Weinig Roem in Rummen

Vooraf:

Zoals aangekondigd hadden de Oplinterse Veteranen afgelopen vrijdag te kampen met een acuut spelers tekort. Door tal van vakantiekriebels en hier en daar een verrekkingske was het aantal beschikbare spelers gedaald tot 10, ondanks de terugkeer van Kevin R. en Dries S. Dankzij onze topschutter Patrick P konden we nog twee jonge wolven op de kop tikken en toevoegen aan onze kern. Door hun jeugdige leeftijd waren ze met hun tweeën samen goed voor de leeftijd van één gemiddelde veteraan. Om de kern te vervolledigen en het gapende gat dat Dave en Geert E in het doel hadden achtergelaten op te vullen nam de gekwetste Johan B de handschoen(en) op probeerde zo goed en zo kwaad het ging om met zijn gehavende hamstring (biceps femoris) de Oplinterse netten zuiver te houden.
De tegenstander Rummen had op het laatste moment nog een verlating van het aanvangsuur aangevraagd waardoor de aftrap pas om 20u30 gegeven werd. Deze extra tijd werd door onze jongens aangewend om een extra uitgebreide opwarming uit te voeren en dit ter compensatie van vorige week.

Eerste helft:

Een onuitgegeven maar uitgebalanceerd elftal begon dan uiteindelijk na de langste opwarming ooit aan de wedstrijd. In doel Johan B, libero was nieuwkomer Simon geflankeerd door onze vaste backs Pascal VDV en Wim A. Wim B stond als buffer voor de verdediging. De flanken werden bevolkt door Stefan P (rechts) en Etienne R (links). Centraal het nieuw gevormde duo Dominique W en Patrick P en als meest aanvallende spelers had de selectieheer gekozen voor Steve VGB en 2^e nieuwkomer Björn.
Met deze veldbezetting was het de bedoeling om de Rummense trainersstaf te verassen maar ook voor ons was het even wennen. Grootste verrassing was misschien wel Johan B in doel. Het was meer dan 15 jaar geleden dat deze voormalige (kortstondige) doelman van het fanion elftal van Arsenal Oplinter nog eens onder de lat gestaan had maar uit de opwarming bleek al dat hij nog niet veel van zijn doelwachters kwaliteiten verloren had. Alleen zijn blessure die hem van het veld hield zorgde voor de nodige last maar voor het goede doel en de eer van de Oplinterse veteranen wou hij de pijn gerust verbijten.
Rummen begon het best aan de wedstrijd want voor Oplinter was het nog even zoeken naar de posities en wennen aan de 3 nieuwkomers. Ik zeg 3 nieuwkomers want naast Simon en Björn konden we vandaag voor het eerst ook kennis maken van een bacterievrije Steve VDG die met zijn darmflora opnieuw in balans volop zijn kans kon gaan in de spits. De thuisploeg speelde zoals gewoonlijk zeer verzorgd en liet de bal goed rondgaan. Gevaar konden ze voorlopig niet creëren want het Oplinterse middenveld had nog adem genoeg om de potentieel gevaarlijke acties af te stoppen. Het enige gevaar in de beginfase was een hapering in de Oplinterse defensie toen een terugspeelbal niet voldoende weggewerkt kon worden door de nieuwe doelman Johan B. De Rummense spits pikte de bal op en probeerde met een grondscherend schot onze keeper te verschalken. Met een bliksemsnelle reflex kon hij gelukkig zelf zijn fout recht zetten.
Na 5’ minuten stak Oplinter zijn neus aan het venster met meteen een uitstekende kans toen Björn terug legde op Stefan P die vrij kon voorzetten richting Dominique W. Onze middenvelder kon goed inkoppen maar de doelman ranselde de bal uit de linkerbenedenhoek. Even later was het opnieuw Björn die voor dreiging kon zorgen maar alleen voor doel besloot hij op de paal. Hierop scherpte Rummen zijn verdedigende posities wat aan en schakelde over op hun geliefkoosde intimidatie voetbal met vele geniepige overtredingen en uit het veld keilen van de bal. Onze veteranen werden dus weer langzaam aan achteruit gedrongen. De iets te brave scheidsrechter zag dan plots een onbestaande overtreding van een goed verdedigende Simon net buiten het strafschopgebied. Protest had geen zin en dus kon Rummen een vrije trap nemen van op een uitstekende positie voor een linkse voet. De bal werd dan ook enig mooi over de goed opgestelde muur gekruld, onze stand-in doelman moest van ver komen en met een sierlijke parade zweefde hij toch nog naar de bal die richting kruising vloog. Hij kreeg zijn rechterhand wel tegen het leder maar door de snelheid en effect dat op het schot zat kreeg Johan B hem niet meer volledig weggeduwd en dus stond de 1-0 tussenstand op het bord.
De onverdiende achterstand bracht onze jongens echter niet van de wijs en meteen probeerden ze het vijandige doel weer te bestoken. De ervaren Rummense defensie stak er echter een stokje voor en dus kwamen er geen echte Oplinterse kansen meer. Aan de overkant was onze defensie ondertussen ook volledig op elkaar ingespeeld en dus beet de jeugdige thuis aanval ook hun tanden stuk en had Johan B nog nauwelijks werk op te knappen. In het middenveld werd er wel hevig strijd geleverd en dat ging ten kostte van (alweer) de hamstring van de Rummense spelverdeler die geblesseerd moest afhaken. Hij werd vervangen door een boomlange verdediger die de laatste minuten van de eerste helft elke Oplinterse aanvalsdrift in de kiem deed smoren. Rusten dus met een overbrugbare 1-0 achterstand.

Tweede helft:

Tijdens de wel zeer korte rust die we aangeboden kregen moesten we snel de tactiek wat bijsturen. Patrick P schoof opnieuw door naar zijn geliefkoosde aanvallers positie terwijl Björn de omgekeerde beweging maakte. Onze beide flanken Etienne R en Stefan P werd rust gegund zodat Kevin R en Dries S hun plaatsen konden overnemen.
De tweede helft begon zoals de eerste eindigde. Veel acties vielen er niet te noteren door mijn ingehuurde “ghost writer” Yvan W hoewel hij toch iets meer had kunnen noteren dan de 3 blanco pagina’s in mijn schriftje. Blijkbaar had hij meer oog voor de meegereisde jonge deernes van Simon en Björn. Zo zag hij ook niet dat na luttele minuten in de tweede periode de jonge Rummense spits een weergaloze sprint inzette. Hij liep evenwel niet achter een splijtende dieptepas aan maar wel richting dichtstbijzijnde sanitaire voorziening die minstens twee voetbalvelden van ons verwijderd was. Een woordje uitleg van zijn achtergebleven ploegmakkers leerde ons dat het hier ging om een acuut geval van spetterpoep met waarschijnlijk een slechte afloop gezien de afstand tussen het veld en het toilet. De jongeling keerde nadien dan ook wijselijk niet meer tussen de lijnen terug. (Om het Steve VGB niet te moeilijk te maken zal ik geen verwijzing maken naar vorige week).
Terug naar de match waar dit extra sportieve intermezzo niet gezorgd had voor een opleving in het spelvertoon. Rummen bleef het leep spelen en maakte voordurend vervelende overtredingen die vervolgens niet gefloten werden door de scheidrechter. Onze flankspelers mochten ook aanhouden het aanpalende akker oplopen om de weggetrapte ballen te recupereren. Onze debuterende doelman kon ondertussen rustig toekijken hoe zijn solide achterhoede elke aanvalsgolf opving. Wim B deed dienst als buffer terwijl Wim A en Pascal VDV de flanken afdekten. Al wat dan nog dreigde door te dringen werd vakkundig opgeruimd door de jonge Simon. De hard werkende Oplinterse aanvallers hadden echter ook met datzelfde probleem te kampen en geraakten op hun beurt ook niet door de Rummense afweergordel waardoor de wedstrijd op slot bleef maar wel in het voordeel van de thuisploeg natuurlijk. Halfweg de tweede helft tastte plots Pascal VDV naar de achterkant van de dij en hij liet zich uit voorzorg vervangen door Stefan P die zich stand by had gehouden. Hopelijk valt de blessure mee en kan Pascal volgende week weer aantreden.
Onze jongens bleven voor elke bal vechten en dat leverde stilaan toch enkele kleine kansjes op maar vaak ontbrak het geluk of stak de keeper er een handje tussen. Rummen kon ook nog eens dreigen met alweer een licht gegeven vrije trap net buiten de 16 m., ongeveer op dezelfde plaats als in de eerste helft. Johan B stelde dit keer een mannetje minder op in zijn muur waardoor hij beter zicht op de bal had. Dezelfde man zette zich achter de bal maar viseerde ditmaal de rechter benedenhoek. Johan B kon sneller reageren en wist zo de weer zeer goed getrapte bal net naast de paal uit zijn doelvlak te ranselen, gevaar geweken.
De beste kans van de match was dan nog voor onze jongens toen een inzet van Patrick P over de doelman gevaarlijk richting doel zeilde. Een Oplinters hoofd wou de bal nog wat meer richting doel jagen maar uiteindelijk kopte hij naast en miste zo de verdiende gelijkmaker.
Zo eindigde de wedstrijd, die geen winnaar verdiende, voor de tweede keer op rij met het kleinste verschil in het nadeel van de Oplinterse veteranen. Hopelijk kunnen we deze trend volgende week ombuigen zodat uw reporter de thema’s “diarree” en “hamstringblessures” niet meer moet aanwenden om aan een gevuld verslag te komen

Volgende week:

Volgende vrijdag ontvangen we het Leuvense Thor Wommersom aan de Dalweg. Het is weer al even geleden (oktober 2009) dat we onze uitgeweken buren mochten partij geven. Toen eindigde de wedstrijd op 2-5 in het voordeel van Oplinter, hopelijk kunnen we dit resultaat nu bevestigen. Voor deze wedstrijd recupereren we wel de twee oudste gebroeders Paulussen en hopelijk ook nog een paar andere spelers. U kunt het allemaal live meemaken op de sportvelden aan de Dalweg volgende vrijdag vanaf 20u00!

Tot volgende week!

Doelpunten:

///

De kanarie gele tegenstander houdt net voor de aftrap nog topoverleg...


Paars-Wit doet dan maar hetzelfde...


Etienne R probeert aan den lijve te ondervinden hoe het voelt om met de nr 14 te spelen. Maar hij weet niet dat het de nummer is die de speler kiest en niet de speler de nummer...


Nadat hij zijn oude liefde al 15 jaar had afgezworden vandaag toch nog eens 70' onder de lat en dit nog even charismatisch als weleer: Johan B. ...


Net als op deze foto was er soms weinig te beleven tussen de lijnen nadat Rummen de bal weer eens had buiten gesjot...


Rummen zet een gevaarlijke actie op op de linkerflank, in de verte staat een attent keepende Johan B toe te kijken...


Yvan W is nog steeds niet echt handig in het hanteren van het toch wel dure fototoestel dat hem ter beschikking wordt gesteld...

07-03-2011 om 00:00 geschreven door johan14