--Gooik met de dorpskerk --afspanning de groen poort --Café de Cam --Café Den Haas --Woestijn en zijn kapel --Drie-Egypten
We wandelen in de parel van het Pajottenland, Gooik. Niet alleen bekend om zijn volksmuziekfestival Gooikoorts en zijn Muziekmozaïek, het Impulscentrum voor folk en jazz, maar ook voor zijn rust en natuurschoon. Zodra je de drukkere wegen verlaat, beland je in een landelijk en glooiend landschap waar je op een zonnige dag volop zult genieten van het mooie Pajotse landschap met zijn holle wegen, molens, hoeves, akkers en weiden. Op het eind is het even klimmen geblazen
Gooik ligt in Vlaams-Brabant, in het heuvelachtige Pajottenland, dat de overgang vormt tussen de valleien van de Dender en de Zenne. De gemeente wordt doorkruist door de weg van Asse naar Edingen, die het tracé volgt van een Romeinse heirbaan en de N28 Ninove-Halle. De voornaamste economische activiteit is een vorm van gemengde landbouw en bescheiden fruitteelt. Er is een beperkte industriële activiteit. De groene omgeving biedt uitstekende wandel- en fietsmogelijkheden.
Historisch De geschiedenis van Gooik gaat terug tot de Romeinse tijd. Langs de heirbaan van Bavai naar Asse verrezen verschillende woonkernen. Ook in de buurt van Gooik werden enkele villae gebouwd. Op deze Romeinse resten ontstond het latere dorp. Door haar ligging op de grens van het graafschap Vlaanderen, het hertogdom Brabant en het graafschap Henegouwen was Gooik regelmatig het toneel van verwoestingen. Het eigendomsrecht van de abdij van Nijvel ging in de loop der tijden over naar Brabantse edelen. De prachtig gelegen kapel in het gehucht De Woestijn herinnert aan een eeuwenlange verering van het Heilig Kruis.
De Drie Egypten --Ook deze plek wordt volgens vele lokale publicaties in verband gebracht met de tocht naar Santiago de Compostela. We menen echter dat hier zeker geen sprake was van een belangrijke passage van pelgrims naar Santiago. De enige belangrijke passageplaats in het Pajottenland was de stad Halle. Om daar te komen liep men meestal over Brussel. Regionale bedevaarders naar de Woestijnkapel vonden hier in de Drie Egypten wel onderdak. --De mooie afspanning met zijn trapgevels dateert uit 1642 en daarmee is het zowat het oudste burgerlijk gebouw van Gooik. De naam '3 Egypten' is wat vreemd. Waarschijnlijk refereert het naar een oude benaming voor zuiderse zigeuners, herkenbaar nog in het Engelse woord 'Gypsies' en afgeleid van de landsnaam 'Egypte'.
Woestijn --Vreemde benaming voor dit gebiedje op het eerste zicht maar eigenlijk is het dat niet. De benaming is een afgeleide van 'wastine', een braakland, onontgonnen gebied in de vroege middeleeuwen en wellicht begroeid met grassen, heide, struiken en bomen. Herders hoedden er overdag hun kudde. Tot voor enkele eeuwen waren er overal in Vlaanderen en Brabant zulke uitgestrekte wastines.
Woestijnkapel --Volgens de legende gingen rond 1280 op deze plaats de honden van een herder wild aan krabben en graven. Er kwam uit de grond een geelkoperen kruisbeeld te voorschijn. De pastoor bergde het op in de Gooikse kerk maar de volgende morgen lag het kruis terug op zijn oorspronkelijke plaats, een duidelijk signaal dat het hier moest blijven. Al snel werd het miraculeuze kruis vereerd met een kapel die gelovigen aantrok. Paus Bonifacius verleende in 1300 aflaten aan wie hier op bedevaart kwam en zo ontstond een belangrijke toeloop van pelgrims. Het kruis zou nog steeds bestaan maar wordt om veiligheidsredenen niet langer in de kapel bewaard. Dat mooi versierde kruis is wellicht echter jonger dan de legende verhaalt en werd waarschijnlijk geschonken door de Brusselse familie Taye toen die de heerlijkheid Gooik opkochten in 1430.
--Een deel van het kapelgebouwtje dateert nog van de 14de-15de eeuw maar het huidige uitzicht kwam vooral tot stand rond 1600. Binnenin is van het oorspronkelijke interieur niks bewaard. Het stucwerk is van 1758 en het portaal werd in 1970 nog grondig onder handen genomen.
--De kapel 'Heilig Kruis van de Woestijn' heeft altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend, er waren processies en vroeger was er zelfs een zondagse mis. Nog steeds vindt er jaarlijks op de tweede zondag van november een Sint-Hubertusviering plaats. Het zijn echter vandaag vooral de talrijke wandelaars en fietsers die de plaats van de pelgrims hebben ingenomen.
--De Sint-Jacobsschelp naast de ingangsdeur werd ingehuldigd op 23 juli 2010 door wandelaars van het Genootschap van Santiago de Compostela, die een 650 km lange tocht ondernamen door Vlaanderen langs alle Sint-Jakobskerken en plaatsen die met de pelgrimage naar Compostela hadden te maken.
Start :Aan de kerk van Jesseren, Afstand : 11 km Bewegwijzering : GPS : N50 48.361 E5 23.467
DE ROUTE : Jesseren,deelgemeente van Borgloon in de provincie Limburg. Achter de kerk is er een ruime parkeerplaats.
Het gebied tussen Gors, Zammelen en Jesseren is een groene schatkamer van natuur. Natte natuur met poelen en orchideeënweiden wisselen met prachtige hellingbossen en fruitgaarden. De wandeling loopt langs verschillende natuurgebieden.
JesserenstraatKreelovenstraat--Pastoorstraat--links en direkt rechtsop de x rechtsop de Y linkswe komen op de Bellingstraat en gaan schuin links in de Groenstraatnu 2 maal rechtsDaelbroekstraat--op de x rechtdoorrechtdoor tot in het natuurgebied Zammelen en hier de rode driehoekjes van de Zammelse landschapswandeling en je zal deze bewegwijzering volgen tot in Zammelen. Boven verlaat je weer het holle pad door een sluis en je stapt nog even rechtdoor tussen fruitgaarden. Op een brede kiezelweg sla je linksaf, tussen de fruitgaarden. Bij een huis met nummer 17 ga je rechtsaf in een volgende kiezelweg.Deze brengt je op rijweg. Rechtsaf over de Jesserseweg.--Herkeihofweg--Jessensstraat--Broekstraat--Kreelovenstraat-Start
Jesseren Bezienswaardig is de kerk van de Heilige Kruisverheffing uit 1723 in vroeg-classicistische stijl die in 1919 werd uitgebreid met zijbeuken. Het interieur is sober maar waardevol met de geschilderde kruisweg van de Luikse schilder M. Aubé.
Een ander gebouw is het kasteeltje met vierkante toren en het stationsplein met het enige bewaard gebleven station in de fusiegemeente Borgloon. Aan het station van Jesseren was vroeger de "Grande Siroperie Limbourgeoise" gevestigd. Buiten een vage naam op de gevel van het gebouw is hiervan niets overgebleven.
De spoorwegzate is nu een fietspad geworden en brengt de fietser door het Haspengouwse landschap.
In Jesseren is slechts één horecagelegenheid te vinden, een café (in de Broekstraat) waar men na een wandeling of fietstocht kan rusten.
Station Jesseren is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 23 (Drieslinter-Tongeren) in Jesseren, een deelgemeente van de stad Borgloon.
Bij de opening van de lijn in 1879 was er enkel een spoorweghalte. Rond de eeuwwisseling kreeg Jesseren een volwaardig station. Na de sluiting van de spoorlijn werd het gebouw ingericht als een café. Tegenwoordig is het een woning.
Het goederenstation bediende de stroopfabriek "Grande Siroperie Limbourgeoise" die aan het stationsplein gevestigd was. De fabriek werd in 1999 afgebroken, het goederenstation is nog steeds aanwezig.
Je kan ook vertrekken aan de kerk van Achterbos die een straat verder staat dus; Jozef CalasanzstraatBraandkuilstraat--Bruggeske--Koekenberg--Hannesblok--Rollekens--door het bos tot op Sint-TheresiastraatMastenstraat--Blokstraat--binnendoor naar de 15 kapellekesProcessieweg--Kruisberg--Sterrenstraat--bospad tot op BietenstraatLijsterdreef--Karrekietstraat--Kerkebossenstraat--Hoekstraat--door een weidepad tot op FeyenendOude blekendoor het bos tot Goorstraat--Grootkapellen--Akkerstraat--aankomst
Niet voor niks inspireerde deze omgeving een hele school schilders waarvan Jakob Smits en Dirks Baksteen de bekendste namen zijn. Blikvangers langs deze wandeling zijn de Vijftien Kapellekens, een heuse kruisweg in de bossen. En je kan niet om de aanwezigheid van het Studiecentrum voor Kernenergie heen. Al meer dan een halve eeuw is deze spitstechnologie hier aanwezig.
Achterbos is één van de twaalf gehuchten van Mol (België). Op 31 december 2005 telde Achterbos 3805 inwoners, het op één na hoogste cijfer in de gemeente (Mol-Centrum telt 6551 inwoners). Het gehucht bevindt zich in een bosrijk gebied dat, net als zijn bewoners, vaak vereeuwigd werd in de etsen en schilderijen van Jakob Smits (1855-1928) en diens leerling Dirk Baksteen (1886-1971). Beide kunstenaars zijn begraven op het kerkhof van Mol-Achterbos. In de bossen van Achterbos bevinden zich de '15 kapelletjes', een uitbeelding van de vijftien staties van de kruisweg van Jezus.
Jakob Smits (Rotterdam, 9 juli 1855 - Achterbos (Mol), 15 februari 1928) was een Nederlands-Vlaams kunstschilder. Hij werd geboren als zoon van een ondernemer-decorateur. Jakob studeerde in Rotterdam aan de academie en hielp zijn vader in het decoratiebedrijf. Van 1873 tot 1876 volgt Jakob academische studies in Brussel, en nadien studeert hij ook nog in München (1878-1880), Wenen (1880) en Rome (1880). Jakob Smits, in 1902 Belg geworden, was Ridder in de Leopoldsorde (1903), Officier in de Kroonorde (1919) en Commandeur in de Kroonorde (1927).
Mol is een plaats en gemeente in de provincie Antwerpen. De gemeente telt ruim 32.500 inwoners.
Mol bestaat uit 12 gehuchten: Achterbos, Centrum, Donk, Ezaart, Ginderbuiten, Gompel, Heidehuizen, Millegem, Rauw, Sluis, Wezel en Postel.
Hier vestigde zich de eerste nucleaire installatie in België. Aanvankelijk bedoeld als proefreactor, later uitgebreid tot Studiecentrum voor kernenergie.
Binnen de gemeente ligt de Abdij Postel. Ontginning van Kempisch wit zand deed waterputten ontstaan, die thans één van de attracties vormen van het provinciale recreatiedomein Zilvermeer.
Een van de grotere werkgevers van Mol is de Mora fabriek waar circa 200 personen werkzaam zijn.
Studiecentrum voor kernenergie (SCK) is de naam van de campus in Mol waar zich de eerste in België gebouwde kernreactor bevindt. Deze kernreactor, die de naam BR1 kreeg, werd gebouwd als een proefreactor, dit wil zeggen met oog op het uitvoeren van wetenschappelijke experimenten, niet voor de commerciële uitbating van het opwekken van energie. Behalve de reactor en de bijhorende technische gebouwen, bestaat het SCK ook uit labo's, leslokalen, administratieve gebouwen en een woonwijk, inclusief sport- en recreatieinfrastructuur, die gebouwd werd om het personeel van het centrum te huisvesten. In 1952 werden Jacques Wybouw en Jacques Thiran als architecten aangesteld voor de bouw van de campus. De laatste van deze twee was evenwel slechts vier jaar bij dit project betrokken.
De 15 Kapellekens De kapelletjes werden in 1815 opgericht als bedevaartsoord door pater Helsen uit Geel, dienstdoend geestelijke in Achterbos. Ieder kapelletje bevat een afbeelding van de kruisweg. De grootste kapel de kapel van de Heilige Kruysberg- stond er al in de 18e eeuw. De kapel was de ideale rustplaats voor reizigers.
Millegem is een gehucht van Mol.
Millegem vroeger: Nieuwe kerkDe naam Millegem is afgeleid van 'mille' wat lichte aarde, fijn stof, zand betekent. Millegem werd voor het eerst vermeld in de 8e eeuw, toen de H. Odrada naar Millegem op bedevaart kwam naar het kapelleke van de moeder Gods. Tijdens de 12e eeuw woedde er een hevige strijd tussen de Berthouts, Heren van Geel, en de Molse voogd om hun gebied uit te breiden. De Mollenaars hebben hier klaarblijkelijk het onderspit gedolven met als gevolg dat Millegem een Geelse uitbreidingsenclave werd binnen Mol. Millegem werd in de Middeleeuwen een parochiegehucht van de Vrijheid en de Heerlijkheid Geel en verkreeg daarna een semi-onafhankelijke positie. Sedert 1818 is Millegem een gehucht van Mol. Het landelijke kerkje uit 1858 werd in de jaren zestig afgebroken en vervangen door een nieuwe kerk.
Millegem nu: Eén van de grootste wijken van Millegem is de Europese wijk, waar van oorsprong vooral veel villa's opgetrokken werden voor de ambtenaren van de nabijgelegen vestigingen van Euratom, Eurochemic en het Studiecentrum voor kernenergie (SCK). Sinds 1960 bevindt zich in Millegem ook de Europese School (Mol). In 2006 is Millegem "cultureel ambassadeur" van de gemeente Mol.
Start :Aan de kerk van Ename Afstand : 9,5 km Bewegwijzering : GPS : N50 51.291 E3 37.923
DE ROUTE :
Een route die het verleden en het heden verbind
Starten aan de kerk van Ename,daarna --Paardemarktstraat--N441 overstekenSint-Laurentiusstraat--Kapellestraat--Schatakker--Braambrugstraat--Boskant--Kleistraat--Sint-Amelbergastraat--Ruiterstraat--Wolvenberg--Rekkemstraat--N46 WijnendaleVoor EineSint-Salvatorstraat--Abdijstraat--Enameplein
Op de route :
--Ename --Het bos van Ename --Natendries --Dolage --Wolvenberg --Brouwerij Liefmans --De Schelde --De ruines van de Sint-Salvatorabdij
Opgravingen van Ename Men heeft steeds geweten dat over een oppervlakte van 11 ha. de restanten liggen van het vroeg middeleeuws dorp Ename, zijn burcht en kloosterabdij. De restanten lagen juist onder de graslaag, men heeft nooit de grond deftig kunnen bewerken omwille van de overblijfselen die in de grond aanwezig waren. In 1941 tot '46 heeft men een gedeelte van de burcht opgegraven en van de grote abdijkerk. Daarna is alles terug dicht gegooid.
In 1982 werden de gronden gratis ter beschikking gesteld door een privépersoon. Dan is men begonnen aan de opgravingen. In samenwerking met de provincie Oost-Vlaanderen, heeft men een archeologisch park uitgebouwd. Alle opgegraven muren en dergelijke worden verstevigd en het zaalkerkje zou worden heropgebouwd. Zodanig dat iedere leek dit park nuttig kan komen bezoeken, en zich een idee vormen hoe het er vroeger uitzag. Het Kijkvenster is hiervan reeds een goed voorbeeld. Dankzij deze multimediale kijk en de aanwezige infoborden is het zelfs voor een leek gemakkelijk om zich een beeld te vormen van de abdij van toen.
De ambities zijn er wel maar er is hier duidelijk iets misgelopen. De kijkvensters zijn zelden geopend aan de opgravingen zelf en het metalen grote gebouw dat je op de achtergrond ziet zou het museum moeten worden. Het gebouw van de provincie is afgewerkt en kost handenvol geld om het te onderhouden maar er gebeurt niets. Niemand weet of het museum er zal komen en hoe het er zal uitzien. Het zoveelste blundergebouw.
Provinciaal museum t'Ename Naast de kerk bevindt zich het provinciaal museum t'Ename. Op een moderne manier krijg je een voorstelling van het leven in de periode van het jaar 1000. Dit is een echte aanrader! Een uitgebreide beschrijving kan je vinden op hun website, www.ename974.org
Wandeling door het bos t'Ename In Ename ligt een uniek natuurgebied dat in 2002 de Vlaamse Monumentenprijs mocht ontvangen. Alle informatie over dit natuurreservaat en de wandeling kan je vinden op de website van het Provinciaal Museum
Een paar historische gegevens:
974 :Het Duitse Rijk laat hier een burcht oprichten, ter verdediging tegen het Frankische Rijk.
1033 : Inname van de burcht en het havenstadje, alles wordt vernield en achtergelaten.
1063 : Een monnik van de St.Vaastabdij van Arras sticht in de burcht een abdij, met de steun van de Graaf van Vlaanderen. Ze bouwen een Benidictijnerabdij St.Salvator.
1139 : De abt bouwt een basiliek aan de abdij, ter vervanging van het uitgebreide zaalkerkje.
1400 (ongeveer) : Het klooster wordt afgebroken en vervangen door een ruimer opgevat complex, o.a. de uitbreiding van de ziekenzaal.
1578 : De abdij wordt door de Spanjaarden gedeeltelijk gesloopt, als de rust is teruggekeerd worden ze grotendeels hersteld en uitgebreid, o.a. de abtswoning wordt serieus vergroot. Dit nieuw gebouwen gedeelte is te herkennen aan het feit dat toen al bakstenen werden gebruikt.
1794 : De abdij wordt afgeschaft en door de Fransen openbaar verkocht.
Start en parking in de Burgemeester Heymansplein,vandaar naar
--Melkerijstraat--Genebroekstraat--Reservorenstraat--de spoorweg over en direkt links het bospaadje inGroenhoekstraat--Wurvennestraat--Heidestraat--binnenpaadje tot op KroonstraatSteeg--Pijlstraat--Wittevennestraat--Vossenhoek--Pijlstraat--bospad tot op Drie GezustersstraatGenemeerstraat--Eggestraat--Korspelsesteenweg--Poelakkerstraat--Driehoekstraat--naar start
Beverlo (Limburgs: Bejêvel) is een deelgemeente van de stad Beringen, in de Belgische provincie Limburg.
Het historische Beverlo omvatte eveneens Heppen en een uitgestrekte heide tussen Heppen en Hechtel. Op deze heide is kort na de Belgische onafhankelijkheid een belangrijk militair kamp opgericht, waarrond in 1850 de gemeente Leopoldsburg is ontstaan. Dit kamp wordt nog steeds het Kamp van Beverlo genoemd. Ook Heppen werd een zelfstandige gemeente in 1850.
Groot-Beverlo maakte samen met Oostham en Kwaadmechelen deel uit van de heerlijkheid Ham. Deze gemeenten werden bij de fusies van 1977 echter niet opnieuw samen gevoegd. Beverlo werd integendeel opgenomen in de gemeente Beringen, waar het historisch gezien geen enkele band mee had.
Over de herkomst van de naam Beverlo zijn de specialisten het niet altijd eens. Het 2de lid van de naam, lo of loo, is algemeen bekend: beboste plaats.
Bever zou afstammen van het Germaanse woord bibara, dat te maken heeft met water en waterlopen.
Volgens J.Lindemans in Plaatsnamen, een Keltische studie (1925) is Beverlo een Keltische naam. Bibara betekent gewoon: water, verwant met het latijnse bibere (drinken). De diernaam bever is hier ook mee verwant.
In het dialect zegt men: Bjèvel en in oudere geschriften treft men de volgende schrijfwijzen aan: Beverloe, Beverlee, Beverle, Beverloo.
De Salische Franken kwamen in de vijfde eeuw naar onze streken en waarschijnlijk heeft er een stam zich gevestigd in ons dorp. De driehoekige vorm van het dorpsplein verwijst hiernaar. In het midden van het plein was er een drinkpoel gelegen.
De Taxanders waren reeds in de Kempen aanwezig omstreeks 77 na C. De naam Tessenderlo zou betekenen: bos van Taxanders.
Tessenderlo is gelegen op een 10tal km. van Beverlo.
Start : aan de kerk van Sourbrodt (Bôsfagne) Afstand :8,8 km Bewegwijzering : GPS : N50 28.561 E6 07.828
DE ROUTE : Een prachtige wandeling in en door de Hoge Venen
--Rue des Censeslinks en direkt terug links Rue des EtangsRue des Trientales--Rue du CimetiéreRue Clair ChêneRue des Tourbiereswe nemen links het pad door de hoge venen (de Fagne)--Auf Dem Hauterug door de venen tot je Sourbrodt Propeller WWII tegenkomtRue du coin du boisRue de bosfagne--Start
Op de route :
--De kerk St.Wendelin in Sourbrodt --La Rour --Hoge Venen --Russisch kruis --Munument uit de tweede wereldoorlog
Sourbrodt Niet ver van Weismes en Robertville, is dit dorp ideaal gelegen op de Hoge Venen. Het biedt tal van wandelingen en bezienswaardigheden. Mis het station van Sourbrodt niet, een gebouw in Duitse stijl, enig in België.
In de omgeving Het beroemde Signal de Botrange, het hoogste punt van België (694 meter), ligt op 10 minuten. Zoals het geheel van de Hoge Venen, is deze plaats een droom voor liefhebbers van wandelingen en natuur (te voet, per MTB ). Om u te ontspannen kunt u aan het meer van Robertville vissen, minigolfen, kanovaren, kajakken, fietsen of tennissen.
Noteer tenslotte dat u op slechts een half uur bent van de zeer aangename stad Spa.
De Hoge Venen (Duits: Hohes Venn; Frans: Hautes Fagnes) vormen als onderdeel van grotendeels de Ardennen en voor een kleiner deel van de Eifel een hoogvlakte en natuurreservaat in noordoostelijk België plus een stukje aangrenzend Duitsland. Het gebied ligt in het Natuurpark Hoge Venen-Eifel en is ongeveer 4500 ha. groot. Zoals de naam al zegt, bestaat een groot deel van de regio uit hoogveen-afzettingen. Een deel hiervan is nog actief, wat wil zeggen dat er nog steeds veenvorming optreedt.
Start : Aan het Fort van Ecaussinnes Lalaing (Parking) Afstand :8,5 km Bewegwijzering : GPS : N50 34.146 E4 10.618 Château fort 1, rue de Seneffe 7191 Ecaussinnes Lalaing
DE ROUTE :
Vanuit het Fort links --Rue de la Grande RonceRue de SeneffeRue de PayelleRue de HubersartRue de Triboureauveldweg tot op Rue de RonquiéresRue de L'Hayetteveldweg tot op Rue de la foillier-- Haute RueRue Maurice CanonRue de Place--start
Écaussinnes (Waals: Les Scåssenes) is een gemeente in de Belgische provincie Henegouwen. Ze telt ruim 10.000 inwoners. De gemeente is in 1977 ontstaan uit de fusie van drie kleinere gemeenten, alle met Écaussinnes in naam; vandaar dat men in het taalgebruik soms van "des Écaussinnes" spreekt. De gemeente wordt doorkruist door het riviertje Sennette. In het oosten loopt het Kanaal Brussel-Charleroi. Het industriegebied van Feluy langs dit kanaal, ligt voor een groot gedeelte op het grondgebied van Ecaussines.
Kasteel van Ecaussinnes-Lalaing De geschiedenis van dit kasteel keert terug tot de 12e eeuw, toen op deze plek een burcht werd gebouwd die de Hertog van Henegouwen moest helpen om zich tegen de Graaf van Vlaanderen en tegen de Brabanders te beschermen.
Kasteel van la Follie Het kasteel in zijn huidge vorm gelijkt niet meer op het kasteel uit het begin van de 16e eeuw. Nochtans zijn bepaalde muren, elementen van het interieur, en vooral de opgravingen uit 1928 verricht Heer Pierre de Lichtervelde bewijzen van een oude geschiedenis. Het is bezezen dat het huidge kasteel grotendeels werd opgebouwd op de basis van het 16e eeuwse kasteel.
Destijds was de brucht van la Follie geflankeerd door 4 ronde hoektorens, verbonden met 3 meter dikke muren. Dit gaf een vierkant grondplan, wat eignelijk nog steeds het geval is. Rond het kasteel was een slotgracht die met water gevuld was, met een ophaalbrug.
De hertog van Lichtervelde is de huidige eigenaar.
Start :Aan de kerk van Doomkerke Afstand :8,5 km Bewegwijzering : Ja GPS :N51 04.225 E3 21.389 Brandstraat 22 - 8755 Ruiselede-Doomkerke
DE ROUTE :
Vertrek bij kerk Doomkerke (Ruiselede) door/langs Galatosbossen, De Vorte Bossen, Gemeentebos Parochieveld, Ruiseleeds Veld en Gulke Putten. Stuk voor stuk pareltjes .
Na het vertrek (met de rug naar de kerk-rechts),het eerste paadje rechts ingaan daarna tot op Krommekeerstraatveldweg en bospad tot op Kruisbergstraat terug bospad PlanterijstraatMaria-Aalterstraat met gelegenheid tot terrasje-PredikherenstraatVeldkapellestraat--(bospad)--Oude veldstraat--Start
Parochieveldwandelroute De Parochieveldwandelroute in de bosrijke omgeving van Ruiselede overschrijdt de provinciegrenzen van West- en Oost-Vlaanderen. Je vertrekt in de deelgemeente Doomkerke en wandelt er langs rustige voetwegen naar het natuurreservaat De Vorte Bossen. Via het Parochieveld, een gemeentelijk bosdomein, stap je richting Wingene. Daar volgt een korte verkenning van het oude Sint-Pietersveld. De veldwegen brengen je ten slotte terug naar het vertrekpunt.
Leuk om weten: Sint-Pietersveld is een driehoekige strook onvruchtbare zandgrond. In de 13e eeuw was de Sint-Pietersabdij in Gent eigenaar van dit woest en moerassig heidegebied.
Carolus Borromeus kerk en kerkhof De kerk wordt ook "kathedraal te lande" genoemd. Opgetrokken in een Frans-Duitsgerichte neogotiek uit de rijpere periode van de architect Jan-August Clarysse. Gaaf neogotisch totaalconcept, zowel aan buiten- als aan binnenzijde. De plattegrond ontvouwt een driebeukige kerk met basilicale opbouw, vierkante toren ten noorden en sacristie ten zuiden van het koor. Koor met vijfzijdige apsis. In de oksels van zijbeuken en transept aansluitende kapellen. Opgetrokken in lokaal gebakken baksteen, leien bedakingen. Toepassing van witte natuursteen voor de roosvensters, neogotisch maaswerk van de vensters en beeldhouwwerk. Arduin is gebruikt voor de plint, afzaten, dekplaten en deuromlijsting van het portaal.
Start : Aan de kerk Afstand : 8,5 km Bewegwijzering : C2 GPS : N50 02.504 E6 35.436
Deelstaat Rijnland-Palts District Bitburg-Prüm Verbandsgemeinde: Kyllburg Coördinaten 50°02'N 06°35'E
DE ROUTE :
Van de kerk gaan we rechtdoor in de Hochstrasse, daarna richting camping,aan de camping de brug over de Kyll oversteken en rechts omhoog klimmen naar hotel Werbusch, zo komen we in de Wilseckerstrasse,deze volgen we tot ja aan de linkerkant via trappen de Wilsecker Linde bereikt,bij deze historische linde naar rechts afslaan,voorbij de schuilhut, en ongeveer 150 meter het pad naar rechts nemen. Daarna de Taubenberg--Malberg--Kyllburg
Tien kilometer ten noorden van Bitburg, waar het Kylldal tussen Gerolstein en de Moezel op zijn mooist is, ligt de Kyllburger Waldeifel, het kleine Kneipp-kuuroord.
In 1239 liet aartsbisschop van Trier, Theodorich von Wied, een grote burcht bouwen als bescherming tegen de toen machtige heren van Malberg. Van de burcht is alleen nog het tot uitkijktoren verbouwde belfort behouden.
De Stiftskirche is met zijn kruisgang en kapittelhuis een van de kostbaarse gebouwen uit de Gotiek in het Rheinland. Zeer waardevol zijn de drie glasramen uit 1534, waarop verschillende scenes uit het leven van Chritus zijn uitgebeeld.
Start :Aan de kerk Afstand : 9.5 km Bewegwijzering : GPS : N50 54.237 E3 39.257 Kerkplein Zingem
DE ROUTE :
Starten aan de kerk en we gaan richting Peperstraat, daarna--Kerkhofstraat--rondpunt rechts aanhouden op de steenwegwe slaan rechts het paadje in naar de molen en volgen een aantal veldwegeltjesDijkstraat--Damstraat--Nederzwalmsesteenweg naast de scheldeWeistraat--Speelstraat--langs een veldweg naar de NagelstraatOmgangstraat--Veldstraat--Alfred Amelotstraatnaar de sportveldenSportstraat--Kruiskesstraat naar de start
Op de route :
--Zingem en de Sint Bavokerk --Café in de klok --het kerkhof --Meuleke 't Dal --De Schelde --De Mesureput --Brug over de Moerbeek --KSK Zingem
Sint-Bavokerk Zingem
De Sint-Baafskerk was eigendom van de Gentse Sint-Baafsabdij die er het patronaatsrecht over uitoefende.
Oorspronkelijk stond hier een kleinere Romaanse kerk uit de 10e of 11e eeuw. De westelijke middengevel, in onregelmatige Doornikse hardsteen, de oostelijke toegemetselde Romaanse rondbogen boven de absis van het koor en de kloeke stoel van de vieringtoren zijn er de overblijfselen van. In 911 bevestigde koning Lotharius de Sint-Baafsabdij in het bezit van tien hoeven, met de kerk en andere bijhorigheden.
De gotische zijbeuken zijn even hoog als de middenbeuk en dateren van circa 1500. Het transept is enkel in de daken merkbaar. De kerk had het uitzicht verkregen van een kusthallenkerk maar dan wel, voor het grootste gedeelte, opgetrokken in Balegemse zandsteen.
Na de verwoesting door de Gentse Geuzen in 1578, werd de kerk hersteld van 1593 tot 1645. In 1635 kreeg de toren zijn huidig uitzicht. Het is een hoge, elegante, achthoekige, naaldvormige toren met vier siertorentjes op het massieve, vierkante klokkenhuis.
Meuleken 't Dal
Alfred Amelotstraat 60, Zingem
Deze kleine, open staakmolen, op hoge teerlingen, is ongetwijfeld een van de oudste en tevens kleinste molens van Oost-Vlaanderen. Het bouwjaar situeert zich vermoedelijk in de eerste helft van de 14e eeuw. Het jaar 1154, zoals soms vermeld, is nogal twijfelachtig. De houten standaardmolen maakte deel uit van de bezittingen van de Sint-Baafsabdij te Gent en werd reeds in 1388, naar aanleiding van een herstelling, vermeld. In 1566 werden hagepreken gehouden door protestanten op de molendam. De molen is beschermd sinds 1944, het molenaarshuisje, een typische kleine en lage woning, sinds 1982. Teneinde de nog overblijvende windvang te vrijwaren, werden de omliggende percelen als landschap beschermd sinds 1977.
Start :Aan de kerk van Meldert Afstand : 9 km Bewegwijzering : wit zeskante bordje met rode driehoek bewegwijzerd in twee richtingen GPS :N50 59.896 E5 08.500
DE ROUTE :
We starten vanop de parking aan de kerk in Meldert en steken de grote baan over daarna komen we in de Zelemsebaan; daarna --Holstraat--Bijgaerdstraat--de Venusbergstraat-- Langeheidestraat--bospaadjes tot de oversteek met de MelderdsebaanEekhoornstraat--Gyzevonnenstraat--Lievevrouwkesbosstraat--Ottenbergstraat--we steken de Zelemsebaan over en omdat het nogal nat was gingen we links en volgden de oranje markering waardoor we terug op de zelemsebaan kwamen en rechts terug naar de kerk ,de dorst gelest in de Nachtmis,die ook overdag open is
Op de route :
De naam Meldert stamt deels uit het Germaans en deels uit het Latijn. Meldert verwijst naar het woord melde (soort wilde spinazie + achtervoegsel aarde). Zo zou Meldert dus melde-akker kunnen betekenen. Malen klonk in het oud-Germaans als mellen. Erd of ert betekent aarde, plaats of veld. Meldert zou dan betekenen: plaats waar een molen staat. In de gewesttaal noemt men de molenaar de maalder of de mulder. De "u" klinkt op vele plaatsen als een doffe "e". Het volk voegt bij sommige woorden een "d" of "t" voor de welluidendheid. Ook bij het woord mulder (klink als melder) wordt een "t" toegevoegd en muldert betekent dan eenvoudig bij de molenaar of bij den mu(e)ldert. Deze laatste uitleg stemt overeen met de vondsten die men hier is tegengekomen. Men heeft fundamenten gevonden van een zeer oude watermolen op de Zwarte Beek, niet ver van de dorpskom. Zo zou de betekenis van Meldert dus zijn: bij de molenaar, of zoals men hem in de gewesttaal noemt, bij den mu(e)ldert.
Sint-Willibrorduskerk De Sint-Willibrorduskerk werd gebouwd in 1365, later in de 17e eeuw werd de kerktoren er bij aangebouwd.
Op vrijdag 7 juli 2006 nadat herstellingswerkers het gebouw verlieten stortte de toren van de kerk in. Als bij wonder is hier niemand gewond geraakt.
De Venusberg is een Diestiaanheuvel in de gemeente Lummen, gelegen in de Belgische provincie Limburg.
Deze getuigenheuvel, gelegen te Meldert, bevindt zich op ongeveer 60m boven de zeespiegel en was een zandbank van de Diestiaanzee die zich 7 miljoen jaar geleden terugtrok. De 'berg' dankt zijn naam aan de vele vennen op de heuvel. Al in 1665 werd van Venderberch gesproken. De vele prehistorische vondsten in de omgeving maken duidelijk dat de Venusberg al in de prehistorie een drukbezochte plaats was.
De heuvel wordt gekenmerkt door een uniek landschap met een hoge ecologische waarde. Naast de droge heide treft men ook natte heide aan. De natte biotopen op die hoogte zijn uniek en zijn ontstaan door de ondoordringbare ijzerzandsteen kwelbronnen die er ontspringen op de flanken. De top van de Venusberg biedt een weids panorama over de vallei van de Zwarte Beek.
In juni 2008 werd op en rond de Venusberg een nieuw wandelgebied geopend.
Start :Aan het rond punt aan de kerk van Tremelo Afstand :11 km Bewegwijzering : GPS : N50 59.466 E4 42.219
DE ROUTE :
Een wandeling door het mooie Tremelo met veel groen en prachtige villa's
Vanaf de parking ga je rechts naast de parking de Hilstraat in,op de eerste T ga je rechts het paadje in en zo kom je in de Basdongenstraat,daarna : --Rwandadreef--Ruandadreef--door het bos tot in de Mmami Mutaradreef--Bollostraat--kruisheide--Nieuwstraat--Leeuwerikweg--Vijstraaten--Heidebergstraat--Leemkuilenstraat--Barbarastraat--Pater DamiaanstraatAan het water links de Beverlaak in-- Pater DamiaanstraatBoterstraat--Basdongenstraat--Helskensstraat--Door het bos en paadjes tot op de WerchtersebaanBruggenlandenstraat--Veldonkstraat terug naar start
Op de route :
--Standbeeld van De Messentrekker --Voetbalveld --Kruis --Ninde --Muzeum van Pater Damiaan --Rusthuis --Dijle --Boomkwekerij --Tremelo
Tremelo maakt deel uit van het Hageland, een gebied dat zich uitstrekt tussen de universiteitsstad Leuven, de Demerstad Aarschot, de Oranjestad Diest en de suikerstad Tienen. Onder toerisme vind je een overzicht van ons recreatief aanbod. Tremelo is bovendien het geboortedorp van onze Grootste Belg en heilige Pater Damiaan.
Pater Damiaan In Ninde en Tremelo zijn heel wat kunstwerken rond Damiaan te vinden. We zetten ze even op een rijtje: Damiaanmuseum Het geboortehuis van Pater Damiaan in Ninde waarin het museum gevestigd is, is de belangrijkste en grootste bezienswaardigheid. borstbeeld aan Damiaanmuseum Aan het geboortehuis vindt u een bronzen kop van Damiaan. Het werk is van André Verbruggen, familielid van Damiaan. Het werd onthuld op 4 oktober 2009 tijdens de viering naar aanleiding van de heiligverklaring van Pater Damiaan. beeld in kerk Ninde In de kerk in Ninde bevindt zich op het hoogkoor het 2 meter grote beeld van Aloïs De Beule. Het Damiaanbeeld stond indertijd in het Paviljoen van het Kerkelijk Leven' op de wereldtentoonstelling van Brussel in 1935. Het werd later aangekocht door de paters Picpussen en kreeg een ereplaats in het toenmalige klooster. In 1988 schonk de geriatrie het aan de parochie van de Zalige Damiaan De Veuster. schilderij in kerk Ninde In de kerk in Ninde hangt ook een groot schilderij van Rafaël Gorssen, die Damiaan als de barmhartige verzinnebeeldt. glasraam in kerk Ninde In de kerk van de Zalige Pater Damiaan in Ninde kan u ook een glasraam bewonderen van de hand van Daniël en Daan Theys, glazeniers uit Holsbeek. Het glasraam werd ingehuldigd op 3 januari 2010 (Damiaans geboortedag). beeld in kerk Tremelo In de doopkapel van de kerk in Tremelo-centrum waar Damiaan op 3 januari 1840 werd gedoopt, staat sinds 1994 een houten beeld van hem. Voor de realisatie van het werk deed men beroep op kunstenaar Leo Cambré uit Herentals.Het beeld is vervaardigd uit eikenhout uit de streek. Cambré inspireerde zich op het wandtapijt dat zich in het Damiaanmuseum bevindt en de levensloop van Damiaan weergeeft. We zien in de doopkapel een forse Damiaan met Hawaiiaans kindje op de arm. Een haarbles valt over zijn voorhoofd. Toch is de aantasting door lepra reeds licht zichtbaar. Damiaan is een stukje van zijn oor kwijt! schilderij in kerk Tremelo In diezelfde doopkapel van de kerk in Tremelo hangt een schilderij van de jonge Damiaan, gemaakt door de Gentse schilder Rudall. glasraam in kerk Tremelo In de kerk van Tremelo zijn twee glasramen gewijd aan Pater Damiaan. Het eerste glasraam in de linkerbeuk toont ons Damiaan bij zijn wijding door Mgr. Maigret op pinksterzondag 1864 in de kathedraal van Honolulu. Het draagt als opschrift: Pater Damiaan ontvangt het missiekruis.' Damiaan draagt het zwarte kleed van zijn orde. In zijn rechterhand houdt hij een wimpel waarop Molokaii staat geschreven. Het raam werd geschonken door Mevrouw Uytterhoeven.
Het glasraam in de rechterbeuk werd door de parochie zelf aangekocht. We zien een slanke jonge priester, in de fleur van zijn leven. De jonge Damiaan is gekleed in een zwarte soutane met wit schoudermanteltje. Hij legt zijn linkerhand beschermend om de schouder van een melaatse, die naar het kruis in Damiaans rechterhand kijkt. beeld op gemeenteplein Tremelo Tussen de kerk van Tremelo en het gemeentehuis staat sinds 1963 een standbeeld van Damiaan. Het is in brons gegoten, naar een origineel van Jan Boedts. De kunstenaar liet zich inspireren door het werk van Constant Meunier, dat zich naast de St.-Jacobskerk in Leuven bevindt. De onthulling van het standbeeld gebeurde door Mevrouw Stephanie Eraly-De Veuster, achternicht van Pater Damiaan, in november 1963.
Damiaan wordt voorgesteld met aan zijn voeten twee melaatse kinderen. De missionaris is een jonge man met een hoofd dat wat buiten verhouding is tot de kleine gestalte. Er is in het geheel geen overeenkomst te vinden met fotomateriaal dat van Damiaan bekend is. De beide lepralijders ogen erg westers. Ze zijn in lompen gehuld. Hun ganse houding is bewogen en krampachtig. Eén van de kinderen is zelfs stervende. beeld in gemeentehuis Tremelo In de inkomhal van het gemeentehuis staat een buste van Damiaan, vervaardigd door Tremelonaar Flor Hermans
Start : Aan de sporthal van Halen Afstand : 7,5 km Bewegwijzering : Geel GPS : N50 56.729 E5 06.787
DE ROUTE :
Deze wandeling gaat voor een groot deel over de oude spoorwegbedding,omgebouwd in 1994 en omgedoopt in De Ijzerenweg
Met de rug naar de ingang gaan we links de Sportlaan uit naar de Sint-Barbaraplein daarna nemen we over een aantal kilometers de oude spoorwegbedding tot we naar links de Bosstraat ingaan,daarna-- --Bosstraat--Corneliusstraat--Ertsenrijkstraat--Holakenstraat-- Ertsenrijkstraat--Firmin Jacobslaan--Raubrandplein--Sporthal
Halen is een stad in de provincie Limburg in België. De stad telt ruim 9000 inwoners en behoort tot het gerechtelijk kanton Hasselt 2 en het kieskanton Herk-de-Stad. De Sint-Petruskerk van HalenTijdens de Eerste Wereldoorlog vond hier in 1914 de Slag der Zilveren Helmen plaats waarbij de Belgen een overwinning boekten op de Duitse cavalerie. In de gemeente vind je een museum dat herinnert aan die slag.
De Gete en de Velp stromen door de gemeente. De graanwatermolen Rotemse molen op de Velp werd in 1646 gebouwd in opdracht van de cisterciënzerinnen van de abdij van Rotem, een gehucht van Halen. Deze molen is samen met een poortgebouw uit 1669 en een hoeve alles wat er nog rest van de abdij.
Halen behoort tot het Hageland en maakte tot voor de Franse bezetting deel uit van het Hertogdom Brabant. Net zoals Zoutleeuw was Halen een middeleeuwse vestingstad die de verdedigingslinie vormde tegen aanvallen van het Graafschap Loon en het Prinsbisdom Luik. In Halen vloeien de Gete, Velp en Herk in de Demer. Tijdens de Middeleeuwen was Halen een overslagplaats waar de lading van de grotere binnenvaartschepen overgeladen werd op kleinere binnenvaartschepen die als bestemming Zoutleeuw, Tienen of Sint-Truiden hadden.
Te Halen was de lakenhandel de grootste economische activiteit. Op de locatie van het huidige gemeentehuis stond in de Middeleeuwen de Lakenhal.
De verdediging van Halen bestond uit een slotgracht met een ringmuur gebouwd uit ijzerzandsteen.
De kerk van Halen dateert uit de 11e eeuw. Het bovenste gedeelte van de toren werd na de Eerste Wereldoorlog bijgebouwd.
De Ijzerenweg Op 21 september 1837 werd de nieuwe spoorlijn Leuven-Tienen ingereden. Op 2 april 1838 nam men de lijn Tienen-Waremme in gebruik . In de loop van de 19de eeuw werden ook de lijnen Tienen-Hoegaarden-Geldenaken-Namen en Tienen-Diest-Mol tot stand gebracht. Voor de opkomende Tiense industrie had het spoorverkeer een aantal belangrijke voordelen. De reisduur werd immers aanzienlijk ingekort, de transportonkosten werden gedrukt en voor de eerste maal in de geschiedenis kon men op een vrij gemakkelijke manier grote hoeveelheden goederen vervoeren.
Start :Aan het Vissershuis in Zammel-Geel Afstand : 7,3 km Bewegwijzering : GPS : N51 05.640 E4 56.695
DE ROUTE :
We starten aan café het Vissershuis en nemen de Veerleseweg of de N127 richting De Nete .Op de brug zie je dat de Nete en de Laak tesamen komen We verlaten de Veerleseweg die op dit punt overgaat in de Grote Steenweg en gaan rechts de Westelseweg in;daarna --Goorbeek--Kaaibeek--Kaaibeeksedijk--Verlorenkost--Sint-Lambertusstraat--(we steken de Merodedreef over)--Rodekruisstraat--Goorken--Zoggestraat--Guldensporenlaan--Zoggestraat--Goorakker--Breerijt--(we steken de N19 over)--Smallerijt--Start
Op de route:
--De Nete en de Laak --Houtzagerij --Kippensoorten --Grote Boerderij --Rusthuis --Het Gildenhuis --Vrije Sint-Lambertusscholen --Voetbalclub Westerlo en speelvelden --Kleine Industriezone --Brouwerij Fisser
Zammel is een dorp in de Belgische provincie Antwerpen. Het dorp ligt in het uiterste zuiden van de stad Geel, bij de Grote Nete.
Sint-Laurentiuskerk te ZammelIn Zammel stond vanaf de middeleeuwen een aan Sint-Laurentius gewijde kapel, en deze werd in 1536 verheven tot parochiekerk. In 1795 werd ze gesloopt wegens bouwvalligheid en in 1847 herbouwd in vroege neogotiek, naar een ontwerp van Eugeen Gife. De toren kwam in 1864 gereed en was een ontwerp van J. van Gastel. In 1998 kwam een restauratie gereed. De kerk bezit neogotisch meubilair uit 1846 en een eiken preekstoel in barokstijl uit omstreeks 1630 van de hand van E. Verbuecken.
De Sint-Dimpnakapel bevindt zich aan de Sint-Gerebernusstraat tussen Zammel en Oosterlo. Volgens de legende verbleef Dimpna hier in een kluizenaarshut totdat zij door haar vader werd ontdekt. Hier ontstond dan ook een bedevaartsplaats met een kapel en een Sint-Dimpnaput, aan het water waarvan miraculeuze krachten werden toegekend. Bij het kapelletje werd in 1627 een linde geplant. In 1697 werd een grotere kapel met strodak ingehuldigd. Ze werd vernieuwd in 1780, waarbij een leien dakbedekking werd aabgebracht. Omstreeks 1870 werd de kerk verbouwd en na de Tweede Wereldoorlog werd er een rechterportaal aan toegevoegd. In 1990 werd de kapel gerestaureerd.
De kapel bezit een geplychromeerd kruisbeeld uit het begin van de 18e eeuw en een Sint-Dimpna altaar van gemarmerd hout uit 1711 dat geschonken werd door Anthoon Hendrickx.
Ne Flierefluiter In 1982 broeide er iets bij Peter Vissers, hij was al 13 jaar biersteker, en voelde in zn rug dat er nood was naar iets nieuws.
Volgens Peter was er nood aan een pittig blond bier dat iets straffer was dan de gewone pilsbieren. Van streekbieren was er toen nog geen sprake, er zijn er naderhand wel veel gevolgd, maar bij de eerst was hij toch weer. Peter ging op zoek naar een recept en naam. Via NDDB (nat. Dienst voor de debiet van bier) later BSB (Belg. Dienst voor de serveerkunst van het bier) waar hij een voortrekkersrol in speelde, maar dat is een ander verhaal, kwam Peter in contact met Theo Vervloet van brouwerij De Smedt uit Opwijk, bekend van Affligem, Postel, ed. Deze zag wel een markt voor dit bier en samen kwamen ze tot een akkoord. De Smedt ging voor Peter zijn bier brouwen. Maar toen moest er nog een naam komen. Peter was een getogen Westelnaar en ging dus op zoek op eigen bodem. Zo kwam hij via Pros Leemans bij de oude spotnaam van de westelnaren FLIEREFLUITER terecht.
In Mei 1982 was het zover, NE FLIEREFLUITER werd officieel boven de doopvond gehangen en geboren was deze. Aanvankelijk was het een blond doordrinkbier van 7 % vol alc, afgevuld in flesjes van 25cl. Sinds 2003 is deze levensgenieter gegroeid, het is een volwassen degustatiebier geworden, van het tripeltype, met een alcoholgehalte van 8,5 % vol. Alc. En afgevuld in 33 cl. Of 75 cl. Flessen. Sindsdien verdient, meer dan terecht, dit bier de titel van een rasechte blonde tripel. Deze tripel van hoge gisting heeft een heel aangenaam boeket van fijne aromatische hopbloemen waardoor je in de royale afdronk vooral een typerende hoppige bitterheid smaakt. De hergisting op de fles geeft aan Ne Flierefluiter die extra dimensie waardoor het echt genieten wordt van dit zijdezacht mondgevoel.
Starten doen we op één van de parkings van de Halve Maan We gaan richting Leopoldvest,( richting station)de eerste weg rechts waar we de Grote Beer op de Demer in diest overgaan ,onmiddelijk rechts en daarna links het pad volgen Het pad loopt langs de buitenvisvijvers De Fossé van het domein. Daarna volgenHalve MaanplaatsWijngaardstraat--steken de N2 overBevrijdingsstraat--Kloosterbergstraat--rechts langs het rusthuiseerste veldweg rechtslangs de woonwijk tot op de FabioalaanTulpenstraat--Emile VanderveldestraatSpeelhofstraat--Ringweg N29 overstekenKautershoek--Hasseltsestraat--Wolvenstraat--Graanmarkt--rechtdoor de ingang vanDe Warande--we lopen het park rond tot we terug komen aan de ingang ,daarna rechts Sint JansstraatKoestraat--Grote marktZoutstraat--Brouwerijstraat--Michel TheysstraatSchaffensestraat--Begijnstraat--door de grote poort naar start
Op de route :
--Grote Beer op de Demer --Halve Maan --Lindemolen --Rusthuis --Winkelstraat --Warandepark --Oorlogsmonument 1914-1918 --Kunstwerk De Smid --Lakenhalle --Sint-Sulpitiuskerk --Stadhuis --Refugehuis Abdij van Tongerlo --Standbeeld De Bierproever --Gevel van Brouwerij Cercle --Ziekenhuis --Brouwerij De Loterbol --De kromme Toog --Begijnhofpoort --St Catharinakerk --Het Begijnhof
Diest Was een graafschap van het Karolingische rijk. De stad dankte haar opkomst aan haar gunstige ligging: Diest lag langs de handelsweg Brugge-Keulen en aan de rivier de Demer. In 1229 kreeg Diest stadsrechten van Hendrik I, hertog van Brabant.
In de 14de en 15de eeuw leefden de inwoners in grote welstand door een drukbezochte landbouwmarkt, graan- en veemarkten, maar vooral door de lakennijverheid en -handel. Het Diestse laken was op bijna alle grote West-Europese markten te koop.
Oranje-NassauIn 1499 kwam Diest door ruil in het bezit van Engelbrecht II van Nassau, graaf van Nassau. Een van zijn opvolgers, René van Châlon, voerde ook de titel Prins van Oranje. Zo bleef Diest eigendom van het huis Oranje-Nassau tot 1795, toen de Zuidelijke Nederlanden bij Frankrijk werden aangehecht. De oudste zoon van Willem van Oranje, Philips Willem, ligt er begraven in de Sint-Sulpitiuskerk. Heden ten dage voert koningin Beatrix der Nederlanden nog steeds de adellijke titel Barones van Diest.
Het begijnhof van Diest is een historische stadswijk in het noordoosten van de oude binnenstad van Diest waar vroeger de begijnen woonden. Dit begijnhof rekent men tot het stadstype, hetgeen betekent dat de huizen langsheen straten staan (zoals in een 'ministad') en niet rondom een groot centraal plein.
Het Diestse begijnhof werd in 1253 gesticht door Arnold IV, heer van Diest.
De Sint-Sulpitiuskerk te Diest is een gotische parochiekerk aan de Grote Markt , waar in 1618 Philips Willem, oudste zoon van Willem van Oranje en diens eerste vrouw Anna van Buren, bijgezet werd. De kerk ontleent zijn naam aan de heilig verklaarde Sulpitius (7e eeuw).
De Lindenmolen is een standerdmolen in de Belgische stad Diest. Deze molen, die vanaf 1742 maalde op de Doodsberg te Schaffen, werd door de nieuwe eigenaar Petrus Alen verhuisd naar Assent waar ze in 1887 in bedrijf werd gesteld.
In 1953 werd de molen stilgelegd en maalde men een tijd verder op elektriciteit. Felix Alen schonk de molen aan de stad Diest, hierin gesteund door de toenmalige stadsarchivaris Van Der Linden, naar wie de molen werd genoemd. Sinds 1960 staat ze op de stadswallen, dichtbij de ingang van het domein Halve Maan.
De molen is sedert 2005 opnieuw in bedrijf; de nieuwe molenaar is iedere eerste zondag van de maand actief.
Start :Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria Oud-Turnhout Afstand :9 km Bewegwijzering : GPS : 51.308093 NB / 5.011905 OL
DE ROUTE :
Een aardige wandeling met natuur en een blik op de mooie buitenwijken van Oud-Turnhout (België). Kapitale villa's komt u onderweg tegen. Zo groot dat je je afvraagt waarom een normaal gezin zoveel ruimte nodig heeft. Dat zal voor een normaal mens wel niet te vatten zijn. De route gaat over goed begaanbare paden en rustige wegen. Onderweg komt u horeca tegen.
We starten deze route bij de Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria in Oud_Turnhout (België). Op een doordeweekse dag is daar voldoende parkeerplaats. De start van de wandeling ligt tegenover de kerk. Bij het oversteken van de drukke weg even goed uitkijken. Je kan er gebruik maken van de handbediende verkeerslichten om het oversteken veiliger te maken.
Daarna hebben we -- We steken de N18 over Witte BremlaanOude Arendonkse BaanGuldenweg-- TorfveldVlinderweg--Lintbekelaan--Staatsbaan--Engelstraat--Jagersstraat--Rhoode-- Steenweg op MolOverheide--Bos en veldwegBlijkerstraat--Kromme Schoutstraat-- Grote SchoutstraatEchelstraat--Schoutenhoefstraat--Staprijk--Langs de Maria grot terug naar start
Op de route :
--kerk van Zwaneven --Kapel de Lint --Alta Ripa II --Oorlogsmonument --op kruispunt Jagersstraat - Rhoode staat een tweede oorlogsmonument sinds 18 september 2010. --Restaurant De Lint --Ruiterskuil --Maria Grot
Kerk van het Onbevlekt Hart van Maria De kerk is ingezegend in 1956 en parochiekerk van het Zwaneven sedert 1966. Zij is toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria, Koningin der Wereld. Kerk Onbevlekt Hart van Maria. Moderne eenbeukige kerk met transept en rechth. koor, van 1934, naar afwijkend ontwerp van F. Van den Daele (onder meer zonder toren en met één schiptravee minder dan voorzien).
Opgetrokken uit gele baksteen op een sokkel van bruine baksteen en afgedekt door leien zadeldaken met op de kruising moderne dakruiter. Z.O.-puntgevel gemarkeerd door een rechthoekig ingangsportaal (circa. 1981), drielicht en bekronend kruis. Schip van twee traveeën, bestaande uit per drie gekoppelde rechthoekige vensters, geritmeerd door steunberen. Bepleisterd en witbeschilderd interieur met houten spitstongewelf.
Oorlogsmonument Op 11 juli 1941 maakte de Wellington 1c (R1184 BH-C) van het 300 Poolse squadron gelegen in Swinderly (GB) een crash landing op deze plaats. Gelukkig overleefde de hele bemanning deze crash, maar was hun ontsnapping minder succesvol. De rest van de oorlog bleef de bemanning in gevangenschap.
Ruiterskuil De naam van Hoeve Ruiterskuil verwijst naar een oude kuil achter de hoeve. Tijdens een ruilverkaveling is de kuil drooggelegd en als weiland in gebruik genomen.
Met dank voor de reaktie en aanvulling van Hubert Michiels Werkend lid Heemkundekring Corsendonca Oud-Turnhout
Start : Aan het VVV kantoor van Baarle Nassau Afstand : 12 km Bewegwijzering : GPS : N51 26.614 E4 55.709
DE ROUTE :
Dit is nu een wandeling die alle kanten uit kan,en daarmee wil ik zeggen dat je er zowel een stadswandeling ,als een korte of een middenlange van kan maken want deze wandeling heeft maar liefst 3 lussen
We vertrekken aan de kerk in Baarle-Nassau,waar ook het VVV kantoor te vinden is, Met onze rug naar de kerk gaan we rechts naar de Chaamseweg,daarna ;
--Belslijntje--kerkstraat--Pastoor de KaterstraatAkkerstraat--Heimolen--Eikenlenbosch--veldweg of pad tot op Gorpeindterug op de Heimolenrechts op het bospad tot in Tommel--ParallelwegBelslijntje--Kerkstraat--Pastoor van HerdegomstraatAmalia van Solmstraat--N119Kapelstraat--Klokkenstraat--Oosteinde--Sint-Annaplein--terug naar start
Op de route :
--Baarle Nassau --Belslijntje --BiB --Loveren --Bromfiestsloperij --Herberg De Swaen in Loveren --Kasteel en natuurcamping De Heimolen --Eikenlenbosch --Gorpeind --Tommel --Standbeeld van De Smokkelaar --Gemeentehuis en het Sint-Annaplein
Baarle-Nassau Is een gemeente in de provincie Noord-Brabant, ongeveer 15 kilometer ten zuiden van Tilburg. Baarle-Nassau vormt samen met de Belgische gemeente Baarle-Hertog het Kempense dorp Baarle.
Het grondgebied van beide gemeenten loopt met name in de kern van Baarle flink door elkaar. Er zijn 22 exclaves van Baarle-Hertog in Baarle-Nassau en acht exclaves van Baarle-Nassau in Baarle-Hertog. Een aantal van deze Nederlandse exclaves vormt weer enclaves binnen de Belgische enclaves in Nederland
Baarle-Nassau had vroeger twee stations welke onderdeel uitmaakten van het Bels lijntje. Een in het dorp zelf en een bij het gehuchtje Baarle-Nassau Grens.
Naar aanleiding van de RTL-4 uitzending besluiten acht ex VN militairen die op 29 maart 1993 uit Bosnië-Herzegovina terugkeerden om op 1 april 1993 een ludieke actie te houden in Baarle-Hertog. Zij richten op de Singel tussen de kerk en huis Bax een VN-Checkpoint in compleet met 8 blauwhelmen en 2 VN-vlaggen. Zij controleren daarbij de Nederlandse auto's die Baarle-Hertog binnenrijden. De Nederlanders mogen doorrijden als ze beloven geen acties te ondernemen die kunnen leiden tot annexatie van Baarle-Hertog door Nederland.
Bels Lijntje
Is de naam voor het Nederlandse deel van Spoorlijn 29 tussen Tilburg en Turnhout.
Tot 1865 werd het hele gebied tussen Turnhout en Baarle-Nassau beheerst door uitgestrekte heidevelden. In dat jaar werd gestart met de aanleg van de spoorlijn tussen Turnhout en Tilburg en werd het station Weelde-Merksplas (ten zuiden van de Steenweg op Zondereigen) gebouwd. De spoorlijn werd aangelegd en uitgebaat door de "Grand Central Belge", waardoor de spoorlijn in de (Brabantse) volksmond "Bels lijntje" werd genoemd.
In 1989 werd over de bedding een fietspad aangelegd van Tilburg (Oude Warande) naar Turnhout. Tot 1993 ontbrak er een stuk fietspad tussen Baarle en de grens. Maar vervolgens verdwenen ook aan de Nederlandse kant van de grens de rails en werd in 1993 het fietspad doorgetrokken. Bij de aanleg werd een grote hoeveelheid grond verplaatst van de aansluiting met het fietspad op Belgisch grondgebied naar het terrein tegen de Zevenhuizenbaan. Alleen bij Alphen kon er een stuk fietspad niet over het spoortraject aangelegd worden, doordat er reeds bebouwing was gerealiseerd.
BohnengasseBachstrasse--Haus Waldfriedendoor het woud tot de L24-- Heidehof tot op K52rechtdoor langs de vulkangartenWaldstrasse--start
We wandelen ook door het bosgebied van Heidenkopf en Weidesch-Berg
Landgasthof Steffelberg
Dit hotel in Steffeln wordt beheerd door een gezin en ligt in het hart van de Vulkaneifel. Het is omgeven door vulkanen en vulkanische meren. Het is een prima keuze voor een actieve vakantie in een prachtig landschap.
De comfortabele kamers van het Vulkanhotel Steffelberg bieden u alle moderne faciliteiten, zoals gratis draadloos internet en een kluisje.
In de omgeving kunt u heerlijk wandelen, fietsen en paardrijden. Als u een eigen paard meeneemt, kunt u gebruikmaken van de stallen van het hotel.
Ook kunt u gewoon heerlijk ontspannen op het terras van dit hotel.
In het restaurant van het Vulkanhotel Steffelberg kunt u genieten van regionale, creatieve cuisine. Er zijn maaltijden met een vulkanisch thema en ook de drankjes en het decor in die stijl zorgen voor een uniek diner.
Aan het einde van de dag kunt u nog een drankje doen in de gezellige bar van het hotel.
Start : Aan de kerk van Weismes Afstand : 10 km Bewegwijzering : GPS : N50 24.898 E6 06.702
DE ROUTE : Vertrekken aan de kerk --> Rue du centreRue d'EupenRue du VivierRue du MoulinRoute de la carriereRoute de HotteuxRoute des Aminceslinks het bospad tot op Route de Waimes-- rechts heyt bospad tot op Route de GihasterChemin de FréneuxRue des HétresRue du Bac Over het rond punt naar het vertrekpunt
Weismes (Frans: Waimes, Duits: Weismes) is een plaats en faciliteitengemeente (voor de Duitstalige minderheid) in het arrondissement Verviers in de provincie Luik in België. De gemeente telt ruim 6500 inwoners en wordt tot het gebied van de Oostkantons gerekend.
Weismes ligt ten oosten van de bekende plaats Malmedy. Het noordoosten van het gemeentelijk grondgebied grenst aan Duitsland en bevat en belangrijk deel van de Hoge Venen. Het is de hoogstgelegen gemeente van België, de heuveltoppen bereiken hoogtes van meer dan zeshonderd meter, onder andere met het Signaal van Botrange (694 meters). Door de gemeente stromen de rivier de Amblève en de riviertjes de Warche en de Warchenne. De Roer vind ook zijn bron op het gebied van de gemeente, naast het Signaal van Botrange.
Weismes herbergt onder andere het Meer van Robertville (Lac de Robertville, een stuwmeer) en de Burcht Reinhardstein op haar grondgebied. Deze twee plus de bijbehorende plaatsjes Robertville en Ovifat maken deel uit van het natuurreservaat de Hoge Venen.
Start :Aan de kerk van Melin Afstand : 8,5 km Bewegwijzering : groene rechthoek GPS : N50 44.375 E4 49.643
DE ROUTE :
Ontdek het dorpje Mélin, de wieg van de Gobertangesteen,en het gehucht Sart-Mélin, op het plateau tussen de Grote Gete en de Dijle.
Bewonder het rijke erfgoed van gebouwen, opgesmukt met de witte plaatselijke stenen. Laat je betoverendoor de kapellekes, hoevetjes en grote vierkantshoeven langsheen de wandeling.
Geniet van de mooie holle wegen of uitzichten over het bouwland.
Veel wandelplezier!
Je vind de volledige routebeschrijving op onnderstaande link
