Om 7u 30 wakker geworden met een… houten kop! Tja, wie plezier wil maken, moet ook afzien zeker. Om 8u45 vertrokken, met vier, want vandaag kon ik ook op het gezelschap van Guy rekenen. Vandaag het omgekeerde regenscenario van gisteren: regen en véél wind en op het einde zon.

Maar na 20km waren we meteen klaarwakker. Aan de grens stond een politiecontrole: alcoholcontrole, moeten blazen, de agent wilde ons 2 uur vasthouden.  Tot bleek dat dit om een grap van Guy ging, jawel, het was –gelukkig maar- een nepagent met in de koffer bekende zakken van Nivelles Shopping en Les Bastions vol plezante dingen: een stinkende kaas, paté 'et deux baguettes'. Die hebben we op de fiets bevestigd. Leute onderweg natuurlijk voor iedereen die ons zo zag passeren. En er was ook nog een steen van 7,5kg, uit Parijs-Roubaix om mee te nemen…

Teamspirit hielp ons erdoor, we hebben het gehaald. Om 18.00u waren we in Saint-Quentin, allemaal doodmoe. Nog iets gegeten in een brasserie (bedankt Luc!). Ik weet zeker dat iedereen goed zal slapen.

Morgen richting Compiègne, normaal gezien 80km. Maar 't is een vraagteken, want ben nu echt wel moe.

In Geraardsbergen had Kasper nog een ideetje. Nee, geen mattentaarten! Krachtpatser Kasper wilde en passant nog even de Muur oprijden. Luc en ik – de oudjes – wilden natuurlijk niet onderdoen en volgden met zak en al..De laatste stenen waren echter te glad, we wilden geen risico's nemen en dus zijn we de laatste 200m afgestapt. Er was nog arbeid genoeg te doen daarna!

Onderweg alvast de eerste anekdote: we waren op zoek naar een café, maar dat was in geen velden te bespeuren. Iemand aangesproken, bleek dat het dichtstbijzijnde nog 10km ver was. De man in kwestie –Vincent – was zo vriendelijk ons bij hem thuis te trakteren op een koffie en een pintje! Toffe ervaring op de eerste dag.

Om 16.00u kwamen we aan in Doornik. De eerste regendruppels vielen toen we net binnen waren. Toeval?

Na een eerste stempel, volgde al de eerste verrassing: Guy had een bezoek aan de kathedraal geregeld met een gids, en als tweede verrassing: een tweede stempel in de St-Jacobskerk. Het etentje 's avonds dikke merci trouwens aan Thierry en co voor de attentie!) liep een beetje uit, typisch voor zakenmensen zeker?! Dag 2 was al een uurtje begonnen…

En...??? Zenuwachtig...??? Klaar voor de start van je grootste avontuur?

Vele malen was ik in mijn leven zenuwachtig voor belangrijke vergaderingen, raad van bestuur, moeilijke beslissingen, voetbalmatchen met kampioenschap op 't spel op de laatste zondag, uitholen voor de winning put of verliezen met het team, enz....enz...
Nu op een nachtje slapen van wat mijn levensdroom is geworden, voel ik me kalmer dan ooit!
Hoe verklaar je nu zoiets?
Het gevoel van zoveel aanmoedigingen, steun, lieve sms'jes, mailtjes en zo, maken dat ik het grote avontuur met zoveel lieve mensen kan delen, wat de wielerarbeid al een stuk lichter zal maken.
Aan allen die ik zou vergeten zijn, hartelijk dank, ik zal jullie op gepaste wijze gedenken tijdens mijn tocht.

Woensdagavond hebben de kids en de kleinkinderen er een gezellige avond van gemaakt om bonpapa, de aanstaande pelgrim, nog eens extra te komen knuffelen. Thx kids. Bedankt Jurgen dat je speciaal uit Amsterdam terugkwam. Schoonzoon Filip heeft ervoor gezorgd dat ik nog meer apps op de smartphone heb om zo eenvoudig mogelijk mijn blog aan te vullen, en ja hoor, hopelijk enkele fotootjes op tijd en stond door te mailen.Ook vertalingen, geschreven en gesproken in 't Spaans kan ik oproepen, wie had dat ooit gedacht van mij.

Een mooi afscheidsfeestje gisteren voor de op pensioenstelling van vriend Pierre vdh, het weerzien van mijn Devimootjes-familie, en de receptie deze middag van alle TM-medewerkers onder de 9 beroemdste blinkende bollen van ons nat en winderig vaderlandje, met een gezellig, was de ideale manier om letterlijk uit te bollen tot morgen.

Deze namiddag alles in de fietszakken geladen, nog een oefenritje gemaakt en tot het besef gekomen dat Sophie en Rita gelijk hebben. Minder bagage meenemen is de boodschap!
Less is more, nu pas begrijp ik de ware zin van deze spreuk, letterlijk.
Verschillende kledingstukken (!!!geen pyjama meer!, fietsbroeken minder, minder shampoo enz...)
Mijn Wip Express blijft aan boord, ik zal nog regelmatiger moeten wassen en plassen (heb ik pas geleerd, valt nog mee hoor!).
Uiteindelijk start ik morgen met 15.5kg alle tassen samen, droog gewogen! Morgenavond na de aangekondigde regen ...kg? Quizvraag?

Morgen begint het echt, tijd maken om mijn levensfilm te herbekijken vanop de fiets richting Compostela.
Eerste etappe, Doornik via de echte Compostela-route. De dichtstbijzijnde gemeente is Steenhuffel waar ooit mijn levensfilm startte....op Sinterklaas 1952. Hiervoor rijden we graag 15 km terug, (op suggestie van Kasper) back to the roots!!!
Mijn gelegenheidsgezellen voor dit weekend, Kasper en Luc, zullen een rondrit krijgen in het dorp van het bier waar Brabant trots op is, spijtig dat onze passage zo vroeg valt, anders hadden we er al een Palmke kunnen gaan drinken.


Tot onderweg
Na regen komt zonneschijn, altijd!
Alleen in Belgie duurt dat soms wat langer...