Bereken de dag van de week waarop 'n bepaalde gebeurtenis uit het verleden plaatsgreep (bvb. je geboortedag) >>> Kalender
T I L D O N K
Gemeente Haacht Prov. Vl.-Brabant
4 km > Haacht
5 km > Werchter 8 km > Tremelo 11 km > Leuven
18 km > Mechelen 20 km > Aarschot 30 km > Brussel
E-MAIL
Druk op onderstaande knop om te e-mailen (vragen, suggesties, opmerkingen, toevoegingen,...).
Je kan ook de 'reageer'-knop gebruiken onder elk bericht.
GASTENBOEK
Dit is onder meer de plaats om je mening te geven over de blog 'Tilloenk vruger'. Of om te lezen wat anderen ervan vinden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
TILLOENK VRUGER
DEZE BLOG BEGON OP 29 NOVEMBER 2005 EN STOPTE EI ZO NA OP 16 APRIL 2011 NA HET BEREIKEN VAN 1000 ITEMS OVER HET VERLEDEN VAN TILDONK.
MAAR HET BLOED KRUIPT WAAR HET NIET GAAN KAN,
DUS AF EN TOE MAG JE JE NOG AAN WAT MOOIS VERWACHTEN...
Jan Gordts
Kerstmis (miniatuur uit het getijdenboek Les Très Riches Heures du Duc de Berry, ca. 1410 - Metropolitan Museum of Art, The Cloisters, New York.).
O u d k e r s t l i e d j e
Nu zijt wellekome is een Nederlandstalig kerstlied waarvan de oudst bekende versie uit de 17de eeuw dateert, maar dat oorspronkelijk nog veel ouder moet geweest zijn...
Nu zijt wellekome
Nu zijt wellekome Jesu, lieve Heer, Gij komt van alzo hoge, van alzo veer. Nu zijt wellekome van de hoge hemel neer. Hier al in dit aardrijk zijt Gij gezien nooit meer. Kyrieleis.
Christe Kyrieleison, laat ons zingen blij, Daarmeed' ook onze leisen beginnen vrij. Jezus is geboren op de heilige kerstnacht, Van een Maged reine, die hoog moet zijn geacht. Kyrieleis.
D'herders op den velde hoorden een nieuw lied, dat Jezus was geboren, zij wisten 't niet. "Gaat aan geender straten en gij zult Hem vinden klaar; Bethl'em is de stede, waar 't is geschied voorwaar." Kyrieleis.
D'heilige drie Koon'gen uit zo verre land, zij zochten onze Here met offerhand. Z'offerden ootmoedelijk myr', wierook ende goud t'ere van den Kinde, dat alle ding behoudt. Kyrieleis.
Poseerden op de foto: ?, Jozef Pashuyzen, Rosa Pashuyzen, Mon Gellens, Denise Gellens, Yvonne Ver elst. Bemerk de flink uit de kluiten gewassen sneeuwman op de achtergrond.
Onderstaande advertentie plukten we uit De Haechtenaar van 23 maart 1957. Alfons Neefs, in Tildonk beter gekend als Fons Tellon, hield een beenhouwerij open in de Kruineikestraat en werd in de zaak opgevolgd door zijn zoon Raymond. Zo te zien was Fons ook gespecialiseerd in 'noodslachtingen'. Fons verzorgde zijn reclame. Deze advertentie verscheen, jaar in jaar uit, wekelijks in het streekblad...
oftewel de bibliotheeksamenwerking tussen Haacht en Boortmeerbeek, met vestigingen te Haacht en te Boortmeerbeek en een uitleenpost te Tildonk.
Pluspunten -
De mogelijkheid om vanuit uw vertrouwde bib cd's en dvd's te ontlenen
en dit uit een collectie van momenteel 6.800 dvd's en 4.800 cd's (op
15/12/2009). - Een koerierdienst die uw gevraagde en gereserveerde
bibliotheekmaterialen binnen de drie werkdagen in de vestiging (Haacht,
Tildonk of Boortmeerbeek) naar keuze bezorgt. - De mogelijkheid om uitgeleende materialen in om het even welke vestiging van HaBoBIB in te leveren. Dit geldt zowel voor gedrukte materialen als voor audiovisuele materialen.
Bibliotheekgebruikers van 18 jaar of ouder betalen per jaar een inschrijvingsgeld van 1,25 per jaar (< 18 jaar: gratis). Het ontlenen van boeken, tijdschriften en cd- roms is gratis. Retributie : DVD's: 1,50, CD's: 0,75. De uitleentermijn bedraagt voor: bibliotheekmaterialen en cd's: 4 weken, voor dvd's: 2 weken. Per bibliotheekpas kunnen max. 8 bibliotheekmaterialen uitgeleend worden.
Winter. Je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws onder de zon.
En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw ligt is er hoop
40 jaar geleden bestond er alhier een zeer bloeiende kantonnale Rode-Kruisafdeling. Jan Fillet, uitbater van café-zaal Concordia, was er de grote promotor van. Jan schaarde een ploeg enthousiaste medewerkers rond zich en op elke sportmanifestatie van enige betekenis in de streek zag je het opvallende busje van het Rode Kruis opdagen.
Onderstaande bijdrage verscheen in De Haechtenaar van 21 juni 1969. We herkennen van L>R: Fernand Deherdt, Marie-Louise Ellens, Louis Van Goolen, Freddy Rijmenams, André Van den Acker, Jan Fillet.
Inti Raymi, festival van de zon in het zuidelijk halfrond aan het begin van het jaar tijdens het wintersolstitium, 1615.
De winterwende of midwinter (Latijn: solstitium brumalis), die op het noordelijke halfrond in de winter plaatsvindt, luidt het begin van de winter in. Deze dag is de kortste van het jaar. De winterwende op het zuidelijk halfrond valt samen met de zomerwende op het noordelijk halfrond, en vice versa. De datum valt niet altijd precies op de aangegeven datum, maar vaak ook op de voorafgaande dag.
Al duizenden jaren wordt de winterwende in vele culturen op het noordelijk halfrond als feest gevierd, omdat dit solstitium het moment bepaalt, waarop het licht na een periode van duisternis en verwijdering, als het ware rechtsomkeert maakt en de dagen weer gaandeweg beginnen te lengen. Daarom ging het feest rond de winterwende veelal gepaard met het maken van veel licht in al haar gedaanten: lampen, kaarsen, vuur... Alle middelen werden voor dit doel ingezet. Het midwinterse lichtfeest stond onder meer bekend als Yule of Joelfeest.
De datum voor het christelijke feest van Kerstmis heeft indirect zijn oorsprong in de oeroude feestgebruiken rond de winterwende. Ze is gebaseerd op de traditionele geboortedag van Sol Invictus en die dag is weer gebaseerd op eerste lengen van de dagen ná de zonnewende. Door het gebruik van een andere kalender wordt in de Orthodoxe Kerk Kerstmis iets later gevierd.
In Zweden, Noorwegen, Denemarken, Finland en IJsland wordt nog altijd het Luciafeest (een lichtfeest) gevierd. Ook op het zuidelijk halfrond zijn midwinterse lichtfeesten bekend, zoals het Inti Raymi. Bij de Romeinen vierde men op 21 december de saturnaliën.
Het oude brughuis van Tildonk (afgebrand in 1914) waar het gezin Mommaers-Vander Velden woonde. Zoon Jozef volgde zijn vader op als brugdraaier.
Vervolg op blogpost 19/7/2009
Jozef Mommaers, in Tildonk en wijde omgeving beter gekend als Jef van de brug,
overleed alhier op 26 april 1968 in de gezegende leeftijd van 95 jaren.
Hij was immers geboren te Tildonk op 7 januari 1873. 'Rustend bediende
van de stad Leuven' vermeldde zijn overlijdensbericht. Jef was namelijk
vele tientallen jaren brugdraaier en uitbater van de herberg in het
brughuis geweest en dit in opvolging van zijn vader en grootvader. Maar
Jef heeft op hoge leeftijd ook zijn memoires op papier vastgelegd. Hij
beschreef er ondermeer zijn geboortedorp in ten tijde van zijn prille
jeugdjaren:
De jonge jaren
In mijne kinderjaren waren wij gewoonlijk met de gebroeders Persoons bij hun op het pachthof (1), om onze jonge kuren uit te werken, te spelen en vechten. Eerst s zondags naar het lof en dan samen naar ginder. Wij konden ons daar goed amuseren: er was een staande wip en een boot in den vijver met veel vis die wij konden vangen met het net. Tegen dat het donker was kwamen wij naar huis gelopen, goed geamuseerd.
Tot 13 jaar hier naar de school bij een onderwijzer met een lamme arm die meer dan 100 leerlingen op de banken had (2), gij kunt rekening houden En dan nog een jaar in de Walenstreek om wat Frans te leren (3). Mijne ouders hadden het in die tijd ook niet te bont, maar toen begon het te beteren. Ik en mijn broer waren goed opgewassen met roggebrood en botermelk en de pan vol varkensvlees, wij konden werken. Enen boterham s zondags van een wit brood dat 26 centiem kostte.
Voor de jonge mannen was er toen ook weinig plezier en wij moesten ons vermaken met vissen of op den dijk op het stop te schieten. Daar zetten wij elk een cent op. Die het omver schoot mocht de centen oprapen waar hij het kortst bijlag, en zo brachten wij onze zondag door.
Wagons houllie (4) lossen, steen lossen en daarbij 5 hectaren land bewerken, het was wel wat teveel maar wij geraakten er door en hadden geen ander mannen meer nodig. Wij kwamen vooruit. Dat duurde zo 5 jaar. In die tijd moesten de jongens nog loten om soldaat te worden. Wij hadden geluk en trokken elk een dikken numero. Dat was weer afgedaan. Maar toen begonnen wij al zachtjes over onze schouders te kieken en als wij die vier maanden in de schuur aan t dorsen waren was er toch ook al van alles gesproken. Ik was 20 en mijn broer 19. Wij waren akkoord om een van ons hier te blijven, den anderen ging de stiel van beenhouwer leren. Er moest lotje getrokken worden. De beurt viel aan mijn broer, wij maakten onze gedachten bekend aan onze ouders en die stemden toe. Hij was twee jaar op stiel gegaan. Tot 65 jaar gewerkt, 3 grote huizen in de stad en geld genoeg. Hij leefde later op de Graanmarkt te Leuven op zijn gemak (hij was maar een jaar jonger dan ik).
Gedurende die jonge jaren was onze pree 0,50 fr., wij konden ons kameraden niet meer volgen en wij besloten ook nog wat bij te verdienen. Onze ouders lieten ons begaan. Zekeren dag lag hier een schip kassei, 70 ton. Den aannemer had last, ik nam het aan en wij begonnen te lossen met nog 3 andere mannen. Het bracht ons 17,50 fr. per man op. Wij waren content maar daarmee was het niet gedaan. In dien tijd kochten de boeren hier veel pulp. In Leuven was ene grote man die het ene schip achter het andere aankocht en ik ging daar naartoe om agent te worden in Tildonk. Hij pakte mij aan en ik begon de boeren af te lopen, wel te verstaan des avonds als ons taak in de schuur af was. Dat bracht mij 0.25 fr. per duizend kilos op. Het schip bleef hier liggen en als de boeren genoeg hadden ging het door naar Leuven. Dat zaakje ging goed, ik was aan t geld winnen. Wat gedaan daarmee? Wij gingen naar Leuven en kochten daar onzen eersten pardessus. Wij waren mijnheer want wij waren de eerste van de jonge mannen die enen hadden... (Voetnoten JG) (1) Jules en Fons Persoons, de latere fabrikanten van de Ontromers Persoons, die op de Dormaalhoeve woonden. (2) De onderwijzer in kwestie was Ambrosius Van Krieken (°Tildonk, 7/12/1839, +O.-L.-V.-Waver, 1/7/1918). Hij gaf les te Tildonk van 1866 tot 1901 en was tevens een beëdigd landmeter. Meester Van Krieken had een mank been, waardoor hij de bijnaam kreeg van Poeike (pootje) (Gusta Vankrieken, 1981). (3) Vooral de pachters en de gegoede burgers stuurden hun kinderen naar Wallonië om Frans te leren. Dit was toen een 'must' om vooruit te komen in het leven. (4) Steenkolen (houille, Fr).
De bekende 18de eeuwse schilder Pieter Jozef Verhaghen (°Aarschot 19/3/1728) die het schopte tot hofschilder van keizerin Maria-Theresia, reisde tussen 1771 en 1773 naar Italië waar hij o.m. door paus Clemens XIV in privé-audiëntie ontvangen werd. Tijdens deze kunstreis was hij vergezeld van zijn zoon Willem. Hij schreef toen een twintigtal brieven naar het thuisfront, en in twee van deze brieven haalde hij zowaar Tildonk-kermis aan!
Dit roept bij ons natuurlijk vragen op. Had schilder Verhaghen soms familie wonen in Tildonk? De familie Hensmans misschien, die we in Tildonk al halverwege de 17de eeuw tegenkomen? Zijn vrouw was immers een Hensmans (zie zijn biografie hieronder). We zijn er nog niet uit, maar het intrigeert ons dat hij het tot tweemaal toe uitdrukkelijk heeft over Tildonk-kermis.
Tildonk-kermis schijnt bij Verhaghen een begrip geweest te zijn, hij wist wel heel goed wanneer de kermis alhier plaatsgreep:
Tildonk-zomerkermis was geörienteerd naar het naamfeest van patroonheilige Sint-Jan de Doper (24 juni). De zondag er het dichtst bij in 1771 was 23 juni. Maar 30 juni is ook perfect mogelijk. In de 20ste eeuw werd Tildonk-kermis immers traditioneel de zondag nà Sint-Jan gehouden, en we weten dat tradities dikwijls tot ver terug in de tijd gaan. Deze datum klopt in elk geval vrij aardig met wat Verhaghen in zijn brief van 10 juni 1771 schrijft: "Ik hoop binnen de veertien dagen te Turin (= Turijn) te wezen... Ik denk te Turin te zyn op Tildonck-kermis".
Hieronder de bewuste passages. (Uit: Paessens A, Hulde aan Pieter Jozef Verhaghen - Deel 8: Het vertrek voor een lange kunstreis, 1958).
Brief 10 juni 1771 (Parijs-Versailles) ...
Men heeft my ook gezegd, namens den markgraaf de Morigni, eersten bestuurder der Koninklyke Academie van fraaie kunsten, my hier een stuk te laaten schilderen. Ik heb gezegd dat, aangezien ik op reys was, my zulks onmogelyk was maar dat ik, na myne wederkomst, altyd tot zynen dienst zou wezen. Op morgen vertrekken wy, ten vier ure op Lyons en vandaar, langs Savoie over de bergen naar Italië. Ik hoop binnen de veertien dagen te Turin te wezen, alswaar de koning van Sardinië zyn hof houdt en zal er daar wederom schryven alsmede by myn aankomst te Lyons. Ik denk te Turin te zyn op Tildonck-kermis. Het is 160 uren van hier. Voor het overige zyn wy beyden wel te pas. Wy groeten U hartelijk alsmede mynen broeder en kinderen, de vrienden te Aerschot en te Leuven alsook Non-moeie* te Antwerpen.
... Brief 15 juni 1771 (Lyon) Deze brief droeg het opschrift "Juffrouw Verhaghen. Tegenover den Grooten Beer. In de Mechelsestraat - Tot Loven". ...
Reeds hebben onze voerlieden ons komen spreken om ons naar Turin te brengen. Zij zullen morgen komen akkoord maken. Ik geloof dat die heer uit Polen ons zal vergezellen tot Bologne en misschien wel tot Rome. Onderweg hebben wij alle slag van schoone landschappen gezien, welke ik vroeger in schilderijen of in prenten gezien had. Voor 't overige vermaak U wel op Tildonck kermis. Ik groet U zeer hartelijk alsmede de kinderen en mijnen broeder en schoonzuster Lavens, de familie van mijnen schoonbroeder uit de Diestsestraat, den deken Huysmans met zijne vrouw, Jan oom Verhaghen en de vrienden te Aarschot en te Antwerpen.
... * non-moeie: tante nonneke (JG)
Pieter Verhaghen werd op 19 maart 1728 in Aarschot geboren. Hij was de zoon van chirurgijn Willem Verhaghen die tevens ontvanger en schepen was en van Anna Verstreken. De familie Verhaghen woonde aan de Hoogbrug in de toenmalige Neerstraat, nu Theo De Beckerstraat. Hij studeerde aan de Academie van Antwerpen en was leerling van schilder-restaurateur Kerkhoven en Balthazar Beschey, die hem de kunst van P.P.Rubens en de Antwerpse school leerde ontdekken. Vanaf 1749, vestigde hij zich in Leuven en huwde vier jaar later met Jeanne Hensmans die hem zeven kinderen schonk. In 1771 werd hij door gouverneur-generaal Karel van Lotharingen peintre ordinarie benoemd. Dankzij deze machtige beschermheer ontving hij datzelfde jaar subsidies van het keizerlijk hof om zich te vervolmaken in Italië. Op 22 mei 1771 vertrok Pieter met zijn oudste zoon Willem-Jozef naar Rome, via Parijs, Versailles, Turijn, Milaan, Parma en Bologna, vervolgens bezocht hij Napels. Twee jaar verbleef hij in Rome waar Paus Clemens XIV hem in particuliere audiëntie ontving en hem bij die gelegenheid twee gouden medailles schonk. Tijdens zijn verblijf in Wenen benoemde keizerin Maria-Theresia hem tot ere-hofschilder van Hare Majesteit en werd hij geëerd met vijf gouden medaillons en een gouden tabaksdoos. De reis beëindigde in 1773, via Dresden, Leipzig en Düsseldorf. Bij zijn terugkomst tot aan de afschaffing van de kloosters door Jozef II en de daaropvolgende Revolutie (1789) liepen de bestellingen binnen. Na de revolutie, zal hij enkel nog werken maken voor particulieren. In 1800 richtte hij te Leuven de school van Schoone Kunsten op en werd er directeur van. Verhaghen werd de voornaamste Zuidnederlandse kunstschilder van de 18e eeuwse beweging die de epigonen en de Enkelschüler van Rubens hebben voortgezet. Hoe Post-Rubeniaans ook, toch bezitten zijn werken een eigen karakter, echte barok met vele kleuren dat onmiskenbaar 18e eeuws aandoet. Ondanks zijn reizen is zijn oeuvre voor een groot deel in onze streek gebleven. Belangrijke referenties zijn : de martelaar Sint-Jacob 1765 in de Sint-Jacobskerk te Leuven de calvarie het Begijnhof te Leuven De verheerlijking van de koningen en de verrijzenis in het stadhuis te Leuven, vier omvangrijke werken in de abdij van Averbode en 6 doeken over het leven van Sint-Norbertus in de abdij van het Park te Heverlee. Hij schilderde negen grote werken voor de Sint-Katarinakerk in s Hertogenbosch. Pieter Verhaghen stierf op 3 april 1811. Tijdens zijn leven alom geprezen tot in de hoogste kringen, bij zijn dood door de nieuwe meesters niet eens opgemerkt. Hij werd begraven op het kleine kerkhof van Wilsele en er pas in 1876 teruggevonden door enkele getrouwen die voor een sober grafmonument zorgden.
Maandblad "Primeur", Grafische groep Tuerlinckx - mei 2001
Gisteren lazen we in de krant dat een eerste restauratiepremie werd goedgekeurd om de magazijnen van de legendarische Red Star Line in Antwerpen veilig te stellen.
De (Belgische) Red Star Line of Société Anonyme de Navigation Belge-Américaine (S.A.N.B.A.) onderhield met 23 schepen een geregelde dienst Antwerpen-New York en soms een dienst Antwerpen-Philadelphia tussen 1873 en 1934. De maatschappij ging echter failliet in de naweeën van de beurskrach van 1929.
Doch de stad Antwerpen heeft grote plannen en zal de naam van deze rederij bestendigen met de oprichting van het Red Star Line Memorial in de historische paviljoenen (thans beschermd als monument) van waaruit 2,7 miljoen Europeanen de overtocht startten naar het 'land van belofte', de Verenigde Staten en Canada. Dit museum van de emigratie maakt deel uit van het grootse museale stadsproject Museum aan de Stroom waarvan men voorziet dat het in 2010 in het havengebied, op 't Eilandje, zijn deuren zal openen.
Om de twee weken tref je hier een paar portretten van onze Tildonkse voorzaten.Met
een klein beetje commentaar op zijn Tilloenks. Soms zijn we zelfs niet
zeker wie er op voorkomt en verwachten we enige feedback van de lezer.
Zie je ook graag een van je voorouders of verwanten verschijnen in Den Tilloenksen almanak? Bezorg ons dan een foto en we bedienen je op uw wenken!
dokter Joseph Petit, Jan-Baptist Vandenacker, Jakke Vandenacker, Sinterklaas, Stinus Vandenacker
De wielersport is altijd zeer populair geweest in ons dorp en oefende op de jeugd ook een grote aantrekkingskracht uit. Eind de jaren '50 tot in de jaren '70 trokken verschillende Tildonkse jongeren het rennersplunje aan (we denken aan Ivo De Becker, Freddy Neefs, Jaak Verbelen, Miel Van den houdt,...). Uiteraard kregen deze lokale wielergoden in spe de volle steun van hun supportersclubs.
Zo vonden we in De Haechtenaar van 17 december 1960 onderstaande advertentie terug van supportersclub "Tildonk vooruit". Heeft iemand enig idee voor welke renner(s) deze club supporterde en wie er achter "Tildonk vooruit" schuilging? Blijkbaar de plaatselijke horeca, als je de slogan bekijkt: '...ten bate van de sport voor nering en tering in de gemeente...'
Gemeente Tildonk GROOT SPORTBAL met Tombola, op zondag 18 december 1960, in de zaal "Concordia", bij Jan Fillet, gegeven door de wieler- en supportersclub "Tildonk Vooruit", ten bate van de sport voor nering en Tering in de gemeente. Orkest PELGRIMS. Begin 7 uur. Trekking van de Tombola (eerste prijs VELO) rond 11 uur. Iedereen is op dit Bal toegelaten.
Zicht op bunker H4 en het sluizencomplex dat werd gebruikt om de antitankgracht te Haacht, onderdeel van de KW-stelling, onder water te zetten. (Wikipedia)
Zicht op de antitankgracht te Haacht, onderdeel van de KW-stelling, dat nu dienst doet als een Natuurpunt-natuurreservaat. (Wikipedia)
Eerste fase opknapproject Antitankgracht Haacht afgerond
Ook aandacht voor recreatie
Haacht
- Op vraag van de gemeente en de geschied-en natuurkundige kringen
wordt één van de hoofdbezienswaardigheden in onze gemeente opgeknapt.
Het gaat om de Antitankgracht uit 1939 die gebouwd werd als onderdeel
van de verdedigingslinie tegen de Duitsers. De 2 kilometer lange gracht
wordt beheerd door Natuurreservaten Haacht en was dringend aan wat
opknapwerk toe.
Door vallende bladen en sluikstorten was de
gracht immers volledig dichtgeslibd. De eerste fase van het
opknapproject bestond er dan ook in om de gracht volledig uit te
kuisen. Deze klus werd geklaard door de Vlaamse Landmaatschappij.
Bedoeling is om waterdieren maar ook planten opnieuw de mogelijk te
geven zich in en rond te gracht te ontwikkelen.
In een volgende fase zal er aandacht besteed worden aan de recreatieve
ontwikkeling van de site. Zo komt er ondermeer een onthaalruimte voor
bezoekers en een replica van een cointet-element. Dat is een stalen
constructie uit de oorlog die diende om tanks tegen te houden.
Daarnaast wil men ook de bunker toegankelijk maken en poelen aanleggen
om ervoor te zorgen dat dieren zich opnieuw thuis voelen in het
natuurgebied. Voor deze fase wordt nog 120.000 euro uitgetrokken. De
werken zouden over twee jaar klaar moeten zijn.
Een groep voormalige buitenlandse pensionaires van de Internationale School van het klooster (een school die in 1977 verdween), onderhoudt vandaag de dag nog geregeld contact met mekaar. Jaarlijks komt een aantal onder hen op vaste datum bijeen in het Londense Charing Cross Hotel, en dit reeds sedert 1915! (zie blog nr. 361, 3/12/2007). Maar ook op het internet zijn deze gewezen Tildonkse scholieren actief (facebookgroep met meer dan 250 leden).
Uiteraard volgen we deze Tildonk Old Girls, al was het maar omdat we zo weinig van ze afweten. Deze leerlingen, hoofdzakelijk van Engelse nationaliteit en veelal kinderen van Britse militairen die in Duitsland gekazerneerd waren, werden steeds erg afgeschermd van de rest van de leerlingen in het klooster en evenzeer van de rest van het dorp. Elk contact was zowat uit den boze. Heel zelden mochten ze het klooster verlaten, en als het dan toch eens gebeurde was het steeds in groep, waarbij ze gechaperonneerd werden door één of meerdere kloosterzusters. In de jaren '70 heerste er al wat meer soepelheid. De Engelsen (zoals de buitenlandse kostschoolgangers door de Tildonkse inwoners genoemd werden) mochten toen maandelijks één keer naar de dorpswinkel om er wat snoep te kopen. Dat kan bijna niet anders dan in de Mini Discount geweest zijn*, die in 1972 voor het eerst opende. Het andere winkeltje aan de kerk, dat van Irma van de smed, had immers het jaar voordien zijn deuren voorgoed gesloten.
* Zo meenden we in eerste instantie... Uit een reactie op deze bijdrage leerden we echter dat het de Dima was, de superette van beenhouwer Raymond Neefs en echtgenote Germaine Verheydt in de Kruineikestraat (nu bankkantoor Fortis), waar de pensionaires indertijd naartoe togen. De laatste jaren was dit zelfs een wekelijkse uitstap. We contacteerden Germaine en die vertelde ons het volgende: "De Engelse leerlingen kwamen 's zaterdags in de voormiddag naar de winkel (de donderdagnamiddag deden ze hun wandeling). Het ritueel verliep als volgt: ze kregen een winkelkar, wat zakken en viltstiften. In de zakken stopten ze hun snoepgoed en de andere winkelwaar en op de buitenkant schreven ze wat er in zat. Aan de kassa werd betaald, maar in 't klooster werden de rekeningen nadien nog eens gecontroleerd door de zusters. Op die manier werden alle taal- en valutaproblemen opgelost. Die meisjes waren eerlijk, nooit is er iets verdwenen..."
Germaine herinnert zich ook een speciale regeling met twee pensionaires die afkomstig waren van Dublin en wiens grootvader in Keulen woonde. Er was een bepaald budget voorzien dat ze mochten spenderen elk trimester. De rekening van hun aankopen werd in de eerste jaren door de grootvader steevast per overschrijving betaald. Later kwam hij met Pasen speciaal tot in Tildonk om de rekening te vereffenen.
Met dank aan An Vandenheuvel voor de reactie. Eveneens dank aan Guillaume Beckers die ons al enkele foto's doorstuurde waarop de Mini Discount voorkomt.
Al enkele dagen is men met man en macht bezig om een nieuwe sasdeur aan te brengen in het sas van Tildonk. Kostprijs van het plaatje: 0,2 miljoen euro (8 miljoen oude belgische frankskes: voorwaar geen goedkope deur!). Ter attentie van het nageslacht schoten we enkele beelden van het kostbare kleinood...
Met dank aan Karl Lafaut die ons op de werkzaamheden attendeerde.
Ook
nu weer kijken we uit naar de activiteiten van dit
weekend.
Vrijdag 11 december * KVL-Vrouwen met vaart, om 19.30 u. in zaal Familia: Kerstfeest Zaterdag 12 en zondag 13
december:
* Telkens van 11.30 - 21.00 u.: Eetdagen met Nepalees feestmenu, ingericht door Nepal Welfare vzw - zaal Concordia. 25 p.p.
Zondag 13
december: * KERSTMARKT: van 13.00 tot 19.00 u., Zuiddijk en Gebrs. Persoonsstraat (ter hoogte van de vaartbrug). Organisatie de Brousse en FC Alpia, met stands van talrijke Tildonkse verenigingen.
* FCVV Tildonk - Oud-Heverlee, om 14.30 u. in het Gaston Pinnoystadium, 7de Liniestraat
Ben je benieuwd of je familienaam voorkomt in de blog? Of zoek je info over bvb. het klooster, 'varkens en beren', de vaart, ... Breng je zoekterm hierboven in en je krijgt onmiddellijk ALLE artikels waarin deze term voorkomt!
ZEKER EENS PROBEREN! DIT WERKT DUS NIET MEER
DE FOTO'S IN DE BLOG
Gebeurlijke miniatuurfoto's in het middengedeelte kan je doorgaans vergroten door erop te klikken.
De foto's in de linker- en rechterkolom echter niet, ze zijn dan ook veeleer bedoeld als opsmuk. Het gros kwam je wel al eerder tegen in een artikel in het middengedeelte.
.
WARM AANBEVOLEN
Voor slechts 34 € word je lid van HAGOK, de Haachtse Geschied- en Oudheidkundige Kring. Als lid kan je de meeste activiteiten van HAGOK gratis meemaken. Ontvang je HOGT, een glossy magazine met tientallen kleuren- en andere foto's; elk jaar goed voor meer dan 300 blz. streekgeschiedenis, heemkunde, genealogie, archeologie en wetenschappelijke bijdragen over de dorpen van de driehoek Aarschot-Leuven-Mechelen.
Als lid kan je de artikels over Tildonk, naast alle andere reeds verschenen artikels, en dat zijn er ondertussen meer dan 1400 (!), ten allen tijde gratis online raadplegen. Over Tildonk zelf verschenen doorheen de tijd heel wat uitgebreide bijdragen:
Arnold Bonne & Jan Gordts, Cimorné gezien in Tildonk
Jan Gordts, Raar maar waar?! De Tildonkse Sint-Jan-de-Doperkerk is gezegend met een merkwaardige preekstoel
Jan Gordts, Een geval van overbemesting te Tildonk in 1795
Arnold Bonne, West-Vlaamse WO I-vluchtelingen, poserend voor Hôtel du Cygne (1918)
Jan Gordts, Zieltjes redden in 1827. Tildonkse pastoor Lambertz neemt mes van chirurgijn Beckers ter hand
Jan Gordts, Jacobus Evers (°Tildonk 1828), een 'filius septimus' of zevende zoon
Arnold Bonne, Jan Gordts & Freddy Vens, De grauwzusters van Roeselare en andere vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog in Tildonk
Jan Gordts, 1848, de jonge Tildonkenaar Gaspar Gielielmus Engelborgs overlijdt in den vreemde
Kristien Suenens, Een man, duizend vrouwen. De ursulinen van Tildonk
Jan Gordts, 'Ge moet niet alles geloven wat in de gazetten staat...'
Jan Gordts, Vondelingen te Tildonk op het einde van de 18de eeuw
Jan Gordts, De memoires van Tildonks brugdraaier Jozef Mommaers, alias 'Jef van de brug' (1873-1968)
Jan Gordts, Lucienne De Keuster (1923-2015) dochter van de sassenier van Tildonk. Een vergeten partizane
Jan Gordts, Lokalisatie van enkele 18de-eeuwse gronden te Tildonk. Een oefening
Peter Dejaegher, Het gevecht aan de Lips (1266)
Jan Gordts, André Van Aerschot & Jan Cleynhens, Begin september 1944: de bevrijding van Haacht en omgeving
Jan Gordts, Betwisting rond een in 1820 te Tildonk gevonden geldpot
Ward Caes, Een zilvermunt van keizerin Maria Theresia of een pot bier in 1750?
Jan Gordts, 'Life in a Belgian Convent: A Sydney Girl Abroad'. Een relaas uit 1913 door Maie Mason, Australische oud-leerlinge van de Tildonkse ursulinenkostschool
Jan Gordts, Liedeken op de groote moordery geschied tot Tildonck in den nagt op Gulde Mis (1837)
Jan Gordts, Marie Antoinette Caroline van der Gracht de Fretin en het kasteel ter Elst te Tildonk
Jan Gordts, Voorjaar 1814. Het veldleger van "de Zwarte Hertog" Frederik Willem van Brunswijk strijkt neer in onze dorpen
Roger Casteels, Uittreksels uit het frontblad 'Het Kanton Haacht onder de wapens' - (Thildonck)
Jan Gordts, Wat mispeuterden de Tildonkenaren zoal een goede honderd jaar geleden? Een verhaal van onder meer 'varkens' en 'beren'
François van der Jeught, Een nieuwe Van den Gheinklok voor de kerk van Tildonk in 1601
Jan Gordts, Het Tildonkse ursulinenklooster, litho op postkaart 1903-04
Jan Gordts en Guido Abts, De preekstoel met de verkeerde parochieheilige
Germaine Verheyt, 'Maurice Neefs, een oorlogsslachtoffer uit Tildonk
Jan Gordts, Openbare boedelverkoop in 1771 van de Tildonkse hoeve van 'de Tafel van de Grote Heilige Geest van Leuven' (Hof Ter Leeps)
Jan Gordts, Leerlingenwerving voor de internationale kostschool van de Tildonkse ursulinen in de 19de en 20ste eeuw
Jan Gordts, Bijna vier eeuwen Tildonkse pastoors (1626-1999)
Willy Van Langendonck, De waternaam Lips
Hubert Simonart, Tildonk-Banneux 1933-2008. Een uitzonderlijke band
Jan Gordts, Het testament van kanunnik Philippus Van 't Sestich (+ Tildonk 15 oktober 1764)
Jan Gordts, De Tildonkse processie van weleer
Willy Van Langendonck, Het toponiem Tildonk
Jan Gordts, Een Tildonks politiereglement uit 1837
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: Maurice Croon
Jan Gordts, De Tildonkse galg
Roger Casteels, Dagboek van de ursulinen van Caen over hun belevenissen te Wespelaar en Tildonk tijdens de Eerste wereldoorlog
Jan Gordts, Tildonk ten tijde van de Oostenrijkse Successieoorlog (1741-1748)
Louis Swiggers, Over Tildonkse dorpsfiguren: Jakke Vanden Acker, alias Sinterklaas; de smed; Jef van Woil; Lewie Van Krieken; Plien Borreman
Jan Gordts, De geschiedenisles van schoolmeester Paulus Goossens over Tildonk (1856)
Roger Casteels, Het Tildonkse ursulinenklooster en de Eerste Wereldoorlog
Jan Gordts,Tildonk beschreven rond 1830 in de 'dossiers d'expertise' van het kadaster
Jozef Hamels, Renners uit onze regio: met Tildonkse connectie
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving van Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Jan Gordts, De bewogen carrière van Leon Vincart, gevolmachtigde minister van België in Venezuela (°Huy, 22 april 1848 - +Tildonk, 6 juli 1914)
Maurice Vandenheuvel, In 1945 was het klooster van Tildonk een Brits legerhospitaal
Jan Gordts, Knechten op de vuist in het 18de eeuwse Tildonk
Jan Gordts, De Tildonkse reuzen Jan en Babs in de kijker
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof ter Elst, van pachthof van de abdij van Affligem tot kasteelhoeve van de families Van 't Sestich en Snoy
Jan Gordts, Over oude Tildonkse pachthoven. Het hof te Bettenrode, win- of pachthof van vele heren
Jan Gordts, Gaf Sus Artoos zijn naam aan de Tildonkse wijk Sussenhoek?
Maurice Vandenheuvel, Het Janssenskapelletje (1852) en de familie Janssens te Tildonk
Jan Gordts, Het Tildonks Sticht in de periode 1818-1832, voorloper van het latere ursulinenklooster
Jan Gordts, De Tildonkse handbooggilde van St.-Sebastiaan in het begin van de 18de eeuw
Jan Gordts, Tildonkse notarissen in de periode 1758-1920
Henri Vannoppen, Schilderijen en kunstwerken rond de notarisfamilie Verzyl te Tildonk
Jan Gordts, De grote kloosterbrand te Tildonk in 1928
Henri Vannoppen, De familie de Behault du Carmois tegen de achtergrond van de samenleving in Tildonk
Jan Gordts, Indische bedevaarders op bezoek te Tildonk in 1935
Maurice Vandenheuvel, Met Tildonkenaars op de vlucht in mei 1940
Jan Gordts, Het ploeg-handmerk van Louis Van Bolle, schepen van Tildonk (1664)
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk. De Art Nouveauzaal
Roger Casteels, Op 26 mei 1940 verloor Tildonk 2/3 van zijn onderwijzerskorps
Marleen Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk:een bouwhistorisch en iconografisch overzicht
Jan Gordts, 12/8/1942: een Engels gevechtsvliegtuig stort te pletter in Tildonk
Jo Vandesande, Een 18de-eeuwse kaart van Tildonk en Wespelaar
Jos Cools, Tildonk
Jan Gordts, Een drievoudige moord te Tildonk in 1837
Henri Vannoppen, Een beeld van de gemeenten Haacht, Tildonk en Wespelaar rond 1830
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel II: De heerlijkheid Lauwendries
Jo Vandesande, Motten en heerlijkheden te Tildonk. Deel I: De heerlijkheden Tildonk, Ter Borcht (Nieuwenborg) en Oudenborg, vanaf hun ontstaan tot omstreeks 1650
Bart Minnen, Getuigenissen uit 1390 over de verdeling van de tienden te Tildonk
