Snif snif, mijn laatste dag in Ghana, laatste dag in Afrika,
toch voor dit jaar, ik ben ervan overtuigd dat ik nog wel terugkom naar Afrika
…
Tijdens het ontbijt krijg ik al bericht van de aannemer dat
ze de watertank aan het vullen zijn, dus ga ik na het ontbijt kijken of hij
effectief gevuld is zoals afgesproken, ik neem mijn taak om alles te
controleren ter harte.
Gisteren was het al donker toen de toiletten uiteindelijk
werkten, vandaag ga ik ze toch als eerste persoon uittesten, ik kan hier niet
weggaan voor de “color check” …
Ben wel trots dat ik als eerste de toiletten kan gebruiken,
ze werken perfect, ik heb er de bewijzen van …, een selfie op het toilet, foto
niet geschikt voor de blog, en degenen die de foto wel zagen vonden hem hilarisch
….
De toiletten zien er op klaarlichte dag best wel mooi uit.
Ieder toilet heeft een lavabo die aangesloten is op de watertank, het water van
de lavabo loopt in het toilet om dit te spoelen, best wel Eco.

Ik ben trots en blij met de toiletten, een mooi project die
een grote verbetering voor de school en de gezondheid van de kinderen is.

Dan moet ik terug naar huis, mijn valies pakken om terug
naar België te gaan.
De kok van de school komt nog langs om afscheid te nemen, ik
toon haar trots wat video’s en foto’s van de afgewerkte toiletten.
Met het schoolhoofd en één van de leraren heb ik afgesproken
om rond de middag samen de toiletten te gaan bekijken, ik wil hen ook nog wat
tips en aandachtspunten meegeven voor het gebruik ervan.
Ook de andere leerkracht en de poetsster zijn aanwezig,
bijna het hele schoolteam is er, ze vinden het dus wel belangrijk en offeren
hun vrije zaterdag op om aanwezig te zijn.
We bekijken alles tonen waar de kranen dicht gedraaid moeten
worden aan de watertank zodat er geen water verloren gaat en bespreken wat er
nog nodig is om de toiletten goed te gebruiken.
Belangrijk is dat er sloten op alle deuren en buitenkranen
komen, de toiletten zijn niet omheind en het is niet de bedoeling dat iedereen
met het water gaat lopen. Er moeten ook nog vuilbakjes in elk toilet komen om
het toiletpapier in te gooien, niets in het toilet zodat de septische tank goed
kan werken. De toiletten moeten ook nog grondig gereinigd worden, dat zal men
volgende week doen.
Ze overladen met nog met dank je wel, God bless You …
Uiteraard moeten er wat foto’s genomen worden bij de
toiletten.



We stellen voor om vandaag nog de nodige zaken voor het
gebruik en poetsen van de toiletten te kopen in Osino, ik moet er toch naar toe
om mijn trotro te nemen richting Accra.
Dus nog een laatset wandeling terug naar huis, onderweg kom
ik een vrachtwagen van de goudmijn tegen die de straat aan het besproeien is
met water, in het droogseizoen doet men dit regelmatig, op die manier is de weg
iets minder stoffig.

Het schoolhoofd en de leerkracht Kingsley zeggen met me mee
te gaan naar Osino om me nog uit te wuiven.
Nog de laatste zaken in mijn reistas steken, een ander broek
aandoen, een lange want thuis zal het te koud zijn om in korte broek rond te
lopen.
Dan gaan we met zijn allen naar Osino, de laatste
vrijwilligster gaat ook mee en de dochter van onze huishoudster vergezelt ons
ook.
In Osino kopen we de nodige zaken, vuilbakjes – sloten – wc-borstel
– kuisproducten ….
Bijna vergaten we dat we de laatste schijf nog moeten
betalen, omdat de aannemer momenteel in het ziekenhuis ligt van een atuo-ongeval
moeten we het geld op de Afrikaanse manier storten, via Mobile Money, maar het
zal in 2 keer moeten gebeuren, de totale som kan niet in één keer ontvangen
worden. Dus naar een stalletje om het eerste deel te betalen, je geeft het geld
af, geeft het telefoonnummer van de ontvanger, en men zet het geld op zijn
telefoon, zo gaat het hier. Echter kan het kantoortje vandaag maar 1000 cedes
ipv 2000 die we zouden willen overschrijven aanvaarden, in ander kantoortjes
kan het ook niet. Dus moet ik nog wat meer geld achterlaten bij de laatste
vrijwilligsters, zij zal dan morgen en / of overmorgen het resterend bedrag
betalen. Echt een Afrikaanse manier, maar het komt steeds wel in orde, dit
maakt het avontuur ook wel leuk.
Mijn laatste missie in Osino is nog een laatste biertje
drinken in mijn bar, ik nodig iedereen uit om dit samen te doen.

Tijdens onze afscheidsdrink praten we nog wat, en weerom
wordt ik uitvoering bedankt voor mijn hulp en inzet bij de bouw van de
toiletten, ze zijn ervan overtuigt dat zonder mijn aanwezigheid en hulp de
toiletten nooit gebouwd of afgewerkt zouden zijn. Ik ben blij en trots dat ik dank
zij mijn ervaring in de bouwsector en werfopvolging toch het verschil heb
kunnen maken. De bouw van de toiletten hebben voor mij mijn vrijwilligerswerk
een extra dimensie gegeven, ik vond het fijn om dit te doen, iets wat ik niet
gauw zal vergeten, iets wat ik op mijn CV kan plaatsen, als je in Afrika in nog
geen 2 maanden tijd een toilet kan bouwen is dit wel een mooie en bijzondere
prestatie om trots op te zijn. Ook het hoofd van Syto belt me nog op om met
uitvoerig te bedanken, ze vraagt of ze mijn Belgische gegevens mag hebben en of
ze me mag contacteren als ze nog een bouwproject zouden doen, ze willen me er
dan terug bij om te helpen te coördineren. Het voelt fijn om dit te horen, ik
wil het met heel veel plezier nog doen.
Het schoolhoofd kijkt me aan en zegt heel serieus, ik zal
heel veel bidden dat je hier snel terug komt … je hulp was bijzonder, je hebt iets moois
achtergelaten, we gaan dit nooit vergeten, telkens als we de toiletten zien of
trots tonen aan de gemeenschap, zullen we terug denken aan de 3 vrijwilligers
die dit verwezenlijkt hebben, jullie hebben iets blijvends achtergelaten …
En dan is het onvermijdelijk toch tijd om te vertrekken, ik
wordt nog uitgezwaaid bij de trotro en vertrek dan richting luchthaven.
Rond 22:35 heb ik mijn vlucht naar Parijs, daarna de Thalys
naar Brussel en nog een trein naar Brugge. Bij de incheckbalie van Air France
krijg ik plots te horen, je vliegt niet naar Parijs maar naar Amsterdam, oei ik
wist dat niet. Gelukkig is de vlucht naar Amsterdam ongeveer op hetzelfde uur,
een 20min vroeger, anders had ik nog mijn vlucht gemist.

|