Inhoud blog
  • the end
  • dinsdag 4 juli 2017
  • maandag 3 juli 2017
  • eerste kennismaking met San Francisco
    Zoeken in blog

    Een uiltje vangen in de wereld

    20-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Voor zij die nog steeds vol spanning zitten te wachten op enkele foto’s van de Flammulated Owl, onze kajaktocht en de kolibries, ik heb eindelijk wat tijd gevonden om enkele te tonen.

    Seattle is een zeer toffe stad! Mooie architectuur en al bij al nog heel wat groen. België kan op dat vlak nog heel wat leren van groen in een stad!

    Gisteren zijn we gaan Walvisspotten en met succes! We hebben zeker een uur staan kijken naar een groepje orka’s (puur wilde orka’s. Ze worden niet vrijgelaten wanneer de boot passeert en hun ‘truukjes’ waren ook allemaal uit vrije beweging.) en daarna was het een tijdje rustig. Tot we op terugweg naar het dok gezelschap kregen van een klein groepje Bruinvissen (walvisachtigen die ook in de Noordzee voorkomen).

    Natuurlijk kan de selfie met een orka niet ontbreken J


    20-07-2014 om 21:36 geschreven door Claire


    >> Reageer (0)
    18-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    No worries everybody, ik ben nog steeds alive and kicking! Sjonge, het is hier zo druk dat er zowaar geen tijd is voor internet. Vandaag hebben we de vleugeloppervlaktes van 25 uilenkoppels bepaald en dat was meteen de afsluiter van het veldwerkseizoen. Wat een ervaring (het veldwerk)! In Plumas National Forrest hebben we een volwassen koppel Flams geringd op maandagavond en de 3 kuikens ervan hebben we gezien dankzij een infraroodcamera. Op dinsdagavond (onze laatste avond) hebben we 3 volwassen mannelijke Flams gevangen en geringd (een unicum, aangezien de Flams territoriaal zijn). De uiltjes zijn schitterend! Ik heb er 3 vrijgelaten en allemaal bleven ze op m'n hand zitten, dan grepen ze m'n vingers vast en dan pas vlogen ze de duisternis in. Het duurde vaak verschillende minuten eer ze effectief aanzetten. Een geweldige ervaring was dat!

    Het is Annabelle en ik gelukt om aan een kajak te geraken. We zijn naar een eilandje in Lake Davis gevaren, op een bepaald moment geëscorteerd door 4 pelikanen en op het eilandje hebben we onze lunch, met voeten in het heldere, warme water, opgegeten (we hadden er luchttemperaturen tussen 35 en 40°C, dus het water voelde perfect aan). Ook dat was een enige ervaring. We waren zo goed als de enigen op het meer en rond het eiland kon je duidelijk alle waterplanten zien. Alleen de vissen (op enkele baby meervallen na) ontbraken.

    Gisteren zijn we naar Kylie's huis in Oregon gereden en morgen vertrekken Kylie en ik richting Seattle, alwaar ik m'n laatste Amerika-dagen zal spenderen bij een neef. Kylie zal zondag terug naar haar huis keren, maar eerst gaan we nog walvissen spotten samen met m'n neef. Er komt geen einde aan alle unieke avonturen! De uitdrukking 'ik ben met m'n gat in de boter gevallen' is hier wel van toepassing. Benieuwd hoe de aanpassing aan België zal zijn!

    Nu is het bedtijd. Ondanks de diepe slaap in de tent, zijn er nog heel wat slaapuurtjes in te halen. Het deed gisteren zo'n deugd om een warme, lange, gratis (in Calif. was het 1 dollar voor 2 minuten) douche te nemen en eindelijk terug in een zacht bed te slapen! Kamperen is fun, maar als je daarna terug in een normaal huis zit, met alle accommodatie erop en eraan, weet je al die luxe dubbel en dik te appreciëren.

    M'n fototoestel is nog aan het opladen, maar ik zal 1 van deze dagen enkele foto's doorsturen, onder andere van kolibriespotten en onze kajaktocht. Slaapwel!

    18-07-2014 om 08:17 geschreven door Claire


    >> Reageer (1)
    14-07-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Gisteren hebben we overal rondgereden om een kajak te vinden, maar niemand had 1 beschikbaar. Of we moesten 30 dollar/uur betalen om in een grote vijver rond te dobberen. We zijn zot, maar nog niet zo zot… Straks gaat onze zoektocht verder.

    De wolven die ik hoorde, kunnen geen wolven zijn, aangezien die lang geleden door de mens zijn uitgeroeid in dit gebied. Verdorie! David zegt dat het coyotes waren, maar internet zegt dat die niet in bossen voorkomen. Wie zal het zeggen? In m’n hoofd blijven het in ieder geval wolven.

    So far no luck met de uilen. Het wordt zelfs ‘frustrerend’. Je hoort ze roepen en dan verdwijnen ze in de nacht, zonder onze netten te raken. Vanavond is het onze laatste nacht en we gaan onze strategie veranderen. In plaats van de netten op te stellen en te wachten tot ze komen, gaan we ons verspreiden in een territorium en luisteren of we een uil horen roepen. Het mannetje zal stilletjes ‘woet’ zeggen wanneer hij voedsel aanbrengt en het vrouwtje en de baby’s zullen smeken om eten. Op het moment dat we dit horen, wil het dus zeggen dat we erg dichtbij hun nest zitten en dan pas gaan we de netten opstellen. Ik hoop echt dat het iets oplevert!

    Gisteren wel een speciale gast in onze netten gehad. 2 zelfs. Eerst een kleine zangvogel die we enkel konden bevrijden door 3 grote gaten in het net te knippen en dan… Het was pikkedonker, de geluidsboxen waren bezig de uilenroep af te spelen, ik dommelde half in (het is verbazend hoe rustgevend die uilenroep is) en plots, BAM. Het leek alsof 1 van de netpalen was omgevallen! Alle lichten aan, mistnet naar beneden en daar zat een eekhoorn. Gelukkig had die wat meer hersenen dan de zangvogel en hij klauterde zelf uit de mazen, hop in een boompje. Zijn grote ogen verraden dat het geen gewone eekhoorn was. We waren bevoorrecht om een Vliegende Eekhoorn op minder dan een meter afstand gade te slaan. Deze nachtdieren kom je normaal gezien niet zomaar tegen. Ze zweven van boom tot boom door hun poten te openen, zodat de huidflap tussen de poten een perfect zeil vormt om mee door de lucht te zweven. Hun pluizige staart doet dienst als roer. Hij was gorgeous! Hij had een klein wondje aan zijn schouder opgelopen, maar het gaf hem geen hinder om zijn weg verder te zetten, toen wij terug naar onze plaats verdwenen.

    Wat muskieten betreft, valt het hier nog goed mee dankzij onze bugspray. Zonder zou het hier een hel zijn. Grote zwermen vliegen rond op de open plaatsen waar we zitten en die trekken tal van vleermuizen aan. We houden telkens ons hart vast wanneer een vleermuis het net in laatste instantie weet te vermijden. Het grootste voordeel van de open plaatsen is dat je de sterren kan zien. Helaas was het (eer)gisteren volle maan, maar toch, je ziet nog altijd meer sterren dan dat ik thuis kan gadeslaan! Af en toe zie je een satelliet passeren of valt er een ster uit de lucht. Dat zorgt voor de animo, terwijl we proberen (g)een uiltje te vangen.

    Room with a view

    Lake Davis

    Lake Davis

    Baby Catfish

    De vleermuis die helaas de geest gaf

    Opstelling van het net (mistnet + paal + 2 stabilisatietouwen).

    Vliegende Eekhoorn

    Vliegende Eekhoorn



    14-07-2014 om 21:02 geschreven door Claire


    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 21/07-27/07 2014
  • 14/07-20/07 2014
  • 07/07-13/07 2014
  • 30/06-06/07 2014
  • 23/06-29/06 2014
  • 16/06-22/06 2014
  • 02/06-08/06 2014
  • 26/05-01/06 2014
  • 19/05-25/05 2014
  • 12/05-18/05 2014
  • 05/05-11/05 2014
  • 28/04-04/05 2014
  • 21/04-27/04 2014

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog als favoriet !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs