Afgelopen vrijdag, onder een stralende lentezon, konden we ons verblijden met een massale opkomst van onze veteranen. In tegenstelling tot vorige week had onze selectieheer nu wel verschillende opties voor het bouwen van een evenwichtig elftal. De oorzaak van deze massale opkomst was waarschijnlijk het wantrouwen ten opzichte van Vissenaken. Ging onze tegenstander van de dag wel met voldoende spelers zijn of moesten ze het rooien met slechts 5 zoals een paar weken geleden? De Tiense derby kon echter zonder ploegwissels doorgaan want Vissenaken had nu toch 11 valabele spelers samen gekregen. Er lag ook een van op afstand mooie en groot veld ter onzer beschikking dus niets stond nog een aangename partij in de weg tenzij misschien de kleuren van onze gelegenheidsuitrusting want het is dezer dagen geen pretje om in het rood-wit te spelen behalve dan voor Dominique W en Stefan P die niet beter weten.
Eerste helft:
Onze selectieheer zat vooraf dus met de handen in het haar want maar liefst 16 spelers hadden zich aangemeld en dan was onze laatkomer Pol C nog niet meegeteld. Opvallendste terugkomers waren onze titularis doelman Dave B en topscorer Stefan P. Dave was voldoende hersteld van zijn blessure en jonge vader Stefan had het pamperen eindelijk onder de knie zodat ze beiden terug opstelbaar waren. De wedstrijd werd aangevat met Dave onmiddellijk weer op zijn vertrouwde positie, libero Stefan B werd geflankeerd door Geert P en Kevin R en voor hem stond Wim B. Centraal mochten Dominique W en Etienne R tussen de linies lopen en op de flanken hadden we Bruno VP en David B. De voorhoede bestond uit Patrick P. en Eddy R die Stefan P voorlopig op de bank hield. Even na achten werd de wedstrijd op gang gefloten door een wel zeer jonge en onervaren scheidsrechter, hier nam Vissenaken wel een groot risico als je weet dat er zoveel ervaren spelers op het veld stonden. De wedstrijd kwam de eerste minuten traag op gang maar net toen Pol C eindelijk aankwam was er een eerste flits van Vissenaken. De Oplinterse verdedigers hadden allemaal gezien dat Pol was toegekomen maar niet dat Vissenaken een offensief opzette. Niemand ging in duel zodat de thuisploeg tot een vrije schietkans konden komen. De knal spatte gelukkig uiteen op de lat. Vervolgens was het een kwartier wachten alvorens we een volgend wapenfeit konden noteren. Het was Patrick P die de Oplinterse debatten opende met een fraai hakje van op de doellijn in de loop van Eddy R die te verrast was om de bal tussen het kader te trappen. Deze actie was een verademing ten opzichte van het slordige spel dat ons voorgeschoteld werd in het eerste kwartier en het was de voorbode voor het openingsdoelpunt want een minuutje later vond Bruno VP centraal de vrijgelopen Patrick P die de bal open legde op de inlopende David B en wat vorige week niet lukte was nu wel meteen raak want David schoof de bal mooi onder de doelman door en zette zo de 0-1 op het bord. Oplinter nam de match nu resoluut in handen maar kon toch niet iedereen bekoren met het geleverde spel. Balbezit en steriele druk waren er wel want het zo sterk gewaande Vissenaken stelde zwaar teleur. Dat maakte onze rekening natuurlijk niet en Oplinter bleef naar voren oprukken. De aanhoudende aanvalslust resulteerde in wat geharrewar in het strafschopgebied waarna een klutsbal van Eddy R in de voeten van Patrick P belande. Patrick behield het overzicht en met een zeer fraaie lob/schot lepelde hij de bal over de goalie en het stond meteen 0-2. Het rood-witte Oplinter zat op rozen en Vissenaken besefte nu toch dat er harder gewerkt moest worden om dit Oplinterse blok te kunnen ontwrichten. Het tegenoffensief liet dan ook niet lang op zich wachten en plots vonden ze een gaatje in de onze defensie. De doorgebroken aanvaller kon alleen op Dave B. afstevenen maar die had nog niets van zijn vorm verloren en met een gepaste beenveeg hield hij zijn netten schoon. Onze favoriete veteranen plooiden terug zodat de druk van Vissenaken een aantal minuten kon aanhouden maar meer dan een afstandschot kwam er niet meer uit. De slotminuten van deze eerste helft waren van dezelfde kwaliteit als die van de aanvangsminuten zodat uw reporter weer even werkloos bleef. Gelukkig werd er door de jonge scheids niet teveel tijd bijgeteld en konden we met een mooie en verdiende voorsprong de rust in.
Tweede helft:
Van rusten was er niet veel sprake want er moesten maar liefst zes (6) spelers gewisseld worden. Dit zorgde voor heel wat logistieke problemen want er was een gebrek aan kousen, broekjes en truitjes. Gelukkig was er nog niet veel gelopen in de eerste helft zodat de zweetproductie beperkt gebleven was en de kleding zonder al te veel geurhinder gewisseld kon worden. Geert P <-> Pascal V, Stefan B <-> Marnix R, Kevin R<->Wim A, Wim B<->Geert E, David B<-> Pol C en Eddy R<-> Stefan P waren de doorgevoerde wissels. Opvallend was dat onze oude (Stefan P.) en nieuwe (Patrick P.) topspitsen voor de eerste keer samen op het veld stonden, benieuwd of dat vuurwerk zou opleveren. Ondanks de snedige opwarming van de erg gemotiveerde Oplinterse wisselspelers bleek al gauw dat de vele wissels het spel van Oplinter er niet op vooruit hadden geholpen. De eerste mogelijkheid was dan ook voor de thuisploeg die iets vinniger uit de kleedkamers gekomen was. Oplinter verdedigde overhaast uit met balverlies als gevolg. De opzittende Vissenakense middenvelder haalde echter te snel uit zodat Dave niet tussen moest komen want de bal vloog hoog over. Het was hierna weer 10’ wachten op een eerste voldragen aanval van onze mannen maar Bruno VP verzuimde de counter af te werken. Seconden later was daar plots de losgelaten Pol C die door de tegenpartij uit het oog verloren was. Zijn ren was knap maar zijn schot zoefde rakelings voorlangs. Een paar minuten later lanceerde Etienne R van achteruit met een scudraket een nieuwe aanval. De Oplinterse aanvallers breidde er een knap vervolg aan en brachten Dominique W in stelling. Zijn schot werd echter geklemd door de doelman. Deze opflakkering van het spelpeil was weer geen lang leven beschoren en we dommelden weer een tiental minuutjes in. Alle lof echter voor onze veteranen want om een goeie match te krijgen moet je met twee zijn, helaas was het niet de avond van Vissenaken zodat ze zich vooral beperkte tot verdedigen. Plots was er dan toch weer een spectaculaire Oplinterse aanval gelanceerd van achteruit door Geert E. Op rechts gaf Pol C vervolgens in één tijd mee met Stefan P zijn voorzet bereikte Bruno VP aan de overkant die jammerlijk genoeg een fractie van een seconde te lang aarzelde en zo niet gepast kon afwerken. Deze actie, waarbij de hele thuisverdediging in de wind gezet werd, verdiende veel meer. Het was wel meteen het laatste echte wapenfeit van de match want enkel een paar scheidsrechterlijke dwalingen deden uw reporter nog naar zijn stylo grijpen. Zo was er net voor het half uur een potsierlijk strafschopfout die enkel gezien werd door de jongeman. Pascal V tackelde fraai en fair de bal weg voor de voeten van zijn tegenstander en plots weerklonk het fluitsignaal van de jongen die wel de kleinzoon kon zijn van onze nestor Pol C. Verbijstering alom maar Vissenaken nam het geschenk aan en trapte de bal van op de stip onhoudbaar voorbij Dave B. Oplinter hield het hoofd gelukkig goed koel (het was ondertussen al fel afgekoeld nadat de zon verdwenen was) en speelde zijn wedstrijd rustig uit. Dit was niet naar de zin van de man in trainingspak want hij floot kort voor het einde van de match opnieuw voor een onbestaande fout ditmaal op de rand van de 16 meter. Vissenaken had het nu ook wel begrepen en toonde zich groot in de onvermijdelijke nederlaag en speelde de vrije trap sportief terug op onze doelman.
Zo eindigde even later deze sportieve wedstrijd op een mooie 1-2 overwinning voor onze jongens. Dik verdiend ondanks de minder kwaliteit van het spel. Opmerkelijk is wel nog dat ons gouden spitsen duo geen gezamenlijke acties kon opzetten. De synergie tussen deze twee topspelers is er duidelijk nog niet. Volgende week krijgen ze nieuwe kans want alleen zoveel mogelijk samenspelen, zal uiteindelijk resulteren in echt vuurwerk.
Volgende week:
Komende vrijdag krijgen we opnieuw het bezoek van Kersbeek. Een ploeg waar we het de laatste confrontaties steeds zeer moeilijk tegen hadden (verlies en gelijkspel vorig jaar). Onze ploeg lijkt echter stilaan gewapend om tegen elke tegenstander een goed resultaat neer te kunnen zetten. Laat Kersbeek maar komen dus aftap om 20u00: supporters (ook de blog aanhang(st)ers), allen op post!
Tot volgende week!
Opstelling:
Dave Butiens, Geert Paulussen (35’ Pascal Vandevelde), Stefan Blockx (35’ Marnix Reniers), Kevin Rappe (35’ Wim Allard), Wim Boffé (35’ Geert Everaert), David Bex (35’ Pol Chaltin), Etienne Ruytincx, Dominique Weenen, Bruno Vanparijs, Patrick Pitschon, Eddy Roosen (35’ Stefan Paulussen)
Doelpunten:
David Bex: 1 Patrick Pitschon: 1
De wedstrijd is al volop aan de gang als in de verte eeuwige laatkomer Pol zijn opwachting maakt...
Onze veteranen opnieuw in't rood, ondanks deze kleuren wisten ze toch te winnen
In de meeste spelfase was het overwicht voor Oplinter...
En dan hadden we ook nog een zeer, zeer uitgebreide bank met een rijk arsenaal aan aandachtige spelers... Wim B breekt één van de weinige Vissenakense aanvallen af...
Etienne R. verstuurt nog eens "ne lange"...
Onzen Dave was weer hersteld en gooide meteen al zijn gewicht in de strijd om de zege veilig te stellen....
Een duidelijk voorbeeld waarom close-ups niet altijd beter zijn....
De avond valt, evenals de Vissenakense tegenstand...
