Voor de laatste keer dit kalenderjaar werd er volk verwacht aan de vuilste cabine van gans Mariakerke en omstreken. Helaas stelde Nicolaï vast dat deze week de activiteit op de sociale media geen reëel beeld gaf van het aantal aanwezigen. Met enige vertraging waren er toch reeds 5 deelnemers (Koen, Wendy, Vince, Dimi & Laï) en 1 genaturaliseerde Belgische Afghaan aangekomen voor de casa del mar. Geen voetbal dus maar wel een bont gezelschap dat later op de avond nog werd aangevuld werd met Toon & Stefanie. De Golf (ze hebben daar betere crééms, breken geen glazen en zijn vriendelijker)was uitzonderlijk het decor van onze pittige gespreksonderwerpen. Geen enkel item bleef onaangeroerd, behalve de deftige. Stefanie liet duidelijk merken ook actief mee te sparen aan de punten die gul worden uitgedeeld door de BSVB (Belgische strandvoetbalbond). Slecht 1 puntje voor iedereen dus, waarmee Nicolaï naast, maar niet over Arne gaat en zo dus de eeuwige roem moet delen. Zij krijgen elk een helft van een trofee (symmetrisch doorgezaagd). Dit is de definitieve eindstand, en we luisteren ook even naar de reacties van de 28 verschillende deelnemers:
1) Arne & Nicolaï: 26
3)Koen: 20
4)Dimi: 17
5)Chesney: 14
Vince: 14
Wendy: 14
8)Pieter: 13
9)Jasper: 10
10)Niels: 8
Toon: 8
12)Tom DC: 6
13)Ruben: 5
Stefanie: 5
15)Romy: 4
Steven: 4
Lynn: 4
18)Meire: 3
Zander: 3
Bart P: 3
Bart: 3 (moat van Steven)
Katelijne: 3
Thomas: 3
24)Tom: 1
Pascale: 1
Els: 1
Stefanie S: 1
Sanne: 1
Arne: Het was een leuk seizoen met lange tijd uitzicht op de titel, helaas was de timing van mijn buitenlandse stage erg ongelukkig waardoor in de titel alsnog moet delen. Maar ah... Beter een halve vogel in mijn hand dan geen. Verder bleken de doelen een grote meerwaarde te zijn, dit in tegenstelling tot mijn schoeisel. Ik denk dat ik voortaan terug zonder schoenen met tappen speel...
Nicolaï: Voor het eerst sinds de invoer van het puntensysteem eindig ik op de eerste plaats, dus dat is alweer een grote stap voorwaarts! Volgend jaar probeer ik nog verder te evolueren om de titel alleen te dragen. In sommige matchen ontbrak het ons aan dat tikkeltje kwaliteit, bij andere matchen was de boot niet op tijd terug uit Engeland. Een verbinding tussen Oostende en Groot-Brittanië is een grote prioriteit om mij aan de titel te helpen!
Koen: Ik denk dat ik het kampioenschap verloren heb in de eerste maanden door een hardnekkige knieblessure, opgelopen in de enige oefenmatch naar aanleiding van het nieuwe seizoen. Als je ziet dat ik in de laatste 6 weken een 14/18 haal spreekt dit voor zich. Voor het 6de jaar op een rij beland ik in de prijzen dus kan je wel zeggen dat er een constante in mijn prestaties zit. De ambitie voor volgend jaar? Een propere en ordentelijke cabine.
Dimi: Het was telkens net niet... Jammer want met ongeveer 1000 km in de wielen net naast het podium vallen doet pijn. Ik ben normaal niet het emotionele type maar vandaag moet ik toch wel een traantje wegpinken. Zoiets wil je gewoon geen 2x meemaken in je leven. Vandaar dat volgend jaar voor mij het jaar van de waarheid moet worden.
Wendy: Voor een eerste keer vond ik dat het goed meeviel. Ik ben blij veel nieuwe vrienden te hebben gemaakt, de ene al wat vreemder dan de andere. Eigenlijk zijn die punten niet zo belangrijk voor mij, maar als je niets hebt ben je blij met wat je krijgt zei mijn mama altijd. Verder heb ik erg genoten van de omgeving en het strand, want in Schore heb je echt niets é...
Chesney: Ik zocht eigenlijk nog iets om niet thuis te moeten stofzuigen op vrijdagavond en strijken zaterdagmorgen. Op zaterdagmorgen ga ik voortaan zeer plichtbewust de wedstrijden van Koen zijn ploegje gaan arbitreren, en dat ik zelf nog wat conditie kan opdoen op vrijdagavond is mooi meegenomen. Mijn hoogtepunt was toen ik 2x kon scoren in 1 match. Mijn dieptepunt was dan weer dat ik een keer niet ben afgekomen.
Jasper: Ik ben zeer verheugd dit seizoen te mogen komen. Meespelen op dit niveau is voor velen dé droom, en voor mij werd dit werkelijkheid! Ik denk wel te mogen zeggen me degelijk te hebben aangepast en kijk er dan naar uit om volgend jaar m'n skills nog te verbeteren. Ik ga allesinds nog meer naar het voetbal kijken om dit te verwezelijken.
Vince: Toen ik buiten mocht van Sanne & niet betrokken was bij een verkeersongeluk was ik altijd present, wat niet zoveel was. Ik wil echter iedereen bedanken die mij altijd gesteund heeft dit seizoen. Ik dank ook God voor mijn populariteit in de groep. Iedereen vroeg altijd wanneer ik nog eens afkwam. Als die auto met afstandsbediening daar iets mee te maken had? Neen dat denk ik niet, zo zijn vrienden nu eenmaal.
Steven; Ah was er voetbal van de jaar? Oeps gemist! Maar volgend jaar ga ik dit zeker rechtzetten om mijn vrienden van weleer vaker te zien. Maar zo zijn echte vrienden hé. Die begrijpen dat je door omstandigheden plots elkaar een hele tijd niet meer ziet, maar als je dan elkaar terug tegen het lijf loopt, dan pik je de draad gewoon weer op waar hij eindigde.
Toon & Stefanie: Ja wij zijn als 2 handen op 1 buik. Als de ene komt, komt de andere mee. We hebben een beurtrol in ons huishouden. Dit jaar kwam Toon voetballen en Stefanie achteraf, volgend jaar zijn de rollen omgekeerd. Wij houden wel van rollenspel trouwens. Hoe dit dan in zijn werk gaat? Wel soms speelt Toon gitaar en zingt hij liedjes, en draag ik truitjes van KVO. Spannend hé!
Vrijdagavond
19u30, zoalselkezomerweekverzamelteengroepjesportievelingenzichaan het
meestwestelijke strand van Oostende. Koen, Nicolaï, Arne en Wendy tekenen
present. Gelukkigbeloofdeook Chesney dathijzouafkomen, maar hij had eerstwathuishoudelijkeplichtentevervullen.
De vierbesluitenalvasttebeginnen en de strakkenoordoosterwindtetrotseren. Na
eenkleineopwarmingworden de ploegenalsvolgtverdeeld: Nicolaï en Arne zullen het
opnementegen het dreamteamKoen-Wendy. Na enkeleminutenblijktdatbeide teams
aanelkaargewaagdzijn, want in de beginfasetreftgeenenkelebal de netten.
Gelukkigverlost even later Toonons van de
patstellingwanneerhijonverwachtsnogopduikt. Toonvoegtzichbij het team van
Nicolaï en Arne, waarmee de balans nu wel in het voordeel van dat team
verschuift. TochblijftKoenhardnekkigverdedigen en
dankzijenkelefraaiedoorsteekpasses van Wendy blijfthun team dromen. Het is pas
wanneerenkeleminuten laterook Chesney zichkomtmelden, daterpas echtdegelijkkangevoetbaldworden.
KoenstelteentactischewisselvoortussenToon en Chesney, zodater nu 3 tegen 3
kangespeeldworden. Het team van Nicolaï, Chesney en Arne - dat we nu
gemakshalve team Charnizullennoemen neemtmeteeneenblitzstart. Arne
onderneemtnamelijkmeteeneengroteloopactie, waarbijhijbijnazichzelfvoorbijloopt,
maar de balnog net tot bijNicolaïkanbrengen, die beheerstafwerkt. Nietveel
later echterverbaast Wendy vriend en vijand door met eenfraaiafstandschot van
net over de middellijn de gelijkmaker op het bordtezetten. Team Charnilaatdezetegenslagechternietaanhun
hart komen en naveelzwoegen en gemistekansen en
ookvooraldankzijeenijzersterkkeependeToon slaagt Arne eruiteindelijk in om
met eenplaatsbal de balvoorbijToon in doeltekrijgen. Nietveel later
echterlaatKoennogeenszijnklassezienwanneerhijvanuiteenscherpehoek de balkeihard
in de kruisingschiet. Daarnagaan de kansen en doelpuntengelijk op, totdat
Chesney wakkerwordt en met enkeledoelpuntenzijn team op voorsprongbrengt. Tochblijven
Wendy, Koen en Toonvechtenvoorelkebal en vooralToongeeftzichzoalsaltijd 200%.
Na 6-3, 7-4, 7-5 en 8-5 staatuiteindelijk de 8-6 op het bord. Team
Charniruiktbloed en schakelt nu eenversnellinghoger. Na eensnelle counter maakt
Arne er 9-6 van en nietveel later geeft Chesney de doodsteek met alweereenfraaidoelpunt.
Na deze intense wedstrijdzijn we dichtbij de ontknoping van het seizoen want
mathematischkanKoen Arne of Nicolaïnietmeerinhalen (maar ja, elk jaarwinnen is
ook maar saaihéKoen ;-) VooralNicolaïdoet nu eengoedezaak, want Arne
moetvolgende week verstekgeven. Met nog 1 punt verschilkanNicolaïvolgende week
alshijwintkampioenworden. Arne heeft het dusnietmeer in eigenhanden en
blijfthopendatNicolaïvolgende week verliest, want dankrijgen we eenexequo,
ietswat we in al die jarennogniethebbenvoorgehad. Het blijftdus erg spannend in
de strijdom het eindklassement, ikzou de laatstewedstrijdalvastvoorgeen geld
(reis) willenmissen, jullietochookniet?
Weinig nieuws op vrijdag 22/08! Door de regenval beginnen we iets later dan voorzien. Het drietal Arne, Vince & Koen nemen het op tegen Nicolaï, Dimi, Wendy & Chesney! Ziehier een overzicht van het match gebeuren. 01' match op gang gefloten 10' 2-0 voor team Arne, Vince, Koen 20' 2-2 30' wedstrijd gestopt door de bliksem
Iedereen krijgt 2 punten, Katelijne, Thomas, Toon, Stefanie & Ruben krijgen er 1. Dimi kreeg er nog een lapdance bovenop. Proficiat sloeber!!
Deze quote komt van een onbekende en die onbekende wilt dat
graag zo houden. Gelukkig was de weervrouw
ons gunstig gezind. Bij het betreden van de zeedijk merkten we ook op dat er
een stukje zee tekort was. Ideaal voor ons om daar een veld aan te leggen, maar
achteraf bleek dat stukje water zich te hebben verspreid over de rest van
België, waar het in sommigen hun keuken met emmers werd weggeschept Aan de
goede kant van het land zitten zei diezelfde filosoof. Het weer inspireerde
niet alleen de filosoof, maar ook een 9-tal andere voetbaltalenten om zich met
elkaar te meten. Figuurlijk dan, want die strijd had Nicolaï al met verve
gewonnen. We noteerden het seizoensdebuut van Tom & Meire. Verder woedt er
nog steeds een hevige strijd tussen Nicolaï & Arne bovenaan het klassement.
Dat was dan ook het gespreksonderwerp van de avond. De rest kwam voor
bladvulling. Niels, Dimi, Pieter, Koen, Chesney en Jasper spelen in principe
voor de ereplaatsen indien een half mirakel uitblijft.
Met 10 zowaar! De verdeling werd evenwichtig en
uitgebalanceerd gemaakt. Zo mochten we aan de ene kant van het veld volgende
opstelling verwachten; In doel begon Tom Ovono, in de verdediging Dimi Deschacht
(bééééééééh), met Arne (op de nr 6 positie à la) Witsel. Op de flank moesten de
snedige acties komen van het wonderkind Niels Neymar en vooraan probeerde
Pieter Suarez zijn tanden te zetten in de rivaliseerde verdediging. Gemakshalve
noemen we hen team PANDT!
Aan de overzijde galmde uit de speaker volgend 5-tal. In
doel een keeper, vervolgens verdedigers, middenvelders en aanvallers door
elkaar. Deze posities werden afwisselend ingevuld door Nicolaï, Koen, Jasper,
Chesney & Meire. Zij werden toespasselijk NKJCM genoemd.
Elk team kreeg 1 cheerleader toegewezen. Wendy & Lynn.
Wie welk team ondersteunde is nog steeds niet duidelijk
Aanvankelijk werd er gestart met 5 vs 4 want er werd gewacht
op ene Vincent Kreupel, die uiteindelijk zijn kat ging sturen. Bedankt Vince!
Echt waar jong. Bedankt! Gelukkig konden we rekenen op onze redder (in nood)
Michiel Meire. In ware Baywatchstyle kwam hij het strand afgesloft. De
beginfase was voor PANDT die de druk van de eenzame Franstalige toeschouwer
niet aankon en de kansen over en naast besloten. Aan de overkant was het niet
veel beter, want tot tweemaal toe werd de 2 vs 1 keeper situatie slecht
uitgespeeld. Uiteindelijk brak Chesney toch de ban en wist Tom, tot dan toe
blessurevrij, te kloppen. Veel middenveldspel waar Dimi en Arne enerzijds het
beste van zich gaven en Nicolaï, Jasper & Meire anderzijds. 3 tegen 2 is
wiskundig gezien een licht overwicht voor NKJCM die dit zagen bevestigd met een
2e doelpunt. Een corner van Nicolaï werd over alles en iedereen
gegooid waarop Koen vanop ruime afstand de verre hoek vond en vriend en vijand
de 15e letter van het alfabet liet beroeren.
2-0 en tijd om het veld te verplaatsen. Toen bleek dat we
precies 45 minuten gespeeld hadden en namen we de beslissing er als volwaardige
voetballers er nog eens 45 bij te lappen. Het was voor team PANDT het sein om
een tandje bij te zetten. De defensie kreunde en kraakte maar onder leiding van
een sterk spelende Jasper brak ze vooralsnog niet. Echter na de 37ste
corner was het toch prijs en werd de aansluitingstreffer op het bord geplaatst.
2-1 met nog een halfuur te spelen. Het signaal om gedurende de volgende 20
minuten elk om zijn beurt te scoren. 3-1, 3-2 en 4-2. Jasper bekroonde ook zo
zijn goeie wedstrijd met een doelpunt. Met nog een tweetal minuten op de klok
waande NKJCM zich zege zeker maar het was Pieter die met een nieuwe assist Niels
de aansluitingstreffer aanbood en zo de laatste minuut nog spannend maakte. Met
een mislukt tactisch plannetje van NKJCM werd het onmogelijk alsnog waar: Arne
bleef hardnekkig doorjagen en het leverde balbezit op, waarna Pieter zijn team
de gelijkmaker bezorgde in de absolute slotfase! Als slechte verliezers kon
niemand zich vinden in deze uitslag en werd winning goal terug in het leven
geroepen. Ondertussen toonden de cheerleaders wat meer interesse, dachten we.
De reden van hun aandacht voor ons was de nakende bedtijd voor Niels. Met een
mentaal voordeel begon PANDT aan de extra time terwijl aan de overkant Meire
het slot op de deur werd. Een kleine 10 minuten later besloot Koen het pleit in
zijn voordeel met een kopie van het 2e doelpunt.
Pieter riep zichzelf uit tot man van de match, maar
eigenlijk verdiende iedereen deze titel. De 3 punten gingen naar het team met
de grootste zucht.
Later in het strandhuis kwam Thomas ons nog vervoegen en
probeerde Nicolaï de voetbalbond te overtuigen hem een extra punt toe te kennen
in de ondertussen erg spannende strijd tussen hem en Arne. De zaak werd echter
onontvankelijk verklaard waardoor Arne met 1 punt meer de leiding aanvoert.
We kijken alvast uit naar de ontknoping van dit spannend
voetbalseizoen!
Afgelopen zaterdag swingden de temperaturen de pan uit.
Frank Deboosere had iedereen dan ook afgeraden om enige sportiviteit aan de dag
te leggen. Toch lapten een zestal sportievelingen die waarschuwingen aan hun
voetbalschoenen (al dan niet met noppen)...
Romy, Jasper en Nicolaï namen het op tegen Arne en Chesney.
De vrouw meer situatie zorgde er al snel voor dat het eerstgenoemde drietal
drie doelpunten kon uitlopen. Team Arney besloot dan maar om hun geheime wapen
in te zetten: Ruben.
Laatstgenoemde had in het tussenseizoen duidelijk aan zijn voetballende
kwaliteiten gewerkt. Op deze ene avond scoorde hij meer goals dan in alle
matchen van de voorgaande acht jaren samen. Met andere woorden: hij scoorde
drie maal. Achteraf bleek dat een crème de grote motivator was geweest. Ruben
wilde het spel gewoon zo snel mogelijk in zijn beslissende plooi leggen zodat
hij zijn avondmaal kon gaan nuttigen.
Deze overwinning kwam er echter niet zonder slag of stoot.
Nadat team Arney eerst tot 10 - 3 was uitgelopen, besloot het andere drietal
een versnelling hoger te gaan spelen. Op deze manier slaagden ze er nog in om tot
10 - 9 terug te komen. Maar daarmee had het team dan ook het beste van zichzelf
gegeven. De hoge temperaturen begonnen hun tol te eisen en uiteindelijk
eindigde de match met een 15 - 12 overwinning voor Arne, Chesney en Ruben.
De warme zomerzon had er voor gezorgd dat de spelers het
nodige lichaamsvocht en -gewicht kwijt geraakt waren, dus snelde iedereen zich
naar de Casa Del Mar (gekend voor de vlotte service en vriendelijke bediening)
om deze laatsten weer aan te dikken.
Vrijdagavond,
onder een azuurblauwe hemel verwarmt de zon met haar laatste stralen het strand. Op
de zeedijk komt een eenzame fietser aanrijden die,genietend van de warmte, het
strand in ogenschouw neemt. In tegenstelling tot de week ervoor ligt het strand,
dat het wekelijkse toneel is van een spannende voetbalwedstrijd, er erbarmelijk bij.
Niet veel later komen nog twee sportievelingen (met de auto) aan. Na
wat bij te praten wordt beslist om toch al met drie te beginnen aan de opwarming, omdat
de andere vaste basisspelers verstek gaven. Gelukkig komt niet veel later de vierde
man opdraven, zodat het evenwicht hersteld is en er nu een echte match
kan gespeeld worden. Pieter en Dimitri besluiten het op te nemen tegen Arne en
seizoensrevelatie Tom. Al snel blijkt dat snel en vlot combinatievoetbal niet haalbaar
is op het stuk strand dat er al na enkele minuten
slechter bij ligt dan een verwaarloosd pattatenveld. Met enige moeite en na mooie acties
van Tom en Pieter staat de 1-2 al snel op het bord. Omdat beide ploegen blijven verder ploegen
door het mulle zand, wordt even later beslist om het veld te verplaatsen op het
kleine stukje hard zand vlakbij de vloedlijn. Dit blijkt al
snel een goede beslissing, want het tempo wordt snel opgevoerd met kansen aan beide kanten.
Na enkele goede dribbels van Tom en loopacties van Arne wordt het al gauw 1-4.
Pieter en Dimitri geven zich echter niet zomaar gewonnen en met
enkele mooie afstandschoten van Dimitri wordt de stand teruggebracht op 3-4. Ook
Pieter toont zijn dribbelkunsten en maakt er met een mooie knal 4-4 van. Daarna zakt
het tempo wat weg en duurt het even voordat Arne op een mooie assist van Tom de
netten treft. Hierna ruiken Tom en Arne bloed en het tempo schietweer de hoogte
in. Na de 4-6 van Tom begint de vermoeidheid in het andere team te wegen.
Niet veel later is het 4-8, maar Dimitri blijft vechten voor elke bal en
slaagt er zelfs in om er 5-8 van te maken. Uiteindelijk wordt het 7-10
na een spannende, maar vooral vermoeiende partij. Zoals altijd hadden de
afwezigen weer ongelijk.In het klassement klimt Pieter naar de tweede plaats en
verstevigt Arne zijn leidersplaats. Ook Dimitri doet een goede zaak en
komt naast Nicolaï op de vierde plaats.Ook Tom doet een gouden zaak en komt nu op
dezelfde hoogte als Koen en Toon met een gedeelde vijfde plaats. Wij kijken alvast uit naar
de volgende partij, u toch ook?
Afgelopen vrijdag zakten er 9 spelers af naar het strand. De
voetbalomstandigheden waren dan ook optimaal. Het weer was schitterend, het
water was laag en het speelveld lag er (bijna) bij als een biljartlaken. Vince
mocht nog eens proberen om de teams te verdelen en ook deze keer koos hij voor
een numerieke meerderheid. Samen met Wendy, Steven, Dimi en Toon nam hij het op
tegen Romy, Arne, Pieter en Nicolaï.
In de aanvangsperiode ging de wedstrijd goed op en af met kansen langs beide
zijden. Vince leek een Red Bull of drie gedronken te hebben en was niet te
stoppen tot een verkeerde beweging een einde maakte aan zijn energieke
deelname. De doelen werden in de aanvangsfase verdedigd door de vrouwelijke
speelsters op het terrein. Dit laatste zorgde bij Arne voor extra druk waardoor
hij de eerste kansen allemaal de nek omwrong.
Geleidelijk aan kwam hij echter beter in de wedstrijd en legde samen met Pieter
enkele mooie combinaties op het veld. Steven probeerde voor het nodige weerwerk
te zorgen, en haalde ook vaak de achterlijn, maar de beslissende pass of het
goed gemikte shot bleef steeds uit. En zo kon er - ondanks een gebrek aan wind
- toch nog regelmatig achter ballen gehold worden. Pieter profiteerde ervan om
Steven veelvuldig met opmerkingen te bestoken.
Na een uurtje spelen moest Romie - wegens werkverplichtingen - het veld
verlaten maar zelfs met 5 tegen 3 kon het tij niet gekeerd worden. Analist
Dekeyser legde het pijnpunt bloot (Het gaat mis in de afwerking) maar de strijd
was gestreden. Met 10 - 3 werd een punt gezet achter een nieuwe strandmatch
waarna iedereen vliegensvlug richting Casa Del Mar wandelde om de Spanjaarden
te zien verliezen tegen de Nederlanders.
Een
topdag in de geschiedenis van het vrijdagavonden. Met 8 deelnemers en evenveel
sympathisanten bereiken we nu reeds een hoogtepunt, en een rijkelijke
aanvulling van het klassement. Tussen die 16 gasten, heel wat nieuw bloed. 2 debutanten
op het veld en 2 ernaast. De teams werden zorgvuldig voor het eerst dit seizoen
door Koen gekozen, die na 2 maanden blessureleed zijn zinnen gezet heeft op een
ongeziene inhaalrace. Hij koos voor de debutanten Niels & Wendy, aangevuld
met zijn reeds 22 jaar lange kameraad met Dendermonds accent(je). Zo bleef het
kwartet Arne, Chesney, Tom & Toon over als uitdagers. De tribune werd
gevuld met vrouwvolk: Lynn, Stefanie, nog een Stefanie, Pacale en Els
supporterden hevig voor hun wederhelft of zoon. De sfeer van een echte
ouderwetse cupmatch!
Het
startsignaal we zien begost é werd gegeven. Even leek het ook echt een
cupmatch. Stevige duels en tackles, gelukkig geen schoeisel met tappen, want
het veld lag niet nat. Al snel wist Arne de 1-0 op het bord te zetten. Die
bleef ruim 15 minuten op het bord staan. Toon verdedigde erg secuur zijn
doelkader, en de technische passeerbewegingen van Tom konden enkel afgestopt
worden door het mulle zand. Aan de andere kant werd er vooral gerekend op de
flitsen van Niels die duidelijk moeite had met de intensiteit van de wedstrijd,
en het positiespel van Wendy die een constante was gedurende de ganse avond. Na
een tactische positiewissel Dimi-Koen werd het evenwicht verbroken: Koen kon 2x
alleen op Toon afstormen met evenveel succes, Dimi & Niels hielpen elkaar
aan een assist en een doelpunt. Bij een 4-1 tussenstand werd het veld ververst,
en de dorstigen gelaafd.
Met
een veld waar er meer snelheid in de acties gebracht kon worden, ging het
scoren ook vlotter in de 2e helft. Beide teams wisten om beurt een
of twee doelpunten te scoren tot aan 7-4. Toen zag Chesney de bui hangen en met
het excuus ik moest tien minuten geleden eigenlijk thuis zijn liet hij zijn
ploeg in de steek. Een wanhoopspoging van Arne om de teams te herverdelen werd
afgedaan als flauwekul, en 15 minuten later stond het 10-5.
In
de casa del mar werden we opgewacht door Katelijne, Nicolaï & Vince. De
eerste 2 hadden een schoolfeest, de andere een privéfeest. Het gerstensap,
sangrias, wijn en frisdrank vloeiden hevig, en 4 uur later was de afvalrace
ten einde, toen ook de laatsten zich huiswaarts begaven na een zomerse
vrijdagavond.
De vrijdagavondgroep op facebook beloofde niet veel goeds.
Slechts twee personen hadden zich aangemeld om een avondje te komen sjotten.
Gelukkig bleek internet het niet bij het rechte eind te hebben want
uiteindelijk kwamen zeven gegadigden opdagen. Er stond een stevig briesje maar
voor de rest was het ideaal voetbalweer. Laag water, vlak strand (toch bij de
start) en een heerlijk zonnetje. Omdat Vince met een beteuterd gezicht meedeelde
dat hij nog nooit ploegen had mogen kiezen, kreeg hij de eer om een
evenwichtige ploegverdeling uit te zoeken. Hij besloot dan ook om zijn eigen
team een mannetje meer te geven zodat de schaapjes al snel op het droge zouden
zijn, het tegendeel bleek echter waar.
Vince, Dimi, Tom en Nicolaï namen het op tegen Pieter, Arne en
Bart. In een evenwichtig openingskwartier ging het spel goed op en af. Beide
teams kregen kansen, maar het was toch vooral team PAB die tot scoren kwam.
Zowel Vince, Dimi, Tom als Nicolaï verkwanselden kans op kans en zijn duidelijk
nog niet gewoon aan de kleinere goaltjes van dit nieuwe seizoen waardoor de
score al snel 3 - 1 werd. Deze score stond geruime tijd op het bord tot team
PAB het tijd vond om een versnelling hoger te gaan spelen. Met snelle
doorsteekpasses, veel loopvermogen, een goede taptechniek en de nodige dosis
geluk liepen ze al snel uit tot 9 - 1. Een complete afgang dreigde. Hoewel Bart
al op zijn adem begon te trappen (leeftijden laten zich soms voelen) voerde
Vince de druk op om tot 15 verder te spelen. Een uitdaging die niet uit de weg
gegaan werd. En jawel, het tij begon zowaar te keren. Dankzij enkele snedige
acties slaagde vooral Vince er meermaals in om de score aan te dikken. Pechvogel
van de avond werd alvast Arne die er in één actie in slaagde om de bal maar
liefst twee maal tegen de paal te sjotten. Bij 13 - 8 begon de vermoeidheid
echter duidelijk door te wegen waardoor Bart dan maar in zijn eentje besliste
om er een punt achter te zetten en met twee snelle treffers, na ruim twee uur
voetballen, het laken naar zich toe te trekken. Arne blijkt dit seizoen in
topvorm en slaagde er alweer in om een driepunter te verzamelen. Dimi en Nicolaï
daarentegen raken met de verloren matchen nauwelijks vooruit. Volgens de
roddelbladen zou Koen volgende week zijn heroptreden maken. We zijn alvast
benieuwd. Hopelijk is iedereen volgende week terug op post voor een gezellige
avond vrijdagavondsjotten!
Hier
heb je ook de tussenstand. Ik ben er wel vrij zeker van dat het niet
helemaal klopt. Maar het zal bij benaderingen wel juist zijn. En de rest
moet niet zagen, ze hadden hun verslagen maar moeten indienen, dan
hadden we dit probleem niet ;-)
Vrijdag 25 april was het eindelijk zo ver. Een nieuw seizoen van 'vrijdagavonsjotten' kon uit de startblokken springen en 8 gegadigden vonden voor de eerste wedstrijd de weg naar ons voetbalveld terug. Koen, momenteel herstellende van een spierscheurtje, probeerde alsnog de opwarming mee te maken. Wanneer de bal correct in zijn voeten gespeeld werd, was dit geen enkel probleem. De voetbaltechnische kwaliteiten van een aantal andere deelnemers zorgden er echter voor dat hij al mankend over het strand kon huppelen en zodoende meer leek op Herrflick van Allo Allo dan eender welke voetballer.
Toch werd hij bij de start in de goal geplaatst. Beter een weinig mobiel obstakel in het doel dan een lege goal moest zijn team gedacht hebben en zo namen Koen, Nicolaï Dimi en een moat van Dimi het op tegen Arne, Vince, Jasper en Toon.
Met vier tegen vier ging de match nog behoorlijk op en af maar wanneer Koen na een half uur andere oorden op ging zoeken brak de veer en slaagde Team Vince er in om de eerste overwinning mee naar huis te nemen. Jasper moest wel nog een dopingscontrole doorstaan want zijn opvallend scorend vermogen deed mening analist verbaasd staan. Het valt af te wachten of hij zijn sterke start in de volgende wedstrijden zal kunnen doortrekken.
Ondertussen proberen sommige vrijdagavondsjotters een aanpassing in het reglement te bekomen zodat sjotten met noppen verboden wordt. Arne is om een of andere merkwaardige reden geen voorstander.
Helaas geen veranderingen op culinair vlak. Integendeel. Casa del Mar slaagde er zelfs in om nog slechter de scoren dan de voorgaande jaren maar het is ons natuurlijk om de gezelligheid te doen en deze was zoals vanouds aanwezig. Op naar de volgende!
Om te beginnen enkele getallen op een rijtje. We zijn toe
aan jaargang 8 (wat vliegt de tijd toch als je je amuseert!). Er is reeds
33.79MB voor fotos in gebruik. Er is nog 1.5 GB ruimte, dat betekent dus dat
we maar liefst 2.2% van onze capaciteit benutten! Dat zal waarschijnlijk ook de
reden zijn waarom er de afgelopen maanden zowat dagelijks bezoekers te melden
waren op de site. Fotos zijn een universeel gegeven, en daar profiteren
anderstaligen ongegeneerd van om zich te goed te doen aan onze talrijke
kleurenbeelden, vastgelegd op de gevoelige memorystick. De wereld verlangt
duidelijk mee met ons naar de start van het nieuwe seizoen, hoe verklaar je
anders dat slechts 67% van de bezoekers uit Vlaanderen komt? De 4.1% uit het
Verenigd Koninkrijk zal ook wel een logische verklaring hebben (geruchten doen
de ronde dat een niet nader genoemd persoon reeds een fanclub voor zichzelf
heeft opgericht, en op regelmatige basis naar daar trekt om dit project in
stand te houden!?), en de 0.1% uit Wallonië zou wel eens van Anja kunnen zijn
die daar tot rust komt. Indien dit niet zo zou zijn, dan is het ongetwijfeld
Bart, die hiermee duidelijk een statement wil stellen over zijn liefde voor dit
landsdeel!
Verder wordt er ook verder gewerkt aan de
professionalisering van het vrijdagavondshotten. Dit seizoen kunnen we zo
rekenen op een getijboekje waar alle waterstanden voor het ganse jaar reeds in
vermeld staan! Om meteen de proef op de som te nemen staat er aangekondigd dat
er vrijdag 25 april om 15u42 laagwater is, en om 21u48 hoogwater. Indien dit
effectief zo blijkt te zijn, dan mogen de deelnemers al flink hun spierarme
kuiten insmeren. Ook werd er een groepsaankoop verricht voor het verbeteren van
de doelen. De denkbeeldige daklat wordt bij deze dus vervangen door een
effectieve, en scoren zal nog nooit zo leuk geweest zijn, omdat je vervolgens
niet meer achter de bal hoeft te lopen door het bijhorend netje!
We rekenen dan ook op een toename van het deelnemersveld die ongetwijfeld
willen delen in een gelukzalig gevoel van succesbeleving! Mogelijk zit er links
of rechts wel iemand bij die met een verborgen agenda komt voetballen; namelijk
het winnen van een eindklassement Nadat Koen al 3x in de laatste 4 jaar het
kampioenschap naar zijn hand wist te zetten (Arne wist tussenin zich ook eens
te verzekeren van een indrukwekkende trofee) is het misschien wel eens tijd om
toe te slaan voor de concurrentie De omstandigheden zijn althans ideaal, want
door een blessure aan de mediale band is Koen nog zeker enkele weken buiten
strijd! Maar om de schade te beperken, en de strandcabine te openen, zal hij er
toch elke week bij zijn. Iemand moet tenslotte toch het fotogat van deze blog
opvullen ?
16/08 was een vrijdag zoals er elk jaar wel eens een voorkomt: slechts 3 volharde dappere kerels daagden op aan de dijk. Nicolai, Arne en Michiel. En alsof dat nog niet erg genoeg was, kregen zij ook nog te maken met hoog water en dus moest de voetbalsessie in het zacht zand worden afgewerkt.
In een 1 tegen 1 moest de scorende persoon telkens de doelman vervangen. Het was zwoegen en zweten om telkens voorbij je man te geraken. Na anderhalf uur voetbal had Michiel nog net het meeste energie om de tegenspelers al lopend af te schudden en met de zege te gaan lopen. Maar alle aanwezigen waren die avond winnaars!
De infoavond van de jeugd van KV Oostende leverde nog 3 extra genieters van het schoon leven op. Koen, Katelijne & Thomas kwamen nog een drinken met Nicolaï.
Koen 30 Nicolaï 26 Arne 26 Bart 20 Vince 18 Dimi 13 Tom 13 Zander
10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 9 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 5 Michiel M 4 Michiel D
3 Chesney 3 Renaat 3 Steven
3 Stefanie
2 Veerle 2 Ralph 2 Luc
2 Anja 1 Willem
1 Tanguy 1
Vrijdag laatstleden was dan weer een topper wat betreft aantal aanwezigen! Met Arne, Nicolai, Ruben en Vince enerzijds tegen de jarige Dimi, Koen en Michiel anderszijds.
Ondanks het overwicht in aantal manschappen moest team A het initiatief laten aan het vinnige drietal. Ook de praatbuien van Ruben, die zijn volledige zomervakantie rustig aan het vertellen was aan zn ploegmaats, deed team A geen deugd. Van 1-3 ging het dan ook naar 4-6. En toen viel de match stil. Michiel werd afgeleid door zn talrijk opgekomen vrouwelijke fans en de score bleef circa een kwartier ongewijzigd. De avond viel en de duivelse drie besloten het tempo op te krikken: van 5-7 ging het naar 6-9. Uiteindelijk was het Koen die de beslissende treffer voorbij keeper Ruben schoot en daarmee niet alleen de winst maar ook die titel 2013 aan zijn reeds uitgebreide palmares mag toevoegen. Proficiat!
Koen 33 Nicolaï 27 Arne 27 Bart 20 Vince 19 Dimi 16 Tom 13 Zander 10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 9 Michiel M 7 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 5 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3 Steven 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Ruben 1 Tanguy 1
Na Koens oproep kwam er vorige week heel wat meer volk sjotten. We waren nog eens met negen en dat was al een tijdje geleden. We begonnen de match echter met een gelijke verdeling (daar Koen wat later kwam). Toon, Steven, Bart en Nicolaï namen het op tegen Pieter, Tanguy, Arne en Tom. Beide teams waren aan elkaar gewaagd en het scoreverloop verliep dan ook gelijkopgaand. Na zo'n 20 minuten spelen kwam Koen echter het strand op gewandeld om zich aan te sluiten bij het op dat moment verliezende team. Daar dit niet echt eerlijk leek, werd besloten om de teams wat door elkaar te schudden en Koen en Nicolaï te wisselen. Van een slechte zet gesproken. Zelfs toen Toon uitviel en het drie tegen vijf werd was er van een echte match al lang geen sprake meer. Het voetballend vernuft zat duidelijk in het team van Koen, Steven en Bart en keer op keer werd de verdediging opgerold. De anderen kregen werkelijk alle hoeken van het terrein te zien. Toen de situatie er bij een 13 - 9 stand hopeloos begon uit te zien besloten ze echter toch nog een laatste keer de rug te rechten. En het wonder geschiedde: op inzet slaagden zij erin om terug op gelijke hoogte te komen. Alles was terug mogelijk maar enkele minuten later vond Arne dat het spel lang genoeg geduurd had en met een mooie owngoal maakte hij een einde aan de wedstrijd die met een 15 - 13 stand eindigde. Tegen de traditie in geen derde time deze keer want voor heel wat spelers wat de lokroep van Café Koer te luid. Koen doet alvast een gouden zaak want het einde van het seizoen is in zicht. Als er nog zijn die aanspraak willen maken op de titel van 'strandvoetballer van het jaar' zullen zij een tandje bij mogen steken. Vince wil volgende week alvast een ultieme poging wagen en is er voor het eerst in lang weer bij. Jij ook?
Koen 29 Nicolaï 23 Arne 23
Bart 20 Vince 18 Dimi 13 Tom 13 Zander 10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 4 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3
Steven 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1
We zijn ondertussen begonnen aan de laatste weken van ons seizoen. Traditioneel daalt dan het aantal sportievelingen drastisch. Vorige week met 5, deze keer met slechts 4.Een zomerlief, een nieuw dak, een festival, blessure, werk,... de redenen zijn ferm uiteenlopend. Maar ons enthousiamse is als de Noordzee, het einde is er wel, maar je ziet het nooit. En dus weergalmde door de speaker van het strandion volgende ploegopstelling: Lai & Koen. De meeuwen schreeuwden hun vreugde uit bij het horen van deze opstelling. Vervolgens weerklonken de namen van Arne & Arthur. Zij werden toegejuicht door alle andere AA'ers.
Met een ontzettend klein veld, dat later toch wat groter gemaakt werd omdat de loopacties voor sommigen het enige wapen zijn, gingen we van start. De vlotste combinaties kwamen van de voeten van Arne & Arthur, die veel wendbaarder en vinnigere looplijnen konden trekken dan de tegenstand. Al gauw wisten ze een voorsprong bij elkaar te trappen. Met 2 vs 2 is balverlies al eens dodelijk, en dus werd er vooral door Koen op safe gespeeld door steeds de bal kort aan de voet te houden en liefst van al met de rug naar de tegenstander. Het mocht niet baten, want A & A gingen door op hun elan: tussen de ballen die Arne vakkundig naast en overtrapte, en liefst nog zo hard mogelijk wisten ze toch de voorsprong uit te diepen naar 5-0! Een afstraffing leek in de maak, Arne waande zich al zegezeker en begon zich al bezig te houden met 2 12-jarige deernes waaraan hij zijn voetbaltalent wenste te demonstreren. Zij hadden echter wel een goede inschatting van hun leeftijd en liepen verstandelijk door. Ondertussen staken Nicolaï & Koen de koppen bij elkaar en werd afgesproken om de boel recht te zetten. De verdediging liet Koen voor wat ze nog waard was en een aanvallerende ingesteldheid zorgde voor loon naar werken. Langzaam maar zeker, en met een een 3-corners-is-een-penal werd de match weer een match. 5-5 na een uur spelen. Het liep gesmeerd en met de nodige gezonde agressieviteit ging het scoreverloop naar 9-8. Het beslissende doelpunt liet op zich wachten en we speelden verder tot we 10-9, wat 2 goals verschil is noodzakelijk voor de overwinning omschrijft het reglement. Na een sprintduel tussen Koen & Arthur met het nodige fysieke contact, ging maakte Arthur een buiklanding. Geen onlogisch gevolg na een confrontatie met iemand die 40kg 'kloeker ' is en 30 cm groter... Voor Arthur zowel een fysieke als mentale tik, waarna Nicolaï de 11-9 eindstand vastlegde.
De overwinnaars vierden hun zege in het strandhuis, de verliezers werden huiswaarts gestuurd. Koen verstevigt zijn koppositie, als er nog iemand anders in aanmerking wilt komen voor de eindzege, dan komen jullie beter nog eens af! Nicolaï springt naar de 2e plaats waar Arne zich ook nestelt na een gemiste competitiestart.
Koen 26 Nicolaï 22 Arne 22 Vince 18 Bart 17 Dimi 13 Tom
12 Zander 10 Arthur 10 Toon 7 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 4 Katelijne 4 Michiel D
3 Chesney 3 Renaat 3 Stefanie
2 Veerle 2 Ralph 2 Luc
2 Anja 1 Willem
1 Michiel M 1
De 15de speeldag was alweer aangebroken en naar jaarlijkse gewoonte is het tijdens de maand juli een moeilijke opgave om een volwaardig team op het plein te krijgen. Ook deze keer waren er talrijke spelers die verstek moesten geven. Zo misten we nog steeds Tom, die na zijn hoogtestage nog niet was aangesloten bij de groep, is Thomas waarschijnlijk voor de rest van het seizoen out met een blessure, moest Arthur zich van het thuisfront toeleggen op zijn tactische bagage en besloot Pieter, met het oog op de belangrijke KVO - match tegen Genk alsnog forfait te geven.
Vijf sportievelingen waren echter wel op de aftrap. Na een kleine opwarming beslisten Arne en Koen het op te nemen tegen Bart, Dimi en Nicolaï. Door het geringe deelnemersaantal besloten beide ploegen het fair te houden en de tegenstander niet op te rollen door snel gebruik te maken van de ruimte in de rug. Met vlotte combinaties probeerden beide teams de verdediging van de tegenstanders te ontwrichten. Het werd dan ook een match op hoog niveau waarbij de vlotte combinaties en mooie goals niet meer op één hand te tellen waren. Bovendien waren de teams goed aan elkaar gewaagd zodat het zelfs voor de neutrale toeschouwer een aangenaam schouwspel was.
Plotse nieuwkomers werden door Bart vakkundig afgewimpeld met de uitleg: 'We zijn bezig met een interne competitie'. (Hoe geloofwaardig klinkt dat wanneer je drie tegen twee speelt) terwijl de score ondertussen gestaag steeg tot een 8 - 8. De warmte begon echter zijn tol te eisen en de gedachten aan halve liters en ananassapjes deed het team van Koen en Arne alvast een versnelling hoger spelen. Dimi op zijn beurt was helemaal nog niet van plan om te stoppen en probeerde de match dan maar wat te verlengen door onmogelijke missers nog naast de goal of op de keeper te trappen (op zijn Dissa's).
Het mocht echter niet meer baten en met een doorsteekpas zonderde Koen Arne alleen voor de keeper af die beheerst binnen knalde met een 10 - 8 eindstand als gevolg.
Tegen de traditie in eindigden we de avond met een korte stop in het Strandhuis waar we alvast Steven konden strikken voor de komende weken. We kijken alvast naar deze 'kwaliteitsinjectie' uit om ons voetballend niveau naar een nog hogere dimensie te tillen.
Koen 23 Arne 21 Nicolaï 19 Vince 18 Bart 17 Dimi 13 Tom 12 Zander 10 Arthur 9 Toon 7 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 4 Katelijne 4 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1
Mooi weer maar redelijk wat wind. Door het dierenhart van Koen werd de wedstrijd met een halfuur vertraging aangevat. Met 5 rond de klok van 20u, met Arthur nog op komst. De teams werden bij zijn aankomst meteen herverdeeld, want de 1-1 stond nog maar net op bord tussen Koen & Arne vs Renaat, Dimi & Nicolaï. Bij de herverdeling werd iedereen met een R in zijn naam in een team gestopt en had volgende teams tot gevolg: Koen, Dimi & Nicolaï Renaat, Arne & Artur.
Met het water dat vlug opkwam moesten we het plein iets voorbij halfweg opschuiven. Tempo maken was dus de boodschap. In het begin was er veel been en weinig bal dat geraakt werd, en na een paar flinke inspanning van Renaat om de bal voorbij de golfbreker te halen, ging het niveau omhoog. De combinaties werden korter, de acties snediger en de doelpunten mooier. De voorsprong voor team zonder R werd op het bord gezet en stelselmatig uitgebouwd. Luc kwam voor de derde time. Veel meer kan ik niet zeggen want ik vertrek direct op kamp! caio
ps het werd 10-6, en ik zien nu den eersten!
Koen
Koen 20 Vince 18 Arne 18 Nicolaï 18 Bart
16 Tom 12 Dimi 12 Zander
10 Arthur 9 Toon 7 Thomas 8 Sanne
4 Pieter 4 Katelijne
4 Michiel
D 3 Chesney 3 Renaat 3 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1 Stefanie 1
' is en 30 cm groter... Voor Arthur zowel een fysieke als mentale tik, waarna Nicolaï de 11-9 eindstand vastlegde.
