Ik ben N, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Schelpje67.
Ik ben een vrouw en woon in Regio Brugge (België) en mijn beroep is Administratief medewerker.
Ik ben geboren op 24/01/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, muziek beluisteren, fotografie,decoratie, films bekijken, internetten, koken, postcrossing, borduren, breien.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
~~Schelpje's blog~~
Moi, je ne cherche pas, je trouve .. You cannot change what’s over, but only where you go
14-09-2008
Alleen of eenzaam?
Mensen zonder relatie of zonder uitbundig sociaal leven, kunnen algauw op medelijden rekenen. Maar is dat wel nodig? Veel introverte mensen blijken juist plezier te halen uit hun rustige, afgezonderde leven, zo meldt Psychology Today.
De keuze voor alleen-zijn kan zowel genetisch, aangeleerd of een combinatie van beide zijn. Maar er bestaan ook mensen die in hun alleen-zijn gedwongen zijn. Voor deze sociaal geïsoleerden is alleen-zijn echte eenzaamheid, met alle negatieve gevolgen vandien.
Solisten 'Solisten' gaan nadrukkelijk niet socializen of netwerken. Ze kiezen er voor thuis films te bekijken, een boek te lezen of te computeren. Af en toe komen ze eens onder de mensen, op een feestje of concert, maar daarna hebben ze enkele dagen 'stilte' nodig om 'bij te komen'. Ze hebben meestal enkele goede vrienden, wat volstaat voor hen. Dat maakt hen nog niet 'vreemd', 'zielig' of 'schrikwekkend', want de meesten functioneren heel goed in de samenleving. Alleen willen ze liever alleen zijn.
Druk van extroverten Drie vierde van de bevolking geldt als extrovert. Zij zijn vaak de mensen die de introverten pushen om meer buiten te komen of met mensen te praten. Maar ze missen de kern van de zaak, argumenteren wetenschappers. Introverte personen zijn namelijk niet minder sociaal, ze gaan er alleen anders mee om.
Extraverte personen halen energie uit hun sociale contacten. Voor introverte mensen geldt net het omgekeerde: sociale situaties kosten enorm veel energie, tijd alleen doorbrengen geeft hen energie.
Extra gevoelig Volgens Pyschology Today zijn deze solisten gevoeliger voor emotionele interacties, wat betekent dat ze plezier en genot kunnen vinden waar anderen meer prikkels nodig hebben. Die extra prikkels zijn voor de introverten dan weer te veel. Dat is ook te zien aan hun brein tijdens sociale interacties: het is hyperactief, wellicht de reden dat ze sociale gebeurtenissen zoals een feestje zo vermoeiend vinden.
Subtiele verschillen Die gevoeligheid toont zich ook in atypisch gedrag: ze zullen sneller reageren of meer empathie tonen. Ook zullen ze meer details of subtiele verschillen opmerken dan extroverte personen. Dat maakt hen heel geschikt voor schrijven of wetenschappelijk onderzoek - waarbij meteen het clichébeeld van de wereldvreemde wetenschapper of de eenzame schrijver verklaard wordt.
Gedwongen of gekozen? Er bestaan ook in de introverte categorie verschillende onderverdelingen. Sommigen zijn alleen door een keuze, anderen gedwongen. Hoewel niet alle introverte personen sociaal angstig zijn, bestaat die groep zeker. Extreem verlegen, verlamd wanneer een sociale prestatie verwacht wordt of weinig zelfvertrouwen, op het minderwaardigheidscomplex af, zij worden min of meer in hun levensstijl 'gedwongen'. Deze groep wil graag meer tijd met mensen doorbrengen, maar weet niet goed hoe.
Stress door eenzaamheid Deze personen hebben meer kans op stress door hun levensstijl. Ze voelen zich onder druk gezet om sociaal te zijn, maar hun angst houdt hen tegen, waardoor ze het gevoel krijgen 'vast' te zitten. Wanneer ze alleen moeten zijn met iemand, zijn ze daar zenuwachtig voor en als ze ergens voor het eerst moeten zijn, bereiden ze zich extreem goed voor.
Deze mensen vragen echter geen hulp aan andere mensen als ze een groot probleem moeten oplossen. Hun eenzaamheid wekt zoveel stress op dat het een gevaar is voor hun gezondheid.
Si tu crois un jour qu'je t'laisserai tomber Pour un détail, pour une futilité N'aie pas peur, je saurais bien Faire la différence Si tu crains un jour qu'je t'laisserai faner La fin de l'été, un mauvais cap à passer N'aie pas peur, personne d'autre n'pourrait Si facilement te remplacer Oh non, pas toi Vraiment pas toi Parce que c'est toi le seul à qui je peux dire Qu'avec toi je n'ai plus peur de vieillir Parce que c'est toi Rien que pour ça Parce que j'avoue j'suis pas non plus tentée D'rester seule dans un monde insensé Si tu crois un jour q'tout est à refaire Qu'il faut changer ; on était si bien naguère N'aie pas peur, je n'veux pas tout compliquer Pourquoi s'fatiguer ? Et commence pas à te cacher pour moi Oh non, je te connais trop bien pour ça Je connais par c'ur ton visage Tes désirs, ces endroits de ton corps Qui m'disent encore Parce que nous c'est fort Parce que c'est toi j'oserais tout affronter Et c'est toi à qui j'pourrais pardonner Parce que c'est toi Rien que pour ça Parce que c'est toi, j'voudrais un jour un enfant Et non pas parce que c'est le moment Parce que c'est toi Je veux te voir dedans J'verrais dans ses yeux tous ces petits défauts Parce que parfait n'est plus mon créneau Parce que c'est toi Parce que c'est toi le seul à qui j'peux dire Qu'avec toi je n'ai plus peur de vieillir Parce que c'est toi Rien que pour ça Parce que j'avoue j'suis pas non plus tentée D'rester seule dans un monde insensé Parce que c'est toi
Als je denkt dat ik je op een dag zal laten vallen Om een detail, om een futiliteit Wees niet bang, ik zou heel goed weten Het verschil te maken Als je bang bent dat ik je op een dag zal laten verwelken Aan het eind van de zomer, een moeilijk moment om voorbij te komen Wees niet bang want niemand anders zou Jou zo makkelijk kunnen vervangen O nee, jou niet Jou echt niet Omdat jij de enige bent tegen wie ik kan zeggen Dat ik met jou geen angst meer heb om oud te worden Omdat jij het bent Alleen daarom al Omdat mij, ik geef het grif toe, het idee ook niet aantrekkelijk lijkt Om alleen achter te blijven in een onzinnige wereld Als je denkt dat op een dag alles opnieuw moet worden gedaan Dat het nodig is om te veranderen; we hadden het kortgeleden nog zo goed Wees niet bang, ik wil geen onnodige problemen veroorzaken Waarom zouden we ons zo vermoeien? En begin niet met jezelf te verhullen voor mij O nee, daarvoor ken ik je maar al te goed Ik ken je gezicht uit het hoofd En ook je verlangens, en die plekjes op je lichaam Die mij alles nog steeds vertellen Want wij, wij zijn samen sterk Want voor jou zou ik alles durven trotseren En jij bent degene aan wie ik alles zou kunnen vergeven Omdat jij het bent Alleen daarom al Omdat jij het bent, zou ik op een dag een kind willen En niet omdat het daarvoor het moment is Omdat jij het bent Ik wil je vanbinnen zien Ik zou in zijn ogen al die schoonheidsfoutjes zien Want de perfectie is niet meer het doel in mijn leven Omdat jij het bent Omdat jij de enige bent tegen wie ik kan zeggen Dat ik met jou geen angst meer heb om oud te worden Omdat jij het bent Alleen daarom al Omdat mij, ik geef het grif toe, het idee ook niet aantrekkelijk lijkt Om alleen achter te blijven in een onzinnige wereld Omdat jij het bent
Men zegt van liefde, dat ze goed is Men zegt van liefde, dat ze zacht is Als een lief en teder woord Men zegt van liefde, dat ze hard is En zo vaak het geluk vermoord Men noemt haar, hunker en verlangen Men noemt haar, redder in nood Ik zeg dat liefde, als een bloem is Waarop de zon, haar stralen strooit
Ze is het hart zo bang en breekbaar Zo wankel en zo broos Ze is de droom van voor 't ontwaken Omdat ze dan de waarheid hoort Ze wacht op wie haar nu wil plukken Op wie haar tranen steelt Zo bang, om vroeg te sterven Voor ze werkelijk heeft geleefd En is de nacht zo koud en eenzaam Duurt het wachten veel te lang Denk dan maar dat geluk alleen is Voor wie er hevig naar verlangd Denk dan maar dat bittere winters Een dikke laag van sneeuw Nog nooit, hebben verhinderd dat de roos hen overleeft
Volgend jaar is het 25 jaar geleden dat Ann Christy in tragische omstandigheden overleed.
Op vrijdag 12 september vindt in het Cultuurcentrum 'De Zebrastraat' in de Gentse Zebrastraat een dag rond het leven en werk van oneindig populaire Vlaamse zangeres Ann Christy plaats. Radio 2 pikt in op dit mooie initiatief met een Ann Christy-dag op Radio 2. De hele dag wordt gelardeerd met fragmenten uit het rijke VRT-archief: interviews en gesprekken rond leven en werk van Ann Christy. Radio 2 draait niet alleen de reguliere opnames, maar kan putten uit zijn rijk muziekarchief voor nieuwe, nog niet uitgebrachte opnames of unieke versies van haar bekendste of mooiste nummers.
Vanmorgen heb ik op de radio een bijdrage gehoord i.v.m. nine eleven; i.v.m. een nieuw boek over 11/9/01 geschreven door de vlieginstructeur van die monsters die zich toen in de towers geboord hebben. Ik kreeg er kippenvel van: het moet heel frustrerend zijn: weten dat je door die monsters misbruikt bent.
De vliegende Hollander van Rudi Dekkers:
Begin 2001 bezat Rudi Dekkers twee vliegscholen en was hij bezig met het oprichten van een vliegtuigmaatschappij in Florida. Vliegen was zijn grote passie. He was living the good life. Dat veranderde drastisch op 11 september. Mohammed Atta en Marwan Al Shehhi, de piloten die met gekaapte Boeings het WTC in vlogen, hadden hun brevetten namelijk gehaald op zijn vliegschool... In de commotie die volgde verloor Rudi Dekkers alles. Klanten liepen weg en bleven weg. De media en de politiek tastten zijn imago aan. Banken, zakenpartners en zelfs zijn vrouw lieten hem in de steek. In De vliegende Hollander vertelt Rudi over zijn jeugd in Nederland, zijn eerste banen en liefdes, waarom hij uiteindelijk in Florida terechtkwam, en hoe 9/11 zijn leven op zijn kop zette. Rudi Dekkers vertelt ook openhartig over zijn kennismaking met Atta en Al Shehhi, over hun gedrag en vaardigheden, en legt ook uit hoe de machtigste natie ter wereld op de knien werd gedwongen door twintig jonge moslims op sportschoenen Rudi Dekkers werd geboren in Nederland. Hij emigreerde naar de Verenigde Staten, waar hij een particuliere vliegschool opzette. Hij schreef dit boek in samenwerking met Gert Jan de Vries, freelance journalist en recensent voor o.a. NRC Handelsblad.
Vorig jaar heb ik het boek de weduwen van 11 september gelezen. Wie interesse heeft kan het terugvinden in mijn archief.
Anderzijds loop ik op wolkjes vandaag: Luc en ik = 4 jaar een gelukkig koppel. Op relationeel vlak mijn beste ervaring; ik heb mijn maatje gevonden en ben heel blij met hem. Vanavond gaan we er eentje op drinken.
En de dag brak aan, dat het pijnlijker was om een gesloten knop te blijven dan om het risico te nemen van het openbloeien. - Vrij naar Anaïs Nin.
Deze zin zegt heel mooi hoe het vaak gaat met verandering: we beginnen er pas aan als het té pijnlijk wordt om niét te veranderen. Het lijkt heel raar om in sommige gevallen zo lang te wachten voor je in beweging durft te komen. Raar, omdat je jezelf daarmee in een situatie houdt waarin je eigenlijk (al lang) niet meer wilt zijn.
Het lijkt tegenstrijdig om ergens niet gelukkig mee te zijn en die situatie toch niet te veranderen. Hoe komt dat? De hoofdreden is vaak: angst. Niet zozeer angst voor verandering op zich. Daar zijn we meestal niet op tegen, als we maar zeker weten dat er iets goeds uit voortkomt. Maar dat weet je vooraf nooit helemaal zeker. Daar komt nog bij dat je, om iets te veranderen, dingen anders moet gaan doen dan je ze tot nu toe gedaan hebt. Want als je hetzelfde blijft doen, blijf je dezelfde resultaten halen.
Een vooraf onzekere uitkomst plus het aannemen van een nieuwe houding, denkwijze of gedrag horen bij elk veranderingsproces. Daardoor kan je onzeker of angstig worden om de verandering aan te gaan, en blijf je stilstaan. Tot je vertrouwen groot genoeg is om de verandering aan te durven, of het te pijnlijk wordt om niét te veranderen. Of, in het uiterste geval, de wal het schip keert.
Wat kan je daar aan doen? Hoe kun je die angst loslaten? De allereerste stap is aan jezelf toegeven dat je ergens bang voor bent. Vaak verzinnen we allerlei rationeel lijkende argumenten om maar niet te gaan veranderen. Komt één van de volgende argumenten je misschien bekend voor?
- Daar heb ik geen tijd voor; - daar heb ik geen geld voor; - dat heb ik al eens geprobeerd; - dat krijg ik op mijn werk nooit geregeld; - dat gaat vast niet lukken; - dat kan ik niet; - dat heeft toch geen enkele zin - etc. etc.
Zolang je gelooft dat deze argumenten wáár zijn kom je geen stap verder. Onder ogen zien dat je ergens bang voor bent is het begin van het loslaten van je angst.
Want in tegenstelling tot wat we geneigd zijn te denken wordt angst niet gróter door ernaar te kijken, maar juist kleiner. Soms is ernaar kijken al genoeg om in beweging te durven komen. Als dat niet het geval is, kun je het volgende doen:
Denk terug aan de keren dat je ergens zenuwachtig over was en het tóch gedaan hebt. Wat was de feitelijke situatie, en waar was je bang voor? Door daar aan terug te denken kun je in ieder geval opmerken hoe weinig je angst vaak te maken heeft met wat er werkelijk aan de hand is. Het is niet de situatie die je eng vindt, maar alles dat je daar zelf bij denkt.
Wat heb je toen gedaan om het toch te durven? Hoe heb je je voorbereid of juist helemaal niet? En denk tot slot terug aan hoe je je voelde nadat je het gedaan had. Daardoor herinner je jezelf eraan dat het achteraf eigenlijk altijd enorm meegevallen is.
Door jezelf hieraan te helpen herinneren, vergroot je het vertrouwen in jezelf: het vertrouwen dat je prima in staat bent om lastige situaties aan te kunnen. Want eigenlijk is dat de angst die aan bijna alle angsten ten grondslag ligt: de angst dat er situaties zijn die jij niet aan kan.
En door te kijken naar eerdere momenten waarop je daar bang voor was en het je tóch gelukt is, zorg je ervoor dat je genoeg vertrouwen in jezelf krijgt om de laatste stap te kunnen zetten:
Haal diep adem, en doe het! Uiteindelijk is doen wat je zo eng vindt de enige manier om van je angst af te komen.
Wat past er beter bij een Hot Indian Summer dan zwoele verliefdheid? Dát unieke liefdesgevoel geeft iedere bloeiende Phalaenopsis van nature.
De vlinderorchidee is daarom Woonplant van de maand. Voor iedereen die zich wil laten betoveren door de mooiste, meest tedere bloemen.
De naam Phalaenopsis is afgeleid van het Griekse 'phalaina' (vlinder) en 'opsis' (gelijkend op). De eerste tropische orchideeën kwamen al eeuwen terug in Europa en ze ontketenden direct een ware verzamelwoede onder wie het zich kon permitteren. Anno nu laat iedereen zich - terecht - verleiden door deze bloemvlinders.
Hagelwit of met lipstick Phalaenopsis staat voor sensualiteit. De zichtbare, zilverkleurige wortels, ovale bladeren, wellustige stengels en de haast fladderende bloemen zijn adembenemend. Het vlinderthema is goeddeels wit of roze, maar steeds meer variaties komen tot bloei wit met een roze of rode lip. En schaarse must-haves in lila, zalmkleur, geel, oranje of rood. De stelen zijn doorgaans 55 tot wel 70 cm lang en er komt óók meer en meer variatie in het formaat van de bloemen.
Liefde is Phalaenopsis De Phalaenopsis kan met de juiste aandacht maandenlang bloeien en bovendien daarna weer tot vlinderbloei komen. Voor de vorming van nieuwe knoppen geef je deze lieveling een tijdje een koeler, wat droger plekje. Je ziet vanzelf dat een nieuwe bloemknop zich aan zal dienen en dan stap je weer over op de normale verzorging. Je kunt je zo twee tot drie keer per jaar opnieuw aan je favoriete bloemvlinders verlekkeren!
Gun Phalaenopsis een lichte plek, uit de zon en uit de buurt van radiatoren. Voorkom sterke temperatuurschommelingen, hou de potkluit matig vochtig, maar verwijder overtollig water en zorg iedere maand voor speciaal orchideevoedsel.
Dankzij mijn schoonmoeder is de vlinderorchidee één van mijn lievelingskamerplanten. 4 jaar geleden kreeg ik mijn eerste orchidee van haar cadeau. Die plant is nog geen dag zonder bloemen geweest! Ik heb er ondertussen 3 thuis en ééntje op mijn bureau op het werk. Als die op werk uitgebloeid is, breng ik hem mee naar huis om weer in bloei te krijgen. Na een paar weken kan ik mijn orchidee terug meenemen naar het werk. Mijn collega's zijn dan stikjaloers. Blijkbaar is mijn living/veranda de ideale plaats voor orchideeën.
Boek: Nee, ik wil niet bij een leesclub! van Virginia Ironside
Uitgelezen: Nee, ik wil niet bij een leesclub! van Virginia Ironside
Omschrijving: Marie is te jong om zich met een traplift omhoog te laten vervoeren of om te genieten van de luxe van een inloopbad (maar niet zó jong dat ze niet zou kunnen genieten van een paar gemakkelijke schoenen). Natuurlijk, ze begint al wel op leeftijd te komen maar ze vindt dat geweldig! Weliswaar is ze lichtelijk geobsedeerd door de vraag of ze de seks in haar leven moet opgeven Au! Au! Au! , maar daar staan andere dingen tegenover, zoals helemaal opnieuw verliefd worden op haar kleinkind Gene. Nee, ik wil niet bij een leesclub! is een buitengewoon geestig gefictionaliseerd dagboek. Wat gebeurt er als je de gedachten van een knorrige en verfrissend eigenwijze oudere vrouw mengt met die van Bridget Jones? Dít!
Wat ChickLit.nl van dit boek vindt: Nee, ik wil niet bij een leesclub! is een zeer vermakelijk, vlotlezend boek over een zestigjarige Bridget Jones. Het is geschreven in dagboekstijl en met zoveel eerlijke humor en zelfspot dat je al vanaf de eerste pagina een zwak krijgt voor de ietwat cynische maar grappige hoofdpersoon Marie. Zij is zestig jaar en zet zich af tegen alle standaard clichés over oud zijn. Haar, soms erg korte, beschrijvingen van wat ze allemaal meemaakt lezen erg makkelijk weg en vaak moet je hardop lachen om de manier waarop ze tegen het leven aankijkt. Ook is het erg leuk om te lezen dat (sommige) zestigjarige vrouwen zich vaak nog met precies dezelfde zaken bezighouden als hun veertig jaar jongere seksegenoten, want ook Marie denkt veel na over de liefde, spreekt af met haar vriendinnen, gebruikt email en heeft een zwak voor schoenen. Het verhaal wordt nergens echt spannend, maar dat hoeft ook niet. Het is gewoon een leuk en lekker boek, dat in een gemoedelijk tempo naar een plezierig einde toewerkt. (Judith V.)
Ik sluit mij hierbij aan. Ik vind wel dat ik het 10 jaar te vroeg gelezen heb.
Vandaag ga ik voor de 4e keer naar de pijnkliniek in Zottegem.
De 4e inspuiting met Hyalase, mijn redmiddel
Ik voel mij in ieder geval beter en beter. Eindelijk terug het gevoel dat ik actief leef.
Ik heb minder pijn en kan bepaalde activiteiten langer volhouden. Bijvoorbeeld vorige zondag zijn we in de buurt gaan fietsen: Wingene Egem Pittem. Ik heb cc 25 km gefietst zonder het gevoel te hebben dat ik een inspanning geleverd heb en heb achteraf niet speciaal gerust. Vorig jaar was mijn limiet 18 km en moest ik plat gaan liggen en rusten toen ik thuiskwam.
Mijn voet en been voel ook minder verdoofd aan: ik heb meer gevoel in mijn tenen en het bovenste deel van mijn onderbeen. Rond mijn kuit en enkel is het nog altijd voos.
Ik heb wel last van verschrikkelijk spierkrampen in die voet, zelfs toen ik aan het fietsen was zondag: een gek gevoel hoor, teenkrampen terwijl je aan het fietsen bent. Volgens dr. Demaegd krijg ik die krampen omdat de Hyalase zn werk doet.
Vandaag en morgen zal ik het rustig aan moeten doen: ik heb een heel zwaar gevoel in mijn onderrug na de inspuiting en kan zeker niet bukken. Na 2 dagen voel ik mij terug normaal.
Op naar een actiever leven!
Op het terras van de Rysselendemolen gingen we zondag iets drinken.
Een ongelooflijk verschil met de voorbije weken toen ik deze middag thuiskwam van mijn werk: geen chaos , geen kibbelende meisjes , geen ontbijtspullen meer op de tafel , geen in-pyama-hangende-tieners-voor-de-tv , maar zalige rust en orde in huis !
Oh! Ohhhh yeeah I used to think maybe you loved me now baby I'm sure And I just can't wait till the day when you knock on my door Now everytime I go for the mailbox, gotta hold myself down Cos I just wait till you write me your coming around
I'm walking on sunshine, wooah I'm walking on sunshine, woooah I'm walking on sunshine, woooah and don't it feel good!!
Hey, alright now and don't it feel good!! hey yeh
I used to think maybe you loved me, now I know that it's true and I don't want to spend all my life, just in waiting for you now I don't want you back for the weekend not back for a day, no no no I said baby I just want you back and I want you to stay
woah yeah! I'm walking on sunshine, wooah I'm walking on sunshine, woooah I'm walking on sunshine, woooah and don't it feel good!!
Hey, alright now and don't it feel good!! hey yeh ,oh yeh and don't it feel good!!
walking on sunshine walking on sunshine
I feel the love,I feel the love, I feel the love that's really real I feel the love, I feel the love, I feel the love that's really real
I'm on sunshine baby oh I'm on sunshine baby oh
I'm walking on sunshine wooah I'm walking on sunshine wooah I'm walking on sunshine wooah
and don't it feel good!! I'll say it again now and don't it feel good!!
Vertaling
Oh! Ohhh ja! Ik dacht vroeger dat je misschien van me hield nu ben ik zeker, schatje En ik kan gewoon niet wachten op de dag dat je op mijn deur zal kloppen Nu iedere keer ik naar de brievenbus ga, moet ik mezelf in bedwang houden Want ik wacht gewoon tot je me schrijft dat je langs komt
Ik wandel op zonneschijn, wooah Ik wandel op zonneschijn, woooah Ik wandel op zonneschijn, woooah En voelt dat niet goed!!
Hey, goed nu en voelt dat niet goed!! Hey ja
Ik dacht vroeger dat je misschien van me hield, nu weet ik dat het waar is En ik wil niet gans mijn leven besteden, aan gewoon wachten op jou Nu ik wil je niet terug voor het weekend niet terug voor een dag, nee nee nee Ik zei schatje ik wil je gewoon terug en ik wil dat je blijft
Woah ja! Ik wandel op zonneschijn, wooah Ik wandel op zonneschijn, woooah Ik wandel op zonneschijn, woooah En voelt dat niet goed!!
Hey, goed nu en voelt dat niet goed!! Hey ja, oh ja en voelt dat niet goed!!
Wandel op zonneschijn Wandel op zonneschijn
Ik voel de liefde, ik voel de liefde, ik voel de liefde die helemaal echt is Ik voel de liefde, ik voel de liefde, ik voel de liefde die helemaal echt is
Ik ben in zonneschijn schatje oh Ik ben in zonneschijn schatje oh
Ik wandel op zonneschijn wooah Ik wandel op zonneschijn wooah Ik wandel op zonneschijn wooah
En voelt dat niet goed!! Ik zeg het opnieuw nu En voelt dat niet goed!!
De vliegende Hollander van Rudi Dekkers:
Op het terras van de 
, geen kibbelende meisjes 
