Het is al weer een tijdje geleden dat ik iets van me heb laten horen. Ik ben nu eenmaal beperkt in mijn Consience capaciteiten om zomaar een verhaal te schrijven. En aangezien dit hier een loopblog is en er geen wedstrijden meer gelopen worden is het voorlopig stil op mijn blog. Ik wil dan ook niet mijn andere hersenspinsels die niets met het lopen te maken hebben op jullie afvuren. Deze worden meestal eens tussen pot en pint besproken. Een goed gesprek met een glas wijn of streekbiertje en hapjes erbij is voor mij echt genieten. Een gesprek moet niet altijd over serieuze zaken maar als we dan wat humor betreft op dezelfde golflengte zitten dan kan er al eens flink " gezeverd " worden. Zo heb ik tijdens de uitstap naar de Rursee weer alle serieuze momenten gemist. Het peil van onze groep olifanten was weer redelijk hoog ! Na de Rursee marathon ben ik niet kompleet stilgevallen wat het lopen betreft. Ik probeer Maureen weer mee te krijgen en de laatste weken lopen we samen toch een 2 à 3 keer per week. Normaal ging ik enkele weken niet lopen maar eigenlijk ben ik blij met mijn loopbuddy, nu blijf ik ook in beweging. We zijn al volop plannen aan het maken voor het loopseizoen 2009 maar later meer daarover. Ik zal zeker 1 marathon lopen die ik perfekt wil voorbereiden. Dus zal ik voor de eerste keer in mijn reeds rijkgevuld leven eens lopen met een schema. Zal ik weken voor de grote dag gezonde voeding tot me nemen. Pasta is wel niet my cup of tea maar het zal van moeten zijn. Wat voeding betreft al veel geleerd op Francis zijn blog, gelukkig staan er ook dingen op die ik wel graag eet ! Hopelijk kunnen we dan een P.R. lopen en dan nadien nog enkele marathons lopen voor de "fun". Tot later !
Zaterdag 8 november om 08.00 uur vertrok er een bus olifanten richting Einruhr. Na een leuke busrit met dank aan animator Alain kwamen we aan in Monschau. Daarheb ik voor de eerste keer in mijn leven "Senf " geeten, mostardsoep en mostard schnitzel. Senf zou goed zijn voor haar en huid ! Ik had wel gans de dag senf smaak in mijn mond. Na nog ekele uren Monschau onveilig te hebben gemaakt voerde de Carlos de driver ons naar hotel Seemoewe in Einruhr waar we s'avonds alweer lekker konden eten. Toch iets vroeger dan gewoonlijk gaan slapen om " fris" te zijn voor de grote dag. Na een lekker ontbijt stonden we om 10.00 uur klaar voor de groepsfoto en als bij wonder stopte het met regenen. Gelukkig maar want het was nu al glad genoeg op die boswegels. Om 10.30 stonden Erik ( voor zijn marathon nr. 81 ), Luc, Patrick, Mario, Fernand en ondergetekende klaar voor onze 42 km. Luid aangemoedigd door de olifanten die de 10 mijl liepen en de meegereisde supporters vertrokken we en direkt ging het omhoog en omlaag. Aan km7 moesten we de steile Urftstaumauer op, lopen was daar niet mogelijk, en bovenop de stuwdam hadden we een mooi uitzicht op wat ons nog te wachten stond. Toen kwamen eigenlijk de 5 makkelijkste km van deze marathon.Aan km 12 ging het 1 km omhoog en sindsdien was het konstant stijgen en dalen. Zelfs als het redelijk " vlak" was moest je geconcentreerd blijven voor de vele stenen, bladeren en modder op de paden. Er was geen moment om even te recupereren. Aan km 14 stopte ik om mijn bekertje uit te drinken en daar liep Patrick verder en kreeg ik het gaatje niet meer dicht. Tot halfweg zag ik Patje en Mario steeds een honderdtal meter voor me uit lopen. De bevoorradig bovenaan de Eschauel was het moment waar ik voor de eerste keer moest wandelen, dat was een serieuze klim. Vanaf dan kwamen er zware stukken aan en iets verder in een dorpje ging het ook weer serieus omhoog waar de meesten ook moesten wandelen. Ik dacht bij momenten dat ik in de Alpen zat ! Na die beklimming kreeg ik krampen en moest ik stoppen. Gelukkig zag een dame dit gebeuren en zij gaf me dadelijk een drankje tegen krampen en begon zonder het te vragen mijn broek omhoog te stroppen, zalf uit te halen en mijn benen te masseren ! Na een 5 tal minuten kreeg ik nog een drankje mee ( run & move staat erop ) en waren we weer aan het " moven" voor nog een moeilijke 12 km. Aan km37 kwam de zwaarste Alpencol, daar moest ik wandelen van in het begin en zelfs tijdens deze wandeling ging mijn tikker serieus in overdrive. Ik moest even bekomen bovenaan deze berg en over 1 km deed ik iets meer dan 10 minuten. De afdaling die erop volgde vond ik glad en zeer gevaarlijk en op het einde ervan moesten we zelfs via een smal rotspadje steil naar de oevers van de rursee toe. Na nog een zware beklimming 1 km voor het einde zag ik eindelijk de olifanten staan en moe, emotioneel maar voldaan kwam ik aan in 4 uur 33 minuten. Even later kwam Erik als laatste olifant binnen en was iedereen gerustgesteld. Sinds 9 november is de joggingclub de olifant berucht in Einruhr want we haalden niet alleen veel prijzen binnen, waaronder de 2 hoofdprijzen maar verzorgden ook de ambiance in de tent ! S'avonds heel lekker geeten en gedronken. Maandag na het ontbijt hebben we nog domein " vogelsang " bezocht waar we een zeer mooie wandeling hebben gemaakt van een kleine 2 uur naar de Urfttalsperre waar we, hoe kan het ook anders, alweer zeer lekker hebben geeten. Met enkelen nog een laatste snapps gedronken en na een plezante wandeling van1 uur kwamen we bij de bus die ons terug naar Oostende bracht. Ik wil graag iedereen van het bestuur nog eens bedanken voor het prachtig weekend want mijn speach gisteren op de bus was mijn mindere prestatie van het weekend !!! Ik heb me geamusseerd en normaal ben ik 2 kilo kwijt na een marathon maar door al het lekkere eten was het deze keer + 2 ! Zeer tevreden dat ik dit heb gedaan en zoals voordien gezegd, de tijd speelde geen rol met mijn weinig kilometers die ik voordien had gelopen maar het weekend was er 1 om in te kaderen. Greetings !
Zondag staat mijn laatste wedstrijd van dit jaar op het programma, namelijk de Rursee marathon. Ik heb me nu eens niet voorbereid op deze natuurmarathon. 1 duurloop van 25 km en voor de rest niets speciaals. Mijn zwaarste week was maar een van 43 km. Het is toch niet de bedoeling om er een super prestatie meer te zetten. Maureen en ik gaan, samen met een 40-tal andere leden van joggingclub de olifant, genieten van dit weekend. Lekker eten, een glaasje wijn en als tussendoortje loop ik dan 42 km. We zijn al een paar keer in de Eifel geweest en ik geniet er echt van om wandelingen van enkele uren te maken in dit heuvelachtig gebied. Ik zie deze marathon dan ook als een lange duurloop en zal proberen " goed " aan te komen. Er zitten enkele serieuze beklimmingen in het parcour maar na een beklimming volgt er altijd een afdaling ! Als ik de blogs lees van mensen die deze marathon al gelopen hebben gebeuren er ook veel valpartijen tijdens de afdalingen. Nu, we kunnen ons altijd naar beneden laten rollen! Als ik de uitslagen bekijk staan er daar weinig " buitenlanders " op dus ik ga nog een beetje Duits moeten leren op de bus, het is maar dat we ons verstaanbaar kunnen maken hé. Het verslag probeer ik nog dinsdag te plaatsen maar we moeten op jumping dinsdag dus het zal er van af hangen hoe laat we thuis geraken. Enig minpunt, dit is nu de eerste keer dat Maureen en ik zonder de dochters weg gaan, wie zal het daar het moeilijkst mee hebben denk je ... Auf Wiedersehen !
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
