Het woord dojo betekent letterlijk 'plaats van de weg'. De dojo is een speciale plek voor het beoefenen van een speciale kunst. De tatami is een spiegel voor het leven. Denken, waarnemen, ervaren, integreren en dan belichamen. Een plaats van leren, respect en harmonie. Buigen is een geschikte manier om dankbaarheid en nederigheid te tonen. Aan het begin van elke trainingssessie buigt men naar de Sensei, zeggende Onegai-Shima (vertaald als 'ik plaats mezelf onder uw leer '). Aan het einde van elke trainingssessie, buig je opnieuw naar de Sensei, zeggende Domo-Arigato-Gozaimashita. (vertaald als 'dankjewel voor wat je ons hebt geleerd').
Vergelijk nooit Senseis met elkaar. Elke Sensei heeft iets unieks te bieden. Het is jouw taak om het te ontdekken.
Wanneer je tussen 20 en 30 jaar jong bent, moet je een goede sensei volgen. Dit is een tijd waarin jong bloed door jouw aderen brandt, een tijd van risicovolle technieken, vol nieuwe ervaringen en gelegenheden, waar geen obstakel te groot is.
Wanneer je tussen 30 en 40 jaar bent, ervaar je je Aikido-technieken anders en kan je nog fouten toestaan, maar er rust een enorme verantwoordelijkheid op je schouders. Een leeftijd van het zoeken naar verbetering. De tijd om risicos of om te experimenteren zijn voorbij. Er wordt kennis van jou verwacht. Dat maakt net het leven fantastisch.
Wanneer je tussen de 40 en 50 jaar oud bent, komt de uitdaging: er wordt van jou verwacht dat je met jouw kennis en wijsheid de toekomstige generatie begeleidt en helpt met de Aikido technieken.
Wanneer je tussen de 50 en 60 jaar oud bent, gebruik al je tijd om jongelingen te trainen in de magische cyclus van harmonie. De vervulling van een levensweg.
Wanneer je ouder dan 60 wordt en je hebt al jouw doelstellingen bereikt, zoek naar meer, om sterker te staan in het leven als ooit tevoren, voor jouzelf. Dit is juist het begin. Wees trots op jouw verwezenlijkingen.
Vind en zoek de grootheid, goedheid en harmonie in dit Aikido-proces.
Aikido en Moriheiâs Goden en het geheim van de Leegte.
Heel weinig shihans en studenten kenden Moritaka Morihei Ueshiba zoals hij was, toen hij zijn heiligdom met zijn goden bezocht: een man gevuld met een innerlijke rust, vriendelijkheid en vreugde. Rond 1926 sprak Mr. Moritake in zijn Tanabe-stadsdialect hierover "We doen een offer aan de goden en het is het beste om niet met onze adem op de mochi te blazen." (note: mochi = dori) "Om jezelf te kennen moet je je missie kennen die door de hemel is toegewezen en om die te vervullen moet je voldoen aan de orde van het universum ...". Over de daarmee verbonden ideale wijze van martiale trainingsmethodieken met In en Yo; Ka en Mi; hemel-mens-aarde en staand op de brug, enz. bij de beoefening van zijn Aikido, vertelde hij Ik word volkomen transparant, de tegenstanders worden getransformeerd in hun etherische lichaam en ik ben bezeten door mijn beschermgeest. De andere persoon verdwijnt en ik word enkel aangevallen door hun handen en vorm. Hoe meer de Shugyo van de ander vooruit is gegaan, hoe groter hun etherische lichaam en de beschermgeest, dus moet ik ook groter worden. Hoe dan ook, de toestand van mijn hart wanneer ik tegenover een tegenstander sta, is zo transparant als een spiegel, dus in deze toestand wordt de geest van de ander opnieuw gereflecteerd."
Als men dit met logisch, filosofisch of wetenschappelijk verstand dit leest, zal men niet in staat zijn om dit concept te vatten.
Er werden vele (Japanse) pogingen ondernomen om de zeer diepe betekenis over een wereld van polijsten, verdiepen en strategisch Kunst van zijn Leegte en Drijvende Brug te begrijpen.
Life doesnt require that we be the best, only that we try our best...😀
Onze gedachten maken ons wie we zijn en zorgen dat we bestaan. We zijn denkende wezens, als we niet kunnen denken, dan bestaan we niet meer. Dit pakje gaat mij binnenkort helpen om de meer gedurfde Aikidotechnieken met succes te volbrengen
O'Sensei was een man van de vrede, die vooral op latere leeftijd (vanaf 1942 op 59 jarige leeftijd) zijn spirituele en filosofische visie volgde om een krijgskunst in budo te creëren, om vooral spiritueel en mentaal sterk te staan. Iedereen heeft zijn eigen schoonheid, maar niet iedereen kan die zien. Aikido probeert dit essentiële pad te tonen, een pad dat vaak onzichtbaar is voor de ogen van velen. Weinigen zien eigenlijk wie Aikidokas eigenlijk zijn, maar iedereen ziet wat we lijken te zijn. In het algemeen oordelen mensen meer door de ogen dan door intelligentie, omdat iedereen kan zien, maar weinigen begrijpen wat ze zien. Velen denken dat er fysieke kracht nodig is om Aikido te beoefenen. Het is essentieel om te begrijpen dat fysieke kracht niet nodig is om in harmonie samen te werken. Aikidokas evolueren in deze studie, aangepast aan hun lichaam, fysieke conditie en leeftijd om bij confrontaties te accepteren waar ze echt toe in staat zijn. Alleen dan zijn ze vrij om een verschil te maken in deze wereld. Wees als Aikidoka vreedzaam en deugdzaam, zodat jouw toekomst vredevol mogen zijn, semper ubique ab omnibus, altijd en overal voor iedereen.
Aikido en zijn existentiëel psychoconcept van Irimi-Issoku.
Als Aikidoka moeten we niet enkel met een centripetale beweging in het temporaal-geografische ruimtelijke centrum treden van de Uke, maar onszelf ook intentioneel in het existentiële persoonlijk centrum van de persoon positioneren. M.a.w. naast de fysieke irimi is er ook een mentale irimi.
Iedereen heeft vanaf kinds af aan geleidelijk een onzichtbare persoonlijke ruimte opgesteld, gevuld met eigen innerlijk gevoelens, denken en percepties van de omgeving, dat voornamelijk een beschermende functie heeft. Met deze persoonlijk gedefinieerde ruimte reageert men op een ander persoon. Wanneer twee mensen in interactie gaan, tasten zij hun posities van onderling psychologische gedefinieerde afstand tot elkaar af, waarbij een soort evenwicht tussen benaderings- en ontwijkings-inspanningen ontstaat.
Wetenschappelijk psychologisch onderzoek hieromtrent toont aan dat deze interactieve mentale irimi bij Aikidokas een significante harmonieuze invloed heeft op de eigen grenzen en dat ze dit met de nodige verantwoordelijkheid en zelfregulering uitvoeren, om geen verdere ongecontroleerde emotionele woedereacties te activeren bij de Uke. Hierbij ontwikkelt de Aikidoka zelf een zeer flexibel grensverleggende persoonlijke ruimte.
Ai-uchi betekent vechten tegen en impliceert een gewelddadig aanval, harde reactie, destructief gedrag; eigen vooroordelen, kwetsend, vol van frustraties en agressiviteit. Ai-nuke betekent vechten voor en weerspiegeld de nuance van assertief en constructief gevecht, ondanks de tegenstrijdige houding is er hier een behoefte om samen wederzijdse groei te bevorderen om de onenigheid tussen partners te verwijderen. Neem niet elke (persoonlijke) aanval op als een Ai-uchi, maar als een Ai-nuke. Weiger om in de aanval te gaan en respecteer de aanvaller, door je te ontdoen van de winnaar-verliezer houding. Zoek naar een voor beide partijen voordelige oplossing. Wat jij de waarheid noemt, is jouw waarheid. Er kunnen nog enkele andere waarheden zijn. De kunst van de vrede begint bij jezelf. Werk aan jezelf en je definieer zelf jouw taak in deze kunst van de vrede. Iedereen heeft een geest die verfijnd kan worden, een lichaam die op de een of andere manier kan getraind worden om dit pad te volgen. Breng vrede in je eigen leven en geef dan de kennis van deze kunst door aan anderen.
Een Aikidoka leert hoe hij confrontaties met een uitdager kan vermijden, hoe kalm en gebalanceerd te blijven te midden van een conflict (zowel fysiek als mentaal), door de stroom van de energie van de uitdager te accepteren, door ermee te harmoniseren en mee te bewegen. De tegenstander en de Aikidoka worden in wezen één, waarbij beweging en gerelateerde ademhalingsoefeningen een onderdeel van deze Japanse vechtkunst is. De Samoerai die met leven en dood te maken hadden, omarmden elke dag de meditatiepraktijken van Zen-monniken om hen te helpen hun geest en lichaam te kalmeren. Vanuit goed gedocumenteerde neurowetenschappelijk perspectieven hebben het samenspel van somatische bewuste lichaamsbewegingen met meditatieve oefeningen (aandacht voor de beweging zelf) bij Aikido vele unieke synergistisch voordelen: een betere aerobe capaciteit; balansgevoel; verbeterd welzijn, geheugen en cognitieve verwerking; flexibiliteit; verminderd angstgevoel en een verminderde leeftijdsafhankelijke hersenatrofie (onderzocht op 159 deelnemers).
Deze cognitieve wetenschappelijke studie analyseerde, door middel van fenomenologie, de wederzijdse dynamische intersubjectieve sociale verstrengeling bij Aikidokas, waarbij de interpersoonlijke resonantie tussen individuen (Tori-Uke) een aanleiding tot interactiepatronen van zelfonderhoudende intra-lichamelijke modulaties aangaf, die verder gaan dan de gedragscapaciteiten van geïsoleerde individuen. ( je mag deze zin even teruglezen hoor). De non-verbale manier van aanraken kan heel krachtig zijn. Bij lichamelijke sociale interactie komt een neuropeptide (oxytocine) vrij, ook wel gelukshormoon genoemd. Gebrek aan aanraking wordt geassocieerd met depressie, eetstoornissen, agressie en zelfbeschadigend gedrag, terwijl aanraking een positief effect heeft op neuronale groei, hersengolven, ademhaling en hartslag en vermindert hierbij stress en angst. In de praktijk van Aikido worden handen gebruikt om verbinding te maken met een partner, in tegenstelling tot andere vechtsporten waarbij wordt geschopt en/of geslagen. Aikido houdt een bijna vreugdevolle bereidheid in om aangeraakt te worden, waarbij de handen zacht, meegaand en ontspannen zijn, om verbonden te blijven met de tegenstander (partner).
(*) Aikido: A martial art with mindfulness, physical, relational and spiritual benefits
Tijdens het beoefenen van Aikido dienen alle bewegingen gecontroleerd (en harmonieus) uitgevoerd te worden, zonder overdreven krachtinspanning. Op hogere leeftijd ligt de essentie van deze moeizame innerlijk weg van harmonie en energie om verder door te groeien en zichzelf verder te blijven ontwikkelen eerder bij de juiste lichaamshouding, mentale houding, correcte ademhaling en het harmonisch samenwerken van lichaam en geest, dan in de (reactie)snelheid, spierkracht en pure techniek. Als senior probeer je elke keer de conditie van het lichaam te voelen en stel je de intensiteit van de opwarming en de training daar op af, om zo door jaren van training misschien in staat te zijn om misschien via de (buik)ademhaling af te stemmen op eigen bewegingen en de bewegingen van de partner.
In het algemeen is het doel van Aikido om het lichaam en geest te onderwijzen, om een integrale ontwikkeling van het menselijk wezen te bereiken, om te helpen bij de zoektocht naar zichzelf, om empathie te vinden met de wereld van dingen en wezens om je heen. Aikido bestaat uit twee verschillende elementen: de techniek en de geest. Mensen worden in het begin vaak naar één aspect van de kunst getrokken: sommigen zijn op zoek naar Aikido als middel voor persoonlijke groei en spirituele transformatie, terwijl anderen worden aangetrokken tot de stromende, krachtige en effectieve bewegingen van Aikido technieken. Deze somatische benadering van Aikido impliceert dat individuen de leer van een sensei vertrouwen en intellectueel proberen te implementeren in hun eigen ervaringskennis en percepties van hun eigen omgeving. Wat men uiteindelijk zal ontdekken is dat deze twee schijnbaar afzonderlijke elementen onderling verbonden zijn: de geest wordt ontdekt door middel van techniek en techniek wordt verbeterd als de geest wordt versterkt.
(*) uit Antropologische pedagogische conceptualisatie door sensorische performatieve kinesthetische Aikido-beoefening. (Department of Anthropology, University of California)
De esthetische tragedie van een Aikidoka bij het volgen van een stage kan zijn, dat het twijfels oproept over de eigen kennis van Aikido, waarbij deze kennis noodzakelijkerwijs groot is, terwijl de onwetendheid noodzakelijkerwijs oneindig is.
Stelt Aikido mij teleur? Is mijn uitvoering een illusie? Laat Aikido mij steeds opnieuw vallen, totdat ik besluit om de les te leren? Zet het continu Ukes op mijn weg tot ik stopt met reageren? Maakt het me bang totdat ik mijn angst verlies en vertrouwen krijg? Lacht het me uit, totdat ik stop met alles zo serieus te nemen? Vernedert het me en verslaat het me opnieuw en opnieuw tot ik besluit mijn ego te laten vallen? Ontzegt het me de goede uitvoering totdat ik begrijp dat alles Ki is? Geeft het me niet wat ik wil, totdat ik besef wat ik nodig heb om te evolueren? Doet het pijn, kwelt het me totdat ik mijn ademhaling waardeer?
Het is de taak van elke Aikidoka om na een stage om zelf dingen te onderzoeken in Aikido. Dit kan leiden tot doodlopende weggetjes, waar je misschien zelfs na maanden beseft dat het niet voor je werkt. Maar zelfonderzoek is een cruciale vaardigheid om je te ontwikkelen in Aikido. Dit proces dwingt je om alles wat je doet te bevragen, tot aan de basis. Al die veronderstellingen die je al vroeg hebt gemaakt; al die leringen die je zonder uitdaging voor ogen hebt gehouden, alles moet worden onderzocht. Uiteindelijk valt je techniek uiteen en voel je je een complete beginner. Dat is iets goeds. Het alternatief is om vast te zitten in een sleur, geen vooruitgang meer te boeken, steeds dezelfde oude bewegingen polijsten. Het is een comfortabele plek om te zijn, zeker, maar het is niet waarom je Aikido doe.
De wijzen zijn degenen die wijsheid zoeken; dwazen denken dat zij het al gevonden hebben. (Japans spreekwoord)
Aikido en we worden zelf auteur van ons eigen leven.
Oefen Aikido op jouw manier. Het kan net zo simpel of spiritueel zijn als je nodig acht. Doe wat goed voelt. Aikido is een levenslange verbintenis, waarbij je moet leren zoeken, onderzoeken, maar het meest en het beste van allemaal is dat je uiteindelijk Aikido elk moment zal beleven, zonder te evalueren, te analyseren, te oordelen. Probeer geen zorgen te maken over wat er is gebeurt of over wat er in de toekomst wel of niet zal gebeuren. Mis niet het mooiste-moment van je leven, wat echt van belang is, wat ons vergelijkbaar maakt en wat ons tegelijkertijd zo anders maakt, namelijk respect voor iedereen.
We worden authentiek geboren en lopen dapper rond op deze wereld. Elke persoon ontwikkeld een eigen levenservaring, een les gedomineerd en gecreëerd met concepten van eigen verantwoordelijke acties, waardoor elke ervaring persoonlijk is en niet met iemand anders kan vergeleken worden.
De dojo is een speciale plek voor het beoefenen van een speciale kunst. Het woord dojo betekent letterlijk 'plaats van de weg'. Iedereen heeft zijn eigen verwachting in Aikido. Dit is een concept dat door de menselijke geest wordt gecreëerd. De verwachtingen die men creëert met zijn persoonlijke gedachten zijn uiteindelijk degene die pijn kunnen doen en waardoor mensen zich vaak beledigd voelen, omdat er een verschil is tussen het verwachtte concept en datgene dat men ervaart. Sta open voor nieuwe ervaringen. Vriendschap is een waardevol deel van ons leven. Voor degenen die ernaar streven Aikido te bestuderen: het meest waardevolle geschenk dat we aan anderen kunnen geven is (eenvoudig) onze aanwezigheid in de dojo. Als (beginnende) Aikidoka moet je studeren om jezelf te verbeteren, niet om te concurreren met anderen. Je haalt uit Aikido wat je er in legt. Het doel dat je je stelt, de verwachting die je hebt, bepalen jouw manier van oefenen. Laat elke les in de dojo een praktijkervaring in zelfgroei zijn.
De maatschappij dicteert ons voortdurend hoe we moeten denken en wat we nodig hebben om ons gelukkig te maken, maar op een dag ontwaak je in een intensieve emotionele matrix en ga je plots door het leven alsof je er niet meer bij hoort, is het alsof je emotioneel gedumpt bent in een realiteit die niet meer geschikt is voor jou. Je kijkt met lege ogen naar degenen die door het leven glijden, die tevreden zijn met de opgelegde maatschappelijke manipulaties, die tevreden zijn met de manier waarop het systeem werkt, zelfs al zijn ze hierdoor ongelukkig en wil je daardoor enkel nog meer tijd alleen doorbrengen. Het is een moeilijke taak in Aikido om zijn ethos van zijn verbondenheid, nederigheid en respect eigen te maken, die ons transformeert, ons een emotionele intelligentie aanrijkt om jezelf te overwinnen en hierbij tevens onszelf laat zijn. We zijn allemaal op reis om onze eigen lessen te leren. Dit gevoel om er niet bij te horen is een manier om te voorkomen dat we stil blijven staan. We moeten onze eigen waarheid achterhalen, binnenin onszelf, om onze plek in het leven te vinden. Bedenk dat je uniek bent. Wees trouw aan jezelf. Je past misschien niet in de buitenwereld, maar vind je gevoel van verbondenheid met iedereen die om je geeft.
Morihei Ueshiba bestudeerde onder de supervisie van verschillende meesters, naast krijgskunsten, ook verschillende traditionele religieuze en filosofische kunsten. Vanaf 1919, op zijn 36ste levensjaar, bracht hij acht jaar door in Ayabe bij Onisaburo Deguchi, waar hij o.a. het volledige concept meditatie leerde. Hierbij ontwikkelde Ueshiba de vorm Aiki-Bujutsu, het latere Aiki-Budo (1936) en uiteindelijk Aikido (1942), met de nadruk op de beheersing van de geest in zijn kunst. Er zijn bepaalde dingen die we kunnen doen om efficiënter te worden in Aikido. Het belangrijkste is om te kijken naar wat we doen en vervolgens evalueren wat voor jezelf werkt. Gebruik de kracht van de ademhaling en kijk hoe jij je beweegt in je Aikidotechnieken en kijk ook hoe je geest beweegt. Trainen in budo is essentieel om in het lichaam en ziel Aikido te voelen.
Zoek je de essentie van Aikido, speel dan zachtjes met mij.
Irimi is maar een stap voorwaarts zetten. Train een momentje met mij, niet gehaast, ontwijk gerust mijn atemi. Omhels mij en laten we samen draaien zodat ik jouw aanwezigheid verscheur, in harmonie. Verwacht niets minder dan het beste van mij, trotseer mij. Vertrouw mij, ik ben de waanzin op een prachtige manier. Geen zorgen, geen kwelling, adem in en nooit meer uit. Ik ben jou beste instructeur, maar Waarom wil niemand naar mijn Aikidolessen komen?
Aikido stelt een model voor van een samenleving waarin iedereen een diepe empathie voelt met de wereld van dingen en wezens, waardoor harmonie ontstaat. Dit betekent niet het verlies van persoonlijkheid, maar het gevecht met zichzelf om alles te elimineren wat dit zoeken kan verstoren. De enige overwinning die wordt verkregen in Aikido is maar een overwinning op zichzelf.
Probeer iedere dag iemand te laten glimlachen, maar vergeet niet dat jezelf ook iemand bent.
Uit Aggressive Behavior; Sociology Compass en PsyCh-Journal.
Mixed Martial Arts (MMA) is een gewelddadige full-contact vechtsport die is uitgeroepen tot de "snelstgroeiende sport ter wereld." MMA bestaat uit een gevecht tussen twee vechters die zijn opgeleid in verschillende vechtsporten. Typische MMA-aanvallen bestaan uit stoten, trappen, elleboogstoten en wurgtechnieken. MMA-aanvallen eindigen meestal in knock-out. MMA heeft veel beoefenaars die lijden aan vele verwondingen en hersenschudding. Het Ultimate Fighting Championship, het grootste MMA-promotiebedrijf, is immens populair geworden en vergroot ieder jaar zijn kijkcijfers met miljoenen. Veel kijkers zijn kinderen die nu oefenen en meedoen aan MMA, wat leid tot niet-gereguleerde MMA-wedstrijden met kindervechters, wat een ernstig gezondheidsrisico voor de kinderen vormt. Moderne Aikido heeft zijn wortels in de martiale tradities van het oude Japan die teruggaan tot de oudheid. In Aikido beoefend men MM (Mindful Movements) om de toestand van de tegenstander te begrijpen. De competente Aikidoka is in staat om op de juiste manier te meten of zijn tegenstander zwak of sterk is en of de tegenstander in evenwicht of uit balans is. Alleen dan kan een Aikidoka de juiste techniek en reactie kiezen om het gevaar op een harmonieuze manier op te lossen. Helaas verkiest onze maatschappij MMA boven MM, want demografische gegevens over Aikido als zoekterm op Google van de afgelopen jaren (tussen 2004 en 2017) vertoonde 86% minder interesse, in MMA een stijging van 980%.
Tijdens de Middeleeuwse strijd verzamelden de samoerai-krijgers de hoofden van hun tegenstanders als trofeeën, die naar het basiskamp werd gestuurd voor registratie. De naam van de overwinnaar, zijn gebruikte wapen en de naam van het hoofd werden vastgelegd. Het hoofd werd gereinigd, geprepareerd en geparfumeerd door speciaal opgeleide vrouwen. Als een samoerai het te "druk" had om het hoofd voor registratie zelf af te hakken of zijn assistenten het slagveld al met andere hoofden hadden verlaten, was het ook acceptabel om de bovenlip en neus af te snijden. Daarna, nadat het gevecht was beëindigd en nadat de stukken waren herenigd met het hoofd, kon het hoofd op de juiste manier worden afgesneden. Ongeloofwaardig? De esthetisering van Samoerai-krijgers en hun geweld was geen propaganda noch het resultaat van hegemonische krachten, maar realiteit. Doch, in plaats van te focussen op deze grafische voorstelling van premoderne Japanse onthoofdings-oorlogspraktijken, is het belangrijk om die voorstellingen te zien als een vereenvoudigde versie van de sociale complexiteit van de soms collectieve ongeremde gewelduitbarstingen in Middeleeuws Japan, omdat het een manier was - en vaak de enige manier van reflectie - om logische orde te scheppen uit de chaos die er toen heerste, als een moreel kompas. De krijgerselite fungeerde als geschikte agenten van gecontroleerd geweld en de geschiedenis heeft de catastrofale resultaten aangetoond wanneer dit niet het geval was. Deze verhalen gaven de mensen ook een gevoel van orde en een hoger moraal doel van het geweld, zoals zelfopoffering; dapperheid; loyaliteit en controle.
(*) uit Epistemologies of Violence: Medieval Japanese War Tales: History and Theory
Emoties komen en gaan. Emoties komen niet alleen in de geest, maar ook in ons lichaam voor. Een studie laat zien hoe en waar in ons lichaam we emoties (d.m.v. kleine temperatuurverschillen) op een universele biologische manier voelen door aan meer dan 700 deelnemers te vragen om aan 14 verschillende bewuste emoties te denken. Depressie heeft een verdovend effect op het lichaam (koeler) en ziet er tegenovergesteld uit dan positieve emoties (warmer).
Aikidovriendschap heeft twee hoofdingrediënten: de eerste is de ontdekking van wat ons vergelijkbaar maakt, de tweede is respect voor wat ons anders maakt. Oefen Aikido om effectief je positieve emoties vertrouwd te laten aanvoelen in je dagelijks leven. Leef het leven dat je je hebt voorgesteld. Elk moment van ons leven is een wonder, elke dag van ons leven is een geschenk waaraan we ons voortdurend mogen op verheugen.
De psychologische facetten van de kunst van Aikido.
Een verkennende vergelijkende studie(*) toont aan dat de persoonlijkheden, de psychische (draag)kracht en gedragingen van relevante prospectieve Aikido beoefenaars hen een rijke, verfijnde ervaringsgerichte en (esoterische) psychologische zelfvertrouwen geeft, vergelijkbaar met de concepten en principes van hedendaagse psycho-sociale therapieën voor positieve beeldvorming.
Aikidokas transformeren en omhullen zich met zelfvertrouwen, een gemoedstoestand geboren uit amorfheid en assertieve genegenheid, gestabiliseerd en geperfectioneerd bij elke Aikidobeoefening en draagt zo bij om tevredenheid te vinden in hun individuele leven, dit in tegenstelling bij de grote meerderheid van de mensheid, dat niet kan aangezet worden om te reageren op of te handelen naar dergelijke morele, ethische waarden die noodzakelijk zijn in onze maatschappij.
(*) Special Issue: The history of Japanese Psychological Research
Uit Medicine and Science in Sports: The effects of martial arts on health status - A systematic review.
Naar schatting worden verschillende vormen van vechtkunsten door meer dan 100 miljoen mensen over de hele wereld beoefend. Er zijn ongeveer 200 verschillende disciplines en elk heeft zijn specifieke stijl, soms duizend per discipline, waarbij eigen tradities en filosofie ze uniek maakt. Ze delen echter allemaal een gemeenschappelijk doel: zichzelf verdedigen tegen fysieke dreiging. Hierbij wordt één bepaald lichaamsdeel zwaar op de proef gesteld: de knie (of articulus genus). Al meer dan een eeuw hebben wetenschappelijke studies het mechanische; cellulaire; biochemische; ultrastructurele; biomechanische en fysiochemische gedrag van de knie onderzocht er bestaat een rijke literatuur van grondige karakteriseringen onder spanning; compressie; hydrodynamische en osmotische drukbelastingen. Observationele en ontwikkelingsbiologische studies hebben hierbij ingewikkelde indrukwekkende precieze complexe composities van de knie onthuld en omvat de patella; musculus quadriceps en biceps femoris; ligamenta cruciformia en collateralia, die coöperatief en onderling verbonden zijn om in harmonie met de meniscus te bewegen. Het kraakbeen slijt met de jaren door belasting. Kraakbeen heeft het vermogen zichzelf te herstellen, maar dit kost tijd omdat er in dit weefsel geen bloedvaten aanwezig zijn.
Besluit: De knie kan verdomd zeer doen, maar al goed dat binnen Aikido er ook een gevoel van spiritualiteit is om te blijven hopen op de goede afloop.
Door te kijken naar een sensei, probeer je de complexe toegepaste vaardigheden te ontrafelen, als een onmisbaar hulpmiddel bij het trainen in Aikido bij het ontwikkelen van je vaardigheden. Agressie en onwetendheid maken plaats voor wijsheid, emotionele intelligentie en zorgzame vaardigheden. Aikido is een levenslang leerproces, waarmee je ouder wordt en waarbij je je protectievaardigheden behoudt die passen bij je leeftijd en persoonlijke kunnen. Het is niet wat je doet, maar hoe je het doet dat telt.
Deze kennis van onze eigen geest maakt ons bewust van wat er door ons heen gaat en zo kunnen we onze genegenheid op intelligente wijze beheersen.
De laatste woorden die Moritaka Morihei Ueshiba aan zijn studenten meegaf, enkele dagen voor hij stierf:
Kijk niet naar deze oude man. Het fysieke leven is beperkt. Het lichaam verandert, maar de geest sterft nooit. Binnenkort zal ik in de spirituele wereld zijn, maar ik zal deze wereld nog steeds beschermen. Nu laat ik deze taak in jullie handen. Al mijn metgezellen moeten zich herinneren dat ik geen Aikido heb gecreëerd. Het is de wijsheid van God en Aikido is de manier om dit te doen. Ware budo is om de geest van het universum te accepteren, vrede in de wereld te waarborgen, de groei van alle wezens te beschermen en te bevorderen.
O'Sensei voerde dikwijls aan dat budo een manier is om jezelf te overwinnen en vrede te brengen in de wereld: "Onze lichamen zijn de tempels van de Kami" (我 が 肉 の 宮 に 神 宿 る).
Aikido biedt een geweldige toegang om kinderen hun zelfvertrouwen te laten centreren in angstige of moeilijke situaties. Elke Aikidoka-kid brengt zijn of haar eigen unieke perspectief naar de les, waardoor Aikido een verbazingwekkende creatieve diversiteit verenigd in de dojo. Binnenin ieder van ons woont een nieuwsgierig kind met grote ogen, vol ontzag en vrolijkheid over de pure magie van dit bestaan.
Welke wijsheid kan onze weg nog meer verlichten?
Welke schoonheid ligt er net achter de nieuwe horizon als we van een volgende les genieten in de dojo onder de professionele begeleiding van een sensei?
Laat hen op Aikido vertrouwen en ze zullen wonderbaarlijke dingen verrichten.
Onderzoek (*) onthulde (helaas) hoe Aikidokas van twee verschillende culturele groepen (Japans vs. Amerikaans) hun eigen connotatieve betekenis construeren voor hetzelfde concept.
CONCEPT 1: de harmonieuze Ki. Voor Engelstaligen is Ki meestal (maar) een buitenlands concept en een minder complex begrip waarbij Amerikaanse instructeurs significant minder vaak naar verwijzen dan bij Japanse, waar Ki zowel sociologisch en praktisch centraal staat in de samenleving.
CONCEPT 2: Aikido als persoonlijke ontwikkeling, waarbij harmonie wordt benadrukt. Ook hiervan verschenen er statistische significante nuances: Japanse deelnemers waren altijd gewend aan het gekarakteriseerde filosofische Aikido van niet-competitie en ervaarde het als een gunstige invloed op de persoonlijke ontwikkeling, vertaald in de natuurlijke vloeiende interactieve circulariteit van bewegingen in Aikido. De meest prominente eigenschap van de Amerikaanse deelnemers beschreven hun begrip van Aikido als een krijgskunst. De centrale positie van deze eigenschap convergeerde consistent in de factor "agressie". De praktijk van Aikido in dit onderzoeksgebied in de Verenigde Staten was steeds gebaseerd op kwesties van fysieke verdediging tegen aanvallen.
BESLUIT: De bevraagde Aikido-instructeurs voegen duidelijk hun waarden van hun eigen cultuur toe aan de context van Aikidotrainingen. Een aanvullende bevinding onthulde dat beide culturele groepen eveneens foute percepties genereerden over hoe de "andere" groep Aikido begreep.
(*) International Journal of Intercultural Relations: The case of Aikido.
Het is een moeilijke taak om alle elementen van Aikido te leren bevatten en zich eigen te maken. In het algemeen worden aan de technische vaardigheden het meeste aandacht gegeven, immers beweging en klemmen zijn het gemakkelijkst te leren. Maar een even boeiend aspect van Aikido is dat van de verandering in bewustzijn. We zijn altijd op zoek naar iets. Ieder van ons achtervolgt iets. Hoe vaker we de dingen om ons heen zien, zelfs de mooie en prachtige dingen, hoe meer ze onzichtbaar voor ons worden. Dat is de reden waarom we soms de schoonheid van Aikidobewegingen als vanzelfsprekend beschouwen, omdat we deze oefeningen zo vaak zien, zien we ze steeds minder. Mooie dingen vragen immers niet om aandacht. Ueshiba sensei zag Aikido als het grote resonerende potentieel in ieder van ons, de kracht van iemands geest om één te worden met alles. Elke Aikido oefening brengt eenvoudige schoonheid, eerlijkheid, respect, rust, vreugde en harmonie tot ons.
Uit Journal of Biomechanics: Performing breakfall techniques in Aikido.
Vallen is goed voor wereldwijd jaarlijks meer dan 14.000 doden en 22 miljoen medische interventies. De verwondingen aan de heup en schouders nemen dramatisch toe volgens de leeftijd categorie. Bij het kwantificeren van de effectiviteit van beschermende reacties, zoals het uitstrekken van een arm om de val te breken, kan de kans op letsels tijdens de val vermindering of zelfs voorkomen. Er werd aangetoond dat een (ontspannen) lichaam tijdens een val de impactsnelheid verminderd tot 16%, welk gerelateerd is aan een verminderd letsel. Aanvullend, een rotatie van de romp heeft ook een invloed op de impactkinetiek.
In algemene zin dient de Hakama als een rituele schakel tussen de moderne beoefenaar en de traditionele Japanse cultuur. De echte waarde van het dragen van een Hakama wordt gevormd in het hart van degene die hem ontvangt; om waardig op het pad van Aiki te wandelen: beginnend, als toegangspoort die de Aikidoka in staat stelt om met verantwoordelijkheid in de juiste gemoedstoestand de studie van Aikido aan te vatten en eindigend bij het ingewikkelde opvouwen, als een vredig, meditatief moment voor een terugkeer naar het wereldse leven, waarbij de plooien de waarden van de ko-budo reflecteren.
Aikido-beoefening is een leerproces dat voor ieder van ons anders is. Terwijl we dit pad volgen, ontwikkelen we ook een onderlinge verbondenheid. Elke Aikidoka is verbonden in een lange, ononderbroken reeks van onvoorspelbare interacties, waarbij onze zorgzame acties een deel vormt van een groter geheel. Elke Aikidoka schrijft door zijn eigen uniek levensverhaal hoe hij/zij zich ziet in de fascinerende Aikido-wereld.
De belangrijkste persoonlijke uitdaging voor elke van ons is om zo harmonie en rust te vinden in deze jachtige tijden.
