Al snel loopt het zweet van me af, ik ben blij als ik de “ijskar” zie passeren, een Afrikaans koud ijsje doet deugd.

Net voor het dorp Pahou is er de halve kilometer onverharde weg naast de lak, de voertuigen hobbelen er vlot door.

Als je als blanke wil wandelen langs de weg, zeg je best dat je sport aan het doen bent, ze begrijpen hier niet zo goed dat je gewoon voor je plezier wandelt, waarom niet met de Zem. Ik krijg ook nu en dan een lift aangeboden maar deze sla ik af, het is mijn wandeling ik ga te voet.

In Pahou ga ik wat geld afhalen in de bank, bij alle banken staat een security agent, die waar nodig komt uitleggen hoe je geld moet afhalen, niet dat ik dat niet kan, maar het lukte niet echt. De security agent zei me dat er geen reçus gegeven kunnen worden, het papier is op, bij de 3e poging zonder reçu lukte het me. Men is hier echt wel begaan met de veiligheid van iedereen, niet enkel hier in Bénin, vorig jaar in Ghana stond er ook altijd een veiligheidsagent bij de bank of belangrijke plaatsen.

Na de wandeling in het hete weer heb ik dorst gekregen, wat relaxen in een bar met uitzicht op de straat, genieten van de drukke Afrikaanse bedrijvigheid en ondertussen wat lezen en schrijven.

In de bar – restaurant “la liberté” eet ik een spaghetti met ei, dat kost toch wel een volle euro. Een passend beeld siert de ingang.

De terugweg doe ik met de Zem, het is te warm om in de blakende zon 7 km te stappen. De rest van de dag hou ik het rustig, wat kruiswoordpuzzels oplossen, schrijven, lezen, een siësta….

Het is hier momenteel de tijd van de mais, overal langs de straat kan je geroosterde maïs vinden, Justine bezorgt me een lekker tussendoortje. Morgen ga ik terug naar de sportclub, vroeg opstaan, dus vroeg in bed.