Mank is een eenvoudige doch toffe volksroman over mensen die wel eens over het hoofd worden gezien in onze huidige maatschappij: schoenlappers, thuisblijvende echtgenotes met twee kinderen, garagehouders, bibliothecaressen, badmintonleraren, hoorndragers, ex-verzetsstrijders, zij die niks weten over de biedemeierperiode, Herman Brusselmans, het mooiste meisje ter wereld en enige anderen.
"Mijn gedacht" Ongelooflijk grappige roman zoals alleen Brusselmans hem kan schrijven. Welke andere auteur kan een boeiend boek schrijven van bijna 200 blz over een man die constant de zool van zijn schoen verliest?????
Brusselmans blijft de meester in het schrijven van boeken die eigenlijk over niets gaan. Grappig en zeer leuk boek.
Brusselmans eigen samenvatting luidde als volgt: Mijn nieuwe roman Vergeef mij de liefde is spannend, geil, leuk, amusant, onderhoudend, gelaagd, diepzinnig, en hij zal mijn ontelbare lezers tot de late uurtjes wakker houden. Ik heb het m alweer geflikt. En wie kan hem hierin ongelijk geven? Misschien is zijn schrijfstijl niet aan iedereen besteed, maar hij is een genie in wat hij doet. De roman die verdacht veel weg heeft van een autobiografie met een te veel aan fantasie- was ook voor mij een bezigheid voor de hele dag. Aan tafel, in bed, voor tv, in de auto, Eens je aan dit boek begint kan je het gewoonweg niet wegleggen voor het uit is. Puur genot. Het enige spijtige is dat hij zichzelf enorm tegenspreekt. Zo zegt hij dat hij een hekel heeft aan engelse uitspraken in een Nederlandstalige tekst, terwijl het boek er vol van staat. Of dat hij herhalingen haat, maar dit zegt hij dan wel zon twintig keer Ook vertelt hij misschien dertig keer dat hij zn hond uitlaat of thee drinkt, en wel tien keer dat hij gaat pissen. Hij neemt het trouwens ook niet zo nauw met de regels v.d. beleefdheid: op elke pagina staat wel iets in de richting van kut, incompetente lul, stront, flikker, of nog erger. Maar dat neem je er dan maar bij, het hoort er gewoon bij. Waar gaat het boek nu eigenlijk over? Wel, in eerste instantie over zijn egocentrische ik-persoon, en over de liefde natuurlijk. Hij vertelt hoe hij van twee vrouwen kan gaan houden en wat dat met zich meebrengt. Ook onderwerpen als vriendschap, depressie, beroemdheid en de dood worden aangehaald. Meestal hemelt hij deze begrippen dan ook oneindig lang op, om ze aan het eind weer helemaal af te breken. Hoewel hij gekend is voor zijn eeuwige rond de pot draaien, wanneer je het boek eindelijk sluit snap je best wat hij bedoelt. Door in te gaan op de kleine dingen in het leven, bewijst hij dat het allemaal zo belangrijk niet is. Verder is de verhaalopbouw een beetje verward maar niet moeilijk te volgen. Eigenlijk kan je niet echt van een verhaal spreken, gezien het boek meer een opeenvolging van zijn verwarde opvattingen is. Maar voor mij blijft hij de schrijver. Inderdaad, hij heeft het m weer geflikt.
"Mijn gedacht": Brusselmans heeft uitzonderlijke boeken geschreven maar dit is wat mij betreft geen van die uitzonderingen. Vergeef mij de liefde is saai, eentonig, oninteressant en zo vervelend dat ik het boek niet eens uitgelezen heb!
We volgen enkele dagen uit het leven van Danny. Vanaf het ogenblik dat hij de telefoon opneemt en een medewerkster van de krant hem vraagt om voor een reportage met enkele fans te gaan eten, totdat die reportage zoveel succes blijkt te hebben dat er een vervolg wordt vastgelegd. Tussendoor schrijft hij zijn boek, gaat hij op café, neemt hij met zijn minivoetbalploeg deel aan een competitie en probeert hij een verliefde verpleegster op afstand te houden. Dagelijkse beslommeringen die dikwijls uitmonden in ongewone situaties.
"Mijn gedacht": Alweer een boek over het alledaagse leven en over dagdagelijkse situaties. Danny Muggepuut dwaalt door Gent en belleft een hoop dingen die door Brusselmans treffend worden verwoord. Al bij al een goed boek maar wel weer "meer van hetzelfde".
Danny Muggepuut, die we al kennen uit Muggepuut, schrijft aan zijn roman De Koekeloerders. Het werk schiet niet echt op. Bovendien moet hij zich bezighouden met de officiële voorstelling van zijn eerder geschreven roman De gestolen waterleiding. Hij zou daarin worden bijgestaan door een medewerker van de uitgeverij, maar er gebeurt iets met haar. En dan is er nog de verfilming van weer een andere roman van Danny. Zal die er ooit komen? Dannys enige hobby is het minivoetbal. Hij is voorzitter-coach van Real de Rakkertjes, het team dat zich niet kan handhaven. Dat drukt Danny terneer. En met zijn vader, Bavo, is ook niet alles in orde. Danny moet worstelen om, in een poel van ellende die groter en groter lijkt te worden, het hoofd boven water te houden. De perfecte koppijn is, net als Muggepuut, een tragikomische roman over een figuur die niet met rust wordt gelaten in een snel versplinterende wereld. Herman Brusselmans kneedt Danny Muggepuut tot een onvergetelijk personage, en bewijst opnieuw dat hij een van de grootste Nederlandstalige auteurs van deze tijden is.
Meneer Guggenheimer, een onafhankelijk televisieproducent, wil programma's produceren voor een nieuw commercieel tv-station dat over een paar maanden op de Vlaamse kabel zal komen. Voor het directeurschap zijn aan het begin drie kandidaten: Van Dam, De Kudt en Bauwens. Als Guggenheimer Ivo de Vos ontmoet, een tekstschrijver, zegt hij Ivo dat hij een aantal afleveringen voor hem moet schrijven over een tv-spelletje dat 'De derde hond in het kegelspel' moet gaan heten. Guggenheimer bezoekt Van Dam, De Kudt en Bauwens geregeld om hen over te halen hem als producent te kiezen mochten ze directeur worden. Op een dag gaat Guggenheimer naar zijn dementerende stiefvader. Als deze over Bonanza begint, krijgt Guggenheimer het idee om een nieuwe, Vlaamse versie van Bonanza, een Western-serie uit de jaren '60, voor het nieuwe tv-station te produceren. Guggenheimer vraagt aan Nico de Vos of hij ook een aantal afleveringen voor Bonanza wil maken, maar als hij ze af heeft worden ze samen met de afleveringen van 'De derde hond in het kegelspel' afgewezen. Als nieuwe tekstschrijver vindt Guggenheimer Versluis. Al zoekende vindt hij voor de acteurs in Bonanza De Greve voor Pa Cartwright, Godifroid voor dikke Hoss, Gugg voor Adam en Van der Hoeven voor Little Joe. De nieuwe directeur van het tv-station wordt De Donder, omdat De Kudt sterft aan AIDS en Bauwens en Van Dam een auto-ongeluk krijgen. Uiteindelijk komt het nieuwe tv-station er, genaamd B.O.N.A.N.Z.A. met als hoofdattractie de nieuwe Vlaamse versie van Bonanza met Guggenheimer als producent.
"Mijn gedacht": Grappig boek en het begin van een drieluik dat je MOET gelezen hebben!!!!
Nadat Guggenheimer dankzij het onmetelijke succes van zijn commerciële station B.O.N.A.N.Z.A. keizer is geworden in televisieland. wil hij nu de hoogste troon bestijgen in de reclamewereld. Als vanouds gaat hij daarbij niets en niemand ontziend te werk, als een dinosaurus in een porseleinwinkel -zij het een goed geklede dinosaurus met dure schoenen aan zijn verbazingwekkend elegante poten, en een Mercedes s 600 Coupé op een legale, voor hem gereserveerde parkeerplaats.
Guggenheimer laat zich bij zijn onttakeling van het reclamevak al dan niet gewild bijstaan door zijn kokkin, zijn werkster, zijn tuinman, diverse dienstmeisjes, een rabbi, zijn trouwe secretaresse Debbie, zijn even trouwe broer Gugg, zijn geenszins te vertrouwen ex-legermakker De Volder, de ex-dichter Ivo De Vos, het ex-starletje Yasmine, de zeisenfabrikante Sissi, de burgemeester van Gent en diverse andere vreemde tot zeer vreemde figuren.
Met zn allen zorgen ze voor een niet te overziene hoop helse en hilarische avonturen, de enige echte Guggenheimer meer dan waardig. Guggenheimer wast witter is, na het bijzonder succesvolle De terugkeer van Bonanza. Brusselmans tweede roman met de onvolprezen Guggenheimer als hoofdpersoon.
"Mijn gedacht": Een literair meesterwerk is dit boek niet. Iets bijdragen of iets leren doe je met dit boek ook niet.
Dit boek is wel topamusement. Brusselmans is in topvorm en levert een bijwijlen hilarisch boek af.
Het boek gaat over de stinkend rijke Gentse zakenman Guggenheimer. Hij heeft in zijn vorige avonturen al een heel reclamebureau en een populaire tv-zender (Bonanza) opgezet en nu weet hij niet meer zo goed wat hij moet doen.
Hij drinkt miljaardedzju, een zelfbedacht drankje dat uit wodka en thee bestaat. Hij wordt bijgestaan door zijn secretaresse Debbie, broer Gugg, die de baas is over zijn tv-zender, en zijn dienstmeisje Tutsi. Guggenheimer heeft Tutsi uit Rwanda gehaald nadat hij haar had gezien in een documentaire over de Hutus. Hij heeft ook een taalleraar voor haar ingehuurd en ze leert zes talen tegelijk, wat voor hilarische gesprekken zorgt.
Secretaresse Debbie vertelt aan Guggenheimer dat tv-kijken in de eenentwintigste eeuw passé zal zijn, en dat boeken lezen helemaal hip wordt. Daarom besluit Guggenheimer een uitgeverij op te zetten die per jaar slechts drie boeken uit zal brengen in; eentje in het genre fictie, eentje in non-fictie en eentje in poëzie. Hij laat zijn oud-legermaat De Volder de schrijvers zoeken. Zodra dat gebeurd is bedenkt hij een heel wonderlijk plan om zijn schrijvers en hun boeken te promoten. Hij gaat af en toe op bezoek bij concurrerende schrijvers wiens polsen hij laat breken door zijn chauffeur Jules. Ook laat hij verschillende Gentse meisjes vermoorden, waaronder zijn publiekslieving Anneke Hemelshoet, de fictie schrijfster, en legt de schuld bij zijn dichter, en laat zijn non-fictie schrijver een boek over de Gentse meisjesmoorden schrijven. Door al deze publiciteit moeten de boeken wel succesvol worden, aldus Guggenheimer.
"Mijn gedacht": Complete onzin, maar heel grappig. Dit boek is werkelijk hilarisch en voor mij een meesterwerk in zijn eigen absurde genre.
De schrijfstijl en de taal van Brusselmans zijn rauw en grof. De passage van meerdere "bv 's" maakt het allemaal nog veel leuker. Brusselmans heeft met dit boek zelfs een proces aan zijn been gekregen wegens beledigingen van een Belgische modeontwerpster (De Meulemeester)
Wat zullen we nu krijgen? Ja ja, het is wel degelijk een nieuwe roman van Herman Brusselmans. Het is alweer een werkje om duimen en vingers bij af te likken. Zoals de titel al aangeeft is het een boek over vriendschap, diepzinnigheid, een verre tocht, de dichotomie tussen artiest en publiek, en een onverwacht einde tijdens een niet voorspelde finale.
Het hoofdpersonage, de redelijk befaamde auteur Herman Brusselmans, leert een meisje kennen. Tevens zoekt hij een chauffeur, omdat zijn vaste chauffeur, Robbie, een zaak in parketvloeren is begonnen. De oplossing is simpel: het meisje, Liselot, zal fungeren om Brusselmans naar Nederland te brengen, waar hij een literair optreden voor de boeg heeft.
Met Kaloemmerkes in de zep verrast Herman Brusselmans vriend en vijand. Hij schuwt een vleugje humor niet, maar de ernst krijgt evenzeer prioriteit. De roman is driedubbelgelaagd, wordt gestut door een stilistiek die haar gelijke nauwelijks kent en bezit een plot die talloze andere plots in de schaduw stelt.
Brusselmans trekt alle registers open op een wijze die hem en hem alleen kenmerkt. Een prima roman.
Mijn gedacht: Wat moet ik er van denken? Het boek leest vlot, is soms grappig maar vooral: het is weer hetzelfde als altijd!!!!
Brusselmans heeft weer een boek geschreven dat in principe nergens over gaat. Gij gaat op café, ontmoet een meisje en datzelfde meisje voert hem later naar een literair optreden in nederland. Tot daar de samenvatting van een 179 pagina's tellende roman.
Brusselmans is een gevestigde waarde in belgie maar ondertussen is het toch al een lange tijd geleden dat ik nog eens een heel goed boek van hem gelezen heb. Zijn grappen, vuilbekkerij, en grove woordenschat zijn we ondertussen al lang gewend en het is dan ook tijd dat de auteur het eens over een andere boeg gooit. Ik kan niet blijven lachen of geinteresseerd zijn in de clichés van achterwaarts in de poes naaien, beffen muilen,....etc..
Misschien eens tijd voor een nieuwe Guggenheimer???? Toch nog altijd het beste van Brusselmans wat mij betreft.
Dean Ray Koontz is in 1945 in Everett, Pennsylvania geboren. In het laatste jaar aan de Bedford High School slaagde hij er voor het eerst in een kort verhaal aan een tijdschrift te verkopen. Dat was 'The Kittens', waarmee hij bovendien een wedstrijd won van het Atlantic Monthly Magazine. Het verhaal is als Jonge katjes opgenomen in de bundel Eeuwig vuur.
In 1969 nam Dean Koontz het besluit om zijn baan als leraar Engels op te zeggen om zich fulltime aan het schrijven te kunnen wijden. Een jaar eerder was bij een uitgeverij in New York zijn eerste boek verschenen, de SF-roman Star Quest. De eerste jaren bleef hij zich op de SF toeleggen. Met The Chase begaf Koontz zich in 1972 op het pad van de suspense. Het was het eerste van de vele boeken die hij onder pseudoniem schreef, en ook zijn eerste boek dat, als Eigen Rechter, in het Nederlands werd vertaald.
Tot 1980 hield Koontz, op aanraden van zijn uitgevers, de genres waarin hij zich bekwaamde keurig uit elkaar. Voor elk genre had hij een apart pseudoniem. In 1980 kwam de kentering met Whispers (Gefluister), geschreven in wat hij zelf 'cross genre writing' noemde. Van toen af bracht hij elementen uit meerdere genres samen in boeken die duidelijk zijn handelsmerk droegen: een snelle stijl, een mengeling van horror, suspense en detective, vaak met iets occults of bovennatuurlijks, maar steeds met herkenbare karakters. Met de roman Watchers (Het Franciscus Komplot) uit 1987 en Lightning (Weerlicht) uit 1988 brak hij definitief door naar een zeer groot publiek.
Inmiddels zijn meer dan 1 miljoen exemplaren van zijn boeken in een Nederlandse vertaling verkocht.
HET WAS EEN CRASH. Driehonderddertig doden, geen overlevenden. GEEN OVERLEVENDEN, dat blijft Joe carpenter dag in dag uit achtervolgen. Zijn vrouw en kinderen behoorden tot de slachtoffers. Een jaar later hoort Joe dat er toch een overlevende zou zijn: een geleerde die iets uit een overheidslaboratorium zou hebben gestolen. Voor de ramp was Joe een begaafd onderzoeksjournalist. Maar deze zaak is geen werk, het is een noodzaak. Joe moet en zal de getuige vinden om achter de waarheid van de crash te komen.
Wat volgt is een desperate zoektocht met vele obstakels........
Het verhaal in Wie Goed Doet draait om Tim, een ogenschijnlijk eenvoudige metselaar die iedere avond trouw zijn pintje pakt in de plaatselijke kroeg. Hij leidt een simpel en onopvallend leven en is hier meer dan tevreden mee. Wanneer op een avond echter een zenuwachtige man zijn stamkroeg betreedt en Tim per abuis een goedgevulde envelop toeschuift wordt zijn regelmatige levenswijze danig ontspoort. De simpele handenarbeider heeft zich gemengd in zaken waar hij liever buiten was gebleven. Door zijn ongewenste interventie krijgt hij namelijk een koelbloedige killer achter zich aan, die iedere bewijslast om zeep dient te helpen. Samen met het oorspronkelijke doelwit van de huurmoordenaar vlucht Tim de staat door om te ontkomen.
Het verhaal is niet alleen vanuit het perpectief van Tim geschreven. Zo nu en dan mogen we ook een kijkje nemen in het hoofd van de meedogenloze seriemoordenaar Krait. Deze mysterieuze verschijning houdt er zeer zieke denkbeelden op na. Hij voelt zich verheven boven de rest van de mensheid en is vast van plan de wereld te zuiveren van doodsimpele individuen die hem niet aanstaan. De inblik in zijn bizarre levensvisie is zeer vermakelijk en maakt de situatie nog dreigender.
Mijn gedacht: spannend boek dat deze keer geen horrorverhaal is maar een "gewone" thriller. De ontknoping is een beetje voorspelbaar en vooral het motief van de opdrachtgevers voor de moord is redelijk vergezocht. Ongeloofwaardig ook.
De moordenaar maakt echter veel goed. Het personage wordt uitvoerig en gedetailleerd beschreven en ik moet zeggen dat het één van de griezeligste moordenaars is die ik al in een boek ben tegenkomen (behalve Bates in American Psycho).
Geen slecht boek maar ik lees liever de horror verhalen van Koontz.
Toevallig komen ze elkaar tegen: Spencer Grant en Valerie Keene. Allebei geheimzinnige eenlingen, gesloten zwervers, die meer weten dan goed voor hen is.
Plotseling slaan ze op de vlucht - eerst ieder voor zich en later samen - voor de lange, steeds machtiger klauwen van een ondergrondse organisatie.
De leider van de jacht is krankzinnig en ongekend kwaadaardig. Hij heeft illegaal toegang tot de elektronische informatiebestanden van de Amerikaanse overheid, tot alle beveiligingssystemen en zelfs tot materieel. Dat maakt hem onuitroeibaar - de onbeschofte voorman van een nieuwe, fascistische wereld.
Maar nooit eerder trof hij een prooi van dit kaliber. Spencer en Valerie zijn gevormd door hun angstaanjagend verleden en hebben meedogenloos leren vechten voor hun leven.
Achter de uiterlijke rust van het zo vredig ogende plaatsje Moonlight Cove gaat een nachtmerrie schuil. Inwoners sterven onder verdachte omstandigheden en worden vervolgens in alle stilte gecremeerd. Tessa Lockland hoort dat haar oudere zus Janice zelfmoord gepleegd zou hebben en gaat op onderzoek uit. Sam Booker, FBI-agent, wordt naar Moonlight Cove gestuurd om de zaak van de mysterieuze sterfgevallen op te lossen. Chrissie Foster, een elfjarig meisje, loopt van huis weg omdat haar vader en haar moeder zo veranderd zijn... Harry Talbot, een Vietnamveteraan, ziet vanuit zijn rolstoel huiveringwekkende dingen die niet voor zijn ogen bestemd zijn.
In Middernacht gaan deze vier mensen gezamenlijk de strijd aan met de gruwelen die Moonlight Cove in hun greep houden
De inwoners van het plaatsje Milburn worden geconfronteerd met een gruwelijke verschijning die dood en verderf zaait. Alleen rechercheur Harry Lyon is in staat dit angstwekkende wezen te stoppen. Het wezen dat vele gedaanten vertoont en voor de ogen van zijn slachtoffers verandert...
De monsterklok tikt onverbiddelijk door en als het wezen niet voor zonsopgang vernietigd wordt, zal het Kwaad bezit van de wereld nemen
Vess werkt bij de politie. Via de centrale computer heeft hij toegang tot overheidsregistraties. Dat maakt het voor hem mogelijk om de namen en adressen van vrouwen die in de krant of televisie zijn verschenen na te trekken. Maar ook om bijvoorbeeld vingerafdrukken op de plaatsen van moord op naam van een ander over te zetten...
Vess bewoont een afgelegen, gerenoveerde blokhut met een hoog hek eromheen, bewaakt door getrainde dobermannpinschers. In zijn geluiddichte, afgesloten kelder houdt hij een blond meisje gevangen, Ariel. Hij foltert haar. Hij is een sadistische psychopaat. Een overgeorganiseerde moordenaar...
Chyna, wier beste vriendin Laura ook door Vess te pakken is genomen, jaagt achter hem aan, om Laura te wreken. En om te proberen te voorkomen dat Vess nog meer verschrikkelijkheden kan begaan. Een speurtocht die leidt tot wat de hel op aarde lijkt...
Hij heeft een uitstekend huwelijk, twee leuke dochtertjes en een succesvolle carrière - daarom voelt detectiveschrijver Marty Stillwater zich een gelukkig mens. Maar zijn geluk valt in duigen op het moment dat een vreemdeling, die als twee druppels water op Marty lijkt, het huis binnendringt met de mededeling: 'Jij hebt mijn leven, mijn vrouw en mijn kinderen gestolen en nu wil ik alles terughebben.'
Wie is de echte Marty Stillwater? Wie moet je geloven? En wie van beiden moet de politie beschermen wanneer zelfs kogels de indringer niet lijken te deren?
Christopher Snow is 28, atletisch, intelligent, romantisch en grappig. En hij lijdt aan xeroderma pigmentosum, een zeldzaam genetisch gebrek waardoor zijn huid en ogen geen UV-straling verdragen. Zoals alle XP-ers leeft Chris in de nacht. Hij is nog nooit buiten zijn woonplaats Moonlight Bay geweest.
Maar ondanks of juist door de grenzen die zijn ziekte hem oplegt, heeft Chris altijd geprobeerd alles uit het leven te halen wat erin zit - en met hulp van zijn familie en vrienden is dat aardig gelukt.
Chris kent Moonlight Bay als geen ander. De schoonheid van haar natuur, de ruïnes van de ontmantelde militaire basis, de sensaties van het surfen in het maanlicht, de donkerste uren en de diepste schaduwen. Maar in de nacht dat zijn vader sterft, ontdekt Chris meer over zijn woonplaats, zijn ouders en zichzelf dan hem lief is...
Als je dit briefje niet naar de politie brengt en die erbij betrekt, dood ik een lieftallige blonde onderwijzeres. Als je dit briefje wél naar de politie brengt, dood ik in plaats daarvan een oude dame die veel aan liefdadigheid doet. Je hebt vier uur om te beslissen. De keuze is aan jou.' Dat was de eerste boodschap voor de vriendelijke, hardwerkende dertiger Billy Wiles. Het lijkt een zieke grap en zijn vriend bij de politie, Lanny Olson, ziet het ook zo. Totdat vlak erna een onderwijzeres bruut vermoord wordt. Het is Billy's fout: hij heeft de politie erbuiten gehouden. En daarom is er weer een briefje, weer een deadline, weer een ultimatum... en worden er weer twee levens bedreigd. Plotseling is Billy's doodnormale, onschuldige leven een accelererende nachtmerrie. Want de briefjes komen steeds sneller, er is telkens minder tijd om te beslissen en de duivelse moordenaar wordt steeds brutaler en wreder. Totdat Billy totaal geïsoleerd is, in het besef dat hij beslist over het lot van onschuldige slachtoffers. Totdat de strijd tussen goed en kwaad intens persoonlijk is en hij doodsbang is voor de woorden: De keuze is aan jou...
Aanvankelijk was Larsson een politiek activist voor het Kommunistika Arbetareförbundet, de communistische arbeidersbeweging, en een fotograaf. Politiek was hij actief als redacteur van het Zweedse trotskistische tijdschrift Fjärde internationalen. Verder werkte hij mee aan verschillende sciencefictiontijdschriften en gedurende 1978-1979 was hij voorzitter van de grootste Zweedse sciencefictionclub, Skandinavisk Förening för Science Fiction (SFSF).
In 1981 ging hij werken voor het grootste Zweedse persbureau, Tidningarnas Telegrambyrå (TT). Hij was oprichter van de anti-fascistische Expo-foundation, die tot doel had om racistische en totalitaire denkbeelden en organisaties aan de kaak te stellen. Van 1999 tot 2002 leidde hij het tijdschrift Svartvitt med Expo en van 2002 tot 2004 Expo. Door zijn politieke stellingnamen en werkzaamheden voor Expo werd hij regelmatig bedreigd.
Schrijver
Toen Larsson op vijftigjarige leeftijd aan een hartaanval stierf, liet hij drie voltooide maar nog ongepubliceerde manuscripten na. Deze boeken had hij voor zijn eigen plezier geschreven als hij 'savonds thuis kwam van zijn werk. Kort voor zijn dood was hij bezig de boeken gepubliceerd te krijgen. In 2005 verscheen postuum zijn romandebuut, het eerste deel van een trilogie genaamd Millenniumreeks. Spoedig daarna volgden de andere twee delen. De reeks is in tientallen landen uitgegeven en de drie delen zijn ook in het Nederlands vertaald. Larsson had een partner: Eva Gabrielsson In een testament dat Larsson in 1977 had opgesteld, bepaalde hij dat zijn nalatenschap naar de Socialistische Partij van Zweden moest gaan. Maar dit testament bleek niet rechtsgeldig volgens de Zweedse wetten, omdat het zonder getuigen was opgesteld. Daarom gaan de opbrengsten van zijn boeken nu naar zijn vader en zijn broer.
Milleniumreeks
De Milleniumreeks bestaat uit drie delen:
Mannen die vrouwen haten (Män som hatar kvinnor)
De vrouw die met vuur speelde (Flickan som lekte med elden)
Gerechtigheid (Luftslottet som sprängdes, letterlijk: Het luchtkasteel dat werd opgegeblazen)
Na zijn dood werd ook nog een onvoltooid vierde boek aangetroffen, alsmede een synopsis voor een vijfde en zesde deel. Uit aantekeningen van Larsson bleek dat er een plan was om uiteindelijk 10 boeken te schrijven.
Voor zijn werk ontving Larsson postuum verschillende literaire onderscheidingen. Twee keer werd hij bekroond met de Glazen Sleutel, een prijs voor de beste Scandinavische misdaadroman. Deze kreeg hij in 2006 voor Mannen die vrouwen haten en in 2008 voor Gerechtigheid. Voor De vrouw die met vuur speelde won hij in 2006 de Prijs voor de beste misdaadroman van de Zweedse Detectiveacademie en in 2008 de ITV3 Crime Thriller Award for International Author of the Year.
Het eerste deel van de reeks werd verfilmd in 2009.
Twee tegenpolen, Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander. Hij is een charmante man en een kritische journalist van middelbare leeftijd, en uitgever van het tijdschrift Millennium. Zij is een jonge, gecompliceerde vrouw met zwartgeverfd haar, piercings en tatoeages, én een uitermate goede hacker. Samen vormen ze een ongewoon, maar sterk team.
Mikael wordt benaderd door oud-zakenman Henrik Vanger. Veertig jaar geleden is de zestienjarige Harriët Vanger op mysterieuze wijze verdwenen en vermoedelijk vermoord. De zaak is echter nooit opgelost en inmiddels verjaard. Toch wil Henrik Vanger graag dat Mikael zich hier nog eens op stort. Aanvankelijk lijkt het onderzoek nergens op uit te lopen. Totdat Mikael met hulp van Lisbeth op een spoor stuit dat rechtstreeks naar een zeer duister en bloedig familiegeheim voert
Mannen die vrouwen haten is het eerste boek in de succesvolle Millennium-reeks met Mikael Blomkvist en Lisbeth Salander in de hoofdrol.
Mijn gedacht: Verschillende onderwerpen, verschillende verhaallijnen en verschillnde personen.Van deze mengelmoes weet larson een meesterlijk en begrijpelijk verhaal te maken. Superthriller die je geen moment kan wegleggen.
Michael "Kalle"Blomkvist krijgt ongewild veel vrije tijsd en krijgt de kans om een oude moordzaak terug onder de loep te nemen. De omstandigheden brengen hem in contact met lisbeth Salander die ongeveer de meest associale vrouw op aarde is. Samen komen zij steeds verder in het onderzoek tot de gebeurtenissen uit de hand lopen en ...............
Spannend en geloofwaardig verhaal, absolute aanrader!
