|
Vandaag hebben we (Jeff en ik), nadat we inkopen gaan doen zijn, een uitkijkhut in elkaar gestoken. Het nam wat tijd in beslag, maar het eindresultaat mocht gezien worden. Deze namiddag zijn we het dan ook, samen met een andere uitkijkhut, gaan installeren. Het zal elke vorm van onweer met glans doorstaan en dat zal nodig zijn ook. Ik geloof dat ze tot en met morgen kans op onweer uitgeven en de hele dag zagen we rondom het depot harde regenbuien neervallen en dreigende wolken passeren. Wij zijn er, voor vandaag in ieder geval van gespaard gebleven.
Verder hebben we eigenlijk niet veel uilenwerk gedaan. Er zijn nog enkele vallen in elkaar gestoken en ik heb wat zitten werken aan het stage-dagboek dat ik voor school moet bijhouden. Ook hebben we nog eens een kijkje genomen hoe de kleine Great Horned Owl het stelt. Hij klimt al in de takken en begint zijn puber-pluimpjes te krijgen. De aaibaarheidsfactor blijft evenwel erg hoog!
Om nu te komen tot de titel van het bericht: het komt dagelijks voor dat we de avond voordien het plan voor de volgende dag opstellen, maar op de dag zelf komt er altijd wel iets tussen, waardoor de afgesproken planning wijzigt. Het zorgt voor wat variatie en verrassingen in het werk. Het stoort me in ieder geval niet, want vroeg of laat wordt hetgene dat werd afgesproken toch uitgevoerd. Oorspronkelijk ging ik tegen 24 of 26 mei met David vertrekken richting Utah om daar Holenuilen te vangen, maar vandaag kwam Kelsey (nieuwe vrijwilligster) aan en zij heeft nog geen ervaring met het hanteren van de uilen. Zij ging oorspronkelijk met Danielle en Kylie meegaan (een maand lang uilen vangen in andere staten dan David en ik), maar door technische problemen werd hun datum van vertrek steeds uitgesteld. Iedereen nog mee met het verhaal? Het komt erop neer dat Danielle en Kylie in een kortere tijdspanne evenveel plaatsen moeten bezoeken om daar zoveel mogelijk uilen te vangen, maar door hun vertraging (tot nu toe 3 dagen en ze vertrekken waarschijnlijk pas tegen woensdag) zullen ze wat harder moeten doorwerken. Hierdoor is het handig dat er iemand mee is die zelfstandig uilen kan vangen en geen 'vooropleiding' meer nodig heeft. Zodoende ben ik de gelukkige vrijwilliger om de plaats van Kelsey in te nemen en Kelsey zal met David meereizen. We zullen elkaar dan over 4,5 weken terug ontmoeten in Denver, Colorado. Ik zal dus geen Utah bezoeken, maar in de plaats gaan we als eerste stop richting Idaho. Het zal veel lachen, maar ook hard werken worden. De tijd zal vliegen!
Na Denver reizen David, Kelsey, Kylie en ik door naar South Dakota om daar een week lang te kamperen. Spannend! Hetgene dat het nog spannender zal maken, is de grote kans op het aanschouwen van onweders die er hard kunnen toeslaan (meestal in de verte). In het ergste geval (het onweer woedt boven ons hoofd, en die kans bestaat altijd), vormt de tent geen goede bescherming meer en worden we verplicht onder de auto te kruipen tot alles gepasseerd is. Als het ECHT tegenvalt en ook de auto geen goede bescherming meer biedt, dan moeten we schuilen in rioolbuizen. Laat ons hopen dat dat dus niet voorvalt! Een beetje avontuur, ok, maar ze moeten nu ook niet overdrijven ;) Ik begin te begrijpen waarom ze nog niet veel verteld hebben over onze campingtrip, behalve dan dat het uitzicht adembenemend is...
In ieder geval, het is te vroeg om daarvan wakker te liggen. Eerst een maand lang noordwest Amerika doorkruisen.
Groetjes!
|
