Vandaag ga ik samen met Sarah, de Nederlandse vrijwilligster naar Accra om haar wat te helpen met de bespreking en het contract. Gisteren werden er blijkbaar nog wat materialen geleverd dus ga ik nog kijken om toch goed voorbereid te zijn. We hoorden ondertussen zo veel rare verhalen over wat er allemaal mis kan lopen of niet te vertrouwen is, over geld geven en dan geen werken uitvoeren, dat we toch wel voorbereid willen zijn. In school kijken de leerkrachten vreemd als ik er aankom, ben je niet maar accra, de vrees dat het toilet er niet komt zit er heel diep in. Begrijpelijk want het toilet is echt wel nodig, nu het minder regent is de geur rond de school heel indringend, het is urine dat je ruikt, echt niet gezond.
We spreken nog een paar strategieën af, als ze twi spreken dan spreken wij Nederlands.
Een lange tro-tro rit naar Accra, druk verkeer en plots stopt de tro-tro er stappen een paar mensen uit en ik merk dat ze een wiel afhalen, nieuwsgierig als ik ben ga ik kijken, blijkt een probleem met de rem of de remvloeistof te zijn, toch voor zover ik het juist zie. Een kwartier later kunnen we verder op pad.
Later dan voorzien komen we aan in Accra, daar we melden later te zijn is de aannemer er nog niet, ondertussen nemen we de lijst met details (soort meetstaat voor de kenners) door, een beschrijving van materialen met prijs en aantal. Ik merk op dat er heel veel zaken niet opstaan en als we alles optellen (want er is geen totaal) zitten we bijna aan ons totaal bedrag, de prijzen lijken mij ook veel te duur, duurder dan bij ons. Wat nu, laten we eerst eens luisteren naar zijn uitleg en dan zien we wel.
Eén van de eerste dingen die gezegd worden is dat hij nog nooit de vraag tot details of contract gekregen heeft, dit is de eerste keer, lijkt bizar toch voor een Europeaan.
Eerst vraag ik naar een plan – schets van de toiletten, dat hebben we niet maken dat nooit en bouwt ze al 9jaar, dan vraag ik een naar uitleg of foto’s over zijn toiletten. Dat kan wel, hij geeft wat uitleg bij een power point presentatie en wat foto’s, hier en daar herken ik zaken die bij ons al geplaatst zijn of er als materiaal aanwezig zijn (en ik heb van alles foto’s), ik toon nu en dan wat van mijn foto’s en dan beseffen ze dat ik alles gezien heb, veel observeer en er blijkbaar wat van ken of begrijp.
Zijn systeem van toiletten (ecosafe toilet) ziet er echt wel goed en professioneel uit.
Na zijn uitleg en onze vragen erover ben ik overtuigd dat het een degelijk en goed constructie zal worden. Nu nog het financiële en het contract.
We overlopen zijn lijst met details en we zeggen direct dit klopt niet er staan veel dingen niet op, hij is verwonderd en wat blijkt het was een verkeerde lijst (soort aanzet), we krijgen de juiste versie. Nu staat wel alles erop denken we, maar de totale kost blijkt 50 % duurder te zijn.
We zeggen dat we niet meer hebben of betalen dan volgens de eerste korte beschrijving. Hij wist dit al, syto had het hem blijkbaar al duidelijk gezegd. ik zeg nog dat zijn prijzen trouwens veel te duur zijn. We gaan akkoord voor het oorspronkelijke bedrag, als forfait zonder enige meerprijs.
Dan nog het contract, er zijn geen opmerkingen enkel nog wat onderhandeling over de schijven die we gaan betalen, de laatste krijgt hij uiteraard pas als alles afgewerkt is en we het gecontroleerd hebben, als de eerste kinderen de toiletten gebruikt hebben.
De vrijwilligster is nog niet helemaal overtuigd of ze het wel kan vertrouwen, na overleg met haar ouders blijkt het ok te zijn.
Het contract wordt eindelijk getekend, betalingen gebeuren en de bouw kan verder gaan, men was vandaag trouwens aan het werk.
Lange rit terug naar huis in de tro-tro, ik geniet van de omgeving en het jachtige drukke Afrikaanse leven.
Het is bijna 7 uur als we thuis zijn, diner, onze belevenissen aan de rest vertellen, een emmer douche waarbij ik op de muur het gezelschap had van een 8-potig diertje, ik vond deze wel mooi. Naar bed na een drukke en vermoeiende dag.
%%%FOTO6%%%
|