Zoals de meesten al weten via mijn blog over Compostela, wou ik veranderen van werk, iets totaal anders doen maar wist ik niet goed wat. Op een mooie zondagmiddag tijdens een wandeling kwam ik op het idee om even tijd voor mezelf te nemen, tijd om na te denken en om nieuwe avonturen - uitdagingen aan te gaan.

Mijn eerste avontuur was de Pelgrimage te voet vanuit mijn thuisdorp veldegem naar Compostela, wie hier meer over wil weten kan mijn reisverhaal lezen op www:bloggen.be/veerle_compostela.

Compostela zit nog volledig in mijn lijf, ziel, hoofd, gedachten .... Langzaamaan maak ik wat plek vrij om mijn volgende onderneming aan te vatten op 14 oktober vertrek ik naar Ghana, ik ga daar 8 weken als vrijwilliger werken en dan nog 1 week als toerist het land verkennen.

Ik neem alles wat ik mocht leren - opnieuw ontdekken op mijn Camino mee als bagage (zonder gewicht) naar Ghana : mooie herinneringen, open en vrije geest, rust , dankbaarheid, verwondering voor de kleine dingen, de hulpvaardigheid, het besef dat als je iets wil bereiken je ervoor moet gaan - je meer kan dan je denkt, ....

Gisterenochtend tijdens mijn ontbijt, was ik de krant aan het lezen algauw vond ik er niets meer aan (al de negatieve berichtgeving, het geduw en getrek van de politiek) en maakte mijn geest vrij met het oplossen van kruiswoordraadsels en sudoku, daarna las ik nog in het tijdschrift de Pelgrim en schakelde over naar één van mijn reisgidsen van Ghana, de eerste stap om Ghana een plaatsje in mijn hoofd te geven is gezet

Waarom koos ik voor Ghana ?

Dat ik in Afrika wou gaan werken als vrijwilliger was voor mij een evidentie, ik ben al een aantal keer naar Afrika op reis geweest en heb daar toch wel een boontje voor, mijn hart verloren. Eigenlijk al van jongs af aan was ik gefascineerd door Afrika, komt het door mijn groottante die als Zuster in Congo werkte, of kreeg ik het met het doopwater mee toen ik gedoopt werd door een bevriende pater missionaris van mijn ouders die in Afrika werkte  ....

Waarom dan Ghana, ik had eigenlijk niet echt een voorkeur voor land, ik wou naar een land gaan waar ik nog niet geweest was om weer nieuwe ontdekkingen te doen, liefst een land waar men Engels praat (daar mijn Frans niet zo goed is) op basis van deze criteria bekeek ik in welke landen er projecten waren en zo kwam ik uit bij Ghana.

Het vrijwilligerswerk is georganiseerd via WEP een organisatie die al 30 jaar vrijwilligerswerk, taalkampen, school uitwisselingsprojecten organiseert over heel de wereld.

Ik zal meewerken in een school - kinderopvang van kinderen tussen de 2-5 jaar, kinderen die zonder deze opvang op straat zouden belanden. Later vertel ik er meer over, als ik ter plaatse ben en er meer over weet.

De school is gelegen in Juaso in de Eastern Region (= provincie).

Vandaag ben ik naar de ambassade geweest om mijn visum aan te vragen, het had nogal wat voeten in de aarde, was al wat op zijn Afrikaans, maar dit wel door mijn eigen "domme schuld".

 Ik had het formulier gisteren niet volledig ingevuld en niet gevalideerd en dit was blijkbaar nodig om het visum aan te vragen, ter plaatse iets opschrijven kon niet,

het moest online geregistreerd worden. oeps en nu....

Op de ambassade zelf konden ze dit niet voor mij doen, ik kon daar ook hun computer niet gebruiken, de dame (die uiteindelijk wel super vriendelijk was) zou anders haar job kunnen verliezen.

Op naar een internet winkel waar ik op een computer kan en iets afdrukken, de dame had me gezegd keer terug naar het rondpunt en daar iets verder is er dergelijke plaats. Ik vind die niet direct, na een paar keer vragen, vind ik het , het is een echt ouderwets gebouw met hoekjes met telefoontoestellen, faxen en computers.

Ik vul alles opnieuw in (en nu op advies van de dame de juiste zaken) en druk het document af. Tis dan 12 voor 12 en in looppas ga ik terug naar de ambassade, gelukkig ze is nog open.

2e poging, blijkt nu dat ik niet in de computer geregistreerd ben, doordat de computer in de aftandse winkel een foutje maakte. De copytheek dat de dame me oorspronkelijk probeerde uit te leggen was de andere kant uit (ik kwam blijkbaar niet uit de richting die ze dacht). Dus nog een 3e poging.

En ja in deze copytheek weten zo hoe alles werkt, als ik klaar ben controleert men nog eens of alles in orde is, ze zijn het blijkbaar gewoon.

Terug naar de ambassade, de dame had me gezegd ik ben hier nog tot rond 12u30 à 12u45 dus kom maar langs, anders kan je in de namiddag terugkomen.

Tis toch al 12u45 als ik terug ben en ze trekt net haar jas aan en de lichten zijn al uit, ik kom wel terug in de namiddag, neen neen blijf maar ik doe nog het nodige.

Dus uiteindelijk mede dankzij de vriendelijke bereidwilligheid van de dame kreeg ik alles nog geregeld.

Eerste lesje (typisch afrikaans) alles komt wel in orde, wat geduld hebben, en op deze manier heb ik al geoefend met internet plaatsen (zal dit in afrika ook moeten doen om mijn blog te kunnen schrijven - versturen).