Deze ochtend heb ik een heel stoute jongen (er zijn er wel meer op school) proberen te straffen, niet eenvoudig zeker als ze nog maar heel weinig tot geen Engels kennen, en ik geen Twi. Hij was aan het schoppen en slaan naar iedereen en sloeg ook nog de bekers met water uit de handen van de andere Kids. Ik zet hem achter het gebouw, maar na een paar seconden loopt hij al lachend weg en slaat zelfs naar mij. Iets later gooit hij een potje met eten van een kindje op de grond (een aantal kindjes krijgen eten mee naar school dat ze ‘s ochtends opeten.) ik hou hem een paar minuten met zijn armen in de lucht van de grond maar hij houdt het langer vol dan ik. Na nog een keer eten omgooien, grijp ik hem vast en zet hem in de hoek in een klas met zijn hoofd tegen de muur en ik ga ervoor staan zodat hij niet weg kan. Na 4minuten begint hij te wenen en ik ga terug naar buiten zonder iets te zeggen. Hij draait zich om en staat tegen de muur te huilen, na 10 min huilt hij nog steeds en ga ik er naar toe, geef hem een knuffel, droog zijn tranen af en neem hem mee naar buiten. Als je straft moet je ook tonen wanneer je niet meer boos bent. Erna heb ik hem geen stoute dingen meer zien doen, in tegendeel hij kwam nu en dan om te spelen of mijn hand vast te houden. Ook de stoute kinderen hebben een zachte kant, soms wat verstopt maar die is er wel. Ik vond dat wel een mooi moment.

Voor de klas begint zetten we alle stoeltjes netjes in rijen, in totaal zijn er 49 stoelen, niet genoeg voor elk kind een stoel (ze zijn vandaag met meer dan 50) maar de kleinsten zitten op de schoot of liggen op de mat te slapen. We vragen ons af hoe lang de stoelen mooi in de rij zullen blijven staan.

Het eerste uur wordt er gezongen en gedanst, de grote en kleine kids zitten hiervoor samen, en wonderbaarlijk maar de rijen blijven wel relatief mooi behouden. Het zingen en muziek maken met stokjes is leuk om te zien.

Na een pauze wordt de groep weer opgesplitst in grote en kleine Kids. De kleintjes leren over kleuren, nummers en voorwerpen. Ik vind dit best wel moeilijk voor deze leeftijd. Na een tijdje vraagt de juf mij om over te nemen, mijn beurt om hen de kleuren, getallen en voorwerpen aan te leren.

Juf Selena toont me dat ze nu volgens het uurrooster puzzels moeten maken en spelen met speelgoed. Maar, inderdaad dat is een probleem, ze hebben zo goed als niets enkel één glijbaan als speelgoed en geen enkele puzzel.

Ik hou me bezig met de glijbaan, proberen ze er één voor één op te laten gaan, geen evidente taak als ze allen staan te duwen, trekken, roepen, slaan naar elkaar, huilen, schreeuwen….

Maar ik laat me niet doen, blijf rustig en let erop dat de voorkruipers toch hun beurt moeten afwachten. Ik let erop dat ook de verlegen kindjes die wat beteuterd aan de kant staan te kijken aan de beurt komen. Ik merk dat er een verlegen jongetje waarschijnlijk nog nooit op geweest is, ik moet hem helpen erop te stappen, maar hij heeft duidelijk plezier en komt terug. Zonder hulp hebben alleen de sterksten een kans om erop te kunnen. En de Kids die blijven duwen, trekken, roepen, slaan naar elkaar, huilen, schreeuwen…. Maar hebben duidelijk ook pret. En ikzelf blijf er rustig bij, de rust van mijn pelgrimage komt goed van pas.

In de pauzes spelen de Kids buiten, in het zand, met wat stenen die er liggen, in het gras, hangen aan de takken van de bomen, ook zonder speelgoed amuseren ze zich.

Naar gewoonte rond 12u à 12u30 handen wassen, eten, nog wat buiten spelen en daarna een dutje dicht opeen gepakt op het matje.

Na school rust ik wat, van 8u30 tot 14u30 constant tussen 50 drukke Kids is best wel vermoeiend.

Dan nog wat schrijven, lezen, bloggen, diner, lezen en vroeg gaan slapen.