HOE MEER REAKTIES ER BINNENKOMEN HOE MEER DE SITE WORDT UITGEBREID------------ALLE ROUTES ZIJN VERKRIJGBAAR ALS GPS-FILE OP AANVRAAG
10-11-2013
Elverdinge
Elverdinge
Start
:Aan de kerk van Elverdinge Afstand
: 10 km Bewegwijzering
: Knooppunten Hoppeland GPS
:N50 53.059 E2 49.003
DE
ROUTE :
98-97-91-92-93-94-1-99-95-97-98
Op
de route :
--Elverdinge --knooppunt
97 voorbij en voor dat we rechtsde veldweg inslaan gaan
we 100 metr verder naar Ferme Olivier Cemetery --Canada
Farm Cemetery --Galgebossen
Elverdinge
is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een
deelgemeente van de stad Ieper.
--De
Sint-Pieter en Pauluskerk is een typisch voorbeeld van
baksteengotiek. Rond de kerk zijn taferelen te zien uit het leven van
de heilige Livinus.
--Op
het kruispunt met de N8 staat een standbeeld van Georges Van
Eeckhoutte, bekend van het liedje "Klein Ventje van Elverdinge"
van Willem Vermandere.
--Op
de baan Elverdinge - Vlamertinge staat de toren van "Vermeulens
molen", gebouwd in 1843 door Carolus Vermeulen-Smagghe. De molen
werd in 1909 de wieken afgenomen omdat men overschakelde naar een
mechanisch aandrijving.
--Het
voormalig gemeentehuis in wederopbouwarchitectuur
--Kasteel
van Elverdinge
--Resten
(fundamenten) van een V1-basis in aanbouw. In een poel in de
Gasthuisstraat, tussen de Vuile Seule en de N333/Steentjemolenstraat.
Het
eerste kasteel in Elverdinge werd gebouwd rond de 12de eeuw. Het
behoorde oorspronkelijk toe aan de bastaards van de graven van
Vlaanderen. Adrianus Vander Borcht kreeg de heerlijkheid in 1629. Hij
liet een kasteel in Vlaamse renaissancestijl bouwen. Het werd omringd
door water. Dit kasteel stond op de plaats waar nu het oude klooster
staat. Na
de familie Vander Borcht kwam de heerlijkheid in handen van
verschillende families. In chronologische volgorde de families: de
Bever, de Lichtervelde, de Steenhuyse, de Bethune, dEnnetières en
de Laubespin.
Ferme
Olivier Cemetery De
begraafplaats is ontworpen door Reginald Blomfield en wordt
onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein
is ongeveer 2415 m² groot. Het Cross of Sacrifice staat in de
noordwestelijke hoek en de Stone of Remembrance staat centraal aan de
oostelijke muur. Er liggen 411 doden begraven.
De
begraafplaats bij de "Ferme Olivier" werd vanaf 9 juni 1915
tot augustus 1917 gebruikt door verschillende medische hulpposten
(Field Ambulances) omdat ze net buiten het bereik van de Duitse
artillerie lag. Elverdinge en het kasteel (dat als hoofdkwartier werd
gebruikt door de 38th (Welsh) Division, de Guards Division en de
Royal Artillery) lagen echter wel in de gevarenzone. Toen op 29
december 1915 manschappen van het 3de bataljon van het Monmouthshire
Regiment (49th West-Riding Division) een parade hielden werden ze
getroffen door een Duitse granaat. Hierbij vielen 41 slachtoffers
waarvan er 37 hier begraven werden. De
begraafplaats bevat 411 doden waaronder 408 Britten (waarvan er 6
niet konden geïdentificeerd worden) en 3 Duitsers.
Canada
Farm Cemetery De
begraafplaats werd gestart bij het begin van de Tweede slag om Mesen,
de zogenaamde Mijnenslag, in juni 1917 en zou gebruikt worden tot het
einde van de Derde Slag om Ieper in oktober 1917. Veel gewonden van
deze veldslag werden overgebracht naar een vlakbij gelegen boerderij,
die door de Britten "Canada Farm" werd genoemd en ingericht
was als "Casualty Clearing Station" (veldhospitaal).
Degenen die aan hun verwondingen bezweken werden hier begraven. De
meeste doden waren manschappen van de Royal Artillery (438) en van de
Guards Division (144). Na het eindoffensief in 1918 werden nog graven
toegevoegd. De
begraafplaats werd in 2009 als monument beschermd
De
Galgebossen gelegen op de grens tussen Elverdinge, Vlamertinge en
Poperinge vormen het relict van een woud dat zich uitstrekte van
Beselare naar Watou, maar tussen de 9e en de 14e eeuw verdween. Wie
van fauna en flora houdt, kan hier zijn hartje ophalen.
Start
: Grote Markt in Bailleul Afstand
:11,5 km Bewegwijzering
:knooppunten GPS
: Grand Pl Charles de Gaulle Parkeerplaats
Grote Markt in Bailleul (Belle). Hier bevindt zich
de Toeristische Dienst en het schitterende stadhuis met belfort.
Bailleul
- Aan het eind van de Eerste Wereld oorlog stond in Bailleul vrijwel
niets meer overeind. Tegen het eind van de oorlog vielen tijdens drie
maanden bijna dagelijks bommen. Meer
dan 100.000 Britse en Franse granaten verwoesten 98 procent van de
stad. Het belfort uit 1686, met op de torenspits de zeemeermin
Mélusine die over de stad waakte, bezweek ook. Alleen de oude
wachtzaal uit de dertiende eeuw aan de voet van het gebouw overleefde
het oorlogsgeweld. Na de oorlog wordt Bailleul als een Vlaamse
stad heropgebouwd, naar het model van o.a. Brugge.
Botanische
tuinen - In de nationale botanische tuinen vind je op 25 hectare
twee ingerichte educatieve tuinen. In een 9000 m' grote wilde
plantentuin vind je 850 inheemse planten, ingedeeld in meer dan 80
thematische percelen. Die tuin wordt op volledig duurzame organische
wijze onderhouden. Daarnaast is er ook nog een 1500 m' medicinale
tuin met niet minder dan 500 medicinale planten, waarvan de meeste
wilde planten zijn. De tuinen zijn het hele jaar door geopend. Vrij
te bezoeken en onder
leiding van een gids. www.cbnbl.org
Boerderij
en brouwerij Beek - Vanaf knooppunt 33 zie je drie hectare
hoppevelden die in een lange sliert naar de boerderij leiden. Sinds
1994 brouwt de familie Beek hier haar eigen bier. Ze leggen u graag
alle facetten van het brouwen uit. Proef zeker hun Hommelpap of
probeer hun Alezane. Dat laatste biertje bevat tweemaal meer hop dan
een gemiddeld Frans bier. wwwfermebeck.com
Je
wandeling eindigt op de Grote Markt van Bailleul. Als je zin hebt,
zet je wandeling dan voort met een erfgoedwandeling door dit Vlaams
aandoende stadje. Pak een terras, bezoek het Benoît de Puydt museum
(Vlaamse kunst van de 15de tot 19de eeuw), de kant school of beklim
het belfort. Meer informatie vind je in de Toeristische
dienst die zich bevindt op de Grote Markt of kijk alvast op
www.montsdeflandrefr
Wil
je je wandeling iets inkorten? Ga dan bij knooppunt 38 richting
knooppunt 41 en daarna knooppunt 42,je komt uit bij het startpunt.
--Veerle
Heide --Kuypenevijver
met De Zweethut --Averbode
met abdij --Het
Mariapark --De
Weefberg --Taverne
Den Eik --Het
Klompenmuzeum en klompenpad --Huize
Levensruimte --Het
Buurthuis
--Onderweg
tal van kapellekes
Veerle-Heide:
Veerle-Heide is een
afzonderlijke parochie van Laakdal en telt een duizendtal inwoners.
Het huidige Veerle-Heide stond vroeger bekend als "Vispoel onder
Veerle" en behoorde gedeeltelijk toe aan de abdij van Averbode.
Het was zoals andere Kempense heidegebieden jarenlang een
afgezonderde, achtergebleven regio die voor vele jaren onaangetast
bleef. Veertig jaar geleden werd het een afzonderlijke parochie en nu
vormt dit gehucht van Veerle het vijfde kerkdorp van Laakdal.
De
St.-Jozef-Werkman Kerk van Veerle-Heide is een vrij recente
bakstenen zaalkerk gebouwd in 1967 en afgewerkt in 1969. De platte
rechte toren staat los van de kerk.
De
heide en de bosranden rond de vennen in Averbode Bos & Heide
worden beheerd door begrazing met een schaapskudde van zon
driehonderd schapen. Dit jaar werd de kudde bijna continu begeleid
door een herder die de kudde naar alle open plekken in het gebied
leidde. Het was echter nog wachten op een groter begrazingsblok waar
de kudde veilig kon grazen zonder de bewaking van de herdershond.
Mariapark Het
initiatief voor de bouw van het Mariapark met Lourdesgrot ontstond in
1935 ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de
aarts-broederschap van O.-L.- Vrouw van het H. Hart.
Het
Smisbos, gelegen op de hoek van de Abdijstraat en de Herseltsebaan,
bleek een geschikte plaats voor de aanleg van het park dat eigenlijk
als een ommegang moest fungeren zoals men dat ook in vele
andere bedevaartsoorden kende.
Naast
de grot werden langs de ommegang 7 staties opgericht
De
Weefberg Er
wordt reeds melding gemaakt van deze heuvel in archieven daterend van
1228, dan nog Mons de Wehu genoemd. Tijdens deze periode werd
er op deze heuvel zand afgegraven en ijzerzandsteen ontgonnen,
gebruikt in talloze bouwwerken in de buurt. Deze
ontginning bracht ook historische werktuigen in silex aan het licht,
stille getuigen van een oeroud verleden.
Op
de hellingen van de Weefberg bevinden zich vooral naaldbomen en
Amerikaanse eiken, die in de winter prachtig verkleuren. Volgens de
oude kaart van Ferraris (1775) was de Weefberg vroeger volledig
ingenomen door loofbossen.
De
naaldbomen die momenteel voorkomen zijn vooral de Grove den en de
Corsikaanse den, die verschillen van elkaar door de dichtheid van de
kruin, de Grove den heeft een luchtige kruin, de Corsikaanse den een
dichte kruin.
Klompenmuseum
Vorst-Laakdal
was vroeger het mekka van de Kempense klompennijverheid. Via talrijke
kleine bedrijven werden de omliggende gemeenten bevoorraad met
degelijk schoeisel. In het nagelnieuwe Klompenmuseum in het
bezoekerscentrum Den Eik herleeft dit oude ambacht via een boeiende
tentoonstellingen demonstraties. De uitgebreide collectie vertelt de
geschiedenis van de klompenmakerij en daarnaast toont een
klompenmaker je live alle knepen van het vak. Als afsluiter kunt u
een paar originele Laakdalse klompen aankopen.
Het
museum is toegankelijk elk eerste weekend van maart tot oktober,
telkens van 13.30 u. tot 17.30 u. en tijdens de week enkel op
afspraak
'Café
- Feestzaal 't BuurtHuis' in Veerle-Heide 't
BuurtHuis, te midden in de ongerepte natuur, is een ideale
startplaats, met een ruime parking voor auto's en fietsen, maar ook
een ideale plaats om lekker te genieten van de rust en een gezellige
babbel met vrienden en kenissen.
In
het café heb je een overgrote keuze in bieren (100 verschillende),
frisdranken, koffie (uitgebreide kaart) en thee. Voor de hongerige
hebben we lekkere snacks.
In
ons infohoekje vind je folders over de streek en de plaatselijke
activiteiten.
Heist is een badplaats aan de Belgische Kust en een deelgemeente van Knokke-Heist. Heist telt bijna 13000 inwoners. Heist was tot 1971 een zelfstandige gemeente. Heist werd opgenomen in de nieuwe fusiegemeente Knokke-Heist. Naast de oude kern van Heist liggen in de deelgemeente ook Duinbergen en een deel van Albertstrand. Deze maken echter alle deel uit van één stedelijke kern, die ook samengegroeid is met die van Knokke.
Bezienswaardigheden -Sint-Antonius-Abtkerk -De Hoge vuurtoren van Heist -Sint-Antoniuskerk: een neogotische kerk uit 1872 - 1875, naar ontwerp van architect Pierre Buyck -Directeur-Generaal Willemspark: een 10 hectare groot park, oorspronkelijk Bosje van Heist genaamd -Boerenhof (18de eeuw) -Standbeeld voor de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog op het Heldenplein, in 1921 opgericht. -Vuurtoren (1907) langs de Elisabetlaan -Voormalige gemeenteschool in de Pannenstraat (1899), tegenwoordig museum Sincfala -Voormalige zeevisserijschool in de Kursaalstraat (1919-1921), naar ontwerp van R. Neirynck -Voormalig stadhuis (1931-1932), een modernistisch gebouw, naar ontwerp van architecten L. Bailyu (Heist) en F. Langeraert (Gent). De toren is geïnspireerd op die van het Raadhuis van Hilversum. - Visserskapel, een neogotische kapel uit 1892
Het Directeur-Generaal Willemspark is een park van 10 hectare in Knokke-Heist. Het bevindt zich op het grondgebied van de deelgemeenten Heist en Duinbergen.
Het park ontstond uit het Bosje van Heist. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit duinengebied omgevormd tot een park. De verschillende paadjes in het park herinneren aan Heistse politieke gevangenen. De naam van het park verwijst naar directeur-generaal Willems, een ambtenaar die de verwezenlijking van het park mogelijk heeft gemaakt. In het park werden twee vijvers met opgemetselde oevers aangelegd. Tevens zijn er tennisvelden en een petanquebaan. Een gedeelte van het park bestaat uit duinen. Vroeger bevonden zich ook enkele bunkers in het park, deze zijn ondertussen opgeruimd. In 2012 is men gestart met een vernieuwingsoperatie van het park: oude bomen werden verwijderd voor nieuwe begroeiing en de twee vijvers werden afgebroken om plaats te maken voor een nieuwe vijver met natuurlijke oevers. Mogelijks zijn de werkzaamheden eind 2012 achter de rug.
In 1980 werd in het park het gemeentelijk zwembad De Raan aangelegd, op de hoek van de Zeedijk en de Parkstraat. Sinds 1 september 2012 is de definitieve sluiting van het zwembad een feit, maar voor een nieuwe bestemming van het gebouw is dan nog geen sprake.
Park 58 dankt zijn naam aan de wereldexpo van 1958, waarbij een deel van het duingebied als park werd ingericht. Een deel van het oorspronkelijke duingebied bleef evenwel bewaard onder de vorm van schrale, vrij kalkrijke duingraslanden en duinstruweel. De flora op deze schrale duingraslanden is bijzonder rijk en bevat soorten die elders aan de oostkust nagenoeg volledig verdwenen zijn. Via een beheersovereenkomst met het gemeentebestuur is dit unieke gebiedje in beheer van Natuurpunt afd. Knokke-Heist. Het gebied is volledig vrij toegankelijk, mits het nodige respect voor de aanwezige natuurwaarden. Geleide natuurwandelingen voor het grote publiek en voor groepen worden in dit gebied verzorgd door Natuurpunt afd. Knokke-Heist.
Start :Aan de kerk in Ezemaal Afstand :10,5 km Bewegwijzering : GPS :N50 46.606 E4 59.967
DE ROUTE :
Aard van de weg verhard (betonwegen, onverhard (veldwegen) Na regenval is het dragen van laarzen aanbevolen.
Vertrekkend met de rug naar de kerk links de Hakendoverstraat; daarna--Eeuwfeeststraat--Ezemaalstraat--even verderop links een straat met veel wilgen in,eerste straat rechtsHeuvelhofstraat--Mottendelstraat--rechts betonbaanop het einde rechts en direkt terug rechts de holleweg inrechtdoor tot aan de DonkerstraatKleinveldstraat--rechtdoor een veldweg inde spoorweg onderdooreerste weg rechts Chemin de RacourRue d'ArdevoorArdevoorstraat--Grote steenwegterug de spoorweg onderdoor en rechts langs het spoordoor de fruitbomenEeuwfeeststraat--terug naar het startpunt
Op de route :
--Sint-Aldegondiskerk Ezemaal --Het kerkhof --Eliksem --Laar met de Sint-Trudokerk --Holleweg --Neerwinden --Oudevoort - Ardevoor
Ezemaal is een dorp in de Belgische provincie Vlaams-Brabant en een deelgemeente van Landen. Het dorp ligt aan de Kleine Gete
Bezienswaardigheden * De Sint-Aldegondiskerk * De Sint-Jobkapel uit het begin van de 18de eeuw
Deze zaalkerk (1965) is ontworpen door Marc Dessauvage. Ze is opgetrokken in baksteen met sierelementen in beton en met een asymmetrisch grondplan, opgevat als een onregelmatige veelhoek. Een radicalere breuk met de voormalige bouwvallige parochiekerk uit 1771 kan men zich nauwelijks indenken
Start : Aan de kerk van Molenstede Afstand : 9,2 km Bewegwijzering : Knooppunten De Merode GPS : N51 00.228 E5 00.888
DE ROUTE :
We starten op de parking aan de kerk van Molenstede en gaan richting knooppunt 407 Afwisselend onverharde wegen, bospaden en geasfalteerde stroken
407-250-249-245-411-61-407
Op de route :
--Sint-Jozefkerk Molenstede --Bruggetje over de zwarte water --Molenveld --Kapelleke in het veld --Kasteel De Remaxhoeve --Langs de industriezone Wolfstee --Limietloop --Taverne restaurant Katsenberg --Kasteel Arendschot --Kasteel Bosquet --Domein De Vijvers van Averbode --Camping Zichems Veld --Park ter heide (woonwijk) --Kasteel Heyde dijck (B&B) --Leigracht en de Demerbroeken --Geboortehuis Ernest Claes Zichem --De hoornblaas
De gemeente Molenstede is gelegen in het uiterste noordoosten van de provincie Vlaams-Brabant, in de overgangzone van de Zuiderkempen (in het zuiden van de provincies Antwerpen en Limburg) en het Hageland, dat zich verder naar het zuiden en het oosten uitstrekt. Beide voorgenoemde provincies bevinden zich op minder dan vijf kilometer van het dorpscentrum. Het dorp behoort bestuurlijk tot de stad Diest.
Op de getuigenheuvels kan men vele aanplantingen met naaldbomen terugvinden. De meest aangeplante soort in het verleden is de grove den (Pinus sylvestris). Deze naaldboom is een typische boom voor de Kempen: het grootste deel van de arme zandgronden werden bebost met deze snelgroeier. De steile cuestafronten zijn dicht bebost (gemengd bos). In de lager gelegen beekvalleien kan men voornamelijk populier, Europese vogelkers, hazelaar en haagbeuk terugvinden.
In de Demervallei (Molenstedebroek) vinden we een ander vegetatietype terug. Het moerassige gebied profileert zich als een groene zone met broekbossen, vochtige weilanden op de iets hogere delen, en grote zones met populierenaanplantingen. In de natste delen van de vallei is de bodem zeer vochtig en venig: er is een zwarte moerassige laag waardoor de Molenstedebroek ongeschikt is voor de landbouw. Langs de Demer en oude meanders vinden we langgerekte rietvelden en bosjes. De ecologische waarde is hoog: verschillende zeldzame planten- en diersoorten kunnen er gevonden worden
Het kasteel Arendschot en Villa Bosquet zijn twee prachtige gebouwen, die we kunnen terugvinden in de bossen van Okselaar. De familie Bosquet vervulde trouwens een belangrijke rol in de ontwikkeling en samenleving van Okselaar.
Kasteel Heyde Dijck - Averbode Kasteel uit 1903. Volledig in oorspronkelijke staat gerestaureerd en opnieuw ingericht met meubilair en ornamenten uit die tijd. Ruime kamers voorzien van alle modern comfort. Verblijfplaats van Mr. Parmentier uit de film Wij Heren van Zichem
Start : Parking achterzijde station Sint-Truiden: Afstand : 8,4 km Bewegwijzering : met het rode bloempje GPS : N50 49.111 E5 10.628 Boomgaardenstraat
DE ROUTE :
Vertrek aan de statie van Sint-Truiden,je komt van de parking in de Boomgaardenstraat,daarna Fabriekstraatvolmolenweg--lags een veldweg en langs de oever van de Molebeek tot aan Tiensesteenwegover steken richting de overweglangs de overweg en langs dezelfs beek of loop tot aan HalmaalwegLeeuwerweg-- Tiensesteenweg--Leeuwerweg--Wilderenlaan--Zoutleeuwsesteenweg--Truierweg-- ZoutleeuwsesteenwegVolmolenweg--terug naar de start
Sint-Truiden - Wilderen: wandeling aan stadsrand Verrassende, rustgevende en prachtige natuur: dat staat je te wachten tijdens deze groene luswandeling in Wilderen, de achtertuin van Sint-Truiden. Inderdaad, je vertrekt aan het treinstation van Sint-Truiden en je bent meteen volop in de natuur. Je wandelt tussen de fruitbomen, laag- en hoogstammige, soms vergezeld van een kabbelend beekje en nagekeken door schapen, koeien en paarden. Halfweg kan je een streekbiertje proeven of iets anders nuttigen in een uniek kader, inclusief groot terras en speeltuigen. Kortom dit is genieten ook voor de kinderen.
Op de route :
--Het station van Sint-Truiden --Vfm --Staaien, voetbalstadion --Kapelletje O.L.V Banneux anno 1955 ; --Gouden keu --Wilderen --Brouwerij Wilderen --De Groene Loot --Kapel O.L.V van Bijstand Zoutleeuwsesteenweg
Wilderen is een Haspengouws woondorp en ligt op 4 kilometer ten westen van Sint-Truiden. De N3, de steenweg van Luik naar Brussel passeert er ten zuiden van de dorpskern. Er is nog fruitteelt aanwezig
Bezienswaardigheden
* De neoclassicistische Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingskerk uit 1858 met romaanse toren.
* Enkele Haspengouwse hoeven uit de 19e eeuw.
* Sinds 2006 is de bouw gestart van een strobalenwoning in Wilderen. Hiervoor werd een houten basisskelet geplaatst en de 3 buitenmuren (halfopen bebouwing) werden opgevuld met strobalen: in verband geplaatst, verstevigd met wilgentakken en op mekaar gedrukt met horizontale balken die in het hoofdskelet werden gefixeerd. Aan de binnenzijde is het stro bezet met enkele lagen leem en de aan buitenzijde met hydraulische kalkmortel.
* De Brouwerij en stokerij Wilderen (anno 1743), gelegen op een site daterende uit de 17de eeuw, werd volledig gerestaureerd en in 2011 opnieuw opengesteld voor het grote publiek. Er worden drie bieren gebrouwen: de Wilderen Goud, de Tripel Kanunnik en de Wilderen Kriek. Bovendien worden er in de nieuwe stokerij Wilderen Graanjenever en Wilderen Eau de Bière gedistilleerd.
Start : Bij knooppunt 86 Afstand : 7,5 km Bewegwijzering ; knooppunten GPS : N51 08.273 E2 44.484 Parking op de Cardijnlaan
DE ROUTE :
86-84-85-6-77-98-88-86
Op de route :
Tussen 86 en 84 De mooiste promenade Van de jachthaven tot aan de Noordzee, over een afstand van twee kilometer, ligt sinds enkele jaren een van de mooiste wandel promenades van onze kust. Ongeveer halfweg is boven het water een uitkijktoren gebouwd, die schitterende panorama's over de jachthaven, de monding van de Ijzer en het natuurreservaat biedt. Onderweg zie je ook twee kunstwerken: Le Vent Souffle, een ontwerp van Daniel Buren met honderd masten en kleurrijke windhanen, en het Poolreizigerstandbeeld ter ere van Dixie Dansercoer, geboren Nieuwpoortenaar en ereburger.
Tussen 85 en 6 Mee met de veerman Hier wacht je een simpel maar schilderachtig tochtje met de Nieuwe Visie, een boot ontworpen samen met schilder Roger Raveel. De veerboot verbindt de twee oevers van de Ijzer in de havengeul. De dienst functioneert alle dagen van het jaar, van zonsopgang tot zonsondergang. In de winter (tot 31 maart) betekent dat van 9.45 uur tot 13 uur, en van 13.30 uur tot 16.45 uur.
Tussen 6 en 77 Sssst... slapende zeehonden Op de rechteroever ligt De IJzermonding, een uniek natuurgebied door vermenging van zoet IJzerwater en zilt zeewater. Het is een bijzondere biotoop met slikken, schorren, duinen, strand en polders. In dat gebied van 130 hectare natuurschoon voelt ook de zeehond zich sinds enkele jaren weer thuis. Vergeet je verrekijker dus niet.
Tussen 77 en 98 Dobberen en dromen Wel tweeduizend bootjes kunnen aanmeren in Novus Portus, de grootste jachthaven van Noord-Europa. Ze doen je wegdromen naar verre oorden.
Knooppunt 98 Op bezoek bij de koning Hier staat een brokje vaderlandse geschiedenis. Het sluizencomplex De Ganzenpoot regelt de afwatering van de polders. Het werd bij het begin van WOl opengezet om de polders te doen onderstromen, waarna de loopgravenoorlog kon beginnen. Het Albert I-monument herdenkt die periode en de helden van de Ijzer.
Knooppunt 88 Fraaie kaai Wat is het plein aan de Kaai fraai opgeknapt! In de zomer beleven kinderen dolle pret bij de 73 verlichte fonteinen, die op onverwachte momenten wel 2,5 meter hoog spuiten. Het plein telt veel gezellige eethuisjes om op te warmen, zoals Flavie's Tafel (Kaai 39, www.flaviestafel.be) en de stijlvolle brasserie Kaaizicht (Kaai 18a, www.kaaizicht.be).
Tussen 88 en 86 Vers gevangen De Vismijn is het economische hart van Nieuwpoort. Een deel van de vers gevangen vis wordt verkocht in de winkeltjes aan de overkant. Misschien een idee voor een lekker souvenir om mee naar huis te nemen? Verser kan niet!
Start : Op de parking van de Molenvijver Afstand : 6,5 km Bewegwijzering : GPS :N50 57.852 E5 30.406 Molenstraat Genk
DE ROUTE :
Vanaf de parking steken de de Molenstraat over en gaan de Paardskuil in daarna : --Paardskuil--Schabartstraat--Armand MaclotlaanMaastrichterweg--we steken de N750 overMaastrichterweg--Kattevennen--Schabartstraat--oversteek van N750Schabartstraat--Oostervenne--Hoogzij--de weg oversteken en het zonnewijzerpark in gaan tot aan de parking.
Het Molenvijverpark is toegankelijk voor kinderwagens en rolstoelgebruikers. Laarzen of aangepast schoeisel zijn niet nodig. Honden zijn enkel toegestaan mits ze aan de leiband zijn.
Genk is een stad in de Belgische provincie Limburg en is de hoofdplaats van het kieskanton en het gerechtelijk kanton Genk. De stad telt bijna 65.000 inwoners en is een van de belangrijkste industriële steden van Vlaanderen. Dit in het verleden door de aanwezigheid van drie steenkoolmijnen en tegenwoordig door haar ligging aan de autosnelweg E314 en het Albertkanaal. Genk verwierf in 2000 de titel van stad. Het grenst aan Hasselt, Zutendaal, Opglabbeek, Houthalen-Helchteren en As.
De Molenvijvers waren oorspronkelijk een zeer waterrijk gebied, dooraderd door de Dorpsbeek. Deze Dorpsbeek zorgde voor de afwatering van het gebied en voedde vroeger een watermolen. In 1967 werd het stadspark ingericht zoals het er nu uitziet. De moerassen werden gedempt met aanvulgrond en de natte beemden werden gedraineerd. De Molenvijver werd behouden maar wel uitgediept en een tweede vijver werd aangelegd. De Dorpsbeek kreeg een vaste bedding door afgoording. Ze diende om vers water aan te voeren voor de visvijver. Verder naar het oosten toe werd de grote grasvlakte gedraineerd en hersteld
Zonnewijzerpark In 2000 werd het zonnewijzerpark ingehuldigd. Het zonnewijzerpark legt vanuit het gebied de Molenvijvers de link met de talrijke educatieve bezienswaardigheden in het Heempark en de Kattevennen. Het gazon van het park werd uitgerust met 12 kunstige zonnewijzers om de tijd te meten. Het spel van licht en duister vormt tot op de dag van vandaag een belangrijk hulpmiddel om de dag in uren te verdelen. De Dienst Toerisme beschikt over gedetailleerde informatie over het zonnewijzerpark.
Het heempark bezit een aantal thematische tuinen. Er zijn twee uitgebreide kruidentuinen : één met keukenkruiden en één met geneeskrachtige kruiden.
--Er is een vlinder- en insectentuin met planten om vlinders te lokken.
--De bijenhal heeft een eigen tuintje met bloemen die de bijen veel nectar leveren.
--Verder is er nog een noten- en fruithoek en een bessentuin waarin verschillende bessenstruiken van onze streek zijn aangeplant.
--De Groene Gaaien, het jongerengroepje van het Milieu- en Natuurcentrum, hebben een eigen (moes en bloemen)tuin.
--Naast de tuin met nijverheidsgewassen en veldgewassen, vind je ook een moestuin, die zoals vroeger met buxus in 4 percelen ingedeeld werd.
--Nieuw zijn de vier-seizoenentuin, waarin elk seizoen iets nieuw te beleven valt, en een geurtuin.
--Een varenhoek, een moerastuin en een pompoenenhoek zorgen voor een mooi geheel.
--De meest recente tuin is de boerenbloementuin die in 2007 bij de grondwerken in het Heempark voor het eerst vorm kreeg en in april 2007 ingeplant werd met typische planten zoals afrikaantjes, viooltjes, begonias, lupine en vele andere planten.
Start : Aan de kerk van Weert Afstand : 7,7 km Bewegwijzering : Knooppunten Land van stille waters GPS : N51 06.068 E4 11.567 Appeldijkstraat Weert
DE ROUTE :
Een wandelroute langs de levende stroom om even uit te waaien
23-22-21-27-25-24-23
Op de route :
--Sint-Annakerk Weert --Museum De Zilverreiger --Langs de Schelde --We zien de kerk van Temse --Het Sas - De Nieuwe Snaar --Oud Sas te Weert --Waar ooit een bos was --Kapel van de H. Theresia te Weert --kasteel de Marnix de Sainte Aldegonde --Weert: Oude Schelde --Weert Veerhuis
Sint-Annakerk, Weert De neogotische Sint-Annakerk in Weert (Bornem) werd in 1787 opgetrokken ter vervanging van een oudere kapel, die in het kerkgebouw werd geïntegreerd. In 1859 werd de kerk sterk vergroot naar een ontwerp van provinciaal architect Joseph Schadde. De huidige kerktoren werd in 1875 gebouwd naar een ontwerp van architect Leonard Blomme. De kerk is niet beschermd.
Museum De Zilverreiger Het museum bevindt zich in de voormalige gemeentelijke jongensschool van Weert en kwam in 1969 tot stand op initiatief van de VVV Klein-Brabant/Scheldeland en van de Vereniging voor Heemkunde in Klein-Brabant. Het is gewijd aan de oude ambachtelijke bedrijven in de regio, met name aan de mandenmakerij, de Scheldevisserij, klompenmakerij, kuiperij, brouwerij, weverij en vlasbewerking. Daarnaast omvat het een bibliotheek met werken over verdwenen ambachten, een gezellige binnenkoer met kruidentuin en allerlei informatie in verband met de plaatselijke flora en fauna en is ook het Centrum van de Vlaamse Volkssportspelen hier gevestigd. Een bezoekje aan het museum kan eventueel afgerond worden in de eenvoudige herberg, waar streekbieren en een 'slijkneuskoekje' kunnen worden uitgeprobeerd. Het museum ligt in een mooi fietsgebied en biedt daarom ook rijwielen te huur aan.
Kapel van de H. Theresia te Weert De oorspronkelijk kapel werd door P. Cooreman gebouwd in opdracht van Jan Fr. Dierick; Jan Rottiers zorgde voor het houtwerk. Het is een typisch privékapelletje, gebouwd om een genezing af te smeken : toen de 69-jarige bouwheer in 1926 ernstig ziek werd, beloofde hij, mocht hij genezen en nog 10 jaar leven, een kapelletje bouwen. De man genas, hield zijn belofte en overleed in 1937, 80 jaar oud.
Kasteel Marnix de Sainte Aldegonde werd eind 19de eeuw gerenoveerd door architect Hendrik Beyaert. Hij bewaarde de proporties van het prachtige Renaissancekasteel gebouwd door de Spaanse edelman don Pedro Coloma.
Het geleid kasteelbezoek spitst zich toe op de 16de eeuw en de prachtige historische schilderijen van Margaretha van Oostenrijk, Karel V en Filips II dompelen de bezoeker onder in deze verwarde maar opwindende periode uit onze geschiedenis.
Het kasteel is in het bezit van een collectie 18de eeuws meubilair, prachtige gravures van Pieter Breughel de Oude, een kantkamer en een kamer met antieke poppen. De opstelling van het geheel getuigt van de passie van de eigenaars om bezoekers in een uitzonderlijk kader te ontvangen.
Ondergrond Afwisselend verhard en onverhard. Verkorting Vind je 12 km net iets te ver? Dan kan je de wandelroute verkorten tot 7,2 km. Volg de rode route en wandel van KP 57 naar KP 56. Daar vervolg je dan de route via KP 75, 41, 82, enz.
Ga op ontdekking in de regio rond Mol en geniet van een tocht langs de Kempense kanalen. De streek staat ook bekend als het Kempense Lake District en die naam is niet overdreven. Na het graven van de kanalen in de negentiende eeuw veranderde het gebied in een lappendeken van grote waterplassen.
Sommige plassen werden recreatiedomeinen, andere evolueerden tot knappe natuurgebieden.
Geniet van deze wandelroute ter land, ter zee en in de lucht.
Wandelen langs de Kempense meren is meer dan wandelen alleen. Neem de Taxiboat voor een tochtje op de kanaalplas of ontdek het prachtige natuurreservaat De Maat.
Voor alle toeristische info kan je terecht in het toeristische infokantoor Ecocentrum De Goren (Postelsesteenweg 71, 2400 Mol, vlakbij KP 1). We zetten enkele leuke tips op een rijtje:
Port Aventura of de Zilvermeerhaven is een jachthaven met 200 aanlegplaatsen. De haven ligt in het midden van een groene kempische oase. Je kan hier ook terecht voor een drankje.
Overzetboot De Druppel brengt je in 20 minuten vanuit de Zilvermeerhaven Port Aventura naar de landtong tussen het kanaal Dessel-Kwaadmechelen en de Kanaalplas. Je kan ook een langere tocht maken op de kanaalplas. Huur de Taxiboat voor minstens een uur
De Sas4-uitkijktoren ligt aan het kruispunt van drie kanalen. De toren is 37 meter hoog en geeft je een prachtig uitzicht over de regio van de Kempense meren. Zie je de tocht van 217 trappen niet zitten? De webcambeelden beneden zorgen ervoor dat je niets mist. In het gebouw onder de toren ligt een gloednieuw bezoekerscentrum.
Op de heuvel van het huidige Nieuwkerke kwam zeer vroeg een nederzetting tot stand, gelegen langs de heirweg die over Terenburg, Kassel, Belle, Mesen en verder over Wervik liep. Doordat de Noormannen in de 9de eeuw het kustgebied onveilig maakten, vluchtten de meeste kustbewoners naar deze bosachtige streek. Daardoor nam omstreeks einde negende en geheel tiende eeuw de bevolking sterk toe.
Bij het begin van de elfde eeuw werd de toenmalige kapel tot een kerk omgebouwd met de hulp van de monniken van de abdij van St.-Jan-ten-Berghe. De parochiekerk, die op 15 augustus 1080 door de bisschop van Terenburg werd ingewijd, was in romaanse stijl opgetrokken met een toren op het kruispunt van de beuken. Ze was gemaakt in ijzersteen die in de streek zelf werd opgegraven. De bisschop was verheugd dat zijn bisdom met een nieuwe christelijke gemeenschap en een 'nieuwe kerk' werd verrijkt. Zo kreeg het landgoed de benaming 'Neo-Ecclesia' of 'Nieuwe-Kerk'.
In de middeleeuwse bloeiperiode wedijverde de gemeente, met zowat 10.000 inwoners, met Ieper. VZW Geuzenproject houdt om de twee jaar de herinnering aan de ketterige geuzentoestanden in de 16de eeuw levendig met een theaterwandeling.
Tot Nieuwkerke behoorde in een zuidoostelijke uitloper van het grondgebied ook het gehuchtje Clef de Hollande. Hier werd Frans gesproken en het gehuchtje werd bij de vastlegging van de Taalgrens in 1963 aangehecht bij Ploegsteert, dat van de provincie West-Vlaanderen naar de Waalse provincie Henegouwen werd overgeheveld.
KNOOPPUNT 38
Iets verder dan het knooppunt vind je Vakantiehuis De Bosgeus. Gezinnen en groepen kunnen er het ganse jaar overnachten in een uniek kader. Proef er beslist het huisbier Bosgeus, een stevig Heuvellands blond. www.debosgeus.be
KNOOPPUNT 44 EN 49 Wie in is voor een culinair avontuur, kan even halt houden halfweg tussen knooppunt 44 en knooppunt 49. In de Wulf zorgt jonge sterrenchef Kobe Desramaults voor een smaakexplosie met respect voor de Vlaamse Roots. wwwindewuifbe
KNOOPPUNT 49 In De Preekstoel staan 60 soorten streekbieren voor je klaar en je kan er ook terecht voor een lekkere hap.
~ Geuzenstandbeeld - Op de markt van Nieuwkerke, in de schaduw van de kerk, staat een oorlogsgedenkteken dat herinnert aan de soldaten en burgerslachtoffers die sneuvelden in WO I en IJ. Je vindt er ook het Geuzenstandbeeld dat symbool staat voor de woelige geschiedenis van het dorp ten tijde van de Geuzen.
KNOOPPUNT 46 Kruistombe - Op dit prachtige panoramapunt prijkt de Kruistombe. Dit merkwaardige kruis herinnert aan Weversmaandag, 11 januari 1568, toen de pastoor, de kapelaan en de koster van Reningelst werden vermoord door enkele bosgeuzen. Pas in 1928 werd ter nagedachtenis deze Kruistombe opgericht.
~ Wijnboer - Hier zie je vlak voor je de Monteberg, een flank van de Kemmelberg. Op deze flank verbouwt wijnboer Six heerlijke wijnen. Wilje die proeven? Stap dan even richting knooppunt 65 en breng een bezoekje aan het wijngoed. www.monteberg.be
Start : In het centrum van Poppel Afstand: 7 km Bewegwijzeriing : knooppunten Kempisch Landgoed GPS : N51 26.820 E5 02.548
DE ROUTE :
24-16-14-13-10-12-28-27-26-25-24
Starten aan Dorp van Poppel, daarna --Joelestraat--Trier--Zandkuilstraat--Beekseweg--Bremberg--Door het bos--Overbrok--Overbroek--Pannenhoef--Bremberg--Langs de oeversvan de Aa--Mierdsedijk terug naar start
Op de route :
--Poppel --Wilders --Natuurreservaat Overbroek --De Aa
Poppel is een dorp in de Belgische provincie Antwerpen en een deelgemeente van de gemeente Ravels. Poppel grenst aan Nederland.
Tijdens de Belgische opstand trokken de Nederlandse troepen hier in de vroege ochtend van 2 augustus 1831 de grens met het huidige België over en begon de Tiendaagse Veldtocht.
Poppel was tot 1977 een zelfstandige gemeente, die bij de gemeente Ravels is gevoegd. Tot de voormalige gemeente behoorde ook het gehucht Nieuwkerk, gelegen in de bossen aan de grens met Nederland. Het dankt zijn naam aan een grenskerk die daar in 1652 werd gebouwd ten behoeve van de parochie van Goirle. Al deze plaatsen behoorden tot Hertogdom Brabant. Sinds 1815 behoren Poppel, Ravels en Nieuwkerk bij de provincie Antwerpen. En sindsdien behoort gemeente Goirle bij Provincie Noord-Brabant.
De Aa De ouderdom van de Aa is moeilijk te bepalen. Deskundigen houden het erop dat zij ongeveer 10.000 jaar geleden, na de laatste ijstijd,is ontstaan. Tijdens het Preglaciaal Tiglien (2 miljoen jaar geleden) vormde de Maas een zijrivier van de Rijn en stroomde daarin uit ter hoogte van het tegenwoordige Keulen. Na het terugtrekken van het landijs, waarbij de stuwwallen de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug ontstonden, zochten de Grote Rivieren een noordelijke route. De Ardennen scheidden de Maas van de Rijn, waarbij ze veel noordelijker gingen stromen en pas tegen de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug weer scherp naar het westen afbogen en de rivierdelta Schelde, Maas, Rijn vormden. Door tektoniek ontstond de Grote Peel in het oosten van Brabant met op zijn hoogste gedeelten (Griendtsveen en Asten) hoogveenvorming. (In de Ardennen de Hautes Fagnes, Botrange) De fluviatiele gronden van de Kempen en de Peelvenen begonnen hun overtollige regenwater te lozen in het oude Maasdal en op deze manier ontstonden van west naar oost de Reusel, de Beerze, de Dommel en de Aa, elk weer met zijn eigen zijbeken, zoals de Poppelse Leij, de Kleine Beerze, de Stroom, de Astense Aa, de Goorloop, de Beekgraaf, de Leijgraaf, de Rips, de Loop enz. Van een aantal deelstromen is aangetoond dat zij volledig cultuurlijk moeten zijn, omdat de bodemomstandigheden niet wijzen op een oorspronkelijke beekloop.
Start : Op het dorpsplein van Ouren Afstand : 9 km Bewegwijzering :Blauw kruis GPS : 50.14 6.134
DE ROUTE :
Wandel in de richting van de kerk. Volg de weg richting Burg-Reuland. Achter de kerk kunt u de mooie kruisweg bewonderen. Wandelschoenen die de enkels goed ondersteunen. Neem water mee. Eetgelegenheid in Ouren.
Ouren Ontdek tijdens deze wandeling één van de meest geïsoleerde streken van België. De regio heeft haar charme en haar natuurlijke karakter weten te bewaren.
De Ourvallei is een ietwat miskende, maar uiterst charmante regio, waar het aangenaam vertoeven is. Wanneer u de streek doorkruist, zult u al snel de 'dolce vita' van deze pittoreske vallei gewaar worden. Wanneer u langs de Our stapt met zijn mooie brede vallei, zal de charme van het landschap u meteen in het oog springen.
Het reliëf staat in schril contrast met de zacht golvende plateaus en de ingesloten valleien: deze tocht zal dan ook een behoorlijke inspanning vergen... We verlaten de weg en laten de oude molen Heinzkillmühle achter ons liggen. Het pad stijgt flink door een groot bos.
De klim duurt misschien wel lang, maar de inspanning is de moeite waard: vanaf het hoogste punt kunnen we immers de blauwe toppen van de Eifel zien. Daarna gaat het terug bergafwaarts doorheen naaldbossen. Wat verderop nemen bremstruiken de overhand. Beneden in de vallei bereiken we het drielandenpunt. Hier komen de grenzen van België, Duitsland en Luxemburg samen: jawel, onze wandeling is er een met Europese allures!
Het dorp is gelegen aan de Our en telt ongeveer 130 inwoners (2005). Bij Ouren ligt een drielandenpunt: het dorp grenst in het oosten aan Duitsland en in het westen en het zuiden aan het Groothertogdom Luxemburg. Op de grens tussen de drie landen werd in 1977 een monument onthuld.
Bezienswaardig is verder de witgeschilderde Sint-Peterskerk met mooi interieur.
Hoewel gelegen in België is Ouren het best bereikbaar vanuit het groothertogdom, via Weiswampach en Lieler. Wandelaars en fietsers kunnen gebruikmaken van een houten wandel- en fietsbrug die de verbinding vormt tussen België en Duitsland. Door Ouren loopt de Europese wandelroute E2. De E2 is ook bekend als GR-pad GR5.
Start : Aan het recreatie en natuurpark Keiheuvel Afstand : 12 km Bewegwijzering : knooppunten Kempense Landduinen GPS : N51 10.902 E5 12.752 Zeventien Eskadrille Licht Vliegwezenlaan 14, 2490 Balen
DE ROUTE :
Vanuit het domein Keiheuvel laat Balen zijn Kempense landduinen ontdekken.De combinatie van het mulle zand van de duinen en de overgang naar een waterrijk gebied doet denken aan de kust
Starten op de parking van het natuurpark Keiheuvel en het bordje met nummer 8 volgen
Recreatiedomein de Keiheuvel is gelegen in het hartje van de Kempen, temidden van een uitgestrekte groene omgeving. De speeltuin, het openluchtzwembad, de kinderboerderij en tal van sportmogelijkheden zorgen ervoor dat je hier een ongelooflijke dag kan doorbrengen met familie, vrienden, collega's of schoolvrienden. Een hapje en een drankje maken de uitstap compleet.
Kon. Aeroclub Keiheuvel zag het levenslicht in 1956, sedert dien is de club blijven groeien en uitbreiden. Zo heeft de club nu een eigen zweefvlieg sectie met maar liefst 12 vliegtuigen en een motorsectie met 3 vliegtuigen.
Routebeschrijving: neem om de E313 de afslag Tessenderlo; ga via Olmen en Balen naar de Keiheuevel
Openbaar vervoer: trein tot station Balen, vandaar met de belbus tot het domein
Start :Aan de kerk van Quievrain Afstand : 9,5 km Bewegwijzering : GPS : N50 24.352 E3 40.884
DE ROUTE :
Vanop de parking aan de kerk van Quiévrain gaan we De Rue Grande,daarna --R Jules PitotR du TomboisAv. Reine AstridR de ChemineauR du Transvaal-- --Carochette--R de CarochetteLinks veldweg inCH BrunehaultR de la Ville--Rechts veldweg tot R d'AudregniesR d'OnneziesR AngreR J DescampsVeldweg tot achter het kerkhofR de Bavay R des WagnonsR du FoyerPl du Centenaire--R du Tombois-- R Jules Pitot-- Rue Grande
Quiévrain is een plaats en gemeente in de Belgische provincie Henegouwen. De gemeente telt ruim 6500 inwoners.
Quiévrain is een plaats waar regelmatig duiven gelost worden
Op deze terreinen zullen vanaf 2012 de snelheidsduiven gelost worden. Op dit terrein, eigendom van de intercommunale IDEA, en vlakbij het station van Quiévrain, stond vroeger een oude cokesoven
Start : Aan de Sint-Egliuskerk in Westouter Afstand : 7,5 km Bewegwijzering : wandelnetwerk Heuvelland GPS : N50 47.868 E2 44.810
DE ROUTE :
We vertrekken achter de kerk en gaan rechts de Boeschepestraat in,daarna--Meerstraat--eerste veldweg rechts tot op Zoetendaalstraatlinks een asfaltweggetje--veldweg tot op Goebergdoor de velden tot je bij in de sulferberg komt--dit is op de N315direkt links dorr een holleweg achtige veldwegHellegatstraat--Kwadestraat--Hellegatstraat--Sulferbergstraat
Westouter is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en sinds 1 januari 1977 een deelgemeente van de gemeente Heuvelland. Westouter is gelegen in de Westhoek, tegen de Franse grens.
Bezienswaardigheden --Sint-Eligiuskerk De Sint-Eligiuskerk werd net als het dorp in de Eerste Wereldoorlog vernield. Enkel de romaanse kerktoren bleef over; de rest van de kerk werd in het begin van de jaren 20 in neogotische stijl herbouwd.
--De heuvels: Rodeberg, Zwarteberg, Scherpenberg en Vidaigneberg
--Belcanto Classic
--Flor Barbry's Volkstoneel voor Frans-Vlaanderen
--De Lijstermolen op de Rodeberg
Vakantiedomein Kosmos was een recreatiegebied op de Rodeberg, bij het Belgische dorp Westouter. De Kosmos beslaat een gebied van 70 543 m² en bevatte onder meer een tennisveld, voetbalveld, openluchtzwembad, hotel met restaurant en feestzaal en muziekcafé, Home Boskant (met 48 kamers) en Home Zeewind (slaapzalen en polyvalente zalen)
Het hotel werd in 1934 gebouwd als jeugdhotel. Het originele complex was relatief klein. Het hotel was zeer gekend in de streek en genoot een goede naam. In de jaren '60 tot 80' was het een heel bekende plaats voor jongeren, CM-kampen, jeugdbewegingen of bosklassen.
Het originele gebouw Kosmos werd voor de eerste keer uitgebreid in 1965 met een café/restaurant. In 1974 werd de cafetaria grondig uitgebreid en in 1992 werd de veranda aangebouwd. Dit gebouw werd in 2004 geklasseerd als beschermd monument. Deze erkenning was een streep door de rekening van de eigenaar, die grootse plannen had, waar dit gebouw niet in paste.
Home Boskant Boskant, gebouwd door Valcke, werd in 1992 volledig vernieuwd, en bevat 48 kamers, met sanitair. Het gebouw heeft ook een ondergrondse speelzaal-fitnesszaal. De fitnesszaal was vroeger een ondergrondse parkeergarage, maar werd volledig omgebouwd. Boven de vroegere parkeergarage was een volledig speelterrein ingericht. Naast Boskant lag een tennisbaan, die ondertussen volledig vervallen is.
In de zomer van 2009 werd het kosmosdomein verkocht aan de Vlaamse Gemeenschap. Van het hotel blijft waarschijnlijk alleen het hoofdgebouw staan omdat dit erfgoed is. De andere gebouwen en het zwembad zullen worden gesloopt en in de toekomst weer natuurgebied worden. Er is nog overleg om van het zwembad een natuurbad te maken
De Rodeberg is een getuigenheuvel in het Belgische dorpje Westouter. Het is een van de heuvels in de gemeente Heuvelland en het West-Vlaams Heuvelland. De Rodeberg is 138 meter hoog. Op de noordelijke en westelijke flank bevindt zich het Hellegatbos, een bosgebied dat als natuur- en wandelgebied dienst doet. De naam van het bos verwijst naar een diep ravijn onderaan de Rodeberg, het "gat in de helle" waarbij "helle" in de streektaal staat voor heuvel.
--Sint-Maria-Horebeke --Sint-Kornelus-Horebeke --Geuzenhoek --De Perlinckmolen --Heerweg --Hoogkoutermolen --Varent --Brouwerij Roman
Sint-Maria-Horebeke is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Horebeke. De andere deelgemeente is Sint-Kornelis-Horebeke, waarvan de dorpskern minder dan een kilometer oostwaarts ligt. In het noorden ligt het landelijk gehuchtje Korsele, één van de weinige protestantse kernen in België, met eigen kerk.
De Perlinckmolen staat op de gelijknamige beek, die samen met 2 andere beken de Boekelbeek, vervolgens de Moldergembeek wordt en in de Zwalm uitmondt net voor de monding in de Schelde. Volgens een "descriptio" van de jaren 868-869 zou de abdij van Lobbes in Zegelsem een watermolen en een brouwerij bezeten hebben. Van deze molen, samen met die van Sint-Maria-Lierde zou bewezen zijn dat het de oudste watermolens van het land zijn.
In 1859 rukte een geweldige storm de sluizen en het molenrad mee. De molen wordt gelukkig hersteld. Auteur Herman Teirlinck kwam hier vaak in de buurt op vakantie en beschrijft in Maria Speermalie de watermolen van Elst. "Zij lopen langs het spuiwater dat hoog rijst en neerslaat op het donkere molenrad. De houten vlerken zijn ingevreten en bemost. Het schuim kookt aan de randen. Een dof geraas begeleidt het stampen bij iedere schok, en 't gansche kot daarachter davert. Onderaan stijgt het bijzonder geluid van de malende steen. Maar niet zo gauw zijn zij bij de bocht van de beek en de fluwelige hazelaars voorbij of de lucht gaat weer open met haar gewoon lawaai. En weg is het geronk van de molen".
De maalactiviteiten werden omstreeks 1974 gestopt. Nu is het gebouw vrij mooi opgeknapt en bewoond. De molen is reeds beschermd sinds 1974. Daardoor is het binnenwerk gelukkig gevrijwaard van vernietiging, maar is nu wel niet meer te bezichtigen.
Brouwerij Roman is een familiale Belgische brouwerij, opgericht door Joos Roman in 1545 en gelegen in het Oost-Vlaamse dorp Mater, deelgemeente van de stad Oudenaarde. In het jaar 1545 bevond er zich daar, langs de handelsweg tussen Duitsland en Frankrijk, een afspanning. Uitbater van de "Clocke" was Joos Roman, de baljuw van de streek en "pater familias" van het brouwersgeslacht Roman. Sindsdien hebben 12 generaties het nevenberoep van toen laten uitgroeien tot een bloeiend bedrijf. Het bedrijf kende een opvallende bloeiperiode tijdens het interbellum met zijn Roman Oudenaards bruin bier (sinds 2003: Adriaen Brouwer) en kwam na de Tweede Wereldoorlog terug met de succesvolle Romy Pils. Zo duurde het tot 1954 vooraleer de brouwerij haar assortiment uitbreidde met softdrinks en waters. In de jaren 80 van 20e eeuw stapte het bedrijf mee in de trend om speciale bieren te produceren. Het eerste was Sloeber (1983), een bier vergelijkbaar met Duvel. In de jaren 90 van 20e eeuw volgden een reeks abdijbieren Ename en Mater Witbier, een troebel tarwebier vergelijkbaar met Hoegaarden of Brugs Tarwebier. De huidige bedrijfsleider is Louis Ch. J. Roman (12e generatie).
--Sint-Quirinuskerk van Wersbeek --Fruitboomgaarden --Kapel --Militaire antennes ,driesstraat. --Sint-Laurentiuskerk Molenbeek
De parochie Wersbeek werd reeds vermeld in 1225 in een pauselijke bul waarbij het begevingsrecht toekwam aan de abdij van Heylissem. In Molenbeek was er in de 13e eeuw een kapel met een eigen bedienaar.
Molenbeek-Wersbeek, dat deel uitmaakte van het graafschap Aarschot, werd in 1284 door hertog Jan I van Brabant geschonken aan zijn broer Godfried van Vierson. Het Land van Zichem, waaronder ook Molenbeek-Wersbeek behoorde, werd door hem van het graafschap losgemaakt en aan zijn dochter geschonken als bruidsschat. Zo kwam het dorp in het bezit van de heren van Schoonvorst. In 1430 kwam het in handen van de heren van Diest, later de prinsen van Oranje tot in 1795.
Bij het ontstaan van de gemeenten in dat jaar werd Molenbeek-Wersbeek een zelfstandige gemeente. Het bleef steeds een rustig landbouwdorp met een stagnerend bevolkingsaantal sinds het begin van de 20e eeuw.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1914 werd het dorp zwaar beschadigd. Tijdens de invasie van de Duitsers werden 14 huizen platgebrand en een honderdtal huizen leeggeplunderd.
Bij de fusie van 1977 werd de gemeente samen met Assent bij Bekkevoort gevoegd.
Afstand : 6,3 km Vertrek : Achter het gemeentehuis van Westerlo (parking) Bewegwijzering : wandelnetwerk De Merode GPS : N51 05.363 E4 54.697 Boerenkrijglaan 61 - 2260 Westerlo
DE ROUTE :
20-21-129-8-9-10-183-14-12-13-19-18-130-16-20
een route die begint in de beeltjes ,overgaat langs een meanderende nete, even het dorpskom aandoet en terug gaat
Op de route :
--Westerlo --De BIB --De Beeltjes --De Asberg --Voetgangersbrug --De Kwarekken --De oevers van de Nete --Achterkant Kasteel De Merode --Het Trammeke --Kapel van de engelbewaarder Rietstraat Westerlo --Sint-Lambertuskerk --Hotel Geerts --Toerisme Westerlo --Voetgangerstunnel
Westerlo Het marktplein van Westerlo heeft de vorm van een langgerekte driehoek. Deze typische pleinvorm die in heel veel Kempense dorpen voorkomt, wijst op een nederzetting van Frankische oorsprong. Rondom het marktplein staat nog een aantal statige imposante burgerwoningen. Op het einde van de markt staat de woning van de familie Naets, rentmeesters in dienst van de familie de Merode. Typisch zijn de trapgeveltjes van de Vlaamse renaissancestijl. Deze woning volgde aanvankelijk de rooilijn, maar werd in 1925 afgebroken en verder achteruit heropgebouwd omdat er plannen waren om de bocht te verbreden.
Op het marktplein staat het monument van graaf Henri de Merode. Henri de Merode werd geboren in 1856. Hij was burgemeester van 1892 tot aan zijn overlijden in 1908. Hij was echter vooral gekend als minister van binnenlandse zaken. Het witmarmeren standbeeld werd in 1913 ingehuldigd. De figuren naast de graaf stellen de wet en het geloof voor.
Het pronkstuk van het marktplein is ongetwijfeld de marktlinde die rond 1630 werd aangeplant. De linde heeft een stamomtrek van ongeveer 3,9 meter en de kruin heeft een doorsnede van ongeveer 18 meter. In 1872 plaatste men een gietijzeren onderstel om de brede kruin te ondersteunen.
De Beeltjens mag je gerust de achtertuin van Westerlo noemen. Vooral in het weekend genieten wandelaars en joggers er van de natuur en het landschap. Heel typisch is het patroon van de dreven in de vorm van een ster. De eerste dreven werden in het begin van de 17de eeuw aangelegd door Jan Philips Eugeen de Merode. De Beeltjens zijn vooral bekend omwille van de grote verscheidenheid aan naaldbomen en loofbomen. Hier ligt ook het hoogste punt van de gemeente, de Asberg, een zandduin van 24 meter hoog. In de prehistorie zou de heuvel gebruikt zijn als begraafplaats. Toen in 1860 een deel van de heuvel werd afgegraven, vond men er urnen met as van lijkverbranding.
Kwarekken De Kwarekken is een lager gelegen natuurgebied dat aansluit bij de vallei van de Grote Nete. Daardoor is de bodem hier veel vochtiger. Er komen dan ook verschillende moerasplanten voor. Op de iets drogere stukken treft men eiken, beuken en dennen aan. Dit is het uitgelezen terrein voor een 'laarzen'wandelaar.
Het Trammeke 't Riet Westerlo Het Trammeke aan de Lange Brug op het Riet is een oude, unieke mobiele dam op de Grote Nete. Met het Trammeke kon het waterpeil van de Grote Nete geregeld worden zodat landbouw op de aanpalende velden mogelijk was. Ook voor het transport van ijzererts op de Grote Nete had het trammeke haar nut. Het sluis- of stuwsysteem is nog grotendeels intact. Het werd in 1999 geklasseerd als industrieel, archeologisch monument.