Bereken de dag van de week waarop 'n bepaalde gebeurtenis uit het verleden plaatsgreep (bvb. je geboortedag) >>> Kalender
T I L D O N K
Gemeente Haacht Prov. Vl.-Brabant
4 km > Haacht
5 km > Werchter 8 km > Tremelo 11 km > Leuven
18 km > Mechelen 20 km > Aarschot 30 km > Brussel
E-MAIL
Druk op onderstaande knop om te e-mailen (vragen, suggesties, opmerkingen, toevoegingen,...).
Je kan ook de 'reageer'-knop gebruiken onder elk bericht.
GASTENBOEK
Dit is onder meer de plaats om je mening te geven over de blog 'Tilloenk vruger'. Of om te lezen wat anderen ervan vinden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
TILLOENK VRUGER
DEZE BLOG BEGON OP 29 NOVEMBER 2005 EN STOPTE EI ZO NA OP 16 APRIL 2011 NA HET BEREIKEN VAN 1000 ITEMS OVER HET VERLEDEN VAN TILDONK.
MAAR HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN,
DUS AF EN TOE MAG JE JE NOG AAN WAT MOOIS VERWACHTEN...
Jan Gordts
Met
zijn Library Project digitaliseert Google wereldwijd boeken die
auteursrechtelijk vrij zijn en brengt deze geheel of gedeeltelijk op het
net ter consultatie. Bibliotheken van gerenommeerde universiteiten
hebben hun collectie ter beschikking gesteld van het project (o.m.
Oxford en Harvard, maar ook bijvoorbeeld de Gentse Universiteit).
En zo komt het dat we al googelend belandden bij het boek: The Catholic Directory. Ecclesiastical Register and Almanac for the year 1856. Ed. Burns and Lambert, London, 268 p. Dit ingescande boek is eigendom van The University of Michigan.
Sedert 1855 publiceerden de heren Burns & Lambert (nu Burns & Oats) dergelijke jaarboeken. Naast de zogenaamde 'Ordo recitandi'
(een gedetailleerde liturgische kalender) bevat dit boek onder meer een
lijst van de toenmalige katholieke kerken in Londen met belangrijke
namen en adressen van katholieke geestelijken in dienst van de missies
in Engeland en Schotland. Eveneens treffen we er een heleboel
advertenties van katholieke scholen in aan, waarvan sommige buiten de
eilandgrenzen gelegen zijn.
En kijk eens waar ons oog op viel (blz. 233): PENSIONNAT FOR YOUNG LADIES AT THILDONCK! Er werd zowaar door de nog vrij jonge Tildonkse kloosterschool reeds in 1856 actief gerecruteerd in Engeland!
Wel
spijtig dat de bladzijde ietwat slordig werd ingescand. Maar ons hoor
je niet klagen, Google bracht ons weerom een uniek document. Lang leve
internet!
Foto: Achter de tapkast Malvine Heyneman en Herman Vanhorenbeek. Op het voorplan een pracht van een 'sjikkenbak'. Op de achtergrond bemerk je een dienbord met reclame voor CASTAR, het biermerk van brouwerij Mena uit Rotselaar. Aan het bier dat men tapte kon je blijkbaar zien of het een varkens- of berencafé betrof. Dat klopt in dit geval, want bij 'Pië van Laa' was het lokaal van de Beren (fanfare Sint-Cecilia).
In 1998 kwam het boekje 'Luister van Leuven' uit, een uitgave van Expeditions Oral History project. Negen Leuvense senioren namen er de lezer in mee op een biografische tocht en lieten hem kennismaken met een aantal aspecten van hun 'leven van alle dag'. Promotor van Expeditions, tevens interviewer (van zijn vader) voor het onderstaande stukje, is dr. Marc Vanlangendonck, antropoloog en historicus. Mèt roots in Tildonk: zijn moeder, Wiske Vankrieken, was de dochter van wijlen Fons Vankrieken en van Maria Philomena Buelens uit de Postweg. Uiteraard is het een persoonlijk gekleurd verhaal en wellicht werd een tikkeltje overdreven...
Louis Vanlangendonck uit Leuven werkte in 1946 op het gemeentehuis van Tildonk. In deze gemeente leerde hij zijn vrouw kennen en ze trouwden er in 1952. Wat hem vooral opviel waren de fanfarelijsten. Hij vertelde het in Expeditions Oral History:
In Tildonk had je twee politieke partijen: de Beren en de Varkens. Bij de verkiezingen was de sfeer zeer geladen. Er was maar één persoon die niet tot één van beide kampen behoorde, de méttekoo (aap). Beide partijen hadden hun eigen cafés, hun eigen fanfare, zelfs hun eigen bieren. Castar en Costo (van Rotselaar) voor de beren en Sleutel (van Betekom) voor de varkens. Een varken zou nooit, tenminste niet in het openbaar, een Castar of een Costo gedronken hebben, een beer nooit een Sleutel. Na de verkiezing stond het hele dorp s avonds aan de gemeenteschool te wachten op de uitslag. Het verdict was dikwijls nipt. De eerste gemeenteraadsverkiezing na de oorlog werd door de varkens gewonnen met zeven stemmen. De verliezers trokken dan steevast naar het ursulinenklooster. Destijds waren er 106 zusters en vermits het ging om twee eerder katholieke partijen mochten de zusters kiezen voor wie ze stemden. De zusters hadden het altijd gedaan Al dat volk stond dan te roepen en te tieren. Een beer, die een schepen van het varkensbestuur betrapte op een plaske naast de weg, ging onmiddellijk naar de koster. De koster, een beer, lichtte zijn zus in. Deze was kloosterzuster en verspreidde op haar beurt het schabouwelijk nieuws in het klooster om op die manier de zusters voor de beren te winnen. Je beseft slechts later dat je die tijd hebt mogen meemaken als iets heel bijzonders.
Albrecht Rodenbach, 'Wandeling langs de vaart... van Mechelen naar Loven' (1877)
WANDELING LANGS DE VAART
Een lentezonne schong op dorpen, land en hoven. Wij stapten langs de vaart van Mechelen naar Loven.
Op 't glimmend water naârde, reuzig groote zwaan,
een schip de zeilen in den wind. Wij bleven staan.
En statig dreef 't voorbij met kabbelend geklater,
al zaaien of het ware peerlen op het water.
"Zie, zie", zei mijn gezel, en greep mijn arm en wees
naar 't drijvend schip, "den naam!" Ik keek, en trillend rees
de aandoening in mijn ziel. Op 't schip zijn achtersteven
blonk in het zonnelicht op zwart in goud geschreven
de naam: Jan Breydel. -- 't Dunkt mij 'k hoore weêr het woord
uit spotgewonen mond. Ik heb het dikkens g'hoord.
"Ces gens deviennent fous. Wie heeft er van zijn leven?
Beslag om eenen naam op eenen achtersteven!"
Een naam, een naam, 't is waar, het was een luttel ding,
en toch dat heimlik iets ons door de ziele ging
waar de oog bij vochtig wordt en iets ter keel wilt breken.
Was 't dat die naam ons sprak van de afgelegen streken,
van Vlaandren? O waneer gij buiten lande zijt,
het minste van aldaar de ziele zoo verblijdt!
Of ging ons naar het hert des armen schippers hulde?
O twi! de steê welke eens des helden roem vervulde.
waar hij geboren wierd en waar hij opgroeide in
zijn reuzenlijf en ziel, zijn fierheid en zijn min
voor 't heilig vaderland; waar hij den dwingelande
het vrij woord hooren liet, des noods het met den hande
bekrachtigend; waar 't volk, wen het hem wandlen zag,
verstond hoe zwaar het jok op zulk een ziele lag;
waar hij met Coninck wrocht, voorzichtigaards en lauwaards
verachten deed, en 's avonds raad sloeg met zijn "Clauaerts;"
waar hij, wen mate vol was en de straf verdiend,
aan 't hoofd des volks den kreet deed galmen: Schild en Vriend,
het schrikkend walenheer langs markt en straten plette,
en in een halven nacht den vrijen burg ontzette;
die zelfste steê, zijn steê, door hem verlost, bevrijd,
door hem verheerlikt in den heugeliken strijd,
wen Kortrijk prinsen, graven, ridders, soldenieren,
zag vlieden voor Jan Breydel en zijn maceklieren,
o twi! die zelfde steê haar heerlik kind vergeet,
zijn standbeeld, wat? zijn graf ons niet te wijzen weet,
en, viert zij eindlik eens den held zijn zegeprale,
onteert Jan Breydels feest met zang in waalsche tale,
zoodanig leeft zij waalsch! O twi! geheel het land
wiens Breydels waalschen dwang eens pletten in het zand,
zoodanig van der vaadren ziel en aard ontaardde,
dat niets in Vlaandren Vlaamsch bleef dan de onteerde oude aarde,
en 't kind met boete er boet een woord der moedertaal,
ter plaatse zelf misschien waar Breydel menigen waal
der maceklieren bijl den kop heeft ingewrongen
hen kennende aan hun tale en waalschgewone tongen!
Een heele land vergat... Was 't die herinnering
des armen schippers die ons naar het herte ging?
Ofwel verrukte ons, wiens gemoed het schandig Heden
gedurig schaamt en sert, die name naar 't Verleden,
verwekkende ons in eenen blik het Voorgeslacht,
der Vaadren eer en deugd, hun strijd en taaie kracht,
vermolten en verbeeld in 't reuzig groote wezen
van onzen held? Kwam Breydel daar voor ons gerezen,
in 't gildekleed, manhaftig, grootsch, gelijk hij stond
te Kortrijk, met zijn mannen, schouwende in het rond
op een verwoest doorploegde veld met bloed zich lavend,
wijl duizend stalen lijken glommen in den avond
en, uit de vernte, met een reuk van moord en brand,
de nachtwind een gejuich bracht: Heil 't geredde land!
Steeg Breydel voor onze ooge en lazen we op zijn wezen
beloften voor de Toekomst rustende in 't Voordezen:
dat, kankert steeds bederf en onverschilligheid,
d'historie borge staat voor onze onsterflijkheid,
en Vlaanderen, spijt alles, eens zal zege zingen,
herboren in 't begeesterd heer der jongelingen?
Was 't dit? Was 't dat? Was 't al die dingen met eén keer?
Och onze ziel was vol. Ik wete het niet meer.
En wie ook, wie ontleedt die wereld heimlikheden
eens schieliken gevoels? -- 't Schip was voorbij gegleden.
Wij zwaaiden onzen stok, en Breydels wapenschreeuw
klonk achter: Schild en Vriend! en Vlaanderen die Leeuw!
Albrecht Rodenbach (1856-1880) studentenleider, schrijver en dichter, Vele generaties Vlamingen zagen in hem de dichtende 'supervlaming".
Zij aan zij: Lis van Braver (L) en Bet van Pukker (R)
Lis
Weltens (°Tildonk 1885) woonde in de Sussenhoek en was de dochter van
Frans Weltens of 'Braver', zoals men hem in Tildonk kende. Lis was
getrouwd met 'Metserke' (Alfons Haesaerts). Bet oftewel Maria
Elisabeth Sterckx (°Tildonk 1861) was niet getrouwd en woonde in een
klein huisje in de Woeringstraat. Zij was de dochter van Petrus
Philippus Sterckx, alias 'Pukker'. Bet kocht bij de boeren eieren,
boter en spek waarmee ze te voet naar Leuven trok om er haar waren aan
dokters, notarissen en dergelijke lui te slijten (vandaar de korf).
Extract uit het oorlogsverslag van pastoor Victor Praets (Aartsbisschoppelijk archief Mechelen)
Onzen hulponderwijzer de Heer Jules De Hondt is door het Duitsch gerecht veroordeeld geweest wegens spioenendienst tot 15 jaar dwangarbeid. Hij had getracht dienst te bewijzen aan de verbondene legers door het aanteekenen van treinen die op en af reden langs de baan Leuven-Mechelen. Hij is verklikt geworden volgens hij zegt door eenen Hollander met wie hij in betrekking stond.
Wannes (Joannes, Jean) Persoons (°Tildonk 16 juni 1839, +Tildonk 30 juli 1899) werd vermist na het bijwonen van de mis te Wespelaar waar zijn tweede moeder M. Josepha Buedts woonde. Men is hem gaan zoeken en aan de duikelaar van de Leibeek, op de hoek van de Caubergstraat met de Vinkstraat, vond men hem met het aangezicht in de beek.
Wannes was getrouwd met Jeanette Bidet en baatte de Dormaelhoeve uit. Zijn ouders, Michael Persoons en M. Theresia Vanden Schrieck pachtten het wat verderop gelegen Kasteeltje. Zijn zuster M. Bernardina Persoons, getrouwd met Louis Van Horick, hield het Hôtel de Londres in de dorpskom van Tildonk open.
Jules en Fons Persoons, de stichters van de NV Ontromers Persoons, waren twee zonen van Wannes en Jeanette. Het verhaal gaat dat zij in 1895 op de Dormaelhoeve hun eerste melkontromer produceerden. Jeanette bleef op de boerderij tot in 1906 haar dochter Maria Persoons met echtgenoot Frans Verbelen er hun intrek namen. Jeanette verhuisde daarna naar de Dreef (de huidige Pastoor Lambertzdreef) en betrok er het huis waar jaren later het Hôtel Sainte-Ursule kwam.
Zo zag het klooster er uit in de jaren 1889-1896. Best wel imposant!
De
veiligheidstoren, 'tour Sainte-Marie', in het verlengde van de witte
langsgevel langs de tuinzijde, kwam er pas in 1896. De art-nouveau
feestzaal in 1903-04.
De neogotische kloosterkerk (1877-1880)
met zadeldak en torentje staat wel al getekend op deze litho, evenals de
lagere school (1888-1889). Bovenaan links op de afbeelding zien we nog
de oorspronkelijke boerderij van het klooster die in 1901 plaats moest
maken voor nieuwe klaslokalen en het belvédère.
Bij de grote brand in augustus 1928 verdwenen het dak boven de
kloosterkerk, evenals de bovenste verdieping van de klaslokalen met het
merkwaardige 'Congomuseumpje', alsook het Belvédère dat in 1914 nog
dienst gedaan heeft als uitkijktoren (je treft het evenwel niet aan op deze prent, wegens daterend van na 1896...).
Eind 1914 verscheen er een boek van de Nederlandse journalist Stan Dietvors bij uitgever Paul Brand te Bussem onder de titel: "De Duitschers in België. Wat wij zagen en hoorden". Het was een compilatie van een reeks artikels die deze oorlogscorrespondent in de Nederlandse krant "De Maasbode" had gebracht over de oorlogsfeiten die zich begin september 1914 alhier afspeelden. Op zijn vijfdaagse tocht reisde hij toen ook doorheen onze streek. Het ganse boek is één grote aanklacht over de wreedheden die door de Duitse troepen werden begaan.
In zijn inleiding haalde hij het fusilleren van kinderen door de Duitsers in Tildonk aan (blz. 5-6), daarmee refererend naar de afslachting van de familie Valckenaers in de wijk Hambos. Verder in het boek beschreef hij uitgebreid zijn passage langs het klooster van Tildonk. Inwoners vertelden hem verschrikkelijke verhalen (blz. 20-25)...
Deze bladzijden vind je hieronder afgedrukt. Een pdf van het boek kan je downloaden van het net.
(Gedigitaliseerd: State Library of Victoria, Australia - digital.slv.vic.gov.au)
Het plotse overlijden van pastoor Praets (1926)...
Thildonck
Verleden Woensdag had de plechtige lijkdienst plaats van den Eerwaarden Heer Victor PRAETS, pastoor te Thildonck, die den vorigen Zaterdag schielijk overleed, wanneer hij, rond 5 ure namiddag, van Vilvoorden terugkwam, waar hij de begrafenis had bijgewoond van een zijner collegas.
Zich onpasselijk voelend, ging hij, op korten afstand der pastorij, aan een boerenhuis aankloppen om er wat uit te rusten en werd er plotseling door eene geraaktheid getroffen.
De Eerw. Heer onderpastoor, onmiddellijk verwittigd, kon hem slechts nog voorwaardelijk eene laatste absolutie en het H. Olijsel toedienen.
Heer dokter Petit, bewees hem te vergeefs alle mogelijke zorgen en bracht het lijk met zijn auto naar de pastorij.
Men kan zich de verslagenheid denken der Thildoncksche bevolking wanneer, dien avond of s anderendaags morgens, het droeve nieuws werd vernomen.
De Eerw. Heer PRAETS, na lange jaren onderpastoor geweest te zijn in het naburige Haecht, sedert 20 Januari 1916 pastoor te Thildonck, wist door zijne goedhartigheid en vrijgevigheid alle harten te winnen. Ook waren bij zijne teraardebestelling parochianen, kennissen en vrienden, waaronder een veertigtal priesters, in talrijke scharen toegekomen en werd menige traan vergewischt wanneer de Heer Emiel Van Essche, kerkmeester, bij het graf, in hartroerende woorden, den diepbetreurden Herder eene laatste hulde bracht. Hebben wij de troostende overtuiging dat de goede Pastoor, daarboven bij den Heer, op zijne aardsche kudde zal blijven voortwaken en voor haar de rijkste zegeningen zal bekomen van het H. Hart van Jezus, welk hij nog vóór korte weken, in de hem zoo duurbare parochie Thildonck, allerplechtigst had doen intronen.
21 november 1830: drenkeling in de vaart, Franciscus Ronsmans uit Haacht
21 november 1830 - De burgemeester van
Tildonk, Guilielmus De Coninck, stelt de autoriteiten op de hoogte dat in de
omgeving van de brug van Tildonk een drenkeling is bovengehaald. Het
slachtoffer was de 27-jarige blokmaker Franciscus Ronsmans, geboren en wonende
te Haacht.
Op dat ogenblik waren de Hollanders al verdreven uit onze streek. Wellicht daarom
werd de brief door de Tildonkse overheid voorzichtigheidshalve gericht aan de Provisoiren
Gouverneurder provincie Zuyd Braband Het is pas nadien dat er sprake is van de
provincie Brabant in de nieuwe staat België.
Parochies Herent en Tildonk in 12de eeuw aan bisdom Kamerijk geschonken
Tussen 1134 en 1157 schonk gravin Sybilla, tweede vrouw van Dirk van de Elzas, graaf van Vlaanderen, de parochie Herent met de afhankelijkheid Tildonk, aan het kathedraal kapittel van Onze-Lieve-Vrouw van Kamerijk.(1)
In 1173 bevestigde Petrus van de Elzas, bisschop van Kamerijk en zoon van Dirk en Sybilla, deze overdracht. Pikant detail: bisschop Petrus van de Elzas is nooit priester gewijd geweest. In 1174 legde hij trouwens zijn ambt neer en hij trouwde het jaar daarop met Mathilde van Bourgondië.(2)
Zo ging dat in die tijd in die kringen...
Bovenvermelde schenkingsakte uit 1173 was een van de blikvangers op de tentoonstelling 'Une renaissance. L'Art entre Flandre et Champagne, 1150-1250' die tussen half april en half juli 2013 georganiseerd werd in het Musée de Cluny te Parijs.
We hebben onderaan ook even ingezoomd op de vermelding van beide parochies in de getoonde akte: ...altare de Herent cu(m) appendicio suo Tieldunc...
(1) Kamerijk = Cambrai (FR). (2) Piot M., Geschiedenis van Herent, Genootschap voor Heemkunde Herent, 2003, 438-442.
Ben je benieuwd of je familienaam voorkomt in de blog? Of zoek je info over bvb. het klooster, 'varkens en beren', de vaart, ... Breng je zoekterm hierboven in en je krijgt onmiddellijk ALLE artikels waarin deze term voorkomt!
ZEKER EENS PROBEREN! DIT WERKT DUS NIET MEER
DE FOTO'S IN DE BLOG
Gebeurlijke miniatuurfoto's in het middengedeelte kan je doorgaans vergroten door erop te klikken.
De foto's in de linker- en rechterkolom echter niet, ze zijn dan ook veeleer bedoeld als opsmuk. Het gros kwam je wel al eerder tegen in een artikel in het middengedeelte.
.
WARM AANBEVOLEN
Voor slechts 34 € word je lid van HAGOK, de Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring. Als lid kan je de meeste activiteiten van HAGOK gratis meemaken. Ontvang je HOGT, een glossy magazine met tientallen kleuren- en andere foto's; elk jaar goed voor meer dan 300 blz. streekgeschiedenis, heemkunde, genealogie, archeologie en wetenschappelijke bijdragen over de dorpen van de driehoek Aarschot-Leuven-Mechelen.
Als lid kan je de artikels over Tildonk, naast alle andere reeds verschenen artikels, en dat zijn er ondertussen meer dan 1400 (!), ten allen tijde gratis online raadplegen. Over Tildonk zelf verschenen doorheen de tijd heel wat uitgebreide bijdragen:
Arnold Bonne & Jan Gordts, Cimorné gezien in Tildonk
Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel
Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795
Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)
Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand
Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon
Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk
Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde
Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk
Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'
Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw
Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)
Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane
Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening
Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)
Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving
Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot
Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?
Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool
Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)
Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk
Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen
Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)
Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'
François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601
Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04
Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige
Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk
Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)
Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw
Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)
Willy Van Langendonck, De waternaam Lips
Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band
Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)
Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer
Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk
Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon
Jan Gordts, De Tildonkse galg
Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog
Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)
Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman
Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)
Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog
Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)
Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal
Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren
Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?
Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk
Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster
Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw
Jan Gordts, Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk
Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk
Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935
Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940
Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal
Roger Casteels, Op 26 mei 1940 verloor Tildonk 2/3 van zijn onderwijzerskorps
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk:een bouwhistorisch en iconografisch overzicht
Jan Gordts, 12/8/1942: een Engels gevechtsvliegtuig stort te pletter in Tildonk
Jo Vandesande, Een 18de-eeuwse kaart van Tildonk en Wespelaar
Jos Cools, Tildonk
Jan Gordts, Een drievoudige moord te Tildonk in 1837
Henri Vannoppen, Een beeld van de gemeenten Haacht, Tildonk en Wespelaar rond 1830
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel II: De heerlijkheid Lauwendries
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel I: De heerlijkheden Tildonk, Ter Borcht (Nieuwenborg) en Oudenborg, vanaf hun ontstaan tot omstreeks 1650
Bart Minnen, Getuigenissen uit 1390 over de verdeling van de tienden te Tildonk
