xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Over de longlist van de twintig boeken die een kans
maken op de Gouden Boekenuil, schrijft de Standaard, dat ze oogt het avontuurlijkst, omdat ook een striproman (De liefhebbers van Brecht Evens), een biografie (van dichteres M. Vasalis)
en een essaybundel (De mobilisatie van
Arcadia van Stefan Hertmans) mogen meedingen.
Maar daarmee is voor de redacteur de kous af, het zijn
Verhulst en Mortier die kans maken op de Gouden Boekenuil. Hij plaatst zelf
hun naam in een schijn-gouddruk bovenaan zijn artikel.
Als hij de moed gehad heeft Stefan Hertmans te lezen,
heeft hij dan niet opgemerkt dat we hier geconfronteerd worden met een meer dan
merkwaardig boek van een Vlaamse auteur die weet wat Literatuur is, en de kunde
heeft, de belezenheid en de rijkheid van taal om er op een briljante wijze over
te schrijven?
En zal de jury er wel oog voor hebben, de inspanning
doen zoals het moet als jurylid. En dan, waar ik minder vertrouwen in heb, de honderdkoppige
jury, zullen zij Hertmans lezen om hem naar waarde te beoordelen?
IK zelf heb slechts tot vandaag toe grote delen van
het genomineerd werk gelezen, maar wat ik las was hoogstaand, ik aarzelde niet
Hertmans te vergelijken met George Steiner, de man die ik leerde kennen via het
VPRO-programma van Wim Kayzer handelend
over de Schoonheid en de Troost en daarna uit de resem boeken die ik las van
hem.
Er is natuurlijk een groot bezwaar. De uitgevers
verwachten dat een hapklaar boek met de prijs zal gaan lopen en niet een boek
dat enkel een elite zal koesteren. Hij verdient het in elk geval voor mij.
Eind februari weten we waar we staan.
|