Paasmaandag. Een extra dagje thuis. Vandaag geen revalidatie of radiotherapie, maar een dag lekker lang genieten. Thuis, in de living, in mijn bed. We hebben lekker lang geslapen. Mama heeft vers brood gehaald bij de bakker. Thomas heeft de tafel helpen dekken. Eline smeert boterhammen dat het een lieve lust is, voor mij, voor Thomas en voor haarzelf. Na het middageten kwam metje weer op bezoek. Opeens stonden enkele meisjes  van de chiro Brugge aan de deur. Of ze mochten plassen. Mama was net bezig met mij, dus papa heeft hem maar ontfermt over de bezoekers. Rond 15h30 waren oma en opa er al. Ze hadden een windscherm mee om aan de rand van het terras te zetten. Mama had dat gevraagd. Ongeveer een uurtje later waren peter Miguel en tante Sofie aangekomen. Ik kreeg een enveloppe voor mijn verjaardag en chocolade voor mijn Pasen. Mama stak de enveloppe in mijn spaarpot. Omdat Nestor zo onrustig was, zijn ze redelijk vroeg vertrokken, zo tegen 18h00.

Ook opa en oma zijn dan vertrokken met Thomas. Hij ging weer voor een 3-tal nachtjes mee op vakantie. Ze zullen hem donderdag weer terug naar huis brengen, omdat ze vrijdag geen auto hebben. Hij moet binnen voor reparatie.

Daarna hebben papa, mama, Eline en ik samen aan tafel gezeten en gegeten. Net op het moment dat meme en pepe aankwamen, was mama de valiezen aan het klaar maken.

Omdat pepe plots begon te bloeden aan zijn been moesten ze rap en dringend naar huis. Eline ging met hen mee. Mama ging vroeg slapen. Papa keek nog naar TV. Morgen was het weer vroeg dag, want morgen moeten we weer naar Gent. Slaapwel. Tot morgen.

Joepie. De paashaas is geweest. Chocolade en dat dekbed van Club Brugge. Vroeg en vlug eten is de boodschap, want er komt vandaag weer veel volk. We waren net klaar toen metje Cindy, nonkel Henk, Sarina en Colin arriveerden. Sarina kreeg een aankoopbon van de Fun van papa. Net zoals ze gevraagd had. Ik kreeg een nieuw spelletje voor mijn PSP van metje. Ik heb het onmiddellijk getest. Eline en Sarina ook. Daarna kwamen tante Nancy, nonkel Thierry, Jessie, Owen en Kyano. Zij hadden de paashaas mee voor Eline en Thomas : een T-shirt en een beetje chocolade. Kyano kreeg een bumbapop en kleertjes van mama. Daarna kwamen tante Nathalie, peter Guy en Thomas binnen. Thomas had kleertjes gekregen en chocolade en een auto van cars en “messen” van op de kermis. Eline kreeg een pennenzak van K3 en ik heb een pet gekregen van Club Brugge en hopen chocolade.

Ze hadden ook een uurwerk mee van Club, maar gezien ik er al een had, mocht Thomas hem hebben. We hebben nu alletwee dezelfde horloge. Nadat tante Nathalie en peter Guy vertrokken waren, hebben we samen gegeten. Papa was echter al vertrokken. Hij moest draaien op het carnavalsbal in Mesen. Net nadat we gegeten hadden, kwamen meme en pepe nog binnen. Daarna zijn we gaan slapen . We waren allemaal moe van het vele bezoek.

Paaszaterdag. Heel lang geslapen. Eline is samen met papa nog enkele “paasboodschappen” gaan doen, want papa kon gisteren niet kiezen. Toen ze terugkeerden, had ze nieuwe kleren mee. Mama zei dat ze al iets had voor mij. Ik kreeg een donsovertrek van Club Brugge cadeau. Ik was heel blij. We hebben niets speciaals gedaan vandaag. Ik was nogal moe en was blij in mijn bed te kunnen rusten en slapen. Het was vooral heel stil omdat Thomas er niet was. Vanmorgen had hij gebeld van bij peter Guy. Hij stelde het goed en zei dat het leuk was. Ze gingen vanavond nog naar de kermis in Diksmuide. Net toen we ’s avonds aan tafel wilden gaan, kwam metje Cindy binnen. Ze had Colin mee en kwam kijken hoe het met me ging. Uiteindelijk is ze naar huis vertrokken zodat we op ons gemak konden eten. We zijn allemaal redelijk vroeg gaan slapen, want we waren moe. Ik denk dat we zo’n beetje last hebben van voorjaarsvermoeidheid. Enfin. Slaapwel. Tot morgen.

Een zwoele, natte nacht achter de rug. Ik moest enige keren uit mijn bed om te plasen en telkens weer dacht mama dat ik al in mijn bed geplast had. Zo nat was mijn pyjama. Maar dat was echt wel van het zweet hoor !!  Ook de nachtverpleegster twijfelde. Ik had geen koorts, maar ze zei dat ik waarschijnlijk alles uitzweette.

We hebben uiteindelijk geslapen tot 7h30. Dr. Astrid liet haar verontschuldigen om 9h00. Ze werd opgehouden. Ik mocht naar revalidatie vertrekken. Ze zou in de loop van de voormiddag langskomen om nog verder af te spreken voor volgende week. Om 9h10 was Eline er al voor de ergo. Mama heeft ons onmiddellijk verontschuldigd voor het spijbelen van gisteren. Eline zei dat we gelijk hadden. Zij zou ook haar cadeau zijn haar opeisen. Ze zei dat ze gisteren de oren van mijn paashaas erop gekleefd had en dat ik vandaag zelf het gezichtje verder mocht versieren. Ze vroeg ook wat ik gekregen had van de paashaas. Na de ergo was er logo en daarna kiné. Terwijl ik mijn programma afwerkte, is dr. Astrid bij mama langsgeweest. Ze hebben gepraat over mijn ziekte, mijn vooruitgang en mijn wilskracht. Ze zijn er allebei van overtuigd dat ik zeker voor de volle 100 % zal herstellen. Dr. Astrid heeft zelf 2 kindjes. Haar termijn in het UZ loopt op zijn einde. Ze is er nog tot eind mei. Net op het moment dat ik aan mijn zware kuren moet beginnen, zal ik een nieuwe vertrouwensband moeten aangaan met een andere arts. Ze beloofde mama te zorgen voor een goede vervangster die ook een hele  goede band met mij zal hebben. Daarna was het lunchtijd. Ik had een biefstuk gevraagd. Maar gezien het “Goede Vrijdag” was vandaag, kreeg ik vis. Maar het heeft toch gesmaakt.

Na de lunch was er nog de radiotherapie. Voor de eerste keer moesten we zo’n 15 min wachten. Eens op de machine, was alles vlug achter de rug. Daarna mochten we naar huis. We moesten wel nog eerst langs 3K6 passeren om mijn port-a-cath te ontkoppelen. Op 4K6 durfden en wilden ze niet prutsen. Elsie van de dagzaal heeft dit met veel  liefde gedaan. De hoofdverpleger kon er echter niet mee lachen dat ze dit op 4K6 niet wilden of konden doen. Maar dat was ons probleem niet. We vertrokken richting Dranouter. Thuis aangekomen is papa onmiddellijk vertrokken om “paasboodschappen” te doen. Daarna is hij Eline gaan ophalen en hebben we samen frietjes met eieren gegeten. Thomas was nog bij oma en opa en ging vanaf vandaag voor 2 nachtjes bij zijn peter slapen.

We zijn heel lang opgebleven, zeker tot 23h00. Daarna hebben we allemaal lang geslapen.

Vannacht is de verpleegster twee keer langsgeweest en even zo veel keer heeft ze me uit bed geholpen om te plassen. Het was de moeite na dat infuus en die vincristine !

Na het ochtendritueel was er platte rust tot 11h00 !  Heerlijk, want ik was moe en kon het heel goed gebruiken. De verpleegster van dienst heeft zelfs moeten wachten om mijn bed op te maken tot ik naar revalidatie vertrokken was. Ze wou mij niet uit mijn bed jagen. Lief hé.

Mama heeft vanmorgen de douche van het verdiep uitgeprobeerd. Ze is van een kale reis teruggekeerd : geen spiegel en geen stopcontact. Ze kon dus haar haar niet drogen zoals ze wilde. Ook in onze slaapkamer is er geen spiegel en dat is voor mijn mama toch wel een ramp hoor. Om 11h00 is Gaby mij komen halen voor mijn les logopedie. We hebben vandaag gelezen uit een moppenboekje en de tongbrekers zijn ook al aan de beurt.

Een mopje : wat is een mummie ? een ingelegde koning !

Nog een mopje : De meester vroeg aan Jantje : Waar ligt Turkije ? Jantje wist het niet en moest het thuis opzoeken. Jantje vraagt aan papa : Weet jij waar Turkije ligt ? Neen, zegt papa, maar het kan niet zo ver zijn, want er komen Turken met de fiets naar de fabriek waar ik werk !!  Hahaha…

En een tongbreker : de koetsier poetst de postkoets met schoenpoets of nog : de kale knipper knipt en kapt heel rap.

Een nieuw spelletje voor in het weekend . Samen met Eline de tongbrekers oefenen. Dan was het lunchtijd. Raad ‘ns ? Hmm… frietjes met kotelet en komkommers in vinaigrette. Ik heb letterlijk mijn vingers afgelikt. Rond 12h45 kwam Sabine de kamer binnen. Ze kwam zeggen dat ze geen tijd zou hebben om mij te komen halen en dat ik zelf tussen 13h00 en 14h00 naar beneden moest gaan naar de paashaas. Papa ging rond 13h15 aankomen. We zijn naar beneden gegaan om papa aan de receptie op te wachten. Dan zijn we samen naar 3K6 gegaan. Nu bleek de paashaas nog niet gearriveerd te zijn. Sabine heeft dan zelf maar mijn cadeau uitgezocht. Er was efkes paniek, want ze vond het niet direct. Ze was op zoek naar een zak met mijn naam op, maar bleek dat het een doos was. Die Sabine toch. We zijn dan nog naar de dagzaal geweest op 3K6 want Jorieke en haar mama zaten daar. Jorieke had nog maar 2 x bestraling gehad en was er niet ziek van. Zij mag wel op haar rug liggen voor de straaltjes. Haar haar komt al in plukjes terug. Ze moest vandaag haar tweede lichte chemokuur krijgen en moest daarvoor één nachtje blijven. Ze had nog geen kamer. Tegen 14h00 zijn we weer naar boven gegaan. Foei, ik heb vandaag gespijbeld voor mijn les ergo. Maar ja, de paashaas was nu even belangrijker. Net toen we rond 15h15 vertrokken naar radiologie, kwam de paashaas binnen op 4K6. Papa vroeg nog een foto van mij met de paashaas. Benieuwd of we die ooit gaan krijgen. Oh ja, bijna vergeten, ik heb ook nog een zak gekregen met chocolade en drankjes. Papa neemt die vanavond al mee om thuis fris te zetten. Op radiologie moesten we niet wachten. We mochten onmiddellijk doorrijden tot bij de machine. Erop, 15 minuten blijven stilliggen en klaar was Kees. Eenmaal terug in de kamer, kwam Kim mij halen voor de kiné. Er stonden vandaag evenwichtsoefeningen op het programma, dat is : rollen op een grote bal. Ik bleef er niet altijd op liggen en viel dan neer op de mat. Dat deed geen pijn. En het was leuk. Mobilisatie-oefeningen hebben we ook gedaan.

Rond 17h00 was ik terug op de kamer. Christa, de spelbegeleidster, heeft mij teruggebracht. Mijn programma zat er volledig op voor vandaag. Ik was net aan het eten toen metje Cindy, pepe en Eline binnenkwamen. Dat was het moment voor mama en papa om ook iets te gaan eten in 14K12.

Eline ging mee. Toen ze terugkwamen, lag ik al weer in mijn bed. Tegen 19h00 zijn metje, pepe en Eline vertrokken. Eline had eerst nog een beetje gekleurd in de kamer. Papa is ook weer vroeg vertrokken. Rond 20h00. Ik was moe en ben direct na papa’s vertrek in slaap gevallen. Het was zo warm in de kamer. Ik heb nogal wat afgezweet hoor !!

Vandaag start de dag om 7h30. Ontbijten, wassen en plassen. Nog wat spelen met de blokjes en om 9h00 is Gaby mij komen halen voor mijn logoles. Toen we rond 10h15 terug in de kamer kwamen, was Gaby weer vol lof. Ik had alles perfect nagezegd en moest niets dubbel herhalen. Ze zegt dat ik vanaf nu meer energie zal kunnen steken in kiné en ergo.

Op het gebied van logo zijn we zo goed als rond. We hadden weer een beetje rust want ik moest pas om 11h00 naar de kiné. Ik wou proberen om op een gewone stoel te zitten, dus mama zette mij op de blauwe stoel in de kamer. Het lukte. Ik kon blijven zitten zonder er af te vallen. Mama zette de tafel voor mij zodat ik een beetje kruiswoordraadsels kon oplossen. Na een half uur begon ik echter al weer moe te worden en mama legde mij weer in bed. Kiné was ons waarschijnlijk vergeten, want ze zijn ons niet komen ophalen. Tijdens het middageten bemerkte ik dat ik redelijk goed kon slikken. Ik had niet zoveel last om te slikken. Het ging goed.

Rond 13h30 kwam Eline mij ophalen voor ergo. Daar heb ik mijn paashaas volledig afgewerkt. Ze heeft me beloofd dat we morgen zullen trainen op schrijven en tekenen. Het wordt steeds leuker. Kirsi van kiné bracht mij terug naar de kamer. Ik was moe en had heel veel en zwaar moeten oefenen. Kruipen en op mijn knieën blijven recht zitten. Ondertussen was papa al aangekomen. Ik heb meteen verteld dat ik al op een gewone stoel kan zitten. De verpleegster kwam binnen met mijn vieruurtje. Mmm,… Lekker. Was vergeten dat het woensdag was. Het waren dus pannekoeken met chocolademelk. Heel vlug opeten was de boodschap, want ik moest dringend naar radiologie. Enkele minuutjes te laat, maar dat was geen probleem. Ik mocht onmiddellijk doorgaan naar de machine. Na een kwartiertje was ik er van af. Nog geen 10 minuten terug op de kamer en daar was Elsie al. Elsie was de verpleegster van de dagzaal op 3K6. Zij kwam mijn chemokuur brengen. Ze vroeg een pomp zodat ze alles kon weghangen en gaf uitleg aan de verpleegster van 4K6 hoe ze het moest doen. Eerst de vincristine, daarna spoelen met fysiologisch water, daarna mijn kraantje nog eens “flushen” en een nieuw heparineslotje erop. Klaar was Kees. Ik werd er een beetje lui en loom en moe van. Toen ik moest plassen, kon ik een beetje moeilijk op mijn benen staan, maar dat ging wel over. Rond 17h00 was alles voorbij en wou ik een beetje spelen met de blokken. Ook mijn eten werd binnengebracht. Ik had wel weeral honger. Eten dus, alhoewel het redelijk vroeg is. Maar ja, dan kan ik ook vroeger slapen.

Rond 19h00 kwamen meme en pepe nog binnen. Ze hadden een beetje chocolade mee van de winkel van Amandine. Het was heel lekker. Mama zei dat ik er mocht van eten, maar niet alles in één keer. Ik heb er nog een beetje overgehouden voor morgen. Eline was niet mee. Ze was naar Bellewaerde geweest met metje Cindy en Sarina en ze was wellicht moe. Tegen 20h00 zijn meme en pepe vertrokken. Een half uur later was ook papa vertrokken. Hij voelde zich wel al beter, maar was nog niet helemaal genezen. Ik was moe en heb mij in een bolletje gedraaid en geslapen. Mama heeft nog telefoon gekregen van Carine, tanta Nathalie en papa. Ik heb het nooit gehoord. Slaapwel. Tot morgen.

Na het ochtenritueel en het ontbijt, hadden we nog tijd zat om te spelen en te rusten. Mijn programma begon maar om 10h00. Ja, maar, dat was buiten de kiné gerekend; want om 9h00 was Kirsi daar al om mij mee te nemen. Gedaan met rusten.

Na de kiné, was er al meteen de logo. Toen Gaby mij rond 11h00 terug naar mijn kamer bracht, zei ze tegen mama dat ze mij moest proficiat wensen. Proficiat voor mijn inzet, maar vooral voor het behaalde resultaat. Mama en Gaby waren heel fier op mij. Nadat Gaby was vertrokken, was Christa ( de spelbegeleidster van deze verdieping ) in de kamer binnengekomen. Ze had de DVD-player mee. Mama moest met haar meegaan om enkele DVD’s te kiezen. Ze kwam terug met DVD’s, tekenpapier, stiften en kleurpotloden en twee soorten blokken. Ondertussen had de verpleegster mij al op het toilet gezet, want ik moest dringend plassen. Daarna was het tijd om te eten. Rond 13h30 kwam Eline mij halen voor ergo en het was Nele van de psycho die me terugbracht. In ergo moest ik nog mijn paashaas verder afwerken. In psycho moest ik een voorpagina maken over mijn leven. Ik heb een boom, een huis, een hond, een poes en Eline en Thomas getekend. Het was leuk. 

Nu was het tijd voor mijn straaltjes. We waren goed op tijd vertrokken en eigenlijk een beetje te vroeg, maar mochten toch onmiddellijk naar de machine gaan. Dus was ik redelijk vroeg terug in mijn kamer. Net op tijd, want daar waren opa, oma en Thomas al. Ook Kirsi was er van kiné. Terwijl ik mijn oefeningen deed in kiné, is mama samen met oma, opa en Thomas koffie gaan drinken in K1.

Thomas was heel flink en braaf. Rond 17h00 waren we allemaal weer samen in de kamer. Thomas heeft heel braafjes met de blokjes gespeeld. Ook toen Sabine binnenkwam om met mij te grappen en te grollen, bleef Thomas flink doorspelen. Sabine kwam zeggen dat de paashaas op donderdag naar 3K6 kwam en dat ik naar beneden moest gaan om mijn cadeau op te halen. Ze zou mij komen halen, maar had ook een OK tussen 13h00 en 14h00. Dus als ze hier niet was om 13h15, moesten we zelf naar beneden gaan. Tof hé, dat ze mij niet vergeten waren. Om 18h20 zijn opa, oma en Thomas vertrokken. Ze konden nog de trein halen van 18h50 en op een redelijk uur thuis zijn. Thomas begon een beetje moe te worden en zocht een beetje aandacht van mama. Toen ze vertrokken waren, heeft mama nog gebeld met papa. Papa is vandaag niet gekomen omdat hij te ziek was. Hij heeft heel veel medicatie genomen en nog veel meer geslapen. Mama zegt dat dit de enige manier is om rap te genezen en er weer tegen te kunnen. Nadien heb ik nog een beetje TV gekeken en met de blokjes gespeeld, maar rond 20h00 was ik zó moe dat ik wou slapen. Mama  heeft nog een beetje blijven doorbreien aan de trui van Thomas en rond 22h00 is ook zij gaan slapen. Tot morgen. Het wordt ook weer een drukke dag. Slaapwel.

Heel vroeg moeten opstaan deze morgen. 7h00. Zelfs vroeger dan in het ziekenhuis. Wassen, kleden, ontbijten en vertrekken richting Gent. Vandaag moeten we ons volledig laten herinschrijven op het 4^de verdiep. Eerst aan de receptie op het gelijkvloers. Dat ging vlot. Daarna aangekomen op 4K6 begonnen de problemen. Er was geen bed voorzien voor mama. De hoofdverpleegster zei dat we ons niet moesten nerveus en zenuwachtig maken, dat ze het wel zou oplossen en er een mouw aan passen. Na veel geduw en getrek kregen we uiteindelijk kamer 6409. De verpleegster kwam alles noteren. Ze waren hier nog niet op de hoogte van het verloop van het dossier. Mama moest zelf het medisch dossier gaan ophalen op 3K6 voor de verpleging. Vriendelijk zijn ze wel. Systeem paraplu kennen ze hier ook. Als er iets verkeerd loopt, is het hier ook nooit van niemand. Enfin, door de administratieve rompslomp ben ik vandaag al het eerste uur revalidatie kwijt. Dat was logo.

Mama heeft gebeld om hen te verwittigen dat ik slechts om 10h00 ging langskomen voor ergo. Bij Ilse heb ik verder gewerkt aan mijn paashaas. Ilse zei dat ik al heel goed met mijn 2 handen kon samen werken en dat ik weeral zo veel beter kon spreken. Het doet deugd dat iedereen zo boft met mij. Ondertussen is dr. Verbist in de kamer gearriveerd. Ze heeft mij onderzocht en haar verontschuldigd voor de administratieve vergissing van deze morgen. Ze zei ook dat ik er weer op vooruit ben gegaan en bevestigde dat ze de medicatie tegen overgeven en misselijk zijn gaat minderen en afbouwen. Ter zelfder tijd zal de Zantac  weer opstarten ter bescherming van mijn maag. Na haar bezoek was het etenstijd. De verpleegster had ook al mijn keuzemenu genoteerd voor de rest van de week. Na het middageten was er platte rust. Tot 15h00.

Dan was het tijd om naar radiotherapie te vertrekken voor mijn straaltjes. Na mijn straaltjes moest ik nog langs bij de dokter. De assistente van dr. Boterberg. Zij vroeg welke ongemakken ik ondervond van de straaltjes en legde uit welke er eventueel nog konden bijkomen. Ik had dus al last van misselijkheid, moeilijk slikken en nu en dan buikkrampen. Daar kan nu nog haarverlies en irritatie van de huid bijkomen. Voor al deze nevenwerkingen kan een middeltje worden voorgeschreven. We zullen wel zien hoe erg het allemaal nog zal worden. Op de terugweg zijn we via het revalidatiecentrum gegaan, want ik had nog kiné.

Vera was mij komen zoeken op de kamer en was terug komen lopen. We hadden mekaar net gemist in de lift. Toen ik rond 17h00 terugkwam in mijn kamer, kwamen meme en pepe toe. Ik heb nog een tekening gemaakt om mee te geven en te tonen aan metje dat ik al weer kan schrijven.

Rond 19h00 zijn meme en pepe naar huis vertrokken. Ik was moe en wou slapen. Papa is rond 20h00 naar huis gegaan. Hij voelde zich helemaal niet zo goed, een beetje grieperig. Mama zei dat hij maar eens een keer goed moest uitslapen en medicatie nemen tegen koorts en pijn. Rond 21h00 kreeg mama een telefoontje van Carine ( van Fleur ) en een berichtje van papa dat hij goed thuisgekomen is. Nadien zijn mama en ik gaan slapen. Tot morgen.

We hebben vandaag nog langer geslapen dan gisteren !  Na het ochtenritueel zijn Eline en Thomas buiten gaan spelen. Net toen we ’s middags aan tafel zaten, kwamen metje Cindy, nonkel Henk, Sarina en Colin toe. Colin was moe en nog helemaal genezen.

Sarina ging direct buiten spelen met Eline en Thomas. Na het afruimen van de tafel en het afwassen van de potten, hebben we koffie gedronken. Nadien zijn ze vertrokken. Tegen 16h00 kwamen oma en opa toe. Zij kwamen Thomas ophalen. Thomas gaat 6 nachtjes slapen bij oma en nadien 2 nachtjes bij zijn dooppeter. Peter Guy is vandaag jarig. Mama heeft al enkele keren geprobeerd om te bellen, maar kon slechts na de 4^de poging iemand bereiken. Vooraleer Thomas vertrok, hebben we allemaal nog ‘ns samen gegeten. Meme en pepe zijn slechts rond 21h00 Eline komen ophalen. Opeens had ik het moeilijk. Ik begon te wenen. Ik wilde kunnen stappen, maar kon het nog niet. Iedereen zegt wel dat het zal lukken, maar voor mij gaat alles veel te traag. Meme wou mij troosten, maar begon zelf te wenen. Mama vroeg me wat er nu eigenlijk scheelde. Ik antwoordde dat ik het zelf niet wist, dat het mij zomaar overkwam en dat het eruit moest. Daarna was het weer over en kon ik weer lachen. Tijd en geduld. Dat moet ik hebben. Hele hopen. Nu en dan kom ik een beetje tekort en dan moet ik mij ‘ns laten gaan. Toen meme, pepe en Eline vertrokken waren, zijn mama en papa alle nodige bagage beginnen klaar zetten voor morgen. Daarna zijn we gaan slapen. Tot morgen.

We hebben geslapen tot 9h00. Zalig. Leuk. Tof. Allemaal samen thuis. Allemaal samen aan de ontbijttafel. Daarna spelen in mijn bed met Eline en Thomas. Mama doet het huishouden. Papa helpt daarbij. In de namiddag kwam meme op bezoek. Net op dat moment ging het eventjes moeilijk. Eline moest van mama mee met papa boodschappen doen, maar ze wou niet. Ze huilde. Thomas wou dan weer wel mee, maar mocht niet. Hij huilde ook. Mama zag het ook allemaal eventjes niet meer zitten. Dus ze huilde ook. Dat zijn dus van die beu-dagen waarop iedereen het wel eens moeilijk heeft. Nadien moeten we onszelf weer in handen nemen en een keer goed door mekaar schudden en weer verder gaan. Tegen dat papa terug thuis was, waren alle plooien alweer glad gestreken en wou iedereen weer met iedereen meehelpen. Toen we rond 20h00 aan tafel gingen, kwam metje Cindy binnen. Ze is niet lang gebleven. Daarna hebben we samen gegeten en na nog een beetje TV te hebben gekeken, zijn we gaan slapen.

Mama en papa zijn vroeg opgestaan. Mama heeft Thomas klaargemaakt om naar school te gaan. We hebben allemaal samen ontbeten en daarna heeft papa Eline en Thomas naar school gebracht. Ik kon nog de hele voormiddag uitrusten, want ik moest pas om 13h00 in Gent zijn voor revalidatie. Mama deed een beetje het huishouden. Papa deed boodschappen en was nog een beetje bezig op de computer. Rond 11h00 zijn we aan tafel gegaan met ons drietjes. Vlug iets eten, want om 12h00 moesten we vertrekken. We kwamen net op tijd in Gent. Op het programma stond om 13h00 kiné : spelen met de bal en proberen om recht te staan op mijn knieën. Lastig maar het lukt al aardig. Om 14h00 stond er logo op het schema. Ida was van de partij. Gaby was in vergadering. We hebben stapelwoord gespeeld en ik heb gewonnen. Om 15h00 zat mijn revalidatie er op. Net op tijd om met de rolstoel naar P 7 te gaan voor mijn radiotherapie. Ik was zo’n 15 min te vroeg, maar mocht onmiddellijk naar binnen. Wat had ik geluk. Eerder op de machine, betekent ook eerder naar huis !  Tegen 16h00 waren we al op weg naar huis en rond 17h00 waren we in Dranouter. Mama heeft nog brood en wafels meegenomen van de bakker in Kemmel. Toen we thuis aankwamen, waren opa en oma er al; en ook peter Miguel. Hij was nog ‘ns langsgekomen met Nestor. Hij wou mij nog zien vooraleer hij op skivakantie vertrok. Het was leuk thuis. Thuis is elke keer weer genieten. Genieten om samen te zijn, genieten om met Eline en Thomas samen in mijn bed te spelen. ’s Avonds laat hadden we goesting op frietjes. Papa is naar de frituur van Angelo gereden en is frietjes gaan halen. Hmmm… dat was lekker. Nadien zijn we allemaal gaan slapen. Tot morgen.

Weeral een rustige nacht achter de rug. De verpleegster kwam deze morgen binnen om de thermometer te steken op het moment dat mama mij aan het wassen was en ik helemaal in mijn blootje lag. Genant hoor; want het was een verpleegster die we niet kenden. Na mijn ontbijt voelde ik me toch niet zo lekker en ben op mijn bed gaan liggen. Ik vroeg een bakje aan mama omdat ik me niet zo goed voelde. Ik was misselijk. Net op het moment dat Ida mij kwam halen voor de logo, had ik heel mijn bed ondergebraakt. Eénmaal alles eruit, voelde ik me veel beter. De logo heb ik laten passeren. Ik ben in mijn bed blijven liggen tot 11h00. Dan pas had ik ergo bij Ilse. Rond 10h00 kwam dr. Verlooij vragen of we voor één keer ambulant kunnen komen en ons bed en onze kamer afstaan aan een kindje van 3,5 jaar dat in spoed werd doorverwezen naar 3 K 6. Mama zei dat ze hier wel mee akkoord kon gaan op voorwaarde dat ik niet meer moest overgeven. Hiervoor had dr. Verlooij wel een oplossing. Hij gaf een dosis Lythican tegen het misselijk zijn en verhoogde mijn dosis cortisone tot 5 mg. Ik kreeg voldoende medicatie mee naar huis, beloofde hij. Na de ergo was het tijd om te lunchen. Mijn eten bleef gelukkig wel binnen. Om 13h00 zijn mama en papa naar het revalidatiecentrum gegaan om afspraken te maken voor deze namiddag en voor morgen, gezien we ambulant moesten langskomen. Juf Ilse kwam om 13h00 de kamer binnen en besloot vandaag te knutselen, gezien de les van morgen wegvalt. We hebben een paaskuiken gemaakt van blik en lintjes en papier. Het was leuk en het resultaat was zeer mooi. Na de les had ik nog een beetje rust. Om 15h00 mocht ik naar radiotherapie vertrekken. Daarna moest ik nog eventjes terug naar de afdeling om mijn port-a-cath te ontkoppelen. En dan, joepie, dan naar huis. Mijn kamer was al in gebruik genomen. Daaaaag 3 K 6. Eénmaal thuisgekomen, is mama onmiddellijk Eline en Thomas gaan ophalen bij meme. Eline sprong een gat in de lucht dat ze mocht thuis slapen. Thomas vond het echter eerst niet zo leuk, maar nadien was hij toch blij dat hij thuis nog wat kon buiten spelen. We hebben allemaal samen iets gegeten en na een blitsbezoek van meme zijn we allen heel vroeg gaan slapen. Morgen was het nog school voor Eline en Thomas. Slaapwel. Tot morgen.

We hebben een goede nacht achter de rug. Vandaag is heel ons programma door mekaar geschud. In plaats van les te hebben van juf Ilse, moest ik om 9h30 naar radiotherapie. Want in de namiddag is er een CT-scan bijgekomen. Na de bestraling heb ik logo en daarna kiné. Ik mag niets meer eten of drinken. Ik moet nuchter blijven voor de CT-scan, want ik moet contrastvloeistoffen hebben. Daarvoor moeten ze ook een infuus voorzien. Afwachten wanneer ze dat zullen plaatsen. In de logo heb ik stapelwoord gespeeld, woorden zeggen en zinnen aanvullen met Ida. In de kiné heb ik vooral gespeeld met de bal; en van ruglig naar buiklig gerold. Toen ze mij terug in de kamer brachten, kwamen op dat moment ook opa en oma binnen. Kort nadien kwam  dr. Roelens op bezoek. Hij was aangenaam verrast mij te zien. Het verschil was enorm bij de eerste keer dat hij me gezien had. Hij was blij en tevreden. Ik moest zo blijven doorwerken en blijven vechten. Nadien kwam de verpleegster binnen. Ze wilde niet geloven dat er een apart infuus moest worden geprikt. Ze ging het navragen. Ondertussen was papa ook al gearriveerd. Toen de verpleegster terugkwam, moest ze toegeven dat mama gelijk had en dat er inderdaad moest geprikt worden. Ik moest mee naar het labo, mama ook. Ze zou het één keer proberen ( want mama had haar verwittigd dat ik geen gemakkelijke aders had), en daarna zou ze Elsie roepen van de dagzaal. Het is dus toch Elsie geworden die het infuus geplaatst heeft. En het deed echt wel pijn. Om 13h45 was het zo ver. De studente Julie heeft ons begeleid tot aan 4 K 12. Daar moesten we nog een beetje in de wachtzaal blijven zitten. Rond 14h30 mochten we binnen. Ik moest net als bij de bestraling in mijn masker op de tafel liggen om CT-scan te nemen. Deze had dr. Boterberg nodig voor de laatste fase van de behandeling, voor de zware stralen op het achterste deel van mijn hoofd. Tegen 15h00 was ik terug op de kamer. Net op het moment dat Liesbeth mijn vincristine wou laten doorlopen, zo tegen 16h00, kwam Paul de kinesist binnen. Hij heeft mij aan bed gemobiliseerd. Ondertussen is mama koffie gaan drinken met opa en oma. Papa is bij mij gebleven. Mama was terug rond 17h00. Opa en oma zijn weer naar huis vertrokken met de trein. Rond 17h30 zijn ze dan eigenlijk gestart met de kuur : eerst vincristine en daarna een spoeling. In de loop van de namiddag heb ik nogal wat gegeten : om 15h00 mijn middageten, om 17h00 mijn 2 pannekoeken en rond 20h00 mijn avondeten. Dr. Verlooij is ook nog langsgeweest en heeft gezegd dat ik voor één keer mag snoepen. Door de radiotherapie worden mijn speekselklieren een beetje aangetast, waardoor ik steeds het gevoel van grote dorst heb. Door zure beertjes te eten of door kauwgom te knabbelen, worden deze danig geprikkeld dat ze zelf weer meer speeksel aanmaken en waardoor dat dorstgevoel een beetje overgaat. Ik was natuurlijk in de hoogste hemel met zo’n dokter. Welke dokter zegt ooit dat je mag of moet snoepen ?? Zo zijn er niet veel hé !  Nadien heb ik nog een beetje op de computer gechat, met de hulp van papa. Toen Marijke om 21h00 mijn koorts opnam en bleek dat ik al 37,2° had, moest ik van mama en Marijke onmiddellijk mijn bed in. Papa is toen ook vertrokken. Ik kon echter niet direct mijn draai vinden. Ik ben pas in slaap gevallen wanneer papa thuis was.

Mama zei dat we een hele rustige nacht gehad hebben. Ik heb niet gedroomd en niet meer overgegeven. Om 6h00 deze morgen heb ik nog een spuitje tegen het overgeven gekregen. Om 7h30 zijn we opgestaan en goed ontbeten. We hopen dat het binnen blijft. Ik ben nog een tijdje in mijn rolstoel blijven zitten met mijn psp. Na een tijdje begon ik mij misselijk te voelen en wou ik weer in mijn bed gaan liggen. Toen Kirsi om 9h00 binnenkwam om mij mee te nemen naar de kiné, zag ik het echt niet zitten. Ik voelde mij echt niet goed genoeg om te turnen en ben dus in mijn bed blijven liggen. Kirsi begreep het wel. Nadien kwam Johan, de hoofdverpleger, ook nog binnen. Hij zag onmiddellijk dat ik me niet goed in mijn vel voelde. Hij zei dat ik wat moest rusten en dat het wel ging beteren. Na verloop van tijd ging het inderdaad wat beter en tegen dat Gaby kwam, kon ik er weer tegen. Gaby heeft mij les gegeven in mijn kamer. Het ging redelijk goed en we waren allebei content van het resultaat. Na de logo was het tijd om te eten. Hmmm… kip met kroketjes. Heerlijk lekker. En het ziet ernaar uit dat alles zal binnen blijven. Ik heb weer een beetje met mijn psp gespeeld. Totdat juf Ilse binnenkwam. We hebben vandaag zowel taal, wiskunde als Frans gedaan. Er waren nog van elk een beetje oefeningen over en we hebben ze allemaal afgewerkt. Nadien was er ergo. Maar Ilse arriveerde pas rond 14h30 en ik moest om 14h45 vertrekken naar radiotherapie. Dus zei ze dat ze om 16h00 ging terugkomen. Daarna zijn papa, mama en ik naar de bestraling vertrokken, rond 15h15 waren we al terug in de kamer. Paul, de kinesist, zag ons en belde onmiddellijk dat ze mij moesten komen halen. Van de kiné ging het naar de ergo en ik was pas nà 17h00 terug in mijn kamer. Meme en pepe zaten al te wachten. Ik heb mijn boterhammen opgegeten en daarna was ik moe. Meme en pepe zijn redelijk vroeg vertrokken. Papa is nog gebleven tot rond 21h00. Ik kon niet echt mijn slaap vinden. Marijke is dan nog mijn bed komen verversen en daarna kon ik eindelijk slapen.

We hebben geslapen tot 7h45. Volgens mama heb ik weer rare dromen gehad vannacht en zat ik recht op mijn knieën in bed. Ik weet er echter zelf niets meer van. Rond 9h30 is de studente psycho mij komen halen, nadien blijf ik daar voor logo. Terwijl ik weg was, heeft mama Jorieke en haar mama Brenda gezien. Jorieke was gisteren moeten binnenkomen met koorts. Haar witte bloedcellen stonden weer te laag. Vanmorgen mocht ze al weer naar huis. Eind volgende week komt ze terug voor een nieuwe dosis chemo. We tellen samen af. Als ik door mijn stralen zit, zal zij bijna door haar volledige kuren zitten. Afwachten dus. Om 11h00 heeft Gaby mij teruggebracht naar mijn kamer. Zij was aangenaam verrast van de vorderingen die ik vorige week, tijdens haar afwezigheid, gemaakt had. Ik heb ook moeten tonen hoe ik al alleen aan een glas of beker kan drinken. Ze stond versteld. Rond 11h15 is Sabine binnen gekomen. Het was tijd om naar radiotherapie te vertrekken. We hebben geraced in de kelder met de rolstoel. Dat was tof. Eénmaal in P 7 mochten we onmiddellijk binnen in L 05. Ik kon met een beetje hulp zelf mijn knieën op tafel zetten en op mijn buik gaan liggen. Het zou vandaag toch zo’n 20 min duren gezien er nog supplementaire foto’s moesten genomen worden. De volgende keren zou het slechts zo’n 15 min in beslag nemen in totaal ( uitkleden, stralen en weer aankleden). Terug in de kamer was papa mijn biefstuk al aan het snijden. Ik had reuzehonger en heb alles opgegeten. Daarna heb ik een beetje op bed gerust want om 13h00 heb ik les van juf Ilse. Ik kreeg vandaag les wiskunde en taal. Om 14h00 kwam Kirsi mij halen voor de kiné. Ik heb weer moeten kruipen, spelen met de bal, van buiklig tot rechtzitten komen en recht staan op mijn knieën. Dat laatste was het moeilijkste. Rond 15h00 was ik terug in de kamer. Zo’n 15 min nadien was ik zo misselijk. Ik had net mijn drie-uurtje verorberd, maar het mocht niet baten. Alles vloog er terug uit, ook mijn middageten. Dr. Verbist was al langs geweest en ze was toen blij dat ik nergens pijn had. Nu kwam ze terug met de melding dat ze mij een middel gingen toedienen tegen het overgeven en het misselijk zijn. Ondertussen waren meme en pepe aangekomen. Meme wist te zeggen dat metje Maria en Gerarda nooit ziek geweest waren van de bestraling. Maar zij werden niet aan hun hoofd bestraald hé !!  We hopen dat het morgen beter gaat. Ik heb nog zo’n 3 x overgegeven alvorens ik mijn prik kreeg. De verpleegster moest mijn port-a-cath aanprikken en dat bleef maar geduren. Uiteindelijk rond 18h30 kon alles uiteindelijk doorgaan. Meme en pepe vertrokken en ik viel prompt in slaap tot rond 20h00. Dan heb ik mij geforceerd om toch 1 boterham te eten met melk. Ik kon er toch maar deugd van hebben…  Ja, dat had ik gedacht. Papa was nog maar net vertrokken  en daar kwam mijn eten weeral terug. Nog zo’n 2 x en dan was het over. Daarna ben ik prompt weer in slaap gevallen. Tot morgen.

Geslapen tot 9h00, nieuw uur !!  Mama is naar de bakker geweest. Ze had koekebrood, croissants, pistolets en paaseieren mee. Ik heb 5 koekeboterhammen gegeten met een chocolade-ei. Daarna heeft mama de was en de plas gedaan. Eline en Thomas hebben eerst een beetje bij mij in bed gespeeld, maar daarna zijn ze naar buiten gegaan. Ik kon niet mee en had het moeilijk. Ik had een dipje en begon te wenen. Mama troostte me. Ze zei dat het nog te koud was om stil te zitten in de rolstoel, buiten op de koer. Ze beloofde dat ik na de stralen de terugweg via de straat zou doen wanneer het goed weer is. Volgens de berichten zou het volgende week zo’n 15° zijn. Daarmee was ik tevreden. Ronde 14h30 zijn meme en metje nog eens op bezoek gekomen. Mama was aan het strijken. Daarna ging ze nog vlug een bad nemen. Tegen 16h00 zijn opa en oma aangekomen. Het signaal voor mama dat de valiezen toch bijna moeten klaar staan. Dat het bijna tijd is om terug naar Gent te vertrekken. We hebben, zoals elke zondag, eerst nog allemaal samen gegeten en tegen 19h00 zijn we dan vertrokken. Colette was van dienst en moest alles weten van mijn verjaardagsfeest. Ze zei dat ze er van wist, maar dat ze het niet mocht verklappen. Mama heeft nog alle foto’s van het feest uitgehangen in mijn kamer. Daarna is papa vertrokken richting Dranouter en zijn mama en ik gaan slapen.

We hebben geslapen tot 7h30 en nadien nog wat in bed gelummeld tot rond 9h00. Allemaal samen aan de ontbijttafel. Vandaag staat er niet echt veel op het programma : slapen, uitrusten en de luierik uithangen. Eline en Thomas zijn bij mij op bed komen spelen. Mama moest de boekhouding van papa in orde brengen en had daar de hele dag haar handen mee vol. Tegen de avond kwamen zowel meme als metje op bezoek. Meme had een paar schoenen gehaald voor mijn verjaardag en ik moest ze nog passen. Ik kon kiezen uit 3 paar. Die met die plakkers zag ik niet graag, dus koos ik maar weer veters. Waarom gemakkelijk nemen als moeilijk ook gaat!? Vandaag heb ik ook weer geprobeerd om met mijn psp te spelen. En het lukt al aardig.

We hebben een hele onrustige nacht achter de rug. Ik moest regelmatig plassen en kon niet echt mijn draai vinden in mijn bed. Mama heeft echt afgezien deze nacht. Ze was moe toen ik om 7h30 nog ‘ns riep dat ik weer ‘ns moest plassen en dat het tijd was om op te staan. Uiteindelijk zijn we allebei opgestaan, maar we voelden ons zó moe.

Om 9h00 kwam ergo mij ophalen. Vandaar ging het naar de kiné om te eindigen bij logo. Ida bracht mij terug naar de kamer en ze had de blaadjes die we samen ingevuld hadden mee om te tonen aan mama. Ida was tevreden over mijn prestaties. Daarna was het tijd om te eten. Geen vis, dat lust ik niet. Ik had kip gekozen. Om 13h00 kwam juf Ilse mij les geven. Franse les. Ik heb daar een hekel aan. Het was herhaling van de reeds geleerde werkwoorden. Maar het ging redelijk. Daarna is Tineke mij komen halen voor nog een uurtje kiné. Het was heel lastig. Ondertussen waren papa en mama de auto aan het laden zodat we dan op ons gemak naar huis konden vertrekken. Rond 15h45 was het zo ver. We konden vertrekken richting Dranouter. Maar dat was buiten papa en mama gerekend. Papa stopte nog eerst in de Aldi bij het UZ in Gent. Hij dacht dat de kinderchampagne in reclame was, maar was verkeerd. Het is pas volgende week. Omdat papa mij een stick beloofd had voor mijn laptop, stopte papa nog eens in Ieper. In de fun waren ze uitverkocht. Dus van de Fun naar Krëfel. Joepie. Er was nog één. Daar kan ik nu foto’s, muziek en spelletjes opzetten. Vandaar ging het richting Nieuwkerke. Papa en mama vertelden me dat ze een verrassing hadden voor mij. Gezien   dr. Astrid gezegd had dat ik nog frietjes van de frituur mocht eten en dat ik zo graag eens binnen geweest was in de frituur “De Platse” van Angelo, gingen papa en mama samen met mij frietjes eten. Het was vroeg, dus er ging nog geen volk zijn. Eénmaal daar aangekomen zie ik dat opa’s auto daar stond. Mama zei dat het een andere auto was. Ik stelde mij dus geen vragen. In de gang van de frituur lag een hele stapel boekentassen, maar die had ik zelfs niet opgemerkt. De eerste personen die ik zag, waren Angelo en Lien. Maar toen papa mijn rolstoel droei om naar het zaaltje achterin te gaan, wist ik niet wat ik zag. Het zaaltje zat stampvol. Alle klasgenootjes waren er, juf An, juf Karin van het tweede leerjaar, Eline met 7 kindjes van haar klas, Jolien van Darlyn, Pieter en Matthias Van Uxem, pepe, meme, opa, oma, metje Cindy met Sarina en Colin, tante Nancy, nonkel Thierry met Jessie, Owen en Kyano. Zoveel volk, allemaal voor mij. Ze zongen allemaal “happy birthday”. Ik was zo danig ontroerd en geschrokken dat ik ervan moest plassen. Na mijn plasbeurt kwam iedereen mij een gelukkige verjaardag wensen. Ze hadden allemaal een verjaardagskaart gemaakt in de klas. Sommige hadden cadeautjes bij  (niettegenstaande dat mama en papa gevraagd hadden geen cadeautjes mee te brengen). Van de klas heb ik een reuze-voetbalveld gekregen. Op de zijkant waar de sponsors hun reclame zetten, stond iedere keer “Jonas 12 jaar” of “Jonas happy birhtday”. Op het scorebord stond “12-0” voor mij. We hebben allemaal een klein bakje friet gegeten met een frikandel en een drankje erbij. Het was supertof en heel leuk. Ik heb er echt van genoten. Wanneer alle vriendjes naar huis waren, gingen wij dan richting Dranouter. Daar stond mij nog een verrassing te wachten. De familie was nog mee-uitgenodigd om taart te eten. Daar zijn peter Miguel en tante Sofie met Nestor ook bij. Mijn vreugde kon niet op. Eerst heb ik een beetje in mijn bed gelegen om te rusten. Daarna ben ik op mijn plasstoel aan tafel gaan zitten. Ik heb twee stukken taart gegeten. Alle kindjes waren aan het spelen in de keuken op het tapijt dat oma daar had klaargelegd.

Mama en nonkel Henk hebben mij erbij gezet. Oma en meme hebben om beurt op een stoel gezeten om te voorkomen dat ik omviel. Het was zalig om te kunnen meespelen met de rest. Ik heb zelfs nog een beetje in de zetel gezeten om te kunnen nagenieten. Het was mega-tof, reuze-cool. Papa en mama zijn geslaagd in hun opzet. Ik was echt aangenaam verrast en superblij met mijn feest. Het was dik 22h00 toen iedereen vertrokken was. Mama en papa hebben nog eerst een beetje opgeruimd en rond 23h00 zijn we allemaal gaan slapen. Moe maar heel gelukkig en heel tevreden. Slaapwel.

We hebben een hele rustige nacht achter de rug, zonder dromen, zonder te zijn wakker gemaakt door de nachtploeg. Volgens de papieren zijn ze zelfs 2 x binnen geweest. We hebben ze echt niet gehoord. We hebben geslapen tot 7h30. Na ons ochtendritueel is Pol mij komen controleren : koorts, pols, bloeddruk. Alles was normaal. Om 9h00 is Ida mij komen halen voor een uurtje logo. We hebben aanvulzinnen gedaan en woorden leggen met letters en natuurlijk ook weer onze gekke bekken trekken. Eénmaal terug in mijn kamer zijn dr. Vanderlinden en dr. Ruth samen op bezoek gekomen. Ze kwamen nogmaals boffen en stoefen met mij en mijn wilskracht. Het is volgens hen niet alleen door de therapeuten maar vooral door mijn eigen inzet en kracht dat ik zo rap vooruitga. Om 11h15 is Ilse mij dan komen halen voor de ergo. Ik was met “4 op 1 rij” aan het spelen met mama. Ilse was blij te horen dat ik aan mama vertel wat ik bij haar moet doen. Vandaag moest ik met stekjes figuren maken : een huis en een boom. Ze hebben mij op een plank gezet en ik kon daar alleen blijven opzitten. Ilse was heel tevreden over mijn prestaties. Nu had ik wel grote honger en Pol is nog niet geweest met mijn lunch. Er waren blijkbaar weer problemen bij de bestelling. Het zat niet correct in de computer. Uiteindelijk kon ik er toch aan beginnen. Het was een koteletje met gebakken patatjes en een frangipanne voor dessert. Om 13h00 had ik normaal les van juf Ilse maa juf Gwendoline kwam zeggen dat ze afwezig was. Er was iets in haar nek geschoten. Ik kon dus blijven rusten. Ook Nathalie van de psycho kwam niet af. Ze is wel haar collega Nele komen voorstellen aan mama en papa, maar ik was ondertussen al vertrokken naar de kiné. Rond 16h15 was ik terug in mijn kamer. Mijn programma  was volledig afgewerkt en het enige dat ik nu nog wilde doen was kijken naar TV. Iets nà 18h00 zijn metje Cindy, pepe en Eline nog langsgekomen. Papa is eerst iets gaan eten met Eline in de cafetaria. Daarna heb ik ‘4 op 1 rij’ gespeeld met Eline en met metje Cindy. Toen ik moe begon te worden, zijn ze huiswaarts vertrokken. Ook papa is niet meer zo lang gebleven. Ik had opeens warm en voelde koortserig aan. Mijn temperatuur was 37,8°. Mama zei dat we gingen moeten oppassen en geen koorts doen, anders mochten we niet naar huis. Ik wilde slapen, maar kon mijn draai niet echt vinden. Mama heeft uiteindelijk alle lichten uitgedaan en de computer uitgeschakeld zodat ik kon gaan slapen.

Vandaag begint de lente en is het de verjaardag van tante Sofie. Mama heeft een berichtje gestuurd. We hebben een redelijke nacht gehad, met een intermezzo om 2h30. Een verpleegster die de thermometer kwam steken, vond het blijkbaar nodig om ons wakker te maken. Daarna zijn we weer in slaap gevallen. We hebben geslapen tot 7h30. Om 8h30 is mama gaan vragen of er nog ontbijt was voorzien voor mij. Ik had nog niets gekregen. Pol ging ze onmiddellijk bezorgen. Na mijn ontbijt was het tijd voor school. Juf Ilse kwam weer taalles geven, de rest van de tegenwoordige tijd. We hadden zelfs nog een beetje tijd over om enkele Franse oefeningen te maken. Na de les kwam Ida mij halen voor de logo. Eerst gekke bekken trekken, nadien woordjes en zinnen nazeggen en natuurlijk stapelwoord gespeeld. Daarna was er kiné. Het was met de 2 Finse studentes. Eerst hebben ze me gemobiliseerd en nadien hebben we enkele baloefeningen gedaan. Het was leuk en we hebben heel veel gelachen. Daarna was het tijd om te eten. Op dat moment kwam papa binnen. Net op tijd om mee te gaan naar de simulatie van de bestraling. We zijn te voet naar P 7 gegaan onder de grond, dus via de kelder. Daar aangekomen hebben we zo’n twintig minuutjes in de wachtzaal gezeten. Toen we binnen mochten moest ik T-shirt en schoenen uitdoen. Papa heeft mij helpen op de tafel leggen op mijn buik. Ik moest met mijn gezicht in het plastieken masker liggen. Dit was heel lastig, want mijn gewicht steunde eigenlijk helemaal via mijn gezicht in dat masker. En ik kon op die manier heel moeilijk ademen. De radiotherapeut heeft heel veel lijnen getekend op mijn rug met onuitwisbare inkt. Mijn rug en mijn nek zien er nu ongeveer uit als een wegenkaart. Deze lijnen mogen er zeker niet af. Ze zijn nodig omdat de bestraling op de juiste plaats zou gebeuren. Na een dik half uur was deze simulatie gedaan en mocht ik samen met papa en mama terugkeren naar de kamer. Daar stond Pol al klaar om mijn port-a-cath aan te prikken. Al een geluk dat ikzelf zei dat hij een beetje zalf moest opsmeren, alvorens te prikken; want met die zalf (Emla ) voel ik geen prik. Ik heb hem wel voelen duwen op mijn port-a-cath. Eénmaal de naald erin kon Pol gemakkelijk bloed afnemen. Nu was het wachten op mijn dosis chemo die besteld werd. Ondertussen kwam Yves Bondue ( bekend van ’t Folk in Dranouter ) ons een beetje amuseren met zijn gitaar. Hij zong een liedje over een kameleon en de regenboog. Daarna speelde hij nog een beetje gitaar zonder erbij te zingen. Hij legde zijn gitaar op mijn buik en ik mocht zelf eens proberen de snaren te bespelen. Dit ging niet zo goed maar ik kon toch met mijn vingers over de snaren strelen, zodat er toch een beetje klank uitkwam. Op het moment dat Yves Bondue vertrok, kwam  dr. Ruth de kamer binnen. Ze was vorige week naar een congres in Monaco en heeft daar een paar dagen verlof aan gekoppeld. Nu was ze terug en benieuwd om mij te zien. Ze was heel blij en aangenaam verrast te zien dat ik weer zo veel sprongetjes voorwaarts had gemaakt. Ze zei dat ze mij nu heel goed kon verstaan. Ze ging eens navragen bij de kinesist hoever we daar al staan. Ze komt in de loop van de week nog wel eens langs. Toen dr. Ruth wegging, kwamen meme, pepe en Eline binnen. Ik moest nog eten, dus papa maakte alles klaar. Wanneer Eline mij zag eten, kreeg ze ook weer honger. Mama heeft voor haar ook 4 boterhammen met choco klaargemaakt. Pepe had voor ons al een chocolademelk gehaald. Ik had ook niet genoeg met mijn 4 boterhammen, dus heeft mama er nog 2 bijgemaakt. Daarna was ik zo’n beetje moe. Papa heeft mij terug in bed gelegd. Ik wou nog samen met Eline “Pac-Man” spelen, maar dat wou niet zo goed lukken. Eline heeft het spel dan maar weer opgeruimd en weggedaan. Daarna zijn ze naar huis vertrokken. Dan was het nog steeds wachten op mijn chemo. Slechts om 22h00 kwam Grietje er mee af. Ze had 2 flesjes bij : 1 x vincristine (= chemo ) en 1 x fysiologisch water ( = spoeling ) om mijn port-a-cath door te spoelen. Wanneer alles doorgelopen was, heeft ze nog een spuit “ontstopper” ( = heparine ) ingespoten. Dan heeft ze de port-a-cath ontkoppeld. Als dat allemaal gebeurd was, is ook papa richting huis vertrokken. Mama en ik zijn onmiddellijk in ons bed gekropen. We waren heel moe.