Mijn eerste dag op de kleuterschool, ik ben benieuwd hoe het er hier aan toe gaat. Om 9 uur arriveer ik, de kinderen zitten al in de klasjes. Er zijn 2 groepen, de kleinsten, ik schat een stuk of 15 en de grotere die zijn met 40 in een behoorlijk klein lokaal.

Er zijn geen middelen om meer klassen te maken. Ik wordt gevraagd om bij de grote kinderen te helpen, één leerkracht voor 40 kinderen is niet echt veel, ze kunnen wel wat hulp gebruiken. De kinderen mogen één voor één naar voor komen en hun schoolliedje met gebaren te berde brengen, nadien krijgen ze een applaus van iedereen.

Iets later is het plaspauze, ze moeten allen in een rij gaan staan, jongens en meisjes apart, de handen op de rug.

De school heeft “toiletten”, ik vind dit heel positief in vergelijking met de school vorig jaar in Ghana, ze zijn weliswaar wat primitief maar het werkt goed, beter dit dan niets. Met lage muurtje is de ruimte afgebakend, er zijn per ruimte (één voor de jongens en één voor de meisjes) twee putjes met een klein muurtje errond, in het putje liggen kiezels. De leerkracht vraagt een kindje om voor te tonen hoe ze moeten plassen, ze zijn hier goed getraind. Mijn taak is om hen dan 2 per 2 naar het toilet te laten gaan, zonder begeleiding zou het nogal wat chaos zijn. Als ze klaar zijn worden de handen met zeep gewassen in een teil, ook daarmee help ik wat. Het water van het wassen van de handen wordt in de toiletten gegoten, goed om de geur wat te neutraliseren.

Aansluitend wordt er gegeten, rijst met een saus en een stuk vlees, een paar kinderen eten geen vlees (zijn ze vegetarisch of hebben ze niet betaald voor vlees, ik weet het niet). Ik zie dat er één kindje geen eten krijgt, ik vraag waarom, blijkbaar heeft hij niet betaald, maar uiteindelijk krijgt hij toch een bord met rijst, gelukkig maar ik vond het nogal zielig hoe hij aan het kijken was terwijl de rest at. De leerkracht zegt een paar keer dat ze proper moeten eten dat er niets op de tafel mag achterblijven en ze zegt ook “een mond die eet, die praat niet”. Verbazend hoe gedisciplineerd de kinderen hier eten, in Ghana was dat één en al chaos. Ik zie de kinderen nu en dan hun bord opheffen om te zien of er geen korreltje rijst naast gevallen is. Als ze klaar zijn weten ze zonder dat men hen dit moet zeggen wat ze moeten doen. Ze zetten hun leeg bord in een grote teil, gaan naar buiten om hun handen te wassen (ze eten met de hand zonder bestek, alle Afrikanen eten met de hand).

 Na het wassen van de handen krijgen ze een beker water en dan mogen ze wat buiten spelen. Er worden voetballen buiten gehaald, en ik speel wat met hen, elk kind vindt de extra aandacht leuk.

Nog wat naar de klas om te zingen en dan is het al middag pauze. Een aantal kinderen mag reeds vertrekken, de rest blijft buiten in de schaduw bij de leerkracht wachten tot de ouders of een broer of zus hen komt ophalen. Voor ze vertrekken moeten ze de leerkracht, mij en de medeleerlingen tot ziens wensen.

Om 15 uur begint de school terug, als ik 10 minuten ervoor arriveer zijn de kinderen aan het spelen, er zijn vrachtwagen banden in de grond geplaatst wat een leuk speeltoestel is, ik zet er een paar op, met als gevolg dat iedereen mij vraagt om ze te helpen. Ze spreken me ondertussen aan met “tata” wat tante betekent, ik vind dat wel leuk, beter dan yovo of madame.

In de namiddag krijgen ze les over het kleur groen, dit zowel in het Fon als in het Frans, de leerkracht heeft verschillende voorwerpen in diverse kleuren, ze moeten de groene er uit halen.

Daarna mogen ze met een krijtje op een soort leitje schrijven en een aantal mogen een groente in het groen inkleuren. Ik sta verbaasd van het verschil met de kinderen in Ghana, ze kunnen hier echt wel mooi en binnen de lijntjes kleuren, wat de meesten in Ghana niet konden, het niveau van de kinderen hier ligt een stuk hoger.

En dan is het al tijd voor de kinderen om naar huis te gaan, ik help de leerkracht nog het lokaal en materiaal opruimen en de vloer vegen. Dan rest er nog het wachten op de ouders of familieleden die de kinderen ophalen. Ondertussen vragen de leerkrachten naar mijn leeftijd, tja er zijn niet veel vrijwilligers van mijn leeftijd, het overgrote deel zijn jongeren tussen 18 en 20 jaar, maar ze zijn heel blij met mijn hulp, ik merk ook vaak dat ze het interessant vinden om met een “oudere” blanke te praten.

De school heeft me echt wel positief verrast, wat een discipline heerst er hier onder de leerlingen, ze behandelen de volwassenen met heel veel respect. Ik kijk er al naar uit om de komende weken telkens een dagje te helpen.