De maatschappij dicteert ons voortdurend hoe we moeten denken en wat we nodig hebben om ons gelukkig te maken, maar op een dag ontwaak je in een intensieve emotionele matrix en ga je plots door het leven alsof je er niet meer bij hoort, is het alsof je emotioneel gedumpt bent in een realiteit die niet meer geschikt is voor jou. Je kijkt met lege ogen naar degenen die door het leven glijden, die tevreden zijn met de opgelegde maatschappelijke manipulaties, die tevreden zijn met de manier waarop het systeem werkt, zelfs al zijn ze hierdoor ongelukkig en wil je daardoor enkel nog meer tijd alleen doorbrengen. Het is een moeilijke taak in Aikido om zijn ethos van zijn verbondenheid, nederigheid en respect eigen te maken, die ons transformeert, ons een emotionele intelligentie aanrijkt om jezelf te overwinnen en hierbij tevens onszelf laat zijn. We zijn allemaal op reis om onze eigen lessen te leren. Dit gevoel om er niet bij te horen is een manier om te voorkomen dat we stil blijven staan. We moeten onze eigen waarheid achterhalen, binnenin onszelf, om onze plek in het leven te vinden. Bedenk dat je uniek bent. Wees trouw aan jezelf. Je past misschien niet in de buitenwereld, maar vind je gevoel van verbondenheid met iedereen die om je geeft.
|