Op de eerste kille vrijdag van het najaar waren de veteranen van Velm te gast aan de Dalweg. Naast deze sterke tegenstander waren er ook nog ander problemen voor Oplinter want na de weelde van de afgelopen weken hadden we plots af te rekenen met een acuut afgeslankte kern. Jammer genoeg ging het niet over een wonderdieet maar wel over een resem afzeggingen. Slechts 12 veteranen waren thuis weggeraakt om een matchke te komen spelen. Johan P, Bruno VP, Wim B, Dominique W, Jean Marie H en Kevin R moesten verstek geven maar de selectieheer had zijn plannetje al klaar en er kunnen er tenslotte toch maar elf starten. Onze tegenstander had echter nog grotere problemen. Er waren een aantal van hun spelers verloren gereden wat vreemd was want de lichten van het Dalweg stadion zijn nochtans van heinde en ver te zien. Toen uiteindelijk iedereen veilige en wel aan de Dalweg stond bleken ze er toch nog een paar te kort te hebben zodat wij onze enige reserve Pol Chaltin opofferde om een meer evenwichtige 11 tegen tien op de mat te krijgen. Ondanks de numerieke minderheid waren we toch nog op onze hoede want cumulatieve leeftijd van de volledige Velmse voorlijn was nog minder dan de leeftijd van onze Pol C alleen!
Eerste helft:
Begrijpelijkerwijs was de Oplinterse ploeg wat door elkaar geschud. De achterhoede was nog redelijk herkenbaar maar in het middenveld werd Stefan P op rechts geplaatst, Johan B trad centraal op als klassieke mid-mid en Geert P als tegenhanger van zijn jongste broer op links. Het aanvalsduo Patrick P en Eddy R werd geruggensteund door Stefan B. De wedstrijd begon aan een gezapig tempo en Oplinter kon niet meteen zijn wil opleggen aan de gehavende tegenstanders. Gedurende de eerste twintig minuten werd het oude voetbal cliché dat spelen tegen 10 man niet van een leien dakje gaat nog maar eens uitvoering bevestigd. Onze paars-witten kregen wel een aantal goede mogelijkheden maar vooral Patrick P. kon zijn scherpte van de voorbije week niet onmiddellijk terug vinden en in zijn verwoede pogingen vergat hij ook af en toe een ploegmaat te bedienen die in een kansrijkere positie stond. Op den duur begon Oplinter dan toch de ene na de andere kans te krijgen, de eenzame Dave zag het met lede ogen aan. Zoveel druk kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven en na twintig minuten vond de bedrijvige Patrick P plots de opgerukte Geert P in zijn buurt en na een slim pasje kon onze linkerflank de score openen: 1-0. Na deze treffer gingen we net als vorige week weer te ver terughangen. Was het om Dave een plezierke te doen of omdat de concentratie wat wegviel maar we lieten plots de Velmse 10 bezit nemen van onze speelhelft. Kansen kwamen er wel niet want de snelle aanvallers werden goed opgevangen door de ervaren verdedigers Wim A, Geert E en Pascal VDV, gestuurd door libero Marnix R. De druk bleef toch toenemen en hierdoor zag Pascal VDV zich genoodzaakt om een risicovolle tackel in te zetten op een doorgebroken Velmenaar. Hij dook tussen de bal en de speler in waarbij hij eerst de bal ontzette en vervolgens ook de speler. Een ingreep die door 50% van de referees bestraft wordt en toevallig behoorde Etienne R. ook tot die groep en dus belandde de bal op de stip. De 11 meter werd door Velm feilloos omgezet waardoor tegen de gang van het spel in er plots een gelijkspel op het bord stond. Onze veteranen beseften toen dat er wat zorgvuldiger moest geacteerd worden en trokken daarop meteen weer naar voren om algauw weer wat kansen bij elkaar te sprokkelen . Onze tegenstander bleef echter halsstarrig weerstand bieden en had ook wel wat geluk nodig om met de draw de rust te halen.
Tweede helft:
Het was lang geleden maar het was nog eens rustig tijdens de rust. Geen wissels dus ook geen formaliteiten uit te voeren. Tijd genoeg dus om de tactiek wat bij te sturen om in de tweede periode het laken definitief naar ons toe te trekken. De wedstrijd begon opnieuw met een oprukkend Oplinter en Velm ging stilaan kopje onder. Opnieuw Patrick P bleek de ban te kunnen breken en na tien minuten stonden onze veteranen terug op voorsprong: 2-1. Het hek was nu helemaal van de dam en de ene na de andere aanval overspoelde de Limburgse opponenten. De 3-1 kwam er kort nadien langs een rake kopbal van Stefan Blockx. De bezoekers moesten pompen of verzuipen maar ze konden opnieuw Patrick P niet afstoppen die diep tot in de 16m kon penetreren om vanuit een onmogelijke hoek de bal in doel te schieten: 4-1. De snelle jonge spitsen van de bezoekers hadden het ondertussen niet onder de markt tegen de rigoureuze Oplinterse verdedigers, elke dieptepas werd onderschept, elke uitbraak werd afgestopt en dat zorgde voor een stijgende frustratie bij de twee knapen. Aan de andere kant van het veld bleven onze jongens rustig verder werken aan het uitbouwen van de voorsprong. Op een van de vele hoekschoppen was het nu de beurt aan Geert E die de inzet van Eddy R in één tijd met een halve volley / halve omhaal in doel schoot: 5-1. De Velmse frustratie steeg nu ten top en na de spelhervatting trapte de bezoekende spits zomaar, uit onmacht natuurlijk, achteraan op de schenen van onze Wim A. Zulke praktijken horen natuurlijk niet thuis op een sportieve match en met de staart tussen de benen moest de jongeling het veld verlaten. Even later kon Velm dan toch nog eens tegen scoren maar dit was enkel mogelijk dankzij een ferm mistasten van uw eigen reporter ter plaatse. Ik was in gedachten al bezig met het wedstrijdverslag waardoor de concentratie even weg was en de onderschepte bal toch nog kon wegglippen in de loop van een snelle bezoeker. Helaas kon ook Dave deze misser niet recht zetten en werd het 5-2 Ondertussen bleef onze voormalige topschutter Stefan P op zijn honger zitten. Waar voorheen de ballen vanzelf binnen vlogen moet Stefan zich nu met een meer dienende rol tevreden stellen. Dit tast natuurlijk zijn vertrouwen aan waardoor de scherpte soms wat wegblijft. Op het einde van de wedstrijd was er toch een teken van hoop toen hij zich met een mooie actie zich kon doorzetten op rechts en in plaats van zijn eigen kans te gaan speelde hij de bal in op zijn goed gevolgde oudere broer die staalhard de 6-2 eindstand vastlegde. Prima afsluitende actie van een degelijke wedstrijd van de Oplinterse veteranen en alweer een klinkende overwinning op ons palmares.
Volgende week:
Volgende vrijdag (morgen dus al) trekken we nog eens de provinciegrens over om de veteranen van Nieuwerkerken te gaan bekampen. Het belooft een moeilijke match te worden tegen een atletische ploeg. Ons motto is echter: “ moeilijk gaat ook” en dus moeten de drie punten meegebracht worden. Het zal echter zonder onzen Dave moeten aangezien die volgens de laatste berichten een tijdje buiten strijd zal zijn.
Alle veteranen wensen hem langs deze weg een spoedig herstel!
Tot een volgende keer.
Dave Butiens
Marnix Reniers
Pascal Vandevelde
Geert Everaert
Wim Allard
Stefan Paulussen
Johan Boffé
Geert Paulussen
Stefan Blockx
Eddy Roosen
Patrick Pitchon
Opgeofferd: Pol Chaltin
Bij de start van de eerste helft was de bezoekende doelman er nogal gerust in...
Onzen Dave verveelde zich een hele avond, ge zou voor minder beginnen drinken...
Alweer een fris groene grasmat, mooi geaccentueerd door de prima sfeer verlichting...
Een zeldzame Velmse aanval wordt in de kiem gesmoord door Marnix R en Wim A. ...
Patrick P en Stefan B vol vertrouwen aan de aftrap van de tweede periode ...
Ook Pascal VDV zag niet veel aanvallers in zijn buurt behalve af en toe iemand die kwam vragen waar hij die knieband gekocht had....
Patrick P duikt de 16 in voor alweer een zoveelste doelpunt...
