Om te beginnen enkele getallen op een rijtje. We zijn toe
aan jaargang 8 (wat vliegt de tijd toch als je je amuseert!). Er is reeds
33.79MB voor fotos in gebruik. Er is nog 1.5 GB ruimte, dat betekent dus dat
we maar liefst 2.2% van onze capaciteit benutten! Dat zal waarschijnlijk ook de
reden zijn waarom er de afgelopen maanden zowat dagelijks bezoekers te melden
waren op de site. Fotos zijn een universeel gegeven, en daar profiteren
anderstaligen ongegeneerd van om zich te goed te doen aan onze talrijke
kleurenbeelden, vastgelegd op de gevoelige memorystick. De wereld verlangt
duidelijk mee met ons naar de start van het nieuwe seizoen, hoe verklaar je
anders dat slechts 67% van de bezoekers uit Vlaanderen komt? De 4.1% uit het
Verenigd Koninkrijk zal ook wel een logische verklaring hebben (geruchten doen
de ronde dat een niet nader genoemd persoon reeds een fanclub voor zichzelf
heeft opgericht, en op regelmatige basis naar daar trekt om dit project in
stand te houden!?), en de 0.1% uit Wallonië zou wel eens van Anja kunnen zijn
die daar tot rust komt. Indien dit niet zo zou zijn, dan is het ongetwijfeld
Bart, die hiermee duidelijk een statement wil stellen over zijn liefde voor dit
landsdeel!
Verder wordt er ook verder gewerkt aan de
professionalisering van het vrijdagavondshotten. Dit seizoen kunnen we zo
rekenen op een getijboekje waar alle waterstanden voor het ganse jaar reeds in
vermeld staan! Om meteen de proef op de som te nemen staat er aangekondigd dat
er vrijdag 25 april om 15u42 laagwater is, en om 21u48 hoogwater. Indien dit
effectief zo blijkt te zijn, dan mogen de deelnemers al flink hun spierarme
kuiten insmeren. Ook werd er een groepsaankoop verricht voor het verbeteren van
de doelen. De denkbeeldige daklat wordt bij deze dus vervangen door een
effectieve, en scoren zal nog nooit zo leuk geweest zijn, omdat je vervolgens
niet meer achter de bal hoeft te lopen door het bijhorend netje!
We rekenen dan ook op een toename van het deelnemersveld die ongetwijfeld
willen delen in een gelukzalig gevoel van succesbeleving! Mogelijk zit er links
of rechts wel iemand bij die met een verborgen agenda komt voetballen; namelijk
het winnen van een eindklassement Nadat Koen al 3x in de laatste 4 jaar het
kampioenschap naar zijn hand wist te zetten (Arne wist tussenin zich ook eens
te verzekeren van een indrukwekkende trofee) is het misschien wel eens tijd om
toe te slaan voor de concurrentie De omstandigheden zijn althans ideaal, want
door een blessure aan de mediale band is Koen nog zeker enkele weken buiten
strijd! Maar om de schade te beperken, en de strandcabine te openen, zal hij er
toch elke week bij zijn. Iemand moet tenslotte toch het fotogat van deze blog
opvullen ?
16/08 was een vrijdag zoals er elk jaar wel eens een voorkomt: slechts 3 volharde dappere kerels daagden op aan de dijk. Nicolai, Arne en Michiel. En alsof dat nog niet erg genoeg was, kregen zij ook nog te maken met hoog water en dus moest de voetbalsessie in het zacht zand worden afgewerkt.
In een 1 tegen 1 moest de scorende persoon telkens de doelman vervangen. Het was zwoegen en zweten om telkens voorbij je man te geraken. Na anderhalf uur voetbal had Michiel nog net het meeste energie om de tegenspelers al lopend af te schudden en met de zege te gaan lopen. Maar alle aanwezigen waren die avond winnaars!
De infoavond van de jeugd van KV Oostende leverde nog 3 extra genieters van het schoon leven op. Koen, Katelijne & Thomas kwamen nog een drinken met Nicolaï.
Koen 30 Nicolaï 26 Arne 26 Bart 20 Vince 18 Dimi 13 Tom 13 Zander
10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 9 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 5 Michiel M 4 Michiel D
3 Chesney 3 Renaat 3 Steven
3 Stefanie
2 Veerle 2 Ralph 2 Luc
2 Anja 1 Willem
1 Tanguy 1
Vrijdag laatstleden was dan weer een topper wat betreft aantal aanwezigen! Met Arne, Nicolai, Ruben en Vince enerzijds tegen de jarige Dimi, Koen en Michiel anderszijds.
Ondanks het overwicht in aantal manschappen moest team A het initiatief laten aan het vinnige drietal. Ook de praatbuien van Ruben, die zijn volledige zomervakantie rustig aan het vertellen was aan zn ploegmaats, deed team A geen deugd. Van 1-3 ging het dan ook naar 4-6. En toen viel de match stil. Michiel werd afgeleid door zn talrijk opgekomen vrouwelijke fans en de score bleef circa een kwartier ongewijzigd. De avond viel en de duivelse drie besloten het tempo op te krikken: van 5-7 ging het naar 6-9. Uiteindelijk was het Koen die de beslissende treffer voorbij keeper Ruben schoot en daarmee niet alleen de winst maar ook die titel 2013 aan zijn reeds uitgebreide palmares mag toevoegen. Proficiat!
Koen 33 Nicolaï 27 Arne 27 Bart 20 Vince 19 Dimi 16 Tom 13 Zander 10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 9 Michiel M 7 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 5 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3 Steven 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Ruben 1 Tanguy 1
Na Koens oproep kwam er vorige week heel wat meer volk sjotten. We waren nog eens met negen en dat was al een tijdje geleden. We begonnen de match echter met een gelijke verdeling (daar Koen wat later kwam). Toon, Steven, Bart en Nicolaï namen het op tegen Pieter, Tanguy, Arne en Tom. Beide teams waren aan elkaar gewaagd en het scoreverloop verliep dan ook gelijkopgaand. Na zo'n 20 minuten spelen kwam Koen echter het strand op gewandeld om zich aan te sluiten bij het op dat moment verliezende team. Daar dit niet echt eerlijk leek, werd besloten om de teams wat door elkaar te schudden en Koen en Nicolaï te wisselen. Van een slechte zet gesproken. Zelfs toen Toon uitviel en het drie tegen vijf werd was er van een echte match al lang geen sprake meer. Het voetballend vernuft zat duidelijk in het team van Koen, Steven en Bart en keer op keer werd de verdediging opgerold. De anderen kregen werkelijk alle hoeken van het terrein te zien. Toen de situatie er bij een 13 - 9 stand hopeloos begon uit te zien besloten ze echter toch nog een laatste keer de rug te rechten. En het wonder geschiedde: op inzet slaagden zij erin om terug op gelijke hoogte te komen. Alles was terug mogelijk maar enkele minuten later vond Arne dat het spel lang genoeg geduurd had en met een mooie owngoal maakte hij een einde aan de wedstrijd die met een 15 - 13 stand eindigde. Tegen de traditie in geen derde time deze keer want voor heel wat spelers wat de lokroep van Café Koer te luid. Koen doet alvast een gouden zaak want het einde van het seizoen is in zicht. Als er nog zijn die aanspraak willen maken op de titel van 'strandvoetballer van het jaar' zullen zij een tandje bij mogen steken. Vince wil volgende week alvast een ultieme poging wagen en is er voor het eerst in lang weer bij. Jij ook?
Koen 29 Nicolaï 23 Arne 23
Bart 20 Vince 18 Dimi 13 Tom 13 Zander 10 Arthur 10 Toon 10 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 5 Katelijne 4 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3
Steven 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1
We zijn ondertussen begonnen aan de laatste weken van ons seizoen. Traditioneel daalt dan het aantal sportievelingen drastisch. Vorige week met 5, deze keer met slechts 4.Een zomerlief, een nieuw dak, een festival, blessure, werk,... de redenen zijn ferm uiteenlopend. Maar ons enthousiamse is als de Noordzee, het einde is er wel, maar je ziet het nooit. En dus weergalmde door de speaker van het strandion volgende ploegopstelling: Lai & Koen. De meeuwen schreeuwden hun vreugde uit bij het horen van deze opstelling. Vervolgens weerklonken de namen van Arne & Arthur. Zij werden toegejuicht door alle andere AA'ers.
Met een ontzettend klein veld, dat later toch wat groter gemaakt werd omdat de loopacties voor sommigen het enige wapen zijn, gingen we van start. De vlotste combinaties kwamen van de voeten van Arne & Arthur, die veel wendbaarder en vinnigere looplijnen konden trekken dan de tegenstand. Al gauw wisten ze een voorsprong bij elkaar te trappen. Met 2 vs 2 is balverlies al eens dodelijk, en dus werd er vooral door Koen op safe gespeeld door steeds de bal kort aan de voet te houden en liefst van al met de rug naar de tegenstander. Het mocht niet baten, want A & A gingen door op hun elan: tussen de ballen die Arne vakkundig naast en overtrapte, en liefst nog zo hard mogelijk wisten ze toch de voorsprong uit te diepen naar 5-0! Een afstraffing leek in de maak, Arne waande zich al zegezeker en begon zich al bezig te houden met 2 12-jarige deernes waaraan hij zijn voetbaltalent wenste te demonstreren. Zij hadden echter wel een goede inschatting van hun leeftijd en liepen verstandelijk door. Ondertussen staken Nicolaï & Koen de koppen bij elkaar en werd afgesproken om de boel recht te zetten. De verdediging liet Koen voor wat ze nog waard was en een aanvallerende ingesteldheid zorgde voor loon naar werken. Langzaam maar zeker, en met een een 3-corners-is-een-penal werd de match weer een match. 5-5 na een uur spelen. Het liep gesmeerd en met de nodige gezonde agressieviteit ging het scoreverloop naar 9-8. Het beslissende doelpunt liet op zich wachten en we speelden verder tot we 10-9, wat 2 goals verschil is noodzakelijk voor de overwinning omschrijft het reglement. Na een sprintduel tussen Koen & Arthur met het nodige fysieke contact, ging maakte Arthur een buiklanding. Geen onlogisch gevolg na een confrontatie met iemand die 40kg 'kloeker ' is en 30 cm groter... Voor Arthur zowel een fysieke als mentale tik, waarna Nicolaï de 11-9 eindstand vastlegde.
De overwinnaars vierden hun zege in het strandhuis, de verliezers werden huiswaarts gestuurd. Koen verstevigt zijn koppositie, als er nog iemand anders in aanmerking wilt komen voor de eindzege, dan komen jullie beter nog eens af! Nicolaï springt naar de 2e plaats waar Arne zich ook nestelt na een gemiste competitiestart.
Koen 26 Nicolaï 22 Arne 22 Vince 18 Bart 17 Dimi 13 Tom
12 Zander 10 Arthur 10 Toon 7 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 4 Katelijne 4 Michiel D
3 Chesney 3 Renaat 3 Stefanie
2 Veerle 2 Ralph 2 Luc
2 Anja 1 Willem
1 Michiel M 1
De 15de speeldag was alweer aangebroken en naar jaarlijkse gewoonte is het tijdens de maand juli een moeilijke opgave om een volwaardig team op het plein te krijgen. Ook deze keer waren er talrijke spelers die verstek moesten geven. Zo misten we nog steeds Tom, die na zijn hoogtestage nog niet was aangesloten bij de groep, is Thomas waarschijnlijk voor de rest van het seizoen out met een blessure, moest Arthur zich van het thuisfront toeleggen op zijn tactische bagage en besloot Pieter, met het oog op de belangrijke KVO - match tegen Genk alsnog forfait te geven.
Vijf sportievelingen waren echter wel op de aftrap. Na een kleine opwarming beslisten Arne en Koen het op te nemen tegen Bart, Dimi en Nicolaï. Door het geringe deelnemersaantal besloten beide ploegen het fair te houden en de tegenstander niet op te rollen door snel gebruik te maken van de ruimte in de rug. Met vlotte combinaties probeerden beide teams de verdediging van de tegenstanders te ontwrichten. Het werd dan ook een match op hoog niveau waarbij de vlotte combinaties en mooie goals niet meer op één hand te tellen waren. Bovendien waren de teams goed aan elkaar gewaagd zodat het zelfs voor de neutrale toeschouwer een aangenaam schouwspel was.
Plotse nieuwkomers werden door Bart vakkundig afgewimpeld met de uitleg: 'We zijn bezig met een interne competitie'. (Hoe geloofwaardig klinkt dat wanneer je drie tegen twee speelt) terwijl de score ondertussen gestaag steeg tot een 8 - 8. De warmte begon echter zijn tol te eisen en de gedachten aan halve liters en ananassapjes deed het team van Koen en Arne alvast een versnelling hoger spelen. Dimi op zijn beurt was helemaal nog niet van plan om te stoppen en probeerde de match dan maar wat te verlengen door onmogelijke missers nog naast de goal of op de keeper te trappen (op zijn Dissa's).
Het mocht echter niet meer baten en met een doorsteekpas zonderde Koen Arne alleen voor de keeper af die beheerst binnen knalde met een 10 - 8 eindstand als gevolg.
Tegen de traditie in eindigden we de avond met een korte stop in het Strandhuis waar we alvast Steven konden strikken voor de komende weken. We kijken alvast naar deze 'kwaliteitsinjectie' uit om ons voetballend niveau naar een nog hogere dimensie te tillen.
Koen 23 Arne 21 Nicolaï 19 Vince 18 Bart 17 Dimi 13 Tom 12 Zander 10 Arthur 9 Toon 7 Thomas 8 Sanne 4 Pieter 4 Katelijne 4 Michiel D 3 Chesney 3 Renaat 3 Stefanie 2 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1
Mooi weer maar redelijk wat wind. Door het dierenhart van Koen werd de wedstrijd met een halfuur vertraging aangevat. Met 5 rond de klok van 20u, met Arthur nog op komst. De teams werden bij zijn aankomst meteen herverdeeld, want de 1-1 stond nog maar net op bord tussen Koen & Arne vs Renaat, Dimi & Nicolaï. Bij de herverdeling werd iedereen met een R in zijn naam in een team gestopt en had volgende teams tot gevolg: Koen, Dimi & Nicolaï Renaat, Arne & Artur.
Met het water dat vlug opkwam moesten we het plein iets voorbij halfweg opschuiven. Tempo maken was dus de boodschap. In het begin was er veel been en weinig bal dat geraakt werd, en na een paar flinke inspanning van Renaat om de bal voorbij de golfbreker te halen, ging het niveau omhoog. De combinaties werden korter, de acties snediger en de doelpunten mooier. De voorsprong voor team zonder R werd op het bord gezet en stelselmatig uitgebouwd. Luc kwam voor de derde time. Veel meer kan ik niet zeggen want ik vertrek direct op kamp! caio
ps het werd 10-6, en ik zien nu den eersten!
Koen
Koen 20 Vince 18 Arne 18 Nicolaï 18 Bart
16 Tom 12 Dimi 12 Zander
10 Arthur 9 Toon 7 Thomas 8 Sanne
4 Pieter 4 Katelijne
4 Michiel
D 3 Chesney 3 Renaat 3 Veerle 2 Ralph 2 Luc 2 Anja 1 Willem 1 Michiel M 1 Stefanie 1
Na de rustdag vorige week, was het op deze elfde speeldag weer schitterend voetbalweer: laag water, geen zuchtje wind en een aangename 20 °C. Zes enthousiastelingen tekenden present: Koen, Nicolaï, Bart, Thijmen, Vincent en Arne,. Hierbij moet opgemerkt worden dat Thomas wat opgehouden werd, maar zich binnen een twintigtal minuten bij de spelersgroep zou voegen. Thijmen Persyn maakt dus zijn debuut en wat voor een. De jongeling verschijnt overal op het veld en onderschept de ene bal na de andere. Even later verbaast hij evenwel vriend als vijand door te smeken om een pauze. De jongeman moet duidelijk nog wennen aan het verschroeiende tempo waarmee wij altijd voetballen. De match gaat gelijkgaand op en na twintig minuten staat het al gauw 4-4. Aan beide kanten wordt er voortdurend gelet op de score met het oog op Thomas die nu toch al gauw het verliezende team zou gaan versterken. Maar ook na de 5-5 is Thomas nog nergens te bespeuren. Na alweer een mooie actie van Thijmen en de vlotte afwerking van Koen staat er al gauw 6-5 op de bordjes. Even later verschijnt Thomas dan toch nog om zich aan te sluiten bij het team van Nicolaï, Vincent en Bart. Helaas slaat nog geen twee minute later het noodlot toe: bij een plotse loopactie blesseert Thomas zich aan de musculus Biceps femoris, lees: hamstrings. Hopelijk zonder blijvende gevolgen!
Even later blijkt dat Thomas wel degelijk gemist wordt, want het team van Thijmen, Koen en Arne loopt verder uit en de match eindigt uiteindelijk op 15-9.
Dit zorgt voor belangrijke wijzigingen in het klassement: Vincent heeft nu 18 punten en voelt de hete adem van Koen en Arne in zijn nek, die nu elk 17 punten hebben. Bart en Nicolaï volgen op respectievelijk 16 en 15 punten. De titelstrijd belooft dus weer razend spannend te worden!
Traditiegetrouw werd dan nog afgezakt naar de Casa del Mar, waar Anja ons gezelschap kwam houden. De bediening daar zakte wel weer onder het vriespunt, want blijkbaar is het grappig als je twee drankjes tegelijk besteld of na 10 minuten nog iets bestelt. Wij lieten dit echter niet aan ons hart komen en zoals altijd werd er nog gezellig nagepraat. De perfecte afsluiter van een geslaagde avond!
Voor volgende week staat er geen wedstrijd gepland...
Klassement: Vince 18 Koen 17 Arne 17 Bart 16 Nicolaï
15 Tom 12 Zander
10 Dimi 9 Arthur 8 Toon 7 Thomas 8 Sanne
4 Pieter 4 Katelijne
4 Michiel
D 3 Chesney 3 Thijmen 3 Veerle 2 Ralph 2 Anja 1 Luc 1 Willem 1 Michiel
M 1 Stefanie 1
Vier dappere strijders van het voetbalspel stonden al klaar en ongeduldig op te warmen op de zandmat, maar ze hadden er nog graag een vijfde man bij gehad. Na een telefoontje en de boodschap dat Toon bezig was met een grote boodschap, werd er niet langer gewacht en de degens werden gekruist; Het gladiatorengevecht kon beginnen; Toon kwam aanhuppelen bij een 1-0 voorsprong voor het team van Koen en Dimitri; Toon was ook tevreden met Arne (daar hij gehoord had dat Arne in een winning mood was) en ijzeren blok Bart in zijn team. Koen en Dimi zetten hun goede start verder en het werd 3-1, maar toen het trio aan de overkant op elkaar ingespeelde raakte werd het al rap 3-3 . Met een numerieke meerderheid zou je denken dit wordt een fluitje van een eurocent, maar niets was minder waar, want Dimitri had een geluksdag(over talent spreken we nog niet, of voor we het weten mag hij testen bij het vg) en Bart had een ware off-day (zelfs na veelvuldige zelfvervloekingen bleven de goden hem niet gunstig gezind); Het bleef spannend 4-4, 5-5, 6-6 en zelfs ons wiskundig gespecialiseerde hersenhelft werd op de proef gesteld: we hielden ook nog eens het aantal corners bij om de ouderwetse spelregel "drie corners is penal" op te waarderen. Bij 6-7 werd er gevreesd voor de spanning en voor het scheenbeen van bart. Van op de dijk gezien een volstrekt fair duel, maar wel een blessure en zelfs voor de derde time een forfait van Bart zijn kant. Toch streden Arne en Toon moedig verder, maar aan 8-8, moesten ze toch stilletjes aan hun meerdere erkennen. Dimitri en Koen krijgen drie punten. Maar voor er nog meer teleurgestelden afdropen nog een klein spelletje penaltytrappen gewonnen door Arne, waarvoor hij volledig terecht geen extra punt verdient (een traktatie is al meer dan genoeg :p ); Aangekomen in ons voor dit jaar vast stamcafé maakten we er een vrolijke boel van, want de vrolijkheid moest niet komen van het deskundig personeel. Vrolijk zijn en mopjes van superieurhoogstaand niveau kan je wel verwachten van Thomas, die samen met zijn deerne het gezelschap kwam vervoegen. Laat de drank maar vloeien, maar als men de appelsienen bij Anja laat liggen (en waarschijnlijk ook de juiste rekening daar achterlaat) en men niet eens een deftig woordje Dendermonds verstaat werden de verwachtingen plots gekelderd onder het vriespunt; Toch ambiance à volonté, drie punten voor Koen en Dimitri, 1 punt voor voor Bart, Toon, Arne, Katelijne en Thomas en misschien uit sympathie gaat er ook één puntje Naranja( hihi een woordspeling)
Vince 17 Bart 15 Koen 14 Nicolaï 14 Arne 14 Tom 12 Zander
10 Dimi 9 Arthur 8 Toon 7 Thomas 7 Sanne
4 Pieter 4
Katelijne 4
Michiel D 3 Chesney 3 Veerle 2 Ralph
2 Luc 1 Willem 1 Michiel M 1 Stefanie 1 (Nar)Anja 1
Perfect voetbalweer! Dat resulteerde in 10 spelers, gelijk verdeeld: Team favorite bevat volgende sterren: Thomas P, Michiel M, Dimitri, Koen & Willem Team underdog bracht volgende vedetten aan de aftrap: Nicolaï, Arne, Michiel D, Arthur & Pieter.
Het was van het begin duidelijk dat er in team favorite meer technisch vermogen aanwezig was. De score openen was dan ook het eerste wapenfeit van hen. De krappe voorsprong bleef in tact tot aan 4-3, toen viel er een eerste gaatje. Er werd aan beide kanten gretig van keeper gewisseld zodat iedereen aan zijn gewenste kilometers zou raken. Bij 10-7 in het voordeel van team favorite, werd de beslissing genomen om door te spelen tot aan 15, voor het eerst dit seizoen. Geen wijze beslissing zou blijken. Het was reeds de 21U gepasseerd en de 14-7 stond op het bord. Toon kwam samen met Stefanie aangewandeld en kregen te horen dat we slechts 1 doelpunt verwijderd waren van het terras. Maar als God bestaat, heeft hij zeker gevoel voor humor. Pieter trok richting de voorlinie en wist een aantal doelpunten te scoren als een ware sluipschutter. Het onwaarschijnlijke gebeurde...Team underdog scoorde 8x na elkaar en wist zich zo uit een onmogelijke positie terug te knokken naar de overwinning! En dat tenkoste van Toon & Stefanie hun tijd. Later op de avond kwam ook Vince nog genieten van het gezelschap en de gefrituurde hapjes.
klassement:
Vince 17 Nicolaï 14
Bart 14 Arne 13 Tom 12 Koen 11 Zander 10 Arthur 8 Thomas 6 Toon 6 Dimi 6 Sanne 4 Pieter 4 Michiel D 3 Chesney 3 Katelijne 3 Veerle 2 Ralph 2 Luc
1 Willem 1 Michiel M 1 Stefanie 1
In de vooravond van de belangrijke interland België- Servië waren er toch 4 enthousiastelingen te bespeuren: Arthur, Arne, Vince en Zander waren van de partij. De omstandigheden waren al bij al redelijk gunstig, alleen de strakke noordoosten wind kon ons parten spelen. Arne en Zander vormden het team met 'hun naam op het truitje', terwijl Arthur en Vince het zonder schoenen wouden doen. De match kwam traag op gang, mede dankzij Arne die een paar keer een te harde pass gaf waardoor de bal aan het rollen ging. Gelukkig was er af en toe eens een plas water die dit verhinderde. Toch kon zijn team de score openen. 1-0 Met schoenen en een rugzak als doelpalen was het moeilijk om te bepalen als er al dan niet geldige doelpunten werden gescoord. Beide teams hadden duidelijk zin om naar de hoeken te schieten. Dit gezegd zijnde ging de match gelijk op. Passen door het midden waren levensgevaarlijk en beide ploegen maakten daar ook gebruik van. Het verdere verloop ging als volgt: 1-1, 2-1, 2-2, 3-2 en 3-4. De ploeg van Vince en Arthur kwam voor het eerst op voorsprong. Het leek alsof ze die lijn gingen verder zetten, maar met enkele rake schoten zorgde Arne voor een 5-4 ruststand. Er werd van kant gewisseld. De match had nog enkele mooie aanvallen in petto, maar die werden aan beide kanten soms vakkundig de nek omgewrongen. Arne en Zander gingen rustig verder op hun elan en konden al gauw een kloofje slaan van 3 punten. 7-4. De match leek vlug beslist te zijn, maar Vince en Arthur bleven aanklampen en konden zelfs de stand terug gelijk brengen, 9-9. Het beloofde een spannende eindspurt te worden. Uiteindelijk was het toch Arne en Zander die aan het langste eind trokken en de match uitspeelden met een 11-9 eindstand.
De timing was perfect, want iedereen kon nog net de Rode Duivels gaan volgen.
Voor verslag, Zander
In het klassement schuift Arne met zijn eerste 3 punter op in de stand en duikt de top 5 binnen. Bart liet weten dat zijn positie in het klassement uitmuntend is en geeft daarom 2 weken forfait. Vince laat de kans liggen om steviger op kop te komen.
Vince 16
Bart 14 Tom 12 Nicolaï 11 Koen 10 Arne
10 Zander 10 Thomas 5 Toon 5 Dimi 5 Arthur
5 Sanne 4 Chesney 3 Katelijne 3 Veerle 2 Ralph 2 Luc
1 Pieter 1
Een zonnige vrijdagavond, met veel wind en hoog water.
Genoodzaakt om op zacht zand te spelen heet dat dan! Met 6 kwamen we samen rond
19u30 om de aftrap te nemen. De teams werden netjes per kleur verdeeld. Rood
tegen alles wat niet rood is. Tom & Koen hadden zelfs hetzelfde
wedstrijdtenue uitgekozen om de tegenstand geen excuus op foute passes te kunnen
geven. Arne rekende op de naam van Kompany om te flitsen. Als tegenstanders
werden Vince, Arthur & Bart ook samen in een team gedropt. Een erg
evenwichtige verdeling.
Na goed 10 minuten voetballen, werd de uitspraak over een
blessurevrije seizoenstart voor Tom teniet gedaan. De enkel bleek ernstig
verzwikt. Even op adem komen dacht Tom en telepathisch bracht hij Dimi op de
hoogte over de man-minder-situatie. Nog geen minuut later (die nieuwe
bedrijfswagens van Rentokill hebben duidelijk geen snelheidsbeperking...) stond
onze invaller klaar voor de strijd... in het rood. Ook dat had Tom blijkbaar
doorgeseind...
De score ging gelijk op tot halverwege. Tom achtte zich
ondertussen weer speelklaar en nam terug plaats in doel. Met 4 tegen 3 dan
maar. Bart vloekte luidop in zichzelf, Arthur knokte voor elke vierkante
centimeter en Vince liep de longen uit zijn lijf. Een groot contrast met de
tegenstander waar er wel eens een gaatje viel in de verdediging, kansen op een
open doel gemist werden, en de benen al eens geraakt. Laat het ons zacht
verwoorden door te stellen dat de fair-play beker geen topic was. Uiteindelijk
wist het triumviraat een kloofje te slaan tot 9-7 en matchpunt. Maar het was
nog te vroeg om te gaan drinken zei Koen Het voorstel om tot 15 te spelen werd
afgewezen. Bijgevolg werd de score tot 9-9 gebracht. 2 doelpunten verschil moesten
een winnaar aanduiden. Bart kreeg dorst en leidde zijn team naar de 3 punten
als eenvoudigste oplossing.
Een franstalige scout had het hele gebeuren gevolgd en bood
ons prompt aan om een handdoek te ontlenen. Dat kan tellen...
Arne & Arthur gingen meteen naar huis en aangekomen in
de casa del mar was de ober van dienst, niet echt van dienst. Dat zijn
Nederlands nog net voldoende was om de bestelling op te nemen, namen we er nog
bij, maar de wachttijd die zich eerder bij een dokter voordoen dan in de horeca
was er voor Bart teveel aan. Nadat Tom ons ook al vervroegd verliet bleven
Dimi, Vince en Koen over. Met nog een frietje, milkshake en wat bier zonder
schuim, werd de avond afgesloten.
Vince 15
Bart 14
Tom 12
Nicolaï 11
Koen 10
Arne 7 Zander 7
Thomas 5
Toon 5
Dimi 5
Arthur 4
Sanne 4
Chesney 3
Katelijne 3
Veerle 2
Ralph 2
Luc 1
Pieter 1
Al dagenlang viel de regen met bakken uit de hemel en ook deze week werd buienradar goed in de gaten gehouden. Gelukkig, want de weergoden waren ons ook deze week gunstig gezind. Tegen de avond kwam er zowaar een flauw zonnetje door het grauwe wolkendek piepen zodat acht dapperen de koude trotseerden om punten te komen sprokkelen in een nieuwe felbevochten strijd. In de kantoren van Unibet was al snel duidelijk geworden dat er momenteel weinig geloof is in de capaciteiten van Arne die dit seizoen nog geen enkele overwinning achter zijn naam wist te zetten. Koen volgde deze pessimistische voorspellingen echter niet en vormde samen met Vince, Toon en Arne een team dat vastberaden was om met een driepunter huiswaarts te keren. Tegenstanders waren Bart, Zander, Tom en Nicolaï. Ondanks het prachtige veld (eindelijk nog eens laag water) beloofde het voor sommigen een bijzonder zware avond te worden. Zo had Bart - toch al een jaartje ouder - reeds een extra match in de benen en voelden Toon en Nicolaï zich wat slapjes na een vermoeiende week. Zander en Bart probeerden al van bij de start het spel naar zich toe te trekken. Met snedige dribbels werden de tegenstanders op het verkeerde been gezet om dan een gepaste voorzet voor doel te gooien. De vele rode T - shirts zorgden echter van tijd tot tijd voor de nodige verwarring of zo was er toch in ieder geval een excuus gevonden om een geflopte pas goed te praten. Nicolaï verkwanselde naar goede gewoonte weer enkele loepzuivere kansen maar bracht het er desondanks toch al heel wat beter van af dan de vorige weken en lijkt zo terug naar zijn oude niveau te groeien. Team Koen probeerde het vaak met afstandsschoten vanop alle mogelijke plaatsen in en naast het doel maar Tom - die ondertussen reeds voor de vijfde keer op rij een volledige match zonder noemenswaardige blessure wist door te komen (een prestatie op zich) - zorgde ook deze week voor het betere keeperswerk. Kudimbana kan er nog wat van leren! Op de pegel van Koen, die met een snelheid van ruim 200 km/uur op zijn gezicht afstormde, was wegduiken zelfs voor onze topkeeper de enige optie. Tegen die tijd stonden de bordjes reeds op 9 - 6 en telde Vince reeds meer verwondingen dan gemaakte doelpunten. In de slotminuten van de wedstrijd werd een bitsig duel Koen echter te veel waardoor hij de match vroegtijdig moest staken. Om de wedstrijd fair te laten eindigen werd besloten dat een gelijkwaardige speler naar de kant moest waardoor Nicolaï zich onmiddellijk opofferde om het veld te verlaten. De mooiste actie van de match zat er toen nog aan te komen. Vince, die de bal van Tom had weten af te snoepen, probeerde zijn belager op snelheid af te schudden en zo op een leeg doel af te stormen. In het harde duel beten beide spelers echter (letterlijk) in het zand waardoor Tom met zijn knieën de bal alsnog wist te klemmen en zo een gemaakt doelpunt kon vermijden. Zander vond het ondertussen welletjes en met een prachtige individuele actie besloot hij de match die eindigde met een mooie 10 - 8 score. (N.H.)
Vince 12 Tom 11 Bart 11 Nicolaï 11 Koen 9 Zander 7 Arne 6 Thomas 5 Toon
5 Dimi 4 Sanne 4 Chesney 3 Katelijne 3 Veerle
2 Ralph 2 Luc 1 Pieter 1 Arthur 1
Tom zag vanuit zijn doel hoe het eraan toe ging, bij deze het resultaat van zijn hersenspinsels!
Ondanks de verwoede pogingen van een zingende Nederlander om het vrijdagavondvoetbal te verstoren waren afgelopen vrijdag omstreeks 19u30 toch een vijftal personen paraat voor een potje voetbal. De match begon met drie (Arthur, Arne en Tom) tegen twee (Koen en Bart) en al snel kwam er een openingsdoelpunt voor de ploeg in de meerderheid. Toen echter Chesney evenwicht bracht in de ploegverdeling resulteerde dit vrij vlug in enkele doelpunten en een gebroken doelpaal langs de andere zijde. Zelfs met het wat latere aantreden van Dimitri bij de achtervolgende ploeg kon het tij niet meer gekeerd worden. Er waren bij momenten wel wat gerichte doelpogingen maar Bart stond onbevreesd in doel en aan de overzijde bleef de teller maar gezwind oplopen tot 10. Bij een eindstand van 4 10 werd dan ook beslist om er op sportief vlak een einde aan te maken, waarna de reis richting de Casa del Mar kon ingezet worden. Inmiddels waren ook Vince en Sanne toegekomen waardoor in de tweestrijd tussen Sanne en Arne nog altijd geen verschil te merken is. Ook Luc is ons nog komen vervoegen in de Casa del Mar waar de tijd rapper voorbij vloog dan gedacht.
Vince 10 Koen 8 Tom 8 Bart 7 Nicolaï 7 Dimi 4 Arne 4 Sanne 4 Thomas 4 Chesney 3 Toon 3 Zander 3 Katelijne 2 Luc 1 Pieter 1 Veerle 1 Ralph 1 Arthur 1
3e keer goede keer, moest Toon gedacht hebben.
Tijd voor zijn debuut! Samen met 8 andere sportievelingen kwam hij, met enige
vertraging door de instructies die hij nog even doorgenomen had met de coach, aangewandeld
op het strand.
We waren al even bezig, maar de score was nog in evenwicht.
Toon vergezelde Vince, Thomas, Zander (ook hij kwam voor het eerst dit seizoen)
en Tom. De tegenstand bestond uit Bart, Nicolaï, Arne & Koen. 9 dus in
totaal.
Een evenwichtige wedstrijd, met evenwichtige teams. Bart nam
het doel voor zijn rekening, Nicolaï en Arne toonden zich onvermoeibaar en Koen
wachtte de flitsen af. Aan de andere kant een ander beeld. Thomas heerste in
balbezit en er werd in blok aangevallen en verdedigd. Beide speltypes brachten
resultaat op want de wedstrijd ging goed op en neer. Kansen aan beide kanten
van veld werden gemist. Af en toe was er toch eentje tegendraads om zich voor
enkele minuten virtueel winnaar te kronen. Het meest onsportieve gedrag van de
avond werd opgeëist door de Noordzee. Door het veld altijd maar kleiner en
kleiner te maken en sporadisch de bal bij te houden zagen we ons genoodzaakt om
in het mulle zand de wedstrijd te spelen. Ook de schelpen zorgen ervoor dat de
harde jongens zich konden onderscheiden door toch op blote voeten te spelen.
Tot aan 5-5 ging het gelijkop, maar na een telefoontje met
de coach, stuurde Toon zijn team bij en wisten ze een kloofje te slaan. 2
doelpunten verschil volstonden om het laken naar zich toe te trekken en toen
Sanne & Katelijne reeds op de dijk verschenen, snakkend naar koffie &
thee, werd het tijd om de wedstrijd uit te spelen. Thomas devieerde de bal met
zijn rug in doel en schonk zo Toon & Zander 100% op hun rapport.
Zander werd voor de derde time gewisseld door pa- en malief.
Met een grote bende trokken we casa del mar binnen voor een lekkere combinatie
van zowat de ganse menukaart. Er werd nog tot de late uurtjes filmrecenties,
boekentips en drank geserveerd.
Klassement:
Vince behoudt het maximum van 9/9 op het veld en Sanne 3/3
naast het veld ;-)
Gisterenavond is nog maar eens gebleken dat de weergoden 'vrijdagavondvoetbal' gunstig gezind zijn. Na een volledige dag vol plensbuien besloot het zonnetje tegen de avond toch nog tevoorschijn te komen en bezorgde zo toch nog een beetje het lentegevoel bij de zeven opgedaagden. Voor de eerste keer dit seizoen maakte Pieter zijn opwachting vanuit het verre Kortemark. Maar het grootste nieuws van de avond was ongetwijfeld de terugkeer van Thomas en dat na een jaar blessureleed. Ondanks een tekort aan wedstrijdritme besloot hij het samen met Pieter en Arne op te nemen tegen Koen, Tom, Vince en Nicolaï. Ondanks het numerieke overwicht van deze laatsten bleek de bal goed over en weer te gaan met kansen aan beide zijden. Al moet gezegd worden dat Thomas wel een heel puike keepersprestatie neerzette. Koen bewees op zijn beurt dat het niet altijd Nicolaï is die geringeld moet worden en speelde de bal netjes door de benen van Thomas maar was zo verrast van zijn eigen actie dat Arne nog kon ontzetten. Het was echter slechts uitstel van executie want na anderhalf uur voetbal mocht team Koen de driepunter mee naar huis nemen na een 10 - 6 eindstand. Traditiegetrouw trok een delegatie daarop naar de Casa del Mar alwaar de frieten te zout bleken, de Banana Split zonder bananenijs was en de bediening alweer aan sneltempo werkte en alle ingrediënten dus eens te meer aanwezig waren voor een gezellige avond die omstreeks halféén afgerond werd.
SORRY KATELIJNE DAT NICOLAI JE VERGETEN IS
Punten
Vince 6 Nicolaï 6 Koen 4 Tom 4 Bart 3 Dimi 3 Arne 2 Sanne 2 Thomas 1 Pieter 1 Katelijne 1
' is en 30 cm groter... Voor Arthur zowel een fysieke als mentale tik, waarna Nicolaï de 11-9 eindstand vastlegde.
