|
Gisteren in de late namiddag kreeg één van de vrijwilligsters een bericht dat ze morgenvroeg een groot bedrag moet betalen voor de toiletten, echter vragen we al lang om een contract en meer details. De toiletten worden volledig betaald met het fonds dat de 2 jonge vrijwilligsters ophaalden. We zeggen geen geld meer te geven zolang we niet beschikken over de details en een contract, het gaat tenslotte over veel geld. Vandaag zijn er geen werkers, er wordt veel heen en weer gebeld, iedereen wordt nerveus, ook de leraren op school, men begint te vrezen dat we alles gaan stopzetten. Uiteindelijk komen ze overeen om morgen een vergadering te houden in accra, de aannemer zal de détails meehebben, wij het contract. Ikzelf heb in principe niets te zeggen over deze zaken want het is mijn geld niet, maar men vraagt toch of ik mee wil gaan daar ik in de aannemers sector werkte en ervaring heb met contracten en dergelijke vergaderingen. Voor jongeren van 18-19 jaar is dit een hele klus, dus morgen ga ik mee naar accra.
Vandaag maken we alvast het contract op, ik ben de enige met ervaring erin, dus help ik hen. De ouders van één van de vrijwilligsters zijn advocaten, dus die worden ook nog geraadpleegd, het contract dat we opstelden is goed voor hen.
‘s ochtends voor de klas begint houden we ons wat met de Kids bezig, één van de drukkere kinderen die heel vaak ruzie maakt komt toch ook eens om een knuffel en zet zich bij met, hij speelt met mijn handen, vindt de aandacht wel leuk.
Een ander groter kind is wat ziekjes vandaag ze komt op de schoot zitten en ook zij heeft vandaag veel troostende knuffels nodig. Ze heeft vandaag een bloemetje haarband aan en zet hem op mijn hoofd, ik loop er de hele dag mee rond, ze vindt het leuk, de anderen lachen er ook mee, naar het schijnt past hij bij mijn bloes.
De laatste dagen is het drukkend heet met een grote vochtigheid, iedereen zweet meer dan anders de zweetdruppels parelen op de hoofden van de kinderen, ook ik heb dagelijks een paar sauna’s, alleen jammer dat er hier geen sneeuw is om na de sauna in af te koelen, dat zou heerlijk zijn ik spreek uit ondervinding.
In school wordt er weinig les gegeven, omwille van de discussie over de toiletten is iedereen daar mee bezig. Na een tijdje gaan we toch nog schilderen, ieder krijgt een tekening dat ze mogen inkleuren met verf en schilderborstel, er is een super groot verschil tussen de kunde van de Kids, sommigen kunnen het mooi binnen de lijnen anderen kladderen er op los. Maar iedereen is reuze blij, en uiteraard zeggen we tegen elk kind dat trots zijn werkje toont dat het heel mooi is, ze verdienen allemaal een “high five” voor hun inzet en enthousiasme.
Nadar de leerkracht hun naam op hun werkje geschreven heeft worden ze buiten te drogen gelegd en kunnen dan mee naar huis.
Na de lunch wordt er nog wat gespeeld of geslapen, het is leuk om sommige kinderen creatief te zien omgaan met wat afval en de grond.
Na school maken we het contract op, spreken we nog wat over de aanpak morgen en daarna maak ik mijn dagelijkse wandeling.
Ik heb het wandelen nog steeds nodig, het doet nog steeds deugd, en om eerlijk te zijn de laatste dagen spookt de camino veel door mijn hoofd en heb ik mijn foto’s herbekeken. Tijdens mijn wandeling besef ik dat het vandaag exact 2 maanden geleden is dat we in Finistera aankwamen en het laatste pelgrimsritueel volbrachten… het zal me voor altijd bijblijven...
|
