Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.
Zaterdag 22 november wordt het zestigjarig bestaan van de Hasseltse Kempische Reuzen gevierd. Als de weergoden het toestaan zal 'de reuzenstoet' om 13u30 vertrekken aan de Velodrom op de Kempische Steenweg om zich naar het Molenpoortplein te begeven, waar ze de organisatie van de Speculaasfeesten vervoegt. Om 14.00 worden ze ontvangen op het stadhuis.
Indien rukwinden en hevige regen verder zouden regeren, zal de Reuzenstoet aan haar parcours verzaken en worden de reuzen omtrent 15u45 opgesteld op het Groenplein om gevierd te worden om 16u.
De stimulans om de wedergeboorte van het Hasseltse carnaval leven in te blazen vindt haar oorsprong in 1948, haalt Peter Nulens van de Koninklijke Orde van 't Klaeverblât aan.
1948
De moord op Mahatma Gandhi, de staatsgreep in Tsjecho-Slowakije, de blokkade in Berlijn, de stichting van de staat Israël, de Olympische Spelen in Londen, Juliana wordt de nieuwe koningin van Nederland, het stemrecht voor de vrouwen in België, de stichting van Noord- en Zuid Korea, Charles Philip Arthur George Windsor (prins Charles) en Arie Haan zagen het levenslicht. Een bewogen jaar voor de wereld !
Maar 1948 was ook een heuglijk jaar voor het gouden echtpaar August De Condé en Florentine Vandenborn ,want op vrijdag 26 november 1948 vierden zij hun gouden bruiloft. August was afkomstig uit Gent en Florentine uit Sint-Lambrechts-Herk en vermits een gouden trouwpartij in die dagen eerder een zeldzaamheid was en omdat er bovendien een vereniging de Vrienden van de Kempische Wijk bestond, moest dit gevierd worden! Zon feest was in die tijd nog een buurtaangelegenheid en daarom werd er een feestcomité opgericht waar iedereen aan deelnam.
Noeste werkers, muzikanten, sympathisanten en jeugd allen staken de koppen bijeen om er iets feestelijks van te maken. En zo gebeurde op die late herfstvrijdag in november, nu op 4 dagen na 60 jaar geleden. Het gouden echtpaar werd aan huis opgehaald met paard en koets, de Vrienden van de Kempische Wijk hadden namelijk een hele feeststoet in elkaar geknuttelseld.
Boeren en boerinnen, voetballertjes, bloemenmeisjes op versierde fietsen, accordeonisten, paarden en ruiters . en ook een kinderkar met de poppenkopjes van de 7 kinderen van August en Florentine genaamd Miel, Nieke, Pierre, Lomme, Gusta, Fons, Bér en Jean De Condé. Kortom een bont gezelschap van meer dan 150 personen met als twee nieuwelingen Piersus va Mei vanne Kreikel en Bèrb va Trèke Bas, het splinternieuwe Reuzenpaar van de Kempische Wijk.
Vanuit de handen van Pierre Boes, de voorzitter van de Vrienden van de Kempische Wijk mocht het echtpaar een bedsprei als geschenk ontvangen. En dan en route richting hoofdkerk en van daaruit een officieel ontvangst op het stadhuis.met burgemeester Bollen en het hele schepencollege terbij.
Na het stadhuis ging het feest verder in de echtelijke woning op de Kempische Steenweg 43 en uiteraard in de nauwe omgeving waar iedereen elkaar kende en apprecieerde.
Maar het verhaal eindigt hier niet en het feest ook niet want met de creatie van Piersus en Bèrb ontstonden de Vrienden van de Reuzen Kempische Wijk met o.a. één van hun doelstellingen het bezorgen, instellen met officiële deelname aan bijzondere jaarlijkse feestelijkheden van Prins carnaval van Hasselt, met zijn gevolg, de Sieren en hofdames, zijn praalwagen en dit met het vereiste ceremonieel.
De leden van de Vriendenkring van de Reuzen zaten niet stil en kregen de microbe van de feestroes te pakken. Voor het tweede jaar van de Hasseltse carnaval (1949) kwamen ze met een Prins met zijn gevolg op de proppen. Voelt u het al komen?
De Orde Koninklijke Orde van t Klaeverblât was gesticht en het gouden jubileum van het echtpaar en de hele familie De Condé blijft onlosmakelijk verbonden met ons Reuzenkoppel Piersus en Bèrb voor nu en altijd !
Om onze reuzen Wannes Van Klein Antwerpen en zijn echtgenote Germaine Van Ganzeveereen extra dimensie te geven werd geopteerd voor een hond. Dit grote huisdier staat op wielen en kan zo achter Wannes of Germaine aanrollen als hij met een riem aan hen bevestigd is. Scharminkel loopt dan met hen mee zoals het een echte stadshond betaamt.
De naam Scharminkel is gekozen door de ontwerper/maker, onze voorzitter Christiaan Ketele omdat hij een straathond en een grappige knuffelhond is. Scharminkel betekent een lang, mager mens of dier In het Antwerpse wordt dat woord ook gebruikt voor een verlopen en zielig mens of dier, het heeft tegelijk een meelijdende en vriendelijke betekenis.
(Wannes Van Klein Antwerpen en Germaine Van Ganzeveer hebben nu dus hun hond.)
Tijdens het 7de Wijkfeest van 5 oktober 2008 werd Scharminkel officieel voorgesteld en kreeg ineens ook een peter : de heer Mickel Bracke. Hij maakte al de buste van Wannes Van de Velde die aan de gevel van Elcker-Ik te bewonderen valt. Doordat het hemelwater op 5 oktober in bakken bleef vallen is de feestelijke intocht van het drietal niet doorgegaan maar een korte stoet met de hond kon nog net en we zagen dat alle aanwezigen hem gewoon fantastisch vonden. Het is ook een echte reuzenhond, je kan je indenken dat hij een levend dier is. Je vergeet dat de pels uit geverfde tapijtjes, de ogen pingpongballetjes zijn en het lijf uit betonijzer en kippengaas bestaat. Het speciale aan Scharminkel is dat hij de grootte en de stevigheid van een pony heeft waardoor kinderen gewoon op hem kunnen zitten. Hij draagt daarvoor zelfs een klein zadel. Ook tussen zijn poten, op de surfplank met wielen, is er plaats voor een klein kind. We zagen al dat er veel vraag naar zulk een ritje is. Om onze naam Klein Antwerpen te vermelden is voor de kinderen ook een felgroen vestje gemaakt waarop ons logo te zien is.
Wij hopen dat iedereen, wijkbewoners en zij die Scharminkel tijdens reuzenstoeten zullen kunnen zien, veel plezier zullen hebben met onze hond. Wij zijn er in ieder geval heel fier en reuzenblij mee.
Er woont een reus in onze wijk! Dit jaar kregen we tijdens ons wijkfeest hoog bezoek en daar bedoelen we niet de politiekers mee die wel erg welkom waren. Een familie reuzen uit Overmere kwamen naar hier om onze Wannes te ontmoeten. Met zn vieren wandelden ze door de Lange Leemstraat. Ze hadden veel bekijks. Kinderen en volwassenen keken met open mond toe en bewonderden hen met kreten en gelach. Het was vooral de grootste die de show stal en zonder dat het geweten was dat hij onze eigen reus is.
Eind juni vertelde Christiaan, onze huidige voorzitter, dat hij graag een reuzenbeeld voor onze wijk had en dit met ons wilde maken. Het was avond en we zaten op dat ogenblik gezellig samen in onze buurtfoyer. Was het door de wijn en de sfeer? We waren in ieder geval unaniem akkoord en begonnen enthousiast plannen te maken. Een clown, een boer, een figuur uit oude verhalen Paul Van Ostayen misschien of eerder Wannes Van de Velde? Nadien bleef het stil. Maar op de eerstvolgende Open Vergadering, begin juli, bleek onze reus geen hersenschim meer. En deze keer was er geen wijn geschonken. Bleek dat Christiaan al met een reuzenkenner had gesproken, zelfs een onderstel en romp getekend had en ook wist hoe dit kon gemaakt worden. Hij wist vooral waar het onze kon gemaakt worden. Alleen wie dat was nog niet helemaal duidelijk. Daarmee is bedoeld wie zou worden uitgebeeld en wie zou komen knutselen. Het idee om onze beroemde wijkbewoner Wannes Van de Velde te vragen werd snel goed bevonden. Hoewel de zanger zich vereerd voelde zag hij t in eerste instantie niet zo zitten. Gelukkig voor ons draaide hij snel bij. Hij verschafte ons zelfs enkele aanwijzingen. Christiaan had intussen uren en uren gespendeerd aan de romp. Een buizenstel van hard plastiek stond als een stevige opper gebonden .Het onderstel was er ook al, een metalen ronde met vier kleine wielen waardoor het beeld niet gedragen doch voortgeduwd kon worden door degene die onder de rokken van de reus zou lopen. Ineengestoken vormde het beeld, nog zonder hoofd, een soort piramide van ongeveer 3,20m. De kleding was een heel andere uitdaging en het hoofd zou het belangrijkste en het moeilijkste worden uiteindelijk ook het pronkstuk.
Wat we nog willen vertellen Onze Wannes is er gekomen met heel veel enthousiasme met de bedoeling een bindmiddel te maken voor heel veel mensen. Onze Reus is een product van onze wil iets te doen voor de wijk maar ook het resultaat van een werk zonder wezenlijk budget, zonder ervaring en met minder mankracht dan ik vingers aan mijn handen heb. De stoffen en het klein materiaal werden gekocht op de markt en deels gekregen. Zonder na te denken over het aantal lopende meters want we hadden helemaal geen idee van de hoeveelheid stof die we nodig zouden moeten hebben. Er bestaan geen patronen voor zulke buitenmaatse figuur die toen eigenlijk ook nog geen echt figuur had. Vindingrijk als we zijn maakten we er het beste van. Het hoofd werd eerst getekend en uitgewerkt. De planning om op een frame van kippengaas te werken mislukte, de vormen kwamen niet goed uit. Dan begonnen we opnieuw met een grote blok isomo te schaven,te snijden en te verven. Er zijn echte artiestenhanden aan te pas gekomen! Wanness gezicht kreeg een zonnetintje toegemeten, zijn katoenen handen werden hiervan onthouden. Het haar dat werd bijna een groot probleem maar net op tijd bekwamen we de nodige strengen echt paardenhaar. We zijn fier op onze Reus maar misschien is er iemand die voor hem toch een mooie winterjas wil maken. Deze zal zeker van pas komen bij volgende wandelingen.
Reuzen maken regelmatig een wandeling en zijn een vast item in de Ommegangen. Al vanaf de middeleeuwen behoren de Antwerpse Ommegangen tot de hoogtepunten van het volksleven. Oorspronkelijk vormden zij het profane gedeelte van de kerkelijke processies. Tijdens die ommegangen werd het bijbelse verhaal van de kleine David die de sterke Goliath versloeg vergeleken met dat van onze Brabo die de reus Antigoon overwon.
In 1795 kreeg de reus Antigoon een gezellin en stilaan groeide het aantal reuzen. De reuzen werden een belangrijk iets. Dat blijkt zo ook uit het feit dat een aantal straten en huizen naar een reus vernoemd werden: Reuzenstraat, Reuzenhuis
Ook in Borgerhout waar sinds 1712 en tot op vandaag, de reuzenstoet nog steeds uitgaat is er een Reuzenstraat. De Reuzenpoort aan de Turnhoutsebaan is ook nog een herinnering aan het reuzenhuis dat in de 18de eeuw werd gebouwd om er de onderdelen van de ommegang te bewaren. En het prachtige Antwerpse beeld van Antigoon, dat in 1534 werd gemaakt, is tot diep in de 20eeeuw mee rondgedragen in velerlei stoeten en optochten.
Waarom een reus? Al sinds de vroege middeleeuwen kende men verhalen over onze Antwerpse reus Antigoon en de held Brabo. Voor ons, moderne mensen, is Antigoon een sage maar voor de middeleeuwers was hij een schrikwekkende realiteit. Overigens, toen omstreeks 1510 buitengewoon grote beenderen werden opgegraven in de omgeving van Antwerpen werden die dan ook aan de verbolgen reus toegeschreven. Later is gebleken dat het walvisfosielen waren. Reuzen waren in die periode niet zo sprookjesachtig als nu. Het werd toen als een waar feit beschouwd dat de rivieren in de Lage Landen door verschillende reuzen werden bewoond. Zo hebben we weet van verhalen over reuzen in Leiden, Hamme, Wetteren en ook in Engeland en Schotland woonden er reuzen. In Ath en in Dendermonde hebben ze zelfs een heus Reuzenmuseum .
Legendes, verhalen en beelden die binnen een bepaalde gemeenschap worden verteld en getoond versterken het zelfbewustzijn. Ze zorgen ook voor de samenhorigheid in die gemeenschap en geven inzicht in bepaalde kenmerken of gebruiken van die groep. Dat slaat niet alleen op de vroegere tijden maar ook op ons, hedendaagse mensen Dus ook op ons: Klein-Antwerpenaren.
Werkhuis 41 een vzw die boekbinden en kalligrafie trachten te promoten bestaat sinds 2007 5 jaar.
Binnen deze vzw groeide het idee om merkpunt achter te laten voor deze 5 jaar.
Wat kon er mooier zijn dan een brug te maken met de wijkvereniging Klein Antwerpen.
Binnen deze wijkvereniging bestond er al een reus, het was snel duidelijk dat er een reuzin zou komen.
Werkhuis 41 is toen gestart met de bouw van een reuzin, zij moest wel van goede komaf zijn om met Reus Wannes Van Klein Antwerpen te kunnen samen leven.
Er is gezocht en bedacht en daar was ze dan, een stralende Madam met naam Germaine van Ganzeveer.
Zij is op de wijkfeesten van 2007 in Klein Antwerpen met open armen ontvangen en niet alleen door de bewoners van de wijk maar zeker door Reus Wannes.
Hij is dan ook prompt met haar in het huwelijksbootje gestapt en dit onder de goedkeurende blikken van de getuigen Reuzin Annekemossel en Reus Jhon Lundstrom
Dit huwelijk is voor echt verklaard door onze district-voorzitter en meter van de wijk Klein Antwerpen Chris Anseeuw.
Wij hopen dit reuzen paar nog lang onder ons te hebben en er samen met U en de wijk nog veel plezier met te beleven.
De reuzenstoet van Kovekenskermis werd zondagnamiddag een succes. Er waren veel reuzen, maar ook heel veel kijklustigen.
Het lekkere weertje zat er allicht voor iets tussen dat het publiek langs het hele traject van de stoet in de Heirbrugstraat rijen dik stond te kijken en, vaak, te applaudisseren. Er waren groepen en reuzen uit heel Vlaanderen en zelfs eentje uit Frankrijk naar Lokeren gekomen om deze traditie glans bij te zetten.
De stoet werd in elkaar gezet aan de kerk van de Heirbrug. Dat had zoals elk jaar tot gevolg dat het verkeer op de drukke N70 regelmatig moest worden tegengehouden om de reuzen door te laten. Toch, dat hadden de automobilisten er met de glimlach voor over. Zo kregen ze ook nog eens iets te zien.
Zoals dat al sedert mensenheugnis het geval is, werd de stoet ook dit jaar geopend door de Lokerse stadsreuzen die het echtpaar Vrancken moeten voorstellen. Pierre Jean Frans Vrancken (1756 - 1833) en zijn echtgenote Theresia Caroline Van den Berghe drukten hun stempel op de Lokerse economie in het begin van de 19de eeuw. De familie baatte in Lokeren een herenhoedenfrabriek uit waarin meer dan honderd mensen werkten. De reuzen verwijzen naar het feit dat Lokeren in die tijd bekend was voor zijn haarsnijderijen en hoedenfabrieken.
Daarna volgden nog tientallen groepen zoals muziekmaatschappijen en groepen die elk hun eigen reus presenteerden. Ze kwamen van ver, van Hasselt bijvoorbeeld, en van Diksmuide. De steltenlopers uit Merksem waren ook weer van de partij.
Kovekenskermis in zijn geheel en de reuzenstoet in het bijzonder zijn in Lokeren niet meer weg te denken. De hele wijk werkt er aan mee. Aan heel wat gevels hangt nog steeds een koven, dat is een levensgrote pop met blauwe kiel, zwarte broek, zwarte laken muts en rode bolletjeszakdoek om de hals. Een traditie die uit 1827 stamt. Toen kwam Jacobus Van Kerckhove naar de Heirbrug terug met de eerste prijs van een internationale tentoonstelling van gebleekt lijnwaad in Londen. De linnenblekers van de Heirbrug genoten toen heel wat bekendheid. Deze gebeurtenis was de aanleiding tot een volksfeest dat nu nog altijd gevierd wordt.
Zestig reuzen vieren 50ste verjaardag van reus Vaantjesboer
Zestig reuzen vieren 50ste verjaardag van reus Vaantjesboer
In Halle was er heel wat groot volk aanwezig. Misschien letterlijk maar zeker figuurlijk. Reus Vaantjesboer, het zinnebeeld van de Halse spotnaam vierde immers zijn vijftigste verjaardag. De verleden jaar opgerichte Confrérie van de Vaantjesboer wilde dit niet zo maar laten voorbij gaan. Zij nodigden een zestigtal confraters van de Halse reus naar de Mariastad voor zijn verjaardag.
Alsof de weergoden een boontje hebben voor de Hallenaren. De reuzenstoet trok zich op gang en het hield op met regenen. De regen maakte terug zijn opwachting op het ogenblik dat alle reuzen een farandole hielden rond de Vaantjesboer. Niettegenstaande het rotweer was er heel wat volk naar Halle afgezakt.
De regen had ook zijn gevolgen voor de stoet. Sommige reuzenfamilies waren in Halle, maar toen het in de morgen onophoudelijk regende haalden zij hun reuzen niet buiten. Uiteeindelijk stapten een 60-tal reuzen mee op in de stoet.
Orgelpunt was zeker de rondedans op het Possozplein rond reus Vaantjesboer.
Reuzen waren er uit Turnhout, Zottegem, Oudenaarde, Overmere, Kruishoutem, Edingen, Vilvoorde, Hechtel-Eksel, Brugge, Zolder, Bolderberg, Steenvoorde, Boeschepe, Maastricht en Roermond. Kortom het was een internationaal gezelschap die de verjaardagstaart van reus Vaantjesboer kwam aansnijden.
Tal van reuzen waren vergezeld van een eigen muziekkapel. Ook de Halse reus heeft in het dweilorkest The Sols zijn eigen begeleidingsgroep.
De Confrérie van de Vaantjesboer had met deze reuzenstoet een dubbel doel. Vooreerst wilde men de Halse reus in het zonlicht plaatsen, maar men wilde ook de septemberkermis in Halle terug laten openbloeien. De laatste jaren was dat immers een triestig gedoe geworden, terwijl dat in vroegere tijden het een hoogdag was. De Confrérie maakt zich ook sterk dat ze de volgende jaren terug meer kermisstielen naar de septemberkermis zullen krijgen. Om dit nog beter in de verf te zetten opende reus Vaantjesboer de kermis al vrijdagavond en werd de grote reuzendans ook gehouden tussen de kermismolen.
Het ligt in de bedoeling van de Confrérie van de Vaantjesboer om de twee jaar een reuzenstoet te organiseren. Zij zullen wel jaarlijks een volksfeest organiseren het eerste weekeinde van september wanneer het kermis is in Halle.
Niet alleen de Hallenaren maar ook de mensen van buiten Halle die naar de reuzenstoet kwamen kijken, zien nu al met genoegen naar de volgende uitgave van de reuzenstoet in Halle. Daarvoor moeten ze echter nog twee jaar wachten.
Reuzen uit verschillende landen vieren 50 jaar reus Vaantjesboer in Halle
Reuzen uit verschillende landen vieren 50 jaar reus Vaantjesboer
De Confrérie van de Vaantjesboer zorgt voor een grote reuzenstoet op zondag 7 september. Uit binnen- en buitenland komen zo een 75 reuzen om de vijftigste verjaardag van de Halse reus Vaantjesboer te vieren.
Toen de Confrérie van de Vaantjesboer gesticht werd en het project van de Reuzenfeesten aan de stad Halle werd voorgesteld, werd er vanuit de stad geopperd dat met die Reuzenfeesten Kermis t Halle opnieuw tot leven kon gewekt worden. Kermis t Halle (eerste w.e. van september) zal voortaan het moment zijn van de jaarlijkse Reuzenfeesten met in de hoofdrol de eigen Halse Stadsreus Vaantjesboer en zijn collega reuzen uit Halle (Janneke en Mieke van de Brusselpoort en de Reuzen van de Lange Stienweg).
Kermis t Halle kan natuurlijk niet zonder kermis. De Confrérie van de Vaantjesboer kreeg voor de komende 10 jaar de concessie van de septemberfoor op het Possozplein in de binnenstad.
Tijdens een informatievergadering werden de plannen van de Confrérie met betrekking tot de Reuzenfeesten en de revival van Kermis t Halle enthousiast onthaald door de foorreizigers.
Voorzitter Johan Vencken: Deze waren zeer opgetogen over de forse
investering die de Confrérie doet om de kermis terug op te werken naar een volwaardige foor. Het feit dat de apotheose van de Reuzenstoet ook in het midden van de kermis zal gebeuren versterkte alleen maar hun geloof in het welslagen van het project
De internationale reuzenstoet vertrekt op zondag 7 september om 14.30 uur op de Sint-Rochuswijk en gaat via deSint-Rochusstraat - Basiliekstraat - Arkenvesten - L.Theeunckensstraat - Oudstrijdersplein - Minderbroederstraat - Volpestraat - Melkstraat - Grote Markt naar het Possozplein Possozplein - Ontbinding langs de slingerweg richting Nederhem.
Omstreeks 16u00 Apotheose op het Possozplein te midden van de Septemberkermis
Omdat elke reuzenstoet een apotheose verdiend verkoos de Confrérie om deze Reus Vaantjesboer en de Halse Reuzen zullen de stoet openen samen met de Luupers van Halle. De Halse Reuzen worden bij hun doortocht op het Possozplein samen met de jarige Vaantjesboer opgesteld naast de tribunes.
Johan Vencken: Op die manier kunnen alle reuzen hun honneurs betuigen aan onze jarig reus. Vermits het de eerste keer is dat er een reuzenstoet van dit formaat door de Halse straten zal trekken heeft de Confrérie bewust gekozen voor kwaliteit dan voor kwantiteit. We zijn er in geslaagd om enkeel toppers uit het reuzenwereldje naar Halle te halen.
De keuze om de podia op te bouwen te midden van de kermis (ter hoogte van het Heilig Hart en College) is zeer bewust om zo het publiek in de stadskern te houden en de septemberkermis een extra stimulans te geven.
De Confrérie van de Vaantjesboer voorziet zelf een drankstand met streekbieren om haar genodigden van de nodige drank te voorzien.
Johan Vencken: "Maar we willen ook de Halse verenigingen de mogelijkheid geven om hun graantje mee te pikken van de Reuzenfeesten door naast de podia, te midden van de kermis, een eet of drankkraampje op te stellen".
Geïnteresseerde verenigingen kunnen hiervoor contact opnemen met de Confrérie van de Vaantjesboer op het nummer 0477 568 501 of via e-mail op info@vaantjesboer.be .
De 35ste folkloristische en historische reuzenstoet lokte een massa volk naar Rupelmonde. Bijna vijftig reuzen stapten en dansten zondag door de pittoreske straatjes van visserswijk het Schelleke.
De reuzenstoet door de smalle straatjes en steegjes van het Schelleke kon zondagmiddag ondanks het slechte weer stipt om 16.30u door wijkchampetter Luc Truyman en wijkburgemeester Jean-Pierre Van Ceulen op gang worden getrokken. Vooral in de Kasteelstraat en de Oeverstraat stonden de kijkers rijen dik.
Vooral de acht reuzen van Debbauts reuzengroep uit Evergem wisten de talrijke toeschouwers te bekoren. Hun in het rond zwaaiende armen gaven tijdens de dansen de niet oplettende kijkers soms een streling. Wat regelmatig kleine kreetjes ontlokte bij de toeschouwers. De dames langs het parcours kregen van de Evergemse reuzen een bloemetje en de kinderen snoepgoed.
Het district Borgerhout daagt de lokale middenstand uit een Reuzenproduct te bedenken. Vroeger was het traditie dat tijdens de Reuzenstoet en de Taptoe Borgerhoutse handelaars allerlei producten fabriceerden die naar de reuzen verwezen, vertelt districtsvoorzitter Patrick Marivoet.
Het district wil deze traditie nieuwe leven inblazen. Tijdens de Taptoe op 20 september worden de producten voorgesteld en de winnaar bekendgemaakt. Inschrijven kan tot 15 juli.
Op 2 september 1978 werd de reus "Zotte Rik", een kunstwerk van Paul De Vierman, gedoopt. Zijn meter is Leona Detiege, toen schepen voor cultuur en de peter was Wilfried Van Nespen, conservator van de Oudheidkundige Musea van de Stad Antwerpen.
In de voormiddag trok de reus onder begeleiding van de toenmalige drumband "De Heropbouwing" en de Volksharmonicaïsten naar het stadhuis. Het reuzenlied werd gecomponeerd door John Lundstrom en de "reuzendans" werd uitgevoerd door leerlingen van de turnkring "De Hoop". Een heuse doopakte werd opgesteld en suikerbonen werden uitgedeeld door Alice Roossens, de toenmalige ondervoorzitster van onze vereniging. Doopkaartjes werden gedrukt.
Zotte Rik werd ook opgenomen in het Internationaal Studiecomite voor Ommegangsreuzen. De reus was ook te gast bij de doopplechtigheid van collega's "De Slijkschepper" te Berchem en "Anneke Mossel" van linkeroever. Hugo Baets ontwierp de "reuzenkinderen", kleine reusjes die de kinderen voorstellen die achter Zotte Rik liepen. Deze groep werd voor het eerst uitgenodigd in de stoet te Boom in 1980. Drie verjaringsbals werden georganiseerd in de lokalen van de Stadsreiniging. Zotte Rik nam deel aan de feesten van Neerland in Wilrijk. Een jaar later was hij te gast bij "De Haantjes" in Hemiksem en stapte hij mee in "De Stoet der Stoeten". De reus ging mee in de optocht "150 jaar Belgie" en het jaar daarna wandelde hij met de prominenten de autovrije Hoogstraat in.
Vele keren deed Zotte Rik mee aan de Reuzenommegangen te Deurne tijdens de bevrijdingsfeesten. In de Rederijkers-ommegangen die de Stad Antwerpen organiseerde n.a.v. de Antwerpse Kermisweek was de reus vele malen present. Ook scholen vroegen hem tijdens hun kermisactiviteiten, zoals het Sint-Eduardusinstituut te Merksem, de Silo 10, het Sint-Jan Berchmanscollege en het Sint-Ludgardisinstituut. De kinderen van de gezinnen van "KWB-Koekestad" dansten graag rond Zotte Rik.
T.g.v. de Sinterklaasperiode beitelde Walter Geluyckens Zotte Rik-vormen in beukenhout die met marsepein gevuld werden door Joop van der Valk. De reus stapte ook mee in de Sinterklaasstoet van de Stad Antwerpen. Van het haakwerk met de beeltenis van Zotte Rik werd het patroon geschonken aan het Vormings-, Bezigheids- en Ontspanningscenter "Erga". Ook werd de reus nagemaakt in brooddeeg, in klei en in borduurwerk. In 1986 kwam Zotte Rik op de BRT-televisie tijdens de Kindervreugd-show in het Sportpaleis. De reus was bij de viering "100 jaar Coca-Cola" en liep de braderij door van het winkelcentrum in de Nationalestraat. Hij was ook te gast bij de Pompstraatteesten van de studenten vereniging "Aymie" en bij de wijkfeesten van het Cultureel Ontmoetingscentrum. Met het KNS-gezelschap ging hij in stoet naar de Bourlaschouwburg voor de premiere van het toneelstuk "De droom van Zotte Rik " van Jan Christiaens sr. Een wedstrijd om het origineelste Zotte Rik-gebak, uitgeschreven door de Syndicale Unie voor het Brood-, Banket-, Chocolade- en Ijsbedrijf, werd gewonnen door bakker Bruers uit de Bredestraat. N.a.v. het 100jarig bestaan van de harmonie "Arbeid en Kunst" en van de Stadstrommelaars begeleidde de reus de feestelingen in de optocht naar het stadhuis. Zotte Rik reisde mee naar de wijk "Cool" in Rotterdam en was vele keren op post tijdens de Seminivieringen van A.K.S.I.E.
Puitenslagers uit Beveren-Waas hebben grootste reuzenstoet
Folklorestoet komt in boek wereldrecords
Puitenslagers hebben grootste reuzenstoet
Tijdens de dertigste editie van de Puitenslagersfeesten werd een wereldrecord gevestigd. De organisatie slaagde erin honderd vierentachtig reuzen bij elkaar te brengen in een folkorestoet.
Het vorige record stond op naam van Zwevegem-Knokke en werd verpulverd met een verschil van vierenveertig reuzen. 'De gerechtsdeurwaarder bevestigde net dat hij 184 reuzen telde', vertelt Gerry van Gasse, secretaris van de Puitenslagersfeesten. 'Dat wil zeggen dat ons record wordt opgenomen in de volgende editie van het Guinness Book of Records.' De recordpoging verliep zonder al te veel problemen. 'Behalve dan dat een reuzenhand per ongeluk de bril van een dame vernielde', deelt Gerry mee. De stoet begon in de Lindenlaan om een parcours van drieënhalve kilometer te volgen door de Klapperstraat en de Bijlstraat om uiteindelijk in de Pastoor Steenssensstraat te eindigen. 'Het was prachtig om zien', glundert Wim Vervoort uit Zelzate. 'Mijn twee zoontjes hoorden van vrienden over de recordpoging en daarom kwamen we een kijkje nemen. Ik trok af en toe grote ogen en heb goed gelachen.'
Oostduinkerke ondernam in 2006 ook een poging om het record te breken, helaas waren er negen reuzen te weinig. Nochtans waren er voldoende inschrijvingen, maar enkele verenigingen haakten op het laatste moment af. Het record van Zwevegem-Knokke dateert van 1999 maar ruimt nu dus plaats voor Beveren.
Sefken spilfiguur wereldrecord van de dertigste Puitenslagersfeesten in Beveren
Sefken spilfiguur wereldrecord
Naar aanleiding van de dertigste Puitenslagersfeesten in Beveren pakt het Feestcomité op zondag 18 mei om 15u uit met de wereldrecordpoging meeste reuzen ooit in een folkloristische stoet. Het wordt koppen tellen wanneer reus Sefken De Puitenslager en zijn vrienden uitgaan. Gazet van Antwerpen ging op zoek naar het verleden van reus Sefken en de reuzentraditie in Beveren. Onze gids daarbij is André Heyrman (71), pionier van de Puitenslagersfeesten.
De Puitenslagersfeesten hebben een dubbele voorgeschiedenis. De Onze-Lieve-Vrouwparochie waar ze plaatsvinden, werd opgericht in 1936. Ieder jaar in mei werd er een meikermis georganiseerd. Daarnaast wilden we nog op een ander moment feesten organiseren ten voordele van het Chirolokaal. Dat gebeurde na de Beverse Feesten in augustus. Samen met Gerard De Coninck organiseerde ik een loopwedstrijd. Daar werden al snel het verkopen van vlees van een speenvarken aan het spit en een wipschieting aan toegevoegd, herinnert André Heyrman zich nog.
Reddende engel
Toen die formule eind de jaren zeventig wat verwaterde, dook Gerry Van Gasse op als reddende engel. Onder zijn impuls zagen de Puitenslagersfeesten het licht. Die vonden plaats in mei, het moment van de meikermis. Het beste van de twee initiatieven werd samengebracht. De feesten werden genoemd naar Sefken De Puitenslager, de eerste reus van Beveren die in 1954 al voor het eerst te gast was in de OLV-parochie.
Sefken en zijn vrienden werden graag geziene gasten tijdens de Puitenslagersfeesten. Bij elke jubileumeditie waren ze erbij. In 2004 was er een reuzenstoet naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van reus Sefken De Puitenslager en in 2006 was er een folklorestoet naar aanleiding van zeventig jaar Onze-Lieve-Vrouwparochie. Die laatste editie was zon succes dat het idee van een wereldrecordpoging groeide, aldus nog Heyrman.
Heyrman ziet het allemaal graag gebeuren maar bekijkt het tegenwoordig wat meer van op afstand. Er is een tijd van komen en van gaan, hé. En zal ik eens een geheim verklappen? Eigenlijk feest ik zelf niet zo graag. Helpen om alles te organiseren, klaar te zetten en af te breken: dat vond ik altijd veel plezieriger.
Beeldbank Waasland zet de Beverse reuzen in de kijker. Foto's te zien op www.beeldbankwaasland.be.
Nonkel Miele, tante Nitte, Marietje en De Muntenaar: ze zijn zondag 4 mei weer allemaal present voor het jaarlijkse reuzenmeifeest op en om het Munteplein. Van 14.30 uur tot 18 uur tonen ze zich, net als de bevriende reuzen uit de omgeving, op hun paasbest. De Mosellablaaskapelle zal er voor leuke muziekjes zorgen en - wie weet? - misschien zelfs de rijzige figuren aan het dansen krijgen.
De stadsreuzen Sint-Nicolaas en Nicodemus van Sint Niklaas worden eind dit jaar nog eens van stal gehaald in de Wase hoofdstad. Het stadsbestuur kreeg vorig jaar al een voorstel om beide reuzen te laten deelnemen aan het Sinterklaasevenement. Bedoeling is dat ze op de Dag van de Sint van midden november paraat staan. Daarvoor is wel een groep van een achttal vrijwilligers nodig die het uitstapje van de reuzen moet mogelijk maken.
Doedelzakspelers, kooplieden en boogschutters verwelkomen ons. Doorheen een schare ridders, vechtend voor een jonkvrouw, vluchten we het kasteel binnen. De lucht is grijs, maar hier wordt duidelijk het mooie weer gemaakt: traditionele deuntjes schalmen over het binnenplein en wulpse danseressen draaien in het rond. Volle potten klinken.
Voor we de brouwerij betreden, kan een La Gouyasse Tradition ons wel bekoren: een goudblond bier, moutig, lichtjes zoetig, bitterig, met een aangenaam zachtbittere afdronk. Op de bierkaart prijken ook Quintine Blonde en Blanche des Saisis, bieren van Brasserie Ellezelloise. Deze laatste brouwerij staat nu immers onder de hoede van Brasserie des Géants. Beide brouwerijen, met hun heksen en hun reuzen, zijn nu verenigd onder de toepasselijke naam: Brasserie des Légendes.
In de brouwerij vallen meteen de met hout bemantelde gietijzeren beslagketel uit 1890 en de rijzige koperen kookketel uit 1930 op. Dit hart van de brouwerij is vergezeld van 5 cylindroconische inox gisttanks (3 van 41 hl. en 2 van 65 hl.). Heden en verleden zijn hier mooi verenigd in een zéér propere brouwerij. Er is ook een eigen bottelarij.
Saison Voisin, oorspronkelijk een product van de in 1989 gesloten Brouwerij Voisin in Flobecq, is rauwer. Uit zijn 5 vol.%alc. weet de koperkleurige knaap heel wat smaak te puren: hoppig, moutig en droog met een wat wrange en bittere afdronk.
Het was genieten in Irchonwelz. De sfeer, de bieren, en niet te vergeten de overheerlijke proefplankjes met streekproducten: witte pensen van het huis, worst met Urchon, paté met Goyasse en preskop met Saison Voisin. Als afsluiter aten we een stevig stuk brood met een dikke lap spek.
Brasserie des Géants rue du Castel, 19 7801 Irchonwelz (Ath) Tél : +32-(0)68/28.79.36 email : info@brasseriedesgeants.com
Voor de oorsprong van de Waterhoekfeesten in Heestert moeten we teruggaan tot 1953. Toen werd de tradionele "Strate-Kermis" door enkel inwoners van de wijk in een nieuw kleedje gestoken door de huldiging van twee vinkenkampioenen. Er werd toen onder andere ook een teerlingbak georganiseerd en, jawel, een rookwedstrijd (om het langst roken aan een sigaar). Er waren in die tijd dan ook nog veel meer café's op de Waterhoek. Met de opbrengst van die teerlingbak werd onze eerste reus gekocht "DOKUS". In 1958 kreeg onze reus vrouwelijk gescheldschap "DANSIA". Het huwelijk werd dat jaar uitbundig gevierd en tot op heden houdt het nog stand. De wijk had zelf een tijdje een eigen dansgroep. Het is nu al 19 jaar geleden dat onze reuzen Dokus Lachbek en Prudencia Sprot een dochter op deze lieflijke waterhoek lieten geboren worden (1987). Prudence werd gedoopt en deze plechtigheid zette de hele wijk in rep en roer. Frans Putman en Paula Cosaert waren zo fier als een gieter. Het overkomt je niet elk jaar peter en meter te worden van een reuzenkind.
Bij reuzenkinderen gaat alles veel sneller, de volwassenheid is vlugger bereikt en in 1995 trouwde Prudence met Kaspaert uit de Kappaertwijk te Zwevegem. Zo zagen alle Waterhoeknaren waar die vele zondagse uitstappen konden toe leiden . Niets menselijks is ook reuzenkinderen niet vreemd.
Barensweeën en geboortepijn op de waterhoek te Heestert.
Al vorig jaar deden zware geruchten de ronde dat ons Prudence en haren Kaspaert aan een nageslacht dachten. De geruchtenmolen kwam op gang en vele verhalen deden op de waterhoek de ronde. En toen was het zover HET IS EEN JONGEN ! ITS A BOY !!!!!!! FILBERT is de naam.
VORIG JAAR (2005) VIERDEN WE REEDS HET 50ste HUWELIJKSJAAR VAN ONZE REUZEN 'DANSIA' EN 'DOKUS' TIJDENS ONZE JAARLIJKSE STOET.
OP zaterdag 19 augustus 2006 verzamelden maar liefst 45 reuzen uit binnen- en buitenland in Madaonna, wijk van Langemark-Poelkapelle. Het kermisgebeuren werd er ingezet met een uitzonderlijke reuzenstoet n.a.v. het Tinnen Huwelijksjubileum (10 jaar) van Celten de Trimard (Langemark-Poelkapelle) en zijn echtgenote Josephine La Peulme (Coudekerque-Branche Nord Fr) en hun pas gebopren dochter Juliënne (geboren 04.06.2006). Ter dezer gelegenheid hield burgemeester Alain Wyffels een toespraak.
De Reuzenroute in Dendermonde is genoemd naar de drie gildenreuzen Indiaan, Goliath en Mars die in augustus in de folkloristische 'Reuzenommegang' door de stad trekken. We startten in Dendermonde aan de Schelde en reden richting de samenvloeiing met de Dender. Nu fietsten we langs de Dender voorbij de tijsluis richting Oudegem en Mespelare. Daar staat de prachtige Sint-Aldegondiskerk met ervoor de Heerlijkheidspaal en het 'Spaans hof' er schuin tegenover. Daarna ging het terug verder langs de Dender naar Gijzegem. Nu verlieten we de Dender om via 'Babbelaar' en 'Vogelenzang' naar Schoonaarde aan de Schelde te fietsen. De rest van de Reuzenroute verliep langs de Scheldeboorden, voorbij het veer naar Appels terug naar Dendermonde. In Dendermonde reden we nog langs enkele mooie plekjes om daarna op de prachtige Grote Markt te genieten van een lekkere pint.
Fietroute: Reuzenroute Meer info: De Leuke Fietser, Charel, De Tweezame Fietser Afstand: 40km (inclusief de stadsverkenning in Dendermonde)
De Schelde in Dendermonde
Tijsluis op de Dender
Sint-Aldegondiskerk in Mespelare
Scheldeboorden tussen Schoonaarde en Appels
Dendermonde: Lakenhalle en Belfort op de Grote Markt
Jo Bocklandt uit het Hooigat, een voorstad van Hamme-Zogge, had vroeger iets met reuzen. Sedert 1972, het jaar dat hij met deze kunstvorm begon, heeft hij verschil-lende reuzen aan een "kop" geholpen. Eén van zijn creaties, de reus Mercator, gebouwd in 1994, kun je elk jaar bewonderen tijdens de reuzenstoet van de Schellkesfeesten die doorgaan in Rupelmonde gedurende de maand augustus.
We laten de artistieke vader van ettelijke reuzen zelf aan het woord. "In 1972 maakte ik, gewoon voor het plezier, mijn eerste reuzenkop. Wij besloten toen - naar goede gewoonte op het laatste nippertje, ttz een drietal weken voor de cavalcade - samen met een aantal vrienden uit het "Klokhuis" deel te nemen aan de carnavalstoet in Hamme. De bedoeling was om de toenmalige minister van landsverdediging, Van den Boeynants, op de korrel te nemen in verband met de aankoop van de F16 toestellen. Die kop van V.D.B was het begin van mijn carrière als reuzenbouwer."
Stilaan kreeg Jo Bocklandt bekendheid als reuzenbouwer. Eerst bleef het bij het bouwen van de hoofden alleen, maar na verloop van tijd werd hem eveneens gevraagd om de reuzen zelf te maken. Iets wat hij met evenveel plezier deed. Er kwam echter heel wat ervaring bij te pas om een reus, die soms wel 80 kg woog, te bouwen op een dusdanige manier dat het geheel nog kon bewegen, zij het soms op wielen.
Dikke Jan die vervaardigd werd voor de buurtgemeenschap Achterthof was een reus die de reuzenbouwer het meest na aan het hart lag. "Dikke Jan, was het evenbeeld van de toenmalige wijkburgemeester van het Achterhof, Jan Van Lyssebetten. Hij was de dikste reus van het land. Met zijn hoogte van ruim 4,5 meter en een omtrek van 4,25 meter was hij een
reus onder de reuzen.. Deze kolos woog 85 kg. Het grote probleem bij Dikke Jan is hem in evenwicht houden. Daar heb ik destijds lang aan gesleuteld. Hem laten dansen vergde van de pijnder heel wat reuzenervaring. Roger De Backer was indertijd een krak op dat gebied. Hij heeft ooit, tijdens kampioen-schappen die plaats hadden op de Heizel, zelfs de derde prijs gekregen voor de danspasjes die hij Jan liet uitvoeren. Een hele prestatie als je weet dat er 1200 reuzen deelnamen aan deze kampioenschappen." mijmert de kunstenaar.
Jo Bocklandt is een reuzenfanaat. Hij vindt dat reuzen in een stoet plezante en grappige figuren zijn. Zij oogsten altijd veel bijval bij klein en groot.
Maar hoe begin je aan het bouwen van een dergelijke kop? "Mijn eerste koppen waren vervaardigd uit geperst karton, tegenwoordig worden steeds meer reuzenkoppen in polyester gemaakt. Eerst maakte ik een ontwerpschets in klei. Dan kwam het werk met kippengaas dat gemakkelijk te manipuleren en in vorm te krijgen is. Als de kop de juiste vorm gekregen had werd deze beplakt met papier en beschilderd met olieverf. De eerste koppen die ik maakte waren alleen uit papier gemaakt. Dat is niet zo sterk maar voor carnavalstoeten maakte dat niet veel uit omdat die hoofden meestal slechts één keer en hoogstens een paar maal werden gebruikt." Vertelt Jo verder.
Ook andere kunstvormen worden niet geschuwd door deze man uit Hamme-Zogge. Zo vervaardigde hij onlangs nog een standbeeld voor Filip De Pillecyn.
Ondertussen heeft Jo Bocklandt er nog een job bij gekregen, die van reuzendokter. Onlangs was de reus Mercator uit Rupelmonde nog te gast in zijn "reuzenkliniek". Mercator was namelijk door een fikse windstoot het evenwicht verloren en tegen de vlakte gegaan. Een vakkundige herstelling drong zich op, en daarom...