HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
26-12-2008
Postel
WANDELING POSTEL (OP AANVRAAG)
Vaartwandeling
Start : Aan de abdij van Postel
Afstand : 10 km
Bewegwijzering : Rood met gele pijl
DE ROUTE :
Je vertrekt met je rug naar de abdijpoort en gaat rechts door de Abdijdreef.
Waar de weg naar rechts draait, zie je links een unieke en milieuvriendelijke rietveldinstallatie die het afvalwater van de abdij en de omliggende horecazaken zuivert.
Na 1 km sla je links de Arendonkse weg in.
Aan ontginningsplannen ontbrak het omstreeks de helft van de 19'" eeuw niet in de Kempen. Zo wou men hier een spoorweg naarTurnhout aanleggen. De plannen werden wel niet uitgevoerd, maar wel werd deze weg al vlug 'ijzeren weg' genoemd. Maar meestal wordt hij nu toch als 'Varkensdijk' aangegeven.
De schaduwrijke oude weg daalt langzaam en na 2 km staat rechts het boswachtershuis.
Recht over dit huis loopt een weg naar de Ronde Put.
Vroeger was dit een uniek hoogveengebied dat dankzij het geringe aantal grootgrondbezitters, relatief ongerept bleef. In 1957 startte men met uitvening: het laatste grote hoogveen van Laag- en Midden-België ging voor de turfschup!
De ontstane plas werd vis kweekvijver en het omliggende land werd benut voor land- en bosbouw en voor jacht. De natuur is echter krachtig en inventief. Het open water wordt nu met witte waterlelies getooid en is omgeven door fraaie rietkragen. Op de zuidelijke en oostelijke oevers ontwikkelden zich een moeras en een vochtige heide met prachtige plantenboeketten. Je vindt hier ook de bronnetjes die aan de oorsprong liggen van de Kleine Nete.
Rond al deze nattigheid staan pijnbomen (dennen) en berken. Het geheel is een waar rust-, nest-, broed-, foura- geer- en leefgebied voor zoogdieren, vlinders, libellen,amfibieën en vooral vogels.
Ooit telden vogelliefhebbers hier 86 soorten trek- en broedvogels.
In gans Postel telde men een kwart eeuw geleden een 130-tal soorten vogels!
Het Vlaams Gewest heeft het belang van dit gebied ingezien en is enkele jaren geleden overgegaan tot de aankoop van de Ronde Put en zijn omgeving. Momenteel zit gans het gebied in een natuurontwik- kelingsfase.
Een eindje voorbij het boswachtershuis kom je aan de Turnhoutse Vaart waar je naar links gaat.
Even nog een blik naar rechts waar je de brug ziet over de E-34, de snelweg van Antwerpen naar Eindhoven. Het kanaal, waar je langs loopt, werd in 1845-1846 gegraven. Het verbindt Dessel met Turnhout en is 25,8 km lang. Twintig jaar na de eerste graafwerken werd het kanaal tot 5t.-Lenaarts en in 1875 tot Schoten verlengd. Vandaag spreekt men dan ook van het kanaal Dessel- Turnhout-Schoten. Destijds hadden de Kempenaars om dit kanaal gesmeekt. De economische ontreddering door de mechanisering van de spinnerijen en weverijen werd nog verergerd door voedselschaarste. In 1845 waren er bijna geen aardappelen en in 1846 sloeg, ten gevolge van de droge, hete zomer, het roest in de rogge toe. De armoede, de honger en de ellende waren groot. Het kanaal zou mineraal rijk water aanbrengen, wat de landbouwproductie ten goede zou komen. Later zou de industrie zich her en der langs het kanaal komen vestigen. Vooral voor de delfstoffen en bouwmaterialen was dit kanaal van levensbelang. Voor de smokkelaars was de vaart echter een 'groote koeijenassie'! (inmenging)
Voor het graven van het kanaal mocht de laagste bieder aan de prijs van 934.000 BEF aan de slag.
Op een gegeven ogenblik waren er aan dit gigantische werk 1835 arbeiders werkzaam, waarvan 1819 gravers. Zij gebruikten hiervoor 1740 kruiwagens en 8908 planken en balken om met die kruiwagens over te rijden. Zij verzetten op die 25,4 km iets meer dan 1 miljoen kubieke meter grond. Wie goed kijkt, zal merken dat het kanaal hier bijna volledig bovendijks ligt. De breedte van de bedding bedraagt gemiddeld 50 meter. Het kanaal zelf is 21 m breed en heeft een diepte van 2,7 tot 3 meter. Op dit ogenblik is de economische activiteit afgenomen en is het kanaal een paradijs geworden voor vissers, fietsers, wandelaars en 'bootsmen' van plezierboten.
Bij de Molse kanalen ligt ook de oorsprong van de ontginning van het witzand, dat Mol over de ganse wereld bekend gemaakt heeft. Bij de graafwerken aan het kanaal werd het wit zand op de oevers gestort. Er werd niet verder naar omgekeken, omdat het voor de landbouwers toch onvruchtbare grond was. Wanneer een schipper met zijn boot, geladen met wit zand, vanuit Zeebrugge over het kanaal naar de Luikse glasblazerijen voer, nam hij een monster mee van het Molse witte zand.
Uiteindelijk bleek het van betere kwaliteit te zijn dan hetgeen hij aan boord had.
De uitbating begon eerder primitief: het zand werd bovengehaald met linnen schepnetten. Thans wor- den heel wat moderner middelen, als zuigers, . gebruikt om het zand onder water op te zuigen.
De witzanduitbatingen hebben ook aan de basis gelegen van de glasfabrieken van Mol-Donk en Mol- Gompel.
Aan het idyllisch wipbrugje steek je voorzichtig de weg Retie-Postel over en ga je verder langs het kanaal. Juist voorbij de zwaaikom zie je hoe een beekje onder het kanaal doorloopt. Daarnaast sla je het zandweggetje langs de beek in dat aansluit op de Miel Ottenroute. Op dit punt zie je schuin links Camping Familiestrand, waarvan de plassen ontstaan zijn na turfwinning.
Je gaat naar rechts en hier vallen de grillig gevormde pijnbomen op. De oervorm van deze pijnboomsoort was zeker één met sterk gewrongen stammen en takken. Door cultiveren is men erin geslaagd om meestal mooie rechte stammen te verkrijgen, die na behandeling een duurzaam hout afleveren.
Aard van de weg : verharde en onverharde wegen die helemaal geen moddertoestanden zullen geven
WAT KOM JE TEGEN :
- Het Hertogenwald
- Petit Lys
- Route la Gileppe
- Trou Malbrouk
- Croix Grisard
- Route du trou du loup(Wolvenweg)
Membach ligt iets ten zuidwesten van Eupen, aan de noordelijke rand van het immense Hertogenwoud.
In dat woud heeft men het riviertje de Gileppe afgedamd.
Enkele decennia terug is de capaciteit van het stuwmeer vergroot tot 25 miljoen kubieke meter water.
Om die grote plas heen loopt er een wandelweg.
Het wandelparcours kronkelt door dat deel van het Hertogenwoud, dat zich uitstrekt tussen Eupen en het stuwmeer, aan weerszijden van de N620, een van de schilderachtigste wegen van België.
Die weg verbindt, dwars door het woud heen, de N68 (Eupen - Baraque Michel - Malmedy) met de N629 (Eupen - Jalhay).
Ongeveer halverwege bereik je de bekende plek Chêne du rendez-vous, waar vroeger een stokoude eik stond bij een kruispunt van boswegen, met parkeermogelijkheid. De boswachterij heeft er een informatiebord geplaatst en een aantal wegen wandelvriendelijk gemarkeerd
Het gebied van het Hertogenwald is de Noordwestelijke uitloper van het grootste natuurreservaat van het Waalse Gewest: Het natuurreservaat van de Hoge Venen. Het wordt aan de noordkant begrensd door de stad Eupen en door de Vesdre, aan de oostkant door de vallei van de Helle, aan de zuidkant door de Hoge Venen en aan de westkant door de vallei en de dam van de Gileppe. Door de nabijheid van het toeristische gebied van de Hoge Venen en van de Duitse en Nederlandse grens, ondervindt heel het massief behoorlijk wat druk ten gevolge van recreatie, vooral tijdens de weekends en het sneeuwseizoen. Administratief gezien is dit gebied volledig in handen van de staat en maakt het deel uit van de houtvesterij van Verviers.
Meer en stuwdam van de Gileppe
Een zeer imposante stuwdam, gebouwd in de negentiende eeuw, met een hoogte van 62 m en een lengte van 320 m. Hij houdt 26,4 miljoen m³ water tegen. De panoramische toren van 77 m hoogte met belvédère biedt een onvergetelijk zicht op deze site. Voorlopig is de toegang gratis. De beroemde leeuw van de Gileppe, monumentaal kunstwerk van Felix Bourré, is 13,5 m hoog en 16 m lang en weegt meer dan 300 ton. Een prachtige plaats om te wandelen met een uitzichtpunt op 77 m hoogte. stuwdam van de Gileppe
- Op onze route komen we niet minder dan 7 kapellekes tegen
Zegelsem, als pittoresk dorpje in de Vlaamse Ardennen,kan bogen op een prachtig golvend landschap bezaaid met bosjes, beekjes, en leuke paadjes, met vooral mooie afwisselende panoramas over het ongerepte natuurschoon. Niet te verwonderen dat hier een echt wandel- en fietsparadijs voor het grijpen ligt. Zegelsem wordt dan ook dagelijks bezocht door tal van wandelaars en fietsers.
De Zegelsemse wegen en paadjes worden ook bijna jaarlijks aangedaan door de grote mars Dwars door Brakel en andere belangrijke wandeltochten uit de omgeving. En Zegelsem kent bovendien een eigen organisatie met telkenjare bijna duizend deelnemers, nl. de Kasseidorptocht, die jaarlijks op de zaterdag van het derde weekend van september wordt ingericht ter gelegenheid van de Kasseifeesten Zegelsem.
De parochie Zegelsem is zeer oud, zelfs één van de oudste van de streek. Zij werd gesticht in de achtste eeuw door de St.-Pietersabdij van Lobbes (nabij Thuin aan de Samber). De eerste patroonheilige was St. Petrus maar na de heiligverklaring van de bisschop van Lobbes kreeg de parochie deze laatste als nieuwe patroonheilige: Sint Ursmarus.
Zegelsem is echter vooral bekend als geboortedorp van letterkundige-folklorist Isidoor Teirlinck(1851-1934). Zijn zoon Herman(1879-1967), de beroemde schrijver, bracht er dikwijls zijn vakantie door en in zijn streekgebonden roman Maria Spermalie herkennen we heel duidelijk het dorp Zegelsem en andere deelgemeenten van het huidige Brakel
Heeft in de loop der eeuwen vele veranderingen ondergaan maar bleef uitstekend bewaard.
De molen bleef in werking tot na de tweede wereldoorlog en is sinds 1944 geklasseerd als monument.
In de loop van de volgende decennia kwam de molen echter in verval.
Rond 1990 werden molen en molenhuis grondig gerestaureerd door de Brouwerij van Haacht.
Het molenhuis werd omgevormd tot brasserie en de molen werd maalvaardig gemaakt.
Elke eerste zondag van de maand wordt er gemalen in de namiddag!
De molen bevindt zich op de Molenbeek, vlakbij de samenvloeiingen met de Sassenbeek, de Kraaiwinkelbeek en de Wingebeek. De vallei is een drassig, mooi wandelgebied dat aansluit bij het voor wandelaars vrij toegankelijke Troostenbergbos. De uitgestrekte Gempevijver lokt vele soorten watervogels aan.
De Gempemolen is een rustpunt voor de wandelaars en fietsers die ofwel voor het GR-wandelpad kiezen of gewoon willen wandelen of fietsen tussen De Moedermeule in Gelrode, het kasteel van Horst of langs de Jan-Primusroute. Het bewegwijzerd fietstraject "de Gemperoute" heeft de Gempemolen als startpunt.
Gempe is ontstaan aan het kruispunt van de oude wegen tussen Leuven, Diest en Halen. Rond dit kruispunt, ongeveer halverwege tussen Leuven en Diest en tussen Tienen en Aarschot, ontstond in de middeleeuwen een bedrijvig centrum met een herberg (de afspanning 'de Drie Heringe'), een brouwerij, een watermolen (heden de Gempemolen geheten) en een smidse. Iets verder richting Leuven moesten de reizigers een drassige holle weg trotseren. Het gehucht was een ideale plaats om te overnachten, de paarden te laten rusten en het materiaal te laten herstellen. De verbindingswegen waren in de late middeleeuwen in niets vergelijkbaar met nu.
Het kasteel de Troostemberg te Kleerbeek staat in de vroegere heerlijkheid Broechem, die zich uitstrekte op het grondgebied van St Pieters-Rode en Houwaart. Het kasteel ligt in een prachtige omgeving : het heeft een park " à la Versailles ". Sedert bijna 3 eeuwen is het in het bezit van de familie de Troostemberg.
Op de grens van O. L. Vrouw Tielt is er een kleine, ronde hoogte, die "De Borgstad" genoemd wordt. De sporen van een gracht, die er rond liep, zijn nog duidelijk zichtbaar.
Het Troostembergbos is een prachtig wandelbos waarin enkele mooie beukendreven werden aangelegd.
Ook op de flanken van de Beninksberg en Wijngaardberg in Wezemaal is het aangenaam toeven.
Typisch voor de Hagelandseheuvels die de Winge omringen is deijzerzandstenen ondergrond.
Deze steen werd vooral gebruikt voor hetoptrekken van de plaatselijk kerken en ook veelvuldig verwerkt in voorname gebouwen. Verlaten groeven zijn hiervan nog stille getuigen.
Afstand : 12 km , verkorting 8 km (de stippellijn)
Start : Aan de kerk in Messelbroek ( deelgemeente van Scherpenheuvel-zichem)
Start Coördinaat: N 50.984897-E 4.953074
Bewegwijzering : grote zeskante borden met de de naam van de wandeling op
Aard van de weg : Niet zo geschikt voor rolstoelen en er zijn een paar pittige beklimmingen
De wandeling situeert zich in de buurt van het bedevaartsoord "Scherpenheuvel" (provincie Vlaams Brabant).
Deze wandeling gaat afwisselend over landelijke wegen, dan weer door bossen en een stukje langs de kronkelende waterloop "de Demer".
Messelbroek,
Gelegen in het noorden van het golvend Hageland, kwam voor het eerst in de bekendheid door schenkingen die prins-bisschop Hendrik III verrichte bij de stichting van de abdij van Averbode in 1134.
Door schenkingen van de hertogen van Brabant aan de abdij van Averbode, kwam deze abdij in het bezit van de tiendheffingen in de parochie.
Het dorpje, met zijn 556 ha, kan zeker niet groot genoemd worden.
Een groot gedeelte ervan ligt in de Demervallei (14 meter boven de zeespiegel).
Naar het zuiden toe zijn er twee heuvels, die nog tot in de helft van deze eeuw bewerkt werden, maar nu bedekt zijn met naaldbomen.
Op de Wijngaardberg (45 meter)- de naam doet het al vermoeden - werd in de vorige eeuwen aan wijnbouw gedaan.
De Waaiberg, grenzend aan de Engelenberg, waar ook de scheiding met Keiberg doorloopt, is met zijn 47 meter het hoogste punt. Van daar kon men vroeger bij heldere hemel de zware St.-Romboutstoren van Mechelen waarnemen; door de beplanting is dit nu echter niet meer mogelijk.
Voorts bestaat het grondgebied van Messelbroek uit zanderige gronden, die zeker niet geschikt waren om er zich als keuterboerke probleemloos door het leven te slaan.
In de zeventiende eeuw richtte de hertog van Aarschot een boottrekkersgilde op, voor Messelbroek en Testelt samen, om alzo de arme bevolking enig inkomen te bezorgen.
Arm waren ze inderdaad, maar daarom niet minder gelukkig.
De Naam
De naam Messelbroek zou voortkomen van benamingen als Messelbuch, Messelbuck, Misselbuch en Misselbroeck, die alle 'Mestbroek' (laag moeras) zouden betekenen.
Volgens meester Frans Jans (1909-1955) zou de naam Messelbroek evenwel afkomstig kunnen zijn van Joannes of Jan van Misselbroeck, die zijn vesting (fort) zou hebben gehad tussen Demer en Brielstraat. Op de vermoedelijke plaatst is er nog steeds een verhoging en daar zijn bij akkerbouw stenen aangetroffen die dit vermoeden enigzins staven.
Joannes van Misselbroeck zou zijn bezit afgestaan hebben aan de kerk. De vesting, die de naam "Montfort" droeg, is tijdens de Spaanse overheersing verwoest.
Sint-Michielskerk (de start van onze route)
De huidige neogotische kerk, met uitzondering van de toren, werd gebouwd in 1909 onder leiding van architect P. Langerock. De inwijding vond plaats op woensdag 11 mei 1910. Het geheel is opgetrokken in baksteen met sierelementen in zandsteen.
De zware vierkantige westertoren is opgetrokken in baksteen en omgeven met een muurwand in ijzerhoudende zandsteen van de streek.
Hij dateert van de vijftiende eeuw en heeft vermoedelijk nog de torenspits van 1717. De toren werd volledig hersteld in 1993. Het gelijkvloers van het torengebouw is afgedekt met een platte zoldering. De vloer is geplaveid met witte en blauwe tegels.
De oudste vermelding van Messelbroek, daterend uit 1147, komt voor in een oorkonde, waarin de bisschop van Luik zijn kerkelijke bezittingen in Testelt en Messelbroek tegen een jaarlijkse cijns overdroeg aan de abdij van Averbode.
Er was toen in Messelbroek slechts een kapel, die bediend werd door een kapelaan die ter plaatse bleef, vanaf 1199 mocht de abt van Averbode er een eigen medebroeder als pastoor aanstellen.
Rond 1500 werd er aan deze kapel een koor en een klokkentoren toegevoegd. Deze kerk was ongeveer 13 meter lang. De vierkante toren, die onderaan in bruine zandsteen werd opgetrokken, werd bekroond met een hoge met leien afgedekte torenspits.
In 1765 werd deze kerk afgebroken en vervangen door een nieuwe, gebouwd door Gregorius Godissar, een lekenbroeder van de abdij van Averbode.Deze kerk werd afgebroken in 1908.
De huidige neogotische kerk, met uitzondering van de toren, werd gebouwd in 1909 onder leiding van architect P. Langerock. De inwijding vond plaats op woensdag 11 mei 1910. Het geheel is opgetrokken in baksteen met sierelementen in zandsteen.
Vertrek : Achter het gemeentehuis van Westerlo Afstand : 7.5 km Bewegwijzering : wandelnetwerk De Merode Parking : In de Beeltjesdreef
DE ROUTE : Men volge de nummers : 20-21-6-5-4-3-7-8-9-11-16-20
WAT KOMEN WE TEGEN: -de bib en de sporthal -het boshuis -Paulus de boskabouter -de ster -de Beeltjes -de Asberg -de Kwarekken -het zuiveringsstation -nieuwbouw van de brandweer en de rijkswacht -Het Kasteel De merode -de metro van westel
Start : Kerkplein Mol-Donk Afstand : 7,5 km Bewegwijzering : 4/5 de van de wandeling met een zeskante oranje plaatje met witte pijl Alleen langs het golfterrein is geen afpijling
DE ROUTE :
We komen o.a. -langs de nucleaire site SCK in Mol -De elektrische centrale van Electrabel -de zeilclub en de voetbalterreinen -Het golfterrein -Sas 6 drankgelegenheid maar in de winter gesloten -Het kanaal Bocholt-Herentals -NBR - Nuclea (radio gestuurde modelracecars)
GPS file op :http://nl.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=99041
Borgloon, dat is een prachtig stukje Haspengouws landschap. Je vindt er al wandelend of al fietsend rust en kalmte, waarden die steeds belangrijker worden in deze jachtige samenleving. Onthaasten is de boodschap. Borgloon, dat is ook een pittoresk brokje geschiedenis. Duik mee in het verleden en volg het boeiende spoor van de graven van Loon. Ontdek onze vele kastelen, kerken en monumenten in diverse stijlen. Hier ademen voorbije tijden en spreken de stenen nog ...
Het Schulensbroek, één van de grootste natuurreservaten van Vlaanderen, omvat ruwweg het gebied tussen de dorpskernen van Herk-de-Stad, Halen, Linkhout en Schulen. Door de eeuwen heen heeft zich hier een grote vlakte gevormd waar Demer, Mangelbeek, Herk, Gete en Velpe samenvloeien. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, hebben vele plant- en diersoorten hun thuis gevonden.
Verdroging Eind 1970 is er een wachtbekken aangelegd om het water van de Demer en haar vele bijrivieren eens en voorgoed binnen de perken te houden en om zo het overstromingsgevaar te beperken. De aanleg van dit wachtbekken had grote gevolgen. Haast elke waterloop is verlegd of rechtgetrokken, allemaal om het water sneller af te voeren. Hierdoor begon het langzaam droger te worden in dit natte gat en veranderde de natuurwaarde van het gebied stilletjes aan. De natuur in het gebied was immers al sinds vele eeuwen aangepast aan natte omstandigheden. In de natte gras- en hooilanden, doorsneden met grachten, rietkragen, knotwilgen en meidoornhagen, voelen vele planten en dieren zich thuis. Zo werden meer dan 400 verschillende plantensoorten gevonden bij de laatste tellingen. Ook zijn ruim 250 vogelsoorten waargenomen sinds 1992. Het is dan ook belangrijk dat deze soorten hun natte thuis niet verliezen.
Trage waters Die natte stek willen we met dit project verzekeren. Door het herstel van poelen en oude grachtenstelsels proberen we het water in het Schulensbroek te vertragen. Hopelijk kunnen de vele dieren en planten van deze trage waters profiteren. In het luik trage wegen willen we recreatie en natuur beter op elkaar afstemmen, door een betere uitbouw van de wandelwegen. Zo kunnen mens en dier graag traag genieten in het Schulensbroek.
AARD VAN DE WEG Verhard en niet-verhard; niet geschikt voor kinderwagens.
DE ROUTE :
Start je wandeling op het dorpsplein dat tevens dienst doet als parkeerterrein, schuin tegenover
de Onze-Lieve-Vrouwkerk en recht voor het oud-gemeentehuis.
Van op de parking ga je rechts, door de Dorpstraat.
Wandel rechtdoor, met de nieuwe woonwijk Lindenhof aan je linkerhand.
Op de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorij straat staat een oude linde met een stenen wegkapel
ter ere van de drie zusters.
Volg de geasfalteerde Pastorijstraat. Links zie je de pastorie en rechts liggen enkele visvijvers.
Wandel onder de brug van de Al-snelweg door.
Stap nog 30 m rechtdoor en neem dan links de bocht naar Wissenbeemd.
Aan je linkerhand bevindt zich een varkensvetmesterij.
Rechts stroomt de Begijnenbeek door een bos van elzen, eiken, kastanjes en esdoorns. De verharde
weg gaat over in een kiezelweg.
Links duiken de flanken van de Hermansheuvel op.
Voorbij twee kleine boerderijen aan je rechterkant neem je scherp links de veldweg door het bosje.
Het bordje met 'Verboden toegang' geldt alleen voor het bos en werd hier opgehangen door jagers.
Voor je hier naar links gaat, loont het wel de moeite om even de beek over te stappen en van het
prachtige panorama te genieten.
Zet nu de wandeling door het bosje verder en volg de smalle veldweg met links de beboste helling
van de Hermansheuvel . De veldweg, die op veel plaatsen met hoog gras is begroeid, mondt uit
op een asfaltweg. Rechts ligt de prachtige hoeve 'Elzenhout'
Neem rechtdoor de Zelliksebaan.
Na 100 m kom je aan een stenen wegkapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes . Hier neem je de
weg die naar links de velden inloopt. Het asfalt gaat over in een prachtige holle weg. Na een 200 m
is de weg niet meer verhard. Op het hoogste punt van de holle weg zie je schuin rechts voor je de
kerktoren van Waanrode.
Dan daal je langzaam af tot aan een T -splitsing waar links een stenen wegkapel staat.
Hier neem je een andere onverharde holle weg naar links. Deze weg, die omwomd is met acacia's,
stijgt langzaam.
Neem de eerste veldweg rechts waarna je wordt beloond met een prachtig uitzicht over heel de streek.
Na 400 m dwars je een smal bos en je zet je wandeling verder tussen laagstamboomgaarden met
appelaars en perelaars aan beide zijden van de weg.
Volg deze weg tot het einde bij een T -splitsing. Om dit wandeltraject te volgen moet je hier linksaf.
(Als je hier rechtsaf gaat, 300 m de holle weg volgt tot op een betonweg en dan weer rechts gaat,
100 m verder, kom je aan de wijnhoeve 'Elzenbosch' links van de weg. De wijngaarden liggen
rechtover de hoeve tegen de zuiderhelling.)
Terug nu naar de T -splitsing en daar linksaf. Volg de onverharde holle weg tot op een betonweg en
ga daar naar links. Laat na 600 m de scherpe bocht rechts liggen en loop rechtdoor door de
Struikstraat. Even opletten nu !
Neem de tweede straat naar rechts: deze geasfalteerde holle weg heet ook Struikstraat. Intussen
ben je aan de linkerkant een bloemisterij voorbijgelopen.
Via de Struikstraat klim je naar 78 m hoogte. Op een viersprong ga je rechtdoor naar Doornhof.
Neem de voetgangerstunnel onder de snelweg. Draai dan de eerste asfaltweg links in waar je links
een kippenslachterij ziet.
Neem nu de eerste veldweg rechts en je ziet het centrum van Assent aan je voeten liggen.
Je kijkt ook uit op de fabrieksterreinen van Theuma. In het groene glazen gebouw rechts is een
tropische tuin ondergebracht die echter niet te bezichtigen is.
Daal de kronkelende veldweg verder af, met links een oud eenzaam hoevetje. Rechts kom je aan
de eerste huizen van de woonwijk Lindenhof.
Links zie je de kapel aan de hoek van de Poelbosstraat en de Pastorijstraat.
Ga hier rechts: terug naar de kerk en je vertrekpunt.
WETENSWAARDIGHEDEN
1 Assent ligt op 4 km van Diest en 25 km van Leuven, langs de staats- weg N2 Leuven-Diest.Als je via de A2-snelweg komt, neem je afrit 24 te Bekkevoort en dan de N2 Leuven-Diest.
Het centrum ligt rechts van de N2 als je uit de richting van Leuven komt.
2 De eenbeukige Onze- Lieve- Vrouwkerk werd in 1844 gebouwd en in 1847 gewijd. Deze classicistische
kerk is opgetrokken in baksteen met sierelementen in natuursteen. Het belangrijkste meubilair is
afkomstig uit de vroegere kerk van het Klein Begijnhofin Leuven en werd daar in 1861 gekocht.
Bij dat meubilair behoren onder andere het beschermde orgel, in 1721 gebouwd door
Joannes Wauters uit Leuven, en het 17 de-eeuwse altaar in gemarmerd hout met het schilderij
'Voorspraak van Onze- Lieve-Vrouw bij de Heilige Drievuldigheid' (Vlaamse School, 17de eeuw).
3 De voornaamste voorhistorische vondsten van Groot-Bekkevoort werden gedaan op de
Hermansheuvel. Daar ontdekte Henri Claes een belangrijke landbouwnederzetting uit de
Michelsbergercultuur. Hij verzamelde er duizenden bijlen, pijlpunten en andere gebruiksvoorwerpen,
naast fragmenten van maal- en slijpstenen. Dit zijn de eerste sporen van een blijvende nederzetting
in deze streek. Veel van deze voor- werpen bevinden zich nu in het Hagelands Museum van
Tielt- Winge.
4 De naam Elzenhout wordt in 1292 vermeld als die van een bos dat aan de abdij
van Sint-Truiden toebehoorde. In 1660 werd voor het eerst vlak in de buurt daarvan een pachthoeve
vermeld die toebehoorde aan jonker Constantin Sohier, in 1671 baron de Sohier genoemd. Van 1688
tot 1752 werd jonker Niclaes Sohier als eigenaar vermeld en van 1756 tot 1793 ene kapitein Okelli.
In 1793 werd de hoeve zelf voor het eerst 'Het Elzenhoud' genoemd. In de jaren 1820-1830 behoorde
ze toe aan Thérèse Fleury, weduwe OkeUi, rentenierster uit Brussel.
S De Kapel van Onze- Lieve-Vrouw van Lourdes werd betaald door ene Frans Janssens.
Hij werd op 31 januari 1839 te Bekkevoort geboren als zoon van welstellende landbouwers, die in
de Klein-Kempen te Bekkevoort woonden. Frans bleef ongehuwd. In 1865 werd hij lid van de
kerkfabriek te Bekkevoort en bleef dit tot aan zijn dood op 25 januari 1900.
6 De Kapel van de Heilige Familie staat op het einde van de Ieemkuilstraat op de grens met Waanrode.
De bouw van deze kapel werd bekostigd door dezelfde Frans Janssens.
7 De wijnhoeve Elzenbosch wordt geëxploiteerd door de familie Boyen.
Je kunt er wijn proeven en er worden ook regelmatig tentoonstellingen gehouden met werk van
kunstenaars uit de streek. De zuidelijke hellingen van Assent blijken zich uitstekend te lenen voor
wijnbouw. Vooral de Duitse rassen uit de Moezelstreek gedijen goed op de Rijnrodeberg. Je treft er
heel wat variëteiten aan: vooral Müller- Thurgau, maar ook Optima, Riesling en zelfs Pinot Noir.
Meer en meer toeristen ontdekken dat een stevige wandeling en een fris glas Hagelandse wijn best samengaan
Aard van de weg : Verhard en niet verhard,maar goed begaanbaar
Start Coördinaat: N 51.269237-E 4.869404
WAT JE MOET WETEN :
1 Gierle ligt zo'n 10 km ten zuidoosten van Turnhout.
Vanuit de richting AntWerpen neem je op de E34 uitrit 22 (Beerse-Gierle).
Vanuit de Zuiderkempen en Limburg rijd je best via Herentals en Lille.
Vanuit Turnhout bereik je Gierleviade Gierlesteenweg (op de ring van Turnhout sla je af op het kruispunt tussen het voetbalstadion en de spoorwegbrug).
2 De laat-gotische Onze- Lieve-Vrouwkerk bepaalt sterk het geklasseerde dorpsgezicht van Gierle.
De 'Clunytoren', zo genoemd om de gelijkenis met de bekende Franse abdij, is een van de mooiste in de Kem- pen. De bakstenen toren heeft een vierkante voet, een achtkantige verdieping en een spits.
De kerk zelfis laat-gotisch, maar door de achtkantige vorm van de toren denkt men eerder aan een oudere, Romaanse bouwstijl.
Volgens inscripties achter het hoofdaltaar zou met de bouw van de kerk begonnen zijn in 1121.
Wel zeker is dat een deel van de middenbeuk dateert van voor de 15de eeuw.
Aan dit oudste gedeelte zou men dan in de 16de eeuw de huidige toren en de zijbeuken hebben aangebouwd. In de 17de eeuw volgden het kruiskoor en het hoogkoor, terwijl in de 18de eeuw de zijbeuken werden vergroot. De kerk had verscheidene keren af te rekenen met beeldenstormen en andere plunderingen. Zo stond er in het begin van de 17 de eeuw geen enkel altaar meer.
Vermeldenswaard in het interieur zijn: het houten gewelf uit 1820, de predikstoel uit 1714 door Jan Baptist de Wré, de koperen luchters en het borduurwerk uit de 16de eeuw.
3 In het begin van de Schoolstraat staat het enige industriële bedrijf dat Gierle rijk is: de zuivelfabriek '
De Gier', vooral bekend voor de kaasproduktie.
4 Het vroegere gemeentehuis, aan het begin van de Kloosterstraat, werd in Vlaamse neorenaissancestijl opgetrokken en in 1897 ingehuldigd.
De Turnhoutse architect P. J. Taeymans bezorgde het een mooie campaniletoren.
In de gevelnissen zie je borstbeelden van enkele beroemde inwoners van deze gemeente.
Petrus Johannes de Nef, in 1774 geboren, richtte in Turnhout een school op waar hij onbemiddelde jongens kosteloos liet opleiden. De school werd in 1845 overgenomen door de jezuïeten.
De Nef was ook gemeenteraadslid in Turnhout, lid van het Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger.
Jan Gerard van Hoogten, in 1757 geboren, werd advocaat te Brussel, prof aan de Brusselse Hogeschool en voorzitter van het Hof van Beroep.
Petrus de Thimo (Van der Heyden), in 1393 geboren, werd prof aan de hogescholen van Keulen en Parijs en publiceerde verschillende historische werken. In 1434 zou hij als Vlaams bewust taalambtenaar het eerste taalincident uit onze geschiedenis hebben uitgelokt. Zijn steun aan het Hof van Bourgondië maakte hij namelijk afhankelijk van het verplichte gebruik van het Frans in de Staatsraad.
Van Wouter van Gierle, geboren rond 1350 en stichter van verschillende kloosters (onder andere de priorij van Corsendonck), werd het borstbeeld nooit voltooid.
5 Langs de loop van de Aa kun je de gruisputten herkennen die daar door de ijzerertsontginning werden achtergelaten.
Van 1840 tot de eerste helft van de 20ste eeuw werd hier erts gewonnen voor de zware industrie
(vooral in Wallonië) en om de grondkwaliteit te verbeteren, daar op de ertslaag zelfs geen gras wilde groeien. Het ijzererts werd afgegraven en op platte schuiten over de Aa naar het station van Tielen gevoerd.
In Lichtaart werd voor dit transport zelfs een speciale spoorweg aangelegd, de zogenaamde Coolseroute.
Door het afgraven van het erts ontstonden lagergelegen gedeelten langs de boorden van de Aa.
Deze gruisputten werden meestal beplant met canadabomen.
Waar nu de indrukwekkende bakstenen molen 'In Stormen Sterk' staat, werd in 1500 de eerste molen van Gierle opgericht. Voor 1499 waren de Gierlenaren verplicht hun koren te laten malen op de banmolen van Lille. Toen werd beslist een eigen molen te bouwen voor rekening van de Heer van het 'land van Turnhout'.
De werken voor de nieuwe molen werden toegewezen aan Gysbrecht van Schaluynen, meester-timmerman in Turnhout. De molen werd op Kerstdag 1500 in gebruik genomen en had in totaal 75 pond, 19 stuivers en 8 deniers gekost. De Gierlenaars moesten de helft van deze som betalen en bovendien de molen in pacht nemen voor een termijn van twintig jaar, 'of also langhe mijn genedigen heer Philips den Schoonen zal gelieven'.
De houten molen werd echter in 1836 door een storm vernield.
Op dezelfde plaats werd toen de huidige, stenen, witgekalkte molen opgetrokken.
Het opschrift boven de deur vermeldt: 'I.F.O.B. Ao 1837' (opgericht door Jan Frans De Backer in 1837). Wellicht uit eerbied voor zijn voorganger en in de hoop nieuw onheil te voorkomen werd de molen 'In Stormen Sterk' gedoopt.
De molen werd in 1958 stilgelegd, maar onder impuls van de eigenaar, de vzw 'Levende Molens' en het gemeentebestuur gerestaureerd.
Hij wordt nu nog wekelijks door gepensioneerde molenaars in werking gesteld, omdat hier heel wat vakkennis en straffe verhalen te rapen vallen.
Elke woensdagvoormiddag en elke laatste zondagnamiddag van mei tot september kun je de molen in bedrijf zien.
Tijdens het eerste weekend van augustus worden de Molenfeesten georganiseerd.
In Gierle stond vroeger ook nog de zogenaamde 'Tragische Molen', een houten constructie langs de huidige
De Nefstraat.
De molen heette eigenlijk de 'Spekmolen' en werd in 1940 door een storm vernield.
De naam 'Tragische Molen' verwijst naar een ongeval bij de begrafenis van Pieter De Nef in 1844. Toen had immers een, massa volk postgevat op de gaanderij van de Lokerenmolen in Turnhout om de begrafenisstoet gade te slaan.
Holsbeek is een landelijke en groene woongemeente, gelegen tussen Leuven en Aarschot.
Het is dan ook goed wonen in Holsbeek.
Dichtbij Leuven, gemakkelijk bereikbaar via de E314, en toch hoef je overal maar een paar stappen te zetten en je bent midden in de bossen en velden.
DE ROUTE :
We vertrekken aan de Sint_Mauruskerk van Holsbeek.
- Deze bakstenen zaalkerk (1933) is ontworpen door architect Vaerwyck-Suys. In de zijgevel zijn gekleurde faiencetegeltableaus te zien met taferelen uit het leven van de heilige Maurus. In 1940 werd de kerk door Duitse soldaten bezet en deed de toren dienst als uitkijkpost.
Via de Nobelberg, Asselveld de Biekendelle ( beukendal) bereiken we het plateau van de Onkelberg.
Deze vlakke heuvelrug deed tijdens WO II nog dienst als landingsstrip voor kleine vliegtuigen van de geallieerden.
Als we doorlopen naar de verste heuvelpunt, 50 meter boven de omgeving krijgen wij bij helder weer een breed panorama over Leuven en zijn omgeving.
Langs diepe dalen en koele dreven dalen we langs de noordflank tot bij het kasteel van Tilt, eigendom van een Leuvense brouwersfamilie.
Bij de ingang van de dreef herinneren twee kapelletjes aan vier oorlogsslachtoffers.
De wandeling loopt verder door natte bospercelen en we kunnen tussen de bomen een glimp van het kasteel opvangen.
Via de Erembodegemhoeve en over kleine kerkwegeltjes bereiken we weer het dorpscentrum.
Start : Dorpsplein van Gestel Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen Aard van de weg : Beton en aardewegen,moeilijk voor rol-of kinderwagens
DE ROUTE :
Vertrekt op het dorpsplein van Gestel en gaat langs; -Kasteel Ramelenhof -De Nete -Bogaartsheide -Kasteel Gestelhof -De Plasloop -Berlaar -Langs de Gestelsebeek -terug naar Gestel
Beschrijving :
1.
Met de rug naar de Sint-Lambertuskerk neem je de betonweg naar links. Je wandelt rechtdoor tot je aan een Mariakapel links de eikendreef kiest. Tot aan de gemeentefusies in 1965 was Gestel de kleinste gemeente van de provincie. Pleintje, kerkje, gemeentehuisje, het heeft iets schattigs, maar het is echt en het is gebruikt, ook de schandpaal uit 1779. Het landbouwgebied om je heen is ontgonnen vanuit kasteel Rameyenhof. Onderweg zie je een afsluiting met de letter R.
2.
De voetgangersbrug brengt je over de Grote Nete. Blijf rechtdoor stappen tot je aan de Kruideniersstraat komt en neem hier rechts. Even verder moet je de soms drukke Itegemsesteenweg dwarsen. De zandweg die je eerst langs en vervolgens een stukje door het bos voert brengt weer rust tot aan de Kruiskensbaan. Aan de Grote Nete beveiligen hoge dijken de weilanden. Je geniet er van een panorama met boerderijen, bomen, weilanden, dieren wellicht, en de kerktorens Gestel en Bevel. Voorbij de verkeersweg loop je langs een bosje, een paradijs voor fazanten.
3.
Je volgt de verkeersweg links tott Kruiske waar je oversteekt naar het bospad parallel met de hoofdweg. Aan de kapel ga je rechts en bij de volgende afslag sla je links af. Aan de T-sprong vervolg je rechts en aan de ingewikkelde splitsing haaks links. Je negeert twee linkse afslagen en over een smal bospad bereik je de Grote Nete waar je de grindweg naar links volgt. De kapel op de Kruiskensberg dateert van 1861 en is een bedevaartsoord rond vijf waterputten die herinneren aan de vijf wonden van Christus. De omgeving van de kapel is ideaal om te picknicken. Je wandelt verder over zandwegen tussen de bomen, ook langs een stukje heide met een ven.
4.
Aan t Schipke steek je de Grote Nete over en wandel je op de andere oever verder. Bij een scherpe bocht naar links verlaat je de oever (volg fietsknooppunt 25). Stap verder over de zigzaggende zandweg. Bij een elektriciteitspaal neem je de weg rechts. Op het einde van de Hooiweg sla je rechts deHaringstraat in (geen teken). Op het einde neem je de grote weg naar rechts, dit is weer de Hooiweg. De taverne t Schipke is alweer een aangenaam rustpunt in het land van Pallieter. Ook hier heb je een verrassend mooi panorama met velden, boerderijen en rijen bomen.
5.
Op de T-sprong ga je naar links op de Bevelsesteenweg ,om een paar stappen verder rechts de Hertstraat te nemen. Dan neem je, net voor je weer op het grondgebied van Berlaar bent, de Kattepoort, de veldweg rechts. Blijf deze weg rechts aanhouden tot aan de verharding voorbij een boomkwekerij rechts van de weg. Aan de tweesprong volg je rechts de niet verharde weg tot aan de Gestelsesteenweg. Steek over naar links en ga daar rechts de Rameyenstraat in die je langs het gelijknamige Hof terug naar de dorpskom brengt. Op het einde van de zandweg ligt hoeve de Thorens. Je wandelt een hele tijd op de gemeentegrens van Berlaar. Afsluitingen met een R wijzen op de nabijheid van Rameyenhof. De oudste kern van het waterkasteel gaat terug tot de 13de eeuw.
Vertrek : Aan de kerk van Grobbendonk Afstand : 12 km Bewegwijzering : Geen
Start Coördinaat: N 51.189688-E 4.738623
DE ROUTE :
We vertrekken aan de kerk (met de rug naar de kerk links) Tot aan het kerkhof,rechts Door het bos tot we een voetbalveld tegenkomen Langs "de warme hand" Richting Pulle Langs het slangenbos - boshoven - Molenbos Terug naar Grobbendonk
Aard van de wegen : De wandeling loopt over betonwegjes en veldwegen(de veldwegen kunnen bij regenachtig weer modderig zijn)
De markt van Asse bereik je door de E40 te verlaten bij afrit 20-Ternat en de N285 richting Asse te volgen tot aan de T-sprong in het centrum. Daar rechts en de tweede straat opnieuw rechts (Kattestraat, net voor het pleintje aan het gemeentehuis). De markt ligt op het einde van de Kattestraat rechts.
Parkeren:Parkeerterrein in de Kattestraat (niet op di. 6.00-14.00 u wegens markt).
Gps info : Sint-Martinuskerk Kerkplein 1730 ASSE
DE ROUTE :
We beginnen onze wandeling aan de Sint-Martinuskerk en van op het Kerkplein slaan we de Kerkstraat in en volgen deze 133 meter
Aan de T-splitsing slaan we rechts in en dat 90 meter tot aan een Twee-sprong waar we rechts inslaan .
Nu zijn we in de Muurveldstraat deze volgen we 79 meter tot aan een kruising met de Boekfosstraat , steken deze over en volgen nog 90 meter en slaan tegenover het huisnummer 30 links in en volgen een voetpad dit 100 meter dan een korte draai naar rechts , om na 346 meter aan een T-splitsing te komen.
Nu zijn we in de Witterramsdal waar we links nemen om na 20 meter rechts een voetpad tussen de huisnummers 79 en 81 te nemen .
Nu volgen we dit voetpad 523 meter en komen aan een T-splitsing met de Terlindenweg en slaan deze links in .
We volgen de Terlindenweg over een afstand van 676 meter en komen aan een Twee-sprong met de Terlindenvijverweg. Hier bevond zich vroeger de watermolen van de Ijzenbeek , links van de weg door de bomen kan men de Molenvijver zien.
Nu vervolgen we rechtdoor de Terlindenweg dat nu een mooie holleweg is en dit over een afstand van 199 meter , na de bocht komen we aan een Twee-sprong met de Hoogpoort.
Deze weg slaan we links in en volgen deze over een afstand van 248 meter , links van ons zien we het Hoogpoortkasteel , tegenover het kasteel slaan we rechts een veldweg in, na 328 meter komen we aan een T-splitsing , waar we links af slaan .
Deze veldweg wordt onderweg de Bruggeveldstraat , onderweg steken we de Nieuwermolenbeek over , na 565 meter komen we aan een Twee-sprong waar we tegenover het Kasteel Nieuwermolen rechts een brede veldweg in slaan en die ons naar een alleenstaande woning leidt en dit na 255 meter .
Voor het huis slaan we links een bosweg in , we volgen deze 316 meter om na een korte draai op de Vitseroelstraat uit te komen , die we rechts in slaan , volgen deze 70 meter waar we dan voor een witgekalkte hoeve rechtsaf slaan We volgen nu deze weg 240 meter en steken de Nieuwermolenbeek terug over , om dan verder links een veldweg in te slaan.
We volgen deze veldweg 566 meter tot aan een T-splitsing met de Zetsel , nu slaan we rechtsaf en volgen de loop van de Ijzenbeek en dit 501 meter .
We komen uit op een kruising met de Mazier , waar we de Mazier links in slaan en volgen deze 465 meter tot aan de volgende Twee-sprong .
Hier slaan we rechts de Museumstraat in , op de hoek staat een gerestaureerde vakbouwhoeve , we volgen de Museumstraat 539 meter tot aan een hoeve , waar we links een voetweg in slaan , die volgen we 124 meter tot aan een Kruising met de Terlindenweg , die we oversteken.
Aan de overkant vervolgen we de voetweg (veldweg) en dit 480 meter tot aan een T-splitsing , waar we links de Vijverstraat in slaan , na 92 meter slaan we rechts af en volgen verder de Vijverstraat en dit 743 meter tot aan een rond punt.Nu slaan we links af de Witteramsdal in en volgen 98 meter om rechts na een huis met nummer ........ een voetweg in te slaan .
De voetweg volgen we 254 meter , we gaan over een brugje en komen aan een T-splitsing waar we de voetweg links vervolgen en dit 223 meter.
We zijn nu in de Boekfos uitgekomen waar we rechtsaf slaan en na 45 meter links de Vronemeers in slaan en volgen deze over een afstand van 191 meter tot aan een T-splitsing .
Nu slaan we links in om na 75 meter terug links in te slaan en dan na enkele meters rechts in te slaan , zo komen we na 300 meter terug op het Kerkplein
Meer informatie op de website van de gemeente ASSE
Wandeling en aangepaste beschrijving van deze wandeling gemaakt door fdi "Non-Stop" Sint-Martinuskerk
Start : De Sint-Jozefkapel in Achouffe Afstand : +/- 6 km Bewegwijzering : Geen
Wegbeschrijving U bereikt Achouffe het beste langs de E 25 Bastonge Luxembourg, u neemt afrit 51 Houffalize. De afrit genomen gaat u naar rechts richting Baraque Fraiture. Een kleine kilometer na de afrit, en net na een Suzuki-garage, volgt u links de wegwijzer naar Achouffe. U rijdt Achouffe binnen en zoekt een parkeerplaats in de buurt van het kerkje.
DE ROUTE :
Achouffe is vooral bekend om de (al niet meer heel kleine) Brasserie d' Achouffe (1982) die een vijftal bieren brouwt.
Iets voor na de wandeling. De brouwerij (met taveme-restaurant) ligt vlakbij het vertrekpunt, de Saint-Joseph-kapel.
We wandelen tussen de kapel (rechts) en de brouwerij (links).
Net voorbij een mooie, grote vijver links, aan een groot huis, houden we op de splitsing links aan. Er volgt vrijwel onmiddellijk een nieuwe splitsing.
Kies links het dalende pad.
Je loopt dan voorbij enkele vijvers die met elkaar in verbinding staan.
Aan een volgende splitsing gaan we schuin rechts naar boven.
Links van ons stroomt de ruisseau de Chevral.
We komen aan een viersprong met links een 'boomstambruggetje', waarlangs men naar Wibrin kan
wandelen.
Wij lopen hier rechtdoor.
Het pad wordt smaller er ruiger met veel blootliggende boomwortels.
Via weer een 'boomstambruggetje' steken wij nu het riviertje over en dat doen we even verder een tweede keer.
Opgelet, bij nat weer is hout glad! Weer even verder steken we via enkele stenen een smal beekje over en volgen dan het bospad naar rechts.
We volgen het beekje stroomopwaarts, via een smal, heuvelend pad, over boomwortels en laaghangende takken, tot op een grote open plek, met links een uitkijkpost.
Steek deze vlakte over via het smalle pad door het hoge gras en wandel recht op een sparrenbos af. Rechtdoor, het bos in.
Aanvankelijk een vrij brede bosweg, maar na een viersprong, waar wij rechtdoor lopen, wordt
het pad smaller.
Nog altijd rechtdoor, tot je na een bocht naar links, steil begint te dalen, via een smal, door de regen uitgevreten pad, als je wil, een mini holle weg.
Laat je hier leiden door de rode nummers 27 in witte vierkanten.
We dalen af tot op een kiezelweg vlakbij een bruggetje.
Rechts van het bruggetje ligt wat rest van de oude molen van Wilogne.
Neem het smalle bospad rechts, juist voor het bruggetje.
We volgen verder zo dicht mogelijk de Eau de Martin Moulin tot we over een sluisje kunnen dat het debiet van een beekje regelt.
Vanaf hier volgen we een draadafsluiting waarachter de ruisseau overgaat in een vijver.
En na de eerste vijver volgt wat verder nog een vijver.
Op het einde van de draadafsluiting loopt de vijver opnieuw over in een tiviertje.
Hier komen we uit op een kiezelweg die we naar rechts volgen.
Rechtdoor tot bij het vertrekpunt. OPGELET : Bij regenweer een nogal gladde bedoening
Ten Aard ligt 5 km ten noorden van Geel-centrum langs de weg Geel- Kasterlee.
Vanuit Geel (uitrit 23 Geel Westof24 Geel Oost op de E313) rijd je over de kanaalbrug en sla je aan de verkeerslichten links af naar het centrum van Ten Aard.
Met het openbaar vervoer neem je de trein naar Geel en dan de bus naar Turnhout-Kasterlee, met halte in Ten Aard.
2/
Het kanaal van Bocholt naar Herentals is een van de Kempense kanalen (zoals ook de Zuidwillemsvaart, het kanaal van Beverlo, Dessel- Turnhout-Schoten, K waadmechelen- Dessel, T ernaaien- Maastricht en Haccourt - Wezet) die in het midden van de 19de eeuw werden aange- legd.
Het kanaal Bocholt-Herentals is geschikt voor binnenschepen tot 600 ton met een diepgang van ongeveer 2 m. Daarom noemt men deze schepen ook wel 'Kempenaars'. De waterhuishouding van dit kanaal wordt ook door verschillende sluizen geregeld. Tijdens deze wandeling maak je kennis met Sas 9 dat 50 m lang en 7 m breed is en een verval heeft van 2 m.
In dit kanaal zwemt ook nog behoorlijk wat vis. De afvalwaterlozingen blijven binnen redelijke perken en de kanaal oevers zijn niet van beton, zodat de vis de mogelijkheid krijgt om te paaien.
3/
Bij de bevrijding van Geel in september 1944 ondervonden de oprukkende Engelse soldaten aan het kanaal in Ten Aard sterke tegenstand van de Duitsers. Er werd hier toen gedurende verschillende dagen fel gevochten, zodat aan beide zijden talrijke slachtoffers vielen.
Tijdens deze gevechten werd ook Ten Aard bijna volledig vernield. Bij de verkeerslichten op de weg van Geel naar Kasterlee herinnert een gedenkteken aan deze oorlogsgebeurtenissen.
4/
Het natuurreservaat De Zegge (87 ha) is eigendom van de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde van Antwerpen die hier haar eerste percelen aankocht in 1952.
De Zegge is eigenlijk het restant van het vroegere 'Geels Gebroekt', een uniek laagveengebied dat zich 900 ha groot uitstrekte in de vallei van de Kleine Nete tussen Lichtaart en Geel.
In 1955 werd besloten dit gebied om te zetten in landbouwgrond.
Er werd gestart met de drooglegging van het Geels Gebroekt en in 1960 werd de Kleine Nete rechtgetrokken. Het gevolg was een serieuze verlaging van de waterstand, zodat de turfkuilen uitdroogden, het landschap dichtgroeide met elzen en heel wat dier- en plantesoorten verdwenen. Het gebied werd door een dijk in tweeën verdeeld en ten zuiden ervan ligt het natuurreservaat De Zegge. De Kleine Nete werd in 1975 nog eens verbreed, zodat de waterhuishouding in het gebied sindsdien moet worden geregeld via stuwen en pompen om
De Zegge van voldoende zuiver water te voorzien. In dit (moeras)gebied tref je nu futen aan, naast dodaarzen, winter- en zomertalingen, slobeenden en broedvogels.
Bij de flora vind je bijvoorbeeld kleine en ronde zonnedauw en het zeldzame klimopklokje.
De Zegge is alleen toegankelijk na schriftelijke aanvraag bij de Koninklijke Maatschappij voor Dierkunde, Koningin Astridplein 26 te Antwerpen.
Afspraak aan de St.-Laurentius- kerk, de Verrebroekse dorpskerk met de monumentale toren. Sinds de 15de eeuw is bijna elke eeuw aan de kerk verbouwd.
We lopen naar de verkeerslichten en wandelen rechtdoor de Pater Vergauwenstraat in.
Op het einde linksaf, het Spaans Fort volgen.
Negeer alle zijstraten tot je, ruim één km verder aan de eerste echte viersprong van verharde wegen komt. Linksaf, tot op de weg St.-Niklaas-Kieldrecht.
Oversteken en schuin rechts de Turfbanken nemen.
Deze smalle betonweg voert ons door de Konings Kieldrechtpolder.
Op de eerste viersprong linksaf.
We wandelen tot aan de Verrebroekse dijk,draaien met ons weggetje mee en volgen even de dijk om hem dan te dwarsen en aan de andere zijde ook even volgen.
Draai met het asfaltweggetje mee naar links en neem na een paar honderd meter de eerste straat rechts.
Je wandelt nu door het gehucht Bloempot.
Een straat met laag-en hoogstammige boomgaarden.
Op de T gaan we linksaf en nemen vervolgens de eerste straat links, de Kloosterstraat.
Volgen tot aan de neoclassicistische St.-Comeliuskerk van Meerdonk.
Ook nu blijven we rechtdoor lopen.
Aan de dorpsrand staat in de omgeving van de St.-Comeliuskapel, een holle boom, langs de binnen- en de buitenkant door de Breskense priesterbeeldhouwer Giellet verheven tot het kunstwerk, 'Lieve Vrouwe van de Polder'.
Op de splitsing met de Turfbankenstraat, volgen we schuin rechts de Groenendijk.
Hier staat 'Polderrust', een mooi wit huisje. Rechts de Konings Kieldrechtpolder, links de Turfbanken-
polder.
Aan de Dwarsdijk (Groendijkstraat) gaat de Kieldrechtse waterweg over in de brede Geul , een paradijs voor vissers.
Verder rechtdoor, langs enkele landbouwbedrijven.
Links een natuurreservaatje.
Ons weggetje stijgt lichtjes en we lopen nu op de Krekeldijk.
Bijna op het einde nemen we op de splitsing, het kasseiweggetje links, de Lage straat.
Op het daaropvolgende kruispunt met de Lange Meersstraat rechtdoor.
Vervolgens op het einde rechtsaf, tot in de Zandloperstraat.
Voorzichtig hier! Linksaf en aan de splitsing Meer- donk-Verrebroek links houden, richting Meerdonk.
Vrijwel onmiddellijk na de splitsing, nemen we de eerste weg rechts, de Donkstraat.
Hier komt ook een GR-pad langs.
Volgen tot op een viersprong, juist over een brede gracht.
Voor ons een onverharde weg. Linksaf.
Een paar honderd meter verder, de eerste straat rechtsaf.
Deze smalle betonweg, door de Verrebroekpolder, volgen we, voorbij het Zwaantje (links), tot op de eerste viersprong.
Rechtsaf, en aan de volgende kruising rechtdoor, de Binnendijk volgen.
Een residentiële straat met nog veel restanten van landbouw en boomgaarden.
Juist voor nr. 22, draaien we links een kerkpad in tot bij de Laurentiuskerk.
WEETJES :
-Verrebroek is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Beveren. Het was tot 1977 (1275 inw.) een zelfstandige gemeente, in de Wase Scheldepolders.
- De waterhoek werd na de verwoesting van de Noormannen ingepalmd door de heren van Beveren (850), op die manier werd het een heerlijkheid. Het was een kleine nederzetting van Friezen, die naar hier waren afgezakt. De veengronden waren rijk aan turf en brachten een bloeiende handel op gang. De graaf van Vlaanderen zag hier een goede zaak in. Verrebroek leverde een constant gevecht tegen het water, zowel door stormen als door het onderwater zetten voor oorlogsdoeleinden.
Bezienswaardigheden :
De Sint-Laurentiuskerk is een driebeukige kruiskerk, waarvan een eerste aanzet dateert uit de 15de eeuw. De kerk verving een Romaanse kapel. Door de vele stormvloeden ging echter veel geld naar het onderhoud en verstevigen van de dijken, waardoor de bouw van de kerk problematisch verliep. Het duurde tot 1688 vooraleer de ze haar huidige vorm kreeg. De torenspits werd gehalveerd in 1804 door de Fransen die er een seintoestel van maakten. Sint-Laurentiuskerk, Verrebroek
Start : Aan de Melkerij in het park van Brasschaat
Afstand : 6 km
Bewegwijzering : Geen
Stedelijk Domein Peerdsbos
Ligging U bereikt het Peerdsbos aan de kant van Brasschaat ofwel: - vanuit het park van Brasschaat - vanaf de Bredabaan aan de Hemelakkers, aan de Melkerij, aan het Provinciaal Sportcentrum of aan de Kleine Barreel
DE ROUTE
Afspraak aan de Melkerij.
Als we met de rug naar de parking staan, gaan we rechtsaf en volgen de bewegwijzerde fietspaden
Kapittelpad en Kastelenpad, door een mooie beukendreef.
Na 300 m trekken we via een ijzeren poort het park in.
Blijf de dreef rechtdoor volgen tot aan de Obelisk (1) in 1884 door Graaf Reusens, zaakgelastigde bij de Heilige Stoel, geschonken aan zijn broer-burgemeester.
Zes dreven komen hier samen.
Neem de tweede links, een asfaltweggetje.
Weldra wandelen we tussen het Louis De Winterstadion en de Hemelhoeve (2).
Nog even rechtdoor tot bij een dierenpark.
Aan het einde van de afsluiting, rechtsaf, tussen een speeltuin en het dierenpark.
Voor ons staat het kasteel van Brasschaat (1855-1909) (3).
We wandelen tussen het gerestaureerde koetshuis (links) en de hovenierswoning, met prachtige rozentuin (rechts),
Juist voorbij de tuin, rechtsaf.
De geasfalteerde dreef volgen we tot op het einde.
Links het openluchtzwembad en recht voor ons, een mooie vijver, met het Boothuisje (4), nu een kleine taveerne.
Rechtsaf, en daarna, op de viersprong, linksaf. Je kan hier bootjes en waterfietsen huren.
Het pad wordt smaller,
Op de splitsing links houden en over een bruggetje wandelen.
Aan de overkant, rechtsaf.
Bij het volgende bruggetje steken we de Laarsebeek opnieuw over en vervolgen onze weg langs de andere oever in dezelfde richting.
De weg eindigt in de bocht van een ander pad dat we naar links, dus vrijwel rechtdoor volgen.
Aan een viersprong met middenin een boom, rechtdoor, tot in een brede dreef die we naar links volgen.
We steken opnieuw de laarsebeek over.
Rechtsaf, de beek volgen.
Aan een splitsing, met links een schuilplaats, houden we rechts aan. We blijven dus de Laarsebeek stroomafwaarts volgen.
Het pad wordt smaller en we komen in een
Brede dreef. Rechts alweer een bruggetje, links het voormalig boswachtershuisje. (5)
We dwarsen de dreef en gaan rechtdoor tot we tussen de rododendrons, rechts een bruggetje oversteken. Aan de overzijde naar links, en op de viersprong links, de beek volgen.
Vanaf hier kan je de bruine pijltjes volgen.
Eerst langs de kronkelende waterloop, tot we via een bruggetje, op een bredere bosweg uitkomen.
Rechtsaf. Juist voor de tennisvelden weer rechtsaf en voor de laatste keer een brug over.
Een kleine 100 m verder nemen we de smalle doorgang rechts en gaan rechtdoor de brede dreef in.
We houden de schuilplaats links van ons.
De dreef volgen, tot we de eerste brede bosweg links kunnen nemen.
We komen uit in een brede dreef die we naar rechts volgen tot aan de Melkerij. Het befaamde Kasteel van Brasschaat is een historisch, schitterend onderhouden gebouw dat dateert uit de 17de eeuw temidden van een park van 160 hectare. De inplanting in het park van Brasschaat is uniek. Het kasteel is omgeven door prachtig groen; eeuwenoude bomen, uitgestrekte grasvelden, vijvers, fonteinen en een unieke rozentuin. Hier is het heerlijk toeven op één van de terrassen in de zomermaanden of tijdens de koudere dagen in de ruime hal met authentieke open haard.
![[Untitled]](http://mw2.google.com/mw-panoramio/photos/medium/5134434.jpg)
![[Untitled]](http://mw2.google.com/mw-panoramio/photos/medium/4467119.jpg)
.jpg)
