Deze ochtend in de bibliotheek van Nquthu werden de racepaarden nog eens van stal gehaald voor een korte evaluatie van de twee voorgaande dagen. Ondanks enkele moeilijkheden die binnen het jeugdforum van Nquthu gisteren de kop opstaken, maakt ieders paardje grote sprongen voorwaarts. Onze brothers and sisters laten ons weten dat ze enorm veel bijleren, zowel dankzij de vorming met ons als door de moeilijkheden die ze tegenkomen binnen de gemeente zelf. Ze zijn zeer gemotiveerd om er samen met ons nog twee spetterende vormingsdagen van te maken. We zetten onze paarden weer op stal en springen de auto in om naar de Maqoba hal te rijden @ African Time (lees: een half uur te laat volgens onze strakke planning). We staan voor een grote uitdaging vandaag: met 30 man, op enkele uren tijd een groot spel uitwerken voor 150 Zuid-Afrikaanse kindjes van drie lagere scholen uit de buurt. We hebben hier niet de hele dag tijd voor, want we willen de jongeren van Nquthu ook nog een “Think and Do game” aanbrengen en vanaf half vier in de namiddag komen er 20 kindjes naar de Maquba hal om spelletjes te spelen. Omdat de planning zo strak is, hebben we gisterenavond in de lodge onze Belgische koppen nog eens bijeengestoken en al een structuur uitgewerkt voor het grote spel. Het is jammer dat we niet van skratch kunnen beginnen brainstormen met onze Zuid-Afrikaanse vrienden, maar desalniettemin wordt ons uitgewerkt spel toch een leuke mix van Belgische en Zuid-Afrikaanse ideeën. De Zuid-Afrikanen waren zeer snel mee in onze uitgedachte structuur en voor we het goed en wel beseften stond de activiteit voor morgen op punt. De communicatie verloopt iedere dag vlotter en vlotter! Ieder van ons weet zijn taak voor morgen en op enkele zaken na ligt al ons materiaal al klaar. Laat de 150 schoolkindjes maar komen! Om half vier stonden er nog enkele andere schoolkindjes in hun speelkleren aan de poort van het terrein en met hen beleven we nog enkele uren vol spelplezier. De Zuid-Afrikaanse vrienden hebben ondertussen het spelen volledig onder de knie. Het is echt geweldig om te zien hoe ze met de kinderen omgaan en het is het grootste bewijs dat onze vormingsmomenten van de voorbije dagen hun vruchten beginnen af te werpen. Niet alleen wij, maar ook de schoolkindjes zijn super enthousiast, gewoonweg geweldig die piepjonge energie in en rond de Maqoba hal! Tegen 17u sturen we de jonge knaapjes huiswaarts en slenteren we moe maar voldaan richting de auto om naar onze lodge in Dundee te vertrekken. Daar rusten we nog een kwartiertje uit en trekken snel iets anders aan om richting het toneel te vertrekken. We werden gisteren door het district uitgenodigd om naar een toneel te komen kijken van een jeugd-toneelgroep. We worden aan de lodge opgepikt door de een quantum-bus vol dansende en zingende brothers and sisters { = onze collega-jongeren), de sfeer kan niet stuk. Het toneel is ondanks het feit dat het in het Zulu is toch ook een ervaring om te zien. Op het einde worden we onverwacht nog naar voor geroepen en stellen we ons voor aan de bomvolle zaal jongeren. We worden zelfs beloond met een vette Zuid-Afrika pet. Dan is het tijd om naar de lodge terug te keren, we steken nog vlug en dinner achter de kiezen, en dan allemaal ons beddeke in. Shit, ’t is al vijf voor twaalf. Ik moet gigantisch hard in de pit knallen ( lees: int slaap vallen) om morgen vol energie en met een fris hoofd de Afrikaantjes een spetterende dag te bezorgen. Ik kijk er enorm naar uit en ben tegelijk enorm nieuwsgierig hoe onze activiteit morgen zal verlopen. Spannneeeeeuuuuuuund!

Ine

23-09-2010, 00:15 geschreven door wereldconsulent  

Na de maandag, zagen we deze morgen toch enkele vermoeide kopjes aan het ontbijt. De voorbije dagen hadden toch hun tol geëist, inclusief mezelf die met nog steeds met wat lichte keelpijn de auto instapte. Maar maak jullie vooral niet ongerust: niets ernstigs.

Ikzelf was al om 7u30 in Nquthu om een meeting te hebben met de managers waar enkele zaken werden besproken. Rond 10u vervoegde ik de groep jongeren die intussen in de grote maqobahall hun tweede dag training aanvatte. En die verliep toch een stuk vlotter dan de eerste. De jongeren uit Nquthu waren met evenveel aanwezig (een goed teken toch) en meer dan de eerste dag, lieten ze van zich horen. De verlegenheid en de taalbarrière op de eerste dag zat hier toch voor iets tussen. Vandaar dat we de jongeren die vlot Engels spraken lieten vertalen en de andere jongeren in het Zulu de uitleg lieten doen. En dat werkte duidelijk. Na onze uitleg over competitiespelen was het al tijd voor de lunch. Na de lunch gingen we verder met spelen met materiaal maar was het ook tijd voor actie. We deelden de jongeren van Nquthu op in kleinere groepjes en lieten hen een eigen spel uitdenken, neerschrijven en… spelen voor de groep. En dat werkte wonderwel. Enthousiast speelden 3 van de 5 groepen de spelen met schoolkinderen die op weg naar huis, een stop inlasten en meespeelden. Enkele gemeenteraadsleden en 2 managers kwamen eveneens een kijkje nemen maar meespelen in kostuum, is nog een brug te ver.

Om 4 uur sloten we af omdat heel wat jongeren huiswaarts keerden, gezien de lange reistijd. Wij kropen ook de auto in richting Dundee waar we vermoeid nog vergaderden voor morgen, de dag waar we de speldag voor morgen in mekaar zullen steken. Na het avondeten kwam mr. Dubazana, manager van het district Umzinyathi langs met verrassend nieuws. Morgenavond gaan we naar een social drama of toneelstuk, gebracht door jongeren uit de regio van Dundee.

Tot morgen Daan

22-09-2010, 08:20 geschreven door wereldconsulent  

Na een zondagse “rustdag” stonden velen van ons deze morgen op met wat keelpijn. Waar dit vandaan kwam, hadden we wat het raden naar. De airco in de auto of juist de tocht in de auto?

Whatever, dit kon ons enthousiasme niet temperen om de dag te starten. Na een stevig ontbijt sprongen we in onze auto en reden we richting de bibliotheek, onze vaste stek in Nquthu.

De paarden op de evaluatierenbaan waren een paar dagen op stal gebleven en stonden geprikkeld om weer enkele sprongen voorwaarts te maken. Dit deden we deze morgen in een eerste halfuurtje evaluatie van de vorige dagen. Hieruit bleek duidelijk dat de sfeer er zowel bij ons als bij het jeugdforum nog helemaal in zit.

Maar, genoeg evaluatie it was: TIME TO PLAY!! Tijd voor een kort maar krachtige training van drie dagen in het leren spelen zoals wij in België het graag doen.

Deze voormiddag wilden we graag aan de jeugd laten zien hoe wij spelen in onze jeugdbewegingen en speelpleinen. Op twee uur tijd speelden we verschillende soorten spelen zoals wij het gewoon zijn. Het was duidelijk dat ze dit hier in het verre zuiden ook appreciëren. Na nog eventjes theoretisch alles kort te hebben overlopen, waren onze maagjes al lang aan het grommen à lunchtime.

In de namiddag wilden we graag de jongeren kennis laten maken met de “vertrouwenspelen” zoals wij ze spelen, een type spel dat onbekend klinkt in de oren van een Zuid-Afrikaan. Maar voor we met deze spelen konden starten, werden we aanganaam verrast door enkele spelen uit Nquthu. Bij onze Vlaamse “tussen vlag en wimpel” werd de vlag vervangen door en slag op iemands achterwerk, “kat en muis” werd ook in een nieuw jasje gestoken. “It was very nice to learn a game from here” zegden we achteraf aan Zuid-Afrikanen.

.

Maar genoeg voorbeelden gegeven van hoe spelen: tijd voor het aan hen over te laten. In kleine groepjes moest men nu zelf een spel voorbereiden dat ze later op de dag aan de rest van de groep en aan enkele schoolkinderen, die na schooltijd ons zouden vergezellen, moesten uitleggen. Dit was sneller gezegd dan gedaan. Vooreerst speelde de taal een barrière, ten tweede was een eerste keer iets uitleggen voor hen niet evident. Maar we zijn er van overtuigd dat alle begin moeilijk is en dat men leert uit fouten. Zo we hopen dat morgen deze oefening reeds iets beter zal verlopen.

We sloten de dag iets vroeger af dan gepland met een kleine theoretische achtergrond van de vertrouwenspelen, daar sommigen van de deelnemers reeds moesten vertrekken om op tijd met het openbare vervoer thuis te geraken.

Moe van het vele spelen maar zeer tevreden van de eerste trainingsdag, keerden we terug naar het hotel. We hoopten nog een frisse plons in het zwembadwater te kunnen nemen, maar het water oogde niet echt uitnodigend om in te duiken dus verkozen we toch maar de douche op onze kamer.

Na het avondmaal kregen er enkelen al een klopje (van de hamer) maar toch moest er eerst nog eens goed nagedacht worden over de aanpak van morgen. Dit liep niet van een leien dakje maar toch kwamen we zonder kleerscheuren tot een compromis en konden we met veel verwachtingen weer richting ons bedje.

Maar eerst nog even de tijd nemen om nog wat te knutselen voor morgen, spelletjes voor te bereiden of voorbereidingen uit te werken zodat dinsdag hopelijk zoals vandaag weer een topdag kan worden in onze jongerenuitwisseling.

Slaapwel! Teis

21-09-2010, 00:03 geschreven door wereldconsulent  

Dat het hier in Zuid-Afrika vroege vogels zijn wisten we al… MAAR 6 UUR???? Jongens, doe maar een beetje serieus he… Om 6 uur stonden onze roommates klaar om zich te gaan wassen, op z’n Afrikaans natuurlijk. We gingen ons om de beurt per 2 of 3 wassen. We kregen van onze gastvrouw Sne een tobbe met warm water. Het was de bedoeling dat we ons daar in ons blootje gehurkt zouden inzetten en ons wassen. Althans dat deden zij toch. De durvers onder ons deden het ook en de anderen hielden het gewoon bij het gezicht wassen en de tanden poetsen. Ook wij hebben toch wat drempelvrees. Na het ochtendlijke wasritueel gingen we over naar een ander. Wat is er meer Afrikaans dan vrouwen die met potten en zakken op hun hoofd over straat lopen? Niets natuurlijk…. Wij gingen het dus ook proberen. Met een sjaal als enig hulpmiddel gingen we de opdracht aan. Met een halfvolle emmer zelfopgepompt water op ons hoofd stonden we daar. Het was precies circus. Maar uiteindelijk ging het al bij al nog redelijk vlot. We konden er toch al mee lopen weliswaar met onze handen als hulp. Na deze ochtend met véél te véél prikkels konden we weer naar onze girls bus en reden we naar de bib waar we eindelijk ons ontbijt kregen. Voor Rien en Tif een geschenk uit de hemel want voor ons telt het principe: geen ontbijt – geen jolijt.

In de bib stonden er toch al enkele belangstellende te wachten. We deden dus voort en na een korte introductie door Daan en Mpho begonnen we te spelen. Voor vele van hen was het nieuw of was spelen al heel lang geleden. Na een zeer krachtige voormiddag met doorschuifsystemen, competitiespelen, vertrouwensspelen, materiaalspelen en denk en doe spelen was iedereen volledig mee. Het teasen was dus een succes. Maandag bouwen we hierop verder met de groep geëngageerde jongeren. Onze opdracht was dus volbracht en wij kregen vanaf de vooravond een welverdiende pauze. Schatjes patatjes.

Tot maandag want zondag is het josdag!

20-09-2010, 07:40 geschreven door wereldconsulent  

Het opstaan ging voor de ‘kamer 7’ meisjes niet zo vlot als anders dankzij hun laat avontuurtje met Freddy de kakkerlak (nog altijd op z’n West-Vlaams hé mannen). Na het ontbijt moesten we alle bagage, die we volledig hadden uitgepakt, in de kamer van Karen en Stefan stompen. Hierna gingen we weer op weg naar de bibliotheek van Nquthu. Daar aangekomen werden we net zoals anders hartelijk begroet en kregen we even de tijd om de vorige dag te evalueren met Ines super origineel paardenrenbaanevaluatieformat. Dan was het tijd om het programma van zaterdag voor te bereiden. Op voorhand hadden we in groepjes van twee enkele spelletjes uit verschillenden spelcategorieën uitgewerkt. Nu gingen we onze ‘Westerse’ spelletjes mengen met Zuid-Afrikaanse, hiervoor werden er dan enkele jongeren van het jeugdforum bij ons geplaatst. Het blijft toch een beetje vreemd om jongeren te zeggen, want sommigen zijn getrouwd en hebben zelfs kinderen! Maar ja, typisch Afrikaans zal ik maar zeggen zeker?
Vandaag gaven de jongeren ons een cultuurbad en mochten we proeven van de geschiedenis en de cultuur van de Zulu’s. We vertrokken met z’n allen naar een bredere bedding van de Ncome of Bloedrivier, die zijn naam dankt aan de verschrikkelijke gevechten tussen Zulu’s en Afrikaners die er in de 19^de eeuw plaatsvonden. Na deze eerste stop vertrok de ‘girls van’ samen met zijn volgwagens naar Ncome, op het echte slagveld. Dit is een museum over Zulu koningen en de zulucultuur en de gevechten met de Afrikanerboeren . We hielden er een pauze om te eten en kregen toen ook te horen hoeveel we waard waren volgens de jongens. Karen won met 85 koeien, ik volgde met 42 (omdat ik volgens hen de dochter van een koningin was… wohooow!), dan kwam Ine met 22 en Elke had de normale prijs van 11 koeien, maar ocharme ons Tifke, die was er maar 3 waard. Deze aantallen leken ons vrij onwaarschijnlijk en daarom gingen we naar Mpho, van de jeugddienst voor een meer betrouwbare waarde.
Eens we in het museum waren, kregen we heel wat koninklijke namen te verwerken en kregen we heel wat feiten voorgeschoteld. Het bezoek was gedaan en we gingen op weg naar het Bloedrivier museum rechttegenover het Ncome museum. Hier kregen we de andere kant van het verhaal te zien en te horen. Dit is een Afrikaners museum en de verschillen tussen de twee musea vielen al meteen op. In plaats van het verhaal van een gids kregen we een video te zien die veel te lang duurde en ons na een tijdje begon te vervelen. Elke viel o.a. in slaap en wij vonden Ludovic net iets interessanter. Toen de video eindelijk gedaan was en een nogal subjectief beeld weergaf van de slag en het ophemelen van de Afrikaneridentiteit die mede aan de basis lag van het apartheidsregime, kregen we nog even de tijd om in de souvenirshop rond te kuieren. Enkelen van ons konden het niet laten om iets te kopen. Het theoretische gedeelte was nu afgerond en het werd tijd om wat cultuur in praktijk te ontdekken. We maakten nog even een stop in een lokale bar waar we vrij snel weer buiten gingen (het was nogal… euhm… mja, overweldigend). Dan werd het tijd voor de volgende halte, Lovey’s huis. We gingen er met z’n allen een ‘braaike’ doen (dat is een Zuid-Afrikaanse barbeque). Daar aangekomen werden de kookrollen verdeeld, de vrouwen mochten zich bezig houden met de groentekes en de venten hun taak was het vleeseke in orde maken. Wij blanke meisjes verloren snel veel koeien, want blijkbaar deden we alles verkeerd, dat is dus niet volgens de gewoontes van onze zuiderse vrienden hé. We verknoeiden de groentjes en Tiffany roerde zelfs met een mes in de groentjes! Als je dat doet gaan de groentjes je vermoorden, dus mensen, be aware voor groentjes! De venten deden hun werk op hun manier, we waren bijna klaar en het vuur brandde zelfs nog niet. De meisjes werden dan beloond met een Simba chipske en een Zuid-Afrikaanse film. Wanneer deze gedaan was, was het eten eindelijk klaar en kregen we een bord met daarop het heerlijkste vlees ooit. Met enkel wat zout als smaakmaker had het zelfs meer smaak dan onze geprepareerde lappen leer die wij vlees noemen. We verorberden deze lekkernij met onze handen, zo doen ze dat hier.
De verbazing was groot toen na het eten de mensen rechtstonden en met hun overvolle maag begonnen te dansen, de party was begonnen en we kregen heel wat Zulu danskunsten te zien. In het Belgenland mag het dan nu wel Pukema zijn, maar wij hadden hier Nqutkema. Ook hadden we de kans om onze behoeften te doen op een echt Zuid-Afrikaans toilet, wat enorm veel weg had van een veredelde HUDO. Dankzij de vette homeparty vloog de tijd en voor we het wisten stond de girls van weer voor de deur om ons naar onze laatste bestemming te brengen, het huis van Snegugu waar we een girlsnight zouden houden. Hier opende zich voor Karen een nieuwe wereld. Deze keer geen van Zulu dansen, maar een van op een rijtje wildplassen. Gesetteld in ons bed was het volgens onze gastvrouw tijd voor some juicy stories. Hiervoor kregen we gezelschap van onze nieuwe vriend: Freddy 2. We kregen het liefdesleven van elk meisje te horen. Ik zou je alles in geuren kleuren kunnen vertellen tot aan de lovestory van Tiffany, daar werd het mij te veel en nam ik de taxi naar dromenland.

Peace, love and sweet dreams!

Tha hippy aka Rien

18-09-2010, 22:23 geschreven door wereldconsulent  

20 na 7. Rise and shine baby! Nadat Elke haar slaperige kamergenoten van de 7the haven wekte werden we verwacht aan de ontbijttafel. We konden eens zot doen en Elke deed dat ook. Ze ging er volledig voor. Tomaat, worst en ei, het ging er allemaal vlotjes door. Nadat het laagje er was, vertrokken we voor de 2^de keer naar onze sisters en brothers van Nquthu. Toen we in de bib aankwamen was de opkomst duidelijk groter dan gisteren. Mond aan mond reclame doet ook daar z’n werk. We werden natuurlijk heel hartelijk ontvangen en voor we het wisten was huwelijksaanzoek 1 een feit (Rien was de gelukkige). Maar eerst tijd voor ernst. We deden een evaluatie over gisteren. Dit deden we met onze eigen renbaan. Het was voor iedereen een leuke manier van werken en het was echt een positieve ervaring. Tijdens de evaluatie zijn we te weten gekomen dat de jeugd van Nquthu veel zin heeft in een samenwerking. Jammer genoeg wordt hun enthousiasme nogal getemperd omdat de politiek in Nquthu zich niet echt veel aantrekt van jongeren. Laat staan van hun interesses, doelen en wensen. Het zal dus voor hen een werk van lange adem worden. Maar de aanhouder wint en met die gedachte ging de dag verder.
Er stond weer heel wat op het programma. Het was de bedoeling om een sociale dialoog in verband met drugs en alcohol te houden. Elkaars problematiek uitleggen, welke oplossingen er zijn etc… Er waren zelfs enkele professionele mensen die werken voor organisaties in verband met drugs en alcohol. In Nquthu is er duidelijk een probleem rond alcohol en drugs. Het youth forum (de jeugdraad) participeert hierin. Ze gaan op bezoek in scholen en werken rond preventie. Toen was er weer tijd voor Ludovic, onze brothers en sisters beginnen hem echt als een member of the group te zien. Ludovic is een van hen! Na het spelen van enkele Vlaamse energizers kwamen ook de jongeren van Nquthu met verfrissende ideeën af. Plots kwam er een auto met house muziek. Ze wilden ons tonen hoe je danst op house muziek en daar was hij… Onze eerste Zuid-Afrikaanse rave bij daglicht. Maar ook dat feest duurde niet lang. We gingen verder en Stefan gaf een woordje uitleg bij het MEGA-project van Bornem evenals een oefening over eerste en tweede lijnszorg rond drug- en alcoholpreventie maar op maat van Nquthu. Na deze intensieve voormiddag was het tijd voor de lunch, maar ook die moest weer rap naar binnen want we hadden nog een girls meeting in ONZE girls-van. Vrijdag hebben we namelijk een geheime girlsavond (meer info volgt zaterdag).
Na onze meeting in onze bus, vertrokken we naar een oorlogsmuseum (aan het slagveld van Isandlwana waar de Britten een historische nederlaag leden tegen de Zulu’s in de 19^de eeuw) en een 2^de waterval zonder water. De trip had meer weg van een kermisattractie dan van een autorit. Maar we zien er de charmes wel van in. Toen we hier terug in onze lodge kwamen konden we wel een douche gebruiken. Maar ons nieuw huisdier Freddy besliste daar anders over. Freddy is onze kakkerlak en vond het wel leuk om de douche in te palmen. Maar Ludovic en Freddy zijn geen goede vrienden… Daarom wezen we Freddy de deur. Stefan lokte hem in een glas en gaf hem een nieuwe plaats in de natuur. We lieten dit over aan een echte professional, we wilden enkel het beste voor Freddy. Het leek ons ook voor iedereen het beste om het op deze manier te doen. We weten zeker dat Freddy daar gelukkiger zal zijn. Om Freddy toch nog een mooi afscheid te geven zouden we graag 16 september willen uitroepen tot nationale kakkerlakkendag (gelieve dit op z’n West Vlaams uit te spreken, dat bekt beter).

Freddy, het ga je goed, VRIEND

We missen je,

Groet, de meisjes van kamer 7,

Rien, Elke en Tiffany

Ps aan papa Rien: alles is ok, maar ik geraakte niet op de chat.

17-09-2010, 11:07 geschreven door wereldconsulent  

Vandaag was onze eerste dag in Nquthu. De ontvangst kon in elk geval tellen. ’s Morgens werden we verwacht in het gemeentehuis waar we werden voorgesteld aan het voltallige gemeentepersoneel. Blijkbaar zorgde de intocht van acht blanken onmiddellijk voor de nodige hilariteit. Na een paar officiële woorden werden we pas écht welkom geheten, we kregen immers elk nog van iedereen een dikke knuffel.
Vervolgens was het tijd om aan het echte werk te beginnen. We konden starten met wat we gedurende zoveel maanden voorbereid hadden. We verhuisden naar de bibliotheek van Nquthu en leerden eerst de jongeren van het youth forum beter kennen door middel van enkele leuke kennismakingspelletjes. De namen blijven voor ons nog wel een beetje moeilijk om uit te spreken door de vele klikken en andere vreemde klanken. Toch waagden we ons aan een paar woordjes Zulu en leerden hen alvast enkele woordjes Nederlands. We kregen een uitleg over de Zulu-cultuur en wij toonden onze filmpjes om België en Bornem voor te stellen.
Na te hebben kunnen genieten van een plaatselijk afhaalmenu, leerden we mekaars jeugdbeleid kennen op een zeer interactieve manier. De oefening rond participatie met de tekeningen van Rien (zie foto), sloegen duidelijk aan en legden de pijnpunten van het jeugdbeleid direct bloot, maar ook de mogelijkheden die er zeker en vast zijn. De jeugdraad heeft immers wel een goede structuur, enthousiaste jongeren en een zeer geëngageerde persoon op de jeugddienst zelf, maar het draagvlak bij de politiekers van Nquthu en enkele van de hogere ambtenaren: daar is nog een berg werk te verzetten. Het gemeenteraadslid dat het jeugdbeleid wilde uitbouwen en hieronder zijn volle gewicht zette, stierf in mei, wat het verlies betekende van een zeer geëngageerde politieker naar de uitbouw van een volwaardig jeugdbeleid. De ondersteuning door de gemeente van de juist opgerichte jeugdraad is hierin cruciaal. We hopen dan ook om hen met een samenwerking de komende 10 dagen duidelijk te maken dat jeugd de toekomst is en zij au serieux dienen genomen te worden.

De eerste dag was dus enorm goed gevuld maar gelukkig konden we dankzij Ludovic af en toe pauzeren en een leuke energizer (een spelletje tussendoor) spelen. De Zuid-Afrikanen waren onmiddellijk gewonnen voor het idee en speelden enthousiast mee. Op het einde van de dag zorgden ze zelf voor een leuke energizer om de dag mee af te sluiten: ze leerden ons Zuludansen. Onze danskunsten vonden ze duidelijk hilarisch. Daarna konden we vertrekken naar alweer onze guesthouse. Gelukkig moeten we nu niet meer verhuizen en hoeven we dus niet meer onze koffers in- en uit te laden.

Groetjes vanuit een fantastisch land!

Karen

16-09-2010, 21:06 geschreven door wereldconsulent  

Vandaag was het waarschijnlijk de laatste keer “uitslapen” voor de komende week. We hebben tot half 9 kunnen slapen. Na een goed ontbijt hebben we nog even onze plannen voor de komende dagen overlopen en alle puntjes op de “I” gezet. Na het middageten trokken we naar het Sprinkle weeshuis van onze dorpsgenoot Chantal. Het is leuk om het resultaat te zien van vele acties. Aangezien Sprinkle zeker geen onbekende organisatie is in Bornem staat het dichter bij ons dan andere. We werden er ontvangen door Xolani. Hij gaf ons een rondleiding. Het principe geef een mens geen vis maar leer hem vissen was hier zeker van toepassing. Er was een tuin waar groenten werden geteeld er werd stroom opgewekt door wind en ze hadden hun eigen broodoven (die weliswaar nog niet in werking was) ze doen er dus veel aan om het weeshuis zo zelfstandig mogelijk te laten draaien. Aan de binnenkant zag het weeshuis er modern uit toch naar Afrikaanse standaard. Door het Samson dekbed en de 4 op een rij wisten we maar al te goed dat Sprinkle een Vlaamse basis heeft. Na onze rondleiding kwamen de kindjes van school. Het was heel leuk om kennis te maken met de kinderen. We hebben met de kinderen enkele oer-Vlaamse spelletjes gespeeld. We begonnen met Chinese voetbal een klassieker in wording daar in het weeshuis. Daarna gingen we door met “tussen vlag en wimpel” ook een succes. Maar aan elk mooi lied komt een eind, dus ook aan dit. Wegens een zeer strak schema konden we maar een uurtje blijven en moesten we de schatjes weer vaarwel zeggen. We gingen terug naar de auto en gingen door naar Dundee maar hadden eerst nog een stop in Bergville. In dat dorpje gingen we op zoek naar een postkantoor om onze gigantische stapel kaartjes te versturen. Deze taak is dus ook weer volbracht. Na een dolle autorit van zo’n 2 uur met grote vogels, brandende velden en wegenwerken als decor kwamen we aan in Dundee. Een naam die ik automatisch link aan krokodillen… (waarschijnlijk ben ik niet de enige). Gelukkig hebben we er hier geen last van. Na het uitpakken en het opfrissen vertrokken we naar het restaurant waar de burgemeester, de schepen en nog enkele andere belangrijk mensen op ons zaten te wachten. De ontvangst was leuk, in het begin misschien een beetje vreemd maar het ijs was snel gebroken. Na een korte introductie, een mopje en een verspreking konden we beginnen met eten. Typisch Zulu eten met veel vlees en veel kruiden. De jeugd zat samen met Sne (secretaris van de jeugdraad), Lovey (voorzitter jeugdraad) en Mpho (jeugdconsulent) aan tafel. We hadden direct een heel leuk en aangenaam contact. Voor mij was het een ideaal begin. Ik ben alvast heel enthousiast en heel benieuwd naar de komende dagen. Als het even leuk, open en warm wordt als vanavond zal ik de datum van mijn terugticket iets verlaten ;-).

Morgen hoor je meer van onze avonturen!

Tiffany en Ludovic

Ps aan Bert: Geen paniek, Ludovic is alleen maar een vriend. Het zal nooit iets worden, de verschillen tussen ons zijn te groot ;-).

14-09-2010, 00:00 geschreven door wereldconsulent  

Na een goede en welverdiende nachtrust was het tijd om een dagje te acclimatiseren in de provincie Kwazulu Natal, waar Nquthu in gelegen is. En waar gaat dit beter dan ergens onderweg tussen Johannesburg en Nquthu? Vooraleer we dinsdag richting Nquthu vertrekken, snuiven we de natuur op in Drakensbergen, een plateau bergketen tegen de grens met Lesotho. Om 7u reden Teis en Daan al om ontbijt om op tijd onze wandeling naar de Tugela watervallen aan te vatten. De hoogste waterval van de wereld stond echter droog in het droogseizoen maar de wandeling zelf was dik de moeite, evenals de temperatuur. Begin van de lente en goed 30 graden: toch eventjes wennen. Blaren op de voeten en de warmte deden enkele jongeren met Stefan wel iets vroeger terugkeren maar die konden genieten van een frisse drank in het visitors center.

Na meer dan 2 uur wandelden bereikten we het einde van de tugelakloof (zie foto), maar een waterval was dus niet te bespeuren. De stilte en het eindeloze uitzicht: dit is echt fantastisch en iets wat we missen in België.

Rond 18u arriveerden we in het guesthouse waar het tijd was voor een douchke en avondeten in een nabijgelegen restaurantje.

Vanaf morgen is het echt menens wanneer we richting Nquthu rijden voor de uitwisseling zelf. Meer hierover morgenavond waar we een woordje uitleg doen over de eerste kennismaking met de jongeren van Nquthu en het programma de komende dagen. Sleep well

13-09-2010, 23:59 geschreven door wereldconsulent  

We gingen deze morgen opstaan om 7u, om tegen half 8 stralend achter een ontbijt te zitten…, dan konden we tegen 8u de auto inladen om te vertrekken richting Soweto, waar we om 9u hadden afgesproken aan de Saint Pauls church met Besten. We stonden deze morgen om half 8 op en zaten tegen 8u allemaal (behalve Tiffany J) stralend rond de ontbijttafel. Alles ging toch nog een beetje traag, de moeheid van de lange nachtvlucht van de dag ervoor zou hier voor iets kunnen tussen zitten. Uiteindelijk zaten we pas tegen 9u allemaal in de Quantum (=vette grote bus) om richting onze afspraak te vertrekken. Besten is een Zuid-Afrikaan (met Zulu roots) die al enkele malen Vlamingen rondleidde in Soweto. We kwamen bij hem terecht dankzij Frederik Sioen (inderdaad, de artiest Sioen). Sioen werd tijdens zijn muzikaal project in Soweto eveneens door Besten rondgeleid. Besten nam ons eerst mee naar Ipeleleng youth centre, een centrum achter de Saint Pauls church waar heel wat zaken voor voor de jeugd georganiseerd worden. Enkele van ons mochten er een half uurtje gaan djembe spelen met de conciërge, maar jobbegeleiding, ICT-cursus, arts and culture, optredens zijn maar een fractie van wat er allemaal plaatsvindt. Nadien bezochten we enkele wijken van Soweto, onder andere Kliptown (waar het Walter Sisulu memorial in scherp contrast staat met de er vlak naast liggende krottenwijk), White city and Orlando. In die laatste wijk wandelden we door de enige straat in de wereld die 2 nobelprijswinnaars huisvestte. Rara: wie? Een aansluitend bezoek aan het Hector Peterson museum maakte ons allemaal een beetje stil want wat op deze plek in 1976 gebeurde is niet met woorden te vatten. 500 jongeren en kinderen werden er doodgeschoten tijdens een massaprotest tegen de apartheid.

We passeerden ook even langs Besten’s huis, een garage ingericht met een bed, tv-tje, keukentje en … dat zal het zowat zijn. We eindigden onze korte maar krachtige Soweto-trip in de schaduw van een boom, met een typisch Zuid-Afrikaanse lunch: gottha (of zoiets in die aard). Het lijkt het best op onze Franse hamburgers. In plaats van een pitta-broodje heeft het een dik stuk wit brood waar vanalles wordt tussen gesmeten: worst, friet, nog een ander soort vlees, pepers en een sauseke. Kort samengevat ;-), ons (niet toeristisch getint) bezoek aan Soweto was een leuke ervaring, waarvoor dank aan Besten! Tegen half drie zijn we met onze mega-bus terug naar ons guest house gereden in Melville om onze andere bagage op te pikken. Nu nog even (kuch) de mega-bus gaan omwisselen aan de luchthaven van Johannesburg (voor een iets kleinere auto die ook bijna echt te klein leek om onze bagage mee te krijgen), en dan we hitted the road to Bergville in Drakensbergen, een fantastische bergketen tegen de grens met Lesotho. Nu typ ik dit stukje blog aan een bar in de amphitheatre backpackers lodge in Bergville, rechts van mij staat de rest een klapke te doen met twee andere reizigers. Ik gok dat ons morgen bij het krieken van de dag een prachtig uitzicht te wachten staat (spannend, we arriveerden hier in het donker). Slaapwel. Ine

13-09-2010, 22:59 geschreven door wereldconsulent  

We waren nog niet opgestegen en onze mascotte kwam al om het hoekje loeren. Tiffany, een deelnemer, had nl. een leeuwtje als knuffel mee. En hoe kan het ook anders in het land van de big five, we hebben hem prompt tot onze mascotte gebombardeerd. Ludovic, de naam van de conducteur op de TGV zag het daglicht. En wat voor een daglicht: hij stond intussen al op de foto met zijn naamgenoot, zijn beroemde landgenoot (zie foto) en met de piloten van ons vliegtuig. En U verneemt nog veel meer van hem de komende 14 dagen in goede en slechte momenten J. De piloten, die deden het overigens fantastisch. Na ruim 10 uur landde de A380 hard maar veilig op OR Tambo International Airport. Zonder veel slaap onze massa bagage afhalen en rond de middag zaten we in de auto richting Melville, een buurt in Johannesburg waar we 1 nacht verblijven. Ja en die auto die zorgde nog eventjes voor wat mini probleemkes. Hij was namelijk nog niet beschikbaar en toch cruciaal voor onze reis, aangezien openbaar vervoer in Zuid-Afrika een complete ramp is. Dus gaven ze ons een ad interim quantum. Fijn en zonder extra kosten maar in zo’n auto 2 weken rondrijden: toch iets te veel van het goede en iets te groot. We besloten dan ook om hem de dag erop om te ruilen voor onze oorspronkelijk gehuurde wagen. In Melville kwamen we bij het kleine maar gezellige guesthouse van Trish, onze gastvrouw, tot rust. En na een aantal boodschappen voor de volgende dagen en volgende picknicks on the road, gingen we na een zelf geprepareerd avondmaal, op tijd en stond naar ons bed om onze slaap in te halen.

13-09-2010, 19:24 geschreven door wereldconsulent  

Hier zijn we voor het eerst na Baie Lekker, onze activiteit een kleine week terug om ons projectje in de kijker te zetten. En of het een voltreffer was! Het was werken geblazen maar dat deden we met alle plezier om de jongerenuitwisseling in het teken van de stedenband in de kijker te zetten. Een powerpoint, wat resultaten van onze voorbereiding en een Afrikaans ingeklede zaal kleurden de sfeer. Bedankt aan alle passanten die allemaal hun hoofd door de foto’s konden steken (zie foto op blog) en zeker aan de parochie, de gemeente Bornem en den Rudy die ons de pannenkoekdeeg sponsorde. We beloven plechtig wat tastbaarder nieuws voor hen vanuit Zuid-Afrika! En aan alle Bornemnaars een toonmoment van wat we ginder gedaan hebben op een weluitgekozen moment na onze terugkeer. Noteer alvast 4 november in jullie agenda.

Maar back to daily life. Het was rushen geblazen vrijdag om alles kant en klaar te krijgen maar het is gelukt. Met 8 man stonden we om 19u in Brussel Zuid waar we 2 uur later met de TGV richting Charles De Gaulle in Parijs ‘vlogen’. Een aangename treinrit bracht ons iets meer dan een uur voor vertrek van ons vliegtuig in de Parijse luchthaven. En daar was het lopen geblazen. Hoe ze het eigenlijk durven, die luchtvaartmaatschappijen, om ons maar een uur te geven! En dan moesten we nog bijna onze reuze 4 op een rij als geschenk voor de jongeren uit Nquthu en de wereldconsulent achterlaten op de luchthaven zelf. De afmetingen waren te groot en een extra toeslag werd ons opgelegd. Nadat Daan nog probeerde te onderhandelen bleek er echt geen andere optie om die toeslag te betalen. Anders verloren we teveel tijd en moest Daan bij de politie het niet vervoerde goed gaan aangeven. Belachelijk maar jammer genoeg realiteit.

Nu niet getreurd want na echt lopen naar het vliegtuig bleek dit te vertrekken met meer dan een half uur vertraging!! Pffffffff… Ja instappen in het grootste passagiersvliegtuig ter wereld (ja puur toeval dat de goedkoopste vlucht bij booking een Air France A380 vlucht was): er is nog wat werk aan om dit sneller te laten verlopen. Rond middernacht stegen we op en vielen we na een laat avondmaal toch een beetje in slaap.

13-09-2010, 19:21 geschreven door wereldconsulent  

01-09-2010, 10:04 geschreven door wereldconsulent  

Vrijdagmorgen werden Mpume en Bhekie al om 7u50 opgehaald door Daan om de voorbereidingen te starten voor de namiddagsessie met het College. Want er moesten toch enige knopen worden doorgehakt m.b.t. een vervolg op dit werkbezoek. Rond 10u vervoegden de schepen, de bibliothecaris en Bert Janssens van de VVSG ons voor een bespreking van het tijdskader dat door de delegatie was opgemaakt voor verdere stappen naar het ontwerp van dit federaal plan. Jeugd en gedecentraliseerde bibliotheekpunten zullen hierbij waarschijnlijk na goedkeuring van het College centraal staan. Bert zelf zette ons verder op weg in het strakke logisch kader dat moet worden opgemaakt bij dit federaal programma.

Juist voor de middag werden de verdere beleidsdomeinen en besprekingen tijdens dit bezoek verder samengevat en was het tijd voor een korte evaluatie van dit bezoek. Dit werd door de Bhekie en Mpume bijzonder positief ervaren. Volgende week wordt gezien de dienstverlening in de bib zelf te Bornem hetzelfde gevraagd aan de staf van de bib. Spannend!

Om 16u30 werden de besprekingen tijdens de voormiddag kort voorgesteld voor een aantal schepenen. Lang kon dit echter niet duren gezien er om 17u een afscheidsdrink was voorzien voor genodigden in het cultuurcafé Ter Dilft. Dit alles gebeurde in een zeer ongespannen en ongedwongen sfeer. De tijd was dus rijp voor het uitwisselen van de kleine maar zeer mooie relatiegeschenken. Ook de uitstekende zorgen van onze gasten door de gastfamilie werd in de bloemetjes gezet. Een uiterst geslaagd concept dat smaakt naar meer.

Rond 18u30 werd met enige tristesse afscheid genomen van Mpume en Bhekie die om 4u ’s morgens op de luchthaven van Zaventem moesten zijn voor hun terugvlucht. Een vlucht die er voor allemaal veel sneller aankwam dan verwacht: geen slecht teken, niet? Bovendien staan heel wat zaken op til de komende maanden en is er geen tijd te verliezen. Tot heel binnekort dus!

22-03-2010, 23:15 geschreven door wereldconsulent  

Onze werkdag startte alweer om 7u30 in Bornem op weg naar Geel. De file op de Antwerpse ring trotserend dit alweer zonder pech (en dit voor een oude Mazda), arriveerden we rond 9u bij Cipal te Geel, een IT bedrijf gespecialiseerd in software voor lokale overheden. Onderweg brainstormden we al met zijn vieren over de uitvoering van het bibprogramma in het Vlaamse convenant van dit jaar. Een mix van training voor het bibpersoneel van Nquthu gebaseerd op de noden van het personeel, de visie van de bibliothecaris en de behoeften van de klanten, de verdere ondersteuning van de IT-lessen voor jongeren gezien de lange wachtlijsten en de start van leesbevorderende activiteiten voor kinderen, kwam hieruit en werd ook na het werkbezoek meegenomen naar Nquthu.

Bij Cipal werden we hartelijk ontvangen door Patrick Roten, hoofd van de opleidingsdienst van Cipal en Zuid-Afrikakenner in hart en nieren en Jef Gielen, pionier in de Brocade-bibcataloog van Cipal. Deze Brocadecataloog wordt vanaf eind april ook gestart in de provinciale bibliotheek van Kwazulu Natal en 1 pilootbibliotheek in de stad Richards Bay. Bhekie kreeg er een doorgedrevener training van Brocade na de kennismaking vorige week. Hopelijk worden de bibliotheken van Nquthu en Nondweni hierdoor wat sneller pilootbibliotheken dan voorzien. Vanuit Cipal, de gemeente Bornem en Nquthu zal in ieder geval de nodige inspanningen geleverd worden om de provincie Kwazulu Natal over de streep te trekken. Een aanzet werd al gegeven door Cipal zelf, te lezen op http://www.brocade.be/newsitem_show.php?item=7

Voor de middag gingen Mpume en Daan ook nog langs bij de schepen en ambtenaar Noord-Zuidbeleid van de stad Geel die een stedenband hebben met Umlalazi een gemeente op 200 km afstand van Nquthu. De nodige contacten werden gelegd om vanuit Nquthu inspanningen te doen om een betere communicatie en op langere termijn misschien een zuid-zuidwerking tussen beide gemeenten mogelijk te maken.

Na de broodjeslunch werd doorgereden naar de bibliotheek van Geel, een pareltje van interieurarchitectuur volgens alle aanwezigen. Stafmedewerker Ann Vanderborght gaf een presentatie en rondleiding in de bib met een focus op toegankelijk lezen voor allerlei doelgroepen.

Intussen vervoegde Mia Allaert ons, van de bib uit Zwevegem. De bib van Zwevegem rond de voorbereidingen van een Europees project af rond geïntegreerd werken op gemeentelijk vlak. Een mobiele bibbus die langs alle landelijk deelgemeenten zal passeren rijdt vanaf mei uit, dit in een samenwerkingsverband met de administratieve diensten die op deelgemeentehuizen zijn geïnstalleerd. Gezien de bus nog in opbouw was, maakte de bibliothecaris van Zwevegem tijd vrij om de bus in constructiefase te gaan bezoeken met de delegatie bij Vanhool (m.n. hun zusterbedrijf EOS) in Bree. En we moeten toegeven: een prachtige bus die heel veel mogelijkheden biedt en gezien de verouderde deelbibliotheken en deelgemeentehuizen in Zwevegem, rendabel zal zijn, dit ondanks de hoge kost. Voor Nquthu is dit dan weliswaar te hoog gegrepen en buiten de context maar het deed Mpume en Bhekie wel beseffen hoe belangrijk een geïntegreerde bibwerking wel kan zijn. Een facet van de werking van de jeugddienst integreren in en rond de bib: misschien geen slecht idee voor Nquthu, zei Mpume op het einde van de werkdag.

22-03-2010, 22:45 geschreven door wereldconsulent  

Na de autopech van vrijdag op weg naar Leuven, kon het deze keer niet mislopen: andere auto, een stralende ochtendlentezon, op tijd vertrokken, geen file… En het … liep ook niet fout. Iets voor 10u werden we verwelkomd door 2 enthousiaste medewerkers van het bibbusteam van de stad Antwerpen die tevens in het De Kotterdepot werken van de stadsbibliotheken. Zij leidden de bibbus kort in en gingen in op zo goed als alle technische vragen van de zeer geïnteresseerde Bhekie. Een bibbus in de regio rond Antwerpen heeft een lange historische achtergrond. Ook in Kwazulu Natal rijden onder bevoegdheid van het departement van onderwijs bibbussen rond, maar niet in de regio van Nquthu. Dit in Nquthu lanceren vergt zeer veel voorbereiding en de onverharde wegen in de deelgemeenten op grotere afstand van de 2 hoofdbibliotheken maken dit er niet gemakkelijker op. Mobiele bibelementen of ‘wheelie wagons’ die transporteerbaar zijn met een pick up in een weloverwogen selectie van scholen en met training naar leerkrachten kunnen hierbij volgens de delegatie een oplossing bieden die past binnen de context en mogelijkheden van Nquthu zelf. Desondanks waren de praktische regelingen van boekenuitleen en -inhoud rond de bibbus in Antwerpen zeer leerrijk.

Van de lagere school in Deurne naar het central depot waar ook de 2 bibbussen gehuisvest zijn: het was slechts een ritje van 15 minuten met de auto. Hier werd een groot netwerk aan stadsbibs achter de schermen op een zeer praktische manier toegelicht. Willy die verantwoordelijk is voor de bibbussen gaf tijdens de koffie nog praktische tips rond types van en hulpmiddelen bij ‘wheelie wagons’.

Tijdens de lunch in de taverne van de 5 jaar oude stadsbib Permeke met het hoofd van het bibnetwerk te Antwerpen en de bibliothecaris van Permeke zelf, kwam Marc, de vicevoorzitter van biblionef een uitleg doen met achtergrondinfo over deze ngo die ook in Zuid-Afrika goed uitgebouwd is. Biblionef focust zich op leesbevordering via financiële bijdragen in boekencollecties op maat: een mogelijk zeer interessante partner waar Bhekie in Zuid-Afrika en Daan in Vlaanderen nog verder contact mee zal opnemen.

De stadsbib Permeke is een pareltje van integratie in een kansarme buurt rond het De Koninckplein en heeft zeker bijgedragen in de heropwaardering van de wijk. De bibliothecaris leidde ons in 1 uur rond in de bibliotheek met aandacht voor de jeugdafdeling, de ict-punten en de rollende boekenkasten.

Afsluiten deden we in documentatiecentrum atlas, een gespecialiseerde bib in NT2, taaleducatie, interculturele educatie en mondiale vorming. Hierbij werd de nadruk gelegd op milieu-educatie pakketten die aantoonden hoe men ook mondiale vorming integreert met MOS op school.

Op weg naar de auto stopten we tenslotte in het centraal station van Antwerpen, die op Mpume en Bhekie indruk maakte omwille van zijn architecturale pracht en mix van moderne en art nouveau architectuur.

De avond te Bornem werd na een avondeten bij de gastfamilie afgesloten met een deelname aan de Broederlijk Delenavond te Hingene. Dit jaar staat Bolivia in de picture maar Patrick Maervoet stelde ons voor om ook onze 2 Zuid-Afrikaanse gasten aan het woord te brengen. Dit gebeurde na een powerpoint over de stedenband met een kort interview in de zetel en kon de zaal bekoren over de eerste indrukken van Bornem en de stedenband in zijn geheel. Na de veel te korte chat met het publiek en het korte infomoment rond de stedenband aan het einde van de zeer geslaagde broederlijkdeleavond was het echter bedtijd want morgen start de werkdag om 7u30.

18-03-2010, 00:36 geschreven door wereldconsulent  

Ik moet de werkdag beginnen met een welgemeende verontschuldiging aan de lagere school te Branst. Onze Zuid-Afrikaanse vrienden waren zeer tevreden met de zelfgemaakte prentenverhalenboeken die de leerlingen van de 3 de graad voor hen maakten. Een zeer mooi geschenk dat met alle zorg van een bibliothecaris zal bewaard worden. Dank aan de creatieve leerlingen hiervoor!

De dag startte net zoals bijna elke werkdag te Bornem met een rit van Klein Mechelen richting CC waar we vandaag eerst een IT basiscursus voor volwassenen mee volgden in de bib. Bhekie zag hier heel wat gelijkenissen met de cursussen die in de bibs van Nquthu en Nondweni worden gegeven, dit weliswaar aan jongeren. De ‘cybercadets’ van de bibs in Nquthu geven net als Annemie en Katrien in de bib IT cursus. Hiervoor ontvangt het gemeentebestuur van Nquthu nog tot april 2011 subsidies maar de bedoeling is om dit permanent op te nemen in hun beleidsplanning.

Iets na 10 splitsten onze wegen zicht opnieuw. Bhekie woonde met Yves het toneelstuk rond de jeugdboekenweek bij, terwijl Daan en Mpume verder contact opnamen met het departement toerisme van het district Umzinyathi voor directe communicatie rond het Isandlwana battlefieldmuseum.

De lunch in Kafee Mangee als tussenstop voor ons bezoek aan Mechelen werd bijgewoond door Katrien van de communicatiedienst die een dubbelinterview tussen de soep en de patatten afnam met hoofdrolspelers Diane en Bhekie van de zusterbibs. In Mechelen werden we  opgewacht door de dienst jongerenwerking van de vdab en het hoofd van de werkwinkel te Bornem (Bernadette Anné) die ons wegwijs maakten in hun dienstverlening naar werkzoekende jongeren toe. Na een inleiding was het tijd voor actie en werden Bhekie en Mpume aan het werk gezet in het cvformat van de vdab, iets waar ze binnen hun cursus in de bib van Nquthu sterk geïnteresseerd in waren.

Het was nog reppen om de trein terug te halen richting Bornem. Daar strandde Bart Boeykens toe in het CC Ter Dilft om kennis te maken met beiden. Bart zelf is bereid om het blogconcept van de uitwisseling tussen lagere scholen aan te maken en te ondersteunen. Van bij het begin was echter duidelijk dat de 2 scholen in Nquthu hierin in Nquthu ook ondersteuning ter plaatse nodig hebben. De cybercadets van de bib zouden hier ideaal voor zijn. Afgesproken werd dan ook dat tegen eind mei/begin juni een blog operationeel zal zijn, dit bij de start van het project, en er een handleiding aan de cybercadets wordt gegeven die vervolgens de leerlingen en leerkrachten in de 2 scholen zullen opleiden. Een mooi eerste teken van de geïntegreerde rol van de bib die door Bornem wordt toegejuichd.

16-03-2010, 22:14 geschreven door wereldconsulent  

Na een vrije dag op zondag waar Bhekie en Mpume met hun gastfamilie Brussel ontdekten met bezoeken aan de Zuidmarkt, de Grote Markt en omgeving, het atomium, werd de werkweek aangevat met de klasbezoeken rond de jeugdboekenweek. Het ganzenspel rond het recht op boeken was een opener van formaat voor de bibliothecaris van Nquthu. Al spelende leert men en dat is juist een invalshoek die ook voor de bib in Nquthu en Nondweni naar kinderen toe enorm verrijkend kan zijn. Ook in Nquthu staan immers themadagen gepland waar men deze invalshoek uitstekend kan gebruiken.

Na een kort overleg rond het concept van het federaal programma dat in de vroege namiddag door Mpume en de wereldconsulent werd voortgezet, zetten we onze dagplanning voort met een bezoek aan het bibpunt in de lagere school van Branst. De directrice Kris Van Bercklaer ontving ons hartelijk waarna de schoolbib kort werd voorgesteld. Hierbij legden beide gasten direct de vinger op de wonde door hun vaak heldere en juiste analyse, hier nl. het up to date houden van de collectie van de schoolbib door een intensievere samenwerking met de centrale bib. Een werkpunt en teken van wederkerigheid tijdens deze missie (van ELKAAR leren).

Afsluiten werd gedaan met een toonmoment van leesbevordering en luisteren van lagere schoolkinderen aan kleuters. Om de aandacht van de kleuters bij het luisteren naar het verhaal te behouden, gingen onze gasten zelfs eventjes tussen de kleuters zitten: een fraai beeld dat wij en de kleuters niet snel zullen vergeten!

Na de lunch werd Bhekie aan Katrien toevertrouwd om een vervolg te breien aan de training rond internetpromotie, folderpromotie, etc. in de bib van vorige week. Mpume en Daan hadden na 2 uur werken rond het federaal programma, nog een meeting met Karel Ooms, expert toerisme van WES die in december nog in Nquthu was en er mogelijkheden zag voor een projectvoorstel naar de Vlaamse overheid rond het nieuwe museum van Isandlwana. Jammer genoeg ontvingen we de broodnodige info over het museum waar we al enkele weken op wachten niet op tijd waardoor de communicatieproblemen met kwaculture (een ngo die door de provincie en in mindere mate door het district is aangesteld voor het project van het museum) nog eens grondig aan de kaak werd gesteld. Als we immers verder willen gaan op vlak van toerisme, moet dit eerst uitgeklaard worden. ’s Avonds laat (te laat) ontving Mpume wel nog een bericht van Kwaculture die hopelijk antwoorden op de vragen van Karel Ooms brengt. Wordt vervolgd.

Onze werkdag werd afgerond met een brainstorming bij de directeur van de academie muziek, woord en dans rond een mogelijke integratie van arts and culture met de academie in het volgende 3-jarenprogramma van het Vlaamse convenant. Echt afsluiten gebeurde pas met het diner met het College van Burgemeester en Schepenen om 19u. En gezellig was het zeker en vast. De gemoedelijke sfeer tussen de gasten en de burgemeester en schepenen maakte van de avond een voltreffer ditmaal zonder muziek en dans maar met geanimeerde interculturele discussies.

16-03-2010, 00:09 geschreven door wereldconsulent  

Iets na 8u waren de Diane, Daan, Mpume en Bhekie al onderweg naar Middelkerke. Om 10u hadden we immers een afspraak met Edwin Vantroostenberghe, bibliothecaris van de openbare bibliotheek in Middelkerke. De bib van Middelkerke is een modelvoorbeeld van een bib in een relatief kleine gemeente (op maat van zowel Bornem als Nquthu) maar met een zeer vraaggerichte en klantgericht werking die duidelijk is afgetoetst aan de noden van de bevolking. Het bezoek en rondleiding door Edwin, gepassioneerd met zijn job bezig, was dan ook zeer inspirerend en opende heel wat deuren voor Bhekie en Mpume. Een aspect hiervan is de digitale bronnenwijzer, een opensource systeem dat mogelijkheden biedt.

Van Middelkerke reden we voort richting Oostende waar we met Edwin om 13u tijdens de lunch konden napraten over bibwezen, Nquthu en Zuid-Afrika. Een wandeling langs de dijk liet onze lunch wat zakken, dit bij een aangename winterzon.  Het sloot ons bezoek af waarna we huiswaarts keerden om Bhekie te laten voorbereiden op zijn act tijdens de jeugdboekenweek. Act? Jawel: al doende leert men en Bhekie was dan ook bereid om bij het openingstoneelstukje rond dromen voor kinderen van de jeugdboekenweek de rol van winkelier op zich te nemen. En hij deed dit met verve ondanks de lange tekst. De kinderen gingen nadien met ijver aan de slag om de dromen voor de kinderen terug waar te maken en er een spetterend kinderfeestje van te maken…

15-03-2010, 01:14 geschreven door wereldconsulent  

Al om 8u ’s morgens was een kleine Ford K (de auto van Daan) al goed gevuld voor wat een leerrijke uitstap en dag moest worden in Leuven en Antwerpen. Antwerpen haalden we dan gelukkig wel maar voor Leuven raakten we nooit verder dan de oprit van de Brusselse ring… Autopech lag hiervoor aan de basis. In de file ging de auto-motor opeens roken. Zo vlug mogelijk op de pechstrook, de driehoek plaatsen, uit de auto en de pechdienst bellen was dus de boodschap. Met zijn vijven in de vrieskou op één van de drukste punten van de Brusselse ring: een “special experience and a challenge” deelden de Zuid-Afrikaanse vrienden ons mee.  En dat was het ook.  Aanvankelijk dachten we nog dat dit rap kon gerepareerd worden maar de vtb vab temperde al snel onze hoop. De ford moest weggetakeld worden richting garage en er kwam een einde aan onze uitstap naar Leuven. Zeer jammer gezien het interessante thema: een mobiele bibbus waar we mee konden meerijden en die ons naar 2 scholen en een sociaal achtergestelde wijk bracht. Bring books to the people maw, een zeer passend thema tijdens deze uitwisseling.

Gedane zaken nemen geen keer en na een uurtje wachten konden we rekenen op de goodwill van onze gemeentesecretaris en één van onze gemeentelijke bodes. Patrick kwam ons nl. ophalen en terugbrengen naar Bornem waar we na een kop koffie of thee het programma wat omkeerden en onze schepen inlichtten over de stand van zaken van het bezoek en de verschillende samenwerkingsdomeinen.

Na de lunch hervatten we onze dag zoals gepland met een bezoek aan jeugd en stad te Antwerpen rond hun C-stick of competentiestick concept. Deze wel zeer originele usb stick is een middel om competenties van jongeren in een kansarme situatie vast te leggen in een digitale portfolio, dit onder begeleiding en rekening houdende met attitude, kennis en vaardigheden. Competenties die van belang zijn bij een jobzoektocht.

Na een interessante workshop en vragen, werd onze dag beëindigd met een bezoek aan de Congo fototentoonstelling in het fotomuseum op de Waalse Kaai te Antwerpen met aansluitend een gezellig diner met de mensen die al mee gingen op werkbezoek gingen naar Nquthu en met de gastfamilie. Een mooi einde van de eerste werkweek.

14-03-2010, 23:33 geschreven door wereldconsulent