We zijn uitgenodigd op een feest voor een pasgeboren baby. In Ghana is het de gewoonte dat dat de pasgeborene 2 weken binnen blijft, na 2 weken wordt de baby aan de gemeenschap getoond ’s ochtend rond of iets na zonsopgang, er wordt gebeden, dank betuigd,….
Wij mogen deel uitmaken van deze “outdooring”. De baby heeft nog geen Engels naam die wordt pas binnen een paar maand gegeven, de Ghanese naam is gelinkt aan de dag van de geboorte, een jongen geboren op zaterdag noemt “kwame”. Als verrassing en origineel cadeau hebben we de naam in koekjes gebakken (de koekjes zijn uiteraard niet het enige dat we geven).
Op de “outdooring” is het traditie dat de ouders, naaste familie en baby in het wit gekleed zijn, we zijn enigszins trots dat we de baby outfit mochten helpen kiezen vorige donderdag op onze shopdag in Koforidua.
Er wordt gezongen, gebeden, dank betuigd, en wat mooi was ook wij als blanken - obruni die geen Twi spreken werden er bij betrokken, er werd vaak uitgelegd in het Engels wat er gebeurde. Ook discussies en vraagstellingen vonden plaats, onder andere de vraag waarom dragen we zorg voor onze kinderen, nadat een aantal mensen in twi geantwoord hadden vroeg men ons in het Engels of we ermee akkoord gingen of nog iets wouden toevoegen, als oudste van de vrijwilligsters (de anderen zijn 19 – 20 en waren blij dat ik het woord voerde) nam ik het woord : we moeten ervoor zorgen als stukje van onszelf op dezelfde manier als we voor onszelf zorgen, ze zijn ons vlees en bloed, en bovenal zijn ze onze toekomst. Mijn woorden werden met bevestigend hoofgeknik aanhoort en nadien in dank met applaus bevestigd.
Na de ceremonie mochten we de baby vasthouden.
Daarna begon het informele feest, gezellig samenzijn, eerst met thee, brood en omelet van de eigen kippenboerderij (we hebben geholpen bij het verzamelen van de eieren), een lokale drank te vergelijken met wodka, en op de middag fufu met geitenvlees heerlijk. Ondertussen kunnen we al met ons hand eten enkel rechterhand mag je gebruiken, weliswaar niet zo vlot en proper als de locals.
%%%FOTO4%%
Na de lunch nemen we afscheid we zijn dankbaar en blij om deze mooie gebeurtenis te mogen meemaken, omgekeerd zijn alle aanwezige ook blij en dankbaar dat we erbij waren. Weer iets om nooit te vergeten.
In de namiddag gaan we nog naar de Tini watervallen, een mooie wandeling door de heuvels en bos ernaartoe. Er is niet veel water, dus het plan om te zwemmen gaat niet door, maar we vinden we iets anders, een douche nemen onder de watervallen, heerlijk om te doen!
|