Alles over de Week van de AmateurKunsten (WAK) in Maldegem
26-04-2013
Catherine De Waele
Tijdens mijn ontdekkingsreis in
Maldegem om materiaal te sprokkelen over de kunstenaars en hun activiteiten
botste ik regelmatig op echte kunstschatten. De teken- en schilderkunst kende
een evolutie met uitingen in vele vormen en de Maldegemse kunstenaars bewijzen
dat zij elke kunstvorm beheersen. Een greep uit het grote aanbod: Catherine de
Waele en Alex Martens.
CATHERINE DE WAELE.
Catherine is afgestudeerd in de
keramiek en volgt momenteel nog een opleiding beeldhouwkunst in de academie van
Eeklo.
In haar werk wordt zij vooral
aangetrokken tot experimenteren met materialen. Het is belangrijk hoe zij met
materialen kan spelen tot die niet meer voorstellen waarvoor ze bedoeld zijn
(bv. silicone mengen met kruiden, haar, pluisjes, ...).
Haar inspiratie kan zij overal halen,
afbeeldingen van cellen, structuren uit het menselijk lichaam, foto's, natuur,
oceaanfauna en -flora, ...
Kunst maken is iets noodzakelijks
voor haar. Als zij iets aan het creëren is, betekent dat de ultieme vrijheid
voor haar. Het is haar wereld waar zij geen compromissen moet sluiten, waar zij
niet gebonden is. Zij voelt zich volledig vrij om te maken wat zij zelf mooi
vindt, het hoeft niet per se bewonderd te worden door anderen.
Zij werkt ook mee aan projecten met
Talententent, het boeit haar enorm om met anderen een kunstwerk te creërenzoals bijvoorbeeld het CASCO project in het
Sint-Annapark.
Tijdens de
WAK (kunst in de vitrine) is haar werk te zien in de leeszaal van de
bibliotheek, in het Gemeentehuis en in de Parfumerie Penelope.
Tijdens de WAK zullen er enkele
werken van ALEX MARTENS te bezichtigen zijn in de KUMA en één werk in het
gemeentehuis.
Momenteel werkt hij zijn laatste jaar
schilderkunst aan de KUMA af. Zijn werken zijn allen uitgevoerd in olieverf en
variëren tussen abstract en figuratief. In 2012 heeft hij deelgenomen aan de
canvascollectie en was met één abstract werk door de eerste ronde. De laatste
twee jaar is hij meer figuratief aan het schilderen en tracht hij verschillende
menselijke verslavingen weer te geven. Enkele van zijn werken zal hij tijdens
de Week van Amateurkunsten exposeren. Ongeveer dezelfde periode loopt zijn
eerste duo tentoonstelling in de galerij van het gemeentehuis te Kaprijke.
DANSSCHOOL
S-PRESSION doet het Meetjesland dansen. De dansshows op 27 en 28 april in CC
Den Hoogen Pad in Adegem, zijn de ideale gelegenheid om de dansers van de
dansschool aan het werk te zien. DANSSCHOOL S-PRESSION uit Eeklo werd in 2003
door SARA MUSSCHE opgericht. In de stedelijke sporthal van Eeklo volgen meer
dan 500 grote en kleine dansers les. Door de sterke regionale
aantrekkingskracht werd een tweede danslocatie noodzakelijk en de keuze viel
hierbij op sportcomplex Meos te Maldegem. Vanaf september 2011 worden er
kleuterdans en hip hop/clip voor kids en teenagers gegeven.
Het
lerarenteam zorgt voor deskundig en kwalitatief dansonderricht en biedt een
brede waaier van dansdisciplines aan voor alle leeftijden, o.a. hip/hop &
breakdance. De talentrijkste dansers worden geselecteerd voor wedstrijden.
Verschillende van deze wedstrijddansers behoren tot de top van Vlaanderen. De
S-pression Dance Company (gevormd door een 15-tal topdansers) is het
paradepaardje van de school, met o.a. Frédéric De Smet laureaat van So You
Think You Can Dance, het populaire dansprogramma van VTM. S-pression ontwikkelt
danstalent in een prettige sfeer, maar met de nodige discipline. De
eigenzinnige, persoonlijke stijl én de tomeloze inzet van Sara Mussche voor
haar dansers oefenen een grote aantrekkingskracht uit. Deze combinatie van
talent, gedrevenheid, klantgerichtheid en kwaliteit zorgt ervoor dat steeds
meer dansers de weg naar een dansopleiding vinden. Alle informatie op
www.s-pression.be.
Tijdens mijn
ontdekkingsreis door Groot-Maldegem heb ik verbazingwekkend talent ontdekt,
zoveel energie, zoveel inspiratie, zoveel gevoelens van blijdschap en verdriet
verwoord in beeldende kunsten. De Maldegemse kunstenares Annie Matthijs is een
van de kunstenaars, die toch wel beschikt over bijzonder talent dat bewondering
afdwingt.
Annie Matthijs werd geboren te Maldegem-Kleit tijdens de
donkere maand december 1939, enkele weken voor kerstmis, enkele maanden voor de
uitbarsting van de tweede wereldoorlog. De tijd gekenmerkt door ontbering en
angst tijdens de Duitse bezetting met daarna de moeizame wederopbouw van
Vlaanderen. De generatie geboren voor de oorlog kreeg niet dezelfde kansen en
mogelijkheden waar zij recht op had maar zij was gesterkt door een innerlijk
verlangen om toch ergens in uit te blinken.
Annie Matthijs beleefde haar jeugdjaren intens en zij
streefde naar de perfectie in alles wat zij ondernam. Zij trouwde, zij had de
kans om een sfeervolle thuis in te richten in een van de mooiste lanen van Maldegem
en te zorgen voor haar echtgenoot en twee knappe kinderen, Bart en Sofie, die
groeiden en bloeiden en haar geluk vervolmaakten. Toen de kinderen ouder en
zelfstandiger werden, kon zij niet meer aan haar innerlijke drang naar
plastische creativiteit ontsnappen en begon zij haar vorming in de teken-,
schilderkunst en zeefdruk. Zij startte haar opleiding aan de academie voor
Schone Kunsten in Eeklo met eminente leraars-kunstenaars. Zij werkte tien jaar
onder leiding van de alom gekende kunstenaar-leraar Dirk Verstraete. Bij
Patrick Ysebaert (nationaal bekend om zijn schilderijenreeks in de catacomben
van Palermo) leerde zij schetsen en tekenen naar levend model. Zij genoot een
kunstopleiding aan de Europese Kunstacademie in Trier en perfectioneerde haar
techniek tijdens internationale workshops en kunstseminaries met oefeningen in
de vrije natuur. Als gewaardeerd kunstenaar vervolmaakt zij tot op heden haar
zeefdruk technieken bij Barbara Verstraete, de dochter van Dirk Verstraete. Zij
kreeg de prijs stad Eeklo voor Toegepaste Grafiek.
Haar
indrukwekkende, ontroerende en artistieke scheppingen stelde zij regelmatig tentoon
tijdens groepstentoonstellingen, in haar zonnig atelier en in privé galerijen.
In 1989
neemt zij deel aan groepstentoonstellingen o.a. in Oudenaarde en Lebbeke.
Zij ging de
confrontatie met het grote publiek aan bij haar individuele tentoonstellingen.
Zij
exposeerde in de Galerij Oud Brughe in oktober 1991.
In 1998,
nam ze deel aan een indrukwekkend project het Kunstbos in Moerbeke-Waas en
exposeerde in Galerij Denise Van de Velde, Aalst.
Haar
schilderijen in olie- en acrylverf hadden uitzonderlijke aandacht in het CC Den
Hoogen Pad Adegem.
In 1999
stonden haar werken ten toon in de Grote Kerk in Veere, Nederland.
In 2002 had
zij een expositie in het Raadhuis Sint-Anna-ter-Muiden, bij Sluis.
In 2003 en
in 2005 stelde zij haar werk tentoon in de Galerie Stadhuis, Plein te Kaprijke
met een kleurrijk en levendig palet, zeezichten, beelden uit het Krekenland en
abstracte bloemenschilderijen.
In 2004 en
2008 neemt ze deel aan het prestigieuze Kunstsalon Sant Brugge, waar ze o.a.
Black 1 brengt, een etstechniek op textiel van plantaardige vezels, die een
transparantie weergeeft van verscheidene beelden in één doek. Voor de
inspiratie van dit werk heeft zij zich gebaseerd op de moviestars uit de
jaren 40 en 50 waarin zij de abstractie wilde projecteren uit enkele van haar
tekeningen.
Zij hield
Open Atelier thuis.
In 2006
waren haar werken met als thema Manna te bewonderen in het Art-Center,
Heilige-Geeststraat Brugge.
In 2008
exposeerde zij zeefdrukken en collages onder de noemer Explosief Rood in de
Passerelle van het gemeentehuis Terneuzen. Een scala aan roodtinten, van
dieprood tot oranjegoud passeerde de revue van collages en zeefdrukken. Grote
oppervlakken, geschilderd of bewerkt met deze tinten, haar speelse composities
zetten de passerelle en de trapopgang van het stadhuis in vuur en vlam. Om
schilderijen te vervaardigen gebruikt men verf, maar soms is de ondergrond doorslaggevend.
Op het basismateriaal, op flinke vellen papier gaat Annie Matthijs aan de slag
met diverse transparante papiersoorten, waaronder Japans papier. Als ondergrond
gebruikt zij een verdeling van diverse vierkanten en rechthoeken, waarop daarna
een cirkel of een speelse vorm wordt aangebracht. Laag na laag bouwt ze haar
werken op, gebruikmakend van verschillende technieken: schilderen, zeefdrukken,
tekenen maar ook naaien met naald en draad om lijnen en vormen te creëren. De
collages krijgen daardoor de vorm van een doorleefde huid, met speelse en
spannende composities, waarin steeds iets nieuws te ontdekken valt. De werken
hangen losjes van de muur, niet ingekaderd, ze lijken soms te zweven.
Flammarion, een serie grote werken doen denken aan een moderne versie van
Oosterse wandtapijten. De warme uitstraling, de werkwijze en het materiaal doen
Oosters aan. Dit geldt ook voor de zeefdrukken op aluminium waarin een
karakterteken te ontdekken valt. Annie creëert dergelijke vormen onbewust want
zelf noemt ze het leven van elke dag en de natuur haar voornaamste
inspiratiebron. Een opvallend collage met zelfportretten in grijstinten vormt
een rustgevend contrast bij al de kracht van explosief rood.
In 2010
exposeerde zij collages en zeefdrukken in het Scheldetheater in Terneuzen.
Haar onstuimig talent, de wil om scheppend bezig te zijn,
haar voorkeur voor bruisend en levendig coloriet getuigen van haar voorkeur
voor de kleuruitbarsting van de zomer en het leven. Met vurig enthousiasme wil
zij gepassioneerd een deel van de wereld stofferen, overdekken, kleuren en
bekleden met verf emotioneel, heftig en breed geborsteld.
Een vertekend realisme, in de letterlijke zin bijna
surrealistisch, weg van of voorbij het realisme dat met felle kleuren wordt
overstegen. De kunstenares maakt zich los van het figuratieve en behoudt
slechts ergens nog een figuratief ankerpunt als een brugje in een uitbundige,
soms bedreigende natuur, een vervormd schuiloord in een overweldigend
landschap. Heel intimistisch en gevoelig toont zij zich in de figuratieve
doeken met het gebruik van een kleurengamma die haar innerlijke gevoelswereld
openhartig openbaart.
Uit de krachtige penseelvoering en de exuberante
kleurstelling spreekt karakter en natuurlijk talent.
Portretten en naakten zijn zeer toegankelijk met raak
getypeerde snel geborstelde momentopnamen, de bloemen zijn net nog herkenbaar
als soort maar tonen de neiging tot abstraheren. De werken zijn explosies van
kleur, uitingen van nauwelijks onderdrukte stemmingen.
De landschapsimpressies, de spontane en beheerste weergave
van de natuur zijn kleurrijk en expressionistisch, met uitsluitend
warmgekleurde vlakken. Een horizon is zichtbaar, de lichtval of de contouren
van de begroeiing is identificeerbaar maar de stemming van het landschap, niet
de precieze afbeelding, is belangrijk. In een Afrikaans landschap probeert zij
het mysterieuze weer te geven. Een tafereel in Marokko is geschilderd met verf
gemengd met gekleurd zand. Bij een ander schilderij gebruikt zij verf en as uit
de kachel of verf met stukjes textiel. Op die manier krijgt alles uit haar
omgeving een tweede leven, een tweede kans om te leven wat een mens niet
krijgt. Het abstraheren van figuratieve elementen of van het totaalbeeld
vervagen in een harmonieuze kleurschakering.
Na 1996 worstelt zij met kleur en compositie in beelden die
verwijzen naar een crucifix, naar het lijden en naar het gehavend lichaam, het
figuratieve zinspeelt en reflecteert een hartverscheurend drama in haar leven.
De beeldschone kunstwerken weerspiegelen de worsteling en verwerking van
persoonlijk leed. (99)
Zij maakt een ontdekkingsreis van realistisch via figuratief
naar abstract. De werken drukken de hunkering uit om de andere kant te kennen
en te voelen, te ontsnappen uit diepe ellende en naar het leven die het haalt
op de dood. Het kleurenpalet en de vorm verwijzen soms naar oeverloos verdriet
en naar ontroostbaar verder leven. Een afwisseling van warme kleuren, rood,
oranje, geel, naar koele kleuren, blauw, groen, paars en naar aardkleuren,
oker, bruin geven diverse stemmingen weer.
In inkt- en pasteltekeningen en op zeefdrukken beeldt zij ook
geabstraheerde figuren uit. Haar tekeningen van naaktmodellen laten zien dat ze
alle stappen tussen exacte uitbeelding en abstractie beheerst. Zij gebruikt
diverse technieken om de grenzen van het kunstwerk af te tasten en verruimt
keer op keer haar scheppingswereld. Zij bewerkt wandtapijten van papier met
verschillende verflagen en zeefdruk waardoor ze een taaiheid van echt leder
krijgen. Het levendige kleurenschema geeft het tapijt een uitzonderlijke
expressieve kracht. Soms deelt ze het werk op in sequenties waardoor binnen
eenzelfde kunstwerk varianten op eenzelfde thema aangebracht worden. Ze kleeft
papier op het canvas om gecombineerd met een verflaag, een subtiele fond te
leggen in het ingetogen beeld. Sommige werken zijn een variatie van mengvorm
van tekening en tekst, van figuratief naar abstract. Je ziet wat het is en je
voelt wat het zou kunnen zijn.
Kunst is haar zuurstof wat weerspiegeld wordt in haar
gevoelige werken waar licht, leven, natuur en kleur een eeuwige en ontroerende
inspiratiebron zijn. De drang naar het creëren neemt steeds toe en haar
kunstverzameling van diverse technieken en vormen is indrukwekkend. Haar
schilderijen zijn geen seriewerk, zij schetst, zij schildert en laat de creatie
groeien. De meeste van haar werken zijn warm, lyrisch en abstract. Het accent
ligt op spontaniteit en expressiviteit en op het effect van grote egale
kleurvakken. Deze frêle nog steeds uitzonderlijk knappe vrouw waar de tijd geen
vat op heeft biedt een boeiende en waardevolle kunstschat. (naar de recensies over haar uitvoerig werk Marianne Posman)
Groepsinitiatieven in Maldegem-centrum - STARTSCHOT
Talrijke
overkoepelende organisaties stimuleren op allerlei manieren de ontwikkeling van
de mens tijdens zijn vrije tijd. Zij bieden iedereen de mogelijkheid om zich op
cultureel, sociaal en maatschappelijk vlak te ontplooien. Het vertrouwen en het
enthousiasme werken aanstekelijk en monden uit in toonaangevende
tentoonstellingen van diverse disciplines het hele land door, tijdens talrijke
evenementen en vooral tijdens de WAK. Zij schrijven, acteren, dansen,
musiceren, schilderen, zingen, beeldhouwen, of creëren, alleen of in groep. De
resultaten van deze creatieve ontplooiingen vallen te bezichtigen tijdens de
WAK 2013, in het Sint-Annakasteel, in het gemeentehuis, in de vitrines van
enkele centrumzaken, in de kerk in Adegem, in de KUMA en bij sommige artiesten
thuis.
De
amateurkunstenaars Peter Ameel, Boudewijn de Schepper, Noël De Meulenaere, Rita
Dhont, Trui Hoste, Jos Paridaen, Robrecht Stormens, Studio 74, Anne-Marie Van
Coillie, Erika Verbeke, Anita Verbiest, Gery Wauters stellen tentoon in het Sint-Annakasteel,
Westeindestraat 1.
Ann Benoot,
Rik Bracke, Brigitta Campe, Gothard De Coninck, Catherine De Waele, Sonja De
Waele, Daniël Deprest, Jan Devos, Magda Van Hoye, Femma Donk, Caroline
Gijselinck, Trui Hoste, Paul Lammens, Alex Martens, Annie Matthijs, Kurt
Plasschaert, Hilde Pintelon, Johan Sesselle, Kurt Sesselle, Willy Van de Velde,
Hendrik Van der Jeugt, Danny Van Hamme, Griet de Boitselier, Yaël Verheire,
Videoclub Maldegem exposeren hun werken
in het gemeentehuis, tijdens de kantooruren.
Sommige van
deze kunstenaars, nemen ook deel aan KUNST
IN DE VITRINE in diverse handelszaken in Maldegem-centrum. Andere stellen thuis hun atelierdeuren open.
De
afstuderende leerlingen van de hogere graad van de KUMA exposeren hun werk tijdens de IN VITRO TENTOONSTELLING. Tijdens de WAK zijn alle ateliers tijdens
de lesuren toegankelijk voor het publiek. Naast het artistieke luik worden de
studiemogelijkheden aan de kunstacademie voorgesteld. Vanavond wordt alvast het STARTSCHOT gegeven.
Caroline Gijselinck werd
geboren in Brugge op 31 juli 1963 en woont al jarenlang in Adegem. Haar
echtgenoot is ook amateurschilder en op die manier kreeg zij de schildermicrobe
te pakken. Zij haalt haar inspiratie vooral uit haar nachtelijke dromen, die ze
vorm geeft in een helder kleurenpalet op doek, die haar bewonderaars een
hartverwarmend gevoel geven. Ook het woelige en noodlijdende continent Afrika
boeit haar en zij brengt de maskers en beelden, die gebruikt worden bij
genezingsrituelen, in haar schilderijen tot leven. Zij maakt hierbij gebruik
van een kleurrijk palet.
Daarnaast is ze ook gezegend met
muzikaal talent. Reeds jarenlang zingt ze bij Canticorum, het bekende Adegemse koor dat naast liturgische
vieringen ook andere evenementen opluistert, zoals bv. het STARTSCHOT van de
WAK.
Tijdens de Week van de Amateurkunsten
stelt zij dus enkele van haar werken tentoon in het gemeentehuis en in deKUMA,
waar zij in juni afstudeert in de richting schilderkunst.
"HET HEDEN IS REEDS HET
VERLEDEN" - PERFORMANCE ter hoogte van GO WEST
Deze performance van Henny SIERENS wordt
voorgesteld op 27 en 28 april 2013, telkens tss. 14 en 19 uur, vlakbij CC Den
Hoogen Pad in Adegem. Het is de derde keer dat Henny deelneemt aan de WAK.
Met deze performance verwijst Henny
naar HET VERLEDEN IN BEWEGING. Bij het kunstwerk GO WEST - in het spoor van
de emigranten naar de VS en Canada - stelt hij tientallen schoenmallen en
-leesten uit zijn verzameling tentoon. Ze staan symbool voor onze moedige
voorouders, die bij manier van spreken hun stoute schoenen aantrokken om hun
geboortedorp, hun familie, hun vrienden te verlaten en de barre overtocht met
het gezin te wagen in de hoop op een beter leven in de Verenigde Staten of
Canada. De opstelling symboliseert ook de talrijke voetstappen, die onze
voorouders meer dan een eeuw geleden in de grond plantten in hun hongerlijdend
vaderland, tijdens de wekenlange overtocht en in het buitenland, om de armoede
en de werkloosheid te ontvluchten. Nu, meer dan honderd jaar later, is het ngo
steeds een gedurfd avontuur om te verhuizen naar een ander werelddeel.
Emigranten kunnen zelden rekenen op begrip en mededogen.
Het kunstwerk GO WEST van kunstenaar
Hans De Pelsmacker staat symbool voor de emigratie van onze dorpsgenoten, die
naar de Verenigde Staten en Canada emigreerden. Henny tracht met zijn originele
voorstelling de betekenis van het kunstwerk uit te breiden en te vervolledigen
De overgrootouders van Henny Sierens
woonden te Maldegem (Cleyt) in de Herinckwegen 12 in de blekken (blikken)
huizen, huisjes met metalen platen op het dak. In april 1904 beslisten Angelus
Sierens (°1846), zijn echtgenote Julie De Lichte (°1851) en acht van hun negen
kinderen te emigreren naar St.-Alphonse, Manitoba, Canada. Het echtpaar
verkocht al de bezittingen, om als derde klas passagiers de overtocht te kunnen
bekostigen met het schip Montrose uit de haven Antwerpen. Hun enige rijkdom
waren de kleren die zij droegen. De jongste dochter Romanie was toen al 13
jaar. Zij reisde onder de naam van haar jonger overleden zusje Mathilde om te
genieten van een voordeliger tarief.
In het dorp St Alphonse, Manitoba,
Canada, gesticht in 1883, bouwde de familie Sierens in 1904 een nieuwe toekomst
op. De oudste zoon Kamiel, grootvader van Henny Sierens bleef in Maldegem
wonen. In 1974 ontdekte Henny Sierens dat hij talrijke welvarende familieleden
had in Canada. Vijf maal trok hij naar Canada om zijn familie te ontmoeten en
dit verklaart zijn liefde, begrip en mededogen voor de emigranten uitgeweken
naar het nieuwe vaderland. Dit alles wil hij uitdrukken met zijn PERFORMANCE
bij het monument GO WEST.
Fotografie, film en cinema zijn voor
Henny Sierens een passie. Hij heeft een klein filmmuseum met een cinemazaaltje
in retro stijl, Ciné Rio (denk aan de Brielstraat) in zijn huidige woonplaats,
Knokke. Zijn jeugdjaren bracht hij door in de wijk t Molentje in de
Noordstraat, links richting Nederland aan het kruispunt, rechtover
dagbladhandel t Hoekje, vroeger naast Huize Dudal (Paul en Paula), nu naast de
woning van Noël en Christine Ryheul-Boes. (Marianne
Posman)
Adegem is tijdens de WAK het toneel
van kunstminnend Vlaanderen en zeker een daguitstap waard. Adegemnaren staan
bekend om hun hartelijke samenhorigheid en gastvrijheid en tijdens de
kunstzinnige dagen van de WAK kan iedereen daarvan genieten. Wie de kunstenaars
een bezoekje brengt, zal er zeker gastvrij en vriendelijk worden onthaald.
In CC Den
Hoogen Pad (Adegem-Dorp 16B) stellen de leden van FOTOCLUB STUDIO 74 een
aantal van hun fotos tentoon in de inkomhal, te bezichtigen tijdens de
kantooruren en telkens wanneer er voorstellingen zijn in het CC (zie hiervoor:
www.denhoogenpad.be).
Op 27 en 28
april zijn er drie shows van de Dansschool S-PRESSION, telkens om 10, 15, 19
uur. Voorafgaand aan de dansvoorstellingen s middags geeft HENNY SIERENS een
performance ter hoogte van het kunstwerk GO WEST.
Op 4 mei is
er om 20u het lenteconcert van De Verenigde Vrienden Adegem.
Vlakbij CC
Den Hoogen Pad, in de Sint-Adrianuskerk, geeft gemengd koor CANTICORUM op 30
april om 19u30 een open repetitie. Je kan ook doorlopend in de kerk terecht om
een twee meter hoog beeldhouwwerk van JANEL DHAENENS te bewonderen. Het beeld
kreeg de titel (Z)INGEVING mee. Tevens is er doorlopend een
fotografietentoonstelling van GOTHARD DE CONINCK met het themaVerrassende natuur, dichtbij of ver weg.
Even
verderop, in kledingzaak ALIBI (Staatsbaan 25), stelt Gothard De Coninck onder
het motto Natuur even elders ook natuurfotos tentoon.
De beeldende
kunsten laten zich ook niet onbetuigd tijdens de thuisexposties van SONJA DE
WAELE, Oude Staatsbaan 1 en van WILLY VAN DE VELDE, Prins Boudewijnlaan 21.
Tijdens de artisanale doe-tentoonstelling ten huize van JOHAN SESSELLE,
Adegem-Dorp 96, demonstreren elf kunstenaars hun kunstdiscipline onder het
motto Natuurlijk samendoen met de Natuur. Op zondag 28 april geven de
Verenigde Vrienden van Adegem een luchtig concert bij Johan Sesselle en Sonja
De Waele.
Ook
INSTALLATIEKUNST komt in Adegem aan bod, met name door de bewoners van
Ringbaan-Zandakkers-Blekkersgast. Aan de bol- en petanquebaan ter hoogte van
het speelgroen in de Zandakkers maken zij een installatiekunstwerk
Natuurtalent in onze buurt van snoeiafval.
Enkele
Adegemse kunstenaars stellen ook werken tentoon tijdens de
groepstentoonstellingen in het gemeentehuis en het Sint-Annakasteel. Nog een
aantal andere verzorgen de muzikale achtergrond tijdens het Startschot
proeven van Maldegems talent, Natuurlijk! op woensdagavond 24 april.
U leest er
alles over op de paginas 6 en 7 in de Maldegemse INFOKRANT van april of via de
programmakrant, die u kunt downloaden op www.maldegem.be/cultuurnieuws/#wak. (Marianne Posman)