DIT WAREN ZE DAN, ALLE BASIS SPELERS EN HET BESTUUR.
VANAF MORGEN RICHTEN WE DE PIJLEN WEER OP HET SPORTIEVE EN KAN U OP DEZE BLOG WEER ZOALS VANOUDS DE WEDSTRIJDVERSLAGEN TERUG VINDEN. ALVAST VEEL SPORT EN LEESPLEZIER!!!
Hoofd hygiënische commissie, voorzitter van de tombola
Sterkste punt
Tombola's, opwarmen, reserve arbiter
Zwakste punt
Bal voordeel geven
Korte biografie
Deze wervelende persoonlijkheid en uitgeweken Oplinteraar is ook al jaar en dag lid van het Oplinters Veteranen team. Al van het prille begin deed hij de harten van de supporters sneller slaan door zijn charisma en zijn killers instinct. Deze strakke vijftiger scoorde al aan de lopende band bij Arsenal Oplinter en trok de lijn gewoon door als onhoudbare goalgetter bij de veteranen. Naarmate de jaren vorderden nam zijn thor- instinct slechts zeer geleidelijk af en werden de speelminuten stilaan afgebouwd. Sedert een paar jaar heeft hij echter weer een nieuw elan gevonden in zijn bestuurlijke functies. Als hygiënisch verantwoordelijke zorgt hij nu voor het aanstellen van de kuisploeg om de kleedkamers na de wedstrijd mooi proper te maken maar belangrijker nog is zijn voorzitterschap van de kansspelcommissie die bij elke thuismatch de lucratieve tombola organiseert. Hij maakt er iedere keer weer een evenement van met prachtige prijzen en zorgt zo keer op keer voor het hoogtepunt van een geslaagde voetbal avond. En toch heeft hij het veld nog niet volledig de rug toegekeerd want hij houdt zich vaak nog als reserve stand by wanneer we in spelersnood zitten en natuurlijk vervangt hij af en toe met glans Etienne R. als thuis-referee wanneer nodig. Zijn arbitrale stijl is geschoeid op de Engelse leest want hij gebruikt zijn fluit enkel bij het rust- en eindsignaal zodat het spel aan het hoog tempo kan blijven verder gaan. Kortom een ware veteraan in hart en nieren die zelfs zijn schoonzoon wist warm te maken voor een late voetbal roeping.
Foto album Yvan Willems
Als voorzitter van de hygiënische commissie ook proper op zijn eigen...
Voelt zich ook goed in zijn vel als scheidsrechter ad interim...
Hij is dan ook als scheidrechter zeer geliefd door zowel jong als oud...
Zelfs zo een ravage weet de hygiënisch verantwoordelijk weer om te toveren in een frisse kabine...
Dan verdien je natuurlijk een verzetje na de geleverde inspanningen...
Het is niet altijd vreugde en plezier! Als zijn ploeg slecht speelt kan hij er serieus van afzien...
Onze enige echte Voorzitter en tevens ook hoofd van de kalendercommissie stond samen met Eddy R 26 jaar geleden aan de wieg van uw geliefde veteranenploeg. Eerst nog als actief lid later, toen de management taken te zwaar werden, enkel nog als Voorzitter en kalender commissaris. Van zijn voorafgaande voetbal leven is in de archieven niet veel meer terug te vinden behalve dan dat hij een zeer talentrijke en technisch vaardige speler was. Hij maakte het mooie weer natuurlijk bij het prille Arsenal Oplinter maar ook bij het destijds sterke White Star Wommersom en later ook bij het ondertussen ter ziele gegane Olympic Oplinter. Zijn exploten uit het heden zijn natuurlijk meer bekend, zo loodste hij met het strategisch inzetten van zijn dochter de hele Paulussen clan naar de veteranen ploeg en ook andere sterkhouders werden door hem erbij gehaald. Een goede voorzitter moet immers kunnen vooruitzien en zorgen dat er tijdig nieuwe spelers klaarstaan wanneer er oude op pensioen gaan. De sportieve verantwoordelijkheid en wedstrijd tacktiek van de ploeg laat hij zoals bekend over aan zijn partner in crime Eddy R maar zijn autoritaire uitstraling en charisma zorgen er al decenia lang voor dat de Oplinterse Veteranen altijd in het gareel lopen en overal graag gezien zijn. (op een paar uitzonderingen na dan toch).
Foto album Willy Weenen
Soms moet een voorzitter zich al eens durven laten gaan...
Maar als hij dan plots beseft dat de pers mee kijkt grijpt hij zonder verpinken terug naar zijn "grand serieux'...
Een goeie voorzitter moet af en toe kunnen wegdromen bij een goed glas...
...maar ook altijd klaar staan om zijn troepen moed in te spreken...
Als jong gepensioneerde is het toegestaan om op een frisse vrijdag avond de wedstrijd te volgen vanuit de loges...
De enige nog actieve voetballer van het bekende Oplinters geslacht Weenen. Woonde jaar en dag in Oplinter maar zoekt sedert een aantal jaar zijn geluk in de grote stad. Als kind van de jaren zestig was hij altijd te vinden op en rond de Oplinterse voetbalvelden. Na zijn jeugdopleiding werd zijn voetbaltalent lange tijd miskent. Gelukkig werd hij opgemerkt door de legendarische Arsenal Oplinter coach Warke Huon die hem meteen in het toemalige eerste elftal dropte en hem er nooit meer uitzette. Hij kende dan ook een lange en succesvolle carrière maar kon op zijn eentje niet verhinderen dat den Arsenal in de lagere provinciale reeksen bleef hangen. Reeds tijdens en ook na zijn spelersloopbaan gaf hij zijn kennis door aan tal van Oplinterse talentjes en was dus op zijn beurt een "Warke Huon" voor vele generaties voetballertjes. Als jongste broer van onze voorzitter was een veteranencarrière natuurlijk een logische stap in zijn "never ending" sportieve story en ondertussen komt hij dit jaar al in aanmerking voor de gouden veteranen schoen. Deze dus bijna halve eeuweling heeft ook nog andere talenten want naast het sportieve is hij ook nog artistiek onderlegd. Dit ei kan hij kwijt als acteur en regisseur bij het toneelgezelschap "Licht uit , Spot aan" uit Oplinter. Hij speelt zijn centrale rol niet alleen op het voetbalveld dus!
Foto album Dominique Weenen
De bal is niet altijd meer zijn vriend...
De scheidsrechters dan weer wel...
Soms zijn ze zelfs iets te close...
Kan goed om met de dubbele dekking...
Een kathedraal van een lichaam (wel eerder barok dan hoog gotiek)...
De jaren beginnen stilaan hun tol te eisen maar de gouden schoen behalen moet nog wel lukken...
Wederom een rasechte Oplinteraar, hij is er zowel geboren als getogen. Zijn voetbal carrière is echter iets anders gelopen dan bij de meeste Oplinterse jeugdspelers want vreemd genoeg zat er op jonge leeftijd heel wat talent in deze boerenzoon. Dat talent werd dan ook ontdekt door een (al dan niet dronken) scout van KVK Tienen waardoor hij een aantal jaren van zijn jeugd mocht genieten van een opleiding aan de Tiense voetbalschool. Het Oplinterse nacht en verenigingsleven was echter noodlottig voor zijn verdere ontwikkeling waardoor hij zijn opleiding toch nog moest afmaken bij den Arsenal. Hij werd er de vaste links back van het fanion elftal en een gouden toekomst lachte hem toe ware het niet dat nu het studentenleven roet in het eten kwam gooien. Het gependel tussen Diepenbeek en Leuven bleek een te zware belasting waardoor hij regelmatig naast de basis belandde. Zo kon hij natuurlijk wel mee proeven van minstens één kampioenen titel bij het tweede elftal. In de nadagen van zijn voetbal loopbaan koos ook hij weer voor wat snel geldgewin bij een paar tweederangs teams zoals Heide en Atlas Linter. Finaal kwam hij dan toch weer goed terecht bij de Oplinterse Veteranen waar de ruw geworden diamant stilaan terug gepolijst begon te worden, getuige daarvan de vele doelpunten in de aanvangseizoenen van zijn tweede carrière. Naarmate de jaren vorderen lukt het allemaal wel wat minder maar hij blijft toch een multi inzetbare speler die regelmatig uitblinkt in de derde helft.
Foto album Bruno Vanparijs
Waar zijn die handjes??? (copywrite Regi Penxten)
Ook een stevige boerenzoon heeft het soms te koud...
Het is niet duidelijk of hij hier een papfles danwel een pintje vraagt...
De staat van zijn conditie kan je goed afleiden aan de kleur van zijn hoofd...
Ondanks zijn leeftijd en gewijzigde lichaamsbouw heeft hij toch nog altijd een soepele tred...
Tijd voor een douche want het begint overal te jeuken...
