01 april 2011: Veteranen Betekom - Veteranen Oplinter: 1-1
Bevestiging te Betekom
Vooraf:
Afgelopen vrijdag stond de moeilijke verplaatsing naar Betekom op de agenda, althans toch op onze agenda. Met vijftien spelers en één reporter maar zonder technische staf arriveerden we aan sporthal De Tumkens in Betekom alwaar we de spelers en verantwoordelijken van Betekom met een verraste blik van “wa komde gelle ie doen??” aantroffen. In hun agenda stonden de Veteranen uit Oplinter blijkbaar niet genoteerd. We dachten eerste aan een één april grap maar toen we de andere tegenstander van Betekom zagen (Duracell) wisten we hoe laat het was, alweer kalender problemen. Gelukkig waren beide ploegen slechts met 7 a 8 man zodat ze zonder verpinken van hun twee, één ploeg maakten. Het was nu dus Betekom en Duracell tegen Veteranen Oplinter op een schitterend verlicht en groot veld. Uiteindelijk dan toch ideale omstandigheden hoewel we toch een paar zieke spelers moesten missen waaronder Pascal VDV, Stefan B en Wim B. Wim A was ook in Oplinter achter gebleven maar dan met een pijnlijke rug (mogelijk zat Jenny hier voor iets tussen!) .
Eerste helft:
De elf gladiatoren die de arena betraden waren in doel, Dave B, achteraan van rechts naar links Dries S., Geert E en Bruno VP met in hun rug Marnix R als libero. Het middenveld werd bevolkt door (ook van rechts naar links) Stefan P, Dominique W, Johan P en Geert P. De aanvallende ijzers in het vuur waren Etienne R en Patrick P. Voorlopig in de wachtkamer zaten Pol C, Eddy R, Steve VGB en de opgeroepen gelegenheidspeler Gert T. De wedstrijd begon meteen in een hoge versnelling. Betekom was zo al een goede ploeg maar nu waren ze nog aangevuld met de sterkste (en jongste) elementen van de bedrijfsploeg van Duracell zodat van onderschatting aan Oplinterse zijde geen sprake was. Wat meteen opviel was het verzorgde en snelle voetbal van beide ploegen, op de grote en vlakke grasmat konden de nodige combinaties vlot uitgevoerd worden. Kansrijk was de partij zeker niet want in het eerste kwartier konden we enkel een hoekschop van de voet van Johan P noteren die door Geert E rakelings over gekopt werd. Op het kwartier dan toch een fraaie Oplinterse mogelijkheid na knap uitverdedigen van Geert E. Hierdoor kon Johan P in één ruk naar voren trekken en met een droge knal de keeper onder vuur nemen. Die kon de knal afweren maar de rebound belandde bij Dominique W die ook op doel besloot, helaas redde de talentrijke doelman ten tweeden male. Op gevaar van Betekom was het nog wat langer wachten maar een slimme aanval die door de buitenspelval glipte dreigde zeer gevaarlijk te worden tot hij in de verderzetting alsnog afgevlagd werd. Na 20’ waren de Betekommers en de Duracellers op elkaar ingespeeld en begonnen ze onze jongens steeds meer onder druk te zetten. Zo was er een weifelende uittrap van Dave die opgepikt werd door een achtergebleven Betekomse aanvaller maar onze doelman zette zelf zijn mistrap zelf recht. Een paar minuten later gebeurde identiek hetzelfde aan de overkant maar ook daar kon de doelman de zaak weer rechtzetten. Ondertussen was de slotfase van een boeiende maar kansarme wedstrijd ingegaan en Betekom zette nu echt druk op de Oplinterse ketel. Paars-Wit bleef goed voetballen maar liep tot twee maal toe op een splijtende counter. Een goeie Dave haalde gelukkig telkens de angel uit de aanval en hield zo de nul op het bord. De spannende eindfase duurde nu toch wel erg lang maar blijkbaar werden er 45’ minuten gespeeld in plaats van de gebruikelijke 35’. Hierdoor was het dat Geert E. serieus op zijn adem trapte en deze pas terug vond in de derde time. De allerlaatste aanval was ook nog van de voeten van Betekom maar helaas konden ze nu wel de Oplinterse achterhoede uit verband spelen, de tweede lijn werd ook niet gedekt zodat een schot van op de rand van de zestien vol met effect op Dave afvloog. Hij kon de caprioolerende bal niet klemmen en een goed gevolgde Betekommer (of Duracell konijn) was sneller op de bal en opende zo de score: 1-0 vlak voor rust
Tweede helft:
Toch wel een kleine domper op de spelvreugde maar de kopjes gingen niet omlaag in de kleedkamer want dankzij het geleverde spel was er nog voldoende vertrouwen om de tweede helft aan te vatten. Dit moest dan wel gebeuren zonder Dries S, Geert E, Etienne R en Patrick P. Zij werden vervangen door Pol C op rechts back, Steve VGB op rechts midden waardoor Stefan P centraal naar het midden van het centrum verhuisde en zijn broer Johan P de voorstopper positie van Geert E overnam. De voltallige aanvalslinie werd vervangen door Gert T en Eddy R. De frisse krachten en tactische bijsturingen hadden meteen resultaat. Oplinter kwam wervelend uit de kleedkamers en bestookte meteen het Betekomse doel. In de eerste minuut al zagen we een combinatie van een temporiserende Gert T die even de bal bijhield en dan Steve VGB lanceerde. Die kreeg na een knappe loopactie de bal opnieuw bij Gert T die aan de eerste paal opdook. De doelman vloog in zijn voeten maar werd koud gepakt door een stijlvol opwippertje dat de bal voor de gapende doelmond legde. De aanstormende Geert P had maar simpel binnen te tikken en de bordjes hingen terug gelijk: 1-1. Onze veteranen konden in de aanvangsfase het initiatief behouden en Betekom werd teruggezet. Hun verdediging was echter goed genoeg om nog meer echte doelkansen te voorkomen al konden we nog wel een stevig schuin schot noteren van de voet van Steve VGB, de doelman schroeide zijn knokkels. Na een kleine 20’ was dan het festival Eddy R aangebroken. Eerst kon hij met een strakke hoekschop voor gevaar zorgen maar de opspringende Johan P en Dominique W hinderden elkaar te fel waardoor de bal net niet binnen vloog. Even later verstuurde hij een goede bal richting Geert P die slim voor zijn man de 16m indook. Hij werd flagrant in de rug aangelopen maar de scheidsrechter durfde geen strafschop te fluiten wat duidelijk een vergissing was. Nog was het niet gedaan voor Eddy want een nieuwe hoekschop belandde weer bij kopbal specialist Dominique W die zijn kopslag tot tweemaal toe op de deklat zag stuiteren. Ten derde male kwam Betekom hier goed weg. Betekom was echter niet van de kaart want ook zij kwamen er nog zeer gevaarlijk uit met een scherpe voorzet waar Dave niet bij kon. De instormende aanvaller aan de tweede paal trapte gelukkig los over de bal. Oplinter moest nu ook een hoekschop weggeven en die werd meteen doelrijp maar alvorens te kunnen binnentikken werd de doelpoging terecht afgevlagd. Onze jongens konden zich met het einde van de wedstrijd in zicht toch nog herpakken en met een laatste mogelijkheid van de sterk ingevallen Gert T konden we nog het laken helemaal naar ons toe trekken maar nadat hij een mooie actie opzette tegen zijn voet kreeg hij de bal net niet over de brede doelman gelift en zo eindigde deze leuke, sportieve en kwalitatief hoogstaande partij op een billijk gelijkspel.
Volgende week:
Volgende vrijdag komt voor de verandering nog eens een Leuvense ploeg op bezoek aan de Dalweg. Ditmaal is het een primeur want tegen de mannen van SVK Oud-Heverlee hebben we nog mogen aantreden. Onbekend is echter zeker niet onbemind en we zullen hen met open armen ontvangen maar de drie punten krijgen ze niet mee. Afwachten wat het wordt maar het beloofd weer de moeite waard te zijn met een Oplinter waarvan de vorm in stijgende lijn gaat. Dus supporters zeker op post.
Tot volgend verslag!
PS:De kalender is geverifieerd met de bezoekers dus normaal geen misverstanden nu.
Doelpunten:
Geert Paulussen: 1
Hij staat er goed mee, Dominique W. met zijn nieuwe (mogelijk laatste paar) witte schoenen!
Een opvallende gelijkenis in de uitrusting van beide ploegen, onze voorkeur gaat toch uit naar paars-wit...
Dolle pret bij de broertjes Paulussen terwijl Dries S het heel serieus opneemt...
Reeds in de eerste helft wordt het Betekomse doel belegerd, we herkennen Patrick P en Etienne R....
Geert E met de inspanning waarmee hij op zijn adem trapte...
Steve VGB (rechts op de foto) neemt het strijdtoneel goed in ogenschouw om zijn invalbeurt grondig voor te bereiden...
De ingevallen Gert P zorgt met zijn balbeheersing voor heel wat gevaar in de tweede periode...
Ook in de tweede helft wordt het Betekomse doel regelmatig belegerd, hier gebeurd dit door Dominique W, Stefan P en Johan P... Een zeldzaam beeld uit de derde time, Geert E heeft blijkbaar zijn adem teruggevonden en hanteert gezwind de pot met de drie oren...
Universiteit wordt onderworpen aan hogeschool voetbal
Vooraf:
Na de treurige komedie bij Don Bosco was het vorige vrijdag (ondertussen al twee vrijdagen geleden) opnieuw de personeelsverenging van de KUL die ons partij kwamen geven. De Leuvenaars waren hun belofte van de week voordien slechts voor 10/11 nagekomen want ze kwamen opdagen met slechts 10 spelers, eentje te weinig dus om een volwaardig elftal op te stellen. Onze veteranen daarentegen waren present met een bijna volledige kern van 17 spelers + één gekwetste reporter. Deze talrijke opkomst deed Stefan B, die zich wat slapjes voelde, besluiten om wat extra rust te nemen waardoor er uiteindelijk 16 namen op het scheidsrechterblad verschenen. In een gulle bui werd dan ook nog onze Dries S. uitgeleend aan de bezoekers zodat ze met gelijke wapens konden strijden. In de frisse prille lente lucht was er voor de aanvang van de wedstrijd toch enige nervositeit te merken bij de Oplinterse spelers en hun entourage want ze waren na de twee vorige wanprestaties toch verplicht om hun reputatie terug op peil te brengen. Een overwinning alleen zou dus niet volstaan vanavond, er werd van het kritische publiek ook een coupe champagne voetbal verwacht.
Eerste helft:
De eerste helft werd de volgende ploeg opgesteld: in doel Madman Dave (nog steeds niet 100% fit maar op karakter doorbijtend), Pascal VDV debuterend op libero, Geert P rechts back, Geert E voorstopper en Wim A links back. Op het middenveld van rechts naar links: Stefan P, Bruno VP, Dominique W en Kevin R. De voorhoede werd bemand door Steve VGB en Patrick P. Om 20u15 werd onder leiding van Etienne R de aftrap gegeven en meteen stormde Oplinter naar voren. Patrick P en Steve VGB zetten een snelle aanval op, door Patrick afgerond met een knal die op de kruising uiteen spatte. Onze jongens gingen meteen door op hun elan en na een nochtans door Bruno VP matig getrapte hoekschop geraakte de bal niet weg zodat een klaarkijkende Patrick P verschroeiend kon uithalen en zo al snel de score wist te openen: 1-0 na 2’. Meteen de toon gezet dacht iedereen maar de mannen van de KUL hadden vorige vrijdag goed opgelet en gooiden er meteen het blok op. Onze veteranen konden de snelle start niet aanhouden en slaagden er plots niet meer in om het Leuvense slot te ontgrendelen. Oplinter bleek ook weer in een oud zeer te vervallen, namelijk gemakzucht en onderschatting van de tegenstander. Kenmerkend hiervoor was het laconiek terug plooien na een uitgedoofde aanval zodat bijna de ganse ploeg uit positie liep en we een moordende counter te slikken kregen. De Leuvense spits kon vrijstaand aanleggen en de gelijkmaker mooi binnen schieten, Dave was kansloos: 1-1 Oplinter was meteen van slag want het begreep dat ze op deze manier de harten van hun supporters niet zouden terug winnen. Krampachtig werd er op zoek gegaan naar kansen en/of doelpunten maar dit gebeurde zonder overleg en de aanvallende intenties werden door KUL vrij makkelijk in de kiem gesmoord. Inzet was er wel genoeg maar onze middenvelders konden het vele loopwerk niet volhouden en ze vergaten om de bal het werk te laten doen. Op het kwartier werd de situatie wel zeer precair toen er op een zeldzame voldragen aanval van de Leuvenaars veel te statisch werd verdedigd. Tussen 5 Oplinteraars bleken toch nog twee Leuvenaars volledig vrij te staan waardoor ze makkelijk hun ploeg op voorsprong konden trappen: 1-2 halfweg de eerste helft. Een bedrijvige Dries S. zorgde samen met zijn “ploegmaats voor één dag” voor de nodige problemen in het Paars-witte kamp, het was vaak onnodig krabben om een nog grotere achterstand te vermeiden waardoor ook de in de aanvangsminuten vlot rollende aanvallen niet meer opgezet konden worden. Toch waren er nog halve kansjes, vooral van de voet van Patrick P die een voorzet-schot op de lat zag vallen en een afstandsschot hoog over trapte. De eerste periode leek zo rustig naar het einde te kabbelen toen vlak voor affluiten nog een opmerkelijke fase iedereen deed wakker schieten. Na goed storingswerk op de middenlijn (!) werd een Leuvense verdediger verplicht om terug te spelen naar zijn doelman. Hij deed dit met een magistrale lob die vanuit de middencirkel huizenhoog werd weggetrapt. De bal verdween na een seconden lange vlucht tussen de deklat en de handen van een wanhopig grabbelende keeper tegen de netten: 2-2. Op karakter en met een flinke portie hulp van de tegenstander konden onze jongens dan toch met een gelijke stand gaan rusten en was alles te herdoen.
Tweede helft:
In de kleedkamer was meteen merkbaar dat het vuur terug aangewakkerd was bij de trotse Oplinterse strijders. De 5 klaarstaande wisselspelers waren erop gebrand om nu definitief komaf te maken met de Leuvenaars. Eddy R, Johan P, Wim B, Marnix R en Pol C betraden de Dalweg arena terwijl Pascal VDV, Bruno VP, Stefan P, Geert E en Wim A mochten rusten. Stipt om 21u00 werd de wedstrijd hervat en al na 1’ konden de bordjes weer verhangen worden. Het was meteen de allereerste treffer van een geprikkelde Steve VGB die een bijzonder mooie combinatie door zichzelf opgezet en in samenspel met Patrick P, die de laatste pas gaf, kon afronden: 3-2 Een zeer knappe goal en hopelijk het begin van een reeks voor de moedige Steve VGB die blijkbaar goed rendeert van op de rechterflank, zijn nieuwe positie na de rust. Even later, ik was nog niet uitgeschreven, luidde alweer de alarmbel bij de mannen van de KUL. Geert P heroverde de bal en lanceerde in één tijd de aalvlugge Patrick P die sneller op de bal zat dan de attent uitlopende Leuvense doelman. Met een heupzwaai werd de arme man op het verkeerde been gezet en de 4-2 was een feit. Oplinter leek nu wel herboren en plots liep het wel. De bal werd nu wel goed rondgetikt en de Leuvenaars raakten al snel uitgeput door het lopen achter het ongrijpbare leer. Voor de thuis supporters was het nu genieten van het academisch voetbal dat er op de mat gelegd werd maar af en toe konden de bezoekers toch iets terug doen en kregen ze zelfs een bijzonder goeie mogelijkheid toen een verre voorzet in één tijd op de slof genomen werd. In plaats van de bal in de wei te moeten gaan zoeken moest Dave uitpakken met een ongeziene reflex om de bal onder zijn lat uit te slaan. Oplinter repliceerde gepast, alweer een mooie combinatie vertrok er nu van de witte voet van Eddy R die Steve VGB op rechts de diepte instuurde. Zijn gemeten voorzet vond Patrick P die beheerst vlak naast de paal kon binnen trappen, nummer drie voor Patrick “de duif” P.: 5-2. Weer slechts een paar minuten later kon uitblinker Steve VGB op zijn beurt Patrick P eens de lijn af sturen. Die zag in een ooghoek Johan P doorstormen vanuit het middenveld, de voorzet volgde onmiddellijk en Johan P kon in één tijd afwerken zoals in zijn beste jaren (lees 2009): 6-2 en game over. We zagen in deze tweede helft een herboren Oplinter dat eindelijk weer op niveau acteerde hoewel in de slotfase de sportieve KUL’ers nog een goede mogelijkheid kregen maar de forse nekslag werd nog ongedaan gemaakt door een stevige Dave. Het was uiteindelijk dan ook een overwinning van het collectief, de mannen die het in de eerste helft moeilijk hadden konden in de tweede periode de wedstrijd samen met de frisse krachten de wedstrijd volledig naar hun hand zetten. Na de eerste lentezon scheen het gouden hemellichaam nu ook weer aan de Dalweg.
Volgende week verslag:
Vorige vrijdag moest dan de bevestiging volgen tegen het sterke Betekom en hoewel jullie de uitslag ondertussen al kennen is het nog een paar dagen wachten op het relaas van deze wedstrijd. Kon Oplinter de lijn doortrekken of werd er geklungeld dat het niet meer mooi was? De uitslag verraadt alvast nog niets, nog een paar dagen geduld!
Tot volgend verslag!
Doelpunten:
Johan Paulussen: 1 Patrick Pitschon: 3 Steve Vangilbergen: 1 Own-goal: 1
Er hing een mistieke sfeer bij de start van de wedstrijd...
In de Oplinterse linies liep het soms wat scheef in de eerste helft...
Dries S. speelde een goeie partij bij de tegenstander...
Pol C zette zich schrap in de tweede helft, hopelijk laat dit geen sporen na...
Steve VGB ligt op de loer op rechts..
En wandelt voldaan terug na zijn eerste doelpunt...
Een doelpunt dat door een aantal supporters niet gezien werd wegens in de kantine i.p.v. langs de zijlijn waar ze thuishoren...
Pol C houdt makkelijk stand, let ook op de lange broek van de exentrieke Leuvenaar...
