Na de fietswijding in Knokke is er een relatief kalme 14-daagse ingelast.
Het grote droeve nieuws kwam evenwel uit Zwitserland waar op 13 maart door een zwaar busongeval niet minder dan 22 schoolkinderen en 6 begeleiders het leven lieten. Iedereen was diep geschokt en heel het land was in diepe rouw. Tijdens mijn SCD-tocht zal ik ze zeker gedenken. Waarom niet op 13 mei mijn pelgrimstocht aan alle overleden slachtoffers uit het verkeer toewijden? Doen René! De mooie herdenkingsvieringen in Lommel en Leuven hebben grote indruk gemaakt, zo' n gebeurtenissen raken iedereen in het diepst van het hart. Alles wordt relatief bij het verlies van zovele veelbelovende kids.
Ook op de Trade Mart hebben we op de nationale rouwdag om 11u één minuut stilte gerespecteerd, de vlaggen halfstok zoals bij grote buur het Atomium, triestig maar betekenisvol. Een uurtje later was er het personeelsfeest, wat een goede gelegenheid was om 4 jubilarissen te eren voor tien, 2x twintig en zelfs 30 jaar dienst te vieren. Zeer gezellige bedoening in de lounge-vergaderzaal met uniek zicht op de 9 beroemste bollen van Belgie. Zo zie je maar, het leven gaat rustig door...
Enkele dagen een half uurtje op de rollen geoefend, sinds enkele dagen met de fiets naar de TM, (wat een luxe om de file voorbij te fietsen), amper een goed kwartiertje en Marleen staat met de koffie klaar. Tof om zo mijn werkdagen te starten. Vorig weekend slechts een kalme 100 km geoefend in afwachting van een drukke werkweek. Tot het weekend van 24 maart, zachtjes aan, en dan vlieg ik er weer in, misschien eens 200 km oefenen op zaterdag en zondag met de Casinovrienden? Why not, de lente komt eraan...