Deze ochtend nog steeds geen elektriciteit, onze telefoons zijn plat, nu beseffen we hoe vaak we die gebruiken, als uurwerk - om foto’s te nemen – wekker – communiceren. Als ik op sta heb ik geen idee van uur, ik hoor buiten het dagelijkse lawaai en weet dus tijd om op te staan.
Tijdens het ontbijt vraag ik onze huishoudster of het een panne in het dorp is, ze fluistert neen enkel in dit huis, zal dus terug iets vreemds zijn benieuwd wat.
We zijn vroeg op school gezien we geen uurwerk hebben. Wel jammer dat ik vandaag geen foto’s kan nemen, het is mijn voorlaatste dag op school met de Kids.
We hadden aan het schoolhoofd al gemeld geen elektriciteit in huis te hebben en daardoor platte telefoons te hebben, wat later komt de leraar jullie mogen de telefoons opladen in de middelbare school. Bij ons op school is er geen elektriciteit, er ligt er wel maar is vermoedelijk niet aangesloten, het is ook niet nodig naar mijn mening er zijn andere belangrijkere zaken te doen. Licht hoeven ze niet (school begint en eindigt als het licht is), het enige wat misschien nuttig zou zijn is een ventilator om het binnen wat frisser te maken. Ik vraag nog naar de reden dat we in ons huis geen elektriciteit hebben, blijkt dat de huiseigenaar / landlord de rekening niet betaald heeft en ze dus de elektriciteit afgesloten hebben, hopelijk niet voor lang, alhoewel ik steeds de uitleg met een korrel zout neem, de verhalen veranderen hier steeds, dus we zien wel.
Het schoolhoofd zegt me, we zijn alles aan het regelen om naar de tuin van syto te gaan met alle kinderen, ik had maandag gezegd te willen gaan wandelen in het bos en nu zijn ze dat dus aan het regelen. De tuinman komt af met de sleutel, hij praat wat met mij, en net zoals zovelen wil hij mee met mij naar België, ik denk al bijna een vliegtuig vol te hebben met kandidaten. Iedereen wil “je beste vriend” worden, vraagt je nummer, iedereen vindt de blanken leuk en mooi… maar neen ik breng er geen mee terug naar België ….
We gaan met alle kinderen, alleen de allerkleinsten blijven achter, er komen ook een paar leerkrachten van het middelbaar mee.
Onderweg had ik de tuinman gezegd dat het leuk zou zijn om voor de kinderen wat sinaasappels te plukken.
In de tuin krijg ik een rondleiding, had die al eens gehad, maar laat ze doen, er wordt een tros bananen afgehakt en dan gaan we sinaasappels plukken.
Het is een grote hoogstam boom, de tuinman klimt er langs de stam in, plukt wat sinaasappels en gooit die naar een leerkracht die er staat om ze op te vangen. We hebben er een grote zak vol, elk kind krijgt er één, zo weegt de zak niet te zwaar om te dragen. Ze vragen me om de tros bananen te helpen dragen, men weet ondertussen dat ik een beetje kracht heb (zonder te stoefen) ik krijg hier dikwijls complimenten over, sterke blanke vrouwen zijn ze niet gewoon….
In de school zijn we bijna een uur bezig met het pellen van de sinaasappels voor de kinderen, ze smaken heerlijk.
Het is nu al wat te laat om nog les te geven, ik haal de vliegers terug uit en we spelen ermee. Net zoals gisteren staat het plots vol met de leerlingen van het lager en middelbaar, iedereen wil ook met de vliegers spelen….
Nog lunchen, wat afval opruimen, de klas vegen en opruimen en plots komen er een paar jongeren van het middelbaar me helpen. Nadien praten we wat en ze bedanken me voor het vele werk dat ik hier doe, en uiteraard willen ze ook een stoel in het vliegtuig naar België.
Omdat mijn telefoon aan het opladen was heb ik niet veel foto’s, enkel van het einde van de dag, wat slapende en spelende Kids.
De schrijnwerker heeft vandaag nieuwe deuren geplaatst, nu zien ze er echt wel goed uit, geen geprutst meer. Ondertussen zijn ze ook bezig met het schilderen van het gebouw.
Na school ga ik nog eens naar Osino in mijn ondertussen gekende bar een biertje drinken, de zoon van de huiseigenaar gaat mee en ik laat hem poseren voor de foto, neen hij drinkt niet echt de locals riepen hem al toe wat doe je daar…
Het bloggen zal niet voor vandaag zijn bij gebrek aan elektriciteit.
|