Tijdens de WAK 2015 worden de kunstwerken ‘De Koorddansers’ van ‘De Kleine Artiestjes’ van DE ARK, lagere school Zusters Maricolen, tentoongesteld in het gemeentehuis!

‘De KOORDDANSERS’ gerealiseerd tijdens een workshop van dichteres van Maria Sesselle.

In het kader van de WAK 2015 die als thema heeft ‘DE KLEINE ARTIEST’, nam Dichteres Maria Sesselle het initiatief om de leerlingen van de lagere scholen van Maldegem, Donk en Kleit om te toveren tot kleine artiesten. Haar enthousiasme kan zij overbrengen naar leerkrachten en leerlingen.

Uitgangspunt voor deze workshops zijn natuurfoto’s van de gekende natuurfotograaf en jurist Peter De Craene met poëzie van Maria Sesselle.

Voor de WAK 2015 biedt dichteres MARIA SESSELLE poëtische workshops aan de leerlingen van het vierde, vijfde en zesde leerjaar van De ARK, lagere school Zusters Maricolen in Groot-Maldegem.

De ‘Kleine Artiestjes’ van De Ark luisterden aandachtig naar de inleiding van Maria Sesselle, die op een boeiende wijze de schrijvers- en dichterstaal uiteenzette. Dichters spelen op een heel andere manier met woorden en geven de woorden een andere betekenis. ‘Geluk loopt op kindervoeten’, ‘Er bloeien bloemen in mijn hoofd’, ‘De witte gevel bloeit rozen’, Ik woon waar de kraaien elkaar omarmen’, Ik draag een boomgaard in mijn hoofd’, enz….. De kleine kunstenaars hadden het snel begrepen, zij gingen enthousiast rondkijken naar de sprekende natuurfoto’s gesierd met beeldrijke woorden die rondom hen uitgestald waren, als inspiratiebron. Zij kozen of verzonnen zelf een gedichtje of ‘stalen’ enkele plastische zinnen en na een korte schets op een kladblaadje begonnen ze zelf verbazingwekkende tekeningen met verschillende kleuren te maken. Het was onmiddellijk duidelijk wie nauwkeurig kon werken en waar sluimerend talent zich ontplooide. Tegen het einde van de workshop werden de prachtige realisaties geplastificeerd. Al de werkjes worden gebundeld onder één noemer, de ‘KOORDDANSERS’ of de ‘waaghalzen’ en worden opgehangen als veelkleurig artefact tijdens de groepstentoonstelling in het gemeentehuis.

MARIA SESSELLE afkomstig uit Adegem is lerares maar zij is vooral gekend als dichteres en bedenker van de fotopoëzie route in het Meetjesland. Zij schreef elf gedichtenbundels en werd een veertiental keer bekroond. Zij werkte mee aan 25 verzamelbundels en acht kunstmappen en zij geeft lezingen en workshops in Vlaanderen en Nederland. Zij vindt er veel respons omdat jongeren bezig zijn met poëzie. Zij begrijpen de gedichten omdat zij zich nog niet afsluiten voor gevoelens. Wat kinderen kunnen en willen schrijven is vaak erg ontroerend, sommige hebben echt talent dat aangemoedigd moet worden maar poëzie is niet altijd even belangrijk in het leven van de tiener naarmate hij ouder wordt. Andere dingen slorpen hen teveel op.

In 2005 werd zij aangesteld als dorpsdichter van Melle. De laatste jaren stond zij in de kijker door tentoonstellingen waarbij haar gedichten, met bijpassende foto’s, het grote publiek konden roeren. Poëzie verwerkt in natuurfoto’s van natuurfotograaf Peter De Craene hangt tentoon in tien gemeenten van het Meetjesland in Vlaanderen.

Haar werk is vereeuwigd op glas, metaal en arduin in: Oudenburg, Kruibeke, Adegem, Maldegem-Kleit, Waarschoot en Zomergem. Zij is de motor achter de fotoroute in tien gemeenten van het Meetjesland. Per foto heeft zij een passend stukje poëzie bedacht. Alle gedichtjes zijn haar kinderen die zij koestert.

Maria Sesselle maakte al gedichtjes als klein meisje van zes. Zij reed samen met haar zussen en buurmeisjes met de fiets zes kilometer ver naar school in Adegem dorp. Onderweg amuseerden de meisjes zich met rijmpjes zoeken en zij was er de beste in. Als tiener liet Maria zich opvallen als dichteres. Haar werkjes werden in de klas voorgelezen.

Zij schrijft de gedichten zoals zij leeft. Vol harsttocht zoekt zij inspiratie in het dagelijkse leven. Maria Sesselle heeft veel gereisd de laatste jaren en zij verwerkt haar ervaringen en haar bedenkingen in haar gedichten. Op die manier brengt zij een boodschap, hoewel dit niet echt de bedoeling is.

Goede gedichten schrijven kan overal gebeuren. Het is soms wachten op inspiratie en Maria heeft altijd pen en papier in de hand, waar ze ook gaat. Ze werkt en speelt met taal en wil dit talent doorgeven aan de jongeren. Haar poëzie opende terreinen die haar onbekend waren en zij geniet ervan, hoewel ze steeds spontaan blijft en open staat voor elke vorm van inspiratie.

Enkele bekroningen:

Poëzieprijs van Het Meetjesland1981, Eerste en tweede Albert de Longieprijs voor poëzie 1982 en 1984, Poëzieprijs van de stad Beringen 1983, Poëzieprijs van de stad Blankenberge 1983, Poëzieprijs van de stad Izegem 1984, Poëzieprijs van Maldegem 2006 en 2009.

Belangrijkste publicaties: Poëzie: Wandelen met Maria 1977, Zomeruur 1978

Het nest voorbij 1982 (bekroond), Vluchtheuvel 1983, Christine 1984 ( werd drie maal bekroond ), Tango met de dood 1992 ( bekroond), De vrouwen van Delvaux 1993, Ballerina 1995, Tatoeage 1996, Tussen duim en wijsvinger1999, Een zandkorrel in de storm 2006 en Straatlopers 2009……2014.

‘Straatlopers’ is poëzie verwerkt in natuurfoto’s van natuurfotograaf PETER DE CRAENE en hangt tentoon in tien gemeenten van Het Meetjesland in Vlaanderen. Peter De Craene (2-10-1970) is de echtgenoot van Veerle De Booser en papa van Elias en Jasper. Hij is jurist, natuurfotograaf, ornitholoog en natuurgids (o. a. in het Maldegemveld) en schrijver van de verhalenbundel: ”Kijk papa een krokodil”, waarover men zegt in de pers: “Wanneer je dit boek begint te lezen kan je niet meer stoppen!” (A.E.) Het zijn licht verteerbare cursiefjes die je meenemen naar het ontwapenende leefwereldje van een beroeps-uk en schetsen de luchtige lotgevallen van het gezin waarin hij een centrale rol vervult. U wordt meegetroond naar het mini - universum van een hummel en kunt meegenieten van zijn eerste échte stappen in een ingewikkelde wereld. Een aanrader voor ieder die van kinderen houdt. (Sch. M.) Straatlopers 2009……2014 zijn 50 natuurfoto’s die op grote panelen of zeilen hangen op straat in tien gemeenten van Het Meetjesland: Evergem, Assenede, Eeklo, Zomergem, Waarschoot, Lovendegem, Nevele, Knesselare, Aalter en Maldegem. Daarin zijn spetterende liefdesgedichten van Maria Sesselle ingewerkt. peter.de.craene@hotmail.be

Het werk van Maria Sesselle wordt in de pers als volgt omschreven:

‘Poëzie gerijpt aan het leven zelf. Zeer lyrisch, soms wat cynisch, wat uiting geeft aan een zeer diepgaande vorm van ontroering. Zij schrijft met een gedrevenheid naar passionele hoogtes, zoals zij zelf leeft. Met vingers van tederheid raakt zij de lezer. Zij spant een waaier van subtiele woorden tot een enorme diepgang. Geen overtollige franjes. Haar taal is zuiver, intens rakend, soms speels, soms rauw aangrijpend. Haar poëzie krijgt vleugels naar de anderen toe en de verbondenheid met de natuur.’ VAC

Tien dagen lang komen de amateurkunsten in de spotlights. De 230 werkstukjes, ‘De KOORDDANSERS’ van De Kleine Artiesten van de ARK, samengesteld werk onder begeleiding van dichteres Maria Sesselle worden opgehangen aan koorden in het gemeentehuis van Maldegem, tijdens de groepstentoonstelling van vrijdag 24 april t.e.m. zondag 3 mei 2015 tijdens de Week van de Amateur Kunsten.

Link naar de foto’s van de workshop:

https://plus.google.com/photos/115021349650121482292/albums/6124972636561070017?authkey=CPn0h6PF0J7tigE

Tekst is opgesteld aan de hand van het bio web en de informatie van Maria Sesselle.

23-04-2015 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

De Koninklijke Fanfare Verenigde Vrienden Adegem (VVA) viert tijdens de WAK haar 125-jarig bestaan met een klankenrijk CONCERT OP ZATERDAG 2 MEI 2015 om 20 uur in CC Den Hoogen Pad.

De  Verenigde Vrienden Adegem vieren dit jaar het 125-jarig bestaan van hun muziekmaatschappij. Een muziekmaatschappij of fanfare is een sociaal gebeuren dat mensen met muzikale talenten samenbrengt. Na een grondige studie en vele repetities van diverse repertoria luisteren de muzikanten talrijke gebeurtenissen op met spraakmakende klanken die het oor strelen. Je tijd vullen met mooie klanken is een heerlijk gegeven.

De muzikanten, momenteel zijn er achtendertig actieve leden, komen elke week samen van half acht tot half tien, om muziekstukken in te studeren onder begeleiding van de bekende Oost-Vlaamse dirigent, De Heer Manuel Herrebaut. Voor sommige muzikanten is het een vrijetijdsbesteding van het hele gezin. Ze komen oefenen als echtpaar en stimuleren op die manier soms ook hun kinderen of kleinkinderen om deel te nemen aan het muzikaal gebeuren. Het is verrassend en boeiend dat wij in stoeten of bij andere gelegenheden een gemengde groep musici in kleurrijk en smaakvol uniform zien opstappen, waar de jonge generatie met hun soms zwaar instrument vertedert. De leeftijd van de muzikanten schommelt van tien tot zestig jaar, meestal inwoners van Adegem maar niet noodzakelijk. Soms is het een familietraditie dat kinderen, zelfs kleinkinderen in de muzikale voetsporen van de vorige generatie treden.

De belangrijkste instrumenten zijn bugel, trompet, saxofoon, hoorn, kortom alle koperinstrumenten (behalve houtblazers) en slagwerk.

Om de instroom te bevorderen wordt elke zaterdagvoormiddag muziekles gegeven. De leerlingen krijgen notenleer maar mogen vrij vlug een instrument bespelen wat ruimschoots inspeelt op het enthousiasme van de jeugd. Om nieuwe leerlingen te rekruteren wordt periodiek op de plaatselijke school een workshop muziek georganiseerd die met veel belangstelling door de aanwezige kinderen gevolgd wordt. De lessen slagwerk gaan door onder begeleiding van muzikaal duizendpoot De Heer Kris Van Canneyt, met een eindexamen in juni en de lessen koperinstrumenten worden begeleid door De Heer Rony D’Herck. De VVA organiseren regelmatig een of andere activiteit, bijvoorbeeld een pannenkoekenslag om de kast te spekken. Instrumenten moeten soms hersteld of vernieuwd worden en de lessen betaald.

De regelmatige intense repetities zijn er nodig en worden geruggesteund door een gemotiveerd bestuur dat elke eerste donderdag van de maand samenkomt. De voorzitster en penningmeester, Mevrouw Els Van Hulle afkomstig van Kleit, de secretaris De Heer Luc Matthys en de overige leden, al dan niet muzikanten stellen het activiteitenprogramma op. Zowel kerkelijke als wereldlijke gebeurtenissen worden opgeluisterd. De VVA zijn present tijdens optochten, stoeten, recepties, feesten, huwelijksplechtigheden, herdenkingen, begrafenissen en andere ceremonieën.

Het publiek optreden start met de eucharistieviering die de nieuwjaarsreceptie op het kerkplein begin januari voorafgaat.

De muziekmaatschappij leidt de kindercarnavalstoet in op de zondag van carnaval in de centrumstraten van Maldegem begin februari

De fanfare gaat uit bij speciale gelegenheden in Adegem en trekken dan in stoet door de Dorpsstraat naar de Spanjaardshoek tot aan het Kruisken.

Op 11 juli 2015 plannen zij een speciaal programma voor de viering van hun 125 jarig bestaan tijdens de zomerkermis.

Tussendoor staan ze ook in voor het opluisteren van eucharistievieringen ter gelegenheid van trouwfeesten van mensen die dicht bij de vereniging staan. Dit jaar is dit het geval voor twee huwelijken van hun eigen muzikanten, twee muzikale koppels treden in het huwelijk dit jaar! Romantiek en muziek worden harmonieus verweven tot een eenheid.

In augustus tijdens het jaarlijks topevenement dat duizenden mensen lokt, ‘Maldegem wandelt, fietst, proeft en swingt’ neemt de fanfare deel aan het aperitiefconcert in het Sint- Annapark.

Verder staan tal van optredens op het programma op locaties of tijdens feestelijkheden waar de VVA uitgenodigd wordt om een muzikale noot te brengen. Tijdens de winterkermis in Adegem geven zij een aperitiefconcert in de maand oktober.

Op 11 november is er een optocht naar het kerkhof aan het monument en op het Grenadiersplein. De laatste activiteit van het jaar grijpt plaats op 21 november tijdens het Ceciliafeest. Zij doen hun gebruikelijke rondgang in Adegem Dorp en die gebeurtenis wordt afgesloten met een feestelijk etentje.

Het spreekt vanzelf dat een fanfare of een muziekmaatschappij een belangrijk tonenrijk accent geeft aan talrijke sociale activiteiten, die een muzikaal, en kleurrijk schouwspel brengt bij het brede publiek.

De VVA neemt deel aan de WAK 2015 met een klankenrijk en opmerkelijk CONCERT om haar 125 jarig bestaan te vieren op ZATERDAG 2 MEI IN C.C. DEN HOOGEN PAD om 20 uur. Vijf kwarteeuwen muziek produceren en etaleren kan moeilijk voorbijgaan zonder een terugblik op wat voorbij is. De viering is een samenspel van nostalgie en melancholie naar het verleden, met een heldere blik op het heden en de toekomst.

Een muziekmaatschappij die 125 jaar stand houdt getuigt van een zinvolle vrijetijdsbesteding voor alle generaties. Een terugblik is dan ook een eerbetoon en een dankbetuiging aan alle muzikanten die hun muzikale talenten gedeeld hebben, de trombones, de hoorns, de saxofoons, het slagwerk, de bestuursleden, de steunende leden, de sponsors, die al hun krachten gebundeld hebben om sfeervolle klanken voort te brengen en bij te dragen tot het verfraaien van het bestaan. Zij spelen de Brabançonne, Vlaamse volksliederen, marsen, jubileumliederen maar ook composities van hedendaagse toondichters en bewerkingen van eigentijdse nummers.

De WAK 2015 is een aanrader voor allen die houden van bruisend talent in en rond Groot – Maldegem. De Koninklijke Fanfare Verenigde Vrienden Adegem, de VVA viert haar 125 jarig bestaan met een klankenrijk concert op zaterdag 2 mei 2015 in CC Den Hoogen Pad om 20 uur, tijdens de WAK 2015.

Prachtige videoreportages van de VVA door Noël Ryheul vind je op https://www.youtube.com/embed/D5aNnfl39MQ?rel=0&controls=0&showinfo=0

Met dank voor de informatie via De heer Luc Matthys en Mevrouw Els Van Hulle.

23-04-2015 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

‘Koninklijke Fanfare VERENIGDE VRIENDEN ADEGEM’ (VVA) viert haar 125 -jarig bestaan met een klankenrijk CONCERT OP ZATERDAG 2 MEI 2015 in CC Den Hoogen Pad.

In een lijvige brochure van 48 blz. heeft HUGO NOTTENOOM ‘De geschiedenis van de VERENIGDE VRIENDEN' van ADEGEM geschetst in 1990, ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan, dus vijfentwintig jaar geleden. We zijn nu vijfentwintig jaar verder, de VVA bestaat intussen 125 jaar en ik geef een overzicht aan de hand van het boek van Hugo Notteboom. Het is interessant om de achtergrond, de historiek, de werking, de inzet en de energie van vele vrijwilligers achter een fanfare te kennen.

Door de eeuwen heen was muziek belangrijk tijdens elk gebeuren in een dorp of een stad. Plechtigheden, herdenkingen, bedevaarten, processies, erediensten, feestelijke gebeurtenissen, recepties, muziekfestivals zijn niet afgewerkt als er geen muzikale achtergrond is van liederen, muziekstukken, kortom van feestelijke, muzikale tonen. Tijdens de rondgang en bij het optreden van een muziekvereniging kwam er spontaan een groot publiek naar buiten om te luisteren, te genieten maar ook om een gesprek te voeren met de omstaanders. Muziek bevorderde de sociale vaardigheden.

Vijf honderd jaar geleden werd er al onder impuls van de kerk, muziek gebracht bij kerkelijke gebeurtenissen. In de zeventiende eeuw had de parochiale geestelijkheid haar eigen kerkzangers en vanaf de negentiende eeuw ontstonden er langzamerhand maatschappijen die sociale activiteiten een muzikaal tintje gaven. In Adegem was dit de ‘Kunstijver’ (1850).

In 1888 stichtte koster Marcel Temmerman (1858 -1893) een koor-zangmaatschappij, ‘Het Zang- en Toneelkundig Gezelschap’ dat vanaf juni 1890 de ‘Verenigde Vrienden van Adegem’ werd. Deze maatschappij bracht een groep vrienden samen die over muzikale talenten beschikten maar ook de gave in zich hadden om elk jaar een toneelstuk op te voeren. De instrumenten werden geschonken of aangekocht door weldoeners en de begeleiding werd verzekerd in samenwerking met de Xaverianen of Siezen, een godvruchtig mannengenootschap. Langzamerhand maakte zich een groep muzikanten los van de zanggroep en de Xaverianen om een zelfstandige fanfare te vormen die concerten gaf, de kermis en andere volksfeesten opluisterde en kerkelijke gebeurtenissen met ingetogen of vrolijke klanken begeleidde. De maatschappij organiseerde festivals en concerten in Adegem en zij nam er aan deel in de omliggende gemeenten, evenementen die heel veel bijval kenden.

Vanaf 1893 kregen de VVA een volledig autonome structuur, met een voorzitter, ondervoorzitter, secretaris-penningmeester, commissieleden, werkende leden (muzikanten, dirigent) en een duidelijk omschreven reglement (rechten en plichten) voor de muzikanten.

De bestuursleden kwamen vooral uit de Adegemse burgerij. Het bestuur stond in voor het naleven van het reglement, het aanbrengen van wijzigingen, het vastleggen van de activiteiten en het houden van bestuursvergaderingen. De aankoop en het herstellen van instrumenten, het kopiëren van partituren, de bijscholing van muzikanten, de jaaractiviteiten en het bezoeken van een precies aantal herbergen lag in handen van het bestuur.

De activiteiten liepen volgens een vast stramien. De Toneelbond ‘Wij Willen’ opereerde na W.O.I zelfstandig en bestond tot eind jaren zestig. Begin februari greep jaarlijks een ‘zang, muziek- en toneelkundig’ avondfeest plaats tot voor W.O. II. Concerten ter gelegenheid van de kermissen waren spraakmakend: er was een openluchtconcert op de vooravond van de zomerkermis, een muziekfeest op zondag en een wandelconcert de dinsdag. Verder namen de V.V.A. deel aan optochten tijdens de kermissen in de randgemeenten. Cecilia patroonheilige van muziek, instrumentenmakers en zangers wordt gevierd op 22 november. Het Ceciliafeest in november was jaarlijks de afsluiting van het werkjaar met een eredienst, een muzikale rondgang in het centrum en werd afgesloten met een eetfestijn. Dat is nu nog altijd zo.

De overige activiteiten liepen over het hele werkjaar en gaven op die manier een muzikale stempel aan de gebeurtenissen in het dorp: inhuldiging van pastoors en burgemeesters, Xaverianenfeest, telegraaffeest (1897), vredesfeesten na W.O. I, inhuldiging van gedenktekens, decoratie- en folkloristische feesten, vaderlandse plechtigheden, vlaggefeesten, priesterwijdingen, H. Hartfeest, 100 jarige bestaan van België, wijding van een nieuwe kapel, inhuldiging van een rustoord, later verbroederingsfeesten enz…

Van bij het begin (1898) werd er gespeeld op verplaatsing en werd er deelgenomen aan provinciale muziektornooien in Heist, Oostende, Knokke, Blankenberge, Gent (floraliën), Leuven en Antwerpen.

Aanvankelijk was er amper culturele infrastructuur in Adegem. De muzikanten traden op in de zaal van de meisjesschool maar in 1905 lieten de V.V.A. een eigen lokaal bouwen (Zaal Ernest Boels tot 1974). De fanfare kon later repeteren in Zaal Dhavé, in Zaal Damberd en momenteel grijpen de repetities plaats in de jeugdlokalen van de wijk Zandakkers.

Het spreekt vanzelf dat een vereniging als de VVA. moest beschikken over financiële steun. Er werd een soort lidgeld gevraagd aan de leden en de V.V.A. werden financieel gesteund door het gemeentebestuur, de kerkfabriek en door een groot aantal kunstlievende ‘steunende’ ereleden of promotoren. Verder organiseerden zij ook activiteiten die geld in het laatje brachten zoals papierslag, mosselsouper, barbecue, Breugelmaal, pannenkoekenslag, verkoop van oude instrumenten enz …. Bovendien waren er nog de vergoedingen en prijzen die bepaalde optredens in de wacht sleepten.

Een Vlaamse kermis in de hovingen naast het Witte Huis werd een daverend en winstgevend succes. Later werden grandioze feesten georganiseerd in de tuin van Dokter De Prest (1961), op de terreinen van het Vlees- en exportbedrijf Van Landschoot (1967), een soiree in het Drongengoed waar duizenden mensen op afkwamen enz.

Vanaf 1953 werden muzieklessen ingericht, die toch elk jaar opnieuw enkele blijvende leden voortbrachten.

Ter gelegenheid van het 75 jarig bestaan van de maatschappij kregen de VVA de toelating om ‘Koninklijke Fanfare’ (1967) toe te voegen aan hun titel, wat uiteraard uitgebreid werd gevierd.

De jaren zeventig met de grote opkomst van televisie en talrijke andere ontspanningsmogelijkheden kon de muziekmaatschappij niet nekken. Muziekliefhebbers bleven samenkomen om te repeteren, te spelen en op te treden en toeschouwers vonden het toch belangrijk om deel te nemen aan het sociaal en muzikaal gebeuren zodat deze vrijetijdsbesteding, die toch wel behoorlijk wat inzet vraagt van de muzikanten en van het bestuur, nog steeds een populair gegeven blijft in de samenleving.

De VVA bestaat 125 jaar, wat uitgebreid gevierd wordt met een klankenrijk concert op zaterdag 2 mei 2015 in CC Den Hoogen Pad tijdens de Week van de Amateurkunsten.

Wie belangstelling heeft om de voorgeschiedenis te kennen van de VVA kan nog altijd ‘De geschiedenis van de Verenigde Vrienden’ van Adegem (1990) van HUGO NOTTEBOOM raadplegen, een rijk geïllustreerde brochure met prachtige foto’s en namenlijsten van alle prominente Adegemnaars en muzikanten. Enkele belangrijke dirigenten, Marcel Temmerman, Theophiel De Pré, Raymond Tuypens, Henri Vermeulen, Omer Messens, Leon De Laere, Adriën Van Landschoot, Alfons De Boeck, Johan Vancoppenolle enz. waren de bezielers van de maatschappij vanaf het ontstaan, geruggesteund door een ijverig en bekwaam bestuur.

Met dank voor de informatie aan Hugo Notteboom, verkregen via zijn boek.

23-04-2015 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

De dorpskern van Maldegem en omgeving waren een kunstzinnig rendez-vous voor alle belangstellenden tijdens de Week van de Amateurkunsten 25 april – 4 mei 2014.

  

De KUNSTMARKT op zondag 27 april jl. lokte veel belangstellende kunstliefhebbers.

Bezoekers van de kunstmarkt konden meteen de geëtaleerde werken van de WAK 2014 bewonderen in het gemeentehuis zelf en in de vitrines in de buurt. De deelnemers van de KUNSTMARKT, Johan SESSELLE, Hendrik VAN DER JEUGHT, Daniël DEPREST, Jos PARIDAEN, Willy VAN DE VELDE, Franky VERSPRILLE, Marianne POSMAN,  en Pauline ROBERT presenteerden hun kunstvoorwerpen, gaven een woordje uitleg  en genoten van de enthousiaste belangstelling. In het gemeentehuis zelf werd druk gehaakt in het Crocheercafé van CHARLOTTE. Diego VAN DE KEERE, de ziel achter TRANSITIE Maldegem, leidde de werkgroep ‘vrede sluiten met het leven’’. Uitgangspunt hiervoor vormden voorbeelden en metaforen die verwijzen naar de ecocide (= oorlog tegen het leven) en inspirerende voorbeelden van hoe de mens er opnieuw kan leren samenwerken. De pers was aanwezig en er werd uitvoerig uitleg gegeven en foto’s genomen door de journalist, Michel WIJNE, intussen een gekend en geliefd journalist en reporter in heel Vlaanderen. Het werd voor allen een onvergetelijke dag.

De beelden en schilderijententoonstellingen van Dorine TAS en Magda VAN DEN ABEELE waren tot in detail afgewerkt. ‘ALS MUREN MOCHTEN SPREKEN’, de performance bij Danny BAUWENS in een oude kruidenierswinkel in de Vakebuurtstraat was iets unieks. De gastvrouw Darline KEMPENEER legde uitgebreid uit, hoe taal, muur, tuin en geschiedenis samengevat werden in een samenspel van authentieke documenten van Wereldoorlog I en II, muurschilderijen en taferelen en gedichten in de weelderige tuin. In ‘DE KLETEPOT’, het Keramiek en Pottendraaien atelier in Butswerve van Trui DE CUYPER werd door Trui en haar cursisten gedemonstreerd hoe gezellig, hartelijk en ontspannend werken met klei kan zijn. Ook kunstschilderes Anita VERBIEST exposeerde tussen de talrijke keramiek en andere kunstvoorwerpen.

Het concert van Nut en Vermaak IN FLANDERS FIELDS stond in het teken van 100 jaar Wereldoorlog I en werd uitvoerig geprezen in een prachtige reportage in het Vrij Maldegem en de Herdenkingsdienst the LAST POST was indrukwekkend. De fototentoonstelling van Studio ’74 en de dansvoorstelling van MOVIMENTO bracht ons cultureel centrum in beeld. Het ‘Groot Oorlogstafereel’ van Willy Van de Velde in de kerk van Adegem en de muzikale optredens op een boogscheut van het centrum verwijderd trokken veel kunst- en muziekliefhebbers.  

De GROOTE OORLOG werd herdacht in de GROOTE KUNST.

Maldegem, een van de grootste en de mooiste gemeenten in België, heeft de ruimte en de mogelijkheden om professionele en amateur kunstenaars hun werken te laten uitstallen tijdens de Week van de Amateurkunsten. Dank zij de gemeente, de gemeentelijke diensten en de coördinatoren van de cultuurdienst werden enorm veel inspanningen gedaan om de artiesten in het middelpunt van de belangstelling te zetten. Kosten noch moeite werden gespaard.

Alle kunstenaars, groot en klein kijken verlangend uit naar een grote permanente tentoonstellingsruimte in onze grote gemeente. Het moet mogelijk zijn dat de gemeente  in de reeds gerealiseerde projecten, CC Den Hoogen Pad, De Kunstacademie, OUD SINT-JOZEF, het Sint Anna Park, het sportparadijs MEOS, het RVT Warmhof enz. een GROOTE ruimte voorziet voor permanente exposities van de talrijke amateurkunstenaars.

09-05-2014 om 18:10 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Muziek, beeldhouw- en schilderkunst, poëzie en dans waren de spetterende inluidende klokken van de KUNSTBOM op vrijdag 25 april 2014.

Het artistiek evenement “DE KUNSTBOM” lanceerde meteen de 19de editie van de WAK Maldegem op een originele en bruisende manier.

Het centrum werd bezet door kunstenaars, kunstliefhebbers, familieleden en sympathisanten die er een onvergetelijk evenement van maakten.  De komende  tien dagen staat in teken van de amateurkunsten en Maldegem heeft die gebeurtenis met de nodige luister ingezet. Muzikanten, dansers, dichters en kunstschilders zorgden voor een onvergetelijk evenement om ‘De Groote Kunst’ en “De Groote Oorlog” te introduceren op het marktplein van Maldegem.

De muziek van DJ Joran leidde de drumband van de Verenigde Vrienden van Adegem o.l.v. Kris Van Canneyt in.

De heer Schepen Frank Sierens en Mevrouw Schepen – Volksvertegenwoordiger Valerie Taeldeman hielden een kort toespraakje om alle kunstzinnig talent veel succes toe te wensen. Zij gaven het startschot een officiële noot.

Cultuurbeleidscoördinator Isabel Ginneberge gaf een woordje uitleg over de thema’s achter de WAK 2014 en stelde de SY-DANS STUDIO uit Maldegem – Kleit voor, die de KUNSTBOM op de markt een tere, sierlijke en vrouwelijke noot gaven. De Sy-Dansstudio werd geleid door professioneel danseres en dansdocent Sylvie Van Hulle. Zij dansten fragmenten uit de dansvoorstelling: Action. De voorstelling was een ode aan de ‘helden’: alledaagse helden, muziekhelden, historische helden, film- en striphelden en sloot dus goed aan het thema van de WAK 2014, het eren van de helden uit de ‘De Groote Oorlog’.

De klanken van “OUR LIPS ARE SEALED en SECOND REVOLUTION, sloten de bomexplosies af op een verhelderende manier.

Ondertussen genoten de belangstellenden van een drankje en konden napraten over het startschot van de WAK 2014 op het sfeervolle marktplein, het middelpunt van talrijke tentoonstellingen en voorstellingen: kunst in de vitrines van de omliggende straten, exposities in het gemeentehuis,  bij kunstenaars thuis en in de kerk van Adegem en de muzikale optredens op een boogscheut van ’t centrum verwijderd: CC Den Hoogen Pad en in het centrum van Adegem. De talrijke aanwezige Wakkers kon iedereen in levenden lijve ontmoeten. Kortom het was een verrijkende en originele Kunstbom die dit keer zorgde voor positieve explosies.

In het kader van de WAK had de jeugddienst op donderdagnamiddag 3 april workshops aangeboden aan alle leerlingen van het 4e middelbaar van de Zusters Maricolen, op de school, in het jeugdhuis, in het gemeentehuis en in het Lokaal Dienstencentrum St. Jozef. Workshops breien, haken, creatief zijn met oorlogspoëzie, digitale fotografie, film, kunst in het straatbeeld werden enthousiast onthaald door de jeugd. De mooie werkjes die er uit voortvloeiden, staan tentoon tijdens ‘Kunst in de vitrine’ in het centrum samen met tientallen andere kunstenaars die hun artefacten exposeren in de uitstalramen in en rond het gemeentehuis.

De Jeugd- en Sportdienst en vzw Oranje had er een infostand en probeerden de talrijke aanwezige jongeren warm te maken voor hun monitorenwerking en animatorenteam. Deze activiteit vormde de afsluiter van ‘Aprilse Grillen’ van JH-JOC De Redekiel. De jeugd was alom aanwezig om hun visie over kunst en cultuur naar voor te brengen. De WAK is toekomstgericht en focust op talent bij de jeugd om de traditie verder te zetten.

Enkele sfeerbeelden van tijdens KUNSTBOM:

DE KUNSTMARKT op zondag 27 april jl. lokte veel belangstellende kunstliefhebbers.

Mede dank zij de voorstelling i.v.m. de Erfgoeddag, was er een ruime interesse voor de kunstenaars die warm en droog hun kunstvoorwerpen demonstreerden en etaleerden onder sierlijke luifels van de gemeente, vlak voor de ingang van het mooi gerenoveerde gemeentehuis. Bezoekers van de kunstmarkt konden meteen de geëtaleerde werken van de WAK 2014 bewonderen in het gemeente huis zelf en in de vitrines in de buurt.

30-04-2014 om 19:37 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Talrijke professionele en amateurkunstenaars hebben creaties gerealiseerd rond ‘De Groote Kunst’ en ‘De Groote Oorlog’. Langs een parcours in het centrum van Maldegem krijgt elke voetganger een beeld van de verschillende manieren waarop getalenteerde kunstenaars rond het thema van de WAK 2014 hebben gewerkt. Alle geëtaleerde werken vormen één verhaal: de verwoestende invloed van de oorlog overal ter wereld en de ogentroost die uitgaat van kunstvoorwerpen. Kunst wordt toegankelijk in de bibliotheek, in de vitrines van handelszaken, op de vensterbanken van privaatwoningen rond en in het gemeentehuis van Maldegem vanaf 25/04/14 tot 04/05/14. DE GRO(O)TE KUNST EN DE GROOTE OORLOG IN DE VITRINE, is een doorlopende tentoonstelling van werken van talrijke kunstenaars.

ANNIE MATTHYS, is een onvoorstelbaar talentrijke kunstenares die veel energie, inspiratie, gevoelens van blijdschap en verdriet verwoordt in haar onbeschrijfelijk mooie doeken. Ze exposeert talrijke expressieve zeefdrukken, volledig in teken van “De GROOTE OORLOG” in de etalage van de voormalige Optiekzaak OPTICOBA. Uitzonderlijke sprekende parels die volledig beantwoorden aan het thema van de WAK 2014. Geïnspireerd door de emotionele, intreurige gedichten van oorlogsdichter Wilfred Owen (°1893 + 04.11.1918) creëerde Annie Matthys talrijke zeefdrukken, waar zwart, de kleur van rouw primeert, op lichte achtergrond, groen staat voor natuur en leven, rood voor explosies en gewonden, met onderaan beelden die verwijzen naar de verbijsterende verwoesting van steden en dorpen door de bommenwerpers. Annie Matthys werd geboren tijdens de donkere maand december 1939, enkele weken voor kerstmis, enkele maanden voor de uitbarsting van de tweede wereldoorlog. Die tijd werd gekenmerkt door ontbering en angst tijdens de Duitse bezetting met daarna de moeizame wederopbouw van Vlaanderen. De generatie geboren voor de oorlog was gesterkt door een innerlijk verlangen om ergens in uit te blinken. De kunstenares worstelt met kleur en compositie in beelden die verwijzen naar een crucifix. Het kruisbeeld, symbool van lijden geeft een treurig beeld van het gehavend lichaam. Het figuratieve in haar werken zinspeelt op een hartverscheurend drama.

RITA BUYSSE uit Oostburg, Nederland schilderde jarenlang het zomerse landschap van Zeeuws - en West - Vlaanderen. Voor haar is het spelen met kleur, water, licht en pigment een uitdaging. Het water en de kreken refereren naar de ondergelopen gebieden langs de Belgisch – Nederlandse grens tijdens de Duitse bezetting. Polders werden in de oorlog in Nederland en België onder water gezet. Het betoverende en het verraderlijke water volgens de omstandigheden en het tijdstip worden uitgebeeld. Zij stelt tentoon in de Dagbladhandel MAXIM, Nieuwstraat 3 en in het gemeentehuis.

ROOS NUYTENS exposeert in de vitrine van Sanitair en chauffage Piet Bollé, Markstraat.

Zij is afkomstig uit Heestert, tegen Kortrijk waar zij geboeid was door de weidse natuur, grote landschappen en de kleine pittoreske landhuizen en - huisjes. Zij schildert dierenvogels, dansers, landschappen, kleine landelijke huisjes, bloemen (irissen, hortensia’s enz.), naakt naar model, stillevens, stadsgezichten, stranden, zeezichten geïnspireerd door haar omgeving, maar ook Nederland bracht inspiratie.

JOS PARIDAEN stelt tentoon in de etalage van Jan Willems Design, Nieuwstraat nr. 9 en in het gemeentehuis. Zijn monumentale compositie schetst een beeld van conflicten in de wereld, een teken van de menselijke dwaasheid en ijdelheid in oorlogstijd.

Zoals beroemde schilders de verwoesting en de meedogenloosheid die de oorlog met zich meebrengen hebben vereeuwigd in een kunstwerk, zo kan Jos Paridaen de gevoelens uitdrukken op doek die de wreedheden en de vernedering van de menselijke ziel door de bezetter weergeven in boeiende doeken. Troosteloos onheil inspireert kunstenaars tot intensieve creativiteit.

GOTHARD DE CONINCK stelt tentoon n.a.v. de erfgoed tiendaagse in het gemeentehuis. In het uitstalraam van RLM (Regionaal Landschap Meetjesland) - bevinden zich vijf werken, waarin – gezien de locatie – natuur en/of landschap uit de streek aan bod komen, maar waarin ook de herinnering aan WO I meespeelt:

In het gemeentehuis hangt een foto van dichter Willie Verhegghe (°1947) met op de achtergrond het gelaat van oorlogsdichter Wilfred Owen (°1893 + 04.11.1918). Gothard nam de foto tijdens Gedichten dag 2012 in Den Hoogen Pad te Adegem. (tekst van Gothard D.C.)

Volgens MARC VAN KERSCHAEVER is schilderen een fantastische, boeiende, leerzame en vooral creatieve zoektocht naar het verleggen van grenzen en het vinden van een eigen stijl.

Zijn werken in ‘Kunst in de Vitrine’ voldoen aan het thema ‘de Groote Oorlog.’ Het doek stelt “In Flanders Fields” voor.

De beeldrijke en ontroerende taal in de gedichten van MARIA SESSELLE op een foto - achtergrond van PETER DE CRAENE duiken op in talrijke etalages in het centrum.

In TRY OUT schittert de poëzie van Maria Sesselle en SOFIE STANDAERT.  De poëzie van LUCIE PUTZEIJS kleurt de geest.

De achtergrond van de gedichten verwijst naar oorlogsbeelden.

FRANKY VERSPRILLE stelt zijn werken tentoon in de vitrines en in het gemeentehuis.

In het gemeentehuis hangt het werk "Trouw met mij" en refereert naar de jonge mensen met dromen en toekomstplannen toen de oorlog uitbrak. In de vitrine van Schoonheidssalon Finesse hangt het doek "'t Kostbaarste”. Het eigen lichaam was natuurlijk het belangrijkste in oorlogstijd. In Kantoor Argenta hangt de "Middernachtzon". Ondanks de oorlog bleef de natuur zijn gang gaan, enkel het landschap werd herschapen door de oorlog. In de vitrine van Apotheek Boelens hangt "In  Vlaamse Velden" een recent werk naar de gelijknamige tv-serie die het mooie en rustige Meetjesland voorstelt dat verstoord werd door een flitsende hemel door bombardementen.

POL VERHEYLEZOON exposeert bij Elektro Huis Ysebaert. Deze docent – kunstenaar heeft al heel wat verwezenlijkt tijdens zijn leven.

ALBERT EN LUC DE CONINCK stellen hun werken ten toon in de etalage van FOTOGRAAF Luc De Coninck, enkele prachtige doeken van Albert staan in de etalage van Reisbureau Maldo Reizen. Sprekende schilderijen en kunstzinnige foto’s die wijzen op een onverbreekbaar en bijzonder talent van vader en zoon.

In de etalage van tearoom ’t Hoekske exposeert PAULINE ROBERT de versie van ‘De Groote Kunst’.

ALEX MARTENS exposeert in het praatcafé De Troebadoer, de doeken van RIK BRACKE hangen boven de lambrisering rechts en links in de gelagzaal van De Gouden Leeuw.

Talrijke gevarieerde werken van ANITA VERBIEST sieren de vitrines bij Schoenen DUMON en een schilderij hangt in Bakkerij De Lille in de Noordstraat. DORINE TAS exposeert bij Bakker DHONDT, in de Nieuwstraat. Haar werken  troosten en geven gelegenheid tot nadenken over alle positieve elementen van het leven. De werken van Dorine TAS kunnen bewonderd worden ter gelegenheid van de WAK 2014 in haar atelier en tentoonstellingsruimte in de BEGIJNHOFLAAN 14 te Maldegem.

In het advocatenkantoor van Eveline Van Hoecke staan werkjes van de Lagere Graad van de KUMA ten toon.

JOHAN SESSELLE exposeert in de Standaard Boekhandel, Elektro Huis Ysebaert en in de tearoom Dolce Vita. Hij heeft zijn werk gedemonstreerd tijdens de kunstmarkt, op 27 april. DANIËL DE PREST exposeert in de uitstalramen van Juwelen Van Parrys, Aquarel en Naturelle evenals SAMYA HAMID (schilderkunst). CARINE DE SUTTER toont haar schilderijen in de vitrine van ‘t Hoeveke in de Nieuwstraat.

HENDRIK VAN DER JEUGHT stelt tentoon in de vitrine van bakkerij Vanhamel.

ANNE-MIE VAN COILLIE exposeert in de Dolce Vita, Markt Maldegem en in het gemeentehuis. LOBKE DANNEELS stelt haar werk tentoon in DE VITRINE van de Baby - en Kinderkledijboetiek DOREMI Nieuwstraat 37 en in het Gemeentehuis Markt, Maldegem. TRUI HOSTE neemt deel aan de Wak 2014 met kleine beeldjes, gehavend, verminkt en gevangen in prikkeldraad, volledig in teken van “De GROOTE OORLOG” in de etalage van parfumerie PENELOPE, Markstraat.

In de etalage van Optiek Nele Coens exposeert PETER DEZWAEF zijn visie op kunst.

MARTIN EVRARD en GUY NYS exposeren prachtige keramiek in de etalages van het kantoor van Randstad en in het Kapsalon Esmeralda. De keramiek van ELS VANNUFFELEN staat te pronken tussen de juwelen in de etalage van Tempo D’Oro.

‘Kunst in de vitrine’ is een heel toegankelijke galerij en expositieruimte van ontelbare kunstenaars in het centrum van Maldegem. Voor thuisexposities kan je terecht bij Dorine Tas, Magda Van den Abeele, Trui De Cuyper, Darline Kempeneer en Danny Bauwens. Willy Van de Velde exposeert in de kerk van Adegem en in het gemeentehuis (zie WAK folder).

Link naar foto’s van de kunstwerken in de vitrines:

https://picasaweb.google.com/116688562905656264433/20140426?authuser=0&feat=directlink.

De werken in het artikel zijn van Annie Matthys, Rita Buysse, Jos Paridaen, Gothard De Coninck en Marc Van Kerschaver.

28-04-2014 om 11:16 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens DE WAK 2014 wordt in de Maldegemse bib een totaalbeeld tentoongesteld in de vorm van een collage die herinnert aan ‘De Groote Oorlog’ en verwijst naar recente gebeurtenissen.

Dat oorlog en kunst dicht bij elkaar verweven zijn en nog altijd heel actueel zijn getuigen de fraaie collages van de leerlingen van kunstenares - lerares Catherine De Waele.*

In het Dienstencentrum Oud-Sint Jozef, op een hemelse, gerenoveerde zolderkamer en onder begeleiding van de deskundige cultureel duizendpoot Catherine De Waele, hebben een groep dames van de tekenklas collages gemaakt die uitdrukken wat De Groote Oorlog betekende voor de mens.

De collages verwijzen naar de troosteloosheid en de smartelijke wanhoop die oorlog bij mens en wereld kan aanrichten, honderd jaar geleden, maar nooit uit de wereld, nooit ver weg, maar altijd actueel en recent.

De Groote Collages overtuigen dat humaniteit en schoonheid de mens in staat stellen, van deze wereld een leefbaar oord te maken.

Kunst verzacht de pijn en het leed die nu eenmaal een groot deel van het leven uitmaken.

De GROOTE COLLAGES kunnen bezichtigd worden tijdens de openingsuren Bibliotheek Maldegem, Schouwburgplaats 3-5, 9990 Maldegem:

vrij 25/04/14 van 14:00 tot 19:00,

za 26/04/14 van 09:00 tot 12:30,

ma 28/04/14 van 09:00 tot 12:00 en van 15:30 tot 19:00,

di 29/04/14 van 15:30 tot 19:00,

woe 30/04/14 van 09:00 tot 12:00,

vrij 02/05/14 van 14:00 tot 19:00,

za 03/05/14 van 09:00 tot 12:30

*CATHERINE DE WAELE

De teken- en schilderkunst kenden een evolutie met uitingen in vele vormen en vele Maldegemse kunstenaars bewijzen dat zij elke kunstvorm beheersen. Catherine De Waele is afgestudeerd in de keramiek en volgt een opleiding beeldhouwkunst in de academie van Eeklo. In haar werk wordt zij vooral aangetrokken tot experimenteren met materialen. Zij kan met materialen spelen tot zij niet meer voorstellen waarvoor ze bedoeld zijn. Zij haalt inspiratie uit haar omgeving, afbeeldingen van cellen, structuren uit het menselijk lichaam, foto's, natuur, oceaanfauna en -flora, ... Kunst maken is iets noodzakelijks voor haar. Creëren is voor haar de ultieme vrijheid. Het is haar wereld waar zij geen compromissen moet sluiten, waar zij niet gebonden is. Zij voelt zich volledig vrij om te maken wat zij zelf mooi vindt, het hoeft niet per se bewonderd te worden door anderen. Zij geeft haar talent en haar visie door aan talrijke kunstliefhebbers aan wie zij lesgeeft.

Zij nam vaak deel aan de WAK, zij organiseerde talrijke tentoonstellingen van haar werk en stelt momenteel haar kunstwerken ten toon, samen met andere kunstenaars o.a. Trui Hoste, in het gemeentehuis te Kaprijke, te bezichtigen tijdens de kantooruren.

Ook in de bib: expo Den Draad

Tentoonstelling

Tijdens één van de Grabbelpasactiviteiten van de Jeugddienst in de paasvakantie versierde men “Den Draad” die verwijst naar de levensgevaarlijke versperring tussen Nederland en België tijdens W.O. I, met zelfgemaakte windvangers. Je kunt deze windvangers i.k.v. de WAK komen bewonderen tijdens de openingsuren van de bib. Zo komen de allerkleinste kunstenaars ook eens op de voorgrond. Tenslotte is alle hoop gericht op de kinderen en de jeugd die gevormd worden tot het scheppen van een leefbare wereld. Investeren in kinderen is een garantie voor de toekomst.

Wanneer:

vrij 25/04/14 van 14:00 tot 19:00,

za 26/04/14 van 09:00 tot 12:30,

ma 28/04/14 van 09:00 tot 12:00 en van 15:30 tot 19:00,

di 29/04/14 van 15:30 tot 19:00,

woe 30/04/14 van 09:00 tot 12:00,

vrij 02/05/14 van 14:00 tot 19:00,

za 03/05/14 van 09:00 tot 12:30

Waar: Bibliotheek Maldegem, Schouwburgplaats 3-5, 9990 Maldegem

Meer info: Jeugddienst, jeugddienst@maldegem.be, 050 72 86 28

28-04-2014 om 10:59 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

De Kunstacademie Maldegem zet alle kunstenaars van klein naar groot in de kijker tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014.

De OPENDEURDAGEN in de KUMA geven de kunstliefhebbers de gelegenheid om de werken van de leerlingen en studenten van de verschillende graden te bewonderen in de talrijke klassen, gangen en schildersateliers. De meeste amateurkunstenaars hebben hun opleiding genoten in de KUMA en zij dragen een boodschap uit van blijdschap, enthousiasme en scheppingsdrang.

Veel artistieke producties van de leerlingen en de studenten zijn geïnspireerd door het WAK-thema 2014, “De Groote Kunst” met als rode draad doorheen het ganse gebeuren, ‘De Groote Oorlog’, de herdenking van 100 jaar Eerste Wereldoorlog.

Talrijke oud-leerlingen en - studenten exposeren hun werken ook in het plaatselijke gemeentehuis. Het is eigenlijk een mooi gebaar om de werken van de kunstenaars ten toon te stellen op de plaats, onder het dak van het gemeentehuis, waar meer dan zestig jaar geleden de gemeente, een “tekenschool” inrichtte voor de bevolking. In de jaren veertig-vijftig werd er “tekenles” gegeven op de zolders van het gemeentehuis. Talrijke jongeren kregen er een kunstopleiding. Meester De Lobel gaf ‘tekenen’, architecten gaven les in bouwkundig tekenen en de nog steeds gekende Jozef Van Maldegem gaf schilder- en beeldhouwkunst. Later deelden en begeleidden echte kunstenaars zoals o.a. Pol Verheylezoon hun kennis en vaardigheid met hun leerlingen in het vroegere ‘Hospitaal’, nu de kunstacademie, kortweg de KUMA.

De gemotiveerde leerlingen hebben er hun activiteiten mee kunnen verrijken op artistiek vlak, professioneel maar ook als amateur. Zij smaken tot op heden de genoegdoening van het eindresultaat.

Tijdens de WAK exposeren de afstuderende leerlingen hun werken in de KUMA, IN VITRO EN IN OPEN ATELIERS.

De KUMA is beslist een meerwaarde voor de gemeente waar geen enkele inspanning te veel is om het alle bewoners van ons dorp aangenaam, interessant en levendig te maken. Alle artistiek begaafde mensen hebben de mogelijkheid opleidingen te volgen of te laten volgen door hun kinderen, zodat heel wat talent en levenskwaliteit en -vreugde niet verloren gaan. Het is belangrijk dat vooral de kinderen, de jeugd de mogelijkheid heeft hun artistieke talenten te ontplooien op een gezellige, ontspannen en creatieve manier. Scheppen, creëren en tentoonstellen maken de mensen blij en gelukkig in het leven.

Het indrukwekkende team van directie en leerkrachten van de KUMA en de Academie voor Muziek, Woord en Dans ondersteunen het talent in Maldegem. Maldegem, een van de grootste en volgens mij de mooiste gemeente in België, heeft de ruimte en de mogelijkheden om professionele en amateur kunstenaars hun werken te laten uitstallen. Kunstminnende Maldegemnaars worden op de hoogte gebracht van wat groeit en leeft in Maldegem op artistiek vlak.

WAK-activiteiten in de KUMA:

http://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/wak-open-atelier-in-de-kuma/13b22d55-6e53-4f17-ac58-5fcbf2501bb0

http://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/wak-expo-in-de-kuma/c6ad613b-53df-4ae1-b0bf-04ca751e0605

WAK - Open Atelier in de Kunstacademie Maldegem - KUMA, Mevr. Courtmanslaan 82, 9990 Maldegem

Ateliers lagere, middelbare en hogere graad zijn OPEN VOOR HET PUBLIEK tijdens de lesuren:

ma en woe van 13:30 tot 22:00,

do van 13:30 tot 17:00,

vrij van 18:00 tot 20:00,

zat van 09:00 tot 12:30

Links: www.academiekuma.be

28-04-2014 om 10:53 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Kunstschilder Willy Van de Velde exposeert een GROOT OORLOGSTAFEREEL in de Sint Adrianuskerk te Adegem.

Het Groot Oorlogstafereel kan bezichtigd worden vanaf 25 april tot 4 mei 2014, elke dag van 10  tot 18 uur in de Sint Adrianuskerk te 9991 Adegem en u kan Willy Van de Velde aan het werk zien op de Kunstmarkt op 27 april 2014.

Om het terrein van de Groote Oorlog te evoceren legt WILLY VAN DE VELDE loopgraven aan op weg naar Het Groot Oorlogstafereel van 2,80 meter op 3 meter 20, met authentiek vaderlanderkes, t.t.z. kleine jute zakjes gevuld met zand, versperringen en prikkeldraad.

Het oorlogstafereel op doek stelt een stadsdeel voor in oorlogstijd, de lucht kleurt oranje - rood en licht en verwijst naar een vurige, brandende, gebombardeerde stad. Onderaan het doek geven de sombere, grijs-witte en zwartgeblakerde gebouwen een troosteloos beeld van wat oorlog betekent voor de mens in de stad of in het dorp. Het is een emotionele en boeiende weergave van wat de inhumane mens kan aanrichten. De twee tanks opzij van het doek komen aangereden in de verwoeste en geteisterde stad en verwijzen naar de inname van de stad door de vijandelijke bezetter.

Honderd jaar geleden brak de Eerste Wereldoorlog uit, 26 jaar later was er de Tweede Wereldoorlog en de machtsstrijd is eigenlijk nooit uit de wereld geweest. Na de Tweede Wereldoorlog was er de oorlog in Israël waar de zionisten zo snel mogelijk een eigen staat wilden oprichten na de genocide. Later volgden de revoluties in de landen in Oost-Europa terwijl momenteel nog altijd in talrijke landen dagelijks onschuldige slachtoffers vallen, mensen vermoord en steden verwoest worden. Conflicten overal ter wereld blijven aanslepen en andere landen laten zich beïnvloeden door verkeerde ideologieën, machtswellust van enkelen en overheersingsdrift. Oorlogen veroorzaken de complete ravage van steden, eeuwenoude gebouwen, kunstwerken, burgerhuizen, uitroeiing van minderheden, kortom oorlog staat aan de basis van de meedogenloze en respectloze vernielingen van vele menselijke verwezenlijkingen.

Het monumentale werk van Willy Van de Velde kan gelijk welke stad of dorp in oorlogstijd voorstellen en het blijft actueel. Vernietiging staat altijd aan het begin van een reeks conflicten die elkaar snel opvolgen op gelijk welk tijdstip waar ook ter wereld.

Het doek werd geschilderd tijdens de Opstand in Polen in 1992. Het oorlogstafereel kwam tot stand in opdracht van de voorzitter van de K.W.B. en de K.A.V., Mark Sierens om de kerk van Adegem te versieren tijdens de Kerstmisperiode. Oorlog tijdens de vredevolle dagen rond kerstmis blijft een gevoelig onderwerp.

Kunst en oorlog blijven met elkaar verweven. Kunstenaars, kunst, oorlog en verwoesting zijn ontegensprekelijk verbonden met de mens en de mensheid. Kersttijd brengt een boodschap van vrede maar die vrede is meestal van korte duur.

Als kunstschilder kwam Willy Van de Velde heel regelmatig naar buiten met zijn creaties en werd overal beschreven, gevierd en gelauwerd. Zijn originele creativiteit stelde hem regelmatig in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk leven die eigen is aan een kleinere dorpsgemeenschap.

Willy Van de Velde volgde als jonge knaap een opleiding in de “tekenschool” op de zolder van het huidige gemeentehuis Maldegem en studeerde aan de KUMA, Maldegem onder begeleiding van de alom gewaardeerd leraar Jef Van Maldegem en aan de academie in Brugge.

Willy Van de Velde heeft zijn pittoreske miniatuurschildersatelier in de achtertuin van zijn woning. Hij schildert landschappen tijdens alle seizoenen, havens, gebouwen, vooral kerken, water- en kerktorens, hoevetjes, kasteeltjes, bloemen, portretten en hoevedieren op het platteland. Hij schilderde alle kerktorens van het Meetjesland. Hij schildert op doek, op panelen en op “Boomse” pannen, wat een onvoorstelbare vaardigheid en kennis vergt. Een van zijn specialiteiten is het beschilderen van spijkerkoppen. Op een kopje van 4 millimeter diameter schildert hij landschapjes en dorpsgezichten.

Jarenlang stelde hij zijn werken ten toon, in de Gilde in Maldegem, in het uitstalraam van Robert Ronse langs de Noordstraat onder impuls van Denis Posman, hij nam regelmatig deel aan de kunstmanifestaties tijdens de WAK Maldegem, tijdens de verbroederingsfeesten, op tentoonstellingen in het C.C. Den Hoogen Pad en in het gemeentehuis. Hij kwam regelmatig in beeld tijdens uitzendingen van de Zevende Dag, de Droomfabriek en zelfs de V.R.T. kwam reportages maken over hem, over zijn leven en zijn werk. Hij restaureerde de “Kruisweg” in de kerk van Adegem en schilderde de prachtige triptiek “Hoop, Geloof en Liefde” in de winterkapel van de kerk, Hij schilderde de decors in de cinemazaal Cecilia, nu Optiek Coens.

Willy stelde ten toon tijdens een kunstweekend van het gemeenschapsonderwijs in Eeklo en in het schoolcomplex Leupegem in Oudenaarde (1996). Hij was aan het werk tijdens de Kapellefeesten in Maarke (1992) en nam deel aan de tentoonstelling van de landschapsschilders in de “Jan van Gent” te Kerselare (Oudenaarde).

Hij was lid van de “Vlaamse Ardennen Schilders Ateliers”, de V.A.S.A. die het omringende landschap op een creatieve manier probeerden weer te geven in Ellezelle en in Kwaremont (1989). Hij stelde ten toon in Oudenaarde (1990) in de kunstgalerij “Kerkgate” te Mater. Hij won de “Beker van Europa” op 22 april 2006 in Wezemaal. Hij nam deel aan de “Open Atelier Dag” ingericht door het Davidsfonds, aan “Montmartre op de markt” in mei 2005 en aan de tentoonstelling “Una Ounta Para Arte” in de voormalige kliniek van Dokter Eugeen De Lille, Kanunnik Andrieslaan, Maldegem. Hij nam deel aan hobbyfestivals (1999) en aan “l’Art dans la Rue” in Dinant.

Hij exposeerde in het “Kunstcafé” in Bredene. Hij nam deel aan de exposities van de “Stille Werkers” en hij exposeerde in de “Galerie Drokje” in Wierden in 2006.

Momenteel legt hij de laatste hand aan een maquette van de Sint Adrianuskerk in Adegem.

Willy Van de Velde en zijn echtgenote Annie De Zutter nemen deel aan het sociaal leven en aan talrijke exposities en zijn overal een bekend en geliefd kunstenaarskoppel. Voorlopig beheert het echtpaar fris en gezond en vol leven de kunstwerken, nemen ze deel aan tentoonstellingen en brengen zij hun vrije tijd door met kunst.

Link naar enkele foto’s van zijn omvangrijk werk:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5877491700726367937

26-04-2014 om 09:35 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Kunstenaar Jos Paridaen heeft de belevenissen van zijn grootvader, zijn vader en zijn ooms tijdens Wereldoorlog II in beeld gebracht in een kunstwerk dat tijdens  de WAK 2014 te  bewonderen zal zijn in het gemeentehuis van Maldegem. Het handelt over de ‘oorlogservaring’ van de familie Paridaen tijdens Wereldoorlog II en sluit dus aan bij het thema ‘De Groote Oorlog’.

De bijdrage van JOS PARIDAEN voor de WAK 2014 bestaat uit:

a. Werk in de vitrine, Nieuwstraat 9: Menselijke figuren, emotie.

b. Tentoonstelling werk over het familieverhaal in het gemeentehuis Maldegem.

c. Deelname aan de kunstmarkt in het centrum op de markt op zondag 27/04/2014.

Zoals operalegende Gerard Mortier (1943 – 2014) het formuleerde: ‘Kunst verzoent je niet met het leven, ze leert je er wel beter mee om gaan.’ brengen de kunstwerken van Jos Paridaen die zalvende troost die het grootste leed van het leven te verzachten. Zijn werk over ‘De Groote Oorlog’ is een bundeling van tekenkunst, schilderkunst en gemengde technieken.

Jos Paridaen is geboren op 19 december 1948 in St. Kruis, Aardenburg. Hij is de kleinzoon van JACOBUS PARIDAEN die op 8 juni 1944 samen met vier van zijn zonen werd opgepakt en op transport gesteld naar het concentratiekamp Amersfoort beschuldigd van illegaal luisteren naar Radio Londen. Vader Bernhard, zonen Georges, René, Staf en Marcel werden gevangen genomen en verbleven in het  Durchgangslager Amersfoort, in de bossen vlakbij Utrecht. Zij hadden zich te schikken naar de meedogenloze machtswellust van de beruchte ‘Drie van Breda’, Duitse oorlogsmisdadigers die na de oorlog een levenslange gevangenisstraf uitzaten.

Het kamp, gelegen in Leusden aan de zuidrand van Amersfoort, werd in 1939 in gebruik genomen als kazernecomplex voor Nederlandse gemobiliseerde militairen. Vanaf 1941 deed het voor de Duitse bezetters dienst als overgangskamp voor uitzending naar Duitsland, een werkkamp of strafkamp. Het waren overigens niet alleen politieke tegenstanders van het naziregime, er zaten ook opgepakte onderduikers die in Amersfoort werden 'voorbereid' op tewerkstelling in Duitsland, zwarthandelaren, sluikslachters, Joden en gijzelaars. Het kamp stond onder commando van SS-Obersturmführer Walter Heinrich.

Amersfoort was een berucht kamp. Kampbeulen als de SS'er Kotälla maakten er de dienst uit en werden door niets in hun barbaarse wreedheid beperkt. De kapo's, gevangenen die leiding gaven aan andere gevangenen, traden meedogenloos op. De gevangenen moesten zwaar werk verrichten en de verstrekte voeding was onvoldoende om daaruit de nodige energie voor het werk te halen.

De familieleden van Jos Paridaen overleefden de afgrijselijke martelingen en werden vrijgelaten in Amersfoort maar moesten dan de weg naar huis te voet aanvatten, praktisch zonder kleding noch schoenen, door een bezet gebied tijdens de lange helse winter. Die voettocht duurde lang, was afmattend en gevaarlijk. Maar ze kwamen terug thuis. Zij konden heel moeilijk over hun ervaringen tijdens de deportatie spreken na hun terugkeer zoals de meesten slachtoffers van gruweldaden hun emoties inkapselden en probeerden te vergeten door te zwijgen. Zij hadden een gruwelijk oorlogstrauma opgelopen die tijd vroeg om te verwerken. Zij hadden teveel gezien en teveel geleden om het ter sprake te brengen zonder lijden en zij behielden er een blijvende aversie tegen de Duitse taal en ieder die de taal sprak. De nakomelingen van de gebroeders Paridaen hebben maar fragmentarisch verhalen gehoord en wat zij toch ‘opgevangen’ hebben is samen met de inhoud van een artikel, Familie Paridaen, “De Duitse overval in Sint-Kruis. Nl.” door G.A.C. van Vooren, uit: Bijdragen tot de geschiedenis van W.Z. Vlaanderen, N° 4, Heemkundige Kring W.Z. Vlaanderen 1976.

Jos Paridaen heeft de belevenissen van zijn familieleden in beeld gebracht in een kunstwerk dat tijdens  de WAK 2014 ten tentoongesteld wordt in het gemeentehuis van Maldegem. Het is een combinatie van olieverf, acryl, houtskool, potlood en gemengde technieken en handelt over de ‘oorlogservaring’ van de familie Paridaen.

Het geheel is het verhaal van de gevangenneming van zijn grootvader en zijn vier zonen. Links zijn de beelden die de angst en de afkeer voor de bezetter uitdrukken en van het verborgen leven van de Nederlander die alles wat hij wil doen in ’t geheim moet doen. Het beeld van de klaprozen in Sint-Kruis Nl. verwijst naar de oorlog, de klaprozen staan immers voor de oorlog. Een ander werk geeft weer wat de mannen meemaakten in het kamp.Wreedaardige Duitse bewakers en bloedhonden die hen die wilden ontsnappen doodden of terughaalden, verwondden, sloegen of martelden. De schijnexecuties maakten de gevangenen nog angstiger. Bepaalde details springen in het oog, het prikkeldraad, de Duitse helmen, de klaproos en de angstaanjagende hakenkruisen. Verder omvat de collage het schilderij van de gekwelde echtgenote en moeder Margriet die achterbleef en die zich zorgen maakte om haar man en zonen. Beelden spookten door haar hoofd van wat er met haar geliefden gebeurde. De achtergeblevenen, de echtgenoten van de zonen vragen zich af of er nog toekomst zal zijn voor hen samen. Verder is er het doodsbeeld van een van de broers die aan tyfus leed. De beelden drukken vertwijfeling uit. De figuren hebben constant een doodsbeeld voor zich. De grafsteen met duifje is het graf van een bemanningslid van een neergehaald vliegtuig. De oorlogsbeelden rechts tonen een sprankeltje hoop. De geallieerden zijn op komst en meteen ook de ondergang van het Duitse Rijk.  De vlaggen duiden op de bevrijding. Als laatste beeld is er de thuiskomst, de margrieten omgeven de beelden van de ouders Paridaen en verwijzen naar, Margriet de naam van de moeder en echtgenote Paridaen.

Het geheel schetst meteen een beeld van eigentijdse conflicten, een teken van de menselijke machtswellust, dwaasheid en ijdelheid.

Zoals beroemde schilders de verwoesting en de meedogenloosheid die de oorlog met zich meebrengen (Guernica van Picasso, 1937) hebben vereeuwigd in een kunstwerk, zo kan Jos Paridaen de gevoelens uitdrukken op doek, die de vernedering van de menselijke ziel door de bezetter weergeven. Troosteloos onheil inspireert kunstenaars tot intensieve creativiteit. 

“Opstaan, klimmen, maar ook struikelen en vallen”, zijn houdingen die gepaard gaan met emotie. Letterlijk, maar ook en vooral in de figuurlijke zin van het woord. Iets voor ogen hebben, de weg zoeken, klauteren, zweten en ploeteren, gedacht hebben de top te hebben bereikt, maar genadeloos naar beneden vallen, soms en maar al te vaak ten koste van heel veel pijn en kopzorgen. Een mens wordt ook in het werkelijke leven geconfronteerd met onmacht en overheersende, absolute dominantie, frictie, conflict en strijd. Helaas zien we daar al te vaak tragische voorbeelden van in Syrië, Azië, N. Korea enz. 100 jaar geleden brak wereldoorlog I uit en nog steeds woeden overal ter wereld oorlog en destructie, het vernietigen houdt nooit op. Ook in de directe omgeving en zelfs verborgen voor de buitenwereld botst de mens op overheersing en wordt teruggeslagen door onmacht. Jos Paridaen probeert op een subtiele manier enkele facetten van deze tragiek van het universele leven weer te geven in zijn indrukwekkende werken. Uiteindelijk zal hulp, medeleven en vriendschap, de negatieve krachten overwinnen, thema’s die weerspiegeld worden in zijn werken. Creatief werken gaat gepaard met zoeken en aftasten, vallen en opstaan, verwerpen en omarmen, verbazen en verachten, vechten en verliezen en soms grandioos verrast worden. De neerslag van een leefwereld, de natuur en de mens, de hoogte- en de dieptepunten van de samenleving, wordt weergegeven in de talrijke soms aangrijpende, maar ook speelse, levensechte doeken van Jos Paridaen.

Amersfoort, informatie via internet.

Link naar  fotoreeks:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/6001080812537938417Picasaweb

24-04-2014 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014, stelt LOBKE DANNEELS haar werk tentoon in DE VITRINES van Doremi, Nieuwstraat 37 en in het Gemeentehuis Markt, Maldegem.

Lobke Danneels, student aan de KUMA, tracht expressie en emotie in haar werk door te geven en laat zich inspireren door “De Groote Oorlog” die verdriet, angst, trauma, met zich meebracht.

Oorlog, een thema dat nog altijd zeer actueel is, want “De Groote Oorlog” is eigenlijk nooit beëindigd. In onze streken is het rustig misschien maar elders woedt de oeverloze razernij verder. Oorlog verstilt, brengt dagelijks bodemloos verdriet, mateloos lijden van duizenden, honderdduizenden vluchtelingen op weg naar honger, ontbering en afhankelijkheid van anderen.

Miljoenen soldaten, burgerslachtoffers sneuvelden tijdens ‘De Groote Oorlog’ die begon op 28 juni 1914 maar 100 jaar later is er nog niet veel veranderd. De wereld is nog steeds doorweven van bloedige oorlogstaferelen.

De reddeloze illusieloosheid en de wanhopige gevoelens worden verwoord door de kunstenaars in stijlvolle en ontroerende kunstwerken. Lobke Danneels verweeft in haar werken de verschillende stadia van verdriet, soms integer en ingetogen, dan weer zeer extravert en luidruchtig.

Wat de oorzaak van verdriet kan zijn, de oorlog ligt aan de basis van ontzettend veel diepe ellende en grenzeloze wanhoop bij alle lagen van de bevolking.

Lobke Danneels, geboren in 1989, woont momenteel nog in Oedelem maar komt binnenkort in Maldegem wonen. Zij heeft al zo lang als zij zich kan herinneren graag getekend en geschilderd. In het middelbaar onderwijs kreeg zij plastische opvoeding, daarna heeft zij aan de KUMA de Middelbare graad gevolgd, waarin diverse technieken aan bod kwamen. Zij volgt de opleiding Hogere Graad Schilderkunst aan de KUMA, Maldegem.

Door op een intensieve manier met kunst bezig te zijn voelde dit voor haar aan als een ontbrekend puzzelstuk dat op zijn plaats viel. Zij is intussen niet alleen overgeschakeld van schildermedium, van acryl naar olieverf, maar de lessen kunstgeschiedenis hebben haar aangezet tot het anders bekijken van sommige zaken. Het werken met olieverf biedt haar veel meer mogelijkheden en geeft haar een gevoel van vrijheid.

De hoofdgedachte doorheen haar werken is het thema expressie en emotie.

Lobke begon aan een reeks werken die ze ‘Grief’ (verdriet) noemt geïnspireerd door de oorlog in de Gazastrook. Alles werd uiteindelijk gebundeld in een reeks van werken getiteld ‘Masks of Grief’, maskers van verdriet. Bij de evolutie naar ‘Masks of Grief’ werden de beelden uitgepuurd en bewerkt tot maskers waarin de emotie centraler kwam te staan. Zo kreeg de reeks een heel andere wending dan initieel beoogd en dus ook een andere naam.

Lobke is iemand die op een gevoelsmatige manier schildert en graag met kleuren werkt. Zij vertrekt van een beeld en maakt enkele schetsen en begint dan pas te schilderen. Tijdens het schetsen gaat zij het beeld onderzoeken, kijkt wat ze er mee kan doen en wat het beeld met haar doet. Bij de opzet van het schilderen heeft zij een vaag idee van hoe ze het beeld wil weergeven, maar ze heeft nog geen uitgewerkt resultaat in haar hoofd. Ze vindt het belangrijk om zaken spontaan tot hun recht te laten komen en te zien wat er kan voortvloeien uit een vorige handeling of een toevalligheid. Op een gegeven moment gaat zij het vertrekbeeld loslaten en gaat ze op gevoel verder werken om uiteindelijk haar eigen wending te geven aan het geheel.

Tevens hecht Lobke veel belang aan het leren en onderhouden van (schilder-) technieken en het experimenteren met technische vaardigheden. Soms heeft zij ook momenten waarin zij meer tekent, schetst en experimenteert met verschillende materialen, gewoonweg omdat zij hier nood aan heeft. Het zijn vaak ook heel leerrijke momenten omdat hierdoor verrassende zaken ontstaan die nieuwe en andere inzichten creëren. Doordat ze via deze experimenten op een andere manier gaat kijken naar bepaalde zaken heeft ze het gevoel dat ze in haar schilderen een stap verder komt.

Lobke vindt technische vaardigheden even belangrijk als het ‘iets eigens’ kunnen toevoegen aan een werk. Om expressie en emotie weer te geven heb je beide vaardigheden nodig. Lobke haalt haar inspiratie uit haar omgeving en de indrukken die toevallig ter sprake komen. Vaak vertrekt zij van beelden die ze gezien heeft of die haar beroeren om daar dan iets mee te gaan verwezenlijken.

Het citaat van Oscar Wilde, Iers schrijver 1854-1900, draagt Lobke met zich mee omdat er naar haar gevoel een groot stuk waarheid in zit:

“Kunst begint wanneer het kopiëren stopt.”

Verwoord aan de hand van de notities van Lobke Danneels. contact: danneelslobke@gmail.com

23-04-2014 om 10:53 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens de WAK 2014 komen talrijke kunstvormen en activiteiten aan bod in Groot - Maldegem, van 25 april 2014 tot 4 mei 2014. Magda Van den Abeele exposeert haar beelden in eigen tuin in de Kleine Katsweg 42 b, 9990 Maldegem tijdens de weekends en op 1 mei. Voor haar schilderijen en kleinere sculpturen kan je terecht na afspraak (050 71 69 49).

za 26/04/14 van 13:30 tot 18:00,

zo 27/04/14 van 13:30 tot 18:00,

do 1 mei 2014 van 13:30 tot 18:00,

za 03/05/14 van 13:30 tot 18:00,

zo 04/05/14 van 13:30 tot 18:00.

 
MAGDA VAN DEN ABEELE is geboren in Eeklo in 1946 maar is opgegroeid en heeft heel haar leven in Maldegem gewoond. Van jongs af aan was zij heel handvaardig. Zij had artistieke talenten en volgde schilderkunst aan de KUMA in Maldegem van 1958 tot 1967 o.l.v. de bekende Jozef Van Maldegem, gekend en gewaardeerd kunstschilder en leraar van Maldegem. Zij leerde vooral de kleuren kennen bij Jef Van Maldegem. Magda werkte met olieverf en pastel op zijde of doek. Haar levensdrang om scheppend bezig te zijn manifesteerde zich later onder de vorm van beeldhouwen. Zij volgde beeldhouwkunst in Eeklo en slaagde met grote onderscheiding. Haar creaties zijn grotendeels tuinbeelden maar ook interieurbeelden. De tuinbeelden zijn vereenvoudigd of vervormd, uitgevoerd in beton of polyester en haar interieurbeelden zijn in terracotta of brons vervaardigd.

Zij nam deel aan talrijke tentoonstellingen, in Mere, Zele, Eeklo, Moerkerke, Damme en verschillende keren in Maldegem.

Haar moto luidt als volgt: “Een kunstwerk heeft geen enkele betekenis zonder toeschouwer. Een kunstwerk wordt voltooid in de blik, wordt het niet bekeken dan is het niet af.”

Kunst is een dialoog tussen kunstenaar, kunstvorm en bewonderaar. Alle beeldjes en beelden zijn louter genieten. Niemand kan zich voorstellen hoe een kunstenaar in staat is om deze vormen te boetseren.

In het atelier in haar prachtige tuin werkt Magda Van den Abeele aan haar creaties. Haar tuin ligt te soezen in een overweldigend natuurlijk aanbod van bloemen, struiken en bomen. Niet alleen het decor is aantrekkelijk en bezienswaardig, het is de ideale werkplek voor de kunstenares. Haar kunstwerken sieren de natuurlijke omgeving zonder overweldigend te zijn. De kunstenares heeft oog voor rustgevende harmonie.

In alle rust en stilte kan zij zich uitleven aan het ontwerpen en maken van expressieve sculpturen en tuinbeelden met als thema “De naakte vrouw in al haar schoonheid”, al dan niet vereenvoudigd of vervormd, uitgevoerd in polyester of beton in de authentieke natuur. De grote, rustgevende, originele tuin van Magda is een kunstwerk op zich. De beplanting en de bloemenzee zijn weelderig en het resultaat van jarenlang intens en creatief bezig zijn met de natuur en kunst. Het is een trekpleister geworden voor vele kunstliefhebbers, een oase van schoonheid. De landelijke tuin vol verrassende hoekjes, en plekjes nodigt uit tot genieten tussen bijzondere tuinbeelden en kleine ornamenten. Haar kunstwerken en de tuin worden één, verbonden met de omliggende natuur. Eigentijdse kunst wordt verweven met de natuurlijke achtergrond. De beeldentuin op het mooie plekje grond is het geliefkoosde plekje van de kunstenares. Hier laat zij ook de anderen meegenieten van haar uitzonderlijke talenten.

Haar interieur is doorweven met schilderijen en prachtige beeldjes in terracotta of brons. De kunstenares getuigt van zin voor smaak en conformiteit. Talrijke schilderijen, schilderijtjes, beelden en beeldjes zijn één met het interieur en vormen een evenwichtig, rustgevend, oogstrelend geheel. Ook dat is een kunst.

Magda Van den Abeele is bovendien de mama van Kurt Plasschaert, de gitarenbouwer. Kunst zit in de genen van de familie Van den Abeele en de nakomelingen. Kurt is geboren in ‘68, en volgde een opleiding “hout en bouw” in Maldegem en in Brugge. Toen hij 17 jaar was had hij geen geld genoeg om een echte gitaar te kopen en daarom probeerde hij er zelf een te maken. In 1999 startte hij met het maken van elektrische gitaren. In 2006 volgde hij een gitaarbouw cursus. De werkelijke passie voor klassiek gitaarbouwen startte hij onder leiding van Kurt Decorte, wereldberoemd voor zijn restauraties van gitaren. Hij werkte met oorspronkelijke materialen, warme huiden, lijm, politoer. De bouw van de “folk gitaar” heeft hij geleerd bij Marc De Waey, met als resultaat een dreadnought model, waar hij de eerste prijs mee gewonnen heeft op de gitaarbouwersmeeting in Barneveld (Nl). Zijn zoontje Wout is al een echt gitaarbouwertje. De gitaren van Kurt Plasschaert zijn werkelijk oogstrelend en uniek. U kunt hem ook op Facebook vinden, voor de bouwprocessen in fotoreeksen.

https://www.facebook.com/kurt.plasschaert?ref=tn_tnmn

Link naar de werken van Magda van den Abeele:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5994683892054619953

21-04-2014 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens de Wak 2014 stelt de Maldegemse kunstenares DORINE TAS haar werken ten toon in haar eigen atelier en tentoonstellingsruimte, Begijnhoflaan 14 te Maldegem.

DORINE TAS werd geboren op 3 december 1943 in Brugge en woonde heel haar leven in Maldegem. De enthousiaste en stimulerende kracht van haar gezin ligt aan de basis van haar gedreven scheppingsdrang op diverse terreinen. Zij is bijna 50 jaar lang de echtgenote van Eric Versieck, bovendien is zij de mama van Annick en Jan en de oma van Laura en Lisa. Allen motiveren haar om haar bruisende creativiteit vorm te geven op verschillende manieren.

Heel haar leven stond in het teken van positieve scheppingskracht. Zij kan mateloos genieten van het vervaardigen van fijne creaties in allerlei kunstvormen. Handwerk, borduren, naaien, breien, haken en knutselen waren van jongs af aan haar lievelingsbezigheden. Jarenlang was zij innovatief en ondernemend bezig in haar handelszaak Breiwol Pinguin in de Markstraat, Maldegem. Zij maakte haar talrijke klanten vertrouwd met de nauwkeurige en de soms ingewikkelde technieken van het handwerk, haken en breien, niet te onderschatten handvaardigheden die precisie, aandacht, geduld en intelligentie vragen.

Zij had daarnaast nog veel uitlaatkleppen die automatisch leidden naar een brede waaier van artistieke activiteiten. Het bloemschikken, het creëren van unieke en stijlvolle bloemstukken lag aan de basis van haar originele doeken. Later wilde zij ontroerende, eenvoudige schoonheid vastleggen op “zijde” en op “doek” en zij slaagde wonder wel in haar opzet.

Deze amateurkunstenares is grotendeels een “selfmade” talent dat getuigt van een indrukwekkende veerkracht en ongebreidelde scheppingskracht.

Zij nam regelmatig deel aan de Week van de Amateurkunsten. Haar talrijke, succesvolle en sfeerrijke tentoonstellingen vormden de kroon op haar werk en stimuleerden haar om jarenlang intensief en geestdriftig bij te scholen. Haar ongebreidelde energie, haar aanhoudende en onuitputtelijke werklust en verbluffende scheppingsdrang droegen zeker bij tot de evolutie van haar werk. Haar creaties zijn een verrijking, een wandeling door een artistieke wereld die bewondering, verwondering, troost en vreugde brengt.

Zij volgde lessen in groep bij Rita Van Loocke waar zijde aanvankelijk haar medium was. Haar echte passie kwam tot leven bij haar lerares Vera Buyse waar ze iedereen verbaasde met haar gevoelige, tere doch stijlvolle creaties en geslaagde felle kleurencombinaties. Het heldere kleurenpalet is duidelijk afgelijnd en straalt rust uit. Het bewonderen van haar werken beroert en geeft zachte, innerlijke vreugde. Wat ongeveer 20 jaar geleden begon als “zijde schilderen” is door haar creativiteit, haar werklust, haar enthousiasme, haar interesse en haar leergierigheid ontwikkeld tot volwaardig acryl schilderen.

Ze gaat geen enkel thema uit de weg. Zij brengt eenvoudige onderwerpen uit het leven gegrepen, tulpen, rozen, klaprozen, zonnebloemen, fruit, sneeuwlandschappen, stillevens, hoevetjes, mensengroepen, kopjes en tere, ranke meisjesfiguren in sierlijke gewaden in al hun beloftevolle schoonheid en in een grote, sprankelende verscheidenheid. Zelfbewust zoekt zij vastberaden een eigen spoor. De nauwkeurigheid waarmee zij schildert vindt haar oorsprong in haar handvaardig verleden. Haken, breien, borduren kortom alle handwerken volgen een bepaald patroon dat nauwgezet gevolgd en weerspiegeld wordt in haar werk.

Zij schoolde zich in beide kunstvormen op een doeltreffende manier. Gestimuleerd door de groep kunstenaars heeft zij een niveau bereikt dat de meesten in haar branche haar niet zullen nadoen. Zij is een vaste waarde in de kunstenaarsgroep en verbaast steeds iedereen met de niet aflatende energie, onuitputtelijke smaak en tomeloze inzet die enkel bewondering en waardering afdwingen. Zij is als een zacht glanzende, hoopgevende ster aan het firmament van de amateurkunst. De bewonderaar ervaart een gevoel van verrijkend welbehagen bij het zien van zoveel fraais.

Dorine Tas is grotendeels een “selfmade” talent dat getuigt van een fantastische energie en geweldige verbeeldingskracht. Haar werken stralen rust uit, zij troosten en geven gelegenheid tot nadenken over alle positieve elementen van het leven. Het thema van de  WAK 2014 staat in het teken van de “De Groote Kunst” geïnspireerd door de “Groote Oorlog”. Klaprozen als symbool van de oorlog. Het creatief talent van Dorine TAS draagt in die mate bij dat het zachte gevoelens opwekt, troost en rust brengt. Een aanvaarding van het leven in al zijn facetten.

De werken van Dorine TAS kunnen bewonderd worden ter gelegenheid van de WEEK VAN DE AMATEURKUNSTEN (WAK) 2014 in haar atelier en tentoonstellingsruimte in de BEGIJNHOFLAAN 14 te Maldegem. (Verwoord aan de hand van notities van de kunstenares).

Iedereen is van harte welkom, de toegang is gratis.

Vrijdag     25 april 2014 van 15 uur tot 18 uur.

Zaterdag  26 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Zondag    27 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Maandag 28 april 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Vrijdag     2 mei 2014 van 14 uur tot 18 uur.

Zaterdag  3 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Zondag    4 mei 2014 van 10 uur tot 12 uur en van 14 uur tot 18 uur.

Link naar fotoreeks van de werken van Dorine Tas:

https://plus.google.com/photos/116688562905656264433/albums/5994715709761528545ziePicasaweb.

Met dank aan ons regionaal blad “Vrij Maldegem” voor het publiceren van de reportages (Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat 11, Maldegem).

10-04-2014 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

 
De Tiendaagse Week van de Amateurkunsten, kortweg de WAK, vormt een steeds terugkerend artistiek bastion waar de kunstenaar zijn scheppende talenten kan exposeren en verspreiden met de steun van het Forum voor Amateurkunsten, overkoepelend orgaan van de WAK. De Gemeentelijke Cultuurdienst coördineert het WAK-programma voor Maldegem en ondersteunt i.s.m. de andere gemeentediensten, de kunstenaars waar nodig en mogelijk. Elk jaar opnieuw, bij het begin van de lente leveren talrijke amateurkunstenaars enorme inspanningen, om verbazingwekkende kunstvormen van
allerlei disciplines naar voor te brengen telkens onder een ander thema. De WAK 2014 staat in het teken van “De Groote
Kunst”, verwijzend naar “De Groote Oorlog” die losbarstte 100 jaar geleden in ons deel van de wereld. “De Groote Kunst” refereert naar het talent van de kunstenaar en naar de oorlog als inspiratiebron. Oorlog gaat en ging gepaard met een reeks van overweldigende gevoelens, variërend van woede, onmacht, angst, vertwijfeling, verdriet en wanhoop. Kunstenaars brengen rust, troost, afleiding en vlucht uit de rauwe werkelijkheid in oorlogstijd. Kunst en oorlog komen tot uiting in veelvuldige
publieke en private tentoonstellingen in heel Vlaanderen.
Tijdens DE TIENDAAGSE WEEK van de AMATEURKUNSTEN 2014 wordt een hele waaier van kunstwerken en activiteiten naar voor gebracht, beleefd en tentoongesteld op diverse locaties in Groot - Maldegem.
 
Van 25 april 2014 tot 5 mei 2014 worden de Maldegemse kunstenaars in de kijker gezet met een spectaculaire reeks activiteiten en tentoonstellingen die het kunstminnend hart niet anders kan dan raken. Alle belangstellende inwoners van Maldegem en omstreken worden uitgenodigd om de amateurkunstenaars tijdens diverse activiteiten te ontmoeten, aan het werk te zien, te horen en te bewonderen. Dit uitzonderlijk initiatief moet elke inwoner van ons dorp er toe aanzetten om de verwezenlijkingen van diverse kunstenaars uit de streek te leren kennen.
Talrijke artistieke activiteiten worden verweven in het straatbeeld van het centrum van Groot-Maldegem. In “KUNST IN DE VITRINE”, wordt elke voorbijganger uitgenodigd tot bewondering en reflectie. Rita Buysse, Lobke Danneels, Albert, Gothard en Luc De Coninck, Genade De Lille, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Martin Evrard, Samya Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys, Roos Nuyttens, Jos Paridaen, Lucie Putzeijs, Johan en Maria Sesselle, Dorine Tas, Anne-Marie Van Coillie, Hendrik Van der Jeught, Marc Van Kerschaever, Erika Verbeke, Pol Verheylezoon en Franky Versprille stellen hun kunstwerken tentoon in de uitstalramen in het centrum. De voornaamste evenementen en tentoonstellingen grijpen plaats op de markt en in het gemeentehuis Maldegem, in CC Den Hoogen Pad en in de kerk van Adegem, in de Openbare Bibliotheek en op enkele privé terreinen. Een nauwkeurige lijst van de activiteiten en de openingsuren staat in de Infokrant van de gemeente Maldegem en kan je volgen in de Uitkrant, UitinMaldegem.
 
Op vrijdagnamiddag 25 april 2014 vanaf 14 tot 19 uur wordt op de markt een KUNSTBOM gelanceerd als startschot van de 19^de editie van de WAK. In het gemeentehuis hangen kunstwerken ten toon van Lobke Danneels, Gothard De Coninck, Daniël Deprest, Peter Dezwaef, Samya Hamid, Trui Hoste, Annie Matthys, Jos Paridaen, Lucie Putzeijs, Johan Sesselle, Dorine Tas, Hendrik Van der Jeught en Franky Versprille die het thema DE GROOTE KUNST elk op hun manier geïnterpreteerd hebben. Op zondag 27 april van 14 tot 18 uur demonstreren de lokale kunstenaars hun Groote Kunsten op de KUNSTMARKT voor het gemeentehuis van Maldegem. In het gemeentehuis zelf wordt ondertussen de verfijnde kunst van het haken uit de doeken gedaan in het Crocheercafé van Charlotte en Transitie Maldegem organiseert er een workshop onder leiding van Diego Van de Keere.
In CC Den Hoogen Pad Adegem is er een fototentoonstelling gerealiseerd door Studio ’74 en de Dansschool Movimento geeft er enkele spectaculaire dansvoorstellingen. De fanfare Nut en Vermaak brengt er een concert ‘In Flanders Fields’ en de Verenigde Vrienden van Adegem starten er hun rondgang van de Last Post. In de kerk van Adegem stelt kunstenaar Willy Van de Velde zijn “Groot Oorlogstafereel” voor.
In de bibliotheek is er tijdens de openingsuren een tentoonstelling van het werk van talrijke kunstenaars die De Groote Collages hebben gerealiseerd onder leiding van Catherine De Waele en is er de expositie van “Den Draad” met zelfgemaakte windvangers verwezenlijkt door de kleinste Maldegemnaartjes tijdens de Grabbelpasactiviteiten.

04-04-2014 om 00:00 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

08-05-2013 om 10:51 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Op zaterdag 4 mei werd DE WAK 2013 in Maldegem afgesloten met “LITERATAIRE GRAFFITI IN DE BIBLIOTHEEK”, een eerbetoon aan Maldegems schrijver PAUL DE WISPELAERE. De slotmanifestatie, kunst en natuur verenigd, Moerhuize, Maldegem en Paul De Wispelaere,  vereeuwigd in de hoofdbibliotheek van Maldegem.

Alle kunstvormen kwamen uitgebreid aan bod tijdens de WAK 2013 op diverse locaties en tot slot kwam LITERATUUR in beeld. Een natuurtalent zoals Paul De Wispelaere wordt vereeuwigd in een literair gedenkteken, natuur en literatuur worden verweven.

Op de laatste zonnige dag van de tiendaagse WAK 2013 verdrongen zich talrijke journalisten van diverse dagbladen tussen de menigte om plaatjes te schieten van Maarten Leenknecht die de laatste hand legde aan zijn graffitikunstwerk. Ondertussen zorgde Maldegems gekende DJ-Koen Cauwels voor de muzikale omlijsting met de tekst van Sylvie Marie bewerkt in rapvorm. 

Het kunstwerk is gebaseerd op een modern gedicht “Tussen muur en muur” van Sylvie Marie die in haar eigen dichterlijke woordkeuze verwijst naar de slotparagraaf van het boek “TUSSEN TUIN EN WERELD” van Maldegems schrijver PAUL DE WISPELAERE. De creatie van het kunstwerk past ook bij de specifieke kenmerken van het Maldegems hoofdbibliotheekgebouw.

“Aanschouw dit schiereiland tussen twee vaarten. Wie dit betreedt komt over een brug.”, schrijft Paul De Wispelaere. De brug op tweede verdieping van de gemeentelijke bibliotheek, symboliseert de brug over de kanalen met zicht op het uitgestrekt weids landschap in Moerhuize, afgebakend door water. De ruimte tussen de twee zacht grijsgroene muren nu beschilderd met woorden van de schrijver, tonen een boekenlandschap in de bibliotheek, een eiland vol boeken, de droom van elke lezer, elke schrijver en boekenliefhebber, het resultaat van jarenlang denk- en schrijfwerk ter inzage van iedereen die graag leest.

De muren met panelen in reliëf en in hun oorspronkelijke structuur werden bedekt met drie lagen kleur van aarde, grijsgroen en bomen als spiegel van het landschap waar Paul De Wispelaere bijna een halve eeuw van zijn leven heeft geleefd en intens heeft geschreven in eenzame afzondering. Het gedicht werd aangebracht aan beide zijden van het bibliotheekgebouw en symboliseert de twee kanalen, het Schipdonkskanaal en het Leopoldskanaal. Het veranderde landschap waaraan gebeukt, gesleurd en getrokken wordt zijn de boeken, is de literatuur. Gaan we ermee vooruit of achteruit. De bibliotheek bewijst dat literatuur nog leeft.

Wie denkt aan graffiti denkt aan felle kleuren, gespreide, beweeglijke vormen en woorden maar het kunstwerk als hommage aan de schrijver is sober en ingetogen. Maarten Leenknecht spoot de verf heel voorzichtig, eerbiedig bijna de beeldrijke taal neer, refererend naar Paul De Wispelaere.

Het symbooltje van google maps tussen de letters is een verwijzing naar het vergankelijke, het is een tijdsanker dat binnen enkele jaren verwijst naar de jaren 2013 zodat de mensen weten dat het kunstwerk in die tijd werd gerealiseerd.

De boeken van Paul De Wispelaere worden opnieuw opgenomen in de schoolliteratuurlijst omdat ze universele thema’s aansnijden die onveranderlijk en eigen zijn aan de mens en de natuur. Moerhuize en Paul De Wispelaere, groen natuurlijk oord van gelukzaligheid, van rust en vrede zijn samen vereeuwigd in een blijvend aandenken en huldeteken.

“De nieuwe mens (tot elke verwoesting bereid) voert slaafs uit wat hem wordt opgelegd en afgejakkerd en uitgebuit is hij nog steeds niet in staat om na te denken”.

Paul De Wispelaere drukt het zo mooi uit met beeldrijke taal en wij kennen de evolutie van het landschap in Moerhuize en begrijpen zijn verbijstering en verbolgenheid. Wie zich nog eens wil verdiepen in zijn taal en de betekenis van zijn woorden en zijn boodschap kan zijn romans kopen of lenen in de bibliotheek. Of surfen naar www.pauldewispelaere.be

Het project is en creatie van de verantwoordelijken van de bibliotheek die de betekenis van het kunstwerk toelichten.

Met dank aan De Heer Paul De Wispelaere die in zijn boek de moderne evolutie van een groen landschap van ons dorp vereeuwigde: “Aanschouw dit schiereiland tussen de twee vaarten. Wie dit betreedt komt over een brug. Er wordt met machines in gegraven en gewroet, er wordt aan getrokken en gerukt, er wordt gebeukt en gescheurd, het wordt volgespoten met gif, de boomgaarden worden ontworteld, het wordt ontmanteld, geslecht en gevalkt tot een harde vloer waar wind over raast, de vogels verdwijnen met de hagen en de beschutte houtwallen, de waterdieren sterven in de stank van de sloten. Met de Amerikaanse helmen van de vooruitgang op de verdoofde schedel slaat hij toe met gillende tuigen in de hand, klimt hij in de daverende cabines van de gevaarten, spant hij fluitend de netten van hoogspanningskabels over zijn eigen hoofd. De nieuwe mens met zijn mechanische grijpers en schoppen, zijn pneumatische hamers. Zoals van oudsher voert hij slaafs als een soldaat uit wat hem wordt opgelegd, hij doodt en verminkt op bevel, hij grabbelt de zilverlingen zonder de hand te zien waarin ze hem worden gestoken, wat mooi is grijpt hij aan om te vernietigen, wat rustig is verpest hij met zijn oorverdovend lawaai. Tot elke verwoesting bereid zit hij op zondagochtend nog steeds onder de preekstoel, dommelt hij nu ’s avonds in voor de tv. Hij is er veel op vooruitgegaan er is geen vergelijking bij vroeger zegt men. Afgejakkerd en uitgebuit is hij nog steeds niet in staat om na te denken, zegt men.” Een prachtig schilderij van de onstuitbare modernisering tijdens het leven van Paul De Wispelaere in Moerhuize.

Met dank aan de cultuurdienst voor de steun aan de amateurkunstenaars die met blijdschap en hartelijkheid hun werken konden tentoonstellen. Met dank aan ons regionaal blad “Vrij Maldegem” voor het publiceren van de reportages (Drukkerij-Uitgeverij Van Hoestenberghe N.V. Boudewijn Lippensstraat 11, Maldegem). Met dank aan De Heer Noël Ryheul voor de beelden op www.camob.be.  (Amateurschrijfster “In de herfst van het leven”, Marianne Posman)

08-05-2013 om 10:30 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens DE WAK 2013 organiseerde TRANSITIE Maldegem diverse interessante acties in verband met duurzaamheid en lokaal leven.

De “Filmvoorstelling – Maldegem in transitie” op 30 april in de conferentiezaal van het gemeentehuis was een voltreffer en na de voorstelling was er de zoomsessie waar de vooral jongere aanwezige deelnemers vragen stelden en er een helder antwoord kregen. Transitie suggereert de mogelijkheden hoe de inwoners van Maldegem daadwerkelijk kunnen deelnemen aan het transitieproces. De mensen achter de organisatie zijn overtuigd van hun visie op de toekomst en kunnen hun denkbeelden uitstekend en met veel kennis van zaken verwoorden. Het ging hoofdzakelijk over de overgang van olie-afhankelijkheid naar lokale zelfredzaamheid. Een buigzame lokale gemeenschap is beter in staat om de schokken van allerlei crisissen op te vangen. De generatie met opgroeiende en kleine kinderen is duidelijk bezorgd voor de toekomst. Wat mogen ze verwachten van de klimaatsveranderingen, het milieu, de werkgelegenheid? Zullen de basisbehoeften betaalbaar blijven? Transitie wil een antwoord geven en streeft naar een goede samenwerking voor een betere leefwereld. De organisatie onderzoekt en biedt alternatieve oplossingen of mogelijkheden aan, die in ieders bereik liggen wat ze dan ook duidelijk maakten met hun twee ludieke acties op 1 mei.

Op 1 mei rond half tien werden natuur- en kunstliefhebbers verwacht aan de ingang van het Sint-Anna Park om “Natuuraltaartjes “ te maken. De deelnemers aan deze actie startten hun wandeling en plukten hier aan daar een bloemetje, een besje, een mooi takje of raapten verdorde bladeren en sparappels op. Aan de CASCO container in het Sint-Annapark werd een “altaartje” gemaakt ter ere van de aarde, van de natuur en ter ere van de creatieve kracht in de mens. Het organisch kunstwerkje wordt nu verder overgeleverd aan de natuurelementen. Tijdens de wandeling werd behoorlijk uitgelegd en gediscussieerd over de bedoeling van het gebeuren, over wat ons nog rest van de natuur. De mensen praatten met elkaar en waren er het allemaal over eens dat we in de toekomst meer natuur-betrokken moeten gaan leven. Er werd verwezen naar de leefwereld van vroeger, een halve eeuw of langer geleden toen de meeste dorpsbewoners over percelen vruchtbare grond beschikten waar ze het voedsel nodig voor mens, huisdier en klein vee, zelf konden kweken. Intussen is de bevolking aanzienlijk gegroeid en werden overal percelen landbouwgrond duur verkocht voor bouwgrond. In de dorpskern werden appartementsblokken opgetrokken en verdween veel groene, natuurlijke ruimte. De centrumbewoners beschikken gelukkig nog over het Sint-Annapark. Voor de jonge mensen ziet de toekomst er minder goed uit. Ze kunnen zich geen flat of woning in het centrum meer veroorloven omdat de woningprijzen enorm gestegen zijn zodat zij noodgedwongen iets moeten zoeken op het platteland en één of twee auto’s nodig hebben om zich te verplaatsen naar hun werk of om de kinderen naar school en naar buitenschoolse activiteiten te brengen.

Het werd allemaal zeer realistisch naar voor gebracht en de kinderen en kleinkinderen van de naoorlogse generatie wacht een onzekere toekomst. Elk mens kan in de huidige over-consumerende maatschappij een beetje plaats en tijd inlassen om de natuur te herwaarderen en de overproductie proberen aan banden te leggen, maar het zal een moeilijk en lastig proces worden.

De actie “Guerrilla Gardening” op 1 mei 14u aan de fontein op de markt in Maldegem trok een jeugdig publiek. Gewapend met spade en hark trokken enkele jongere mensen, vergezeld van kinderen, te voet of met de fiets naar een strook grasgrond aan de omheining van het Sint Annapark, in de buurt van Casco, dicht bij de private moestuinen van de Noordstraat. Een radioreporter volgde alles op de voet en interviewde enkele deelnemers van de actie.

De schepen van Openbare werken nam deel aan de werken, beloofde steun aan de charismatische actievoerders betreffende neerpoten van doorlevende planten in de betonnen bakken die her en der op de voetpaden in het centrum rolstoelen en kinderwagens blokkeren. Hij suggereerde bovendien dat het voetbalplein in Donk dat weinig of niet meer gebruikt wordt, in aanmerking kon komen voor volkstuintjes voor de talrijke inwoners van Donk en omgeving. Voor het centrum kan het dichter bij huis volgens mijn bescheiden mening. Rond het grote Meos complex bijvoorbeeld liggen talrijke groene, vruchtbare percelen grond, waar men volkstuintjes zou kunnen creëren terwijl de kinderen vlakbij een sport beoefenen. Het Meos paradijs zou een natuurlijke ontmoetingsplaats kunnen worden voor de groene vingers van de flatbewoners van het centrum en voor hen die over geen tuin beschikken. Vriendschappen zullen openbloeien, uitwisseling van mankracht en producten zou opnieuw in de mode geraken en Meos zou een plek worden waar iedereen de kans krijgt sportieve en landelijke activiteiten te beoefenen. Hoe dat kostenpakketje moet opgelost worden stemt tot nadenken, maar voor ieder probleem is een oplossing. Er komt actie in Maldegem, naast mijn artikel in het VRIJ MALDEGEM over de WAK van 2 mei staat opmerkelijk gemeentelijk nieuws: “Oud Sint Jozef krijgt m2-bakken op hoogte waar groenten en kruiden geplant kunnen worden. Op vrijdag 17 mei is er een meeting gepland om 14 uur in het lokaal dienstencentrum Oud Sint-Jozef, Mevrouw Courtmanslaan 92.

Transitie werkt! Het eetbare-planten-stuk is uiteraard maar een fractie van het hele concept transitie. Transitie gaat niet enkel over tuinieren. De organisatie zoekt naar manieren om de lokale gemeenschap voor te bereiden op een toekomst met minder energie (uit vnl. fossiele brandstoffen) en dus naar andere manieren om in onze behoeften te voorzien (energie, transport, voedsel, zingeving, vrijetijdsbesteding, water, economie, ....). Transitie begint met kleine, fijne acties zoals tijdens de WAK 2013 om mensen te motiveren om op alle vlakken anders te gaan leven (zie site transitie). Het “voedselteam” vertegenwoordigd door Sandra Van Hoecke (peter.morel1@telenet.be) was aanwezig en bood daadwerkelijke hulp.

In “Kunst in de Vitrine” is nog steeds een doorlopende tentoonstelling van “Transitie Maldegem met kiemkracht” in centrumwinkel Naturelle Nieuwstraat 50, te bewonderen, zoals in tal van vitrines, waar de ene kunstenaar soms heel moeilijk te vinden is terwijl in andere etalages de zaakvoerder zijn groot hart heeft getoond om tijdelijk de amateurkunstenaars te laten exposeren. (info: diegovandekeere@live.be).

(Marianne Posman)

03-05-2013 om 17:47 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Tijdens de WAK 2013 stelt de VIDEOCLUB MALDEGEM eigen filmproducties voor in de Zaal Adegem, op de bovenste verdieping van het gemeentehuis.

Alle filmliefhebbers kunnen nog tot morgenmiddag genieten van de deze filmvertoningen in het gemeentehuis. In de sfeervolle, moderne zaal in de nok van een van onze torens konden reeds talrijke bezoekers genieten van een vleugje nostalgie! Prachtige films over ons koninklijk bezoek (2011) in de mooiste gebouwen van Maldegem, in het Warmhof, de receptie van de genodigden in ons sportpaleis Meos in volle natuur, rijkelijke recepties aangeboden aan vele prominenten en gewone stervelingen in Maldegem, Parkcross in het Park voor de sportliefhebbers, de constructie van het gemeentehuis stap voor stap en films over thema’s die ons nauw aan het hart liggen: klimaat, energie en natuur: “Sing for the Climate” en “Hoog op de Mast” (windmolens).

Een ruim en boeiend aanbod voor een interessant publiek die met de glimlach van herkenning van de beelden kon genieten.

De Videoclub Maldegem is een ontspanningsclub van amateurcineasten met als doel, aanleren, ontwikkelen en samenwerken met het medium video in een kameraadschappelijke sfeer.

De vereniging is ontstaan uit de op 1 augustus 1959 opgerichte Maldegemse Foto- en Film Club (afgekort M.F.F.C.). Toen werd wat film betreft gefilmd met de filmpellicule op rolletjes. In de loop van de jaren zeventig en vooral tachtig deed het videofenomeen zijn definitieve intrede zodat het filmrolletje verdrongen werd. Een naamsverandering bleef dan ook niet uit en in 1989 werd de club omgevormd tot “MALDEGEMSE FOTO- EN VIDEOAMATEURS”, afgekort MAF-VIA. Omdat er in de werking geen eigenlijk 'foto' - aandeel meer was kreeg de club in december 1999 de huidige benaming “VIDEOCLUB MALDEGEM”.

Als amateurcineasten beoefenen zij deze interessante vrijetijdsbesteding door vooral actief te zijn met videocamera (camcorder) tijdens diverse gelegenheden. Ze registreren natuursfeerbeelden, familiefeesten, reizen, uitstappen, plechtigheden, stoeten of andere feestelijke gebeurtenissen bij familie, vrienden of in het dorp.

Deze creaties worden vrij vertoond tijdens de maandelijkse bijeenkomsten en worden beoordeeld door de aanwezige leden.

Vrijwel elk jaar wordt er ook een club film gemaakt, meestal met een humoristische noot waarbij een ledenteam instaat voor het slagen van het geheel. Alle voorbereidingen, scenario schrijven voor de repetities, de opnamen op locaties, de montage enz. worden besproken en gewijzigd, gemodelleerd tot het coherent eindproduct.

Videoclub Maldegem komt maandelijkse bijeen elke vierde donderdag van de maand om 19.30u in zaal De Kesel, Adegem-Dorp 14 te 9991 Adegem (2e verdieping – ingang langs de buitentrap achteraan het gebouw). Alle filmliefhebbers zijn welkom. (Informatie verkregen via Eddy Spillebeen <eddy.spillebeen@telenet.be)

(Marianne Posman)

03-05-2013 om 13:45 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

MIDDELBURG

Open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van Middelburg.

Op 28 april was het zonovergotene, historische bezoekerscentrum Middelburg Groene Markt 8A, het toneel van de open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van Middelburg. De dirigent, Frans Toortelboom ooit wielrenner in de koersen van Eddy Merckx, nu zaakvoerder van een van de grootste fietsenhandels in het Molentje in Maldegem, schetste in het kort mijn rol in het WAK 2013-gebeuren en de rol van mijn jongste broer componist Lucien Posman in de muziekopleiding van vele muzikanten, ongeveer veertig jaar geleden, als dirigent van de fanfare in Maldegem.

Een enthousiaste groep muzikanten onder leiding van de dirigent speelde bekende en minder bekende nummers o.a. “Daar komt ze”, van Koen Wauters, Vlamo Tune (compositie van ’t Kliekske) en andere nummers, gesmaakt door groot en klein. De muziekbeoefenaars gaan voor amusement voor het publiek maar ook voor zichzelf. De samenhorigheid en de kameraadschap staan op hun gezicht geschreven en willen ze doorgeven aan het publiek. Enkele muzikanten waren vergezeld van hun kinderen. De kleinkinderen van de geliefde muzikant Willy De Pestel uit de Gidsenlaan, bespeelden samen met hun papa, trots en deskundig hun klein instrumentje en luisterden ingespannen naar de richtlijnen van de dirigent. Drie generaties musiceren binnen eenzelfde muziekmaatschappij. Kennis, talent, vaardigheid en levensvreugde doorgeven aan kinderen en kleinkinderen en samen muziek naar buiten brengen, dat zijn De Ware Vrienden van Middelburg. De kinderen, de volwassenen van de toekomst, laten delen in de kunst van het musiceren, is een zeer opmerkelijke waarde in Middelburg. Oudere, jonge en kleine mensen brachten samen mooie en melancholische muziek met trompet, bugel, saxofoon, tenor saxofoon, schuiftrompet, hoorn, bombardon, slagwerk en tuba. De open repetitie was een ontdekkingsreis en een aangename kennismaking met een modern fanfareorkest, dat naast muziekcomposities van vroeger, ook eigentijdse muziek op haar programma heeft. Zie ook facebook, Camera Obscura Maldegem, een prachtige beeldreportage over de open repetitie.

MALDEGEM

Verslag open-deur-repetitie Thaleio-Kaleo, maandagavond 29.04.2013.

Thaleia, voormalig gemengd koor van Maldegem en Kaleo, voormalig gemengd koor van Knokke, vormen een nieuw koor dat afwisselend repeteert in Maldegem en in Knokke op maandagavond van 20 tot 22 uur. Zij komen samen om te zingen, om te ontspannen in een vriendschappelijke sfeer en om mooie uitvoeringen te verzorgen.

Tijdens de open repetitie werden vier stukjes gerepeteerd in verschillende stadia van in oefening: 1) “Le Chat” van Jean Absil, wat niet gemakkelijk was gezien het tempo. 2) ”Marc groet ’s morgens de dingen”, tekst Paul Van Ostaijen, wat door velen al gekend was. 3) ”The teddy bear’s picnic”, een speels, vrolijk totaal nieuw Engels nummer. 4)” Wherever you are”, een verhalend liefdevol nummer waarin veel gevoel gelegd werd.

De manier waarop de koorleden met elkaar omgaan was vlot en positief. Muziek en samen musiceren overschrijden alle drempels. Na enige oefening vormde elke stem (sopraan, alt, tenor, bas) een muzikale eenheid onder leiding van een zeer jonge, maar gedreven dirigent. Opmerkelijk veel jongere muzikanten kleuren het koor, heel veel bekende gezichten uit Maldegem zetten hun beste beentje voor om muziek te brengen. Volgens mij een indrukwekkend koor, dat regelmatig optreedt voor een publiek en feestelijke gebeurtenissen extra klank geeft. Het lijkt mij een zinvolle en sociale hobby om uit het niets iets moois te brengen. Voor het publiek was het koor geen onbekende. De uitvoering was fris van zetting, vrolijk ondeugend maar soms uit gepuurd verstild. De bevlogen vertolking was stevig, goed van timing en de sfeerschepping bleef boeien van het begin tot het einde. Verrassend wisten de zangers met aanstekelijke bravoure de zielenroerselen te vatten zonder in overdrive te gaan. Het koor zette een beklijvende, adembenemende uitvoering neer. De zangers profileren zich als een volwaardig en boeiend koor dat niet bang is voor avontuur. Het geheel was een geoliede klankrijke machine met de jonge dirigent als machinist, waarvan ik als verslaggever/passagier getuige was op de open-deur-repetitie ter gelegenheid van de WAK 2013.

ADEGEM

Proeven van Canticorum – open repetitie.

Het Gemengd Koor ‘Canticorum’ onder de kundige leiding van dirigent Jan Wauters gooide de kerkdeuren open en liet iedereen proeven van heerlijke koormuziek en de warme sfeer binnen het koor.

Heerlijk gezang weerklonk al bij het binnentreden van de mooie Sint-Adrianuskerk waar het koor Canticorum open repetitie hield als voorbereiding van talrijke evenementen die op het programma staan. Op 6 mei de Kruisdagen, de eerste communie, de vormselviering op 11 mei, Onze-Lieve-Heer Hemelvaart op 9 mei en op 19 mei Pinksteren.

Ook een optreden in de kerk Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinen in Koksijde staat op het programma. Elke viering heeft een eigen aantal liederen, waarvan elk koorlid een overzichtje kreeg. Het “Halleluja van Händel” beroert al jarenlang vele harten van muziekliefhebbers. Het was voor de bezoekers bijzonder verrijkend om een repetitie te mogen bijwonen en te ervaren hoe de dirigent en koorzangers afgestemd zijn op elkaar.

Tijdens de repetitie werden prachtige psalmen, hymnen, koralen en meerstemmige liederen al dan niet a capella gebracht. Reeds na enkele minuten werd je gewaar dat de koorleden beschikken over uitzonderlijk muzikaal talent. Het koor telt 49 leden en blijft elke week musiceren en realiseert het een na het andere interessante project. Onder leiding van de begenadigde dirigent was de koorklank van een zeldzame naturel en klonk nooit verkrampt. Er is de voorbeeldige dictie, respect voor theorie, inhoud en betekenis van de liederen. De dirigent nam geslaagde tempo- en interpretatie risico’s die aanstekelijk werkten en waardoor het uithoudingsvermogen van de luisteraar geen moment op de proef gesteld werd. De gedurfde, soepele en dynamische contrasten, de feilloze timing en de verfijnde sfeerschepping bewerkte de vele liederen tot een coherent geheel.

De vertolking was een absolute aanrader voor alle koorliefhebbers. Bij de koorleden bemerkte ik ook enkele beeldende kunstenaars wat eens te meer bewijst dat heel veel mensen gezegend zijn met veel talenten. Onze welvaartsmaatschappij, die heel veel kritiek vangt schept toch de mogelijkheid, de locatie en de gepaste begeleiding om zich te vervolmaken. Ik heb nu al enkele keren de dirigent Jan Wauters aan het werk gezien en ik ben telkens weer onder de indruk van zijn enthousiasme, de feilloze beweeglijkheid, zijn aandacht voor de zangers en het publiek, om van de voorstelling een gebeurtenis te maken waar je stil, blij en gelukkig van wordt.

Meer info via http://verenigingen.nieuwsblad.be/vereniging/culturele-vereniging/gemengd-koor-canticorum-adegem

(Marianne Posman)

03-05-2013 om 13:41 geschreven door uw WAK-blogger van dienst  

Je kunt er gewoon niet omheen. Het rustige dorp Adegem getuigt van interesse voor kunst en kunstambachten, van uitzonderlijke vriendelijke en hartelijke, welgemeende gastvrijheid die een zeldzaamheid is geworden in onze samenleving. De kunstenaars en ambachtslui presenteren er hun creaties met vrolijke bereidwilligheid en enorme blijdschap voor de interesse van het publiek in hun werk. Geen commerciële glimlach, maar een dankbare uitstraling om de belangstelling van hun bezoekers. Werkelijk een unieke ervaring. De hartverwarmende sfeer kon je lijfelijk waarnemen als een natuurlijk item van de prachtige tuin, de locatie van de kunstambachten. Het artiestengezelschap omarmde bovendien enkele jonge kunstenaars die heel natuurlijk hun kennis en vaardigheid mochten showen. Yaël Verheire en haar juweeltjes pasten volledig in het natuurlijk decor en het piepjonge, knappe zoontje van Kurt Plasschaert demonstreerde als een echte specialist de werkwijze van de gitarenbouw door zijn vader. Verschillende generaties die samen in blijdschap en vrolijkheid samenwerken om een boeiende voorstelling te geven. Een ontroerende ervaring.

BRIGITTA CAMPE, beeldhouwster in marmer en graniet, was aan het kappen en stelde enkele werken tentoon. Na haar studies snit en naad, volgde zij jarenlang kantklossen. Als ze haar kinderen naar de muziekacademie in Eeklo bracht, wandelde ze door de gangen van de academiewaar ze vooral de stenen beelden bewonderde. Ze bemerkte ook dat de workshop steenkappen alleen bevolkt was door mannen, toch stelde ze op een dag de vraag of beeldhouwen niet te moeilijk zou zijn voor haar. De leraar antwoordde: "Ik ben een doorsnee mens en wat ik kan, kunnen de meeste mensen ook, maar je moet dan ook de moeite doen om het te leren". Lessen volgen was dus de boodschap. Brigitta doorliep de hele opleiding steenkapper. Haar voorkeur gaat uit naar "figuratieve stilering" of "organische geabstraheerde figuratie". Door haar kennis "snit en naad" en "kantklossen" was ze gek op beelden met veel incrustaties, plooien en kanten kragen en paste dit ook toe. Maar ze kan ook genieten van een abstract diertje of torso. Steenkappen is volgens Brigitte Campe, een steen nemen en alles wat er te veel aan is afkappen om tot een vooropgestelde figuur te komen. Andere regels worden gevolgd zoals: "kap van onder naar boven - kap van links naar rechts - kap van rechts naar links en kap van het licht naar de schaduw". Maar vooral moet een beeld een uitnodiging tot aanraking zijn, moet er ook nog een automatische ingeving zijn om nog eens om te kijken en moet er een sublimatie van uitstraling zijn. Die uitnodiging tot aanraken kon ik zelf ervaren. Toen ik haar marmeren olifantje zag staan aan de balie van het onthaal in het gemeentehuis was mijn eerste impuls het te aaien, hoewel ik niet zeker wist of het mocht. Tijdens de demonstratie in de tuin van Johan Sesselle, was Brigitta bezig aan een mastodont van een steen en overal rondom stonden haar beeldjes in de zon, met kanten kraagjes en versieringen. Puik werk, Brigitta! Contact: dirkvanlandschoot@hotmail.com

HENDRIK VAN DER JEUGT, LETTERS KAPPEN IN STEEN (keien en graniet). Hendrik Van der Jeugt was altijd gefascineerd door mooie stenen (gele zandsteen, riviersteen). Waar hij ook kwam zochten zijn ogen mooie steen, de kleur, de vorm, de structuur en de hardheid trokken hem aan. Toen hij met brugpensioen ging schonk zijn lieve echtgenote hem een workshop “letters kappen” omdat ze wist wat hem het meest boeide. Het was een subliem idee. Na zijn opleiding begon hij letters en figuren te kappen in alle soorten steen en het gaf hem enorme levensvreugde. Nauwkeurig en geduldig kapt hij urenlang aan de letters, vergeet alles rondom hem heen en geniet van zijn verwezenlijkingen. Een letter kappen in harde steen (arduin b.v.) neemt gemiddeld drie uur in beslag. Stel dat hij de naam Anastasia kapt dan duurt dit bijna 30 uur, in zachtere steen de helft van die tijd. Hij maakte een versierde steen voor elk van zijn kinderen en kleinkinderen op een gepaste steen. Hij kapte een eersteklas kunstwerk voor de 80ste verjaardag van zijn moeder, momenteel tentoongesteld in de trouwzaal van het gemeentehuis. Het is duidelijk dat hij geniet van zijn rustgevend werk en zijn glanzende stenen. Hij straalt van jeugd en levensgeluk, deze Heer Van der Jeugt.

YAËL VERHEIRE, de Benjamin van de groep amateurkunstenaars maakt juwelen uit natuurlijke materialen. Zij kneedt, vormt, kleurt en bakt op 110°, minuscule figuurtjes en kleine bloemen en verwerkt die tot prachtige armbandjes, kettingen, oorbellen of ringen. Zij is geboren op 10 februari 1995. Zij volgt het zesde jaar Wetenschappen-Wiskunde bij de Zusters Maricolen, Markt, Maldegem. Volgend jaar kiest zij hoogstwaarschijnlijk voor de universiteit, economische richting. Zij volgde enkele jaren Kunstacademie Maldegem en was van kleins af aan graag creatief bezig. Het getuigt van echte scheppingskracht je werk te demonstreren bij een kunstenaarskring met jarenlange ervaring. Jong en ouder samen, talenten delen is een uitstekende vrijetijdsbesteding. Contact yaelieverheire@hotmail.com

DANIËL DE PREST is segmentair houtdraaier en is lid van de Vlaamse Gilde Houtdraaiers, die bijeenkomsten organiseert, ideeën uitwisselt, demonstraties geeft, boeken en videofilms uitleent en instap- en vervolmakingscursussen geeft. Het tijdschrift “De Vlaamse Houtdraaier” houdt de leden op de hoogte van de nationale en internationale visie en via de website kunnen de kunstenaars wereldwijd hun creaties ten toon stellen in de galerij. Daniël beschikt over een uitzonderlijke gave en zijn echtgenote deelt de aandacht en bewondering voor zijn prachtige siervoorwerpen. Bescheidenheid siert die mensen.

DANNY VAN HAMME MAAKT INDIAANSE BLOKFLUITEN

Een vijftien tal jaar geleden volgde Danny een workshop “fluit maken en bespelen” bij een Amerikaanse Indiaan Sky, Walkinstik-Man-Alone, die zijn talent had ontwikkeld bij zijn Indiaanse grootvader. Na zijn huwelijk met een Oost-Duitse vrouw kwam Sky in Europa wonen. Overal ter wereld doceerde de Indiaan workshops “Indiaanse fluiten” maken. Danny vond het fantastisch hoe die man van een stuk hout iets maakte waar je een stukje muziek van uit het hart, kon mee voortbrengen. Hun talenten brachten hen samen en ze werden goede vrienden. De Indiaanse leraar vroeg hem op een bepaald moment om de kits, de stukken hout die je nodig hebt om deze fluiten te bouwen, samen te stellen. Die samenwerking leidde tot meer betrokkenheid met de bouw en de historische achtergrond van de blokfluit en stap voor stap leerde Danny hoe het maken van de fluit in elkaar zat. Sky was een geweldige leraar en tijdens de 15 jaar dat hij met hem samenwerkte kon hij dieper in gaan op het maken, stemmen en afwerken van de Native flute. Sky stopte twee jaar geleden met de workshops en het maken van fluiten en gaf de kunst en de creatie over aan Danny die met zeer veel respect voor Sky en de verworven kennis verder bouwt aan de echte, oorspronkelijke Native American “style” Flute. Sky gaf zijn kennis door aan Danny waar hij altijd zeer dankbaar voor zal blijven. Hij hoopt dit verder te blijven doen en mensen warm te maken voor dit bijzondere instrument met de woorden van Sky op de achtergrond: Contact: van.hamme.danny@telenet.be

“The American Native Flute is truly one of the instruments

of universal peace.

It allows one to reach within and express their deepest feelings

It is an instrument of heart and it reflects the goodness

and gentleness that can be found in all.”

Ongelooflijk hoe nauwgezet en met liefde, Danny prachtige, glanzende blokfluiten maakt met de hand. De fluiten produceren melancholische klanken, eigen aan de “Native American flutes”.

GRIET DE BOITSELIER, echtgenote van Danny Van Hamme, stelde haar eigenhandig kunstige werkjes ten toon. Prachtige sjaals, fijne siervoorwerpen en mooie handtassen heeft zij bij manier van spreken uit haar weefgetouw getoverd. Deze slanke, heel knappe dame glundert van plezier als ze trots haar werkwijze demonstreert. Samen met haar echtgenoot brengt zij haar vrije tijd door met creëren van uitzonderlijke mooie voorwerpen. Het is adembenemend hoe hun creaties hun leven en dit van een ander kleuren in allerlei schakeringen.

KURT PLASSCHAERT BOUWT GITAREN.

Kurt is geboren in ‘68, en volgde een opleiding “hout en bouw” in Maldegem en in Brugge. Hij werkt bij een bouwfirma. Toen hij 17 jaar was had hij geen geld genoeg om een echte gitaar te kopen en daarom probeerde hij er zelf een te maken.

In 1999 startte hij met het maken van elektrische gitaren. In 2006 volgde hij een gitaarbouw cursus bij Syntra-West en de werkelijke passie voor klassieke gitaarbouwen startte onder leiding van Kurt Decorte, wereldberoemd voor zijn restauraties van gitaren. Hij werkte met oorspronkelijke materialen, warme huiden, lijm, politoer. De bouw van de “folk gitaar” heeft hij geleerd bij Marc De Waey, met als resultaat een dreadnought model, waar hij de eerste prijs mee gewonnen heeft op de gitaarbouwersmeeting in Barneveld (Nl). Hij beëindigt dit jaar zijn opleiding en hoopt in zijn atelier verder gitaren te bouwen en herstellingen te doen. Zijn zoontje Wout Plasschaert hielp hem tijdens de voorstelling. Als een volwaardig gids leidde hij de bezoekers rond en gaf deskundige uitleg over de gitarenbouw als een klein expertje. Met talenten word je geboren maar de omgeving waarin je opgroeit moet je de kans geven die te ontwikkelen. U kan hem ook op Facebook vinden, voor de bouwprocessen in fotoreeksen.

https://www.facebook.com/kurt.plasschaert?ref=tn_tnmn

PAUL LAMMENS presenteerde een collectie messen om u tegen te zeggen. Uit een stuk gewalst staal, zaagt hij het lemmet in de gewenste vorm. Na het vijlen en schuren volgt het hardingsproces: het lemmet wordt in een speciale oven meerdere keren verhit tot 1100 graden. Na het polieren lijkt het lemmet wel een spiegel. Paul brengt daarna het heft of het handvat aan. Hij versiert het handvat zelf uit welbepaalde houtsoorten. Enig in zijn soort.

CECILE DE CLERCQ bood fijn porselein aan versierd met kalligrafische letters, spreuken en gedichtjes. Cecile De Clercq, schoonmoeder van Kurt Sesselle woont in Assenede en heeft beroepshalve Nederlands gegeven in Edugo –Lochristi, wat voor een groot deel haar liefde voor taal en poëzie verklaart. Zij heeft altijd met veel plezier geschreven, vandaar de logische stap naar deze kunstvorm. Jaren geleden heeft zij kalligrafie ontdekt tijdens een paar workshops en die hebben het vuur aan de lont gestoken. Een workshop bij een collega-kalligraaf kan haar nog steeds bekoren, iedereen heeft immers een eigen stijl ontwikkeld. Kalligrafie biedt een waaier van mogelijkheden en leent zich uitstekend voor een toepassing bij andere kunstvormen: een originele wenskaart met een veelzeggende tekst, een filosofische spreuk op een schilderij, een koppeling aan kartonnage enz. Die verscheidenheid aan mogelijkheden aftasten is haar doelstelling. Je bent nooit volleerd want telkens weer duiken nieuwe toepassingsmogelijkheden op. Sinds een aantal jaren legt zij zich ook toe op het schrijven op porselein. De techniek is iets moeilijker maar het geeft zoveel voldoening als je een verfijnd exemplaar aflevert. Een tekening of afbeelding is niet altijd een optie, maar kan een meerwaarde betekenen. Er is geen gevaar voor ontkleuring, omdat het porselein gebakken wordt op 800 graden. Kalligrafie blijft een uitdaging. Laat ons zeggen dat je, eenmaal je gestart bent met deze kunstvorm, eraan verslaafd blijft voor het leven. Cecile de Clercq, Staakstraat 47 a 9960 Assenede, Cecile.de.clercq@telenet.be

KURT SESSELLE, de dorpsfotograaf van Oosteeklo, maakt prachtige foto’s over dagelijkse taferelen en indrukken die hem boeien. Samen met enkele andere fotografen beschikt hij over een in het parochiehuis aangeboden ruimte in het centrum van Oosteeklo om permanent de verwezenlijkingen uit te stallen. Hij probeert naast zijn baan en zijn gezin, zijn visie op wat fotografie voor hem betekent neer te pennen en om te zetten in aangrijpende fotografie. http://kurtsesselle.blogspot.be/2013/04/wak-2013-adegem-dorp-96.html

Bij deze is het hoofdstuk WAK 2013 Adegem bijna afgerond. Ik heb heel veel Adegemnaars leren kennen de afgelopen weken en het waren hartverwarmende ontmoetingen. (Marianne Posman)

03-05-2013 om 13:40 geschreven door uw WAK-blogger van dienst