Na de moeilijke verplaatsingen van afgelopen maand kondigt oktober zich aan als de maand waarin we vooral thuis kunnen spelen. Vier thuiswedstrijden en slechts één verplaatsing. De eerste wedstrijd van de maand was tegen de voor ons onbekende Waalse club Thisnes (regio Hanuit). Onbekend is onbemind en dus werd het zekere voor het onzekere genomen en een bijna voltallige veteranenkern was opgetrommeld. Enkel Stefan P. moest verstek laten gaan en Jean Marie H was niet tijdig hersteld van zijn kuitblessure. Pascal VDV daarentegen maakte zijn wederoptreden na 3 weken afwezigheid en Dominique W. was na twee weken eindelijk buiten gegooid in Turkije en kon dus ook terug aantreden. De eerste indruk van de tegenstander toen zijn het heilige Dalweg gras betraden was die van een zeer stevige ploeg. Allemaal Waalse beren de ene al wat meer teddy dan de andere maar wel een echte veteranenploeg zonder jonge snaken.
Eerste helft:
Een vijf man sterke bank zag de wedstrijd opgang gefloten worden door de man in het zwart Etienne R. die na lange tijd eindelijk zijn fluit nog eens kon hanteren. De match ontbrandde niet meteen in vuurwerk want onze mannen hadden even tijd nodig om te Waalse tegenstand te taxeren. Na vijf minuten begonnen de Oplinterse aanvalsgolven dan toch tot in de bezoekend 16 meter te geraken al was de laatste pas vaak nog ontoereikend. Onze Dave bleef gedurende de eerste minuten totaal werkloos en na 7’ konden we dan toch een voldragen aanval afronden. Na balverlies in het Waalse kamp konden we direct omschakelen en in een paar stappen belandde de bal bij onze scherp staande spits Patrick “de duif” Pitschon die met een bal in de linkerbovenhoek de Thisnese keeper een eerste maal kon vloeren. 1-0! Het vreemde gevolg van deze openingstreffer was dat we plots massaal gingen terugplooien waardoor Thisnes nu kon laten zien dat het niet voor niets de taalgrens overgestoken was. Dave mocht ook ineens meedoen maar dankzij een aantal attente tussenkomsten bleef het gevaar uiteindelijk vrij beperkt. Met vereende krachten probeerde Oplinter toch weer zijn voet naast die van de bezoekers te zetten en gaandeweg begon de bal weer vlotter en vlotter te circuleren wat resulteerde in de 2-0 toen Bruno VP de bal in de loop van Patrick P speelde die na een gewiekste schijnbeweging opnieuw kon scoren. Een leuke voorsprong dus maar opnieuw verkrampte de thuisploeg en het spel verplaatste zich weer richting Dave. Thisnes kon een paar (ongevaarlijke) hoekschoppen afdwingen en af en toe de bal voorzetten. Zo kwam het dat Den Dave zich tussen een kluwen van spelers zich even verkeek en een scherpe voorzet niet helemaal kon ontzetten. Een (zeldzaam) attente Waal repte zich naar de bal en kon hem al te gemakkelijk binnenleggen. Met de rust in zicht was Oplinter weer wakker geschud en opnieuw konden ze weer naar voren trekken. Vlak voor rust kon Johan B, na goed werk op zijn flank, de bal terug leggen op Patrick P die met een fraai schot in de verste hoek zijn derde doelpunt liet optekenen. 3-1 en we konden gerust gaan rusten.
Tweede helft:
Voor Etienne R was er geen rust want hij moest maar liefst 5 wissels verwerken op zijn “feuille”. Wim A, Wim B, Bruno VP, Geert P en Johan B konden op hun lauweren gaan rusten terwijl Dominique W, Johan P, Pascal VDV, Eddy R en Pol C. hun beste frans mochten gaan bovenhalen. De vijf frisse krachten hadden ditmaal blijkbaar wel goed opgelet in de eerste helft en wisten meteen de lijn van die eerste periode door te trekken. Gelukkig voor Dave was het niet te koud want een bal pakken om zicht op te warmen zat er niet meteen in. Het duurde toch wel even vooraleer Paars-wit de score nog wat kon uitdiepen en het was wachten op een nieuwe flits van Patrick P die met alweer een strak schot de 4-1 kon scoren. Let wel, het was dankzij het collectief goede Oplinterse spel dat de mogelijkheden er kwamen voor onze eigen Jestrovic (P.P.) maar het was wel zijn verdienste om de hem aangeboden kansen af te werken. Onze doelman was ondertussen bang geworden dat er ditmaal niet over hem geblogd ging worden dus besloot hij om geen risico’s te nemen en de eerste de beste Waal die in zijn strafschopgebied kwam bij de enkels te grijpen. Hij moest er even op wachten maar uiteindelijk kon hij een verdwaalde bezoeker foutief tegen de grasmat werken. Etienne R kon niet anders dan de bal op de stip leggen waardoor de ruime marge in de tussenstand plots leek weg te kwijnen. Den Dave wist echter waar hij mee bezig was en ranselde de penalty met veel bravoure uit het doelvlak. Knap van Dave en zo ook meteen een plaats in het wekelijkse verslag verdient. Wie ook wou opvallen was de immer secure Pascal VDV die na 3 weken afwezigheid wat uit de belangstelling verdwenen was. Met zijn enorme en knalrode knielap trok hij echter de aandacht van de supporters en de fotograaf waardoor ook zijn wederoptreden niet onopgemerkt voorbij ging. Ondertussen was na de gemiste strafschop de fut er helemaal uit bij de Thisnesers, enkel hun doelman liet zich nog opmerken met ietwat afwijkend gedrag wat ook door zijn eigen ploegmaats niet altijd geapprecieerd werd. Tot overmaat van ramp voor onze Waalse vrienden werd een verre inworp(!) van Johan P in de kleine rechthoek door een eigen speler in doel gewerkt en stond het 5-1. Een knap staaltje van ingooi kunst door de oudste Paulussen waardoor het doelpunt dan ook op zijn naam komt. Met het einde van de wedstrijd in zicht waren de supporters en dus ook de reporter al de kantine in getrokken om de overwinning te vieren. Ze misten hierdoor de vijfde treffer van een weergaloze Patrick P die in de rebound de eindstand kon vastleggen op 6-1. Het was van bij de miniemen geleden dat Patrick nog eens 5 goals in één wedstrijd kon scoren dus mocht hij terecht trots zijn op z’n prestatie. Ook de rest van het team was opgetogen met deze deugddoende overwinning en nam de vele gelukwensen van de supportersclan met dank aan.
Volgende week:
Volgende vrijdag zijn we opnieuw present aan de Dalweg waar ditmaal de veteranen van Velm verwacht worden. Deze ploeg is een oude bekende en tekende al vaak voor beklijvende duels. De wedstrijden tegen Velm zijn vaak gelijkopgaand en worden beslist door details, soms in ons voordeel maar ook even vaak staan met met lege handen tegen deze ploeg. Het zal dus opletten geblazen zijn maar dan zijn we net op ons best.
Tot volgende vrijdag dus voor alweer een beklijvend duel.
Opstelling:
Dave Butiens
Marnix Reniers
Geert Paulussen (Pascal VDvelde)
Geert Everaert
Wim Allard (Pol Chaltin)
Johan Boffé (Eddy Roosen)
Wim Boffé (Dom. Weenen)
Kevin Rappe
Bruno Vanparijs (Johan Paulussen)
Stefan Blockx
Patrick Pitchon
Doelpunten:
Patrick Pitschon: 5 Johan Paulussen: 1
Ondanks de prima fluitprestaties van zijn vervanger Yvan W waren we toch blij om Etienne R opnieuw te mogen begroeten als man in zwart...
De nieuwe wedstrijdbal belooft een beter versie van de Jabulani te zijn...
Stefan Blockx gefotoshopt...
Ontspannen streching voor de wedstrijd...
Een aangeslagen Wim A na een trap op de voet...
Vanuit de loges ziet de voorzitter dat het goed is...
Pascal's wederoptreden na 3 weken ging niet ongemerkt voorbij dankzij de rode knielap...
