zo meer. Namen worden genoemd, ook van bloggers die mij lief zijn. Allemaal tegen mij di lui ..haha!. Alsof ik zo belangrijk ben zeg. Doe me een plezier! Ik heb niet eens depressies, ik heb geen huwelijksproblemen, heb geen hekel aan vrouwen en zelfs de sneeuw is hier gesmolten. Kortom, ik ben een normaal mens, heb een grote Mokumse bek, allemaal toegegeven, maar ben gelukkig niet dom. Noem het aanmatigend, maar dat feit ligt nu eenmaal zoals het ligt. Het tegendeel moet nog maar eens bewezen worden dan. En dat, beste critici achter de schermen, gaan niemand lukken. Zelfs niet als je jezelf op een hoger plan meent te moeten zetten dan het mijne. Zelf benoemde verhevenheid is dat ook nog niet per definitie hoor!
Om het in deze laatste dag voor de Kerst toch maar eens een beetje Bijbels te maken, Zij die vrij van zonden is werpe de eerste steen. Bewust kies ik voor de term Zij. Want er is een zondares onder ons die maar blijft wijzen in mijn richtring, en dit vooral doet op plekken waar je diep moet graven in het www om er te kunnen komen voor een bezoekje. Zij verwijt mij al enige tijd van alles en nog wat en eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik er mee moet. Het provinciale mensje vindt mij als persoon vreselijk, mijn teksten en reacties abject en ze zoekt ook telkens medestanders voor haar beperkte mening. Alleen noemt ze dat dan zelf weer geen mening. Wat het wel is blijft in het midden. Wellicht is smerige roddel en achterklap een goede term? Natuurlijk zijn er wel wat apostelen te vinden die haar mening ondersteunen. Mensen die de mening zijn toegedaan dat iemand die claimt altijd een mening te hebben niet thuis hoort op het www. Zich niet mag mengen met andere bloggers, daar ook niet moet reageren als die gegeven mening dan ook nog afwijkt van het daar gemiddelde intelligentieniveau, helemaal fout!. Want men heeft zichzelf een zeker niveau aangemeten. Wij, de elite van het webloggen, mogen schrijven wat we willen, maar anderen dienen zich van commentaar te onthouden is het devies. Daar zit iets in, want een blog is natuurlijk een privé-domein waar anderen niet thuis horen. En nu ben ik net van mening dat als je iets plaatst en er ook nog een reactieveld open staat, je alle reden kunt hebben om te willen reageren. Dat die reacties soms niet aansluiten op de normaal daar gegeven meningen, dat snap ik ook wel. Ik duld ook geen tegenspraak, zo zit het nu eenmaal in elkaar .:) Elders liep een politieke discussie weer eens uit de hand. De bewuste blogster stond met armen vol stenen en keek toe. Wachtte op het juiste moment. En dat kwam. Een paar van de vaste mede gasten ergerden zich weer eens aan mijn (niet pro-linkse)reacties. Ik ken geen politieke correctheid als het gaat om bepaalde onderwerpen. En dus werd het een wat vervelend sfeertje. Het ging niet meer om de inhoud, het ging om de man. En zeker ook op de man. Nu ben ik niet van suikergoed, wie het opzoekt moet niet raar kijken dat hij een keer een blauw oog oploopt, maar ik heb geen zin in analyses die lijken te komen van mensen die in het verleden wel eens een cursus van de LOI psychologie voor beginners zonder goed gevolg hebben doorlopen. En al helemaal niet als ik met naam en toenaam wordt genoemd als zijnde een verwerpelijk mens of woorden van die strekking. Want zij die deze termen gebruikt en gelegenheid geeft om al dat gif het www op te mikken is zelf bepaald niet vrij van zonden. Ik noem haar naam niet, nog niet. Dat fatsoen behoud ik me nog wel voor. Maar er komt vast een moment dat mijn geduld op is en de dijk breekt. Overigens, voordat u zich afvraagt waar het in de twist tussen twee bloggers over gaat. Ik heb geen idee. De dame in kwestie noemt mij een vreselijk mens omdat ik ben zoals ik ben. Wat ik van haar intussen weet maakt mij nu ook niet echt blij, maar dat is nog geen reden om haar vol haat of afkeer te benaderen. Zal dat zelfde fatsoen wel weer zijn. Of mijn opvoeding. Die me ook leerde dat je nooit moet buigen voor tirannie of terreur. En toch, en toch, het plezier van het geven van een mening neemt toch af als je constant moet opletten dat achter je rug om weer door een bepaalde kliek over je wordt gekletst. Als een kip zonder kop dat wel. Andere bloggers haakten onder de pressie van dezelfde dame en haar volgers af. Gingen op nieuwe plekken onder een andere naam verder met bloggen. Of hebben er nu helemaal geen plezier meer in. Dat gaat haar bij mij niet lukken. Omdat ik weet dat juist zij de claim op het niet hebben van zonden never-nooit kan waarmaken. Het is ook maar eens mens. En in die zin dus gewoon feilbaar. Net als ik!
Als verzamelaar en liefhebber van alles wat vliegt en rijdt ben ik in de afgelopen halve eeuw in heel wat plekken geweest waaraan ik nu een warme herinnering heb opgebouwd. Vaak zat in de periferie van waar ik mijn hobby beleefde weer een bijkomend effect dat me nu na al die jaren bezig zijn met hobbieen nog altijd bij blijft. Zoals de heerlijke Limburgse vlaaien die ik oppikte bij de banketbakker in Uelestraten als ik weer eens moest werken op het toen nog als Beek door het levende gaande vliegveld bij Maastricht. Of dat boekenwinkeltje in Edinburgh waar ik een serie ansichtkaarten vond met oude plaatjes van autos. Dat zorgde weer voor een nieuwe lijn in het verzamelen. Waar ik ook kwam, overal werd gekeken of er iets te scoren viel. Mensen zoals ik fotograferen, winkelen, lezen, kijken en zien van alles en nog wat. Duitsland bleek interessant, Engeland zeker ook. Maar ook in andere landen ging het principe op. Zo kwam ik regelmatig in Parijs, met dank aan de daar vlakbij gehouden grote en tweejaarlijkse vliegshows. Ik bekeek musea, vond soms vliegtuigen langs de weg. Het was en is de moeite meer dan waard. En de souvenirs van al dat gereis staan nu nog steeds bij mij thuis, in vitrines, op planken, of soms zijn ze te vinden in bakken vol dias of albums met fotos. In een halve eeuw bouw je snel flink wat op, vooral als je net als ik, overal interesse voor hebt. Kortom, die jaren vlogen voorbij. Gelukkig niet ongemerkt. En dus nemen we vandaag een klein glaasje en dito hapje. En gaan daarna weer verder met wat de normale dagen zoal brengen aan mooie of interessante feiten of momenten. Want echt af of klaar is het nooit. Alleen al voor het lezen van alle boeken die ik nog niet tot me nam, zou ik nog een jaar of wat moeten gaan zitten.
Ik had natuurlijk beloofd het e.e.a. te zullen schrijven over wat steden die ik in mijn decennia lang gemaakte reizen en tripjes bezocht. Dan moet je dat ook doen natuurlijk, belofte maakt schuld. De eerste stad die ik maar even beschrijf is er een die ik vrij recent nog bezocht; Arnhem! Gelegen aan de Rijn, bekend van de slag uit de tweede wereldoorlog die daar werd uitgevochten tussen de geallieerden en de Duitse bezetter. Die slag tekende de stad voor het leven. Weinig oorspronkelijke bouw is nog terug te vinden. Het is allemaal naoorlogse revolutiebouw wat de klok slaat in combinatie met moderne hoogbouw en soms verbluffend lelijke en ook ingewikkelde wegen op verschillende niveaus. Het station van de stad is hier een voorbeeld van. Lelijk en als entree tot de stad weinig geschikt. Het openbaar vervoer is overigens prima verzorgd in Arnhem, je kunt overal naartoe met bussen of treinen. Arnhem kent als een van de weinige steden die ik ken trolleytractie voor het stadsvervoer. Ooit bedacht als alternatief voor dieselbussen of trams en nog steeds zeer milieuvriendelijk. Het centrum kent een paar hoofdstraten vol winkels. Elke zichzelf respecterende keten heeft hier een filiaal. De grote warenhuizen zitten er en tussendoor vindt je nog wat kleine lokale winkeliers. Er is een aantal straten met de nodige horeca en aanverwante bedrijven. Daar oogt het allemaal een beetje achterbuurterig. Maar goed, Arnhem heeft veel jongere inwoners en die willen graag uit kunnen gaan en dat zal hier best lukken. Parkeren in het centrum is goed geregeld. Zo is er een gigantische ondergrondseparkeergarage bij het Centraal Station. Voor 2,20 per uur staat de auto daar redelijk veilig en droog. Na een minuut of tien lopen sta je in de winkelstraten. Ik ken Arnhem persoonlijk al sinds mijn jeugd. Er is in de loop van de jaren veel veranderd, niet allemaal ten goede. Geen echt aantrekkelijk stad, wel een vol winkels en kroegen. Mar voor de sfeer hoef je er niet naartoe
Parkeren: in de straat voor de deur en op parkeerplaats
Aanbod: breed aanbod, veel spullen
Prijzen: Redelijk
Personeel: Netjes en aardig
Drukte: Overdag eigenlijk altijd wel wat bezoekers
Bereikbaarheid: Met de auto prima, ook met de fiets of te voet maar met het openbaar vervoer lastiger!
Rapportcijfer: 8.5
Omschrijving: Dit is een erg prettige, nette en modern ingericht winkel. Mooie spullen, lage prijzen. Grote en interessante speelgoedhoek en flinke bibliotheek. Men verkoopt hier echt van alles en nog wat en de opzet lijkt op die van een echte normale winkel. Personeel is netjes en ook erg aardig. Een aanrader. Winkel ligt aan de rand van een woonwijk, vlakbij een spoorbaan die weer grenst aan een kleinschalig industriegebied. Redelijk eenvoudig te vinden ook.
Het blijft lastig om een paar weblogs tegelijk en regelmatig te bestieren. Je moet voldoende tijd vrijmaken voor al die verhalen in vier- of vijfvoud, maar het geeft me toch een extra stuk voldoening als ik zie dat ik met die schrijfsels verschillende soorten lezers een plezier doe. Al was het maar omdat ze dan hun tegenmening kunnen geven of me de huid kunnen vol schelden over mijn politieke opinie. Niets aan de hand zolang het niet gaat op een wonderlijke op de persoon gerichte manier zoals me ook wel eens overkwam. Na alle ellende die me door Weblog.nl werd aangedaan (en velen met mij) toen de nieuwe software over de heg werd gemikt ben ik o.a. met dit schaduwblogje begonnen. Waarop ik nu vooral recensies plaatste. Of het nu gaat over bezochte kringlopers, horecazaken, andere winkels, boeken of wat dies meer zij. En ook dit wordt gelezen gelukkig, dan doe ik het niet voor niets. In deze reeks ga ik hier ook weer een oude liefde van me toevoegen, stedentrips. Ik heb heel wat steden gezien in mijn leven en ben juist nu deze woorden tot u komen weer even kijken in een als het allemaal klopt, leuke woon- en winkelstek. Ik doe er gegarandeerd binnenkort verslag van.
Zijn er steden die ik echt enorm graag bezoek? Ja! Ook al kan ik er nu niet meer zo frequent naar toe als ik ooit wel kon. Ik denk dan aan Edinburgh, Glasgow, Londen, Berlijn, Keulen, Aken, Gent, Brussel, Parijs, Praag, Rome, en zo meer. Allemaal meer dan een keer bezocht en nog steeds hoog op de ranglijst van plekken waar ik me thuis voel. Maar ook in ons land zelf kom ik best tot een hele rij van plaatsenwaar ik me vaak goed thuis voel. Natuurlijk mijn eigen stad, maar daarnaast zeker ook plaatsen als Utrecht, Den Bosch, Nijmegen, Roermond, Weert, Maastricht, Zwolle, Groningen, ja zelfs Rotterdam. Nou ja, ik doe mijn best om hier op dit schaduwlog af en toe even wat algemeenheden vanuit mijn eigenobservaties te oreren. Niet mee eens? Laat het me maar weten en als u als lezer(es) in staat bent om aanvullende informatie te geven ben ik helemaal verguld.
Prijzen: Gematigd voor spijzen, drankjes relatief duur
Bediening: Plezierig
Bereikbaarheid: Zeer goed
Algemeen: Natuurlijk, je moet er even voor naar Duitsland rijden, maar op 1u 3 kwartier van de stadsgrenzen van Amsterdam ben je al midden in Bocholt NRLWF. In de overdekte winkelarkade daar zit Kaffe Klatsch op de eerste etage. Het is een open restaurant met een hele reeks tafeltjes. Leuke bediening, lekker eten, aantrekkelijk prijzen. Ook al zijn de drankjes wel wat aan de prijs. De schnitzels zijn hier heerlijk en men heeft er een hele reeks van in de aanbieding. Dagaanbiedingen zijn vaak ook erg lekker en goedkoop. Wij komen hier al jaren regelmatig en eten eigenlijk altijd in dit aantrekkelijke restaurantje. Een aanrader!!
Omschrijving:. Dit bedrijf moet je even zoeken op het Industrieterrein van Barneveld. Het gaat om een vrij grote, slecht verlichte hal die in feite vooral vol staat met tweedehands meubels. Er is wel wat ander spul te vinden, maar dan moet je wel even goed zoeken. Informatie is er niet, net zo min als behulpzaam personeel. Rommelige winkel. Ik vond er wel wat van mijn gading, maar dat was meer geluk dan wijsheid. Maar de lage prijs maakte veel goed. Alle artikelen zijn wel keurig van een prijsje voorzien, dat is niet overal zo. Er staan ook wat boeken in een hoekje. Wie een tafel, bed, bank, stoelen of wandmeubel zoekt voor weinig moet hier even gaan kijken. Voor de rest is het geen aanrader.
Omschrijving:. Sommige kringloopwinkels zien er uit als veredelde lompen- en metalenhandels en dit is er zo een. Gelegen op een wat afgelegen industrieterrein met een erg rommelige infrastructuur zien de gebouwen van deze winkel er uit of ze er al jaren staan en weinig onderhoud hebben gekregen. Het geheel bestaat uit drie gedeelten, een kleine winkel, een tussenhal en een grote hal waar men meubels verkoopt. In de relatief kleine winkel verkoopt men weliswaar de nodige huishoudelijke zaken, speelgoed zoek je hier met een vergrootglas net als behulpzaam ingesteld personeel. Men was op het moment van ons bezoek met van alles en nog wat bezig, niet met de klanten. Zoals de winkel er nu bijligt geen aanrader. NB Parkeren voor de deur kan leiden tot ruzie. Als je de auto neerzet op wat lijkt een grote betonnen plaat te zijn tegenover de ingang van de winkel blijkt dit een doorgang voor vrachtwagens naar een of andere loods. Staat niet goed aangegeven.
Deze winkel ligt midden in een woonwijk. Het is van buiten gezien een frisse winkel en blijkt binnen behoorlijk groot. Men verkoopt alles maar echt interessant speelgoed is er niet te vinden. Wel heel veel boeken, die keurig zijn gerangschikt. Meubels staan er hier netjes bij, de kledingafdeling is wat verscholen en niet zo heel groot als elders wel eens het geval is. Veel studenten en Poolse klanten. De afdeling elektronica is redelijk groot, dat trekt bepaalde mensen aan. Wel een leuke winkel voor eens iets anders dan de normale adressen.
Een van de boeken die ik door alle publiciteit er om heen graag wilde lezen maar tot nu toe nog niet tot me had genomen was De Eetclub van autrice Saskia Noort. Het staat al enige tijd in onze boekenkast en vrouwlief las het een paar jaar terug in sneltreinvaart uit. Dat deed ik zelf ook. Het boek leest eenvoudig weg. Je bent snel in het verhaal, dat nog het meeste weg heeft van een aflevering van Gooise vrouwen, maar dan met een sausje meer spanning er overheen. Toch wist ik bij de derde pagina al wie aan het einde van het boek de dader zou zijn. Snel werd ook wel duidelijk wie je in het leven kunt vertrouwen en wat niet meer dan kennissen blijken te zijn. Een aardig boek, maar om het nu als literaire thriller door het leven te laten gaan lijkt mij iets te veel eer. Je krijgt wel een aardige portie overspel, seks, bedrog, criminaliteit, jaloezie en zo meer over je heen. De stijl van de schrijfster is redelijk vlot en soms expliciet. Toch was het wel een boek dat ik relatief eenvoudig kon wegleggen, ook al had ik een hoofdstuk nog niet uit. Zou dat komen omdat ik een man ben?
Ik kocht dit boek ooit op de Uitmarkt. Het blijkt een intrigerend verhaal vol onverwachte plotwendingen. Het beschrijft het leven van Vega Johnson die als financieel adviseur werkt voor een aantal klanten en dan ineens 'toevallig' Paul ontmoet. Met hem beleeft ze dingen waarvan ze voorheen slechts kon dromen. Zinderende erotiek, spanning en een heel onverwacht slot maakten dit tot een boek dat ik met veel plezier en heel snel heb uitgelezen. Een thriller met wat ero-trekjes. ISBN nr. 90-410-0401-7. Auteur: Sherry Sonnett.
Omschrijving: Switch heeft een hele reeks winkels die je vooral in het oosten van Gelderland vindt. De formule is als zo vaak vrijwel gelijk. Deze winkel in Elst is niet zo heel groot. Men verkoopt van alles en nog wat, maar geen speelgoed van betekenis. Ook de boekenafdeling is aan de kleine kant. Wel flink wat meubels en huishoudelijke spullen. Zoals het adres al suggereert zit deze winkel in een industriegebied dat niet zo heel ver afligt van het centrum van het plaatsje. Parkeren kan vrijwel voor de deur en is gratis. Een nette, wat onopvallende, winkel met een te beperkt aanbod
Over mijn passie voor lezen heb ik het al eens eerder op mijn hoofdlog gehad, net als over mijn grote interesse voor een van de meest intrigerende filmsterren uit de geschiedenis; Romy Schneider. Elk jaar voeg ik om en nabij de vijftig boeken toe aan de hier bestaande bieb, begin dit jaar was daar ook een boek over mijn geliefde filmster bij. Gevonden bij Selexyz in Amsterdam en geschreven door auteur Adrian Stahlecker. Ik las het boek in een razende vaart uit. Het stamt uit 2007 en baseert zich op recente informatie over het leven en de carrière van Romy Schneider. De enorme top waar zij ooit toe behoorde, de diepste dalen waarin zij vooral privé verkeerde. Een leven vol triomfen en tragedies. 228 paginas die je tot je neemt als een lekkere maaltijd of een goed glas wijn. Ik heb er van genoten. En dat voor een prijs van nog geen acht euro. Een aanrader voor iedereen die houdt van een biografie, voor wie Romy iets meer is dan die dame die Sissi speelde en die net als ik nog steeds geraakt wordt door haar natuurlijke schoonheid en vrouwelijke uitstraling. Het ISBN-nummer is: 9059111656.
Omschrijving: Kleine kringloopwinkel niet ver van het centrum van Oud-Beijerland. Gevestigd in een oud kerkgebouw van zeer bescheiden omvang. Spreekgestoelte afgedekt met een stuk laken. Hier wordt relatief veel tweedehands troep aangeboden, op onoverzichtelijke wijze. Boekenafdeling erg klein, speelgoed van enig belag niet te vinden. Ouder personeel dat niet altijd even klantvriendelijk of aardig is. Beperkte openingstijden. Spullen zijn domweg te duur van prijs, maar over sommige zaken viel te onderhandelen. Voor de deur kan worden geparkeerd, maar het is uiterst beperkt, betaald parkeren of vergunning van toepassing en de straat is smal.Niet echt een aanrader!
Bereikbaarheid: In centrum van Oud-Beijerland, dus goed!
Rapportcijfer: 7.0
Omschrijving:. Gevestigd in een oud schoolgebouw biedt deze KLW een redelijk aanbod van allerlei zaken. Meubels en tvs vindt je hier in de gang. Boekenafdeling is beperkt, speelgoed behoorlijk groot. Voor de verzamelaar van dit spul weinig interessants, veel spullen zijn stuk! Huishoudelijke artikelen zijn daarentegen keurig uitgestald, schoon en netjes van prijs. Meubels beperkt. Er is een aparte afdeling voor kinderkleding en speciale babykamerspullen. Opmerkelijk! Mensen zijn aardig, keurig netjes en parkeren kan recht voor de deur op het oude schoolplein. Maar let op! Betaald parkeren en er wordt intensief gecontroleerd. Winkel kent beperkte openingstijden.
Omschrijving: Erg mooie winkel die van binnen groter is dan hij van buiten lijkt. Erg nette spullen. Prijzen zijn nergens echt te hoog. Speelgoedhoek is wat bescheiden, net als de boeken. Door wat kelders met specifieke spullen is het allemaal overzichtelijk. Een verademing tussen de soms wat bedompte kringloopwinkels elders in het land. Een aanrader voor als u in de buurt bent
Net als vorig jaar en de jaren daarvoor waren we ook dit jaar weer even op bezoek in Weesp. Als in de hoofdstad de Uitmarkt loopt, organiseren ze in dit fraaie stadje aan de vecht, de Sluis- en Havendagen. En dus gingen we ook daar maar even kijken dit jaar. Weesp is dan in de greep van allerlei festiviteiten en toute de bevolking komt even voorbij. Uiteraard ligt de hele binnenhaven vol met allerlei jachten, scheepjes en wat nog meer drijven kan waarvan de opvarenden zich ook storten in het feest dat bij goed weer zeer druk wordt bezocht. De braderie die onderdeel is van het geheel zorgt voor gezelligheid. Een deel van de kramen wordt ingericht door de lokale winkeliers en die nemen vaak voor een luttel bedrag afscheid van winkeldochters. Je moet goed opletten, maar je kunt er je slag slaan als je dat wilt. Precies als ik het vorig jaar al beschreef was het ook dit keer weer leuk om Weesp aan te doen. Het vaarseizoen is officieel afgesloten hiermee. Ook al zullen de diehardwatersporters wellicht nog wel een maand langer blijven flaneren op de rivier en andere waterwegen die Weesp maken tot wat het is. Op een of andere manier lijkt het stadje op een miniatuuruitgave van de hoofdstad. De mensen zijn er plezierig in de omgang, als je er wat vaker komt herkent men je ook, en de kerken zijn er prachtig. Tijdens ons bezoek waren die godsgebouwen ingericht als boekenmarkten. Dat was op zich leuk, maar het gaf ook de mogelijkheid om even te kijken naar die fraaie inrichting. Nou ja, Weesp was ook dit jaar weer even een feestelijke bestemming. Ook al zat het weer dan niet helemaal mee .
Ik ben Leo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Leo.
Ik ben een man en woon in Amsterdam (NL) en mijn beroep is Zelfsstandig en onafhankelijk communicatie-adviseur.
Ik ben geboren op 06/01/1948 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Luchtvaart, auto's, reizen, fotografie, lezen, verzamelen, modelbouw, huisdieren.
Dit blog vult mijn meningblog aan dat ik al een jaar of wat neerzet in Wordpress. Hier vindt u vooral meningen over rest
