Alles over de Week van de AmateurKunsten (WAK) in Maldegem
03-05-2013
WAK-acties Transitie Maldegem
Tijdens DE
WAK 2013 organiseerde TRANSITIE Maldegem diverse interessante acties in verband
met duurzaamheid en lokaal leven.
De
Filmvoorstelling Maldegem in transitie op 30 april in de conferentiezaal
van het gemeentehuis was een voltreffer en na de voorstelling was er de
zoomsessie waar de vooral jongere aanwezige deelnemers vragen stelden en er een
helder antwoord kregen. Transitie suggereert de mogelijkheden hoe de inwoners
van Maldegem daadwerkelijk kunnen deelnemen aan het transitieproces. De mensen
achter de organisatie zijn overtuigd van hun visie op de toekomst en kunnen hun
denkbeelden uitstekend en met veel kennis van zaken verwoorden. Het ging
hoofdzakelijk over de overgang van olie-afhankelijkheid naar lokale
zelfredzaamheid. Een buigzame lokale gemeenschap is beter in staat om de
schokken van allerlei crisissen op te vangen. De generatie met opgroeiende en
kleine kinderen is duidelijk bezorgd voor de toekomst. Wat mogen ze verwachten
van de klimaatsveranderingen, het milieu, de werkgelegenheid? Zullen de
basisbehoeften betaalbaar blijven? Transitie wil een antwoord geven en streeft
naar een goede samenwerking voor een betere leefwereld. De organisatie
onderzoekt en biedt alternatieve oplossingen of mogelijkheden aan, die in
ieders bereik liggen wat ze dan ook duidelijk maakten met hun twee ludieke
acties op 1 mei.
Op 1 mei
rond half tien werden natuur- en kunstliefhebbers verwacht aan de ingang van
het Sint-Anna Park om Natuuraltaartjes te maken. De deelnemers aan deze
actie startten hun wandeling en plukten hier aan daar een bloemetje, een besje,
een mooi takje of raapten verdorde bladeren en sparappels op. Aan de CASCO
container in het Sint-Annapark werd een altaartje gemaakt ter ere van de
aarde, van de natuur en ter ere van de creatieve kracht in de mens. Het
organisch kunstwerkje wordt nu verder overgeleverd aan de natuurelementen.
Tijdens de wandeling werd behoorlijk uitgelegd en gediscussieerd over de
bedoeling van het gebeuren, over wat ons nog rest van de natuur. De mensen
praatten met elkaar en waren er het allemaal over eens dat we in de toekomst
meer natuur-betrokken moeten gaan leven. Er werd verwezen naar de leefwereld
van vroeger, een halve eeuw of langer geleden toen de meeste dorpsbewoners over
percelen vruchtbare grond beschikten waar ze het voedsel nodig voor mens,
huisdier en klein vee, zelf konden kweken. Intussen is de bevolking aanzienlijk
gegroeid en werden overal percelen landbouwgrond duur verkocht voor bouwgrond.
In de dorpskern werden appartementsblokken opgetrokken en verdween veel groene,
natuurlijke ruimte. De centrumbewoners beschikken gelukkig nog over het
Sint-Annapark. Voor de jonge mensen ziet de toekomst er minder goed uit. Ze
kunnen zich geen flat of woning in het centrum meer veroorloven omdat de
woningprijzen enorm gestegen zijn zodat zij noodgedwongen iets moeten zoeken op
het platteland en één of twee autos nodig hebben om zich te verplaatsen naar
hun werk of om de kinderen naar school en naar buitenschoolse activiteiten te
brengen.
Het werd
allemaal zeer realistisch naar voor gebracht en de kinderen en kleinkinderen
van de naoorlogse generatie wacht een onzekere toekomst. Elk mens kan in de
huidige over-consumerende maatschappij een beetje plaats en tijd inlassen om de
natuur te herwaarderen en de overproductie proberen aan banden te leggen, maar
het zal een moeilijk en lastig proces worden.
De actie
Guerrilla Gardening op 1 mei 14u aan de fontein op de markt in Maldegem trok
een jeugdig publiek. Gewapend met spade en hark trokken enkele jongere mensen,
vergezeld van kinderen, te voet of met de fiets naar een strook grasgrond aan
de omheining van het Sint Annapark, in de buurt van Casco, dicht bij de private
moestuinen van de Noordstraat. Een radioreporter volgde alles op de voet en
interviewde enkele deelnemers van de actie.
De schepen
van Openbare werken nam deel aan de werken, beloofde steun aan de
charismatische actievoerders betreffende neerpoten van doorlevende planten in
de betonnen bakken die her en der op de voetpaden in het centrum rolstoelen en
kinderwagens blokkeren. Hij suggereerde bovendien dat het voetbalplein in Donk
dat weinig of niet meer gebruikt wordt, in aanmerking kon komen voor
volkstuintjes voor de talrijke inwoners van Donk en omgeving. Voor het centrum
kan het dichter bij huis volgens mijn bescheiden mening. Rond het grote Meos
complex bijvoorbeeld liggen talrijke groene, vruchtbare percelen grond, waar
men volkstuintjes zou kunnen creëren terwijl de kinderen vlakbij een sport
beoefenen. Het Meos paradijs zou een natuurlijke ontmoetingsplaats kunnen
worden voor de groene vingers van de flatbewoners van het centrum en voor hen
die over geen tuin beschikken. Vriendschappen zullen openbloeien, uitwisseling
van mankracht en producten zou opnieuw in de mode geraken en Meos zou een plek
worden waar iedereen de kans krijgt sportieve en landelijke activiteiten te
beoefenen. Hoe dat kostenpakketje moet opgelost worden stemt tot nadenken, maar
voor ieder probleem is een oplossing. Er komt actie in Maldegem, naast mijn
artikel in het VRIJ MALDEGEM over de WAK van 2 mei staat opmerkelijk
gemeentelijk nieuws: Oud Sint Jozef krijgt m2-bakken op hoogte waar groenten en
kruiden geplant kunnen worden. Op vrijdag 17 mei is er een meeting gepland om
14 uur in het lokaal dienstencentrum Oud Sint-Jozef, Mevrouw Courtmanslaan 92.
Transitie
werkt! Het eetbare-planten-stuk is uiteraard maar een fractie van het hele
concept transitie. Transitie gaat niet enkel over tuinieren. De organisatie
zoekt naar manieren om de lokale gemeenschap voor te bereiden op een toekomst
met minder energie (uit vnl. fossiele brandstoffen) en dus naar andere manieren
om in onze behoeften te voorzien (energie, transport, voedsel, zingeving,
vrijetijdsbesteding, water, economie, ....). Transitie begint met kleine, fijne
acties zoals tijdens de WAK 2013 om mensen te motiveren om op alle vlakken
anders te gaan leven (zie site transitie). Het voedselteam vertegenwoordigd
door Sandra Van Hoecke (peter.morel1@telenet.be) was aanwezig en bood
daadwerkelijke hulp.
In Kunst in
de Vitrine is nog steeds een doorlopende tentoonstelling van Transitie
Maldegem met kiemkracht in centrumwinkel Naturelle Nieuwstraat 50, te
bewonderen, zoals in tal van vitrines, waar de ene kunstenaar soms heel
moeilijk te vinden is terwijl in andere etalages de zaakvoerder zijn groot hart
heeft getoond om tijdelijk de amateurkunstenaars te laten exposeren. (info:
diegovandekeere@live.be).
Tijdens de
WAK 2013 stelt de VIDEOCLUB MALDEGEM eigen filmproducties voor in de Zaal
Adegem, op de bovenste verdieping van het gemeentehuis.
Alle
filmliefhebbers kunnen nog tot morgenmiddag genieten van de deze
filmvertoningen in het gemeentehuis. In de sfeervolle, moderne zaal in de nok
van een van onze torens konden reeds talrijke bezoekers genieten van een
vleugje nostalgie! Prachtige films over ons koninklijk bezoek (2011) in de
mooiste gebouwen van Maldegem, in het Warmhof, de receptie van de genodigden in
ons sportpaleis Meos in volle natuur, rijkelijke recepties aangeboden aan vele
prominenten en gewone stervelingen in Maldegem, Parkcross in het Park voor de
sportliefhebbers, de constructie van het gemeentehuis stap voor stap en films
over themas die ons nauw aan het hart liggen: klimaat, energie en natuur:
Sing for the Climate en Hoog op de Mast (windmolens).
Een ruim en
boeiend aanbod voor een interessant publiek die met de glimlach van herkenning
van de beelden kon genieten.
De Videoclub
Maldegem is een ontspanningsclub van amateurcineasten met als doel, aanleren,
ontwikkelen en samenwerken met het medium video in een kameraadschappelijke
sfeer.
De
vereniging is ontstaan uit de op 1 augustus 1959 opgerichte Maldegemse Foto- en
Film Club (afgekort M.F.F.C.). Toen werd wat film betreft gefilmd met de
filmpellicule op rolletjes. In de loop van de jaren zeventig en vooral tachtig
deed het videofenomeen zijn definitieve intrede zodat het filmrolletje
verdrongen werd. Een naamsverandering bleef dan ook niet uit en in 1989 werd de
club omgevormd tot MALDEGEMSE FOTO- EN VIDEOAMATEURS, afgekort MAF-VIA. Omdat
er in de werking geen eigenlijk 'foto' - aandeel meer was kreeg de club in
december 1999 de huidige benaming VIDEOCLUB MALDEGEM.
Als
amateurcineasten beoefenen zij deze interessante vrijetijdsbesteding door
vooral actief te zijn met videocamera (camcorder) tijdens diverse gelegenheden.
Ze registreren natuursfeerbeelden, familiefeesten, reizen, uitstappen,
plechtigheden, stoeten of andere feestelijke gebeurtenissen bij familie,
vrienden of in het dorp.
Deze
creaties worden vrij vertoond tijdens de maandelijkse bijeenkomsten en worden beoordeeld
door de aanwezige leden.
Vrijwel elk
jaar wordt er ook een club film gemaakt, meestal met een humoristische noot
waarbij een ledenteam instaat voor het slagen van het geheel. Alle
voorbereidingen, scenario schrijven voor de repetities, de opnamen op locaties,
de montage enz. worden besproken en gewijzigd, gemodelleerd tot het coherent
eindproduct.
Videoclub
Maldegem komt maandelijkse bijeen elke vierde donderdag van de maand om 19.30u
in zaal De Kesel, Adegem-Dorp 14 te 9991 Adegem (2e verdieping ingang langs
de buitentrap achteraan het gebouw). Alle filmliefhebbers zijn welkom.
(Informatie verkregen via Eddy Spillebeen <eddy.spillebeen@telenet.be)
Open repetitie van de harmonie De
Ware Vrienden van Middelburg.
Op 28 april
was het zonovergotene, historische bezoekerscentrum Middelburg Groene Markt 8A,
het toneel van de open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van
Middelburg. De dirigent, Frans Toortelboom ooit wielrenner in de koersen van
Eddy Merckx, nu zaakvoerder van een van de grootste fietsenhandels in het
Molentje in Maldegem, schetste in het kort mijn rol in het WAK 2013-gebeuren en
de rol van mijn jongste broer componist Lucien Posman in de muziekopleiding van
vele muzikanten, ongeveer veertig jaar geleden, als dirigent van de fanfare in
Maldegem.
Een
enthousiaste groep muzikanten onder leiding van de dirigent speelde bekende en
minder bekende nummers o.a. Daar komt ze, van Koen Wauters, Vlamo Tune
(compositie van t Kliekske) en andere nummers, gesmaakt door groot en klein.
De muziekbeoefenaars gaan voor amusement voor het publiek maar ook voor
zichzelf. De samenhorigheid en de kameraadschap staan op hun gezicht geschreven
en willen ze doorgeven aan het publiek. Enkele muzikanten waren vergezeld van
hun kinderen. De kleinkinderen van de geliefde muzikant Willy De Pestel uit de
Gidsenlaan, bespeelden samen met hun papa, trots en deskundig hun klein
instrumentje en luisterden ingespannen naar de richtlijnen van de dirigent.
Drie generaties musiceren binnen eenzelfde muziekmaatschappij. Kennis, talent,
vaardigheid en levensvreugde doorgeven aan kinderen en kleinkinderen en samen
muziek naar buiten brengen, dat zijn De Ware Vrienden van Middelburg. De
kinderen, de volwassenen van de toekomst, laten delen in de kunst van het
musiceren, is een zeer opmerkelijke waarde in Middelburg. Oudere, jonge en
kleine mensen brachten samen mooie en melancholische muziek met trompet, bugel,
saxofoon, tenor saxofoon, schuiftrompet, hoorn, bombardon, slagwerk en tuba. De
open repetitie was een ontdekkingsreis en een aangename kennismaking met een
modern fanfareorkest, dat naast muziekcomposities van vroeger, ook eigentijdse
muziek op haar programma heeft. Zie ook facebook, Camera Obscura Maldegem, een
prachtige beeldreportage over de open repetitie.
Thaleia,
voormalig gemengd koor van Maldegem en Kaleo, voormalig gemengd koor van
Knokke, vormen een nieuw koor dat afwisselend repeteert in Maldegem en in
Knokke op maandagavond van 20 tot 22 uur. Zij komen samen om te zingen, om te
ontspannen in een vriendschappelijke sfeer en om mooie uitvoeringen te
verzorgen.
Tijdens de
open repetitie werden vier stukjes gerepeteerd in verschillende stadia van in oefening:
1) Le Chat van Jean Absil, wat niet gemakkelijk was gezien het tempo. 2)
Marc groet s morgens de dingen, tekst Paul Van Ostaijen, wat door velen al
gekend was. 3) The teddy bears picnic, een speels, vrolijk totaal nieuw
Engels nummer. 4) Wherever you are, een verhalend liefdevol nummer waarin
veel gevoel gelegd werd.
De manier
waarop de koorleden met elkaar omgaan was vlot en positief. Muziek en samen
musiceren overschrijden alle drempels. Na enige oefening vormde elke stem
(sopraan, alt, tenor, bas) een muzikale eenheid onder leiding van een zeer
jonge, maar gedreven dirigent. Opmerkelijk veel jongere muzikanten kleuren het
koor, heel veel bekende gezichten uit Maldegem zetten hun beste beentje voor om
muziek te brengen. Volgens mij een indrukwekkend koor, dat regelmatig optreedt
voor een publiek en feestelijke gebeurtenissen extra klank geeft. Het lijkt mij
een zinvolle en sociale hobby om uit het niets iets moois te brengen. Voor het
publiek was het koor geen onbekende. De uitvoering was fris van zetting,
vrolijk ondeugend maar soms uit gepuurd verstild. De bevlogen vertolking was
stevig, goed van timing en de sfeerschepping bleef boeien van het begin tot het
einde. Verrassend wisten de zangers met aanstekelijke bravoure de zielenroerselen
te vatten zonder in overdrive te gaan. Het koor zette een beklijvende,
adembenemende uitvoering neer. De zangers profileren zich als een volwaardig en
boeiend koor dat niet bang is voor avontuur. Het geheel was een geoliede
klankrijke machine met de jonge dirigent als machinist, waarvan ik als
verslaggever/passagier getuige was op de open-deur-repetitie ter gelegenheid
van de WAK 2013.
ADEGEM
Proeven van Canticorum open
repetitie.
Het Gemengd
Koor Canticorum onder de kundige leiding van dirigent Jan Wauters gooide de
kerkdeuren open en liet iedereen proeven van heerlijke koormuziek en de warme
sfeer binnen het koor.
Heerlijk
gezang weerklonk al bij het binnentreden van de mooie Sint-Adrianuskerk waar
het koor Canticorum open repetitie hield als voorbereiding van talrijke
evenementen die op het programma staan. Op 6 mei de Kruisdagen, de eerste
communie, de vormselviering op 11 mei, Onze-Lieve-Heer Hemelvaart op 9 mei en
op 19 mei Pinksteren.
Ook een
optreden in de kerk Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinen in Koksijde staat op het
programma. Elke viering heeft een eigen aantal liederen, waarvan elk koorlid
een overzichtje kreeg. Het Halleluja van Händel beroert al jarenlang vele
harten van muziekliefhebbers. Het was voor de bezoekers bijzonder verrijkend om
een repetitie te mogen bijwonen en te ervaren hoe de dirigent en koorzangers
afgestemd zijn op elkaar.
Tijdens de
repetitie werden prachtige psalmen, hymnen, koralen en meerstemmige liederen al
dan niet a capella gebracht. Reeds na enkele minuten werd je gewaar dat de
koorleden beschikken over uitzonderlijk muzikaal talent. Het koor telt 49 leden
en blijft elke week musiceren en realiseert het een na het andere interessante
project. Onder leiding van de begenadigde dirigent was de koorklank van een
zeldzame naturel en klonk nooit verkrampt. Er is de voorbeeldige dictie,
respect voor theorie, inhoud en betekenis van de liederen. De dirigent nam
geslaagde tempo- en interpretatie risicos die aanstekelijk werkten en waardoor
het uithoudingsvermogen van de luisteraar geen moment op de proef gesteld werd.
De gedurfde, soepele en dynamische contrasten, de feilloze timing en de
verfijnde sfeerschepping bewerkte de vele liederen tot een coherent geheel.
De
vertolking was een absolute aanrader voor alle koorliefhebbers. Bij de
koorleden bemerkte ik ook enkele beeldende kunstenaars wat eens te meer bewijst
dat heel veel mensen gezegend zijn met veel talenten. Onze
welvaartsmaatschappij, die heel veel kritiek vangt schept toch de mogelijkheid,
de locatie en de gepaste begeleiding om zich te vervolmaken. Ik heb nu al
enkele keren de dirigent Jan Wauters aan het werk gezien en ik ben telkens weer
onder de indruk van zijn enthousiasme, de feilloze beweeglijkheid, zijn
aandacht voor de zangers en het publiek, om van de voorstelling een gebeurtenis
te maken waar je stil, blij en gelukkig van wordt.
Voor kunstambachten moet je in Adegem bij Johan Sesselle zijn...
Je kunt er
gewoon niet omheen. Het rustige dorp Adegem getuigt van interesse voor kunst en
kunstambachten, van uitzonderlijke vriendelijke en hartelijke, welgemeende
gastvrijheid die een zeldzaamheid is geworden in onze samenleving. De
kunstenaars en ambachtslui presenteren er hun creaties met vrolijke
bereidwilligheid en enorme blijdschap voor de interesse van het publiek in hun
werk. Geen commerciële glimlach, maar een dankbare uitstraling om de
belangstelling van hun bezoekers. Werkelijk een unieke ervaring. De
hartverwarmende sfeer kon je lijfelijk waarnemen als een natuurlijk item van de
prachtige tuin, de locatie van de kunstambachten. Het artiestengezelschap
omarmde bovendien enkele jonge kunstenaars die heel natuurlijk hun kennis en
vaardigheid mochten showen. Yaël Verheire en haar juweeltjes pasten volledig in
het natuurlijk decor en het piepjonge, knappe zoontje van Kurt Plasschaert
demonstreerde als een echte specialist de werkwijze van de gitarenbouw door
zijn vader. Verschillende generaties die samen in blijdschap en vrolijkheid
samenwerken om een boeiende voorstelling te geven. Een ontroerende ervaring.
BRIGITTA CAMPE, beeldhouwster in marmer en graniet,
was aan het kappen en stelde enkele werken tentoon. Na haar studies snit en
naad, volgde zij jarenlang kantklossen. Als ze haar kinderen naar de
muziekacademie in Eeklo bracht, wandelde ze door de gangen van de academiewaar
ze vooral de stenen beelden bewonderde. Ze bemerkte ook dat de workshop
steenkappen alleen bevolkt was door mannen, toch stelde ze op een dag de vraag
of beeldhouwen niet te moeilijk zou zijn voor haar. De leraar antwoordde:
"Ik ben een doorsnee mens en wat ik kan, kunnen de meeste mensen ook, maar
je moet dan ook de moeite doen om het te leren". Lessen volgen was dus de
boodschap. Brigitta doorliep de hele opleiding steenkapper. Haar voorkeur gaat
uit naar "figuratieve stilering" of "organische geabstraheerde
figuratie". Door haar kennis "snit en naad" en
"kantklossen" was ze gek op beelden met veel incrustaties, plooien en
kanten kragen en paste dit ook toe. Maar ze kan ook genieten van een abstract
diertje of torso. Steenkappen is volgens Brigitte Campe, een steen nemen en
alles wat er te veel aan is afkappen om tot een vooropgestelde figuur te komen.
Andere regels worden gevolgd zoals: "kap van onder naar boven - kap van
links naar rechts - kap van rechts naar links en kap van het licht naar de
schaduw". Maar vooral moet een beeld een uitnodiging tot aanraking zijn,
moet er ook nog een automatische ingeving zijn om nog eens om te kijken en moet
er een sublimatie van uitstraling zijn. Die uitnodiging tot aanraken kon ik
zelf ervaren. Toen ik haar marmeren olifantje zag staan aan de balie van het
onthaal in het gemeentehuis was mijn eerste impuls het te aaien, hoewel ik niet
zeker wist of het mocht. Tijdens de demonstratie in de tuin van Johan Sesselle,
was Brigitta bezig aan een mastodont van een steen en overal rondom stonden
haar beeldjes in de zon, met kanten kraagjes en versieringen. Puik werk,
Brigitta! Contact: dirkvanlandschoot@hotmail.com
HENDRIK VAN DER JEUGT, LETTERS KAPPEN
IN STEEN (keien en
graniet). Hendrik Van der Jeugt was altijd gefascineerd door mooie stenen (gele
zandsteen, riviersteen). Waar hij ook kwam zochten zijn ogen mooie steen, de
kleur, de vorm, de structuur en de hardheid trokken hem aan. Toen hij met
brugpensioen ging schonk zijn lieve echtgenote hem een workshop letters
kappen omdat ze wist wat hem het meest boeide. Het was een subliem idee. Na
zijn opleiding begon hij letters en figuren te kappen in alle soorten steen en
het gaf hem enorme levensvreugde. Nauwkeurig en geduldig kapt hij urenlang aan
de letters, vergeet alles rondom hem heen en geniet van zijn verwezenlijkingen.
Een letter kappen in harde steen (arduin b.v.) neemt gemiddeld drie uur in beslag.
Stel dat hij de naam Anastasia kapt dan duurt dit bijna 30 uur, in zachtere
steen de helft van die tijd. Hij maakte een versierde steen voor elk van zijn
kinderen en kleinkinderen op een gepaste steen. Hij kapte een eersteklas
kunstwerk voor de 80ste verjaardag van zijn moeder, momenteel tentoongesteld in
de trouwzaal van het gemeentehuis. Het is duidelijk dat hij geniet van zijn
rustgevend werk en zijn glanzende stenen. Hij straalt van jeugd en levensgeluk,
deze Heer Van der Jeugt.
YAËL VERHEIRE, de Benjamin van de groep
amateurkunstenaars maakt juwelen uit natuurlijke materialen. Zij kneedt, vormt,
kleurt en bakt op 110°, minuscule figuurtjes en kleine bloemen en verwerkt die
tot prachtige armbandjes, kettingen, oorbellen of ringen. Zij is geboren op 10
februari 1995. Zij volgt het zesde jaar Wetenschappen-Wiskunde bij de Zusters
Maricolen, Markt, Maldegem. Volgend jaar kiest zij hoogstwaarschijnlijk voor de
universiteit, economische richting. Zij volgde enkele jaren Kunstacademie
Maldegem en was van kleins af aan graag creatief bezig. Het getuigt van echte
scheppingskracht je werk te demonstreren bij een kunstenaarskring met
jarenlange ervaring. Jong en ouder samen, talenten delen is een uitstekende
vrijetijdsbesteding. Contact yaelieverheire@hotmail.com
DANIËL DE PREST is segmentair houtdraaier en is lid
van de Vlaamse Gilde Houtdraaiers, die bijeenkomsten organiseert, ideeën
uitwisselt, demonstraties geeft, boeken en videofilms uitleent en instap- en
vervolmakingscursussen geeft. Het tijdschrift De Vlaamse Houtdraaier houdt de
leden op de hoogte van de nationale en internationale visie en via de website
kunnen de kunstenaars wereldwijd hun creaties ten toon stellen in de galerij.
Daniël beschikt over een uitzonderlijke gave en zijn echtgenote deelt de
aandacht en bewondering voor zijn prachtige siervoorwerpen. Bescheidenheid
siert die mensen.
DANNY VAN HAMME MAAKT INDIAANSE
BLOKFLUITEN
Een vijftien
tal jaar geleden volgde Danny een workshop fluit maken en bespelen bij een
Amerikaanse Indiaan Sky, Walkinstik-Man-Alone, die zijn talent had ontwikkeld
bij zijn Indiaanse grootvader. Na zijn huwelijk met een Oost-Duitse vrouw kwam
Sky in Europa wonen. Overal ter wereld doceerde de Indiaan workshops Indiaanse
fluiten maken. Danny vond het fantastisch hoe die man van een stuk hout iets
maakte waar je een stukje muziek van uit het hart, kon mee voortbrengen. Hun
talenten brachten hen samen en ze werden goede vrienden. De Indiaanse leraar
vroeg hem op een bepaald moment om de kits, de stukken hout die je nodig hebt
om deze fluiten te bouwen, samen te stellen. Die samenwerking leidde tot meer
betrokkenheid met de bouw en de historische achtergrond van de blokfluit en
stap voor stap leerde Danny hoe het maken van de fluit in elkaar zat. Sky was
een geweldige leraar en tijdens de 15 jaar dat hij met hem samenwerkte kon hij
dieper in gaan op het maken, stemmen en afwerken van de Native flute. Sky
stopte twee jaar geleden met de workshops en het maken van fluiten en gaf de
kunst en de creatie over aan Danny die met zeer veel respect voor Sky en de
verworven kennis verder bouwt aan de echte, oorspronkelijke Native American
style Flute. Sky gaf zijn kennis door aan Danny waar hij altijd zeer dankbaar
voor zal blijven. Hij hoopt dit verder te blijven doen en mensen warm te maken
voor dit bijzondere instrument met de woorden van Sky op de achtergrond:
Contact: van.hamme.danny@telenet.be
The American Native Flute is truly
one of the instruments
of universal peace.
It allows one to reach within and
express their deepest feelings
It is an instrument of heart and it
reflects the goodness
and
gentleness that can be found in all.
Ongelooflijk
hoe nauwgezet en met liefde, Danny prachtige, glanzende blokfluiten maakt met
de hand. De fluiten produceren melancholische klanken, eigen aan de Native
American flutes.
GRIET DE BOITSELIER, echtgenote van Danny Van Hamme,
stelde haar eigenhandig kunstige werkjes ten toon. Prachtige sjaals, fijne
siervoorwerpen en mooie handtassen heeft zij bij manier van spreken uit haar
weefgetouw getoverd. Deze slanke, heel knappe dame glundert van plezier als ze
trots haar werkwijze demonstreert. Samen met haar echtgenoot brengt zij haar
vrije tijd door met creëren van uitzonderlijke mooie voorwerpen. Het is
adembenemend hoe hun creaties hun leven en dit van een ander kleuren in
allerlei schakeringen.
KURT PLASSCHAERT BOUWT GITAREN.
Kurt is
geboren in 68, en volgde een opleiding hout en bouw in Maldegem en in
Brugge. Hij werkt bij een bouwfirma. Toen hij 17 jaar was had hij geen geld genoeg
om een echte gitaar te kopen en daarom probeerde hij er zelf een te maken.
In 1999
startte hij met het maken van elektrische gitaren. In 2006 volgde hij een
gitaarbouw cursus bij Syntra-West en de werkelijke passie voor klassieke
gitaarbouwen startte onder leiding van Kurt Decorte, wereldberoemd voor zijn
restauraties van gitaren. Hij werkte met oorspronkelijke materialen, warme
huiden, lijm, politoer. De bouw van de folk gitaar heeft hij geleerd bij Marc
De Waey, met als resultaat een dreadnought model, waar hij de eerste prijs mee
gewonnen heeft op de gitaarbouwersmeeting in Barneveld (Nl). Hij beëindigt dit
jaar zijn opleiding en hoopt in zijn atelier verder gitaren te bouwen en
herstellingen te doen. Zijn zoontje Wout Plasschaert hielp hem tijdens de
voorstelling. Als een volwaardig gids leidde hij de bezoekers rond en gaf
deskundige uitleg over de gitarenbouw als een klein expertje. Met talenten word
je geboren maar de omgeving waarin je opgroeit moet je de kans geven die te
ontwikkelen. U kan hem ook op Facebook vinden, voor de bouwprocessen in
fotoreeksen.
PAUL LAMMENS presenteerde een collectie messen om
u tegen te zeggen. Uit een stuk gewalst staal, zaagt hij het lemmet in de
gewenste vorm. Na het vijlen en schuren volgt het hardingsproces: het lemmet
wordt in een speciale oven meerdere keren verhit tot 1100 graden. Na het
polieren lijkt het lemmet wel een spiegel. Paul brengt daarna het heft of het
handvat aan. Hij versiert het handvat zelf uit welbepaalde houtsoorten. Enig in
zijn soort.
CECILE DE CLERCQ bood fijn porselein aan versierd met
kalligrafische letters, spreuken en gedichtjes. Cecile De Clercq, schoonmoeder
van Kurt Sesselle woont in Assenede en heeft beroepshalve Nederlands gegeven in
Edugo Lochristi, wat voor een groot deel haar liefde voor taal en poëzie
verklaart. Zij heeft altijd met veel plezier geschreven, vandaar de logische
stap naar deze kunstvorm. Jaren geleden heeft zij kalligrafie ontdekt tijdens
een paar workshops en die hebben het vuur aan de lont gestoken. Een workshop
bij een collega-kalligraaf kan haar nog steeds bekoren, iedereen heeft immers
een eigen stijl ontwikkeld. Kalligrafie biedt een waaier van mogelijkheden en
leent zich uitstekend voor een toepassing bij andere kunstvormen: een originele
wenskaart met een veelzeggende tekst, een filosofische spreuk op een
schilderij, een koppeling aan kartonnage enz. Die verscheidenheid aan
mogelijkheden aftasten is haar doelstelling. Je bent nooit volleerd want telkens
weer duiken nieuwe toepassingsmogelijkheden op. Sinds een aantal jaren legt zij
zich ook toe op het schrijven op porselein. De techniek is iets moeilijker maar
het geeft zoveel voldoening als je een verfijnd exemplaar aflevert. Een
tekening of afbeelding is niet altijd een optie, maar kan een meerwaarde
betekenen. Er is geen gevaar voor ontkleuring, omdat het porselein gebakken
wordt op 800 graden. Kalligrafie blijft een uitdaging. Laat ons zeggen dat je,
eenmaal je gestart bent met deze kunstvorm, eraan verslaafd blijft voor het
leven. Cecile de Clercq, Staakstraat 47 a 9960 Assenede,
Cecile.de.clercq@telenet.be
KURT SESSELLE, de dorpsfotograaf van Oosteeklo,
maakt prachtige fotos over dagelijkse taferelen en indrukken die hem boeien.
Samen met enkele andere fotografen beschikt hij over een in het parochiehuis
aangeboden ruimte in het centrum van Oosteeklo om permanent de
verwezenlijkingen uit te stallen. Hij probeert naast zijn baan en zijn gezin,
zijn visie op wat fotografie voor hem betekent neer te pennen en om te zetten
in aangrijpende fotografie.
http://kurtsesselle.blogspot.be/2013/04/wak-2013-adegem-dorp-96.html
Bij deze is
het hoofdstuk WAK 2013 Adegem bijna afgerond. Ik heb heel veel Adegemnaars
leren kennen de afgelopen weken en het waren hartverwarmende ontmoetingen. (Marianne Posman)
Na het
officiële startschot op 24 april jl. werd vorig weekend druk tentoongesteld,
uitgelegd, gemusiceerd, gedanst in Groot- Maldegem.
De
enthousiaste kunstenaars aan het werk zien in Kleit, Hoeve Oude Doorn, in
Adegem bij Willy en Annie Van de Velde-De Zutter, bij Sonja De Waele, ten Huize
van Johan Sesselle, de dans show S-Pression in CC Den Hoogen Pad, de
Performance van Henny Sierens aan het monument Go West, de oude en moderne
kunstschatten in de Sint- Adrianuskerk was een echte openbaring.
De wijk
Zandakkers Adegem kijkt uit naar een prachtig installatie kunstwerk. Adegem
bruist van leven en kunst. Het zachte lenteweer trok talrijke bezoekers aan en
de kunstenaars waren tevreden, gelukkig en blij om hun creaties te tonen en hun
werkwijze en visie te delen.
In
Middelburg was de open repetitie van de harmonie De Ware Vrienden van
Middelburg onder begeleiding van dirigent Frans Toortelboom heel interessant
voor groot en klein. De muzikanten laten hun kinderen muziek volgen, een
instrument bespelen zodat ze kunnen deelnemen aan de repetities en optredens.
Heel tof zoals de kleinkinderen van muzikant Willy De Pestel hun instrument
bespelen in Middelburg. Zij vertegenwoordigen de schakel naar de volgende
generatie. Een verzekering dat talent niet verloren gaat.
Het centrum
van Maldegem is momenteel een veilige haven voor kunst en cultuur. De KUMA
etaleert de eindwerken van de studenten en laat de echte kunstenaars en vooral
de argeloze en ongeremde kleinekunstenaars in spe hun ateliers tonen terwijl zij les krijgen. De KUMA
focust op jonge kunstenaars.
De Kunst in
de vitrines in het centrum van Maldegem en in de modezaak Alibi is een verrijking
van ons dorpsbeeld en stemt tot nadenken. Zou het mogelijk zijn dat de
creatieve mensen hun werken permanent kunnen etaleren in Maldegem centrum zodat
iedereen er te allen tijde kan van genieten?
Met de
routefolder kan je wandelen op een pad vol herinneringen in Maldegem dank zij
de XXL fotos van Gothard De Coninck.
De expositie
van talrijke schilderijen, beeldhouwwerken, artistieke creaties, fijn handwerk
in wol, op stof en porselein, stenen, houten sier- en gebruiksvoorwerpen,
handgemaakte gitaren en fluiten, andere creaties in het gemeentehuis en in het
Sint-Annakasteel worden druk bezocht. De kantkloskring van Femma Donk
demonstreert permanent hun werkwijze en oogst veel bewondering. De
filmvoorstellingen van de videoclub hebben succes en de container Casco in
het Sint-Annapark haalt al na enkele dagen verschillende levendige kunstvormen
binnen.
Muziek
kleurt de WAK activiteiten. Het Thaleila-Kaleo koor houdt open repetitie in de
Academie voor Muziek, Woord en Dans. Het koor Canticorum laat nog eens van zich
horen in de kerk in Adegem. De Verenigde Vrienden van Adegem brengen hun
concert en laten hun klanken vloeien over de WAK in Adegem.
Op 30 april
en 1 mei wordt een grote opkomst en interesse verwacht voor de informatieve
Transitie-initiatieven in het gemeentehuis, in het park en in het centrum. Op 4
mei in de voormiddag wordt de beroemde Maldegemse schrijver Paul De Wispelaere
gehuldigd in de bibliotheek met Literaire graffiti in de bib met graffiti van
Maarten Leenknecht en begeleid door DJ-Koen Cauwels. De jongeren duiken slechts
sporadisch op tijdens de WAK-activiteiten. Hun interesse gaat vooral naar
sport, sportprestaties, jeugdbeweging, festivals en muziek. Zij zijn meer
gebonden aan de school en thuis en aangezien de meesten gaan studeren na hun
middelbare studies zijn ze minder gebonden aan hun dorp en de activiteiten in
hun nabije omgeving. De verbondenheid met een leefgemeenschap is sterk
verminderd. De jeugd gaat meer virtueel te werk en neemt niet echt meer deel
aan het sociaal leven in een dorp. Ik heb de indruk dat kinderen angstvallig
gebracht en afgehaald worden van allerlei activiteiten door de gevaren die hen
omringen in het verkeer en in de maatschappij. Als ze dan ouder en
zelfstandiger worden slorpt de prestatiedruk op school hen op en een onzekere
toekomst verplicht hen veel en hard te studeren om een functie te vinden
waarvoor ze aanleg en opleiding hebben. Het dorpsgebeuren gaat meestal aan hen
voorbij.
Tot 5 mei
kan iedereen blijven genieten van de WAK-activiteiten.
Anita
Verbiest stelt enkele van haar werken tentoon in de etalages van Schoenenzaak
DUMON in de Westeindestraat en van Bakkerij DE LILLE in de Noordstraat,
Maldegem.
Anita
Verbiest werd geboren in Waarschoot, maar zij woont al 50 jaar in de
Burgemeester Désiré Demeyerelaan 4 in Maldegem. Zij werkte 32 jaar lang als
halftijds redster in het zwembad van Maldegem. Na haar pensionering in 2007
bleef zij actief in de zwemclub Barracuda. Ze is zeer sociaal in de omgang met
kinderen en volwassenen en veel Maldegemnaars leerden bij haar zwemmen. Naast
deze watersport behoren ook wandelen en fietsen tot haar hobby's. Haar
vrijetijdsbesteding bij uitstek blijft echter het creatief bezig zijn. Zijde
beschilderen, aquarel en acryl op doek zijn haar stokpaardjes.
In 1992
leerde Anita zijde beschilderen bij Roos Van Acker. De lessen verliepen
gezellig en vriendschappelijk, aanvankelijk in het Zaaltje van Edelweiss in de
Nieuwstraat, later in het C.C. Den Hoogen Pad, Adegem. Later leerde zij
schilderen in aquarel en acryl schilderen op doek.
Vanaf 1995
volgde Anita les in "Zonneheem" bij de kunstschilder Dan Mortier in
Eeklo.
In 2000
verhuisde het kunstatelier naar Watervliet en tot op heden komen vijftien
amateurschilders van haar kring samen in Sint-Margriete om samen werken te
maken. Anita Verbiest heeft ongetwijfeld een eigen stijl ontwikkeld en haar
levendige schilderijtjes getuigen van frisheid en natuurlijkheid. Zij heeft een
collectie stillevens, landschappen, bostaferelen en schilderijen met zeezichten
Contact: Anita Verbiest O50/712247. (Marianne
Posman)
Het kunstzinnige echtpaar Willy en Annie Van de Velde De Zutter uit Adegem zijn amateurkunstenaars
die heel regelmatig naar buiten kwamen met hun creaties en overal beschreven,
gevierd en gelauwerd werden. Het is een hecht koppel dat blijkbaar hun
dagelijkse taken kon combineren met het scheppen van kunstwerkjes. Zij genieten
van aandacht, van creëren, van mensen ontmoeten en hun creativiteit stelde hen
regelmatig in de kijker en droeg bij tot een druk sociaal en vriendschappelijk leven
die eigen is aan een kleinere dorpsgemeenschap.
Annie, afkomstig uit Eeklo uit een gezin van zeven kinderen,
volgde een opleiding naaien tot haar veertien jaar. Daarna ging ze werken samen
met twee van haar zussen en haar vader in de speculoosfabriek. Zij leerde
notenleer in de muziekschool maar het kroostrijk gezin kon geen instrument
bekostigen hoewel zij graag een instrument had leren bespelen. Zij bracht haar
vier kinderen groot, naaide al de kleren voor de kinderen, voor de Eerste en
Plechtige Communie en naaide alle jurken in oude zijde voor de huwelijksplechtigheid
van al haar knappe dochters en hun gevolg. Het waren stuk voor stuk kunstwerken
die nu een plaats zouden krijgen in een museum. Zij maakte ontelbare beweeglijke
knuffeldieren in originele stoffen, prachtig patchwork (tafelkleden, spreien) volledig
met de hand en kunstig kant- en haakwerk in haar vrije tijd. Zij stelde
regelmatig ten toon op diverse beurzen en kantexposities en koestert haar Brugse
kant en fijn handwerk als dierbare kleinoden.
Willy Van de Velde was de zoon van een gekende wagenbouwer in
Adegem en volgde als jonge knaap een opleiding in de tekenschool op de zolder
van het huidige gemeentehuis, waar talentrijke jongeren de kans kregen hun
talenten te ontwikkelen. Hij studeerde aan de KUMA onder begeleiding van de
alom geprezen Jef Van Maldegem en aan de academie in Brugge. Jef Van Maldegem
kwam hem regelmatig afhalen en samen trokken ze naar de Ardennen om er in de
vrije natuur te schilderen. Hij kreeg een opleiding als huisschilder, werkte
een tijdje bij de firma De Raes uit de Edestraat, Maldegem en later in Gent,
voor "Travaux Industriels, krakeleren, patineren, geen enkele techniek is
hem onbekend. Vanzelfsprekend beschilderde hij de talrijke zelfgemaakte wandkasten
en de plafonds in zijn eigen woning met hemelse figuren in Empire stijl. Door
zijn uitzonderlijk talent werkte hij zich op tot het meer ingewikkelde werk van
decoratie- en restauratieschilder in vooral voorname woningen, o.a. het bureau
van Guy Verhofstadt en bij de beroemede Gentse professor François.
Willy Van de Velde heeft zijn pittoreske miniatuurschildersatelier
in de achtertuin van zijn woning. Hij schildert landschappen tijdens alle
seizoenen, havens, gebouwen, vooral kerken, watertorens, hoevetjes,
kasteeltjes, bloemen, portretten en hoevedieren op het platteland. Hij
schilderde alle kerktorens van het Meetjesland. Hij is bovendien dichter, als
de muze passeert schrijft hij gedichtjes op panelen of pannen in schoonschrift.
Hij schildert op doek, op panelen en op Boomse pannen, wat
een onvoorstelbare vaardigheid en kennis vergt. Een van zijn specialiteiten is
het beschilderen van nagelkoppen, op een kopje van 4 millimeter diameter
schildert hij landschapjes, dorpsgezichten en plaatste de kopjes in een kadertje
met ronde opening. Hij gebruikt verf maar ook bladgoud. Hij maakt composities
met recyclagemateriaal en beschildert antieke gebruiksvoorwerpen, zoals
schoppen, koolschoppen, rieken, enz. die herinneren aan het boerenleven jaren
geleden.
Jarenlang stelde hij zijn werken ten toon, jaren geleden in
de Gilde in Maldegem waar hij zijn schilderij met De vier torens van Groot-Maldegem presenteerde. Hij exposeerde
zijn werken in het uitstalraam van Robert Ronse langs de Noordstraat tijdens
Molentjes kermis onder impuls van Denis Posman, de bezieler en de voorzitter
van de plaatselijke kermis.
Hij nam regelmatig deel aan de kunstmanifestaties samen met
andere kunstenaars (o.a. met Janel
Dhaenens) tijdens de WAK Maldegem, tijdens de verbroederingsfeesten, op
tentoonstellingen in het C.C. Den Hoogen Pad en in het gemeentehuis. Hij kwam
regelmatig in beeld tijdens
uitzendingen van de Zevende Dag, de Droomfabriek en zelfs de V.R.T. kwam
reportages maken over hem, over zijn leven en zijn werk.
Hij restaureerde de Kruisweg
in de kerk van Adegem en schilderde de prachtige triptiek Hoop, Geloof en Liefde in de winterkapel van de kerk,
samen met twee van de zeven kleinkinderen, Eefje De Baere en Kim Verslycke. Hij
werd laureaat van de Culturele Raad in Maldegem (1999).
Hij schonk een schilderij met Spelende kinderen bij de opening van de kinderopvang Ukkie Pukkie
in de piramide in het Sint-Anna Park Maldegem. Hij schilderde de decors in de zaal Cecilia, nu Optiek Coens.
Hij nam deel aan de workshops georganiseerd door de school de Papaver in Adegem. Een hele
week stond kunst op het programma. Onder begeleiding van het onderwijzend personeel,
de leerkrachten van de KUMA en Willy Van de Velde leerden zij enkele technieken
van schilderkunst en maakten kennis met de kunstwerken in de kerk. Willy stelde
ten toon tijdens een kunstweekend van het gemeenschapsonderwijs in Eeklo en in
het schoolcomplex Leupegem in Oudenaarde (1996). Hij was aan het werk tijdens
de Kapellefeesten in Maarke (1992) en nam deel aan de tentoonstelling van de
landschapsschilders in de Jan van Gent te Kerselare (Oudenaarde).
Hij was lid van de Vlaamse
Ardennen Schilders Ateliers, de V.A.S.A. die het omringende landschap op
een creatieve manier probeerden weer te geven in Ellezelle en in Kwaremont
(1989).
Hij nam deel aan de VASA schilderseminariesreeksen in open lucht en stelde te
toon in Oudenaarde (1990) in de kunstgalerij Kerkgate te Mater. Hij
schilderde in de vrije natuur in de streek van Valerius De Saedeleer, samen met
andere landschapsschilders. Hij won de Beker van Europa op 22 april 2006 in
Wezemaal. Hij nam deel aan de Open Atelier Dag ingericht door het Davidsfonds,
aan Montmartre op de markt in mei 2005 en aan de tentoonstelling Una Ounta
Para Arte in de voormalige kliniek van Dokter Eugeen de Lille, Kanunnik
Andrieslaan, Maldegem. Hij restaureerde en her schilderde de beeldengroep van
de Ommegang Sint-Godelieve. De
beelden staan voor godsvrucht, liefdadigheid, kraaienwacht, wurging,
onderdompeling, de wonderbare genezing.
Hij nam deel aan hobbyfestivals (1999) en aan lArt dans la
Rue in Dinant.
Via de Droomfabriek werd hij in 1997 geselecteerd met drie
andere kunstenaars om een project te begeleiden van kunst met mentaal
gehandicapten in het dagcentrum Het
Baken in Duinbergen. 21 maanden lang gaf hij die volwassenen een
kunstopleiding samen met de drie anderen. Het project werd afgerond op een
kunstveiling van de eindwerken op 31 januari 1999 Kunst anders Bekeken in het C.C. Scharpoord in Knokke-Heist. De
opkomst voor de veiling was immens en de opbrengst van de verkoop werd besteed
aan de nieuwbouw voor het dagcentrum op een nieuwe centraal gelegen locatie.
Hij exposeerde in het Kunstcafé in Bredene. Hij nam deel aan de exposities
van de Stille Werkers (eerst 3
later 11)en hij exposeerde in de
Galerie Drokje in Wierden in 2006.
Ondanks zijn leeftijd sprankelt Willy Van de Velde van leven
en energie en schildert hij dagelijks in zijn atelier, prachtige landschappen,
minuscule nagelkopjes, zelfs figuurtjes uit kinderverhalen, zoals Sneeuwwitje. Zijn
echtgenote Annie De Zutter brengt haar vrije tijd door met haken, fijn kant- en
patchwork. Zij nemen deel aan het sociaal leven en aan talrijke exposities en zijn
overal een bekend en geliefd kunstenaarskoppel. Samen met zijn echtgenote geniet
hij van het leven en de kunst geeft er een bijzondere glans aan, die ze
overbrengen naar hun gezin, vrienden en kennissen. Hun vier kinderen, hun 8
kleinkinderen en 5 achterkleinkinderen wacht een grote kunstschat. Voorlopig
beheert het echtpaar fris en gezond en vol leven de kunstwerken, nemen ze deel
aan tentoonstellingen en brengen zij hun vrije tijd door met kunst. Prachtig
toch? (Marianne Posman)
DE EERSTE DAGEN VAN DE WAK 2013 IN ADEGEM waren een schot in de roos
Voor de dansliefhebbers
was de voorstelling van de dansshow S-PRESSION meets Artists een voltreffer,
de mensen stonden te wachten in rijen voor een ticket voor de eerste
voorstelling. De zon en het zachte weer en de aankomst van het publiek voor de
dansvoorstelling was een meevaller voor onze vroegere dorpsgenoot HENNY SIEREN,
die er met zijn originele PERFORMANCE Het heden is reeds het verleden in de
belangstelling stond. Jong en oud luisterde wat hij te vertellen had over de
betekenis van de houten schoenmallen op het monument GO WEST, dat symbool staat
voor de emigratiegolf midden negentiende eeuw. De voorstelling was inderdaad
perfect, de talrijke mallen als symbool voor de talrijke moeizame voetstappen
van ons dorp Groot-Maldegem naar Canada (of V.S.), uitgestald op het monument,
vervolmaakten het idee rond GO WEST. Het is een schitterend idee om dit
totaalbeeld in een stevig materiaal uit te werken, het zou echt een historische
meerwaarde betekenen voor de idee achter het geheel op het natuurlijk grasplein
voor het CC Den Hoogen Pad. Tijdens zijn betoog hield Henny Sierens het
schoenmalletje vast van Mathilde, het overleden zusje van een van de kinderen
van zijn overgrootouders. Camera Obscura Maldegem heeft een interessante
reportage van het gebeuren gemaakt.
In de
SINT-ADRIANUSKERK glansde het houten beeldhouwwerk van twee meter hoog (Z)INGEVING
van Janel Dhaenens als een schitterende parel in de zon. De beeltenis van de
mens in de boom is een onvoorstelbaar fraai kunstwerk. JANEL DHAENENS is geen
onbekende in de kunstwereld, hij bezit de bijzondere gave om met hamer en
beitel van elk stuk ruw hout of marmer een kunstwerk te maken. Hij begon als
houtsnijder en bracht het tot bedrijfsleider en meubelontwerper in de firma
SMITZ, alom gekend voor degelijk handwerk en kwaliteit. Janel Dhaenens werd
bekroond met de zilveren stoel (1993-1995). In de winterkapel van de kerk
hangt het drieluik Geloof, Hoop en Liefde geschilderd door Willy Van de Velde
en zijn kleinkinderen, zachtjes te schijnen en De Kruisweg in de kerk,
gerestaureerd door W. Van de Velde hing sluimerend en nostalgisch tussen de
moderne werken van Gothard De CONINCK De derde planeet, verrassende natuur,
dichtbij of ver weg, een tentoonstelling die een unieke blik werpt op het
leven en de natuur op de derde planeet vanaf de zon, dichtbij het hart of
verstoten. Het echtpaar Willy en Annie Van de Velde De Zutter onthaalde
talrijke belangstellenden in hun privé-galerij. Willy exposeerde zijn talrijke
miniatuur schilderwerken, zijn werkjes met bladgoud en met recyclagemateriaal,
terwijl zijn lieftallige echtgenote Annie de gasten onthaalde met koffie en
zelfgebakken koekjes. Ondertussen konden de bezoekers haar prachtige handgemaakte
tafelkleedjes en kussens in haak- en patchwork bewonderen en een blik werpen op
de echte kantwerkjes in de leefkamer waarvan de wandkasten en de plafonds
bekleed en geschilderd waren in Empirestijl door Willy Van de Velde. In de
vitrine van de kledingzaak ALIBI stonden tussen de topmode, de natuurfotos
NATUUR EVEN ELDERS van GOTHARD DE CONINCK. SONJA DE WAELE had een
schitterende receptie tijdens de opening van haar privé galerij waar de
schilderijen, mensen in beeld brengen die kwetsbaar of gekwetst hun omgeving
trotseren. Intussen startten de bewoners van de ZANDAKKERS in Adegem hun
installatie kunstwerk Natuurtalent in onze buurt terwijl de talrijke
amateurkunstenaars in de prachtige, bloeiende tuin ten HUIZE VAN JOHAN SESSELLE
genoten van een aanzienlijke publieke belangstelling. Overal waar je komt in
Adegem stralen de mensen kameraadschap en vriendschap uit omdat je
belangstelling toont voor wat ze doen en hoe ze het doen. Een hartverwarmende
ervaring. (Marianne Posman)
Talrijke kunstvormen komen aan bod tijdens de WAK 2013 en de
KANT KLOSSENis er ook een van.
De Kantkloskring van
FEMMA Donk brengt een niet alledaags schouwspel. Tijdens de tentoonstelling
in het gemeentehuis gaan enkele zeer handvaardige dames samenwerken aan één
modern kantwerk met originele materialen, toevallige vondsten en recyclage
materiaal. Met dit project hopen zij de oude ambacht van het kantklossen tot een
moderne kunstvorm te verheffen. Veel kunstvormen worden teruggevoerd op de
schilderkunst zoals het borduurwerk, waar verf wordt vervangen door garen. Het
klossen van kant is een techniek die al eeuwen bestaat. Waar vroeger kinderen
en vrouwen van s morgens vroeg tot s avonds laat borduurden thuis of in
borduurscholen om hun kost te verdienen, wordt deze borduurkunst nu gehanteerd
tijdens de vrije tijd om een uitzonderlijk talent uitdrukking te geven in
prachtig en uniek kantwerk. Een oud ambacht wordt een verheven kunstvorm.
Kantklossen is een hobby geworden want het uurloon zou het werk onbetaalbaar
maken.
Wil je de evolutie van het werk gadeslaan en de andere, meer
klassieke kantwerkjes bewonderen? Loop dan zeker eens langs in het gemeentehuis
Maldegem. Je vindt de kantkloskring in conferentiezaal Adegem op de 3de
verdieping. De uurregeling is als volgt:
Onder het
motto PROEVEN VAN MALDEGEMS TALENT NATUURlijk boden alle deelnemende WAKkers
tijdens het officiële STARTSCHOT op woensdagavond 24 april een gevarieerd
voorsmaakje van wat de tiendaagse van de WAK 2013 in Maldegem in petto heeft. Het STARTSCHOT kon rekenen op
ruime belangstelling en dit op 2 nabij gelegen locaties:
Vooreerst
kregen de genodigden in het rustige, historische Sint-Annakasteel een voorproefje van Maldegems talent met werken
van Peter Ameel, Boudewijn De Schepper, Noël De Meulenaere, Rita Dhont, Trui
Hoste, Jos Paridaen, Robrecht Stormens, Studio 74, Anne-Mie Van Collie,
Erika Verbeke, Anita Verbiest en Gery Wauters. De kunstenaars waren bijna
allemaal aanwezig en gaven met trots en met kennis van zaken een woordje uitleg
over hun werk.
Aansluitend
was er de ontvangst op het gemeentehuis. Onvergetelijk
gewoon, prinselijk onthaald worden door onze ranke en knappe mevrouw de
burgemeester, volledig in het groen uitgedost, en door schepen van cultuur
Frank Sierens, die iedereen liet delen in de roem, al was het maar voor heel
even. De gemeentelijke WAK-coördinator
Isabel Ginneberge en haar team leidden alles er in goede banen: de avond werd in
een natuurlijk groen jasje gestopt en werd professioneel en milieuvriendelijk
aangepakt, met uitgebreide informatie over het gebeuren van de avond, een
prachtig opgesteld programma en een duidelijk overzicht van de tentoongestelde
werken op de verschillende verdiepingen. Het geheel werd opgeluisterd met
optredens van de drumband NUT EN VERMAAK en de muziekgroep DE VERENIGDE
VRIENDEN ADEGEM. De dirigent van Nut en Vermaak en zijn zoon kwamen aan op de
fiets en gaven een voorproefje van hun talent op het marktplein. Voor de inkom
aan de receptie, in de inkomhal van het gemeentehuis, helemaal rechts lag
sprankelend onder de spots een veelkleurig haak- en breiwerk geëtaleerd als een
fascinerend koraalrif, naar een concept van An Benoot, het eindproduct van
talrijke Maldegemse breiende dames: Ivette Claeys, Anneke Martens, Dorette
Standaert, Erna Van Oost, Jeanine Van Acker, Christiana Roets, Francine De
Bleeckere, Anny Vyncke en Ann Benoot zelf. Elk stukje breiwerk was een deeltje
van een geheel, het resultaat van een groepswerk. Op diverse plaatsen in de
gemeente werd op vaste tijdstippen ijverig gebreid, want breien is terug heel
populair geworden en zorgt veel boeiende ontmoetingen waaruit mooie
vriendschappen ontstaan. De mensen komen samen en leren van elkaar.
De
begeleiding naar het preludium van de avond op het immens mooi buitenterras
gebeurde onder trommelgeroffel van de muziekgroepen. Het koor CANTICORUM bracht
bekende canons en populaire liederen onder begeleiding van de flamboyante Jan
Wauters, die het publiek enthousiast meetroonde in het gebeuren. De verfijnde
en roerende dansoptredens van SY-DANSSTUDIO onder begeleiding van de alom
gekende, beminnelijke en geliefde Sylvie Van Hulle vielen in de smaak. Overal
zag je glunderende en trotse gezichten van het publiek, de organisatoren, de
kunstenaars en hun familie.
Veel jong
talent trouwens bij de muzikanten met hun originele, gerecycleerde en klassieke
instrumenten en bij de meisjes die ritmisch en sierlijk dansten op de tonen van
de muziek. Na de voorstelling op het terras werden de gasten begeleid met
muzikale klanken van de instrumenten van Nut en Vermaak en van de Verenigde
Vrienden Adegem naar de versierde trouwzaal voor het daadwerkelijke proeven
van een hapje en een drankje.
Als je ziet
wat een georganiseerde groep van de Maldegemse bevolking kan creëren tijdens
hun vrije tijd word je er stil van. Bijna alle kunstvormen komen aan bod, maar
ook handwerk wordt weer opgewaardeerd. Naaien, breien, haken, patchwork en de
kroon van deze kunst, het kantklossen, staan terug in de kijker. Op de bovenste
verdieping, op de overloop van de zaal Adegem presenteert FEMMA DONK fijne
klassieke handwerkjes, echte kunstwerkjes met naald en draad en geeft
demonstratie kantklossen. Zoveel talent stemt tot nadenken. Het hoofd werkt
geconcentreerd op een taak en leidt je af van de dagelijkse beslommeringen. Het
vraagt goed hersenwerk, totale concentratie met als resultaat, niet alleen voor
de kenners, alle soorten kantwerk, dat internationale belangstelling geniet en
wereldwijd als kunstvorm aanvaard wordt. De kantklosters werken tijdens de
demonstratie aan een groepswerk met recyclagemateriaal tijdens de WAK.
In de Zaal
Adegem worden ook doorlopend filmprojecten getoond door de VIDEOCLUB MALDEGEM.
Film-, video-, fotokunst geven informatie, verwijzen naar evenementen, naar het
heden en het verleden en geven beelden die doen nadenken. Ik ken de materie
onvoldoende om erover te schrijven maar het is zeker een boeiende, ingewikkelde
kunstvorm.
Het is
eigenlijk een mooi gebaar om kunstenaars aan het werk te zetten op een plaats,
onder het dak van het gemeentehuis, waar veel meer dan vijftig jaar geleden de
gemeente, een tekenschool inrichtte voor de bevolking. In de jaren
veertig-vijftig werd er tekenles gegeven op de zolders van het gemeentehuis.
Talrijke jongeren kregen er een kunstopleiding: tekenen bijonder andere meester De Lobel, architecten
gaven les in bouwkundig tekenen,schilder- en beeldhouwkunst volgde men bij de nog steeds gekende Jozef
Van Maldegem en vele andere enthousiaste leraars. Later deelden en begeleidden
echte kunstenaars zoals o.a. Pol Verheylezoon hun kennis en vaardigheid met hun
leerlingen in de academie. De gemotiveerde leerlingen hebben er hun leven mee
kunnen uitbreiden op artistiek vlak, professioneel en als amateur. Zij smaken
tot op heden de genoegdoening van het eindresultaat.
Tijdens de
WAK exposeren de afstuderende leerlingen hun werken in de KUMA, IN VITRO EN IN
OPEN ATELIERS. Laten we niet vergeten dat de meeste Maldegemnaars hun opleiding
genoten in de academie in Maldegem. Een meerwaarde voor de gemeente waar geen
enkele inspanning te veel is om het alle bewoners van ons dorp aangenaam,
interessant, levendig te maken. Alle artistiek begaafde mensen hebben de
mogelijkheid opleidingen te volgen of te laten volgen door hun kinderen, zodat
heel wat talent en levensvreugde niet verloren gaan. Scheppen, creëren en
tentoonstellen maken de mensen blij en gelukkig, een meerwaarde voor het leven.
Het team van directie en leerkrachten van de KUMA en de Academie voor Muziek,
Woord en Dans ondersteunen het talent in Maldegem.
Maldegem,
een van de grootste en volgens mij de mooiste gemeente in België, heeft de
ruimte en de mogelijkheden om professionele en amateurkunstenaars hun werken te
laten uitstallen. Kunstminnende Maldegemnaars worden op de hoogte gebracht van
wat groeit en leeft in Maldegem op artistiek vlak.
Het is met
schroom en bewondering dat ik probeer verslag uit te brengen over het
WAK-gebeuren het overrompelend aanbod van al die kunstvormen overstijgt mijn
kennis en vaardigheden. (Marianne Posman)
