Op vrijdag 29 september 1944 gebeurde er bij ons op het Huissen-Zand wel heel iets bijzonders. Met Nol Helsen, Chris Levels en nog een paar buurjongens liepen we in de Zandsedwarsstraat van alles en nog wat te zoeken, toen er plotseling een gepantserd voertuig op rupsbanden bij de put van Doorman halt hield. Een dergelijk voertuig hadden we nog nooit eerder gezien en helemaal verbouwereerd waren we, toen plotseling het tankkoepeltje geopend werd en wij geconfronteerd werden met een Engelse militair die kennelijk verdwaald was en ons de weg vroeg. Omdat we wisten dat op nog geen vijftig meter afstand zich een vijftal Duitsers hadden ingegraven en wij geen fatsoenlijke zin in zijn taal tegen de Engelsman terug konden zeggen, wezen we in de richting van Doorman's land en zeiden in Koeterwaal Engels: "Look Moffen", overal " Feind-enemy's"! Vermoedelijk heeft de berijder van dit voertuig ons wel begrepen en maakte aanstalten om de tankkoepel te sluiten, maar op hetzelfde moment stonden 2 Wehrmachtsoldaten met hun geweer in de aanslag om de tankbestuurder te bewegen zich onmiddellijk over te geven.Vermoedelijk vermeden de Tommy's een vuurgevecht met de Duitsers, dit om ons te sparen, want meteen nadien staken ook zijn maten hun hoofd met opgeheven handen naar buiten om zich over te geven. Op de binnenplaats bij Limonadefabriek " De Zwaan" werd het aangehouden pantservoertuig door de Duitsers van binnen en buiten grondig geïnspecteerd. Aan de binnenkant was een hele verbindingscentrale ingebouwd met een uitgebreide apparatuur en een wirwar aan draden. De gevangen genomen Tommy's werden gebracht naar de Duitse commandopost, gevestigd in het huis van Bernd en Lieske Helsen. Tijdens het verhoor van de Engelsen in een of andere achterkamer werd door slechts één soldaat rondom de commandopost wacht gelopen. Dit stelde mijn vriend Nol en mij in de gelegenheid om gauw twee repen chocolade die op de vensterbank voor het kapotgeschoten buitenraam van de verhoorkamer lagen in te pikken. Toen we met onze buit ervandoor gingen, werd ik nog wel even door die bolle Duitse bewaker opgevangen. Deze zag weliswaar kans om mij een fikse tik met een geweerkolf op mijn achterste te verkopen, maar slaagde er niet in om ons in handen te krijgen. Tegen drie uur in de middag zagen we dat de krijgsgevangen Tommy's met een gepantserde DKW door de Duitsers werden afgevoerd. Of het bombardement van 2 oktober 1944 op Huissen nog iets van doen had met die Engelse zendwagen is nooit vast komen te staan, maar het zou mogelijk geweest zijn!