De wedstrijden volgen elkaar nu snel op in het Oostends loopcriterium. Vandaag was het de beurt aan de Koninginneloop, een toch wel mooie maar zware omloop in het " bosje ". Eigenlijk kan ik redelijk kort zijn in mijn verslag. Van bij de start bij dezelfde mensen gelopen. Deze keer waren Pascal en Piet net voor mij maar kon ik voor het clubkampioenschap van de olifant toch Tony, Peter en Sven achter mij houden. Vooral Tony bleef zich deze keer vastbijten in mijn spoor. Peter en Sven moesten hun te vlugge start bekopen. Toch wel plezant om de laatste wedstrijden altijd met dezelfde lopers te strijden. Gelukkig kunnen we het achteraf allemaal relativeren met een goede grimbergen ( geen Leffe's in de Koninginneloop ) in onze hand ! De 11.610 meter werden gelopen in 53.10 minuten, de beklimmingen en de trappen werden goed verteerd, een geslaagde test voor de volgende marathon in de Eifel ! Koen V. de wereldberoemde marathonloper kon niet blijven en gaf me zijn nummer, en wat bleek : heeft hij wel een waardebon bij Deweert sport gewonnen zeker. Koen, ik spring wel eens binnen of anders zien we elkaar wel op de Hermesloop. Nu al 2 wedstrijden na elkaar een goed gevoel, we gaan de goede richting uit, jammer dat het O.L.C bijna afgelopen is of anders gingen we nog voor het podium gaan ! GRAPJE !!!
Na mijn vierde marathon was het tijd om alles eens op een rijtje te zetten:
waar ben ik in de fout gegaan tijdens de voorbereiding ?
In week 4 en 3 voor de I.F.F. heb ik 16 dagen iedere dag gelopen met op de zestiende dag mijn laatste dertiger en deze was de druppel te veel, ik was mentaal moe. Dus zeker geen zoveel dagen meer na elkaar lopen. De laatste 2 weken voor de IFF bleef ik me loopmoe voelen en had ik geen zin om aan de start te komen. Ik heb zelfs maar 3 keer gelopen tijdens die laatste 2 weken. Ik heb nu enkele schemas bekeken en de goede raad van loopvrienden op een rij gezet en daaruit zelf een schema opgesteld met meer variatie en meer rust. Vroeger liep ik juist kilometers, nu gaan we proberen meer kort & snel, marathontempo en trage duurlopen te combineren. Ik ken nu de planning van de kinderen hun hobbys voor de volgende weken en heb de dagen nu al ingevuld en ik heb me voorgenomen om dit nauwkeurig te volgen. Wel heb ik deze keer voor de eerste keer 2 weken voor de marathon goed op mijn eten gelet en dit beviel me wel goed.
Waar ben ik in de fout gegaan tijdens de wedstrijd
Maureen is best wel trots als ik aankom in een marathon maar zegt, en daar heeft ze gelijk in, dat ik nooit doorbijt. Ik ga dus met andere woorden nooit in het rood. Daarom zag ik er ook weer verschrikkelijk fris uit op de markt in Ieper. Daaraan moeten we ook werken, durven langer het tempo aanhouden dat we willen lopen, want eens ik begin te vertragen dan gaat het van kwaad naar erger. Dan blijf ik zoals in de IFF bij anderen om hen te motiveren terwijl het eigenlijk ikzelf ben die moet gemotiveerd worden. Mijn knie was nu de oorzaak om te vertragen maar eigenlijk moest ik proberen om nog een deftig tempo te lopen i.p.v. er direkt de brui aan te geven. Dus harder worden, geen, ( hier komt het mooie Oostendse woordje weer ), plakzantje zijn maar eens durven in het rood te gaan. De 2 marathons waar ik niet heb gewandeld waren deze waar er een begeleider bij me was dus dit zegt veel denk ik.
Ik heb het gevoel dat wanneer ik rapper durf te lopen en zelfs eens de fameuze man met de hamer tegenkom in een O.L.C. wedstrijd mijn snelheid en uithouding automatisch zullen verbeteren. Misschien vanavond eens uittesten in het Westerkwartier ?
De 2 weken loopmoeheid voor de IFF hebben me eigenlijk wel deugd gedaan want deze week voel ik me super en ben ik weer op en top gemotiveerd om te lopen. Dus de volgende marathon komt er al vlug aan : namelijk binnen 7 weken de rurseemarathon in Simmerath Duitsland. Vele olifanten zullen er tien mijl of de marathon lopen. 2 overnachtingen, lekker eten en tussenin een beetje lopen, meer moet dat niet zijn !
Westerkwartier
Na woensdag 5 km was er vrijdag alweer een wedstrijd van het O.L.C. Ik was benieuwd als de IFF nog in mijn benen zat. Bij de start bij Pascal en Piet gebleven, 2 lopers die ik meestal kan volgen. Reeds na 1 km liep ik van ze weg en kwam ik bij Erna en Marleen. Erna liep een beetje van ons weg maar de 3 ronden werden vlot gelopen in het gezelschap van Marleen. Binnengekomen in kop 37 minuten voor 8.5 km. Heel tevreden en hopelijk kan ik in de volgende 3 wedstrijden, die elkaar nu vlug opvolgen, nog een beetje puntjes scoren voor het kampioenschap want het is nog genen vetten geweest dit jaar. De rurseemarathon lopen we juist als voorbereiding voor volgend jaar, we gaan genieten van de zeer mooie Eifelstreek want als ik foto's bekijk en blogs lees over die marathon zal het zwaar worden. Tot Zaterdag in het bosje voor de volgende wedstrijd.
Gisteren raakte ik thuis niet op mijn blog dus met een beetje vertraging is hier mijn verslagje ( van op het werk !). Ik liep, daar we het goede doel steunden ook voor Frederick Kelly, een australische atleet die sneuvelde tijdens WO 1. Aan de start veel bekend volk, ik zei nog voor de start aan onze marathon kampioen Koen dat hij me wel ging tegenkomen deze keer. Reeds na enkele kilometers zat ik bij een grote groep met enkele lopers van het O.LC. Ze gingen allemaal voor 3.30.00 maar dit vond ik toch wel veel te snel dus liet ik me, toen we aan de ijzer waren langzaam uitzakken. Toch wel een mooie tocht in de Vlaamse velden maar wel niet veel volk, nu de duurlopen zijn ook eenzaam dus dat maakt mij niet veel uit. De mensen aan de bevoorrading waren wel enorm vriendelijk en behulpzaam : een pluim hiervoor. Ik kon de grote groep langzaam van me zien weglopen en in Diksmuide na 18 km was ik 2 minuten achter. Maureen en de kids stonden daar met een volledige picknic mand, ik kon juist maar een banaan meenemen. Iets verder stond olifant Martin en zijn vrouwtje en zij reden nog eventjes mee met me. ( bedankt voor de mooie foto ! ). Halfweg kwam ik door in 1.50.00, perfekt volgens hetgene dat ik wou lopen. Tussen halfweg en de boot ( km 28 ) begon de lijdensweg. Mijn linkerknie begon serieus tegen te pruttelen en het tempo moest naar beneden. Vanaf de Knokkebrug begonnen er mij terug in te halen wat natuurlijk mentaal een domper is. Maar niet getreurd, trager gaat ook dus zetten we door. Aan de boot stond Maureen daar opnieuw en ik zei, amai, moet ik hier nog 14 km sukkelen ! Tussen de boot en het einde van de steenstraat km 33 had ik het echt moeilijk, ademhaling en hartslag waren perfekt, ik dacht bij momenten dat ik aan het slapen was, zo'n rustige hartslag. Ik kon constant praten tegen iedereen. Een tijdje met een Fransman gelopen die rugpijn had, dan een Engelsman die zijn vriend kwijtgespeeld was ( kan gebeuren tijdens een veldslag ) Aan de steenstraat aangekomen had Maureen zich verder van het parcour had gezet zodanig dat ik niet kon stoppen om te zeggen hoe lastig het was. Slim van haar dus liepen we verder ! Het laatste stuk kwam ik bij een zekere Xavier en zijn P.R. was 4.16. maar die was meer aan het wandelen dan lopen, ik ben bij hem gebleven en hem blijven steunen in het lopen. Aan km 41 zei hij nu wil ik nog 1 x wandelen, ik zei o.k. maar 10 meter en dan lopen we tot het einde. Onder de Menenpoort kreeg ik nog telefoon ( ik had mijn GSM mee voor noodgevallen !! ) waar ik bleef. Ze waren blijkbaar bezorgd aan de aankomst. Dan nog Katrien, Christ en Manou gezien en dit deed echt deugd, bedankt hiervoor !! Samen met Xavier kwam ik aan in 4.07. en nog iets en hadden we de Flanders Fields overleefd. Iets wat mijn fictieve loopgezel Frederick Kelly minder geluk in had. Voor Xavier zijn beste tijd ooit en voor mij mijn slechtse, het leven kan soms zo verschillend zijn. Koen zag ik enkele minuten na mij binnenkomen dus kwam mijn voorspelling bijna uit ! Nadien nog enkele Leffe's gedronken en een goede maaltijd verorberd op een Iepers terrasje. Ik was echt goed aangekomen, jammer van die knieproblemen. Toen moesten we nog Kim naar haar " kot " voeren. Toen ik uit de wagen stapte was de pijn in mijn knieën enorm en als een versleten manneke sukkelde ik de trap op. s'Avonds kreeg ik nog koude rillingen en kon ik moeilijk de slaap vinden, de marathon naweeën zal ik dit maar noemen !! Vandaag gelukkig iets beter en nu gaan we nog een beetje werken. Bedankt aan iedereen voor de steun maar een P.R. zat er niet in. ( deze keer ). Ook proficiat aan alle O.L.C. ers en bloggers voor hun goede prestaties.
Sinds mijn laatste duurloop heb ik niet veel meer gelopen. Verleden week 2 keer aangezet maar iedere keer moeten stoppen. Dan noodgedwongen enkele rustdagen ingelast. Geen wedstrijd van het O.L.C. voor mij deze avond maar toch de loopschoenen aangetrokken om een 7 tal km te lopen. Gelukkig deze keer nergens last van, oef ! Nu juist nog zaterdag enkele kilometers en hopelijk zal dit genoeg zijn om levend en wel uit de Flanders Fields veldslag te komen. Met een tijd net onder de 4 uur zou ik dik tevreden zijn. Ik heb 2 weken gehad van een goede 80 km maar eigenlijk heb ik nu minder kilometers in de benen als de voorbereiding op de nacht van Vlaanderen. Ik dacht dat ik in Augustus iets meer tijd ging hebben om me beter voor te bereiden maar niets was minder waar. Ik denk ook niet dat een tijd in de 3.30 er ooit zal inzitten als ik maar op dit niveau blijf verder lopen maar eigenlijk heb ik daar geen problemen meer mee. Meer tijd in het lopen steken zie ik echt niet zitten als drukbezet familieman ! Als ik op verschillende blogs lees hoeveel tijd velen steken in hun trainingen dan kan ik daar alleen maar bewondering voor hebben. Marathon's zal ik waarschijnlijk nog lopen, zeker in november al de rürsee marathon, deze gaan we onveilig maken met een bende olifanten. Volgend jaar misschien enkele buitenlandse om dan samen met mijn vrouwtje en dochters er een weekend van te maken. Als ik dan iedere keer rond die 4 uren ( liefst juist eronder ) zit dan mag ik tevreden zijn. Voor zondag rustiger starten dan de vorige keren en dan zien we wel. Met Dirk,Johan en Marleen staan er nog enkele olifanten aan de start. Ook veel bloggers waaronder een Francis in bloedvorm, Gert en marathonman Koen en ik vergeet er waarschijnlijk nogeen paar. Ik woon in een sportieve gemeente want er zijn 4 Koekelarenaers ingeschreven, dit kan misschien een leuke strijd worden ! Het volgend bericht zal mijn verslag worden van een hopelijk geslaagde IFF. Greetings !
Na verleden week 88.5 km heb ik deze week weer iedere dag gelopen.12.5 + 5 + 21.5 + 5, dan op vrijdagavond de strandloop in Oostende. Ik ben op de achterste rij vertrokken en na een tijdje kwam ik bij Danny David. Ik dacht ik ga maar bij onze B.K. er ( Bekende Koekelarenaere ) blijven en samen hebben we dan de drie touren gelopen. Niet op de tijd gelet maar dit zal 1 seconde trager zijn dan Danny's tijd. Nadien vroegen er verschillende lopers van mijn niveau waar ik bleef. Het is leuk om te zien dat ze me missen tijdens de wedstrijd !! Ik was niet van plan snel te lopen omwille van de dertiger op zaterdagmorgen. Na de strandloop iets te lang blijven plakken in het Q -beach house met mijn vrouwtje, kinders en schone zus. Zaterdagmorgen dan mijn laatste dertiger. Kim moest enkele paarden berijden dus heb ik in de schaduw van Groenhove bos mijn duurloop gelopen. Eerst 10 km in 59.00 min. Ik heb een boek gekregen van Marleen V. waarin stond dat je je marathon tijd kan afleiden van een 800 meter loop. De dreef in Groenhove in nu wel juist 800 meter lang zeker dus ging Bibi dit eens proberen. Het werd dus een duurloop met na 12 km om de 4 km een snelle 800 meter. De eerste 3 keren kon ik dit redelijk constant lopen. ( 3min.30 - 3min25 en 3min32 ) nadien begon het lastiger te worden en gingen we van 3.45 naar 4.00 rond. Marathon tijd tussen 3 uur 30 en 4 uur. Ik geloof niet echt in die 800 meter test, mijn marathon tijd zal altijd meer naar de 4 uren gaan. Eerlijk gezegd, ik ben blij dat die 2 zware weken voorbij zijn. Lichamelijk voel ik me goed maar het hoofd was zeer tevreden dat het bijna voorbij is. Zondag ging ik nog enkele kilometers loslopen maar het is een terrasje geworden. Nu nog 2 rustige weken en volgende week denk ik dat het beter is om de nieuwe koerswijk wedstrijd over te slaan. Ik denk dat dit te kort bij de IFF is. Als ik zo zie en lees op de blog's staan er velen al zeer scherp en ik denk, mits de goede weersomstandigheden, dat er P.R.'s gaan sneuvelen in de loopgrachten van de Flanders Fields. Greetings !
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
