Zondag was er de eerste editie van de 20 km van Kortemark. Werkzaam zijnde in deze gemeente was ik natuurlijk van de partij. Jammer genoeg verliep de voorbereiding niet zoals het moest. De dag voordien moest onze Ninke een wedstrijd trampoline springen in Willebroek en aangezien olifant en goede vriend Mario daar woont, werden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Resultaat van dit alles was dat we veel te laat thuis waren en ondergetekende gelukkig was dat hij zijn bedje zag. De volgende morgen kreeg ik ( nog ) geen eten binnen en zodoende stonden we aan de start zonder eten te hebben verorberd. Bon, ik had me voorgenomen om rustig te starten en zien waar het schip zou eindigen. De eerste kilometer liep ik meteen aan 5 minuten/km en de volgende km's volgden vlot aan hetzelfde tempo. Hé, dat gaat hier goed dacht ik. Voor Edewalle kwam er een groepje bij me met Dora Vandewaetere en haar tempo makers en ik sloot mijn wagonnetje aan. Het voordeel hier was dat die mannen veel ervaring hebben en een mooi constant tempo liepen die ik eigenlijk heel gemakkelijk kon volgen. Het enige waar ik moet aan werken is de bevoorrading. Ik stop altijd anders lukt het me toch niet om iets binnen te krijgen maar die ervaren lopers doen dit dus niet. Zodoende was ik bij de 2 bevooradingsstops iedere keer een 20-tal meter achter. Toch liep ik dit zonder te forceren weer dicht. We kwamen in Handzame en nog altijd voelde ik me goed. De ademhaling was perfect onder kontrole en mijn hartslag was waarschijnlijk zeer laag want ik had er toch geen last van. 'K zal toch eens moeten lopen met een hartslagmeter, ben eigenlijk wel eens benieuwd van mijn hartslag tijdens een wedstrijd is ! Bij het binnenkomen van Kortemark kreeg ik een hongerig gevoel en moest ik mijn loopmakkers laten .... lopen ! De laatste 500 meter probeerde ik nog het gat weer dicht te krijgen maar door de honger had ik opeens niet veel kracht meer over. De 20 km werden gelopen in 1.39.36. Ik was tevreden na de aankomst, voelde me buiten het hongerige gevoel super goed. Gelukkig stond mijn schoonbroer daar en kon ik meteen een pistolet naar binnen schrokken. Ook de verplichte Grimbergen smaakte voortreffelijk ! Verplicht omdat ik met mijn schoonbroer op stap was, anders doe ik dit nooit ! Blijkbaar hebben de rustige kilometers in januari en februari hun diensten bewezen want ik denk dat de conditie nu al redelijk is. De honger om zo verder te werken is er. Ik weet dat ik nooit een vlugge loper zal worden. Maar misschien kan ik dit tempo nog langer aanhouden dan 20 km en volhouden tot 30,... 35,....40, .... 42 !! Maar we zien wel, eerst de volgende 2 maanden goed doorkomen voordat we nieuwe plannen maken. Mijn werkcollega's zijn ook tevreden, ze zeggen toch dat het lekkere pralines zijn ! We waren met, volgens mij 6 olifantjes. Alain en Johan waren weer super, Rita kwam ook vlot onder de 2 uur binnen en ik denk dat er nog 2 nieuwe leden aan de start stonden. Volgend jaar misschien een groter aantal want voor een eerste organisatie was dit toch wel dik in orde ! Greetings !
De eerste wedstrijd van het O.L.C. Eigenlijk een wedstrijd die ik nooit goed loop. Hier zie je pas goed wie er de laatste maanden goed is blijven doortrainen en wie niet. Ook het lekker etentje van de avond voordien en de voortreffelijke flessen wijn die daarbij horen deden het loopgevoel geen deugd. Maar we stonden aan de start en dit is al veel beter dan verleden seizoen. Toen liep ik zelfs de eerste 3 wedstrijden van het O.L.C. niet mee. Na een 2 tal kilometers te hebben opgewarmd met Jos stond ik samen met 400 andere lopers aan de start. Altijd een sterk deelnemersveld hier op het 't Sas. Ik kon een 2 tal kilometers het spoor van Jos, Jurgen en Stefaan volgen maar daarna was het reeds over en uit en werd ik voorbijgestoken door vele deelnemers. De tweede tour ging het gelukkig wat beter en het laatste deel op de spuikom werd ik vakkundig uit de wind gezet door Ina. Bedankt hé ! De 7.4 km gelopen in 36.37. Wil ik beter worden dan moet ik gerichter trainen. Nu loop ik altijd op hetzelfde tempo ( rustig ), interval doe ik nooit en ik loop ook mee met Maureen en dan volg ik haar tempo. Maar als ik zo verder doe zal de conditie automatisch beter worden en zal er iets vlotter worden gelopen. Laat ons hopen dat tegen de volgende wedstrijd de conditie al iets beter is zodat we langer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Tenslotte moet ik deze maand iets meer lopen wil ik niet afgaan als een gieter op de 20 km van Kortemark op 27 februari. Het zal moeilijk worden want nu moet ik 19 dagen na een werken dus zelfs tijdens het weekend zal het zoeken worden om nog een 20 km duurloop te lopen als voorbereiding. Positief denken : 2 x 10 is ook 20 hé ! Greetings !
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
