Sinds ik loop ben ik al ieder jaar van de partij op de sympatieke konterdamloop. Ik had sinds de nacht van Vlaanderen de loopschoenen niet meer aangetrokken dus was ik wel benieuwd hoe de beentjes deze 10.5 km gingen beleven. Eerst 2 km opgewarmd en dan plaatsgenomen achterin het deelnemersveld. De eerste kilometer was het een beetje zoeken naar een vrije baan maar dan probeerde ik een egaal tempo te lopen. Na 1 ronde kwam ik door in 16 minuten, tweede ronde ben ik vergeten te kijken en aangekomen in 48.04 werkelijke tijd volgens mijn Garmin. Officieel iets trager daar ik achteraan gestart ben. Tevreden maar nu zal het erop aan komen om te blijven lopen. Ik heb het ieder jaar tijdens de zomermaanden moeilijk om mijn kilometers te lopen. Ik ging me inschrijven voor de Monschau marathon op 14 augustus om een doel te hebben om te blijven lopen maar ik mag niet van Maureen. We zullen wel zien. De volgende dag had ik mijn woord gegeven om te starten in Kortemark op de loop van collega olifant Martin. Had Martin verwittigd dat het nipt kon zijn. Moest eerst om 14.30 uur nog op een andere plaats zijn. Toen ik daar aankwam, reeds in volledige loopuitrusting, zag ik vele wachtenden voor me en begon ik al nattigheid te voelen. Om 15.45 kwam ik pas buiten en kon ik jammer genoeg niet meer in Kortemark raken. Pfff, teveel afspraken in 1 weekend is ook niet goed hé. Ik ging maar 4 km lopen ook want om 17.00 uur moest ik alweer taxi spelen voor Kim. Door al deze drukke bezigheden zijn Maureen en ik ( tijdelijk) uit elkaar gegaan. We hadden 2 feestjes die we niet wilden missen dus werd er gekozen om ons te splitsen. 1 voordeel, daar ik met mijn moeders wagen op stap was liet ik de aperitief en wijn links liggen. Anders heb ik mijn persoonlijke Bob mee. Je mag 3 keer raden wie er het laatst thuis was, Maureen of ik !! We zijn met 4 koppels ingeschreven voor de Médoc marathon. De 4 mannen hebben al marathons gelopen, de 4 vrouwtjes niet. We zullen het principe hanteren, samen uit, samen thuis dus voor een tijd gokken kunnen jullie niet doen. Wel aan welke bevoorrading dat we zullen stoppen. Buiten lid van een joggingteam is iedereen ook lid van een wijnclub. We zullen dan ook, samen met onze privé sommelier, er een wijn 10 daagse van maken. Je leeft maar 1 keer hé ! Greetings !
Eindelijk stonden we nog eens aan de start van een marathon. Het was al van september 2009 geleden ( Somme Marathon ). Verleden jaar mochten we niet starten in de dijkenmarathon omwille van een cardioloog die niet sportminded was. Op zo'n manier wou ik niet stoppen. Dus besloten we om nog eens een poging te ondernemen. Na een 10 weken durende voorbereiding hadden we genoeg kilometers in de benen om net onder de 4 uur te kunnen arriveren, allez dat hoopte ik toch. De meeste marathonschema's lopen over een langere periode en over meer kilometers, maar deze zijn te zwaar voor mijn beperkte motor en nemen teveel tijd in beslag. Ik kreeg nog steun uit onverwachte hoek. Jos & Mario, twee goede vrienden en tevens " die hard " olifantjes gingen meelopen met me. T.t.z. Jos de eerste tour en Mario de tweede. De spanning steeg ! Zou er genoeg geld op mijn bankrekening staan om mijn hazen te betalen ? Zou ik ze kunnen volgen ? Zouden ze me niet proberen te verleiden om te stoppen aan een terrasje ? Tenslotte betalen die mannen 20 euro en wordt er toch wel verwacht dat ik een prestatie neerzet en me niet aan kilometer dertig huilend als een mietje languit op het asfalt werp. Ik wil maar zeggen dat ondergetekende toch wel met een serieus ei in zijn broek zat. Om 20.00 uur stonden jos en ik samen aan de start. We vertrokken iets te rap, de eerste 2 km aan 5.05 min/km en besloten dan om iets trager te lopen. Rond 5.20 - 5.30. Het gevolg was dat we na enkele kilometers een 20-tal lopers hadden die ons bleven volgen. Zij vroegen naar onze voorziene eindtijd, die we eigenlijk niet hadden en besloten om ons te blijven volgen. Gaf eigenlijk wel een raar gevoel om als niet ervaren marathon loper het tempo te moeten aangeven. Maar Jos en ik deden ons best. Leuk was het wel, we konden constant een praatje maken en op een bepaald moment vroeg Stefaan V. die ons ook vergezelde : Wim is dat mijn vrouw die daar staat ? Voor jullie rare gedachte hebben, ik ken zijn vrouwtje dus niet hé. Anders start ik mijn marathons altijd aan 5 min/ km, nu liepen we trager in de hoop om dit tempo te kunnen volhouden tot het einde. Na de eerste doortocht in Torhout stopte Jos en nam Mario het roer over. De benen voelden al wat vermoeider aan maar we konden het tempo nog aanhouden. Sommigen vroegen om wat gas terug te nemen wat we dan ook deden. Tijdens de tweede ronde was het de bedoeling om samen proberen uit te lopen. Aan de bevoorrading aan de kerk van Lichtervelde stopten er velen van onze groep om wat te drinken en te eten en bleven er nog een 8-tal over. Aan kilometer 35 sprong ik iets te enthousiast over een stoeprand en kreeg ik direct krampen. Ik liet me even uitzakken in de hoop nog terug te kunnen keren. Maar de laatste 7 km waren opnieuw een gevecht tegen de krampen. Niettegenstaande ik veel gedronken had raak ik toch niet verlost van die vervelende krampen. Maar bon, moeilijk gaat ook en we konden, zij het iets trager, blijven lopen. Mario en ik probeerden Koen, die zijn eerste marathon liep, samen met nog een andere loper uit ons groepje met ons mee te krijgen. We hadden nog wat speling om onder de 4 uur binnen te komen. Iedere keer als Koen 'trager' riep, pasten we ons tempo aan. En samen kwamen we na 3.57.16 seconden over de eindmeet in Torhout. Ben ik hiermee tevreden ? Jazeker ! Ik had gehoopt op een tijd onder de 4 uur. Ik denk dat indien ik een betere tijd wil er veel meer moet getraind worden en 2 maanden van +/- 250 km per maand vind ik voor mij het maximum. Ik heb maar 1 x 30 km en 1 x 28 km gelopen, is te weinig om een betere tijd te kunnen verwachten. Maar hé, we hebben het weer gedaan en ik kan alleen maar tevreden zijn. Maar zoals jullie weten ben ik vlug tevreden hé. Samen met mijn "hazen" en familie nog een terrasje opgezocht en die eerste Leffe smaakte weer voortreffelijk. Nog een speciaal woord van dank aan Jos en zeker ook Mario, die om 19.00 vanop zijn werk in Brussel vertrok om toch maar op tijd te zijn om de 2° ronde te lopen. Nadien moest hij nog terug naar huis in Willebroek ! Straf ! Bedankt hé makkers ! Marathon nummer 8 zit erop. Ik heb al 3 keer de nacht gelopen en dit was mijn slechtste tijd, en toch heb ik me enorm geamuseerd. Nog een vraagje aan StefaanV. Alle politiemensen moedigen je aan. Ben je zelf een politieman of kom je veel in contact met de politie ? Op een niet zo aangename manier !! Bedankt ook aan iedereen die me "wild" aanmoedigde. Doet altijd deugd ! Greetings.
De laatste dagen voor de nacht van Vlaanderen. Marathon nummer 8. Eigenlijk is het al (te) lang geleden dat ik er nog eentje gelopen heb. Misschien maar beter zo, dan ben ik al vergeten hoe lastig het kan zijn. Ik hoop dat ik eindelijk eens een perfect weertype krijg. Het was ofwel te warm, te koud, te nat, te droog enz... Als het weer meevalt en als mijn duurbetaalde hazen hun werk perfect uitvoeren dan ga ik voor een super tijd. Nee, serieus nu. Ik ben nog nooit zo rustig geweest. We zullen starten en alles laten op ons afkomen. Als je geen tijd in gedachten heb, kan je ook niet teleurgesteld zijn hé. Ik hoop dat Maureen niet te lang moet wachten op de markt van Torhout. Ze zal niet meerijden met de fiets maar me moreel ondersteunen vanop een terrasje in Torhout. 2 jaar geleden stond ik ook aan de start van de nachtmarathon, samen met Sandra Cauwels die toen een prachtprestatie neerzette. De pijn die wij voelen tijdens het lopen is niets in vergelijking met hetgene Sandra nu meemaakt. Ik zal zeker aan haar denken tijdens de wedstrijd. Als ik over de aankomstlijn van een marathon kom ben ik altijd emotioneel geraakt. Dat geeft me een gevoel die ik zelden beleef. Laat ons hopen dat ik vrijdagavond, zo rond middernacht, nog eens zo'n gevoel mag beleven. Nadien een terrasje meepikken in het goede gezelschap van gezin en vrienden. Meer moet dat niet zijn ! Greetings !
In mei werd er 18 x gelopen en werd er 260 km afgelegd. Ik loop dus niet met een schema, wel deel ik een marathon in 3. Dus een kleine duurloop is 14 km, t.t.z. 1/3 van een marathon. De lange duurlopen zijn 28 km lang. Gisteren dus een 28 km gelopen in 2.30.00 rond, de laatste 2 kilometers uitgelopen naar die 2 uur 30 minuten. Na de start een 6-tal kilometer rustig, dan eens 6 kilometer flink doorgelopen en het ging goed. Dan kwam ik in Koekelare bos en op zo'n ondergrond loop ik niet graag, dus was het tempo weer trager. Als ik dan terug op straten liep ging het tempo, zonder dat ik het besefte, weer naar omhoog. Ook drink ik nu veel meer dan vroeger en in die warmte is dit natuurlijk meegenomen. Toen ik thuiskwam was het net tijd voor de aperitief en Maureen had gezorgd voor een ferm biefstuk om weer op krachten te komen. Heel tevreden van mijn laatste duurloop, beter dan de week voordien. Benen wilden wel mee maar het hoofd niet. Lopers die sterven op een wedstrijd, mijn vrouwtje die me bang maakt, nee : die 30 km werden slecht verteerd. Ik heb wel moeten beloven aan Maureen dat dit mijn laatste marathon zal worden. Genots marathons zoals de Mèdoc komen niet in aanmerking natuurlijk ! Nu, laat ons eerst de nacht afwachten en zien wat mijn vrouwtje zal zeggen. Wel heb ik het gevoel, en dit is de eerste keer, dat de duurlopen voorbij vliegen. De tijd vliegt voorbij en zonder het goed te beseffen haspel ik de kilometers af. Ik geniet er eigenlijk van, raar ! Nu is het afbouwen naar de nacht, deze week nog een 40 rustige kilometers en zondag mijn laatste loopje. Proberen wat te rusten, vroeger gaan slapen maar dit zal moeilijk gaan vrees ik. Als ik te vroeg ga slapen doe ik toch geen oog dicht dus zal ik proberen tussen 23.00 uur en middernacht mijn bedje op te zoeken. Op mijn eten let ik dus weeral niet. Pasta's lust ik niet dus zal het moeten gebeuren met de goede oude patatjes en een stuk vlees. Volgende week vrijdag tot 17.00 werken, dan heb ik nog tijd genoeg om om 20.00 uur fris aan de start te staan. Greetings !
1000 x dank aan mijn vrouwtje. Normaal voer ik Ninke altijd naar Middelkerke maar vrijdagavond nam Maureen deze taak over. Gelukkig maar want zo kon ik mijn duurloop lopen. Met het druk weekend voor de deur ging ik anders niet aan mijn kilometers komen. Om 18.30 vertrokken, drank en eten mee en me goed voorgenomen om traag te lopen. 10 kilometer liep ik op de seconde in 1 uur, 20 kilometer op enkele seconden na in 2 uur. Dus heel tevreden dat ik trager kon lopen. Als ik alleen loop is traag lopen moeilijk voor me. De beentje voelden heel goed aan en dan heb ik nog enkele kilometers in marathon tempo gelopen en dan nog 1 kilometer uitgelopen. Een zeer goed gevoel overgehouden aan dit loopje. De volgende dag stond er alweer een wedstrijd van het O.L.C. op het programma. Enkele kilometers ingelopen en samen met 269 andere lopers stonden we aan de start. Ik kon gans de wedstrijden lopers inhalen, misschien eens wat meer vooraan starten de volgende keer. Maar eigenlijk vind ik het beter om achteraan te starten en dan mijn eigen tempo te zoeken. Ik was bang dat de benen vermoeid gingen zijn na de duurloop van de avond voordien maar ik kon de 3 touren aan een constant tempo lopen. Mijn schoonzus die langs het parcours woont gaf me iedere ronde water wat welkom was met deze warme temperaturen. Aangekomen in 44.06 voor 9,6 km. Dan naar mijn schoonzus geweest voor de BBQ. Heel lekker met de gepaste wijn erbij, perfect. Het was laat toen we thuiskwamen en de volgende morgen moesten we al om 09.15 aan het station te Brugge staan voor de verrassings uitstap van de wijnclub. Een super dag meegemaakt met, hoe kan het ook anders, lekker eten en lekkere wijn ! Weeral veel te laat thuis dus was het maandagmorgen om 06.30 vroeg dag ! Toch 71 kilometer gelopen de voorbije week en ik hoop om deze week zeker aan hetzelfde aantal km's te komen. Door de "blokperiode" blijven we de volgende weken wat gespaard van feestjes en uitstapjes. Kan ik de laatste weken "rustig" toeleven naar 17 juni. Greetings !
Nog 5 weken voor de nacht. Verleden week 4 x gelopen voor een totaal van 52 km. Zaterdag voelde ik me moe, kreeg ik het warm en koud tegelijk en daarom besloot ik om niet te lopen en ook mijn duurloop van zondag te schrappen. Normaal ging ik tussen de 25 à 30 km lopen, naargelang het gevoel in de beentjes. Dit is geen drama natuurlijk, i.p.v. te lopen heb ik dan samen met mijn 3 vrouwen lekker in de zetel een filmpje bekeken. Ik ging nog nadat we Kim naar haar kot hadden gevoerd een 10-tal km lopen maar ik mocht niet van Maureen. Als ik toch ging lopen moest ik in de logeerkamer gaan slapen ! Aangezien wij geen logeerkamer hebben was ik een beetje bang waar ik terecht ging komen en nam ik geen risico. Dus ook geen 10 km. Ik voer Ninke de maandag, woensdag en vrijdag naar Middelkerke en loop dan 13 à 15 km. Dan moet ik nog terug naar Koekelare met mijn natte kleren aan. Misschien daardoor dat het even wat minder ging. Vanaf deze week, handdoek en droge kleren meedoen. Ook heeft Maureen enkele artikels gelezen over de nadelen voor je lichaam als je marathons loopt. Deze artikels waren wel voor atleten bedoeld, niet voor recreatieve lopers als mezelf. Er stond zelfs letterlijk dat een marathon lopen in +/- 3.45 niet belastend mag zijn als je goed getraind bent. Maar toch is er hier eentje die ongerust is. Voordeel voor mij is wel dat, vanaf dat ik 20 km moet lopen ik dus fietsbegeleiding krijg. Leuk : moet ik zelf mijn drank niet meer meesleuren en in aangenaam gezelschap lopen is altijd beter dan alleen op stap te gaan. Deze week 22 jaar getrouwd en ik vind haar nog altijd aangenaam gezelschap ! Donderdagavond zal ik ook niet kunnen lopen, een romantisch etentje bij kaarslicht met een goed glasje wijn of frietjes van de frituur met bier in blik : ben er nog niet uit wat het zal worden ! Het zal weer harken worden om aan mijn kilometers te komen deze week. Vanavond zijn we weer vertrokken. Ik weet nog niet als ik meedoe zaterdag aan de Nieuwe Stad loop. Om 17.00 uur moeten we naar een BBQ bij mijn schoonzus die langs het parcours van de nieuwe stad woont. Zondag zijn we heel de dag op zwier dus moet ik zaterdag zeker een 25 tal km lopen. En in de voormiddag kan ik ook al niet dus zal ik waarschijnlijk kort na de middag lopen i.p.v. aan de wedstrijd deel te nemen. Bon, we zien wel, het is nog geen weekend. Greetings !
Vrijdagavond stond er alweer een wedstrijd van het O.L.C. op het programma. Ik heb al altijd graag in Zandvoorde gelopen omdat mijn schoonbroer daar woont er er na de wedstrijd altijd een goede fles ontkurkt wordt. Eerst een 4 tal kilometer opwarmen, doe ik nu meer en ik voel me daar wel goed bij. Ook nog de reporter van Runners 's world gezien dus er zal gauw een verslag van deze loop verschijnen. Leuk voor iedereen die deelneemt aan het O.L.C. natuurlijk. De wedstrijd zelf is eigenlijk zeer goed verlopen. De eerste kilometer was de traagste en dan heel constant hetzelfde tempo kunnen lopen. Gestart met Jurgen en Maarten en dan langzaam vele lopers kunnen inhalen. Juist in de spurt nog voorbijgestoken door 1 loper maar anders niemand tijdens de wedstrijd. Het is meestal anders bij ondergetekende. Aangekomen in 39.44 volgens mijn Garmin en ik kon nog wel wat doorlopen aan dit tempo. Dus een heel goed gevoel overgehouden aan deze wedstrijd. Zaterdagnamiddag 21 km gelopen in de schaduw van Groenhove bos. Laatste 2 km aan 14 per uur gelopen samen met Domiek en Joris, 2 100 km lopers die trainen aan 14 km/uur. Ik kon mooi volgen en zelfs nog blijven praten. Nog niet zo lang geleden hadden ze me mogen afvoeren als ik zo'n dingen deed. Ben slimmer geweest dan verleden week want na iedere tour van 5 km stopte ik even om wat cola te drinken. Dus geen probleem deze keer. Volgend weekend proberen we 30 met (hopelijk) fietsbegeleiding door Maureen ! Deze week opnieuw een goede 60 km gelopen wat voor mij perfect is. Ik vrees dat als ik weken van 80 of meer zou lopen dit meer kwaad dan goed zal doen. De laatste week van mei zal waarschijnlijk de enige week zijn met +/- 80 km op de teller. Maar we zien wel, het gaat goed nu dus liever zo verder doen dan de boel forceren en opnieuw ( remember vorig jaar ) de laatste dagen voor de marathon in panne vallen. Vandaag niet gelopen. Ik had afgesproken om in de voormiddag te helpen bij een wedstijd, deze middag BBQ en nu reeds heel goed mijn verstand gehouden. 6 weken voor D-day en nu al bezig met mijn verstand te gebruiken. Niet goed bezig. Ook schakel ik van morgen op mijn werk over op water, wat ik anders zelden of nooit drink. Ik ben een cola drinker op het werk. Dus 6 weken water zullen volgen. Brrr, moet nog aan het idee wennen. Nu nog Kim naar haar kot voeren en nog even bij de schoonmama binnenspringen en het weekend zit er ook al weer op. Greetings
Zaterdag was ik van plan 30 km te lopen. Vol goede moed vertrokken richting Wynendaele bos. Eerst enkele beklimmingen, Koekelare berg, Ruidenberg en dan kwam ik juist aan 15 km bij mijn keerpunt. Nadeel waren natuurlijk de beklimmingen en het eerste deel was dan nog eens heel de tijd windop. Toen ik aan mijn keerpunt kwam zat ik dan ook al door mijn beste krachten heen. Ik had natuurlijk niets mee van drank of eten en mijn buik was al serieus wat geluid aan het produceren. Grote fout van me ! Ik was vertrokken om 15.00 dus in de warmste periode van de dag wat ook al niet bevorderlijk was. Maar we moesten weer thuis geraken dus was ik verplicht om door te bijten. Aan de sporthall in Koekelare waren de MUG diensten iemand aan het reamineren en ik besloot wijselijk om de laatste 2 km te wandelen. Mijn bobijntje was leeg. Zelfs enkele cola's konden me niet direct opkrikken. De avond voordien had ik ook al 12 km gelopen waarvan de laatste 3 km in een super tempo om voor het onweer te blijven. Zie je wel dat ik rap kan lopen hé ! Moraal van dit verhaal : de volgende keer gaan we onze duurloop lopen met genoeg voorraad bij ons, voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht en zeker niet te vergeten voldoende drank ! Binnen 14 dagen nieuwe en hopelijk betere poging. Volgend weekend moet er maar een 20 km gelopen worden, voorgerecht en drank zullen hiervoor voldoende zijn. Tot vrijdag op de vijfde loop van het O.L.C. Greetings !
Helaas geen wedstrijd op het Hazegras voor ondergetekende. Ik probeer deze duistere buurt zoveel mogelijk te vermijden ! Ik had afgesproken om een karwei te doen in Oostende. Had mijn loopgerief mee in geval we rap klaar waren maar het was toch iets lastiger dan verwacht en zodus was ik pas om 17.30 klaar om de start te nemen. Rijkelijk te laat natuurlijk. Maar als goede vrienden hulp nodig hebben dan is dit geen enkel probleem om een loopwedstrijd over te slaan. Het voordeel om te gaan helpen bij vrienden is dat je nadien nog mag blijven voor een gezellig etentje en het resultaat was dan ook dat Maureen en ik pas op een redelijk laat uur ons bedje terug zagen. Ik moest de volgende morgen mijn 20 kilometer lopen. Zonder hoofdpijn opgestaan, het was een heel goed wijntje blijkbaar, en eerst goed ontbeten om omstreeks 10.30 de loopschoenen aan te trekken. Als het zo warm is loop ik naar de Koekelaarse bossen om in de schaduw van de bomen mijn klein duurloopje te doen. Tijdens mijn week verlof een goede 50 km gelopen, de vorige week 70 en nu moet ik weer een week van 70 km maken. Maar het gaat voorlopig heel goed. De eenzame kilometers worden lichamelijk goed verteerd en het hoofdje wil ook goed meewerken. Dus voorlopig alles perfect op schema ! Volgend weekend zou ik mijn eerste dertiger moeten lopen maar we gaan luisteren naar ons lichaam. Indien ik het nodig vind loop ik maar een 20 plus. We zijn op een leeftijd gekomen dat zotte (loop) kuren niet meer aan te raden zijn hé. Morgen nog een dagje thuis en dan weer gaan werken. Op naar de volgende verlofdagen in juni ! Greetings.
Alweer de derde wedstrijd van het O.L.C. Ik vond het persoonlijk zwaarder dan andere jaren. De poggio van Oostende, in de volksmond de soldatenberg genoemd, moesten we verschillende keren overwinnen. Vorige jaren moesten we niet de beklimming aan de kant van het dierenasiel nemen, dit jaar wel wat de wedstrijd zwaarder maakte. De warmte maakte het ook nog lastiger en het aperitief over de middag was ook iets dat mijn loopprestatie niet naar omhoog krikte. Voor de wedstrijd een 4-tal kilometer opgewarmd en aan de start me bij Jos en Eva gezet om wat druk op hun beiden te zetten. Pas gestart en het was al klimmen geblazen. Tegen dat we de eerste keer boven kwamen zat ik al serieus op mijn tandvlees en na de eerste kilometer in 04.14 moest ik Jos en Eva al laten lopen. Dan maar mijn eigen tempo gezocht en gelukkig ook gevonden. Ook leuk was dat mijn vrouwtje en haar zus op tijd waren om me wat aanmoedigingen te roepen. De laatste tour kreeg ik een klop van de warmte en moest ik even wat gas terugnemen zodat ik werd voorbijgestoken door een 5-tal lopers. Maar toch tevreden aangekomen in 44 minuten en rond de 40 seconden voor 9.61 km op mijn Garmin. Nadien Van Summeren Parijs Roubaix nog net zien winnen, een deugddoende douche bij schone zus, een lekkere Leffe en een aangenaam etentje in de Tex Mex te Oostende met mijn 3 vrouwen en schoonzus/broer. De loop was lastig maar toch heb ik het gevoel dat de conditie beter aan het worden is. Deze week zou ik een 70-tal kilometer moeten lopen. De zwaardere weken komen eraan. Hopelijk kan ik de volgende 10 weken zonder problemen volbrengen. Ik loop niet met een schema maar loop een week van in de 50 km, gevolgd door een week van in de 70 km. Dit 10 weken na elkaar en hopelijk zal ik dan genoeg kilometers in mijn benen hebben om de nacht door te komen. Volgende loop zal ik waarschijnlijk niet op tijd kunnen zijn. Om 13.00 moet ik ergens zijn, waarschijnlijk een 3-tal uurtjes werk dus het zal close worden om op tijd aan de start te staan. Greetings !
Toen ik, lang geleden, Maureen leerde kennen gingen we altijd zonnebaden aan een aftakelend Fort Napoleon. Toen was dit stukje strand en duin nog niet bekend bij de grote massa. Hier en daar waren er nog enkele mensen op het strand en je hoorde alleen maar plat Oostends. Met de renovatie van het fort werd dit stukje strand bekender bij mensen van buiten Oostende. Nu is het zo dat het tijdens de zeldzame warme zomerdagen ook al redelijk druk is op dit stukje onbewaakte zone. Ik wil maar zegen dat, als ik richting fort Napoleon trek, mijn hoofd meer staat naar languit luieren op het strand dan aan afzien bij een loopwedstrijd. Maar we moesten deze beproeving doorstaan en zodoende stonden we met veel andere lopers aan de start van de tweede wedstrijd van het O.L.C. Tijdens de opwarming voelde ik al dat ik zware benen had dus besloten we om achteraan te starten. Het voordeel hiervan is dat je, toch de eerste 2 ronden, redelijk wat lopers kan inhalen. Het nadeel is dat je lopers die je anders kan volgen in de verte ziet lopen en die afstand niet kleiner krijgt. De derde beklimming over de duintop deed wel pijn maar toch liepen we de 3 touren in een constant tempo waar ik tevreden mee was. De 10.5 km werden gelopen in 49.59. Een tijd waar ik me kan mee verzoenen aangezien ik in februari 2 weken heb stilgelegen. Na de aankomst direct naar huis vertrokken om me mentaal voor te bereiden op het jaarlijks clubfeest van jogging team de Olifant. Het eten was, zoals ieder jaar, heel lekker. De muziek was goed en heel luid want op zondag had ik problemen met mijn stem ! Met het zomeruur 1 uur minder kunnen feesten maar het was weer een plezante boel. Ik heb niet op de dansvloer gestaan omdat ik na een loopwedstrijd nooit dans. Om mijn spieren te laten uitrusten. Eigenlijk dans ik nooit omdat ik niemand wil choqueren met mijn allesbehalve elegante dansstijl ! De opbouw naar de nacht van Vlaanderen begint vanaf 1 April. Zotte dingen moet je niet verwachten. Ik hoop om in April en Mei de rustige kilometers verder op te bouwen om zonder problemen 42 km te kunnen lopen op 17 juni. Eigenlijk wil dit zeggen om na de marathon te kunnen genieten van een goede Leffe. Als ik kan genieten van een Leffe vlak na de aankomst, dan weet ik dat de marathon goed werd verteerd. Meer moet dat niet zijn. We zien het zitten om samen met olifant Mario de streek rond Torhout en Lichtervelde onveilig te maken. p.s. ik had me zonder problemen kunnen inschrijven voor de 20 km van Brussel maar heb mijn nummer al weer doorgegeven aan een collega Olifant. De week voor Brussel is er iets dat ik zeker niet wil missen en daarom werd er een familiebijeenkomst 1 week opgeschoven. Dus geen Brussel voor mij maar ik ga 's morgens mijn lange duurloop doen en terwijl jullie in Brussel lopen zit ik dan aan de feesttafel ! Greetings.
Als je een scheve schaats rijdt, moet je op de blaren zitten ! Eigenaardig begin van deze tekst hé. Ik verklaar me nader. Verleden week donderdag had ik afgesproken om met olifant Eva een tourke te lopen in de mooie bergzone van Koekelare. Aan een rustig tempo van tussen 5.30/5.45 / km toonde ik Eva de mooiste plekjes van Koekelare. De beklimmingen van de poggio en de Ruidenberg werden vlot genomen en bij een mooie zonsondergang kwamen we na kop 14 km weer aan in Downtown Koekelare. We werden wel gestalkt via s.m.s.-jes tijdens het lopen. Die al lopende beantwoorden is niet gemakkelijk hoor ! Maar de stalker was gerustgesteld, Eva was in goede handen. De volgende dag wou ik klanten op het werk te rap helpen. Ik sprong uit mijn bureaustoel en kreeg een serieuze steek in mijn lies. Nogmaals het bewijs dat haast en spoed zelden goed is, toch niet op het werk ! Toch de vrijdagavond nog 6 kilometer met Maureen gelopen. Eigenlijk om te tonen aan de inwoners van Koekelare dat ik niet alleen met andere vrouwen ga lopen hé ! Want ze kunnen hier nogal wat roddelen hoor, op de boerebuiten. Maar het ging een beetje moeilijk. Maureen kon me zo ... (uit de wielen rijden past hier niet) ... uit de asics lopen. De volgende dag pruttelde mijn rug ook nog tegen en liep ik een dag of 4 als de bultenaar van Notre Dame. Dus hebben we deze week de loopschoenen nog niet aangetrokken maar toch zal ik deze avond een poging ondernemen. Voordat we helemaal vastgeroest zitten ! Zo zie je maar dat sporten met andere vrouwen niet bevorderlijk is voor je lichaam. Toch niet als deze vrouwen veel jonger en rapperder zijn en over veel meer conditie beschikken als jezelf. De houdbaarheidsdatum ( 3 x 7 ) is hier al lang overschreden.... Hopelijk kan ik me zaterdag inschrijven voor de 20 km van Brussel. Hopelijk hebben we al opnieuw internet want sinds 2 weken is er een grote panne en hebben enkele huizen hier al geen telefoon en internet meer. Wat voor mijn gebuur die zelfstandige is toch wel tot klantenverlies zal leiden. Verleden jaar was de inschrijvingsdag tijdens de week, wat voor mij toch wel beter is. Dan doe ik dit op het werk want thuis zit ik eigenlijk niet veel aan de p.c. Ik zal een knoop in mijn zakdoek leggen voor zaterdag en een kaars branden dat we opnieuw internet hebben. De volgende faktuur zullen we al 2 weken huur aftrekken. Eens kijken hoe ze daarop zullen reageren.... Greetings.
Zondag was er de eerste editie van de 20 km van Kortemark. Werkzaam zijnde in deze gemeente was ik natuurlijk van de partij. Jammer genoeg verliep de voorbereiding niet zoals het moest. De dag voordien moest onze Ninke een wedstrijd trampoline springen in Willebroek en aangezien olifant en goede vriend Mario daar woont, werden we uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Resultaat van dit alles was dat we veel te laat thuis waren en ondergetekende gelukkig was dat hij zijn bedje zag. De volgende morgen kreeg ik ( nog ) geen eten binnen en zodoende stonden we aan de start zonder eten te hebben verorberd. Bon, ik had me voorgenomen om rustig te starten en zien waar het schip zou eindigen. De eerste kilometer liep ik meteen aan 5 minuten/km en de volgende km's volgden vlot aan hetzelfde tempo. Hé, dat gaat hier goed dacht ik. Voor Edewalle kwam er een groepje bij me met Dora Vandewaetere en haar tempo makers en ik sloot mijn wagonnetje aan. Het voordeel hier was dat die mannen veel ervaring hebben en een mooi constant tempo liepen die ik eigenlijk heel gemakkelijk kon volgen. Het enige waar ik moet aan werken is de bevoorrading. Ik stop altijd anders lukt het me toch niet om iets binnen te krijgen maar die ervaren lopers doen dit dus niet. Zodoende was ik bij de 2 bevooradingsstops iedere keer een 20-tal meter achter. Toch liep ik dit zonder te forceren weer dicht. We kwamen in Handzame en nog altijd voelde ik me goed. De ademhaling was perfect onder kontrole en mijn hartslag was waarschijnlijk zeer laag want ik had er toch geen last van. 'K zal toch eens moeten lopen met een hartslagmeter, ben eigenlijk wel eens benieuwd van mijn hartslag tijdens een wedstrijd is ! Bij het binnenkomen van Kortemark kreeg ik een hongerig gevoel en moest ik mijn loopmakkers laten .... lopen ! De laatste 500 meter probeerde ik nog het gat weer dicht te krijgen maar door de honger had ik opeens niet veel kracht meer over. De 20 km werden gelopen in 1.39.36. Ik was tevreden na de aankomst, voelde me buiten het hongerige gevoel super goed. Gelukkig stond mijn schoonbroer daar en kon ik meteen een pistolet naar binnen schrokken. Ook de verplichte Grimbergen smaakte voortreffelijk ! Verplicht omdat ik met mijn schoonbroer op stap was, anders doe ik dit nooit ! Blijkbaar hebben de rustige kilometers in januari en februari hun diensten bewezen want ik denk dat de conditie nu al redelijk is. De honger om zo verder te werken is er. Ik weet dat ik nooit een vlugge loper zal worden. Maar misschien kan ik dit tempo nog langer aanhouden dan 20 km en volhouden tot 30,... 35,....40, .... 42 !! Maar we zien wel, eerst de volgende 2 maanden goed doorkomen voordat we nieuwe plannen maken. Mijn werkcollega's zijn ook tevreden, ze zeggen toch dat het lekkere pralines zijn ! We waren met, volgens mij 6 olifantjes. Alain en Johan waren weer super, Rita kwam ook vlot onder de 2 uur binnen en ik denk dat er nog 2 nieuwe leden aan de start stonden. Volgend jaar misschien een groter aantal want voor een eerste organisatie was dit toch wel dik in orde ! Greetings !
De eerste wedstrijd van het O.L.C. Eigenlijk een wedstrijd die ik nooit goed loop. Hier zie je pas goed wie er de laatste maanden goed is blijven doortrainen en wie niet. Ook het lekker etentje van de avond voordien en de voortreffelijke flessen wijn die daarbij horen deden het loopgevoel geen deugd. Maar we stonden aan de start en dit is al veel beter dan verleden seizoen. Toen liep ik zelfs de eerste 3 wedstrijden van het O.L.C. niet mee. Na een 2 tal kilometers te hebben opgewarmd met Jos stond ik samen met 400 andere lopers aan de start. Altijd een sterk deelnemersveld hier op het 't Sas. Ik kon een 2 tal kilometers het spoor van Jos, Jurgen en Stefaan volgen maar daarna was het reeds over en uit en werd ik voorbijgestoken door vele deelnemers. De tweede tour ging het gelukkig wat beter en het laatste deel op de spuikom werd ik vakkundig uit de wind gezet door Ina. Bedankt hé ! De 7.4 km gelopen in 36.37. Wil ik beter worden dan moet ik gerichter trainen. Nu loop ik altijd op hetzelfde tempo ( rustig ), interval doe ik nooit en ik loop ook mee met Maureen en dan volg ik haar tempo. Maar als ik zo verder doe zal de conditie automatisch beter worden en zal er iets vlotter worden gelopen. Laat ons hopen dat tegen de volgende wedstrijd de conditie al iets beter is zodat we langer hetzelfde tempo kunnen aanhouden. Tenslotte moet ik deze maand iets meer lopen wil ik niet afgaan als een gieter op de 20 km van Kortemark op 27 februari. Het zal moeilijk worden want nu moet ik 19 dagen na een werken dus zelfs tijdens het weekend zal het zoeken worden om nog een 20 km duurloop te lopen als voorbereiding. Positief denken : 2 x 10 is ook 20 hé ! Greetings !
Wat gaat het vlug. De nieuwjaarsmaand is bijna voorbij. De tijd van veel te aperitieven is bijna voorbij. Ik kan echt genieten van een goed gesprek bij een goede fles wijn. Volgens Maureen geniet ik er de laatste tijd een beetje teveel van... Maar in de nieuwjaarsmaand mag een mens al eens wat meer genieten, het is tenslotte nog een lang jaar. Het lopen gaat, tot mijn verbazing, eigenlijk wel goed. Ik bouw rustig op en heb mijn vooropgestelde kilometers zonder probleem gehaald deze maand. Deze middag had Kim een jumpingwedstrijd en ik besloot om mijn geliefkoosd traject, Koekelare - Groenhove nog eens te lopen. Iets trager dan anders maar ik heb 3 x mijn telefoon moeten opnemen en 1 SMS beantwoord. Het nadeel van altijd je GSM bij te hebben. Maar het was 16.5 km genieten in de toch wel prachtige route tussen Koekelare City en Torhout. Morgenavond moet Ninke gaan trampoline springen in Middelkerke en lopen we opnieuw een 10-tal kilometer op het gemak. Vrijdagavond was de jaarlijkse bijeenkomst van het Oostends Loopcriterium. Altijd leuk om aanwezig te zijn en een dikke pluim voor iedereen van de organisatie om dit ieder jaar perfect te organiseren. Verleden jaar had ik mijn slechtse resultaat ooit maar eigenlijk lig ik daar niet wakker van. Ik hoop van dit jaar weer een 10-tal wedstrijden te kunnen lopen van het OLC, meer zal moeilijk worden als ik zo mijn agenda bekijk. Zoals andere jaren probeer ik ook enkele wedstrijden van het Houtlandcriterium mee te pikken en dromen we nog altijd van 1 of meerdere marathons. Als ik rustig kan verder trainen komen die er zeker. Maar het doel is van rond de 4 uur aan te komen. Als ik maar zonder problemen kan aankomen en nadien nog kan genieten van een etentje en een drankje. Meer moet dat niet zijn. Nu nog februari goed doorkomen en dan schrijven we ons in voor Antwerpen. Dit zou dan een ideale training worden voor de Nacht. Tot volgende week op de eerste loop van het O.LC. De avond voordien moeten we gaan eten en na de wedstrijd is er een etentje voor Maureen haar verjaardag. De weekends zijn te kort, mijn gedacht ! Ben weg, moet Kim nog voeren naar haar "kot". Greetings !
Het is ( opnieuw ) een tijdje geleden dat ik nog eens een berichtje heb gepost. Als er weinig of niet gelopen werd is het natuurlijk moeilijk om een verhaaltje over het lopen te schrijven. Ik durf gewoonweg niet te zeggen hoeveel kilometers ik maar gelopen heb de laatste 4 maanden van 2010. Ik heb sommige van mijn loopvrienden regelmatig gezien maar deze bijeenkomsten hadden nooit iets met het lopen te maken. Integendeel, de hapjes waren altijd lekker en de drank vloeide altijd rijkelijk. Ideaal voor een sportman ?? Een sportman durf ik mezelf niet te noemen en je leeft maar 1 keer dus moet je toch een beetje profiteren van de periode dat je hier rondhuppelt. Tenslotte kan je leven vlug veranderen hé. Voorbeelden genoeg, zelfs bij onze loopvrienden. Dus laten we proberen om wat meer te genieten, ons minder druk te maken. Ik weet het, dit is vandaag de dag niet gemakkelijk, ik kan er van meespreken want zelf ben ik een piekeraar eerste klas. Ondertussen probeer ik wat meer kilometers te lopen. Gisteren de conditie eens getest en ben wel tevreden. De basis is er nog, gelukkig maar. Misschien dat ik dit jaar nog eens een marathon probeer maar dit beslissen we pas over 2 maanden. Eerst kijken hoeveel kilometers we al in de benen zullen hebben eind februari en dan beslissen we om er voor te gaan of om zonder stress rustig verder te doen. Dus voorlopig nog afwachten. Gisteren weer begonnen op het werk, na 2 zware weken verlof ! Feestdagen, verjaardag beide dochters, Jenever leren drinken op de Kerstmarkt... gelukkig mag ik alles eten en drinken zonder dat er een kilo bijkomt. Maar we hebben alweer goede vooruitzichten, maar 14 weken werken en dan hebben we alweer 1 week verlof. Yihaa !! Vrijdagavond is er de jaarlijkse ledenvergadering van joggingteam de olifant. Altijd leuk om er bij te zijn. Onze club telt meer leden dan verleden jaar dus zijn we redelijk berucht, sorry, beroemd aan het worden. Ik wens iedereen een mooi jaar toe in een goede gezondheid. Voor de mensen waarvan 2010 niet zo verlopen is als gepland zal 2011 beter worden, zeker weten ! Dus positief denken en er blijven voor gaan ! Greetings !
Ik zie dat het al 6 weken geleden is dat ik nog eens iets geschreven heb. Als er natuurlijk geen wedstrijden meer worden gelopen valt er niet zoveel neer te pennen op een "loop" blog. Ik loop toch nog 2 à 3 maal per week. Soms alleen, soms met Maureen, soms met een verdwaalde olifant ( bedankt Eva ), maar het belangrijkste is dat we in conditie blijven. Enkele vrienden zijn volop loopplannen voor volgend jaar aan het maken, hopelijk later meer daarover. Ik zal volgend jaar wel nog deelnemen aan het O.L.C. Ik hoop van nog een marathon te lopen maar ik maak geen plannen. We zullen wel zien. Het blijft enorm druk op het werk, iedereen wil nog nieuwe ramen en deuren voordat de BTW (waarschijnlijk) terug naar 21 % zal gaan. Nu beter teveel werk dan geen werk. Maar met de normale 40 uren week kom ik de laatste maanden niet toe. Veel opmetingen en bezoeken bij mensen na mijn uren. Met al de andere bezigheden loop ik er dan ook soms een beetje geprikkeld bij wat Maureen, met een knipoog, deed besluiten : met zo'n zot wil ik niet verder leven. Waarop ik repliceerde : groot gelijk, ik zou daar ook niet willen mee samenwonen. Mensen die me kennen zeggen dat ik veel stress heb. Ik vind van niet maar de waarheid zal wel ergens in het midden liggen zeker. Gelukkig hebben we een verlengd weekend naar Doulevant le Chateau, in de Champagne streek meegemaakt. België was verzopen tijdens die dagen maar wij hielden het droog. Prachtige streek, lekker eten en ik heb zelfs champagne leren drinken. Iets wat ik vroeger niet graag dronk heb ik tijdens deze uitstap leren appreciëren. Je gaat dan eens weg, je komt terug met een drankprobleem ! Maar we gaan zeker nog eens terug. Het is nog ongeveer een kleine 2 uur verder dan Reims maar een mooie, verlaten streek. En de champagne boeren lieten je tenminste nog gratis proeven. Er werd wel veel gekocht want de beide wagens waren vol geladen met champagne op de terugweg. We hadden dan nog kontrole aan de grens ! Gelukkig hadden we bij de laatste aankoop een factuur gekregen anders hadden we geen champagne meer. Na deze week nog 4 weken werken en dan is er het Kerstverlof ! Ik had graag eens Kerstavond ergens anders meegemaakt maar zo'n dagen zijn meestal toch een familiaire gebeurtenis dus zal het nog niet voor dit jaar zijn, vrees ik. Kerstmis op de Malediven b.v. Moet toch leuk zijn i.p.v. een Kerstboom met ballen hebben we dan een palmboom met cocosnoten. Moet toch kunnen hé. Tot de volgende !
De laatste wedstrijd van het Oostends loopcriterium. Natuurlijk konden we niet ontbreken op de loop van mijn club ! Ook Maureen ging haar eerste 10 kilometer lopen dus ben ik als trouwe echtgenoot bij haar gebleven. En eerlijk gezegd, ik loop graag samen met mijn vrouwtje. Op de laatste rij gestart en ik liet Maureen de eerste kilometer voor me lopen zodat ze haar eigen tempo kon zoeken. Het ging, vond ik, heel goed. We liepen een heel constant tempo en dat was eigenlijk de bedoeling. De vele aanmoedigingen deden Maureen deugd. Ik vond sommige er een beetje over. Aanmoedigingen zoals : komaan Maureen je kan Wim eraf krijgen of Wim moet bijna lossen of Wim zit kapot, je kan hem pakken in de spurt ! Onze vrienden laten duidelijk blijken voor wie ze liever supporteren, bedankt hé makkers ! Maar het was heel plezant en al de grappige aanmoedigingen deden de tijd rap voorbij gaan. Maureen kwam zonder zwak moment aan in ongeveer 1 uur 3 minuten voor iets meer dan 10 kilometer en ze zag er allesbehalve moe uit. Dat belooft voor volgend seizoen. Ik zou graag hebben dat ze volgend jaar aan meer wedstrijden van het O.L.C. kan deelnemen, misschien samen met haar zuster, Gwenny als je dit leest .... Ik heb de laatste 2 wedstrijden enorm genoten. Het is toch wel leuk om samen met je wederhelft te kunnen sporten. Een klassement moet ik toch niet verdedigen maar dit wil niet zeggen dat ik er volgend jaar ook zal met mijn pet naar gooien. Beste olifantvrienden, jullie zijn gewaarschuwd ! Na een verfrissende douche bij schoonmama en papa kwamen we in een bomvolle zaal aan. De locatie is duidelijk te klein aan het worden voor onze succesrijke wedstrijd. Tijdens de prijsuitreiking was er nog een mooi moment. Davy vroeg zijn vriendin Lies ten huwelijk. Het sympathieke koppel kreeg een daverend applaus van de vele vrienden van het loopcriterium. Daarom dat Davy zo rap liep, die moest natuurlijk nog de verlovingsring gaan halen ! Een leuke afsluiter van, weeral een mooi seizoen van het O.L.C. Op de foto zie je Maureen elegant de plassen ontwijken terwijl ik er mooi om heen loop. Ik hou niet van natte voeten ! Geen wedstrijden meer dit jaar maar we gaan onze kilometers blijven lopen om er begin volgend jaar meteen te staan. Tenslotte moet ik al eind februari de 20 km van Kortemark lopen. Volgend seizoen kan alleen maar beter gaan. Greetings !
De voorlaatste wedstrijd van het O.L.C. De eerste O.L.C. wedstrijd die mijn vrouwtje ging lopen. Voor de start hebben we niet opgewarmd om geen krachten te verspelen. Maureen had al gezegd dat ze niet ging lopen als het regende. Begon het wel niet te regenen zeker, gelukkig weerklonk het startschot al en konden we eraan beginnen. Ik liet me meeslepen door de meute tijdens de eerste kilometer en liep aan 5.35 wat iets te snel was voor Maureen. Mijn fout maar de volgende kilometers paste ik het tempo wat aan. Het bleef ondertussen water gieten maar eigenlijk hadden we er geen last van. De laatste kilometer had Maureen nog wat overschot want deze werd opnieuw in 05.35 gelopen. Aangekomen in 35.18 aan 10.20 km/uur. Ik gaf haar nog een liefdevol tikje als beloning voordat ik begon aan mijn tweede tour. Ik zat in laatste positie maar gelukkig zag ik nog 2 lopers de piste verlaten. Dus staken we een tandje bij om deze vlug bij te halen. Ik haalde nog een 12 tal lopers bij en dan kwam ik bij Eric Desmet, de marathon man van joggingteam de olifant. Ik heb enorm veel respect voor Eric, die volgend jaar zijn 100° marathon zal lopen en dus bleef ik de laatste 2 kilometers bij hem om wat bij te praten. Aangekomen in 1.03.08. Eigenlijk heb ik enorm genoten van deze wedstrijd. Eerst samen lopen met mijn wederhelft, dan enkele kilometers goed doorgelopen en dan opnieuw samen naar de eindmeet met een goede vriend. Meer moet dat niet zijn op een kletsnatte zaterdagnamiddag ! Hopelijk kunnen we nog wat verder trainen zodat Maureen binnen 2 weken haar eerste 10 kilometer kan lopen. Ook dan blijf ik bij haar, samen uit samen thuis zal het deze keer zijn. Ik droom stilletjes om aan te komen in 59.59. Greetings !
Onze jongste dochter Ninke doet weer aan trampolinespringen. Dus moet ondergetekende 3 x in de week naar Middelkerke rijden. We hebben dus weer anderhalf uur tijd om een tourke te lopen. Gisteren heb ik, samen met Maureen, onze eerste kilometers aan de kust gelopen. In gezelschap van een 72 jarige man op de fiets. Blijkbaar willen de mensen bij ons zijn of tenminste tegen ons praten. Bijna iedere keer als we op stap zijn praten er vreemden tegen ons. Laatst in Brugge, we waren nog maar uit de auto gestapt toen we de weg naar het station in het Engels moesten uitleggen. Even later dezelfde vraag maar dan in het Frans. En als klap op de vuurpijl kwamen we nog een Chinees tegen, waar we geen bal van verstonden, maar die we vol enthousiasme ook naar het station gestuurd hebben ! In de toekomst doe ik die t-shirt waarop "ask me anything" staat niet meer aan. De donderdagavond is de enige avond waar ik nergens naartoe moet met de dochters en dan kreeg ik een uitnodiging om naar het U2 concert te gaan. Heel vriendelijk natuurlijk maar aangezien ik ze in lang vervlogen tijden, zo'n 27 jaar terug, ze 2 maal live heb meegemaakt ben ik thuisgebleven. Wetende dat ik de volgende morgen terug op het werk moet zijn en dat ik waarschijnlijk pas in de vroege uurtjes ging thuis komen, was het misschien de beste keuze ! Ik heb zeer goede vrienden maar ze vinden zo moeilijk de weg terug naar huis ! Ook heb ik me ingeschreven voor de loopwedstrijd in Kortemark, ( www.kortemarkloopt.be ), en dit op 27 februari 2011. Omdat ik mijn dagelijkse boterham verdien in Kortemark en omdat Walter Vanhoutte ( de inrichter ) persoonlijk maar mijn werk kwam om me in te schrijven konden we niet verder dan betalen hé ! Maar deze wedstrijd gaat me motivatie geven om de eerste maanden van volgend jaar al goed beginnen te trainen om de 20 kilometer vlot te kunnen uitlopen. Nog een vraagje : kent er iemand een B.V. die mijn dochter vlug mag komen interviewen ? Ik dacht aan marathon Geert, onze beruchte loopvriend maar eigenlijk moet het iemand zijn die al met zijn hoofd op t.v. is geweest. Met al die reality programma's moet dit niet moeilijk zijn maar het probleem is om deze mensen te vinden hé. Dus heb je een B.V. in de familie stuur eens een mailtje, kan mijn dochter een vragenlijst opstellen. Wees gerust, pikante vragen zullen achterwege blijven ! Greetings !
Ik ben Wim
Ik ben een man en woon in Koekelare (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 21/06/1965 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, zendamateur ( ON6PV).
