De dag begon nogal spannend, en zoals elke maandag weer zwart natuurlijk. De weegdagen zijn altijd zwart, dus deze ook. Toch viel het mee op de weegschaal. Ikzelf ben niet tevreden, maar perfectionisten zijn bijna nooit tevreden met hun eigen resultaten, maar toch. Ik ben 300 gram bijgekomen. Niet zo veel natuurlijk, maar het is al iets.. Ik kan natuurlijk niet verwachten dat ik opeens 10 kilo bij ben natuurlijk. Dat zou ik al zeker niet aankunnen psychisch.
Ik was ook wel een beetje ongelukkig ergens dat ik bijkwam, gelukkig heb ik dat wel snel kunnen plaatsen, en was ik het negatieve gevoel bijna direct kwijt.
Ik besef ook dat ik nu echt niet meer veel kan afvallen, maar psychisch blijft het heel moeilijk.
Het ontbijt, ik was eerst aan het aarzelen om te eten omdat ik was bijgekomen. Ik had al niet veel zin meer om te eten trouwens en ik had ook heel veel zenuwen voor de bespreking. Het was dus een beetje dubbel. Ik wou langs de andere kant gewoon eten, dat ik sneller bijkom, en dus sneller terug naar huis kon. Uiteindelijk begin je dan na te denken, en lukt het toch uiteindelijk wel om alles even op een rijtje te zetten. Die 2 boterhammen zijn er dus wel ingeraakt!
Na het ontbijt hadden we eerst een uurtje vrij. Maar de diëtiste gaf dan haar 3 wekelijkse sessie, en omdat caloriëen zo'n boosdoener zijn voor mij, ben ik toch even gaan kijken, hoe moeilijk het ook is.
Het was best nog interessant, maar ik kan nog altijd niet begrijpen dat je als gewone mens 2000 kcal per dag nodig hebt. Ik krijg dat gewoon absoluut mijn hoofd niet in, hoe graag ik het ook zou begrijpen.
Ik vind 1000 al zoveel... Ik eet nu ongeveer 1700 kcal per dag, en het lijkt of ik elk moment kan ontploffen. We kregen tijdens de sessie ook uitleg over de verschillende vitaminen, mineralen, en dan de voedingsgroepen van de piramide.
Echt zoveel dat een normale mens eet, niet normaal!
Dan moesten we naar het 10 uurtje, dat ging vlotjes, de yoghurt op 10 minuten, dat is dus prima eigenlijk volgens mijn doelstelling.
Daarna hadden we dus de doelstellingenvergadering, ik werd wel een beetje misselijk van de stress. Ik heb mijn doelstelling qua maaltijd niet verhoogd omdat ik dat nog niet zo goed zag zitten. Ik probeer wel van vanaf volgende week naar naar 2,5 boterhammen 's avonds te gaan, de week erna naar 2,5 's ochtends en 's avonds, en daarna naar 3.
Ik doe het zo rustig aan omdat ik het ECHT moeilijk vind om boterhammen op te bouwen.. Dat is echt het moeilijkste.
De warme maaltijd laat ik nog even zo tot ik die boterhammen heb opgebouwd. Of misschien doe ik het toch nog wel anders, dat weet ik nog niet, heb nog tot de vrijdag om daarover na te denken. Er waren veel mensen die niet hadden opgebouwd. Je moet er natuurlijk psychisch ook wel klaar voor zijn natuurlijk, en dat is juist het probleem bij de meesten.
Na de doelstellingen was het eten. Ik had echt geen honger, en ik had ook gewoon geen zin om te eten omdat ik zo zenuwachtig was. Ik heb wel de doelstellingen nog opgegeten hoor, dat zou ik mezelf niet vergeven. Dus 3/4 puree, 3/4 stuk vis, en alle groenten! De groenten waren echt lekker.. Er is maar 1 ding in het ziekenhuis dat lekkerder is als thuis; broccoli! Ik weet niet wat ze daarmee doen maar het is zo lekker! Gelukkig is dat een wintergroente en krijgen we dat wel regelmatig!
Na het eten had ik echt zoveel stress dt ik bijna flauwviel; ik moest dan amar even op bed blijven liggen voor de zekerheid. Ze kwam wel eerst naar mij voor de bespreking. Het was echt niet positief, natuurlijk niet. Ik had het weer kunnen weten natuurlijk.
Ik moet in groep E blijven, ik mag nog niet naar T. T = Behandelgroep, E= exploratiegroep.
Het is gewoon zo dat het compenseren en het opbouwen moeilijk blijven. Ik had gehoopt dat ik gewoon naar huis mocht ofzo, dat ik met kerst thuis was. Maar misschien is het ook niet slecht om dit even door te bijten. Ik zag mezelf er weeral helemaal onderdoor gaan als ik nu naar school zou gaan en terug op stage zou moeten enzo. Misschien zijn 3 weken extra rust wel beter..
Het is moeilijk te begrijpen, maar ergens had ik het ook wel verwacht. Het is gewoon een strijd, en er is hier niemand die het daar makkelijk mee heeft.
Gelukkig waren er veel mensen hier voor mij, dankje Marjolein, Sarah, Hade, en de rest. Het is ook gewoon niet eerlijk, maar dat zal ik maar niet online zetten. Haha...
Dan heb ik mama gebeld en papa op de hoogte gebracht, en die hadden het ook al wel zien aankomen. Ik vind het ergens toch ook wel jammer. Maar ik bekijk het ook wel positief. De kerstagen ben ik 24/25/26 een paar uren thuis, en 31/1 jan ook. Dus die paar uren zijn al bijna een week dat wegvalt!
Dus eigenlijk zijn het nu nog 2 volle weken en een dag of 2.
En als ik dan naar huis mag, kan ik 2013 met een schone lei beginnen, dat zou pas mooi zijn!
Ik moest dan in de namiddag gelijk naar de therapie van de psycholoog, maar dat lukte niet, ik voelde me even veel te ongelukkig. Ik mocht even naar mijn kamer, en mijn IB was ik ook even mee gaan praten.
Het 3 uurtje heb ik overgeslagen, het mocht van de begeleiding, omdat ik me zo slecht voelde.
Na het 3 uurtje ben ik om half 4 wel terug naar de therapie gegaan. Het heeft ook niet veel zin om er telkens bij stil te staan, daar word je alleen maar negatief van, en dat proberen we te vermijden he!
Dus om half 4 hadden we vervanging VPK. Gelukkig was het een luchtige VPK! We gingen buiten een zoektocht doen voor elkaar. Dus de groep werd in 2 gesplitst en we moesten dan een weg zoeken enzo, was wel leuk. !!!
Ik had een leuk groepje.
Daarna had ik weer even een dipje, maar dat was ook het laatste dipje dat ik heb gehad; Verder is de avond wel goed verlopen!
Het avondeten ging vlotter dan anders, ik had precies toch ergens even een motivatie gevonden, om het volgende bespreking toch beter te doen.
Dus mijn pistolet met beleg ging sneller binnen dan ik had gedacht, ik was ook voor 1 keer is klaar binnen het half uur.
Het slaatje is ook gelukt!
Daarna is papa gekomen, gelukkig.
We hebben samen een film gekeken, rustig, en toch hielp het mij wel dat papa er was. Gewoon iemand vertrouwd zien maakt het al goed! Na het bezoek, ik haat het altijd als bezoek weggaat, moest ik naar het 21 uurtje, iets van chocoladeflan ofzoiets noemde het. Het is wel gelukt binnen de tijd, maar zoiets vind ik dus absoluut niet lekker.
Na het tussendoortje nog even gepraat met Marjolein.
En nu ben ik echt heel moe, en lig ik zelfs al in mijn bed.
Morgen word ik om 8.45u opgehaald voor naar de tandarts te gaan hier in het UZ, ze gaan kijken voor de wijsheidstanden, dat kan er ook nog wel bij, waarom niet, ik ben hier toch :)!
Slaapwel en ik hoop dat het een beetje een leukere dag is morgen.
Aan heel 7KZ; veel succes met jullie examens, ik duim voor jullie!
Bedankt iedereen voor de lieve reacties op m'n foto's op facebook van de manege gisteren :) Ik was zo blij, nu heb ik weer een extra motivatie om het zo goed mogelijk te doen.
Ik heb zo goed geslapen vannacht! In m'n eigen bedje, met Orlie (kat) aan m'n benen vanachter, dus eindelijk geen koude tenen 's nachts. Ik was echt kei blij! En ik heb dan nog eens kunnen 'uit'slapen tot 8.50. Ik was echt blij..
Dat is al wat anders als 7u in het ziekenhuis.
Het ontbijt ging ook wel redelijk, thuis. Op m'n eigen slakkentempo natuurlijk. Ik heb toch wel een pistolet gegeten. Ik had echt gedacht dat het thuis zijn problemen ging opleveren. Het ging eigenlijk wel redelijk. Ik merk alleen dat ik meer bewegingsdrang heb, en ook meer 'drang' heb om over te geven. Niet dat ik echt heb overgegeven, maar ik denk dan dat ik veel te veel heb gegeten, en dat ik dan ga bijkomen. Meestal heb ik dan volgens de anderen niks gegeten of heel weinig toch. Echt heel raar, en vervelend, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik dat kan aanpakken. Het zal nog wel aan bod komen in de therapie want veel meisjes hier hebben daar wel wat moeite mee.
Ik ben ook al blij dat ik niet de enige ben :).
We zijn na het ontbijt even naar de markt in Antwerpen gegaan, dat was al een tijdje geleden, en ik wou zoveel mogelijk weg zijn van huis, omdat ik anders teveel in de knoop zit met m'n eten en gedachten. Het was wel koud buiten, echt koud. Het is denk ik door in het ziekenhuis altijd in 25 graden te zitten, dan is het opeens koud buiten. Gelukkig is mijn jas dik genoeg!
Het was wel eens leuk om op het gemakje nog eens wat te wandelen zonder elke x flauw te vallen. Dat was ook al een tijd geleden.
Oja; als 10 uurtje heb ik een chocomelk gedronken :) Drinken gaat makkelijker dan eten, maar het mag geen gewoonte worden natuurlijk.
Voor het middageten moest ik terug naar Gent. Het middageten was eigenlijk helemaal niet zo lekker, maar toch. Gebakken aardappels, was echt niet lekker, ik proefde gewoon boter erdoor, en dan lukt het uiteraard weer niet... 1/2 is gelukt. Eigenlijk moet ik 3/4 de van de aardappelen, maar het lukte echt niet... Ik kreeg hoe langer hoe meer schuldgevoelens en ik werd er gewoon zenuwachtig van.
Het vlees is wel gelukt 3/4 de van de kalkoenburger. Dat ging redelijk. Ik heb ook geprobeerd er wat saus bij te nemen, ook al was die echt niet zo lekker. De groenten waren wel heel lekker, prinsesseboontjes, die heb ik dan toch volgens de doelstelling kunnen opeten.. Ik was blij dat ik dan van 13u tot 20.30u naar huis mocht terug. Niet dat dat zo lang is, en het is een heel over en weer geloop, maar ik was wel heel blij dat papa dan toch terug naar huis wou rijden, en ik dan toch terug thuis ben geweest!
Toen we terug thuiskwamen ben ik eerst even langs mama gegaan. Wat zijn Fiero en Bluebell gegroeid.. Als je zo de poesjes 3 weken niet ziet, is het verschil duidelijk te merken. Ik was heel blij om ze terug te zien! Ik heb mama dan even het evaluatieformulier voor morgen laten invullen, en m'n eigen formulier moest ook nog ingevuld natuurlijk! Sinterklaas was bij de mama ook geweest, en ik heb eindelijk m'n "Buddy" gekregen. :) Een knuffel van nici, een paard natuurlijk, die me wat kan steunen in het ziekenhuis..
Daarna hebben we nog wat gepraat, en ben ik terug naar papa gegaan.
Dan zijn we naar de kerstmarkt in Antwerpen gegaan. Het was er wel heel druk, en dat is al een uitdaging op zich voor mij. Toch zijn we wel eens gaan kijken, maar we zijn nergens lang blijven staan gelukkig. Dat zou nog niet lukken denk ik. Ik heb ook gemerkt dat ik het heel moeilijk heb om de bewegingsdrang onder controle te houden.. Dat blijft echt een moeilijk punt.
Papa heeft zo van die rotsjes van kokosnoot gekocht, zo n heel grote. Ik heb een mini hapje geproefd, maar zoals altijd smaakte het weer niet.
Het was wel ook wel heel gezellig in Antwerpen, met al die lichtjes in de bomen daar!
Dat doet me toch al een beetje denken aan Kerstmis, ook al is Sinterklaas juist geweest...
De feestdagen zullen moeilijk worden, maar toch ga ik m'n best doen!
Na de kerstmarkt was het tijd voor het avondeten. Het was dit keer gewoon brood. Papa maakt dat altijd zelf (superlekker!), en dus nu ook zelfgemaakt brood. Die sneetjes zijn alleen wat zwaarder waardoor ik denk dat ik echt heel veel eet, maar dat best nog wel meevalt.
Ik heb zo een sneetje gegeten met kaas. Op m'n eigen tempo weer :). Dat lukte eigenlijk. Ik vond dat ik voor mezelf eens een nieuwe uitdaging mocht aangaan, waar ik tot nu toe nog altijd spijt van heb. Ik heb ook nog zo'n sneetje van zo'n marsepein brood, of hoe noem je dat? met zo'n rozijnen enzo in. Het smaakte me niet, dus ik heb er niet veel aan gehad. Volgens mij kom je daar alleen van bij. Toch ben ik ergens toch trots dat ik het toch gedaan heb. Ik wou gewoon papa doen schrikken, maar nu voel ik mezelf wel ongelukkig.
Daarna moesten we al terug naar Gent.. Ik vond het een leuk weekend bij papa! Wel heel druk met het over en weer rijden enzo, de verpleegster in het ziekenhuis zag ook direct dat ik moe was.
In Gent moesten we direct 9uurtje eten, een kiwi. Ik had nog een beetje last van m'n extra uitdaging, en het ging dus een heel pak moeilijker, en ik wou hem eerst zelfs niet opeten.. Maarja een kiwi is heel weinig calorieen, en dus veilig voor mij. Dus heb ik hem toch opgegeten, zo'n kiwi kan moeilijk heel mijn weekend verpesten hé.
Daarna heb ik nog even gedouchet, en nu ga ik eens slapen, want ik ben echt heel doodmoe.
Ik heb ook heel veel zenuwen voor de bespreking morgen..
Oftewel vlieg ik buiten, oftewel is het ineens nog 3 weken erbij.....
Vandaag was het eens een leuke dag voor de verandering! Natuurlijk, want ik mocht 's middags even naar huis tot morgenmiddag. Ik ben superblij dat ik even uit het ziekenhuis weg kan, dat ik mezelf kan ontspannen en even eens niet met m'n eten moet bezig zijn. (Tenzij tijdens de eetmomenten).
Alleen was het natuurlijk weer heel vroeg opstaan, want in het weekend loopt de dag hetzelfde als in de week. Om 7u werd ik dus uit mijn bed gezet. Ik was echt nog moe en ben dus tot 7.45 blijven liggen. Het was toch maar zaterdag... Dan was het wel keihard haasten om om 8u aan tafel te zitten, maar dat kon me heel even niet schelen.
Het ontbijt ging moeilijk. Maar toen dacht ik aan de middag, aan het naar huis gaan enzo.. Het ontbijt ging zo moeilijk omdat ik ook wel wat zenuwachtig was voor naar huis te gaan. Uiteindelijk ging de doelstelling wel, en heb ik mijn 2 sneetjes wel gegeten, gelukkig. Het zou zonde zijn om nu de doelstelling niet te halen.. Ik heb ook al alle berichtjes die ik heb gehad gedacht en dat deed mij ook wel goed.
Na het ontbijt heb ik even een film gezien, er was geen therapie, nooit op zaterdag trouwens :). En ik heb dus ook alles ingepakt dat mee moest enzo.
Om 10 u was het tussendoortje. De yoghurt weeral, het was niet simpel ook niet. Het is ook omdat ik zowat onzeker was over wat ik thuis nog ging eten tijdens de dag enzo.. Het is en blijft toch moeilijk. Ook al vond ik wel dat ik het nog snel gegeten heb.. In 10 minuten :).
Na het 10 uurtje was het weer anderhalf uur vrij tot de middag. Tijdens de weekends moet je altijd heel veel films enzo hebben zodat je jezelf kan bezighouden met vanalles. Ik heb wat muziek geluisterd omdat ik merkte dat ik zenuwachtiger werd.
Het middageten was wel heel moeilijk. Stoofvlees met heel veel saus bij, wortelen met ajuin die heel hard naar boter smaakte en aardappels. Dus de doelstelling: 3/4 vlees met saus, 3/4 aardappelen en alle groenten. Oke ik was met mezelf weer compromissen aan het sluiten, om dan de helft van de groenten te eten en de helft van het vlees, maar ik heb toch maar m'n doelstelling opgegeten. ook al voelde ik me daar heel ongelukkig bij.
Gelukkig had ik niet veel reden om verder nog ongelukkig te zijn, want om 14 u kwam papa en mocht ik dus naar huis :D!!!!!!! EINDELIJK!!! Van zaterdag 14u tot zondag 12u mag ik vanaf nu naar huis. En zondag mag ik om 13u tot 20.30u ook naar huis in principe. Ik was echt heel blij dat papa er was! Ik keek er al naar uit al heel de dag! We moesten nog even de nodige medicatie afhalen bij de verpleegpost en dan mocht ik weg.. Frisse lucht :) Gelukkig niet teveel sneeuw meer, en van het ziekenhuis direct naar de manege natuurlijk :) Het kon niet beter! Ik was echt heel gelukkig dat ik m'n grote vriend terugzag! Hij zag er wel goed uit, met z'n wintervacht! Heb ook hele mooie foto's van hem nu. Natuurlijk mocht ik nog niet telang naar de manege, maar ik was echt al blij dat ik een paar mensen heb terug gezien en dat ik natuurlijk Tyson nog eens zag :). Het toppunt van de dag! :D
Als 3 uurtje heb ik dan wat pudding gegeten. Dat lukte goed, maar op m'n eigen tempo. En natuurlijk weer met die rotgedachten;.... Ik hoop echt dat ik daar ooit vanaf kom..
Daarna zijn we nog even naar de bakker & winkel gegaan want bomma & bompa kwamen 's avonds eten :). Het waren pistolet en sandwich dus dat is ook al wel een moeilijkere uitdaging.
Natuurlijk was de Sint hier ook geweest!!! Ik heb een bon van de decathlon gekregen en van bomma & bompa een dvd box. Echt leuk, nu heb ik nog eens iets om te kijken als ik me weer eens verveel in het ziekenhuis! Keileuk! :)
Dan hebben we al de dvd box uitgeprobeerd en er al eentje gezien, voor het avondeten. Het is goed dat ik wat afleiding had voor het avondeten. Met het avondeten heb ik een pistolet gegeten, maar ik snijd die altijd in 8, en dan 1/8ste moet ik met moeilijker beleg eten. Meestal is dat dan iets zoets, of kip curry ofzo, zo van die slaatjes. Mijn pistolet is gelukt, wel met wat vertraging, maar het is binnen :D Met het moeilijke beleg is het ook gelukt. Ook al voel ik me terug schuldig. Toch heb ik nog geen overgeefdrang gehad vandaag. Dat is echt leuk want daar voel ik me zo vervelend door.
Als 21uurtje heb ik een heel dun stukje cake gegeten. Dat was weer een moeilijke, maar het was echt een mini mini stukje, dus dat moest gewoon lukken. Ik heb het stukje wel opgegeten, behalve de glazuur, dat vind ik echt nog heel moeilijk.. Ik ben blij dat ik het klein stukje cake gegeten heb, maar langs de andere kant voel ik me nu heel mislukt omdat ik toch nog heel bang ben om bij te komen. Dat maakt het dan weer een negatieve gedachte.. Vroeger at ik echt heel graag cake, maar nu laat ik me het gewoon niet meer toe..
Nu ga ik nog wat bij het bezoek zitten, want morgen moet ik al keisnel terugzijn om 12u ... Tot morgen!!! Evelien En nog eens bedankt voor al de steun iedereen, zonder jullie zou ik dit weekend echt niet naar huis gemogen zijn!!!! XX!
Vandaag was echt zo'n rotdag! Gelukkig mag ik morgen even naar huis voor een dagje. Zal echt leuk zijn om hier even weg te zijn!
Het was dus om 7.00 opstaan. Vannacht is het alarm ook verschillende keren afgegaan, dus ik ben heel veel wakker geweest. Er is ook altijd wel wat lawaai op de gangen maarja, het is ook een ziekenhuis voor iets natuurlijk hé.
Gelukkig heb ik wel iets geslapen, dat is ook al iets.
Ik had gisteren eerst nog een film gekeken met Melissa en dat was wel leuk.
Dus om 8.00 was het ontbijt, met kaas. Ik ben blij dat ik hier soms kaas krijg, want dat vind ik nog altijd het lekkerste voor tussen de boterham, en dat lukt dus ook het beste. Ik heb alle zoete beleg uitgesloten omdat ik dat niet wil en ik eet thuis trouwens ook nooit zoet.
Ik heb mijn doelstelling vlot bereikt vandaag. Zelfs geen overgeefdrang of bewegingsdrang, echt goed!
Dan was het eerst doelstellingenvergadering natuurlijk, de vrijdagse sessie :- ). Onze groep werd in 2 gesplitst; omdat we met zovelen in de E groep zitten. Dus 5 en 5 waren de groepen, en ik moet zeggen dat het leuker was met 5 dan met 10 in de therapie. En nog zijn we trouwens uitgelopen.. Haha!
Om 10.05 zaten we dus pas aan het tussendoortje, dus ik moest wel sneller eten als ik gewend was.
Gelukkig was het het yoghurtje zoals ik gewend ben. Ik was even wat gestresseerd door de tijd, maar nadien ging het beter en was ik alsnog om 10.20 klaar. Dus de doelstelling was ook bereikt.
Om 10.30 hadden we creatieve therapie. De therapeut vond blijkbaar met klei werken ook heel leuk want dat gingen we vandaag ook terug doen. Nog altijd vond ik het leuk, ook al is er veel tijdsdruk want alles moet op een half uurtje af zijn. We lopen wel overal uit en dat zorgt opzich ook al voor stress. Ik kan daar niet zo goed tegen. We moesten vandaag een figuur maken waarbij we ons eigen karakter lieten zien. Ik heb een schildpad gemaakt, met oren. Een schildpad die stil is en wegkruipt als ze zich niet goed voelt, maar ook goed kan luisteren naar anderen. En dat is ook zo; ik ben geen spreker. Eerder een luisteraar.
Na de crea was het middag eten. Echt vies; zo'n kippenbout maar dat eet ik sowieso niet zo graag met zo'n botten in.. Bah! Wel heb ik 3/4 de gegeten en de doelstelling bereikt. Ik denk trouwens niet dat ik ga verhogen in eten.. Ik ga het alleen wat moeilijker maken denk ik. Het is een beetje afhankelijk van hoeveel ik bijkom/ afval.
En dan rijst, dat ging wel, was alleen heel droog. En ananas van groenten, dat lust ik dus helemaal niet dus de doelstelling is niet bereikt.
En currysaus, die was heel lekker, daar heb ik ook de helft van op gegeten.
Daarmee is dus heel m'n dag verpest, haha. Maar ik lust echt absoluut geen ananas, en ik heb wel geproefd, dat zouden veel mensen al niet doen.
Na de middag kwam Sinterklaas op de afdeling! We moesten zo'n liedjes zingen en dan werden we bekogeld door letterkoekjes. Alleen ze bleven nogal lang op de grond liggen natuurlijk.
De hoofdverpleger moest ook alleen zingen omdat hij niet meezong met ons. En de verpleging moest ook apart een liedje zingen.
Dat was wel grappig!
Daarna hadden we psychotherapie. Het was een andere psychologe dat erbij zat, Annelies heet ze, die ken ik nog niet. Dus dat was even wennen, maar ze was ook wel vriendelijk, alleen wel nogal direct. Maar het was vooral de stagiaire die de therapie gaf. Het ging over temperament. Dat je daar verschillende soorten in hebt: impulsief, angstig, sociaal afhankelijk en perfectionistisch. We moesten dan voor onszelf een soort rangorde maken wat je de meeste en de minste score geeft.
Dat was niet zo heel moeilijk.
Ik ben vooral perfectionistisch, op alle vlakken. Vooral op schoolvlak. Ik ben ook bang voor het onbekende of bang voor veranderingen, en ook bang van veel dingen, en mensen zelfs soms.
Sociaal afhankelijk is ook wel redelijk van toepassing, maar al minder. Ik trek me dat wel aan als mensen mij niet moeten. Ik wil ook wel graag weten hoe mensen over mij denken, en ik denk dat de meeste dat wel zullen hebben.. Het is ook niet zo makkelijk natuurlijk om nooit eens na te denken over wie wat over je denkt.
Impulsief ben ik dan weer niet, ik zal altijd nadenken voor ik iets zeg, en ik zal ook nooit doen zonder na te denken.
Half de sessie moest ik naar de dokter.
Ik heb bij de dokter dan eerst een kwartier gewacht. Daarna was het eindelijk aan mij.
Het was een beetje raar want de dokter was zelf heel verward en dat gaf mij helemaal geen goede indruk eigenlijk, ik werd er zelf heel zenuwachtig van en zelfs een beetje bang.
Het was zo dat de ontvangen bloeduitslagen van oktober niet overeen kwamen met wat zij gehad had van de vorige dokter van in Antwerpen, dat was echt heel raar, en ik voelde me heel slecht daarbij. Hoe kan dat nu dat je als dokter niet eens dingens door kan vertellen, ze had me toch zelf doorverwezen omdat ik 18 jaar geworden was.... ??
Gelukkig waren de resultaten van deze keer ok. Dus mijn bloed is stabiel, toch al een zorg minder natuurlijk!!
De dokter zei wel dat misschien 3 weken wel wat snel was om al op ontslag te gaan. Ik wou zeggen dat ik liever thuis verder opbouw, maar ik heb me voorgenomen om dat niet meer te zeggen.
Ik zal wel zien wat ze maandag zeggen. Ik hoop in ieder geval niet op ontslag, dan kan ik al niet teleurgesteld zijn als het niet zo is!
Ik heb ook nog een paar andere afspraken gemaakt.
Ik hoefde gelukkig niet meer naar VPK, ik was ook helemaal uit mijn doen. Ik hou er niet zo van als mensen zelf geen duidelijkheid in iets kunnen scheppen, want dat maakt het mij alleen maar moeilijker.
Op de duur word ik daar zelf ook moedeloos van... Gelukkig is het ook een heel toffe groep ondertussen :) Er zijn er wel veel vertrokken deze week, maar ik merk wel dat een kleinere groep wel hechter wordt.
Na VPK heb ik nog even gerust, en mijn therapiemap op orde gestoken, dat was ook wel eens nodig..
Het avondeten was redelijk. Ik was blij dat ik kiri kaas had gekregen voor op de boterham, want eigenlijk was het haringsalade en da tlust ik ook weer niet natuurlijk. Het slaatje was wel lekker :)
De doelstelling was wel bereikt uiteindelijk. Alleen met het verkeerde beleg...
Na het avondeten kwam papa op bezoek met nonkel. Ik had ze mijn speculaasjes gegeven van de Sint. Ik laat mezelf dat toch nog niet toe om dat nog eens extra te eten, en dat heeft dus ook geen zin. Ik hoop dat de Sint geen snoep brengt thuis ;) (HINT aan papa!)
Ik was blij met mijn bezoek, want zo is mijn dag toch nog een beetje geslaagd! :)
Het 21 uurtje was een peer en daar heb ik ook meer dan 20 minuten over gedaan maar ze is wel op :D!
Nu ga ik nog snel even douchen en nog wat muziek luisteren en dan slapen,
De dag begon niet zo goed vandaag. Het was weer weegmoment natuurlijk, en ik had al slecht geslapen, dus ik was al slechtgezind.
Om 7.30 moest ik dus gaan wegen, weeral 300 gram afgevallen. Ik snap er echt niks meer van, en begin ook een beetje moedeloos te raken. Ik eet echt veel meer dan ik al maanden aan het eten ben, geef niet over, beweeg niet (als je te snel door de gang loopt= verbruik je teveel calorieen) Om gek van te worden!
De Sint was hier geweest, was wel grappig. Wij kregen allemaal zo'n zakje met letterkoekjes, appelsien, chocola en speculaas in. We mogen zelf beslissen wat we daar wel en niet van opeten enzo.
Ik heb tot nu toe toch al een paar letterkoekjes kunnen eten tussendoor nog eens.
Ik drink ook calorierijk ondertussen, allemaal extra hulp.
De psycholoog was ziek vandaag, dus ik had geen individueel gesprek. Jammer want ik heb haar nog maar 1 x gezien op de 3 weken dat ik hier zit. Ik wou ook dringend nog een paar dingen bespreken, maar dat zal dan voor een andere keer zijn.
Het ontbijt ging wel weer, ik was echt heel slechtgezind, en heb ook heel veel oorpijn. De dokter had beloofd dafalgan op te starten, die was er dan ook weeral niet. Ik word altijd vergeten met dat soort dingen..
Maar toch heb ik me niet laten kennen en zijn de doelstellingen weer bereikt, ook al kostte het nogal moeite. Maar daar moet je je natuurlijk wel kunnen overzetten.
De eerste therapie was VPK, dat was echt wel leuk om te doen. We deden zo'n soort spelletje: de axenroos. Was wel leuk. We hadden een heleboel dieren Er waren oa een bever, wasbeer, kameel, schildpad, havik, poes, ...
Ik heb voor mezelf de schildpad gekozen als basis. Ik ben redelijk stil, ik ben nogal op mezelf, een luisteraar en klap dicht bij een negatieve gebeurtenis. Ik heb voor de kop van de kameel gekozen. Ik ben vooral een volger en geen leider. Ik zadel mezelf ook dikwijls op met andermans problemen; maw ik blijf daar zelf ook altijd mee zitten.
Ik heb het oog van de havik gekozen, omdat ik zelf perfectionist ben, en ik heel kritisch naar mezelf kijk.
En de staart van de wasbeer, omdat ik ook wel zie naar andere mensen, als daar iets mee aan de hand is, ga ik dat ook dikwijls wel vragen.
Van de groep heb ik bever, wasbeer, schildpad en kameel gekregen.
Ik vond het leuk om eens te doen. Dan had ik eens wat afleiding!
Er was weer heel veel lawaai met de werkmannen hier op de afdeling, dus ik was blij dat we eens iets rustigs, niet te confronterend zouden doen.
Het 10 uurtje ging wel goed, het yoghurtje was op 10 minuten op dus dat was goed.
Daarna hadden we werkboek, even rust tot aan de middag.
Het middageten ging ook nog goed.
Het was spruitjes met purree en kalkoenvlees.
Dat vlees was moeilijk omdat er zoveel saus opzat, en het ook vettige saus was. Ze was trouwens ook niet zo lekker. 3/4 is toch behaald. De puree; ik lust sowieso niet graag purree dus dat igng wat moeilijker. Van spruitjes weet ik dat er niet zoveel calorieen inzitten, dus dat ging eigenlijk vlot. Eigenlijk gaan de groenten altijd het vlotst.
De doelstellingen waren dan toch behaald; happy me!
Na de middag hadden we uurtje rust. Ik heb nog even wat gerust, met mijn pijnlijke oor. Daarna heb ik even op de computer gezeten.
Daarna hadden we creatieve therapie. Ik vond het leuk dat we met klei gewerkt hebben, dat is gewoon leuk en daar kan je tenminste je frustratie zowat op kwijt, en dat was nodig.
We moesten onze naam maken in klei, en ook zeggen wat onze naam betekent enzo.
Dat was ook wel leuk. Ik heb het nu laten liggen in het therapie lokaal, tot het droog is morgen. Ik hoop dat het een beetje op iets trekt.
Het 3 uurtje was echt weer heel moeilijk. Ik had voor het eerst terug overgeefdrang. Ik moest terug de koek eten en dat was uiteraard speculaas op Sinterklaas. Ik weet dat daar veel inzit, dus ik had al negatieve gedachten opvoorhand, en dan lukt het niet zo goed natuurlijk.
Heb toch m'n speculaas wel opgegeten, maar voelde me wel wat schuldig achteraf.
Gelukkig is het nu al beter!
Na het 3 uurtje hadden we terug VPK. We gingen de kerstboom versieren, dat was op zich ook al een hele gebeurtenis want de kerstboom was in 2 stukken en de poot was niet goed voor de kerstboom op te zetten. En dan stond de piek weer scheef, en zo bleven we bezig haha!
Het is nog altijd niet in orde trouwens.
Maar morgen is er weer een dag natuurlijk.
Na de therapie hadden we een uurtje rust tot het avondeten. Ik heb nog wat gepraat met sommige mensen, dat deed ook wel eens goed. De verpleging heeft toch nooit tijd.
Ik ben wel heel blij met m'n eenpersoonkamer, ik heb ook een mooier uitzicht dan op de vorige kamer.
Het avondeten ging eigenlijk ook redelijk ook al voel ik me nog steeds heel schuldig.
2 sneetjes brood met een slaatje en een ei.
Het was niet zo simpel maar wel lekker, gelukkig!
Nu ben ik een film kijken met Melissa, en daarna het 21-uurtje; cacaovla (is eigenlijk chocoladepudding).
Daar zal ik me ook nog even over moeten zetten, maar dat zal hopelijk wel lukken.
Daarna ga ik nog wat lezen, en dan slapen denk ik.
Morgen zie ik de dokter,
en zaterdag mag ik smiddags even een dagje naar huis, superleuk!
Het was vandaag wel een korte dag. Ik had echt de indruk dat het kei snel ging, maar toch.
De ochtend (heel de voormiddag) was ook rommelig want er kwamen 2 nieuwe meisjes op de afdeling. Er gingen er natuurlijk ook 3 weer weg, dus ja het was druk over en weer geloop.
Het ontbijt ging redelijk goed. Ik heb natuurlijk gisteren heel veel hoofdpijn gehad, en die was vandaag wel beter, maar nog niet weg. En dan is het eens zo moeilijk om naar therapeuten te luisteren.
De therapieen waren eigenlijk echt saai, heb niet zoveel bijgeleerd. Psycho educatie was gewoon weer de lichamelijke gevolgen van anorexia, en creatieve was een kwartet maken met je eigen kwaliteiten. Ok dat was niet zo saai, dat was wel leuk om mee bezig te zijn. Veel mensen hadden wel leuke dingen gemaakt! Ik heb voor mezelf: rustig, paardrijden, luisteren en gedreven gekozen als kwaliteiten. Omdat ik vooral luister, en niet spreek. Ook als ik doelen heb ga ik daarvoor en laat ik niet los en ook paardrijden doe ik heel gedreven.
De volgende dagen gaan er ook nog wel wat mensen naar huis, dus het zal rommelig worden. Dat is zo door de kerst enzo denk ik wel. Ik hoop toch nog op een klein kansje dat ik volgende week naar huis mag! Zou echt super zijn!
Ik heb gehoord dat mijn bloed ook terug gestabiliseerd is vandaag, de meeste dingen dan toch. Komt ook wel door veel op bed te liggen en niks te doen denk ik. Alleen mijn botten gaan echt nog lang duren, maarja als het nu gewoon al beter zou gaan.
Het enige wat niet wil meewerken is mijn gewicht.
Als ik nu gewoon als eens stabiel zou zijn qua gewicht, is het makkelijker om thuis verder op te bouwen onder toezicht van de poli.
Het 10 uurtje (yoghurtje) ging wel goed. Was op 10 minuten klaar ongeveer, dus dat ging wel vlotjes.
Het middageten daartegen was weel een strijd. Maarja dat is het elke middag, en dat zal nog een tijd zo blijven met warm eten. Het was zalmfilet, dat vond ik niet zo heel moeilijk. Maar het was ook preipuree, maar omdat de groenten onder de puree waren, kon ik niet zo goed meer mijn hoeveelheden zijn en dat is vervelend. Zo weet ik niet of ik nu teveel of te weinig eet.
's Middags ben ik met mama naar Gent gegaan. Dat was leuk, en al minder druk dan andere keren. Het was dan ook woensdag natuurlijk, de meesten hebben les. We hebben ook ergens een shopping center gevonden wat binnen is. Dus als ik nu volgende week niet naar huis mag, kan ik daar wel even heen, als het regent ofzo.
Ik was wel weer blij dat ik buiten ben, dus vond het wel minder dat het overdekt was, maar eigenlijk ben ik gewoon al heel blij dat ik weg ben uit het ziekenhuis.
Op 2 uurtjes naar Gent is dus niet zo makkelijk als je graag overal eens binnenloopt, en al een geluk was mama mee want anders was ik de tijd wel weeral vergeten.
Het avondeten ging maar moeilijk want mijn hoofdpijn werd weer erger. Toch wel de doelstellingen bereikt, dus dat ging nogal.
Na het avondeten is mama nog even gebleven omdat we moesten verhuizen (1 persoonskamer), kamer 8 lig ik nu.
Daarna is mama naar huis gegaan.
Nu seffens nog het 21 uurtje, en nog even douchen en dan ga ik slapen.
Het bericht van gisteren heeft een beetje vertraging omdat ik gisterenavond een migraine- aanval gehad heb. Ik heb gisteren echt heel grote stappen gezet en op de duur wordt dat een beetje veel, ik kreeg ook heel veel stress van gewoon gisteren als dag. De migraine is onder controle maar nog niet weg.
Dus het ontbijt ging gewoon redelijk vlot. Ik moet nog wat proberen mijn gedachten onder controle te krijgen, niet overal caloriëen willen tellen. Dat is het grootste probleem eigenlijk. Maar het was gewoon wat ik thuis ook altijd op mijn boterhammen eet, dus ik weet perfect hoeveel daarin zit, dus was ik wat geruster. Het was nogal rommelig aan het ontbijt omdat er iemand wegging ook en er werd ook gezegd dat er woensdag 2 nieuwe opnames kwamen, alle kamers worden zowat verwisseld. Zo krijg ik dus een eenpersoonskamer vanaf straks. Hopelijk komt mama dan om mee te helpen verhuizen.
Na het ontbijt hadden we de groepstherapie. In de groepstherapie ging het over eerlijk zijn en open zijn over dingens. Bvb als een bepaalde doelstelling niet lukt dat je daar niet over liegt, en gewoon eerlijk bent. Hoe moeilijk het ook is. Ik vond wel dat dat terecht was, die opmerking dat de groep maakte.
Er waren ook nog een paar andere dingen gemeld, maar die waren nogal praktisch.
Daarna was het 10uurtje, mijn yoghurtje weer, het ging gewoon al een stuk beter dan vorige dagen. Het begint zowat te wennen terug. Ik eet dat ook graag, maar liefst wel zonder suiker natuurlijk...
Maar ik vind dat ik dat al goed gedaan heb elke dag :)!
Na het 10 uurtje was het een uurtje werkboek. Toen had ik ook al hoofdpijn maar toen ging het nog wel. Ik heb dus wat gerust tot het tijd was voor het middageten. Het is misschien ook wel omdat ik teveel nadenk hier dat ik makkelijk migraine krijg.
Ik was ook heel de tijd over de doelstelling aan het nadenken, het was ECHT een hele zware dag qua eten voor mij.
Ik verplicht mezelf om de koek om de 2 dagen op te eten, maar gisteren was het wel een speciale koek, maar eerst het middageten.
Het middageten ging weer moeilijker. 1 van mijn doelstellingen is dat ik de saus ook probeer op te eten bij het vlees. Dat is echt de hatelijkste doelstelling die ik mezelf al heb opgelegd want ik haat saus..
Gelukkig was het maar een klein stukje vlees, en moest ik maar 3/4 de opeten om mijn doelstellingen te bereiken, dus hoefde ik ook niet al de saus. Ik vind het trouwens al knap dat ik die saus er wel bijneem, hoe vies het ook is.
De aardappelen was ook 3/4 de en ik merkte wel dat het al moeilijker was om zoveel aardappelen te eten. De helft ging nog wel maar 3/4 is echt nog wel veel..
De groenten allemaal was niet zo'n probleem want het was gewoon sla. Dat vind ik sowieso wel lekker, dus niet echt een probleem..
De koek was dus een suikerwafel, en ik heb lang getwijfeld of ik toch niet de fruitsla zou nemen. Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het geen zin heeft om met mezelf compromissen te sluiten. Het zal ooit toch wel moeten.
Dus ik besloot die gewoon te nemen, en we zouden wel zien wat lukte om 3uur.
Ondertussen ben ik ook even tijdelijk calorierijk aan het drinken, om misschien wat te ondersteunen, want ikmag echt niet meer afvallen nu...
Na de middag hadden we de psychologische sessie.
Die ging over assertiviteit en de verschillende soorten. Hoe je dus dingen kan zeggen zonder een ander te kwetsen. Was een suggestie van iemand uit de groep, en eigenlijk ook wel nuttig denk ik.
Ook al was het wel wat saai..
Ondertussen was er heel veel volk op de dienst want het was voor alle personeelsleden beleidsvergadering, dus echt heel het personeel was aan het vergaderen.
Wij kregen dus therapie van de stagiaires.
Om 15u was het dus heel spannend.. De suikerwafel.. De eerste 5 minuten heb ik dus gewoon niks gegeten omdat het eerst niet lukte. Je moet jezelf daar echt overzetten, en dat lukte eerst niet.
Uiteindelijk lukte het wel, maar het ging heet moeilijk en traag. Bij elke hap begonnen de stemmen weer in mijn hoofd dat ik dom ben dat ik zoiets opeet. Ik heb wel voor mezelf kunnen bedenken dat een wafel van 70 gram, dat ik daar nooit geen kilo van kan bijkomen. Dus de helft ging vlot, en dan begon ik terug te twijfelen, maar na 20 minuten is het uiteindelijk toch gelukt.
Het is moeilijk te aanvaarden als je een eetstoornis hebt dat je gewoon MOET soms...
Daarna heb ik even gerust, en dan was het VPK.
Het was wel leuk bij VPK, het ging over fantasie enzo. Je moest zo een paar vraagjes beantwoorden over hoe je man zou heten, en hoe je kinderen zouden heten, en waar je zou wonen, welke bankrekening enzo. Was wel eens leuk om over na te denken en vooral luchtig. Gelukkig was het niet te zwaar want ik zat nogal in de knoop met m'n gedachten.
Want 's avonds was het macaroni met kaas, dat is ook al moeilijk. Dat is ook wel gelukt, en ik was even trots op mezelf, maar de migraine kwam wel heel snel, en na het eten ben ik dan ook direct in mijn bed gekropen. Heb wel nog een pijnstiller gehad, maar ik kon amper op m'n benen staan, en dan heeft de avondactiviteit en het tussendoortje geen zin..
Vandaag was het heel druk hier op dienst, eerst hadden we 's morgens de weging. Ik begrijp het nog altijd niet zo goed, maar ik ben weeral afgevallen. Voor het eerst maak ik me nu ook ongerust.
Ik had nochtans meer gegeten dan de week ervoor. Ik ben serieus afgevallen, dus de verpleging zei dat ik wel moest beginnen oppassen, want dat het niet de goeie kant opging. Ik moest al bijkomen toen ik hier kwam, en sinds ik hier ben ben ik alleen maar verder afgevallen, dus nu moet ik veel bijkomen ipv een paar kilo.
Daarna hadden wij een uurtje werkboek. Gelukkig was het was hier een gestresseerde gebeurtenis, het was evaluatiebespreking voor sommige meisjes, en dat was nogal druk. De spanning was ook heel duidelijk te voelen.
Tijdens werkboek heb ik een nieuw boekje gemaakt met dingens in die ik leuk vind, en de therapie een beetje uitgewerkt. Ik heb ook al eens nagedacht voor mijn eigen evaluatie volgende week.
Na de werkboek hadden we een 10-uurtje. Zoals elke dag: het yoghurtje. Ondertussen kent mijn maag het al denk ik. Dus het yoghurtje lukt eigenlijk redelijk vlot, en daar ben ik wel blij om.
Ik was zelfs op 15 minuten klaar in plaats van op 20 minuten. Het kan nog beter, maar het is al een vooruitgang natuurlijk.
Na het 10 uurtje was het doelstellingevergadering. Die was ook nogal druk, en je voelde de spanning er wel hangen. Ik heb voor mezelf qua compensatiegedrag alleen mijn doelstelling die ik had aangehouden. Dit was niet overgeven en niet met m'n voeten bewegen. Qua eetgedrag was dat nog altijd de calorieen en het tempo, dus die heb ik ook behouden. De zwarte lijst; ja daar staat alles calorierijk in. Dus ik heb mezelf opgelegd ook de saus bij m'n vlees op te eten, ook al weet ik dat daar dikwijls veel inzit, ik ga het toch proberen!
Ook hou ik om de 2 dagen de koek aan, ook al is het moeilijk en weet ik dat er veel kcal inzitten.
Morgen is het trouwens suikerwafel...
Na de doelstellingenvergadering was het een half uurtje vrij. Ik heb mijn ouders even gesmst dat ik weer was afgevallen, en heb daarna even gerust. Het was daarna dus tijd voor het middageten.
Ik had de doelstelling verhoogd 's middags naar alle groenten, 3/4 de vlees en 3/4 aardappelen. Het was moeilijk, maar het is toch wel goed gelukt. Ik had een beetje buikpijn maar het ging wel;
ik denk ook dat het een beetje is dat ik zelf echt die doelstelling wil bereiken, dat dat automatisch beter lukt. Ook al voel ik me schuldig, ik heb het gedaan, en ik hoop dat ik het binnekort ook kan zonder daar schuldig over te zijn.
Na de middag hadden we uurtje pauze. Ik heb wat op de computer gezeten en wat gerust, en in mijn 'roddelboekske' gelezen.
Daarna was het PMT. Dat was echt leuk! We hebben ontspanningsoefeningen en rekoefeningen gedaan. Enkele meisjes hebben wat slecht nieuws gekregen vandaag, en het was voor de andere ook stresserend, dus vonden we de ontspanningsoefeningen wel op z'n plaats. Ik vond het echt leuk, op de duur begon het echt te helpen om wat te ontspannen. Dat rekken ging zo vlotjes wel niet, maartoch.
Na PMT hadden we werkboek, omdat de ergo uitviel, omdat die mevrouw vakantie heeft in december. Ik heb gewoon wat op bed gelegen, mijn humeur was serieus naar de knoppen, dus ik had even rust nodig. Ik heb daarna ook nog wat gelezen.
Daarna hadden we het 4-uurtje: cacaovla.
Dat is eigenlijk hetzelfde als pudding, en pudding lukt op deze moment nog steeds het beste, dus dat ging redelijk vlot. Ik wil ECHT beter worden dat ik zo snel mogelijk naar huis kan, dus ik zal op sommige dingens serieus moeten doorbijten, maar dat gaat me lukken, dat weet ik nu al!
Daarna had ik even een dip.. Ik had een gesprek nodig, en even tijd om wat te ventileren. Gewoon omdat ik iedereen en alles zowat begin te missen..
Ik ben ook helemaal weg van mijn vertrouwde omgeving, dus ik vind het nogal moeilijk. En ik had gewoon even een dip-moment..
Nu voel ik me wel terug beter :).
AAn het avondeten was ik er terug klaarvoor: mijn 2 sneetjes brood met kalfworst gingen er vlotjes in. Ik wil echt snel naar huis! Dan kan ik tenminste terug met mijn vetrouwde personen praten, en gewoon terug in mijn eigen omgeving zijn.
School zal nog een hele tijd duren, maar als ik nu gewoon al in de buurt ben, zou leuk zijn...
Maar nu is papa juist nog even langs gekomen en heb ik een nieuwe lading drinken gekregen. Ik heb met papa ook nog even gepraat.
Het 21 uurtje was een appel, en dat lust ik wel graag dus die is er ook op een 15 minuutjes ingegaan, echt al een groot verschil, vorige week kwam ik niet toe met 20 minuten !!!
Vandaag heb ik eigenlijk voor de eerste keer een redelijk vlotte dag gehad.
Het is alleen jammer dat je zo vroeg moet opstaan natuurlijk en niet zelf bepaald wanneer je eet, opstaat, enzovoort.
We moesten dus weer om 7.00 opstaan, zoals gewoonlijk. Het was wel rustig op de dienst, dus dat scheelde al. Bij het ontbijt was het dan ook rustig, en was het niet zo'n drukke bedoeling als in de week.
Bijna elke dag krijg ik 's morgens kaas of smeerkaas, maar dat ben ik eigenlijk gewend van thuis, dus dat is wel heel leuk. Alleen sommige soorten smeerkaas zijn niet zo lekker. Maar deze ochtend kreeg ik dus gewone kaas, dat vond ik leuk want die smaakt bijna hetzelfde als die van thuis!
Na het ontbijt had ik even rust, ik was echt moe, dus heb ik mij terug op mijn bed gezet, en wat op de laptop gezeten. Ik had heel slecht geslapen vannacht, ik weet niet, beetje onrustig denk ik. Ik slaap hier ook nooit door.
Het was hier echt weer heel rustig, waren op een gegeven moment nog maar met 7. De meeste meisjes zitten al in een hogere fase, en mogen dus naar huis.
Het 10 uurtje was zoals alle dagen een yoghurtje. Dat ging eigenlijk goed, alleen de tijd was weer nogal nipt. Ik moet terug wat leren om grotere happen te nemen denk ik, maar dan zit ik gelijk zo vol...
20 minuten is natuurlijk wel veel voor een yoghurtje.
Na het 10 uurtje had ik gesprek met IB (individuele begeleider). Die vond dat ik al goed had opgebouwd in eten, en als mijn gewicht stabiel was (dus niet verder ben afgevallen) morgen hoef ik van haar nog niet gelijk op te bouwen, en daar was ik superblij om!
Ik ben nu ook een beetje trots op mezelf dat ik 'goed' bezig ben.
Ik heb ook gevraagd of ik de dokter morgen kan zien, ik heb nog steeds de bloeduitslagen niet, en aangezien die vorige keer zo slecht waren wil ik die wel graag weten.
Daarna heb ik nog even gerust op de kamer.
Het middageten was weer moeilijk, maar het was een kleinere portie dan anders, dus was ik tegelijk ook wel blij. De groenten (witloof) heb ik dus helemaal opgegeten (volgens mijn doelstelling). Witloof vind ik lekker, dus dat is niet zo direct een probleem natuurlijk. Toch zat ik weeral na de groenten alleen al vol. Dan is het natuurlijk een kwestie van doorbijten, en toch de rest er nog bijproppen, hoe moeilijk het ook is. Het waren hertoginneaardappelen in de oven. Dat was dan al wat moeilijker, om de helft op te eten (doelstelling is 1/2) Ik dacht eerst dat het gefrituurt was, en dat zou ik niet hebben opgegeten denk ik, of daar zou ik al meer overgeefdrang bij hebben. Ik moet zeggen dat ik vandaag eigenlijk zo goed als geen overgeefdrang gehad heb.. En daar ben ik ook wel fier op!
De helft is er dus gelukt! Het vleees was nogal taai, een beetje te hard gebakken, een soort biefstuk. Jeroen kan dat vele beter!
De helft is dus gelukt!
Na het eten is papa gekomen. Ik vond het leuk dat hij er was, dan had ik een beetje afleiding. We zijn naar Oostende gegaan en hebben ook een film gekeken. Ik vond het leuk in Oostende omdat er heel veel wind was. Dan kon ik nog eens uitwaaien. De zee was ook heel wild, dus dat paste echt bij mijn humeur. We hebben echt bij het water gewandeld, en er lag allemaal schuim op de zee, dat was wel mooi om te zien. Dat glinsterde een beetje. Er was ook een surfer die ging surfen in de koude zee.. Maarja die hebben grote golven nodig natuurlijk. Toen we terugkwamen heb ik eventjes gerust voor het avondeten.
Ik heb ook het nieuwe spelletje dat ik van mama gekregen had gisteren uitgelegd aan papa.
Het avondeten was ook wel moeilijk, maar het ging.
Het was tonijnsla met perzikken bij de boterhammen.. Ik lust dat niet zo graag. Dus dat ging echt niet vlot. Ik heb wel voor mezelf m'n eettempo al een beetje verhoogd naar 25 minuten ipv een half uur. Ik heb dan toch maar 2 boterhammen met tonijnsla gegeten, dan kon ik toch ook de groene bol aanduiden..!!!!
Na het avondeten kwam papa terug!
Dan hebben we een beetje gepraat nog en nog een aflevering gekeken. Papa had ook nieuw drinken bij En een roddelboekje om te lezen!
Papa is nu juist vertrokken,
en om 21u moet ik nog een kiwi eten..
Ik denk dat dat nog wel gaat lukken, en ik zal heel blij zijn als ik een groene bol kan zetten bij de doelstelling van vandaag, want morgen moeten we de nieuwe doelstellingen al bespreken. Het is morgen natuurlijk eerst weegmoment.. De zwarte dagen zijn toch altijd maandag en donderdag..
Als ik ben bijgekomen sta ik een stapje dichter bij huis, maar vole ik mezelf niet zo goed.
Als ik ben afgevallen betekent dat niets goeds, maar voel ik me wel beter...
Vandaag heb ik wel een lange dag gehad, maar wel eeen leuke dag. We waren maar met 8 want de meeste mensen gaan naar huis op de zaterdag, dus alleen de E en S groep zijn er. Dat is wel leuk omdat we dan met minder zijn, en dan kan je beter met iedereen praten.
We moesten dus weer om 7u uit bed voor het ontbijt.. Pff... Op m'n zaterdagochtend... Maartoch, we gingen dus om 7u uit bed. Het ochtendeten is eigenlijk vlot verlopen. Het lukte voor het eerst is goed om gewoon mijn 2 sneetjes met beleg te eten. Heb er ook een heel smeerkaasje opgedaan in plaats van een half..
Geen overgeefdrang, en ook geen bewegingsdrang. Heb mij zelfs niet schuldiggevoeld over het ontbijt.
De vrije momenten ga ik even niet beschrijven want er is in het weekend geen therapie, en moet ik mij dus gewoon (heel saai) bezighouden.
Het 10 uurtje ging ook wel. Ik had me voorgenomen om in plaats van er 20 minuten over te doen, een kwartier, en dat lukte op zich, buiten dat ik wat sneller moet eten, en dus een beetje een voller gevoel had.
Het middageten was echt het moeilijkste dat ik deze week heb gehad: Vol au vent met aardappelen en sla. De sla ging heel goed, de aardappelen 1/2 ging redelijk, maar dan, ... Dat was echt een ramp, niet omdat ik het niet lust maar gewoon omdat ik weet dat daar veel kcal inzitten, en ik die verbied aan mezelf. Het was echt heel moeilijk, gewoon voor mezelf al om het op te eten. Maar de helft was de doelstelling dus dat moest erin. Ik was dus heel blij dat die helft erin zat.
Na de middag is mama gekomen, en zijn we naar Gent gegaan. Het was wel heel druk in de winkelstraat, dus een extra uitdaging. Maar het ging redelijk, buiten dat ik wat zenuwachtig werd van het vele volk. Ik werd ook wel eenbeetje nerveus omdat we wat file hadden in Gent zelf, en dan begin ik gelijk te stressen voor telaat te komen. Maar ik heb geen paniekaanvallen gehad, dus het ging supergoed!
Ik heb ook een nieuw spelletje van mama gekregen: machiavelli. Heb ik ooit eens leren spelen, en ik was al lang aan het zeuren, nu heb ik het dus!
We hebben het gelijk uitgeprobeerd, en dat was ook wel leuk :)
Het avondeten ging ook wel goed. IK was alleen een beetje overmoedig en wou opbouwen ineens, en heb 2,5 sneden gegeten, maar dat was duidelijk veel te veel, want dat bekwam me helemaal niet, en ik voelde me er ook heel slecht bij. Nu nog altijd, dus hebben we besloten dat dat nog een beetje te snel is. Ik voel me nu nog altijd schuldig.
Dus morgen terug 2 sneetjes, en mezelf wat tijd gunnen, zowel lichamelijk als psychisch.
Dat heb je als je graag voor een bepaalde tijd thuis zou zijn...
Mama is voor het avondbezoekuur ook nog even teruggekomen. Hebben we nog eens machiavelli gespeeld en monopoli. De oude spelletjes terug bovenhalen! Hihi, was wel eens leuk zo ouderwets spelletjes spelen!
Mama had magneten bij, dus nu hangt alles aan m'n prikbord zodat ik altijd kan kijken naar m'n prikbord als ik het even moeilijk heb.
Het 9 uurtje was de moeilijkste uitdaging die ik tot hiertoe heb gehad: CHOCOMOUSSE, dat wou ik eerst niet eten, en ik was smiddags al aan het piekeren. Dat is ook echt moeilijk omdat ik dat gewoon weet dat dat onnodige calorieen zijn, maar het dessert niet opeten = geen doelstelling. Dus ik had me voorgenomen minstens de helft te eten, maar ik heb toch helemaal gegeten. Ik was echt boos op mezelf. Ik HAAT calorieen, en ik had ook heel veel zin om over te geven, gelukkig zijn er zo'n lieve mensen hier om mee te praten, en gelukkig liggen ze niet zo heel ver van mij vandaan :) Dankje Marjolein & Noémie.
Daarna heb ik nog eens een lange douche genomen, en nu ben ik terug helemaal rustig. Ik voel me nog wel heel schuldig, maar nu ga ik niet meer gaan overgeven gelukkig!
Dus de doelstellingen, met een heel moeilijk tussendoortje zijn bereikt!
Vandaag een relatief goede dag gehad, biuten de voormiddag. Heb veel gepraat vdg, zowel met verpleging, als met mensen uit de groep, als de mensen die mij steunen. Ik heb vandaag ook het kaartje van de klas en van Claire gekregen; dankjewel!
De dag is goed begonnen. Ik was eerst bij iemand wat gaan praten, omdat ik me even niet zo goed voelde. Dat deed me deugd, en ik ben dus ook met een redelijk gevoel aan tafel gegaan.
Ik heb mijn doelstellingen opgegeten, en eens binnen de tijd!
De eerste therapie begon al te laat omdat we eerst bespreking hadden met de hoofdverpleegkundige. Iedereen werd zenuwachtig, omdat er hier normaal een bepaalde structuur wordt nageleefd.
De eerst therapie was de deolstellingenvergadering, waarbij ik met TROTS kon zeggen dat ik de doelstellingen qua maaltijd zo goed als heel de week behaald heb. Happy dat ik was!
De vergadering liep ook uit en dus was het 10 uurtje ook opgeschoven, ik werd zelf ook een beetje nerveus van het schema dat ik de war kwam. Het 10 uurtje ging heel moeizaam, en ik merkte dat stress er ook toe deed om het moeilijker op te eten. Gelukkig wou een meisje bij mij blijven zitten, anders had ik het echt weggegooid.
Daarna hadden we weer zo'n hectische therapie: crea. We moesten onzelf uitbeelden op abstracte manier; doolhof, als jezelf; weerbericht, en als contact met anderen (oor)
Ik ben een luisteraar dus een oor, ik ben in de war en voel me niet zo goed --> doolhof en m'n weerbericht was zowel zon als regen.
Daarna middageten, doelstelling bereikt, met zeer veel moeite! Het was iets wat ik niet zo heel lekker vond, dus dat gaat sowieso al moeilijker. Het was dan ook nog is veel te veel op mijn bord, dus daar kreeg ik nog minder honger van, en er zat superveel saus bij, en dat haat ik ook. Ik zou al redenen genoeg hebben om mijn bord te laten staan, maar toch heb ik alles opgegeten (voor mijn doelstelling te bereiken).
Het was kei moeilijk, maar ondertussen heb ik hier al geleerd dat je enkel vooruit gaat als je ervoor WIL gaan en WIL vechten. Ik wil beter worden, niet zwaarder persé, maar wel van die rotte gedachte af, en dat getwijfel altijd, dus ik ga er gewoon voor!
Psychotherapie ging over de G-schema's. Die had ik al eens geleerd in een andere therapie. Ik vind het altijd zo moeilijk dat je voor alles een G schema moet opstellen, dat duurt dan al zo lang, en je moet het eigenlijk voor alle moeilijke situaties maken, dus je bent er echt wel altijd mee bezig. We moesten dan allemaal een voorbeeldje maken van een situatie, en dat dan bespreken.
Ik kom heel vaak tegen dat ik vind dat er in bepaalde vdm teveel caloriëen zitten, en dat ik die dan verbied aan mezelf omdat ik angst heb om bij te komen. Dat duurt wel even, om zo'n schema te maken, maar op de duur ken je die uit je hoofd en gaat het vlotter.
VPK sessie was wel leuk, als afsluiter van de therapie- week. We gingen spelletjes spelen, we moesten allemaal een post-itje schrijven voor onze buur en daar bvb Mega mindy ofzo opzetten, en dan moesten we ja/nee vragen stellen, en proberen te raden welke persoon we waren. Was wel leuk, en het ging goed vooruit!
De vrijdagnamiddag is er altijd teveel aan.
Het 3 uurtje was ook heel moeilijk omdat ik vdg de koek moest eten.. Was echt moeilijk en ik had echt weeral een beetje overgeefdrang.. Maar het is ook weer goed gelukt, ik hoop dat ik thuis niet teveel koeken moet eten want ik voel me niet zo goed bij koeken.. Heb liever fruit of een yoghurtje..
Het is me wel gelukt gelukkig
De avond is ook gelukt, dus al de doelstellingen zijn behaald!
Bomma, bompa en papa zijn ook langsgekomen, ik vond het fijn om bomma & bompa nog eens te zien, en ik was ook blij dat papa is gekomen.
Voor de 2de keer dat ik dit bericht typ, want daarjuist kon ik niet meer op de site.
De dag is heel slecht begonnen, maar uiteindelijk toch nog goed geeindigd.
Eerst hadden we de weging vanochtend; ik was weer afgevallen natuurlijk.
Ik begrijp niet zo goed hoe dat komt want ik eet wel redelijk sinds maandag. Ik heb mij steeds aan de doelstellingen gehouden die voorop stonden. Nu heb ik een waarschuwing gekregen dat als ik nog 1x afval dat ze het mij uit handen nemen.. Ik ga anders vlug onder de 50 gaan zeggen ze en dan kunnen ze niet anders dan ingrijpen.
Dus mijn dag was al serieus verpest. Dan het ontbijt, ik had absoluut geen honger, en aangezien mijn humeur had ik ook geen zin, moet ik eerlijk zeggen. Ik heb mezelf er nog eens aan doen herinneren dat we wel een afspraak hadden, en geen maaltijden gingen overslaan.. Dus heb ik mezelf toch maar even gezegd dat wel echt wel gingen eten, en de 2 boterhammen zijn er dus gewoon ingegaan, en ze zijn er ook ingebleven.
Omdat ik me zo slecht voel heb ik wel weer drang om over te geven. Ik weet niet, maar stress speelt precies wel een harde rol. Het is ook altijd dat ik denk dat ik te weinig tijd heb en daar word ik zenuwachtig van, en dat is echt niet leuk om zo aan tafel te zitten. Je moet ook echt gewoon stoppen als de tijd gedaan is en dat maakt mij ook wat ongerust.
Na het ontbijt ging ik dus even naar de kamer voor we naar de eerste therapie moesten. We hadden eerst VPK sessie. Dat vind ik de minst leuke therapie van alles. Daar leer je gewoon eigenlijk echt niks mee, je confronteert jezelf alleen constant, en dat is heel vermoeiend en ook moeilijk. We hadden dit keer een papiertje over ons eetgedrag. We moesten onzelf zogezegd filmen terwijl we aan het eten waren.
Ik heb opgeschreven dat ik m'n eigen eetgedrag zie als: Ik vind dat ik teveel pruts met mijn eten, te traag eet en vaak zenuwachtig ben omdat ik niet weet hoeveel caloriëen ergens inzitten, en ik dat het liefst wel weet.
Ik heb opgeschreven ook dat anderen mijn eetgedrag zien als te weinig en dat ik idd teveel calorieen tel, en zenuwachtig aan tafel zit.
Ik vind het ook heel moeilijk om in groep te eten, ik eet liever alleen. Ik voel me slecht in een grote groep om te eten.
Daarna was het al 10 uurtje, ik heb mijn yoghurtje gewoon opgegeten zonder heel grote problemen. Wel maak ik me zorgen over hoeveel er in dat yoghurtje zou zitten. Wij krijgen bijna alles zonder caloriëen op, dus het is nogal frustrerend dat ik niet precies kan tellen..
Ik had het wel om 10.20 op, dus dat is juist binnen de tijd.
Na het 10 uurtje hadden we werkboek. Ik heb die tijd even gebruikt om alles op een rijtje te zetten, nog even op de computer te gaan, en wat te rusten. We hadden dan natuurlijk ineens tot aan het middageten vrij.
Aan het middageten voelde ik me opeens weer heel schuldig. En ook, ik wist dat het geen lekker eten zou zijn. Worst met appelmoes en aardappelen is echt een VERSCHRIKKELIJKE combinatie voor mij aangezien ik geen 1 van de 3 graag eet.
Ik wou echt niet, ik had zo 'n slechte dag en dan lukt dat eten ook gelijk niet meer.
Ik was begonnen met de aardappelen omdat ik dat wel gewoon lust. Ik moet maar de helft eten voor m'n doelstelling, dus dat moest lukken. Daarna ben ik dan ook maar aan de appelmoes begonnen, want het moest toch op, anders bereik ik gewoon de doelstellingen niet, en dan krijg ik nog een groter schuldgevoel.
De appelmoes wa sbinnen en dan het vlees nog, ook voor de helft. Dat ging vlot maar ikvond het verschrikkelijk vies om op te eten. Juist op tijd klaar met eten, en ik was nog niet op m'n kamer of ik moest weeral bijna overgeven.
Gelukkig heb ik mezelf ingehouden.
Doelstelling was dus bereikt....
Na het middageten hadden we een uurtje rust.
Daarna hadden we creatieve therapie. Dat was heel raar omdat we met 2 , een potlood moesten vasthouden en dan samen een figuur moesten maken, wat dus niet zo goed lukte haha, dat komt omdat je moet volgen, je moet eigenlijk je hand ontspannen, en sommige mensen laten niet makkelijk los.
Dat was niet zo'n leuke opdracht, maar ondertussen kan je wel je gevoelens even verzetten en dat ik wel belangrijk.
Voor mij dan toch, even rust.
Na de creatieve was het al 3 uur, om 3 uur kregen we een appel of een wafel; ik koos de appel. Ik raakte weeral niet optijd klaar met als gevolg dat ik weeral helemaal gedemotiveerd ben.
Ik heb hem wel gewoon opgegeten hoor, voor dat kleine stukje ga ik geen rode bol zetten!
Na het 3 uurtje had ik VPK weeral. Dat was een praatsessie vandaag. We moesten onderwerpen aangeven, en met iemand 5 minuten een gesprek op gang houden. Eerst was het moeilijk, maar daarna ging het opeens heel vlot. Ik heb geleerd dat ik ook echt wel een gesprek op gang kan houden! Ondertussen heb ik dus ook al wel wat vertrouwen in de groep. Ze zullen je nooit vies bekijken, want we hebben allemaal hetzelfde probleem..
Het avondeten was ook weer een hel.. Het was kipcurry met koude schotel en boterhammen. Uiteindelijk heb ik wel de doelstellin gbereikt, ook al heb ik nog altijd buikpijn.
Het avondtussendoortje is ook nog gelukt, eigenlijk te lang over gedaan, maar het telde toch nog mee.
Een dag met veel tegenslagen, gewoon beetje een emotioneel heel zware dag.
Het begon vanochtend al bij het ontbijt, ik had absoluut geen honger. Maar omdat ik probeer zoveel mogelijk positieve gedachten te maken, had ik voor ogen om toch gewoon mijn doelstellingen te eten.. Niet meer, maar ook niet minder.
Dat is gelukt, dus de doelstelling was bereikt.
De eerste therapie vandaag was creatieve therapie. Het was best een rare opdracht. We moesten per 2; en elke keer werd er gewisseld, een krijtje nemen, en allebei elkaar volgen met lijnen, en vormpjes, enzo. En zo moesten we het eens met iedereen proberen, sommigen maakten gewoon lijnen, anderen maakten een patroon of een tekening. Ik vond het leuker om iemand te volgen, omdat je dan al geen commentaar kan krijgen op hoe je tekening eruit ziet. Ik ben ook links handig, dus ik zat heel de tijd in de knoop met de anderen, haha.
Uiteindelijk kwam het wel tot een leuk resultaat. De kleuren pasten wel altijd mooi bij elkaar. Iedereen is eigenlijk nogal creatief in onze groep en dat maakt het wel heel grappig.
Na de therapie moesti k naar de psycholoog. Dat was best spannend want er zat een stagiaire bij. Maar het gesprek is goed verlopen. Ik vond het wel heel moeilijk want ik praat niet zo graag met onbekende mensen, en het vertrouwen was nog heel ver te zoeken, maar ik heb al heel belangrijke dingen kunnen zeggen,
en ik heb tegen mezelf gezegd dat we die ook actief gaan proberen te verhelpen, daarom zit ik hier ook natuurlijk. Als ik naar huis ga moet ik wel even een paar dingen gezegd hebben.
Het is moeilijk voor mij om zulke initiatieven te nemen, maar soms is dat gewoon nodig.
Daarna kreeg ik nog even tijd voor het tussendoortje opgegeten (waar ik een beetje laat mee was trouwens. ) Dat is ook helemaal gelukt, m'n yoghurtje!
Daarna had ik psycho-educatie bij de dokter. Dat is een 'les' zeg maar over de slaap ging het vandaag. Over hoe je best slaapt, welke medicijnen we nemen om goed te slapen, en welke klassen daarin zijn, hoeveel slaap je nodig hebt, ...
Dat was eigenlijk best saai, en een uur duurt echt superlang om daarnaar te luisteren... Dat was dus geen leuke therapie. Je bent ook zelf verantwoordelijk voor wat je opschrijft. Het uur duurde heel lang, maar toch.. Het is gelukt, ik leef nog!
We hadden na de psycho-educatie een half uur vrij. Op dat half uur heb ik even de tijd genomen om alles wat te laten bezinken.
Alleen jammer dat het half uurtje te kort was om volledig tot rust te komen.
Aan tafel vanmiddag ging het ook goed, ik heb geprobeerd mijn doelstellingen te bereiken, en dat ging eigenlijk redelijk vlot, tot ik aan de puree begon, dat ging opeens niet meer. Ik dacht dat ik teveel gegeten had, en dat het niet meer ging lukken, dat ik ging overgeven...
Ik heb even gewacht, en toen lukte het opeens weer wel, en heb ik het er toch nog bijgestompt.. Ik weet niet meer hoe ik het gedaan heb, maar het is toch gelukt!
Ik heb dus ook vanmiddag mijn doelstelling bereikt!
Zoals vorige week was er in de namiddag geen therapie. Na het eten had ik een gesprek met de IB. Ik zit hier dus minstens 6 weken hoogstwaarschijnlijk.. Toch blijf ik hopen op 14 december! Dan kan ik de kerst thuis vieren, dat zou leuker zijn dan in het ziekenhuis natuurlijk.
Ze vroeg ook veel dingens over vroeger enzo, en met wie ik allemaal praat, zo van die algemene dingen die al de psychologen altijd vragen op het eerste gesprek.
Ik heb het idee dat ik wel heel veel gezegd heb gelukkig.
Daarna kwam mama langs, en zijn we even naar Gent geweest, om wat te wandelen. Dat deed me wel goed, een beetje frisse lucht, ook al was het maar een 3 kwartiertjes.
Het was wel wat regenachtig, maar dat vond ik niet zo erg want dat past bij mijn humeur..
Na Gent kwamen we toe en hebben we nog wat film gekeken. Dat was ook leuk, ik vind het gewoon leuk als er iemand bij mij is, als ik niet alleen hier ben..
Het avondeten was een ramp. Het lukte me maar niet om zoals alle andere maaltijden m'n gedachten te verzetten. Het was al half 7 ofzo en ik was nog niet halfweg met m'n eten, en we hebben maar tot kwart voor. uiteindelijk zijn de 2 sneetjes wel gelukt. Doelstelling avond bereikt.. !!!!!!! Gelukkig, de sfeer aan tafel was ook wel goed dus dat was fijn. Ik ben wel blij datik uiteindelijk toch mijn doelstelling gegeten heb!
Na het avondeten is mama gekomen terug, en hebben we nog een aflevering van flikken gekeken.
Als mama weg was was het avond tussendoortje.
We hebben 20 minuten voor het avond tussendoortje, wat dus te weinig is voor mij, ik slaag er niet in om een appelsien op te eten in minder dan 20 minuten.
Ik was dus ook niet klaar met m'n appelsien als het 20 na 9 was, dus ik moest de rest weggooien..
Ik was echt boos! Ik had het kunnen opeten, ik had alleen wat extra tijd nodig. Nu is heel m'n doelstelling verpest omdat ik een appelsien wat trager opeet..
Het gevolg is dus dat heel m'n dag niet geslaagd is qua doelstelling= rode bol.
HATELIJK!
Na het avond tussendoortje heb ik een serieuze dip gehad, en die is nog altijd niet weg. Het was mij even wat teveel, en ik kon het allemaal even niet meer aan. Ik miste ook even heel veel mensen, en dat deed even heel veel pijn.
Gelukkig voel ik me nu al iets beter, dankzij de steun van veel mensen dat mij steunen. Bedankt!
Ik ga eerst slapen, en morgen gaat het hopelijk terug vlotter, en ik ga voor de groene bol.
Vandaag schrijf ik vroeger een berichtje, omdat ik straks nog even wil douchen na het 9 uurtje. Vandaag echt een heel drukke en vermoeiende dag gehad, vol negatieve maar uiteindelijk ook wel een positief gevoel.
Om 7.00 werden we gewekt, er is heel de nacht heel veel lawaai geweest op de afdeling (hakken, deuren die dicht vlogen, gepraat op de gang, crisis van een andere afdeling, de nacht dat binnenkwam via de deur ... ) Ik was gisteren ook pas na 01.00 in slaap gevallen, dus ik vreesde het ergste voor vandaag, omdat ik al wat last had van migraine, en ik ken mezelf als ik moe ben, dan krijg ik dikwijls in de loop van de dag migraine, en dan sta ik nog verder van huis.
Toch om 8.00 aan het ontbijt geraakt. Vastbesloten ben ik aan m'n 2 sneetjes begonnen. Eerst ging dat heel vlot, al m'n motivaties nog eens overlopen, en dat lukte eerst vrij vlot..
Ik zat wel heel vol, maar ik heb het wel gegeten, en het enige wat ik daar niet goed aan vind is dat ik waarschijnlijk wel zal bijkomen. Ik haat het... Langs de ene kant zou i kgraag genezen, maar ik ben toch heel bang om dik te worden en bij te komen, want dat is absoluut niet wat ik wil..
Na het ontbijt een kwartiertje rust, ik heb de kamer eens opgeruimd want dat was meer dan nodig, samen met m'n buurvrouw natuurlijk. Ik heb ook nog even de doelstellingen aangeduid, want die waren natuurlijk: GELUKT!
Daarna hadden we groepstherapie. Dat is een therapie met heel de groep (zowel E als T groep, en de 3 fasen.) Iedereen zit daar dus bij elkaar, en dan is het aan ons om over een thema te beginnen dat wij vinden dat niet juist is of dat wij niet leuk vinden. Er werd gezegd dat nooit iedereen warm water heeft voor thee of koffie 's ochtends, en dat dat ook niet echt eerlijk was, omdat altijd dezelfde dan wel drinken hebben. Dit was al eens besproken, en we moeten nu ook koffie in een andere afdeling halen, maar ze zijn er mee bezig, hopelijk ben ik al weg als ze de oplossing hebben. Daarna werd nog eens gezegd dat we het moeilijk vinden dat de verpleegkundigen allemaal een andere visie hebben op bepaalde regels binnen de afdeling. Daarop antwoordden ze dan dat ze ervoor gingen zorgen dat de grote lijnen toch door iedereen gevolgd worden. Bvb Alles moet uitgepakt worden, ook al eet je het niet op.
Er werd ook nog gezegd dat wij toch ook wel heel graag een sinterklaasfeestje willen.. Haha, dus dat komt er dan ook nog binnekort, op 7 december :) Dan word ik al bijna besproken!
Na de groepstherapie was het 10 uurtje. We waren al telaat omdat de groepstherapie uitliep. Dus ik had geen volle 20 minuten meer voor m'n yoghurtje, dus moest me een beetje harder haasten, en dat zorgt ook voor stress, waardoor ik weer meer compensatiedrang heb, en sneller de neigng om naar de wc te lopen. Het yoghurtje is net optijd opgeraakt, maar het is wel niet zo leuk om het zo snel te moeten opeten.
Na het 10 uurtje hadden we ergotherapie, ik mocht verder werken aan het hollistisch werk, wat we binnekort moeten voorstellen. Dat is eigenlijk een kunstwerkje, waarin je je eetprobleem uitlegt. Dus ik zei gisteren al dat ik een paard in klei ging maken, met daarop '' I will never give up''. Daarmee bedoel ik dat ik zal blijven vechten, en dat ik bij 1 tegenslag ook niet ga opgeven. Ik maak mezelf nu eigenlijk wel een belofte die bijna niet na te leven valt, maar ik doe mijn best. Ik heb onder de klei een karton gedaan met een zwarte kant, en een kant met gras en blauwe lucht. Daarmee wil ik bedoelen dat ik probeer naar het positieve te gaan, langzaam maar zeker, en dat ik de zwarte 'slechte' kant, stap voor stap laat vallen, en probeer dus terug normaal te eten, zonder mij teveel vragen te stellen. Zodat ik snel terug normaal kan functioneren, en terug kan paardrijden en naar school gaan enzo.
De ergo heeft wel weer goed geholpen om de gedachten even van me af te zetten. Ik was zelfs even vergeten dat ik hier ben voor een eetstoornis, perongeluk.
Na de ergo hadden we een half uur vrij, juist genoeg om even op facebook te gaan & smartschool na te kijken enzo. Ik ben er echt van geschrokken hoeveel mensen mij berichtjes sturen, en mensen die reageren, en kaartjes sturen, heel hard bedankt iedereen, zonder al de steun zou ik nu nog niet zover staan als dat ik nu sta.. Dan zou ik nogsteeds niets eten.
Na dat halfuur hadden we middageten. Ik vind het middageten het moeilijkste, omdat dat ook het meeste is. Ik had mijn doelstelling op voorhand al aangeduid, dus het moest wel lukken. Het was prei, en dat lukt is wel graag, en ik weet ook dat daar zo goed als geen calorieen inzitten, dus dat ging nog redelijk vlot, ook al was het veel..
Daarna de aardappelen 1/2: dat was heel moeilijk en ik kreeg toen al buikpijn. Ik zag het echt niet meer zitten om de helft van de vis op te eten, het was zoveel, en ik voelde ook mijn buik weeral raar doen, en ik kreeg ook weer gedachten dat ik wou overgeven, als ik dat al niet automatisch zou doen omdat ik teveel gegeten had.
Maar toch is het toch weer gelukt, en kon ik weer een groen vakje aanduiden bij de doelstellingen!
Ik kon als 3 uurtje weer kiezen tussen een wafel met chocola en mandarijntje, ik wist wel direct wat ik zou kiezen, en daar heb ik dus niet over getwijfeld.
Na het middageten hadden we een uurtje rust, ik heb dan ook echt even gerust, omdat ik zo moe was.
Daarna hadden we VPK sessie, bij de verpleegkundige, dat was dan weer wat minder omdat ik moest spreken. We speelden een spelletje; het kwaliteitsspel, er waren dan kaartjes met een negatief of een positief karakter, en die moesten we elkaar geven. Dat was wel moeilijk. Ik heb gekregen: Gesloten- Stil- Verlegen- Genieter en Consequent- Zorgzaam-Overbezorgd (de 2 laatste heeft heel de groep gekregen). Gesloten, stil en verlegen zie ik eigenlijk niet als iets negatiefs, je kan dat natuurlijk negatief zien, maar het is een deel van mijn karakter, en een beetje mijn aard ook. Ik zal nooit heel spontaan zijn, dat ben ik gewoon niet. Natuurlijk zijn er ook wel positieve eigenschappen aan stille mensen :).
Volgens een meisje uit de groep ben ik een genieter omdat ik zo opga in mijn passie en mijn sport. Het paardrijden en het lopen dan, en omdat ik daar ook zo voor aan het vechten ben op de moment.
Ik ben consequent omdat; als ik een doel voor ogen heb, zal ik daar ook voor gaan, en geef ik niet zo makkelijk op.
Na dat spelletje was het nog bespreking, dat ging vrij vlot, ik ging als eerste, zodat ik er snel vanaf was!
Daarna was het al 3u, ik had het mandarijntjes gekozen, en we waren alweer te laat dus kreeg ik weer te weinig tijd om op m'n gemak de mandarijntjes op te eten. Maar ik heb het toch gedaan, en ik ben gewoon blijven zitten en heb op m'n gemak m'n mandarijntjes opgegeten, ik mocht nu toch niet opgeven? Het is uiteindelijk dus gelukt, en die bol kon ik ook groen aanvinken!
Daarna was het terug ergo. Onze laatste keer, dan pas in januari terug ergo. De mevrouw gaat op vakantie een hele maand, dus de ergo wordt vervangen door VPK sessies, verschrikkelijk, vond ik dat juist zo leuk, creatief bezig zijn. Ik heb m'n paardje in klei afgewerkt, en heb m'n plattegrond geschilderd. Nu moet ik het alleen nog afwerken hier op de kamer, omdat ik daarvoor wat te weinig tijd had, en de klei nog niet helemaal droog was.
Morgen moet ik dat paard dus erop kleven (op de achtergrond.)
Na de ergo hadden we vrij tot 18.00 aan het eten.
Het avondeten ging heel moeilijk. Op dinsdag hebben we altijd 2 warme maaltijden.. Ik haat het... Caloriebommen... Het was dan ook nog eens pikante spaghetti bolognese met 2 sneetjes brood. Het was wel een kleine portie, gelukkig. De spaghetti heb ik er kunnen instompen, maar de boterhammen lukte absoluut niet. Ik had echt genoeg aan m'n spaghetti'tje. Ik had het wel moeilijk na de maaltijd, en nu nog altijd, ik heb de heel tijd het gevoel dat ik ga ontploffen, en dat ik heel veel ga bijkomen.. Dus nu vole ik me heel schuldig.
Ik probeerde tijdens het eten niet teveel na te denken over alles, en om gewoon te denken aan alle mensen die mijn steunen, de manege, het lopen, ....
Ik hoop echt dat ik niet ben bijgekomen.. Ik ga zo ongelukkig zijn als ik bijkom donderdag..
Na het avondeten hadden we een avondactiviteit, dat wordt door een van ons georganiseerd. We moesten om de beurt een liedje na- neuriën terwijl we de muziek hoorde. Wat een drempel voor mij, zoiets durf ik dus normaal gezien niet, maar iedereen moest. Hatelijk is dat, zo rood als een tomaat, heb ik het dus ook maar geprobeerd, en met succes, want mijn team had het liedje geraden, en wij zijn ook gewonnen uiteindelijk!
Ik ben toch een beetje trots dat ik het gedurven heb!
Na de avondactiviteit kreeg ik m'n kaartjes, van Lauranne & Els, bedankt allebei
En dan was het 21 uurtje, maar mijn spaghetti was nog niet gezakt.. Dus ik hd het even heel moeilijk, en had voor mezelf gezegd dat ik het niet ging opeten. Maar mijn doelstellingen gingik toch een week proberen aan te houden.. Dus ik heb toch heel m'n pudding met rijst op gegeten! :D Ik heb echt zoveel eggeten vandaag niet normaal..
Ik heb dan ook nog een briefje gekregen van iemand uit de groep :) Was heel leuk en een toffe verassing :)
Nu ga ik nog even douchen en wat lezen, en dan ga ik slapen.
Vandaag was het weer donkere dag. Ik was heel slechtgezind opgestaan, met reden natuurlijk, het was weegmoment. Gelukkig had ik wel gedronken voor ik gewogen werd, anders had ik nog minder gewogen. Maar ik ben dus weer 1,5 kilo afgevallen. Ze waren er niet zo gelukkig mee, dus als ik nu mijn eten niet verhoog, gaan zij het uit handen nemen, en het zelf verhogen met behulp van energierijke drankjes (die fortimels, zoals ik er thuis moest drinken). Dus heb ik mijn doelstellingen verplicht moeten verhogen.
Eerst hadden we dus een ontbijt om 8u. Ik zag het al direct weer niet zitten, hoe zwart-wit ik altijd ben natuurlijk. Maar mijn doelstellingen werden toch behaald! Heb wel 3 kwartier over 2 sneetjes gedaan, maar het is er wel in gegaan, en gebleven ! Daarna moest ik ook nog een glas drinken. Ik had echt superveel buikpijn, maar ik ben een beetje hard voor mezelf, en heb gezegd dat ik me niet zou laten kennen, en dat overgeven en terug naar af gaan niet de manier was. Afbouwen doen we niet, dus daar deed ik niet aan mee.
Na het ontbijt hadden we eerst de 'werkboek' therapie. Een uurtje rust en even nadenken, en in het werkboek werken natuurlijk. Was aangenaam om op maandagochtend met een uurtje rustige therapie kunt starten. Ik heb voor mezelf m'n doelstellingen dan al terug herzien, voor de doelstellingenvergadering, die er ook weer aankwam. Ik heb alles serieus verhoogd, naar alles de helft, en tussendoortjes allemaal. Ik heb geen zin in dat controle gedoe weer, dus doe ik nog eens extra m'n best.
Ik dacht dat ik de dokter zou spreken vandaag, voor de bloeduitslagen en de ecg, maar blijkbaar had ze die nog niet, dus het zal misschien niet zo goed zijn.
Het tussendoortje was een vol yoghurtje met suiker, dat is moeilijk omdat daar veel calorieen inzitten, en calorierijke voeding sluit ik uit.. Maar dat is me toch wel gelukt, het moest lukken!
Na het tussendoortje hadden we dus de doelstellingenvergadering. Iedereen moest de doelstellingen al tegen vandaag hebben opgeschreven. Mijn doelstellingen waren simpel: Niet overgeven, stilzitten aan tafel, niet compenseren dwz als ik denk dat ik teveel eet, de volgende maaltijd niet eten. Geen caloriëen tellen, boterhammen in maximum 4 stuken, en tempo moet omhoog --> grotere happen. Dit is ook een moeilijke omdat ik dan makkelijker de neiging heb tot overgeven.
Ik ga het toch proberen te volgen, en heel de week m'n best doen!
Al is het voor al de mensen die mij steunen dat ik het doe!
Er waren veel meisjes die deze week een moeilijke week hadden gehad, dus ik was niet de enige.
Het middageten was absoluut niet mijn favoriet eten, maar hbe toch mijn doelstellingen bereikt, ondankt dat het eten vies was. Broccoli met saus, (ik HAAT sauzen, dat zijn caloriebommen, en worden dus verboden.) Varkensvlees, lust ik sowieso al niet. En het was heel vet.. En dan nog aardappelen..
1/2 vlees, alle groenten en 1/2 aardappelen heb ik dan toch opgegeten! Met als resultaat: Doelstelling bereikt! Toch wel trots op mezelf!!!!!!!
Dessert en soep liet ik sowieso al vallen, dus die heb ik sowieso niet gegeten. Heb als opmerking gekregen dat mijn tempo toch echt wel omhoog moet, want 3 kwartier voor middageten is echt teveel. Maximum een half uur krijg je, en dan het ander half uur krijg je voor iets te lezen ofzo.
Na het middageten weer een uurtje rust. Die heb ik dan gevuld met wat te rusten, en nog wat te tekenen. Kruiswoordraadsels ingevuld, omdat ik op de duur mezelf te hard aan het confronteren was, en ik me terug niet zo goed voelde.
Na de rust was het PMT- therapie. Dat was ook wel leuk, maar ook moeilijk. We speelde een spelletje met de groep dat iedereen in de knoop was, en iemand moest iedereen zonder praten er terug op z'n plaats zetten. Natuurlijk moest ik het ook eens proberen. Eerst had ik gezegd dat ik het niet zo leuk vond om te doen, maar uiteindelijk heb ik het toch wel gedaan, en was ik ook fier op mezelf. Terug een stukje dat ik overwonnen heb!!
Ik heb ook de diëtiste gesproken; en ik heb zoet beleg, paardenvlees, fantasiebrood, uitgesloten. De rest heb ik laten staan, alsook de 2de warme maaltijd op de dinsdagavond. Dat ga ik gewoon proberen, en als het niet lukt, verander ik gewoon terug.
Op dinsdag is er altijd 's avonds ook een warme maaltijd, bovenop de warme middagmaaltijd dan.. En dat is dan meestal spaghetti of lasagne of iets met pasta. Dus ook heel veel calorieen, maar ik probeer het gewoon, ook al is het maar de helft.
Na de PMT was het 3 uurtje. Ik moest vandaag wel de koek eten. Ik heb een prince koek voor de helft (dus 1 van de 2 koeken) opgegeten. Ik haat koeken omdat die ook calorierijk zijn, dus het was niet met m'n volle goesting dat ik die opgegeten heb, en ik heb over die koek ook de volle 20 minuten gedaan, verschrikkelijk.. !
Daarna was het ergotherapie. Dat is supermoeilijk en heel pakkend en confronterend. Ik ben er van geschrokken eigenlijk. Je moet jezelf met eetprobleem knutselen met klei of schilderen of zo. Ik vind de crea wel leuker dan ergo. Dit is heel confronterend. Ik ga een paard in klei maken, omdat ik de paarden zo mis, en het paardrijden..
Ik was echt even heel ongelukkig, ook omdat ik weet dat ik morgen nog niet terug aan het paardrijden zal zijn.
Ik hoop tegen nieuwjaar terug te mogen paardrijden, al begin ik de moed een beetje op te geven.
Voor het avondeten hadden we ook nog een uurtje rust, zodat ik de ergo een beetje kon laten bezinken. Morgen begin ik aan mijn knutselwerkje, en ik hoop dat het zal lukken. Ik moet alleen nog even een tekstje vinden voor in mijn paard te krassen. I will never give up, is dat geen mooie belofte voor mezelf?
Het avondeten, ik had echt geen honger, dus ik had 2 bruine broodjes, ik heb er eentje gegeten = 2 sneden brood, met salami dat moet ik dan ook al niet hebben, aangezien dat zo vet is... (= VERBODEN) Ik dacht dat ik weer ging overgeven, maar ik heb mezelf een belofte gemaakt, dus heb ik me daar ook aangehouden, dus geen overgeven voor mij.
Na het avondeten is papa even gekomen. We hebben even gepraat, en een film gekeken :) Gelukkig krijg ik nog bezoek, dan kan ik m'n gedachte toch even verzetten... Constant geconfronteerd worden is heel moeilijk, en vermoeiend.
Als papa weg was was het het laatste tussendoortje alweer voor vandaag, dat was een appel, en ik heb er een volle 20 minuten over gedaan, maar ik heb hem wel opgegeten :)
Toch voel ik me niet gelukkig bij m'n menu verhogingen. Toch bang om bij te komen, en om dik te worden. Maar het zal toch moeten...
... 
!!!
