Woensdag naar gewoonten is de les tot aan de pauze gezamenlijk met de grote en kleine kids en is het steeds zitten.
Eerst is alles nogal chaotisch en zit iedereen door elkaar, het schoolhoofd grijpt in hij kan de kinderen echt wel op een goede manier aanpakken en ze hebben duidelijk respect voor hem. Iedereen moet vooraan in de klas staan, we zetten de stoelen in mooie rijen en dan mogen de kinderen één voor één op één stoel gaan zitten.
Er worden stokken uitgedeeld om muziek te maken, het zingen is soms chaotisch maar soms ook wel mooi om te zien en te horen.
Uiteraard zij niet alle kinderen even braaf en moet er wel eens gestraft worden, een paar moeten vooraan komen zitten bij de leerkracht en ze vinden het duidelijk niet leuk.
Na de pauze krijgen de grootsten te tijd om een tekening te maken, ze genieten ervan, ik loop wat rond bij iedereen en zeg hoe mooi het wel is (hiervoor mag liegen wel een keertje) soms is het echt wel mooi en herken ik zaken.
Voor het eten 2 taken de handen wassen met de zeep en afspoelen in een 2e teil met water, de 2e taak is de stoelen van het ene lokaal naar het andere brengen de kinderen zijn dit gewoon en vinden het leuk. Trots dat ze meer dan één stoel kunnen dragen, tis ook al een oefening om later alles op het hoofd te dragen.
Na school ga ik een wandeling doen en loop een keertje de andere richting uit, op het einde van het dorp begint het bos met een paadje erin, ik volg dit een tijd, wat een mooie wandeling en rust, voelt als terug op de camino te zijn en ik geniet met volle teugen. Terug thuis kan ik het niet laten om stukken van mijn Blog van compostela te lezen en wat foto’s te bekijken.
|