De Roeselaarse reuzenfamilie is een vaste folkloristische traditie ter stede ingeburgerd. Hoewel het eerste optreden slechts dateert van 1891, ligt de oorsprong er van te vinden in een ver verleden. Daar is de oorsprongssage die aan reus Rolarius de stichting van de stad toekent.

Gehuwd met de dochter van een Romeins veldheer, Carlotta Vulgo, had hij zijn troon gevestigd in het Gravenkasteel op de Mote, ten westen van de huidige Sint-Michielskerk, vanwaar hij de scheepvaart op de Mandel beheerste en de stad met kracht en wijsheid leiden en beschermen kon.

Een gruwelijke gewoonte evenwel had alle harten van hem vervreemd : hij voerde zich met kindervlees ! Dat kon niet langer blijven duren, en op Driekoningenavond, de enige dag in het jaar waarop hij zijn kasteel verliet, nodigden de kabouters der streek hem en zijn gezin op een glansrijk feestmaal uit. Er werd gegeten en gedronken, en wanneer de reuzen, door bier en wijn beneveld, in slaap gevallen waren, werden zij uit hun zetel gelicht, op boomwagens gebonden en in de Mandel geworpen. Het kasteel werd door de kabouters ten gronde afgebrand.

Bij dezelfde gelegenheid werd ook "De Wonderbare Historie van Reus Rolarius, van zijn vrouw Carlotta en hun zoon Opsinjoorke", onder het volk verbreid. Het jaar nadien op 6 januari werd hij, tijdens het feest der Burgerwacht, in het hotel du Paradis "levend opgebrand" en ter nagedachtenis van Rolarius, de Reus van Roeselare, geboren ten jare 1324, werd het lied opgesteld :

"Er was een reus in Rousselaar, Rolarius was zijn name ;
Hij woonde in een groot kasteel met zijnen zoon en Dame".

Sindsdien is hij echter weer verrezen ; zijn kroost is weelderig aangegroeid, en éénmaal in het jaar, op het feest der "Braderie" komt hij thans, met zijn vrouw en zoon, met Mane zijn lachende knaap, en ook zijn jongstgeboren Zonnekind gedoken in zijn reuze-kinderwagen, uit stof en droom gestegen, en samen met baker en kindermeid, met tante Koba van 't Fort, en met de koning der dwergen en zijn rode kaboutergevolg, doet hij, tot vreugd van jong en oud, zijn triomfantelijke zegetocht door de juichende straten van de stad.

In 1957, ter gelegenheid van het 1000-jarig bestaan van Roeselare en van zijn wekelijkse markt, werd de ganse reuzenfamilie van Roeselare in het nieuw gestoken naar de prachtige ontwerpen van Arno Brys der Stedelijke Academie, ontwerp van de schitterende kostumering van de Albrecht Rodenbachstoet in 1956, en het podium van het openluchtspel.

• de Zon en de Maan: symbolische getuigen (3,50m)
• Rolarius: legendarische stichter van de stad (5,30m)
• Carlotta Vulgo: dochter van Acharius Vulgo en waardige eega van Rolarius (5,10m)

Volkstypen (genaamd naar plaatsen of wijken van de stad):

• Roobaert, de vishandelaar: genaamd naar de Robaartbeek (5,10m)
• Batavia, zijn gemalin, de baker: genaamd naar de wijk Batavia (5m)
• Langemarkske, de volksvriend : genaamd naar één van de oudste binnenstraten (4m)
• Tante Babiele: genaamd naar de Babielebeek (5,10m)
• Koba van het Fort,, de jonge dochter (4m)

Intussen zijn enkele nieuwe reuzen de familie komen vervoegen namelijk Reus Coorde, Cyper en het echtpaar Romaan en Lisa (Beveren).

De nieuwe telg in de Roeselaarse reuzenfamilie is Mamamilia, een moeder met kinderen.  De moederreus doet haar inkopen in de winkelstraten tijdens de koopjesperiode, de Roeselaarse Batjes.  De twee kinderen zijn de dragers die hun reusachtige moeder voortduwen.  Millia verwijst duidelijk naar het milleniumjaar.  Bij de kledij werd aandacht geschonken aan de kleurensymboliek: blauw voor wetenschap en waarheid, zilver voor trouw, goud voor wijsheid en rijkdom, zwart voor gevaar en kracht.