|
Tijdens de Week van de Amateurkunsten 2014,
stelt LOBKE DANNEELS haar werk tentoon in DE VITRINES van Doremi, Nieuwstraat
37 en in het Gemeentehuis Markt, Maldegem.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Lobke Danneels, student aan de KUMA, tracht expressie
en emotie in haar werk door te geven en laat zich inspireren door De Groote
Oorlog die verdriet, angst, trauma, met zich meebracht.
Oorlog, een thema dat nog altijd zeer actueel
is, want De Groote Oorlog is eigenlijk nooit beëindigd. In onze streken is
het rustig misschien maar elders woedt de oeverloze razernij verder. Oorlog
verstilt, brengt dagelijks bodemloos verdriet, mateloos lijden van duizenden,
honderdduizenden vluchtelingen op weg naar honger, ontbering en afhankelijkheid
van anderen.
Miljoenen soldaten, burgerslachtoffers
sneuvelden tijdens De Groote Oorlog die begon op 28 juni 1914 maar 100 jaar
later is er nog niet veel veranderd. De wereld is nog steeds doorweven van
bloedige oorlogstaferelen.
De reddeloze illusieloosheid en de wanhopige
gevoelens worden verwoord door de kunstenaars in stijlvolle en ontroerende
kunstwerken. Lobke Danneels verweeft in haar werken de verschillende stadia van
verdriet, soms integer en ingetogen, dan weer zeer extravert en luidruchtig.
Wat de oorzaak van verdriet kan zijn, de
oorlog ligt aan de basis van ontzettend veel diepe ellende en grenzeloze
wanhoop bij alle lagen van de bevolking.
Lobke Danneels, geboren in 1989, woont
momenteel nog in Oedelem maar komt binnenkort in Maldegem wonen. Zij heeft al
zo lang als zij zich kan herinneren graag getekend en geschilderd. In het
middelbaar onderwijs kreeg zij plastische opvoeding, daarna heeft zij aan de
KUMA de Middelbare graad gevolgd, waarin diverse technieken aan bod kwamen. Zij
volgt de opleiding Hogere Graad Schilderkunst aan de KUMA, Maldegem.
Door op een intensieve manier met kunst bezig
te zijn voelde dit voor haar aan als een ontbrekend puzzelstuk dat op zijn
plaats viel. Zij is intussen niet alleen overgeschakeld van schildermedium, van
acryl naar olieverf, maar de lessen kunstgeschiedenis hebben haar aangezet tot
het anders bekijken van sommige zaken. Het werken met olieverf biedt haar veel
meer mogelijkheden en geeft haar een gevoel van vrijheid.
De hoofdgedachte doorheen haar werken is het
thema expressie en emotie.
Lobke begon aan een reeks werken die ze
Grief (verdriet) noemt geïnspireerd door de oorlog in de Gazastrook. Alles
werd uiteindelijk gebundeld in een reeks van werken getiteld Masks of Grief,
maskers van verdriet. Bij de evolutie naar Masks of Grief werden de beelden
uitgepuurd en bewerkt tot maskers waarin de emotie centraler kwam te staan. Zo
kreeg de reeks een heel andere wending dan initieel beoogd en dus ook een
andere naam.
Lobke is iemand die op een gevoelsmatige
manier schildert en graag met kleuren werkt. Zij vertrekt van een beeld en
maakt enkele schetsen en begint dan pas te schilderen. Tijdens het schetsen
gaat zij het beeld onderzoeken, kijkt wat ze er mee kan doen en wat het beeld
met haar doet. Bij de opzet van het schilderen heeft zij een vaag idee van hoe
ze het beeld wil weergeven, maar ze heeft nog geen uitgewerkt resultaat in haar
hoofd. Ze vindt het belangrijk om zaken spontaan tot hun recht te laten komen en
te zien wat er kan voortvloeien uit een vorige handeling of een toevalligheid.
Op een gegeven moment gaat zij het vertrekbeeld loslaten en gaat ze op gevoel
verder werken om uiteindelijk haar eigen wending te geven aan het geheel.
Tevens hecht Lobke veel belang aan het leren
en onderhouden van (schilder-) technieken en het experimenteren met technische
vaardigheden. Soms heeft zij ook momenten waarin zij meer tekent, schetst en
experimenteert met verschillende materialen, gewoonweg omdat zij hier nood aan
heeft. Het zijn vaak ook heel leerrijke momenten omdat hierdoor verrassende
zaken ontstaan die nieuwe en andere inzichten creëren. Doordat ze via deze
experimenten op een andere manier gaat kijken naar bepaalde zaken heeft ze het
gevoel dat ze in haar schilderen een stap verder komt.
Lobke vindt technische vaardigheden even
belangrijk als het iets eigens kunnen toevoegen aan een werk. Om expressie en
emotie weer te geven heb je beide vaardigheden nodig. Lobke haalt haar
inspiratie uit haar omgeving en de indrukken die toevallig ter sprake komen.
Vaak vertrekt zij van beelden die ze gezien heeft of die haar beroeren om daar
dan iets mee te gaan verwezenlijken.
Het citaat van Oscar Wilde, Iers schrijver
1854-1900, draagt Lobke met zich mee omdat er naar haar gevoel een groot stuk
waarheid in zit:
Kunst begint wanneer het kopiëren stopt.
Verwoord aan de hand van de notities van Lobke
Danneels. contact: danneelslobke@gmail.com
   
|
