Mijn vertrek begint te naderen, ik moet dringend mijn gedachten die nog steeds op de Camino naar Santiago zitten (kan ook niet anders als je bijna 4 maand op weg geweest bent) op Ghana focussen. Dit zal ongetwijfeld de komende dagen wel lukken, zeker nu het vertrek nadert en ik de laatste voorbereidingen aan het maken ben.
Vandaag ben ik mijn visum gaan ophalen in Brussel, administratie is dus klaar voor vertrek.
Het ophalen van mijn visum in Brussel verliep vlot, alles was ok, behalve mijn vertrek met de trein, en ja weeral mijn eigen domme schuld.
Ik wou de trein van 11u54 in Zedelgem nemen, toen ik de auto geparkeerd had en aan de overweg kwam om 11u47 stopte de trein, help hij is er al en dan nog te vroeg ook.
Dus ik stap na goed links en rechts kijken de spoorweg over, en jawel door de gesloten overweg, mea culpa.
Vlug de trein op, net op tijd voor die vertrekt, een paar minuten later komen er 2 conducteurs door de trein gestapt recht op mij af, ben jij hier zonet opgestapt, jawel, Aha dan ben jij degene die door de gesloten overweg gestapt heeft, de machinist heeft dit gezien en ons opdracht gegeven hier akte van te nemen, dus paspoort afgeven en ik vrees dat ik de komende dagen een boete mag verwachten.
Wat bleek nu, de trein was niet te vroeg maar 15 min te laat, de trein die ik ging nemen moest blijkbaar nog komen, heel slim van mij ...
Ach ja, het is mijn eigen schuld, ik begrijp wel dat dit niet mag, alhoewel ik goed keek of er niets kwam en de trein nog maar net stil stond en dus niet direct zou vertrekken, maar regels zijn regels.
Ik zal mij in Afrika toch wat beter moeten gedragen, ik zou dit trouwens nooit doen als ik een groep kinderen aan het begeleiden ben.
Verder rest me er de komende dagen nog een aantal praktische zaken in orde te brengen. Dollars ophalen bij de bank, laatste inenting bij de dokter, naar de gemeente want ik vertrek zondagochtend heel vroeg en kan dus niet gaan stemmen voor de gemeenteraadsverkiezingen, nog wat boodschappen doen, valies klaarmaken, nog wat familie bezoeken en weeral afscheid nemen, ....
Mijn gidsen van Ghana lezen, de eerste is bijna uit, om toch ietsje van het land te kennen.
De landkaart van Ghana ligt al klaar, de locatie waar ik verblijf is met een schelpje (de camino blijft in mijn lijf) aangeduid.
%%%FOTOT2%%%
Wie mijn blog van Compostela gevolgd heeft, was gewoon om elke dag een nieuw stukje te kunnen lezen, in Ghana zal me dit niet lukken. Internet en Wifi zijn daar niet overal beschikbaar, ik zal dus vermoedelijk enkel in het weekend in de naburige stad op internet / wifi kunnen om de blog te schrijven. Mijn blog zal ik dus waarschijnlijk pas wekelijks (of misschien zelfs 2-wekelijks) kunnen schrijven, maar denk maar geen nieuws is goed nieuws.
|